Discussiëren op Hoeiboei 2, oftewel het bewijs van de geldigheid van Edward Saids ‘Orientalism’ tot op de dag van vandaag
Afgelopen winter publiceerde ik op dit blog Discussiëren op Hoeiboei, de anonieme afwerkplek van islamofoob extreemrechts. Daar heb ik wat mij betreft ook deze site al voldoende geïntroduceerd. Het is het platform waar Hans Jansen, Annelies van der Veer en soms ghostwriter Barry Oostheim hun anti-islam/ pro rechts-Israël/pro Wilders pamfletjes lanceren, toegebruld door een horde in regel anonieme ‘reaguurders’ (deze van de website GeenStijl afkomstige kwalificatie, lijkt mij een effectieve omschrijving), die er vaak nog een schepje bovenop doen. Expliciet racisme is in het forum van Hoeiboei volkomen geaccepteerd (voor vrijheid van expressie zijn wij immers allemaal), alleen wanneer er tegengeluiden komen, die niet zo makkelijk zijn af te doen, of waar het lastig om een goed antwoord op te formuleren, worden die soms weg gemodereerd, of wordt de discussie gesloten. Om die reden leek het mij aardig om de discussie hier in ieder geval te publiceren (en daarmee vast te leggen). Er valt, net als de vorige keer, weer veel te lachen, maar ook deze discussie is weer buitengewoon onthullend over hoe islamofoob rechts (of domrechts, beide begrippen vallen overigens niet noodzakelijkerwijs samen, maar overlappen elkaar soms wel, zie verschillende bijdragen aan de discussie hieronder) naar de wereld kijkt. Al met al bijzonder leerzaam materiaal, ook al is het wederom een nogal burlesque geheel geworden. Door verschillende participanten wordt regelmatig de onderbuik geleegd, maar dat is nu eenmaal eigen aan de tribale groepering der Hoeiboei reaguurders.
Dan nog iets. Een van de merkwaardigste aspecten van de weblog Hoeiboei is dat daar het idee leeft dat men mede namens Harry Potter en Gerard Reve spreekt. Ik vind het ook een beetje vreemd, maar als je de site opent, zie je linksboven de tekst ‘Hoei Boei, de enige site met zowel Gerard Reve als Harry Potter aan haar zijde’. Juist…. Dat van Harry Potter kan ik niet beoordelen. Zijn domein is immers het bovennatuurlijke. Net als het dragen van een hoofddoek, lijkt mij de Harry Potter cultus een hoogst particuliere geloofszaak en wie ben ik om mij daarin te mengen, dus dat laat ik maar verder voor wat het is. Maar waarom in Godsnaam (zeg dat wel) Gerard Reve? Zijn Annelies van de Veer en Hans Jansen Zijn Boodschappers, die, aangevuld met Ghostwriter Barry Oostheim als Heilige Geest, een soort Reviaanse drieëenheid vormen? (dus niet met de Maagd Maria, want dan zou Annelies van der Veer een hoofddoek moeten dragen en, voor de goede orde, dat doet ze dus niet). Maar ik dacht altijd dat dit met met Teigetje en Woelrat was. Misschien heb ik iets gemist, maar dat roept bij mij wel hele vreemde beelden op. Het kost mij iets minder moeite om bij bepaalde reaguurders het beeld op te roepen van Matroos Vos (zeker zoals hij er nu uitziet). Sterker nog, als je daar met bepaalde types in discussie gaat, moet je gewoon het beeld van Joop Schafthuizen voor de geest halen. Meestal klopt dat wel met de algemene sfeer van de conversatie. Zie bijvoorbeeld ene Van het Goor (what’s in the name), alhoewel die naar eigen zeggen de grootste heteroseksuele schuinsmarcheerder van Harderwijk is, zie hier, – wisten jullie trouwens dat de Donkerstraat aldaar de ultieme cruiseplek is? Alhoewel ik toch mijn twijfels heb bij van het Goors claims en ik mij afvraag of hij niet eerder een licht ontvlambare, hoe zou ik het zeggen, viezeman is (naar de creatie van Kees van Kooten), gezien een andere reactie op Hoeiboei (zie hier). Dat ‘trillen van kwaadheid, praten met speeksel in de Harderwijkse Donkerstraat’ vind ik wel weer een mooi beeld, Matroos Vos zeker passend. Maar verder vind ik dat Reve-gedweep op die site maar een rare toestand. Annelies van der Veer die zich een Reviaan noemt (zie hier). Of Hans Jansen, die zich volgens Michiel Leezenberg bezondigt aan Reviaanse stijlbloempjes (zie hier). Ik wil niets afdoen aan de daar kennelijk gepraktiseerde reviaanse voorkeur (wat die ook moge inhouden, of hoe je daar invulling aan geeft- zeker in combinatie met Harry Potter?!), maar ik vind het een beetje een wonderlijk gebeuren. Vandaar dat ik in de discussie, al was het enigszins off topic, daar toch een opmerking over heb gemaakt. En misschien was het nog nodig ook, want, al claimt de site de zegen van Reve te hebben, een aantal reaguurders snapt er spreekwoordelijk geen hol van. Waaronder ene Hpax, zie hier, al schrijft die naar eigen zeggen nog zulke geleerde boeken, zie de onderstaande discussie. Uitgegeven in eigen beheer, dat dan weer wel.
Hieronder de discussie. Ongeredigeerd, met helaas dus onvermijdelijke type-fouten, inclusief die van mijzelf (dat is nu eenmaal moeilijk te voorkomen als je snel in een klein vakje moet typen), maar het ruwe materiaal (waarin vooral goed tegenwicht werd geboden door de tot voor kort mij onbekende blogger Max Goedblick, met een veel bescheidener rol voor mijzelf) is wederom fascinerend en daarom de moeite waard om te tonen en te bewaren. Daarna volgt nog een kleine nabeschouwing, plus wat bonusmateriaal. Ter leeringh ende vermaeck:
Van: http://hoeiboei.blogspot.nl/2013/07/egypte-begeert-het-juk-van-de-sharia-af.html
Egypte begeert het juk van de sharia af te schudden

Al sinds de Farao’s zijn de Egyptenaren als weinig anderen erin getraind om politieke narigheid gelaten te ondergaan. Maar nadat één jaar lang de politieke islam aan de macht is geweest, is het toch ook deze geharde ervaringsdeskundigen te veel geworden. (Niet dat zoiets een waarschuwing zal zijn voor Nederlandse politici die er een hobby van hebben gemaakt de islam ruim baan te geven in het lands-, stads- en schoolbestuur. Immers, alleen de bevolking heeft er last van, dus voor de meeste politici is het dan niet echt een punt.
Strategisch is en blijft het voor de groei van de politieke macht van de islam op de lange termijn het beste zo veel mogelijk sharia-enclaves te stichten. Maar waar? In het Westen kost dat weinig moeite, daar hebben de autoriteiten immers niet door wat er onder hun neus gedaan wordt. Hetzelfde te doen in de islamitische wereld, waar haast iedereen, en zeker de politie, doorheeft wat er gaande is en waartoe dat leiden zal, zoiets is een veel riskantere onderneming. Van heel Egypte een sharia-enclave maken is zelfs met de steun van Obama niet geluk.
De Nederlandse staatsmedia en de Nederlandse beleidsmakers, blijkt nu, zijn niet op de hoogte van de elementaire basics van de politieke orde in de islamitische wereld. Met droge ogen vertellen ze dat ze het als een ernstig probleem zien dat een wettig gekozen president door het leger is uitgeschakeld. Dat de verkiezing van die president met fraude tot stand is gekomen, is al weer vergeten. Dat die wettige president de mensenrechten van zijn onderdanen schendt, speelt geen rol. Er zijn in het Midden-Oosten nu eenmaal maar twee smaken beschikbaar: een dictatuur van de islam, of een halve dictatuur die zijn macht ontleent aan het leger.
131 opmerkingen:
Discussiëren op Hoeiboei, de anonieme afwerkplek van nieuw islamofoob extreemrechts
‘Ondertussen krijgen de homo’s de schuld van islamitisch geweld’
Bovenstaande quote zou niet misstaan in een Janmaat-imitatie van Erik van Muiswinkel. Deze uitspraak werd echter gedaan in een kortlopende maar intensieve discussie in het forum van de weblog Hoeiboei, vooral bekend door de stukjes van arabist Hans Jansen. Hoeiboei haalde een keer het landelijke nieuws toen Jansen publiceerde over zijn etentje bij Midden Oosten deskundige Bertus Hendriks en de conversatie die hij daar had gevoerd met raadsheer Tom Schalken, zie hier. Dit verslag had toentertijd grote consequenties voor het zg Wildersproces.
Maar wat is Hoeiboei eigenlijk voor site?
Hoeiboei is een groepsblog, opgericht door een aantal vroegere medewerkers van de Gezonde Roker van Theo van Gogh. De auteurs wisselden nogal van samenstelling. De hoofdredactrice is Annelies van der Veer, tevens columniste voor het gratis krantje Metro. De bekendste vaste medewerker is Hans Jansen, emeritus hoogleraar Hedendaags Islamitisch denken te Utrecht en voormalig hoofddocent Arabisch aan de Universiteit Leiden (wat hij het grootste deel van zijn loopbaan is geweest en in die tijd heb ik ook een keer keuzevak bij hem gedaan). Aan de bijdragen van Hans Jansen heb ik al in een eerder verband ruime aandacht besteed. Maar er zijn ook anderen, zoals ghostwriter Barry Oostheim, die verschillende ‘islamkritische’ artikelen op zijn naam heeft staan, waaronder het stuk waar het hier over gaat. Zijn bekendste bijdrage aan Hoeiboei is zijn ‘Grote Bat Ye’or Interview’, een gesprek met de schrijfster van Eurabië dat in islamkritische/islamofobe kring een immense status heeft. Bat Ye’or heet in het echt overigens Giselle Littman-Orebi. Zij is van Egyptisch-Joodse afkomst en zij resideert tegenwoordig in het Zwitserse Lausanne (Bat Ye’or betekent ‘dochter van de Nijl’ in het Hebreeuws). Het gedachtegoed van Bat Ye’or en dat interview zullen in de onderstaande discussie uitgebreid ter sprake komen.
Bij mijn weten is Hoeiboei de bekendste blog in deze niche, al zijn er ook een paar andere van hetzelfde genre waar vaak dezelfde mensen op terugkeren. Zowel enkele auteurs, maar vooral dezelfde ‘reaguurders’ om de term van GeenStijl.nl te gebruiken, die hun onderbuik in het forum komen legen. Bijvoorbeeld Het Vrije Volk, niet te verwarren met de inmiddels niet meer bestaande sociaal democratische krant ‘Het Vrije Volk’. De site waar het hier om gaat is niet erg van ‘Ontwaakt verworpenen der aarde’, maar meer van ‘Henk en Ingrid, kom achter je breedbeeld vandaan, want de moslims… ‘ enz. Het Vrije Volk is overgegaan in de Amsterdam Post, de thuisbasis van Martien Pennings, zie dit onluisterende portret op Frontaal Naakt. Frontaal Naakt, van Peter Breedveld, is vooral een tegenhanger van deze sites en definieert zichzelf als ‘fundamentalistisch–secularistischmulticulturalistisch–hedonistisch, webmagazine voor de zichzelf respecterende zelfislamiseerder’. De stukken op die site zijn vaak goed geschreven en ook erg geestig. Ik lees het in ieder geval meestal met veel plezier. Verder is er nog De Dagelijkse Standaard, de thuisbasis van oa de journalist Joost Niemöller, die in zijn lange loopbaan nogal eens van kleur is verschoten, eerst links bij de Groene Amsterdammer, toen wat meer op de onderbuik bij HP de Tijd, totdat men het daar te erg vond worden, en nu als populistisch islamofoob op diverse sites actief.
Hoeiboei heeft dan een iets meer intellectuele verpakking dan de andere blogs die uit dezelfde vijver vissen, althans voor de achtergrond is een foto van een rijk gevulde boekenkast gebruikt (alhoewel, als je goed kijkt zijn het maar vier plankjes, die op de foto onder elkaar zijn gemonteerd 😉 ) en de site pretendeert in de traditie van Gerard Reve te staan (de naam van de site verwijst naar een kreet uit de Avonden).
Hoofdredactrice Annelies van der Veer wordt vooral gedreven door een obsessie. En dat is de hoofddoek, of sluier, zoals die door een deel van de islamitische vrouwen gedragen wordt. De hoofddoek is echt het ultieme kwaad. Bovendien is alles wat er in de islamitische wereld of met moslims gebeurt, ieder politiek probleem, eigenlijk zo’n beetje alles te reduceren tot dit lapje stof. Tot een gedifferentieerde kijk op de dracht van dit toch symbolische kledingstuk is Annelies van der Veer niet in staat. Haar waarheid is ‘de Waarheid’. En om die te verkondigen wordt geen middel geschuwd en niemand gespaard. Ook kinderen niet, of in haar geval juist de kinderen moeten eraan geloven, zie bijvoorbeeld hier. Kinderen zijn trouwens haar favoriete slachtoffer als Annelies vindt dat ze op beschavingsmissie moet. Zie ook hier .
Het is niet alleen Holland op z’n smalst, maar dan ook nog binnen de kring der islamofoben, het lulligste van het lulligste. Al haar columns zijn allemaal even plat, oppervlakkig, simplistisch. Dit alles onder een dun vernislaagje van quasi- feminisme (zie haar Jihad tegen de hoofddoek). Een niveautje hoger kan niet, omdat haar simpele lezertjes het dan niet meer snappen en waarschijnlijk snapt ze het dan zelf ook niet meer. Waarom Hans Jansen haar site gebruikt als zijn belangrijkste podium begrijp ik overigens nog steeds niet. Wat je ook van zijn opinies mag vinden, qua eruditie en kennis van zaken is hij de totale tegenhanger van Annelies van der Veer. Bovendien heeft Hans Jansen wel humor, iets waar ik Annelies zelden op heb kunnen betrappen. Wat zag Theo van Gogh toch in haar? Want ook Theo van Gogh was, naast dat hij ook vreselijk lomp en plat kon zijn, bij vlagen erg geestig. De twee keer dat ik met Theo van Gogh heb gesproken (een keer op Radio Veronica, ik geloof in 1995, in een uitzending van het snel geflopte Call Radio- voor de eerste afleveringen had men een paar studentenhuizen benaderd, waaronder mijn huis in Leiden, om zg. spontaan te bellen om met Theo in discussie te gaan- het was dus allemaal doorgestoken kaart- en ik heb hem een paar jaar later een keer uitgebreid gesproken in de trein van Leiden naar Amsterdam) heb ik dat ook zelf gemerkt. Bij beide gelegenheden vond ik hem totaal anders dan hoe hij zich in sommige van zijn columns manifesteerde.
Maar had Theo van Gogh soms op een bepaalde manier nog enige klasse, bij Annelies van der Veer is het allemaal vooral heel naar, vaak niet erg intelligent en bovendien ook erg doorzichtig en opportunistisch. Een voorbeeld. Kort na de aanslagen in Noorwegen schreef ze:
‘Van geen enkele kant is er begrip voor Anders B.’s daad. Niemand draagt verzachtende omstandigheden aan voor de megalomane moordenaar. Nog niet. Het is natuurlijk volkomen terecht dat er geen begrip of sympathie is voor Anders B., maar ook dat is wel eens anders geweest. Denk aan de moordenaars van Pim Fortuyn en Theo van Gogh. Hoe snel klonk toen niet “het mag niet, maar…”‘Het is een ideeënstrijd stupids!’ (Metro, 2011-08-02 )
O ja, was het dan zo erg? Ben wel benieuwd wie dat dan gezegd heeft (bij Theo van Gogh maar ook bij Pim Fortuyn), In ieder geval was niet zo erg als bij Breivik, zie haar column van een paar maanden later:
‘Het gedachtegoed van Breivik zou je kort kunnen samenvatten met de stelling dat het cultuurrelativisme (alle culturen zijn gelijkwaardig) de oorzaak is van de huidige politieke correctheid waarin we verkeren. Daardoor is een open debat nauwelijks meer mogelijk. Wie zich níet met dit gedachtegoed verwant voelt, zou zich eigenlijk na moeten laten kijken…. http://www.metronieuws.nl/columns/knuppel-in-het-hoenderhok/SrZlcv!UKRV76XnQNgTc/ )
Als je je niet met Breiviks ideeën verwant voelt moet je je eigenlijk laten nakijken… Dat werk dus. Goed om te weten dat de hoofdredactrice van Hoeiboei zo’n vurige aanhanger is. En als je er dan achter probeert te komen waarom ze dat is? Omdat ze zo tegen de islam is. En waarom is ze zo tegen de islam? Vanwege die eeuwige hoofddoek. Verder heeft ze op dat gebied vrijwel niets te melden. Maar daarom zijn de ideeën van Breivik dan dus weer goed…. Welkom in de wondere wereld van Hoeiboei.
Overigens is de laatste bijdrage van Annelies van der Veer op Hoeiboei een column (ook in Metro verschenen) met de titel ‘Zie mij dan zitten!’ Tja Annelies, ik ben altijd bereid het leuke, het grappige en het goede in mensen te zien, ook in jou. Maar met dat kinderen met hoofddoekje pesten en met dat Breivik gedweep zie ik je helaas niet zitten. Het spijt me. Stop vooral die teennagels in je mond als je denkt op die manier een beetje Reviaans bezig te zijn (lees die column om te snappen waar dit over gaat). ‘Mensen, mensen…’, wat een mooi Reviaans stijlbloempje. En knoop dan ook maar een olijke lap om je hoofd, dan lijk je misschien op de Heilige Maagd Maria, ook heel Reviaans. Ezeltje erbij? (oeps)
Dit is dus ongeveer Annelies van der Veer. Kinderen treiteren vanwege een hoofddoek. Inderdaad, lulliger kan niet, maar daar is Annelies een groot voorstander van. Tieners van een politieke jongerenbeweging doodschieten, zoiets mag natuurlijk niet, maar de ideeën daarachter… als je daar niet in meegaat ben je ongeveer rijp voor behandeling. Het lijkt de terugkeer van de totalitaire verleiding wel, alleen komt die in dit geval niet uit de hoek van ‘de hoofddoekjes’ waar Annelies van der Veer die ongetwijfeld zou verwachten. Misschien hebben Rob Riemen en Sybe Schaap toch een punt, wanneer zij bepaalde totalitaire tendensen weer zien terugkeren in een zekere politiek maatschappelijke onderstroom, waar ook Hoeiboei op drijft.
Hoeiboei, Wilders en Breivik hebben, ondanks uiteraard de grote verschillen (vooral in de uitvoering), in ieder geval met elkaar gemeen dat zij alle drie bijzonder schatplichtig zijn aan de Eurabië-notie van Bat Ye’or. ‘Eurabië’ zal hierna nog uitvoerig aan bod komen. Maar zie zeker deze video van Wilders verdediging voor de rechtbank, zijn verhaal van ‘Overal in Europa gaan de lichten langzaam uit’. Deze duistere Lord of the Rings romantiek ontleent Wilders direct aan het orakel van Lausanne, Mevrouw Littman. Verder, dat er geen creativiteit in de islamitische wereld zou bestaan, ik hoop dat mijn blog eraan bijdraagt om te laten zien dat het tegenovergestelde het geval is, maar dat terzijde. Wil ook nog wel opmerken dat er wat mij betreft wel een paar grotere schrijvers in de islamitische wereld te vinden zijn dan Gerard Reve, zowel vroeger als nu. Maar waar het hier om gaat, ik vraag me af hoe Wilders zo close met Bat Ye’or is geworden. Heeft Hans Jansen daar soms een rol in gespeeld? Eerder probeerde hij Hirsi Ali aan mevrouw Littman te koppelen, maar dat bleek geen goeie match te zijn (zoals blijkt uit Jansens verslag, zie hier, p. 13). Waarschijnlijk zal Ayaan haar wel knettergek hebben gevonden en dat op de voor haar kenmerkende niet altijd even diplomatieke manier hebben duidelijk gemaakt. En wellicht terecht. Voor een enkele keer eens met Ayaan.
Het gedachtegoed van Bat Ye’or speelt, zij het dat het niet eens direct wordt benoemd, ook een belangrijke rol in het onderstaande verhaal van Barry Oostheim. Hij gaat ervan uit dat er krachten op het hoogste niveau aan het werk zijn (zowel in de islamitische wereld, als in de Europese Unie) om ons, niets vermoedende Europeanen, onder een islamitische heerschappij te brengen, zodat wij Europeanen uiteindelijk allen als Dhimmi’s zullen eindigen (die term valt ook in de onderstaande discussie, betekent een religieuze minderheidspositie in een door de islam gedomineerde maatschappij, met alle discriminatie die daarbij komt kijken). Het aardige is dat dus niet zozeer de nu in doodsstrijd verwikkelde Arabische regimes in het complot zitten, maar juist de krachten die deze regimes omver willen werpen. Oostheim probeert dat te onderbouwen met het contact dat een islamitische geestelijke uit Syrië heeft met een Nederlandse hoogleraar islamologie, Maurits Berger, wiens ex-vrouw toevallig de arabiste Petra Stienen is, die de actuele gebeurtenissen vaak heeft becommentarieerd op de Nederlandse televisie. In de ogen van Hans Jansen is dit verhaal ‘Stof voor een roman in vijftig lente-tinten’, zoals hij in het forum laat weten. Ik waag het om daar mijn twijfels bij te hebben.
Participanten in de onderstaande discussie waren oa Hans Jansen, Bernadette de Wit, een feministe en schrijfster van ‘Echte vrouwen, slechte vrouwen’, die zich sinds alweer een tijdje tot anti-islamactiviste heeft ontpopt (zie hier, op de site van de overigens doodenge ‘Joods-Christelijke Pastor’ Ben Kok, van wie ik het wel weer behoorlijk olala vind dat hij Bernadette de Wit ruimte geeft op zijn site, maar ja, in de Jihad voor het Avondland zijn opportunistische gelegenheidscoalities soms een bittere noodzakelijkheid) en een zekere Frans Groenendijk, docent wiskunde te Almere, die er ook een website op na houdt die er niet om liegt. De laatste vroeg zich trouwens af of ik met mijn kunsthistorische achtergrond wel genoeg onderlegd was om op Hoeiboei mee te kunnen kwaken 😉 Tja, wiskundeleraar is een absoluut eerzaam en belangrijk vak. Of je dan ook in staat bent om over deze zaken op niveau mee te praten hangt af van waar je verder intellectueel toe in staat bent. Of de heer Groenendijk genoeg kennis en diepgang in huis heeft laat ik maar anderen. Men beoordele zijn reacties op Hoeiboei en zijn veelbelovende website http://www.islamofobie.nl/ . Hij windt er in ieder geval geen doekjes om, want laat islamofobie nou net een van de dingen zijn die ik de site Hoeiboei verwijt . Hij vindt echter dat islamofobie niet bestaat, vandaar dat zijn site de ondertitel ‘Keizers en kleren’ draagt. Ik vind dan weer dat hij en plaat voor zijn hoofd heeft want net als Hoeiboei is zijn eigen site gemarineerd in islamofobie, net als een hysterische aanbidding voor de staat Israël, met bijbehorende diepe afkeer van de Palestijnen, die het wagen om het zionistische feestje te verpesten. Dhr Groenendijk heeft natuurlijk een mening, maar ik denk dat het ook een kwestie is van een plaat voor je kop. Althans, dat is weer mijn bescheiden mening
Overigens, dat is op zich best aardig, we kunnen de heer Groenendijk ook in actie zien, in een uitzending van NCRV’s Rondom Tien (van 24 april 2010). De uitzending ging toen over de vraag of er in Nederland de mogelijkheid (of de wenselijkheid) bestaat voor het toepassen van een vorm van Shariyya-rechtspraak. Overigens, voor de duidelijkheid, ikzelf ben daar tegen, al zie ik, zolang het binnen strikt afgebakende grenzen wordt toegepast en op geen enkele manier in tegenspraak is met de Nederlandse wet, geen verschil met kerkelijk recht of verenigingsrecht. Of je moet ook dat aan banden leggen. Maar dat terzijde. Frans Groenendijk zat daar trouwens met oa niemand minder dan de arabist Maurits Berger, die zo gehekeld wordt in het onderstaande artikel (ze zitten naast elkaar). Helaas voor de heer Groenendijk werd hij nauwelijks aan het woord gelaten, hoezeer hij ook driftig zat te gebaren, te mompelen en te mopperen. Een nalatigheid van presentatrice Ghislaine Plag? Ik weet het niet. Zijn gedrag was niet erg uitnodigend (eerlijk gezegd bij vlagen onbeschoft, maar vooral heel erg tenenkrommend irritant). Je ziet daar vooral een wat neurotische fanaticus, die er voortdurend tussen probeert te komen en anderen in de rede tracht te vallen. Ergens deed het me een beetje hieraan denken 😉 . Dus dat hij het woord niet kreeg? Ik zou, als ik die discussie had moeten leiden, alleen om die reden dezelfde neiging hebben. Overigens was het zeker niet zo dat het programma ‘partijdig’ was; Nahed Selim, ook een felle tegenstander van welke vorm van Shariyya dan ook, kreeg wel alle kans om haar standpunt te verwoorden, wat zij overigens goed deed (al ben ik zeker geen medestander van Nahed Selim, zie ook haar bijdrage aan het anti-islamboekje van Carel Brendel en Hans Jansen ‘De Onzichtbare Ayatollah’). En nogmaals, ikzelf sta ook niet te juichen bij een beetje Shariyya in Nederland. Voor mij geldt godsdienstvrijheid binnen de marges van de democratische rechtsstaat. Ook dit weer terzijde. Maar voor wie wil weten met wie we in de onderstaande discussie te maken hebben, de uitzending is hier te bekijken. En zie dan ook dit korte filmpje, waarin we Frans Groenendijk in actie kunnen zien als hij waarschuwt tegen ‘de gevaren van het Mohammedanisme‘ (hij gebruikt liever die term dan ‘islam’, over onbegrip gesproken). Plaats van handeling: het Jenevermuseum te Schiedam. We nemen er nog eentje, dat zal ze leren! Stelletje ‘Mohammedanisten’ (of hoe ze ook heten mogen).
Terug naar de discussie op Hoeiboei. De meeste andere reageerders zijn anoniem. Dat is bij Hoeiboei gebruikelijk. Dat betekent dus dat er onbeperkt met drek gesmeten kan worden, die overigens zelden substantie heeft. Ook weer slechts mijn bescheiden mening. Overigens is die drek vaak onbedoeld hilarisch. Een voorbeeld: een anoniempje legt mij uit dat ‘het MO een groot stammengebied is’, waar het ‘altijd hullie tegen zullie is’. Culturele antropologie is een prachtig vak als dat door amateurs wordt beoefend. Goh denk ik , maar dan is de PVV helemaal een groot stammengebied, want die organisatie drijft op de hullie tegen zullie filosofie. Of een site als Hoeiboei. Heb zelden zo’n tribalistisch circus betreden.
Kortom, ik heb me er zeker mee vermaakt. Sterker nog, dat is bij mij vaak een drive om door te gaan. Zie ook mijn eerdere discussies met allerlei (al dan niet racistische en soms anonieme) sympathisanten van de antroposofie (oa hier enhier ). Dat heb ik ook tot het uiterste volgehouden. Maar los van dat ik probeer om iets bij te dragen dat ook nog ergens over gaat, is de amusementswaarde soms zo aanstekelijk, dat ik het vaak niet kan laten om er nog een klein schepje bovenop te doen. Het houdt je scherp en de humor komt vaak uit onverwachte hoek, dus wat wil je nog meer?
Hieronder het artikel van de anonieme anti-islamactivist Barry Oostheim en daaronder de discussie in het forum, dat op 24 december plotseling gesloten werd. Was het vanwege Kerstmis? Kerstmis is natuurlijk geen islamitisch feest, maar onlosmakelijk verbonden met de glorieuze westerse beschaving, de Joods Christelijke en Humanistische Cultuur. O nee, want Kerstmis maakt geen onderdeel uit van het Joodse geloof, je zou het bijna vergeten, met die terugwerkende Christelijke en ‘humanistische’ krokodillentranen, die overvloedig worden geplengd om de islam buiten de deur te houden. Aan de andere kant is Hoeiboei nu ook weer niet zo sacraal (daar heb ik ze eigenlijk nooit op kunnen betrappen), dus zou Kerstmis de reden geweest kunnen zijn? Niet echt denk ik. Bovendien kon op andere artikelen van de site nog gewoon wel gereageerd worden. Dus waarom alleen dit item? Ging de discussie een kant uit, die de redactie van Hoeiboei niet wenselijk vond? Mogelijk 😉 Ik heb het idee dat dit inderdaad het geval was. Daarom helemaal onderaan mijn laatste lange reactie (een antwoord aan Hans Jansen), die ik nog wilde posten, maar toen bleek het forum opeens gesloten te zijn. Dus deze reactie alsnog op dit blog. In ieder geval is het roerige debat aan de vooravond van Kerst 2012 ook hier geheel intact bewaard gebleven (voor de zekerheid dan). Zie hieronder, ongeredigeerd, dus met onvermijdelijke typefouten, inclusief mijn eigen:
http://hoeiboei.blogspot.nl/2012/12/brekend-prof-dr-mr-maurits-berger-ging.html
BREKEND! Prof. dr. mr. Maurits Berger ging in de leer bij Sheikh Muaz Alkhatib

![]() |
Maurits Berger |
In 1999 verscheen van de Arabist Maurits Berger “Islam is een Sinaasappel”. In dat boekje beschrijft Berger hoe hij in een moskee in Damascus gezeten aan de voeten van een sheikh les krijgt in de Shari’a. Het boekje beleefde vele herdrukken en is in Nederland van grote invloed gebleken op de publieke beeldvorming over de islam. Wat betreft de sinaasappel: de harde schil is de Shari’a en het sappige zoete frisse binnenste is de mystiek of de spiritualiteit. Daarmee kan je op soefi-achtige spirituele wijze zeggen dat de Shari’a eigenlijk de hele wereld en het leven omvat.
In eerste instantie ging Maurits Berger met knikkende knieën de moskee in want ja, als voormalige Leidse student moet je jezelf wel een houding weten te geven tussen al die vrome Koran en Hadith reciterende moslims in één der oudste moskees ter wereld. Maar gelukkig was het heel gezellig en al gauw kwam Maurits erachter dat de Shari’a 95% overeenkwam met het Nederlands recht. Wat je ook erover kan zeggen, het heeft natuurlijk wel wat om in het Arabisch op klassieke wijze les te krijgen van een Sheikh. Je zit er dan wel echt in. Maar die wijze Sheikh blijkt niemand minder te zijn dan Ahmed Muaz al-Khatib, althans dat blijkt uit deze aankondiging uit 2005. Ahmed al-Khatib is een goede
bekende van de Nederlandse ambassade in Damascus, geeft cursussen op het Nederlands cultureel instituut in Damascus, spreekt prima Engels en is voormalig werknemer van Shell waar hij vanaf 1991 in dienst was. Kortom iemand waarbij ook Prins Willem Alexander gerust een cursus islam kan volgen zonder dat zijn moeder ongerust hoeft te zijn. Bovenstaande informatie komt onder andere uit een profielstuk in de Volkskrant van 14 november jl. gewijd aan Achmed Muaz al-Khatib. Want al-Khatib is nu opeens in het nieuws omdat hij de kersverse leider is van de weinig spirituele Syrische Nationale Coalitie (SNC), het nieuwe gelegenheidsverbond van diverse strijdende groepen waarin de Jihadisten steeds meer de boventoon voeren. Met bijna algehele internationale instemming moeten zij het zo direct overnemen van Assad als die eenmaal verdreven is.
Ahmed Muaz al-Khatib
|
Onder grote internationale druk is deze coalitie tot stand gekomen om het zooitje aan strijdende partijen enige internationale legitimiteit te geven. Al Khatib is naar voren geschoven als beschaafd acceptabel gezicht van de vechtjassen die een uiterst wrede oorlog met Assad uitvechten.
Er zijn veel aanwijzingen dat Nederland een bijzondere rol speelt in de zorgvuldige imagovorming van al-Khatib als acceptabel gezicht van de coalitie waarin de jihadistische partijen de boventoon voeren. Uit het profielstuk in de Volkskrant “blijken de warme banden met Nederland” Zo verbleef hij afgelopen jaar geruime tijd in Nederland om te herstellen van zijn arrestatie in Syrië. Ook Frans Timmermans sprak een aantal dagen geleden bij Pauw en Witteman vol lof over hem. “Khatib daar hebben Nederlandse diplomaten al heel veel jaren contact mee. Wij kennen hem ontzettend goed. Die man deugt. Dat durf ik hier wel te zeggen.” Verder liet Timmermans los dat zij de Syriër Abrahim Miro van de DNB aan de SNC hebben uitgeleend om de geldstromen in goede banen te leiden. “Wij weten wel wat daar gebeurt en wij weten dat wij kunnen bouwen (…) Dat er ook anderen zijn waar wij heel voorzichtig mee moeten zijn en die heel gevaarlijk zijn dat weten wij ook maar dat krijg je nu eenmaal in een oorlogssituatie.”
![]() |
Petra Stienen |
Wat opvalt uit de beschikbare informatie over de Nederlandse band met al-Khatib, is dat de Nederlandse diplomaten bepaald niet over een nacht ijs zijn gegaan. Kennelijk hebben zij al lang geleden hun kaarten ingezet op een mogelijk islamitisch alternatief voor het Baath regime. Om zodoende een stem te geven aan de Soenitische meerderheid in het land. In zijn boek van 1999 beschrijft Berger al de frustratie van de soenieten onder het Baathregime.
Daarmee loopt Nederland in de pas met de andere Europese landen en vooral de VS. In 2008 tijdens de Van Dam lezing georganiseerd door het ministerie van Buitenlandse Zaken sprak de voormalig diplomatiek gezant van Bil Clinton, Martin Indyk, al over de noodzaak van een Soenitische diepte in het Midden-Oosten. Daags na de val van Mubarak noemde de directeur van de Amerikaanse National Intelligence, James Clapper, de Moslim Broederschap een “grotendeels seculiere beweging”. Geheel in lijn met de wijze waarop de voormalige echtgenote van Maurits Berger, Petra Stienen samen met andere commentatoren het aandeel en aard van de Moslimbroederschap in de Arabische Lente bagatelliseerden. Ook Petra Stienen is volgens het Volkskrantartikel een goede bekende van al-Khatib die gelieerd is met de Syrische moslimbroeders.
Het meest verbijsterende aan de mogelijke Nederlandse rol in de aanstaande omwenteling in Syrië is de wijze waarop het mes aan twee kanten blijkt te snijden, want het gaat de afgelopen decennia niet alleen om het actief stimuleren van een islamitisch alternatief voor Assad in Syrië maar ook om het bevorderen van een islamitische identiteit van moslims in Nederland. Daarin speelt Berger zelf natuurlijk een rol met zijn publicaties maar ook al-Khatib is talloze keren naar Nederland gehaald voor het geven van seminars en lezingen over hoe je als goed moslim in een seculiere samenleving kan leven. Het was ook weer de arabist Maurits Berger die hem tijdens die bezoeken veelvuldig onderdak bood.
El-Khatib noemt zich de Nederlanddeskundige van Syrië en in 2008 schreef hij een tamelijk lijpe open brief aan Wilders zonder aanhef. Daarin noemt hij de moord op Theo van Gogh een “spijtige wrijving” tussen een moslim en een Nederlandse filmmaker. Met een willekeurige greep uit de Nederlandse geschiedenis wil hij vervolgens laten zien dat hij net zo goed kan aantonen dat de Nederlandse samenleving inherent is met geweld, moord en plundering. Het is natuurlijk hartverwarmend dat een imam in Damascus zich verdiept in de Nederlandse geschiedenis maar wat hij daarover te berde brengt zegt ook weer iets over zijn oogkleppen. In zijn opsommingen van Nederlandse verschrikkingen laat hij de Jodenvernietiging opvallend buiten beschouwing. Spinoza komt wel weer ter sprake maar zijn Joodse achtergrond wordt verzwegen. Spinoza heeft volgens al Khatib via een zekere Andalusische filosoof Musa ibn Maimun alles weer van imam Ibn Rushd oftewel de Arabische filosoof Averroës zonder wie Europa volgens Khatib, uberhaupt nooit kennis had kunnen maken met Aristoteles. Dat die Musa ibn Maimun niemand minder is dan de joodse filosoof Maimonides zegt de Nederlandse vertaling er weer niet bij. Hij vermeldt vervolgens hoe het katholieke Portugal de ouders van Spinoza vervolgde maar hij zegt weer niet dat zowel Maimonides als Averroës moesten vluchten voor de islamitische scherpslijpers in al-Andalus.
Wel wordt opeens het “joodse meisje” Anne Frank uit de hoge hoed getoverd die schijnt een verhaal te hebben dat hem tot tranen toe ontroerde. In de open brief voegt hij daar direct aan toe dat hij wenst dat ook de kindertjes uit Palestina, Zuid-Libanon, Irak en Afghanistan hun dagboek zullen opschrijven om zo de hele wereld te laten huilen over de gevolgen van oorlogen. Allemaal even erg en met elkaar op één lijn gesteld. De burgeroorlog in Syrië was nog niet uitgebroken dus over dagboek schrijvende Syrische meisjes heeft hij het niet. Hij sluit de open brief aan Geert Wilders af met allerlei Korancitaten waaruit moet blijken dat de Koran juist heeft gezorgd voor verdraagzaamheid barmhartigheid en “menselijke relaties”.
![]() |
Anne Frank |
Je vraagt je af wie hem met die brief geholpen heeft en of hij dat op eigen initiatief heeft gedaan. “Wie in een glazen huis woont moet niet beginnen met stenen te gooien” zegt hij nog vermanend. Waarna hij nog even inwrijft: “Ik zou tegen alle politici willen zeggen: win de moslims in het Westen voor jullie terwijl ze rationeel zijn voordat zij op irrationele wijze overwinnen.”
Inmiddels vindt onze vredesduif al-Khatib volgens de NRC van donderdag 13 december, dat Amerika niet moeilijk moet doen over de meest succesvolle rebellengroep in Syrië, de Jabhat an-Nusra. Ondanks de warme steun van de VS aan de strijd tegen Assad willen zij wel de aan al-Qaeda gelieerde Jabbat an-Nusra op de terreurlijst plaatsen. Dat de Amerikaanse stap slechts een wassen neus en symboolpolitiek is legt de goed geïnformeerde Jonathan Spyer hier uit. De VS heeft een club als boeman aangewezen waardoor de andere clubs in de nationale coalitie zogenaamd gematigd lijken, terwijl velen van hen ideologisch nauwelijks verschillen.
Inmiddels hebben 29 rebellengroeperingen die deel uitmaken van de SNC een verklaring uitgegeven waarin zij stellen dat zij allemaal Jabhat an-Nusra zijn. De gematigdheid van al-Khatib kan overigens met een korreltje zout genomen worden. Hij heeft ongetwijfeld zijn beminnelijke kanten en hij is wel zo aardig om het joodse meisje Anne Frank niet verantwoordelijk te houden voor de “wandaden” van Israel. Maar ergens anders noemt hij het Zionisme een kankergezwel. Ook schrijft hij op zijn website dat hij het wel goed vond van Saddam dat hij de Joden angst inboezemde. Verder is hij fan van al Qaradawi en van andere scribenten, plaatst hij op zijn website artikelen vol antisemitische knarsjes. Maar Frans Timmermans vindt dat die man deugt. Begrijpelijk, want hem afvallen zal jaren geduldig werken en schaven aan het komende wereldkalifaat, te niet doen.
65 opmerkingen:
-
Maarten16 december 2012 23:37
Als we het dan toch over sinaasappelen gaan hebben: http://www.musicalifeiten.nl/dvd-recensies/p/prokofiev-de-liefde-der-drie-sinaasappelen-haitink-nagano.html
-
Hulde Barry, voor dit graafwerk. Die Berger-Stienen-link is ook…. apart.
Gisteren of vandaag was er Syrisch ‘verzets’-kopstuk die al riep van: ‘Eerst Damascus, dan Tel Aviv’. -
Is er dan de vraag waarom Assed zich niet met Israel allieert.
-
-
-
Het feit dat Nederlandse ambtenaren het voor kunnen doen alsof de islam soms best een aanvaardbare (moraal)filosofie heeft kan alleen bestaan wanneer ze zelf geen enkele (moraal)filosofie hebben, anders hadden ze de islam wel in vergelijking met de westerse Verlichtingsfilosofie beschouwd.
Ik geef die voorbeelden die allebei in schreeuwend contrast staan met onze eigen filosofie. De eerste gaat over de moraalfilosofie, de tweede gaat over kennis- en wetenschapsleer en de derde gaat over kunst en cultuur. Het zijn alledrie citaten uit de sharia en ze geven alledrie aan dat je niet zelf mag nadenken en/of dat je je gedachten niet mag uiten.
1- “The good is not what reason considers good, nor the bad what reason considers bad. The measure of good and bad, according to this school of thought, is the Sacred Law, not reason“, Bron: “Reliance of the Traveller”, hoofdstuk a1.4
2- “Unlawful knowledge includes: … (2) philosophy … (5) the sciences of the materialists … (6) and anything that is a means to create doubts (n: in eternal truths)… “. Bron: ibidem a7.2, lid 2, 5 en 6
3 Offensive knowledge includes such thing as post-classical poetry which contains romance and uselessness
Overbodig hierbij te vermelden dat het verstand hierbij stilstaat, er wordt op deze manier intellectuele (zelf)moord gepleegd op de mindset van elke moslim (die in de letterlijkheid van de sharia gelooft en/of die daartoe gedwongen is). Hier mag door onze vertegenwoordigers niet vergoeielijkend over gesproken worden.
-
-
Nogal wat “kenners” van de Arabische cultuur en de islam worden betaald of anderszins gevoed vanuit het Midden-Oosten en blijkbaar willen gezagsdragers in de EU dit wel want dan kunnen ze verder fantaseren over een tolerante islam die niet bestaat en nooit bestaan heeft. Helaas hebben deze “kenners” of beter gezegd propagandisten heel ruime toegang tot de media. Iets wat je niet kunt zeggen van de echte kenners met een meer realistische visie. Op de achtergrond zullen wel eens grotere belangen een rol spelen dan wij kunnen vermoeden. De EU zal zich ongetwijfeld op een of andere manier hebben vastgelegd aan de verplichting om ervoor te zorgen dat moslims in Europa vooral hun islamitische identiteit behouden. Islamitische landen dringen daar ook op aan en financieren dat ook. Dat dit natuurlijk helemaal niet in het belang is van Europa moge duidelijk zijn, en ook niet van de moslim als individu die wordt opgesloten in zijn groepscultuur met de behorende dwingende praktijken.
-
Nederlandse Gutmenschen helpen veel mensen richting verdoemenis; niet alleen in Syrië. Ze hebben middels ontwikkelingshulp ook Mali gedestabiliseerd, aldus Marcia Luyten op dinsdag 27 maart bij Pauw en Witteman. Zie
http://pauwenwitteman.vara.nl/Uitzending-detail.113.0.html?&tx_ttnews%5Btt_news%5D=25779 vanaf 43:45
-
Neerlands exportproduct anno 2012: betweterij ofwel “het opgeheven vingertje 3.0”
-
Uit die open brief van Ahmed Muaz al-Khatib uit 2008 aan Geert Wilders:
“Ik zou tegen alle politici willen zeggen: win de moslims in het westen voor jullie terwijl ze rationeel zijn voordat zij op irrationele wijze overwinnen.”
Dat is toch pure dreiging?
-
-
-
Door dit soort onthullingen ben ik blij dat ik geen kinderen heb die zich later aan de islam moeten gaan onderwerpen. Want dat de islam de overwinning in Europa gaat halen is slechts een kwestie van tijd.
-
Mooie redenering is dat! Geen kinderen, geen toekomst. Loepzuiver voorbeeld van een self fulfilling prophecy. Kom op fz. Je kan het!
-
Genoeg keren geoefend om ze te krijgen 🙂
Maar het is toch om moedeloos van te worden als je ziet hoe snel het achteruit gaat? Als ik al kinderen zou hebben had ik serieus naar emigratie buiten Europa gekeken. -
-
Anoniem17 december 2012 18:39
Geweldig werk, Barry!
Dank hiervoor.
Bernadette de Wit -
Anoniem17 december 2012 20:58
Graafwerk? B.O. vergeet een voor de hand liggende bron: Hala Naoum Nehme in P&W van dinsdag 4 dec. j.l.
-
-
Wat moeten we met die bewering aan het slot? ‘Barry Oostheim’ (pseud.) zegt:
‘Maar Frans Timmermans vindt dat die man deugt. Begrijpelijk, want hem afvallen zal jaren geduldig werken en schaven aan het komende wereldkalifaat, te niet doen’.
Achter wereldkalifaat staat dan een linkje naar het interview met de profetes van nieuw extreemrechts Bat Ye’or, die nogal grossiert in complottheorieën. Moet ik begrijpen dat Frans Timmermans ook deel uitmaakt van De Grote Samenzwering? Waar ook Maurits Berger en zijn ex-vrouw Petra Stienen deel van uitmaken? Dat vind ik best wel ‘Breaking’ (of ‘Brekend’)
-
‘Extreemrechts’ hier uitsluitend als scheldwoord natuurlijk. Niet ter onderscheiding van rechts. Schreve is kunsthistoricus. Op zijn webstek meldt hij “Mijn intellectuele helden zijn Edward Said, Vaclav Havel, Michel Foucault”. Arme Havel!
Op zijn webstek lees ik deze titel van een stukje: “Een repliek aan Ratna Pelle, beroepspropagandiste, hysterische Zioniste en Palestijnenbasher”.
Als we toch geen kunsthistorici hadden! -
Anoniem19 december 2012 10:23
Inderdaad lekker naïef als je als historicus niet eens weet dat de term extreem rechts door Stalin is bedacht om zijn afvallige Nationaal SOCIALISTEN buiten de orde te plaatsen.
-
Bat Yeor is niet iemand die ‘grossiert in complottheorieën’. In de reeks boeken die zij geschreven heeft gaat het over de geschiedenis van wat zij ‘dhimmitude’ noemt: de houding van wie geen moslim is maar zich wel aan de islam onderwerpt. Zo iemand wordt in het jargon van de sharia ‘dhimmi’ genoemd, vandaar ‘dhimmitude’. Edward Said, van huis uit een Egyptisch-Palestijnse christen, was een super-dhimmi, dat Floris Schreve een bewonderaar is van Edward Said klopt dus dan weer wel helemaal.
-
-
“Islam is een Sinaasappel” dat is onzin stelling. Het is niet zo belangrijk maar Maurits Berger zou beter moeten weten. Als een vergelijking juist is kan men de factoren ook verwisselen, en dat gaat bij deze stelling niet. Net als de islam is deze misopvatting kolder. De vergelijking is daarnaast ook niet zo gelukkig gekozen. De waarheden van de islam zijn net als een sinaasappel makkelijk te doorboren en weerleggen. Met de blote handen pelt men tot de kern en er blijft niet veel over dat stand houdt.
Een sinaasappel is zacht fruit dat zonder veel moeite van de schil te ontdoen valt. Zachtjes het vruchtvlees tussen de vingers nemen en het valt uiteen. De islam is een verbond van rovers en leugenaars. Het kan zelfs lichte kritiek niet weerstaan, het is als een sinaasappel, let wel het is ALS een sinaasappel. Maurits Berger is een persoon die zich voor het grote geld heeft laten gebruiken. Geen enkel denkend mens kan iets goeds vinden in de islam. Het wordt tijd dat hij ter verantwoording wordt geroepen en dat hij zijn mallotige uitspraken moet terugnemen.
-
Anoniem18 december 2012 15:05
Jaren geleden las ik dat boekje “Islam is een Sinaasappel”. Wel een beetje met een sceptische instelling natuurlijk, het boekje was immers door een Nederlander geschreven en dan kan je nog al wat politiek correcte onzin verwachten natuurlijk. Maar schrijver Maurits Berger kon ik toen nog niet kon, het zou wel eens zijn eerste boekje geweest kunnen zijn.
Wat mij in ieder geval van dat boekje “Islam is een Sinaasappel” is bijgebleven is dat Maurits zich bijna liet bekeren tot de Islam. Zijn Islamitische vrienden hebben dat in ieder geval heel hard geprobeerd zo beschrijft hij in het boek. En hij wees dat niet direct af, volgens mij voelde hij er ook wel voor. Toen hij dit toch maar niet deed, waren zijn ‘vrienden’ zwaar teleurgesteld schreef hij, want hoe kan dat nou als iemand zo dicht bij de waarheid is. Zelf was Maurits ook teleurgesteld dat de warme band daarmee weer verdween.
Ook goed bijgebleven zijn mij de beschuldigingen van zijn Christelijke vriendin. Die begreep zijn rare gedrag maar niet en vond hem maar onnozel, zelfs een verrader eigenlijk, te lezen viel bijvoorbeeld hoe wij het allemaal nog zouden bezuren hier in Europa volgens haar. Zijn vriendin waarschuwde dat wij net zo gebukt zouden gaan onder de Islam als de Christenen in Libanon.
En dus zo zie je maar, zelfs uit de boekjes van Maurits Berger valt nog wat te leren!
-
Meneer Jansen, lang geleden (ik heb ooit nog les van u gehad en in de pauzes van de colleges hebben we vaak een peuk staan wegpaffen bij de rookhoek van het LAK in Leiden). We hebben elkaar daarna nooit meer ontmoet, maar ik heb uw stukken van de laatste jaren zeker gelezen.
Bat Ye’or is op zijn zachtst gezegd zeer omstreden (en dan druk ik me nog voorzichtig uit). Bij mijn weten bent u ook de enige serieuze academicus, binnen Nederland althans, die iets in haar ziet. Net als Laurie Mylroie, waar u me toentertijd op heeft gewezen (u was toen erg onder de indruk van haar werk). Van Laurie Mylroie (zo’n beetje de enige die gelooft dat er nog steeds massa-vernietigingswapens in Irak zijn en dat Saddam achter 9/11 zat) horen we tegenwoordig helemaal niks meer en ik geloof niet dat er iemand is die haar achteraf gelijk geeft. Is mevrouw Littman niet een beetje een zelfde soort geval? -
Anoniem19 december 2012 20:38
@Floris Schreve
Verdacht maken is makkelijk maar kan je misschien aangeven waarom de feiten waar Bat Ye’or mee komt een complottheorie zouden zijn? En wat vind jij van Ahmed Muaz al-Khatib? -
-
@Anoniem, je draait de boel om. Het hele Eurabië verhaal is een grote complottheorie en daarmee een grote ‘verdachtmaking’ (‘The Protocols of the Elders of Mecca’ werd het, ik geloof in de Israëlische kwaliteitskrant Ha’aretz, genoemd). Ahmed Muaz al-Khatib zou best een islamist zijn met opvattingen die de mijne niet zijn. Moet me daar nog in verdiepen en als ik iets interessants vind zal ik echt niet te beroerd zijn om dat te melden. Maar misschien ook niet.
Voor mij is dat echter nog geen reden om dan met de extreemrechtse Cassandra Giselle Littman-Orebi aan te komen zetten. Wat mij betreft verdient het Syrische Ba’thregime het om ten val gebracht te worden. Ik kan alleen maar groot respect hebben voor de Syriërs die deze opstand begonnen zijn. Hoe het erna moet is een andere kwestie en dat wordt naar alle waarschijnlijkheid al ingewikkeld genoeg. Het zal zeker niet makkelijk worden. Ik denk alleen niet dat de paranoia van Bat Ye’or of ander modieus nieuw-extreemrechts islamofoob gegil uit het westen daar ook maar iets van een constructieve bijdrage aan kan leveren. Het staat misschien gek in een forum op Hoeiboei maar ik denk dat Syrië en de rest van de wereld (inclusief Nederland) er alleen maar beter op zou worden als dit geluid volkomen gemarginaliseerd wordt. Dat is het al een beetje, maar het mag van mij nog wel iets meer. Dat is althans mijn persoonlijke overtuiging. De echte problemen in de echte wereld zijn al ingewikkeld genoeg. Daar kunnen we beter mee dealen zonder types als Bat Ye’or. Dan kun je beter een ufoloog inschakelen. Ook bagger, maar tenminste ongevaarlijke bagger. -
Anoniem20 december 2012 22:34
“Wat mij betreft verdient het Syrische Ba’thregime het om ten val gebracht te worden”
Natuurlijk tuig is het! Met veel bloed aan hun handen. Maar helaas, het ten val brengen van dergelijke regiems gaat al snel met heel veel bloed vergieten gepaard, kortom heel veel kinderen die geen vader meer zullen hebben, veel zonen die zullen dood gaan, lijken in de straten en wat niet nog al meer.
Het spreekt toch eigenlijk van zelf dat voor zo’n hoge prijs toch de vraag gesteld moet worden: “wat zal het resultaat zijn?”. Want is het die prijs in lijken wel waard?
“Ahmed Muaz al-Khatib zou best een islamist zijn met opvattingen die de mijne niet zijn. Moet me daar nog in verdiepen”
En tegelijkertijd andere die wel een onderbouwde mening hebben over het te verwachte resultaat willen stigmatiseren, marginaliseren en vooral buiten de discussie willen plaatsen. Te gelijker tijd wel voor oorlog en bloedvergieten zijn, maar je dus niet verdiept hebben in het te verwachte resultaat van al dat dood en verderf zaaien?
Is een mensen leven dan helemaal niets waard?
-
-
En toch nog een vraag aan Hans Jansen. Mij is bekend dat Edward Said een Christen was. Ik ben overigens zeker geen kritiekloze bewonderaar van Edward Said (daar hebben we het toentertijd ook nog uitgebreid over gehad). Maar wanneer ben je dan een Dhimmi of een ‘super-dhimmi’? Als je geen aanhanger bent van de Eurabië-cultus?
Edward Said was vooral een uitgesproken seculier, eigenlijk een ‘postmoderne ongelovige’ (ik geloof dat u deze term weleens heeft gebezigd).
Wat Dhimmi betekent is mij bekend (in de traditionele zin dan). De lading die Bat Ye’or aan dit begrip heeft gegeven kan ik helaas niet onderschrijven. En niet alleen ik (want wie ben ik?) maar ik vrees vrijwel de gehele wetenschappelijke mainstream. Ik geloof alleen dat de Robert Spencertjes, de Andrew Bostompjes, de Pamela Gellertjes en de Geert Wildersjes van deze wereld daar anders over denken (en laat ik de Hoeiboei-reaguurdertjes, een alleszins niet te marginaliseren gezaghebbend geluid, niet vergeten). -
Dat is een goed argument, daar had ik even niet aan gedacht: ‘ze’ zijn maar met weinigen. Inderdaad, wetenschappelijk valt dan alle grond onder je voeten weg, want de meerderheid heeft niet alleen in een democratie maar ook in de wetenschap altijd gelijk. Hoe kon ik, terwijl ik nog wel in de rookhoek van het LAK heb staan roken, dat vergeten zijn.
Het stuk van Barry O. over Maurits B., Petra S. en Moaz al-Khatib is geen taktisch meesterwerk, maar het geeft desondanks feiten die een haast John-le-Carre-achtige allure hebben. We zijn blijkbaar door de Nederlandse staats-tv over de Syrische lente voorgelicht door iemand die nauwe en oude banden had met de leider van die lente. Stof voor een roman in vijftig lente-tinten.
-
Natuurlijk, dat is waar 😉 Vanzelfsprekend telt in de wetenschap niet de meerdrheid van stemmen. Maar er bestaat nog wel iets toetsing. En ik geloof niet dat Bat Ye’or ooit de toets der kritiek doorstaan heeft. Of bestaat er vanuit de wetenschap ook een samenzewering tegen Bar Ye’or? Dat kan natuurlijk ook.
-
“En ik geloof niet dat Bat Ye’or ooit de toets der kritiek doorstaan heeft.”
Ijzersterke argumentatie.
-
Anoniem20 december 2012 22:39
De toetsing is dat je met argumenten haar stellingen aanvalt, dat zou je natuurlijk ook eens kunnen proberen. Dan wordt jij de nieuwe Edward Said, maar dan een die met wetenschappelijke argumenten de zaak heeft onderbouwd! Niks geen linkse propaganda en demoniseren, wetenschap! Nou, ik weet zeker dat je dan ook meneer Jansen kan overtuigen en mij ook. Ik zeg doen! Go for it!
-
Heeft er hier iemand wel enige voorstelling van hoeveel voetnoten het werk van Bat Yeor bevat?
-
“Vanzelfsprekend telt in de wetenschap niet de meerdrheid van stemmen”
Nou dat is niet zo vanzelfsprekend, hoor.
Het is uitermate belangrijk dat er gelegenheid is voor een jongetje dat vrijelijk beweren kan dat de keizer geen kleren aan heeft.
Het is bijvoorbeeld zo dat de media zulke jongetjes voor hun rekening nemen wat betreft de opwarming van de aarde door menselijk handelen.Ik viel over het woordje ‘geloof’ en ik bedoelde met ‘ijzersterke arumentatie’ juist het tegenovergestelde.
Excuus voor de onduidelijkheid. -
Anoniem21 december 2012 00:03
Genoeg aanknopingspunten voor Floris dus met al die voetnoten, geen zorg, in linkse kringen wordt dit ook belangrijk gevonden. Ik hoor Ad Melkert het nog benadrukken voor een miljoenen publiek:
“Voetnoten professor!”
Lol!
-
Ik denk niet dat de hoeveelheid voetnoten perse iets zegt over de degelijkheid van een werk. Saids Orientalism heeft ook heel veel voetnoten, maar dat is nooit de reden geweest waarom ik het, ondanks dat ik sommige kritieken wel onderschrijf en het boek bovendien alweer enigszins gedateerd is, toch een indrukwekkend werk vond. Net zo goed als het aantal pagina’s van een boek wat mij betreft ook niks zegt, hooguit, net als de voetnoten, over de ijverigheid van de auteur. Maar dat wil nog niet zeggen dat het perse een goed boek is. Lijkt me eerlijk gezegd een open deur.
Ik denk dat er veel bezwaren zijn in te brengen tegen Bat Ye’ors Eurabië. Dat is 1. dat het wel heel erg veel knip en plakwerk is. Dat er ergens een vriendschappelijke top wordt gehouden, waarna plechtig wordt verklaard dat er dialoog moet worden aangegaan tussen de landen van beide kanten van de Middellandse Zee wil nog niet zeggen dat zoiets daadwerkelijke politieke betekenis heeft. Er gebeuren wel meer symbolische flauwekul dingen. Koningin Beatrix deelt ook weleens een ridderorde uit aan een buitenlands staatshoofd. meestal zijn dat niets meer dan symbolische gestes. En zelfs als het meer inhoud heeft, dan nog kun je je afvragen hoe doorslaggevend dat is voor de totale buitenlandse politiek van de verschillende Europese landen. In Parijs staat natuurlijk het Institut du Monde Arabe. Toen ik daar in de bibliotheek zat, voor mijn onderzoek naar hedendaagse kunst van de Arabische wereld, is mij opgevallen dat de toon van de publicaties van ong. eind jaren zeventig tot eind jaren tachtig, wel heel erg vriendelijk was naar de diverse Arabische regimes. Logisch, want daar kregen ze ook geld van (vooral in die periode). Terwijl de relatie vam hedendaagse kunst in veel met de Arabische dictaturen helemaal niet zo harmonieus was. Kunstenaars die ook in die tijd dissident waren, kwamen daar niet aan bod, dat is pas later gebeurd. Toevallig net een kwestie waar ik me mee bezig heb gehouden, maar dit soort dingen zullen er wel meer aan de hand zijn geweest. Een prachtige onderbouwing voor Bat Ye’ors Eurabië theorie.
Alleen, dat wil nog niet zeggen dat deze’topontmoetingen’, verdragen, etc. de politieke verhoudingen ingrijpend hebben beïnvloed, vooral ten nadele van Israël. Dat is, ook vanuit Europa, bijna net zo eenzijdig geweest als vanuit de VS. In die zin blaast Bat Ye’or kleine dingen op tot immense proporties, waar zij veel lawaai over maakt (oa, want volgens mij vertelt zij ook veel onzin). Zo’n verhaal kun je natuurlijk optuigen met heel veel voetnoten, maar heeft het ook werkelijke substantie? Zie hier een aspect van de methode Bat Ye’or. -
(vervolg)En dan 2. de conclusies die zij aan dit alles verbindt. Alsof er een systematisch geheim plan bestaat in de Arabische wereld of bij de Organisatie voor Islamitische Landen om op slinkse wijze Europa over te nemen. Er is veel aan de hand in en met de Arabische wereld, maar ondanks alle retoriek uit de tijd van het Pan Arabisme is het nog nooit gelukt om een vuist te maken. Op alle niveaus bestaat er zo’n beetje onenigheid en diepe verdeeldheid. Europa, zowel toen als nu, is daar nog een schijntje bij. Dus een megalomaan project als ‘Eurabië’ lijkt me om die reden al een luchtkasteel. Er is wel veel mis, maar dat nou net weer niet. Niet omdat sommige mensen dat niet zouden willen, maar omdat het onmogelijk is om te realiseren. En het zijn in het algemeen nogal zwakke staten, die nog maar vrij recent tot stand zijn gekomen. Zelfs al is de intentie er (en ik denk niet een dat die breed gedragen zou worden), dan nog lopen de belangen van die landen zo uiteen, dat een Eurabië project niet realistisch is.
Dit zij in ieder geval twee bezwaren. Er zijn er nog een heleboel, die door anderen veel uitvoeriger zijn besproken. Ik kan evt nog wel wat linkjes naar artikelen terugzoeken. Maar nee, ondanks het indrukwekkend aantal voetnoten en het aantal pagina’s geloof ik niet dat het ‘dossier’ (meer dan een boek, toch?) Eurabië geen wezenlijke bijdrage levert. Hooguit wat munitie voor types als Robert Spencer, Geert Wilders etc. In serieuze wetenschappelijke kringen (uitzonderdingen daargelaten, zie bijv. Hans Jansen) wordt dit werk gezien als brandhout en ik denk terecht. -
Misschien nog een derde punt. Het is natuurlijk zeker zo dat Europa de banden met diverse foute regimes daar in de regio heeft aangehaald ivm olie. Maar, en dat negeert Bat Ye’or, dat geldt misschien in nog veel sterkere mate voor de VS. Plus dat de VS ook nog allerlei strategische belangen hebben en haden (gedurende de koude Oorlog). Als er nou een mogendheid is geweest die heeft gedeald met radicla eof foute moslimextremisten, is het de VS wel, zie het Afghanistan verhaal. Ayman al-Zawahiri werd in Egypte vrijgelaten om daar te gaan vechten. Bovendien, dat is bijna iedereen vergeten 9heeft niets met de islamisten te maken, maar wel met Irak), in 1963 steunden de VS oa Saddam Hussein en de toen nog marginal Ba’thpartij in hun coup tegen de pro-Russische generaal Abd al-Karim Qassem. Nu heeft Frankrijk daar ook nog rare dingen gedaan, maar dat is toch iets anders dan de Eurabië-theorie. Maar het idee dat Europa een soort anti-Israëlische politiek zou hebben gevoerd, in het voordeel van de ‘Eurabische elementen’ die daar baat bij zouden hebben gehad, op z’n zachtst gezegd is dat nogal een vertekende (zoniet zwaar vervormde) versie van de geschiedenis. Andere zaken hebben veel meer de boventoon gevoed, zoals de Koude Oorlog, of de Amerikaanse steun aan Israël. Die dingen zijn veel belangrijker geweest dan die sinistere Eurabische netwerken, waar Bat Ye’or het over heeft. Dat was mijn derde belangrijkste bezwaar
-
Je heb er veel woorden aan vuil gemaakt.
Het is en blijft een mening.
Aantal voetnoten of linkjes: 0 (Null)Maar ik blijf het toevallig vinden dat Bea een bezoekje heeft gebracht aan Qatar en dat Nederland kruisraketten [proest] in stelling brengt voor agressieve Syrische aanvallen op de NATO en staat te popelen om Syrie voor het strafhof te slepen.
Naast Al qaida, en nog meeer clubjes, en amerikaanse spec ops zijn er ook soldaatjes van Qatar te vinden.
Én er ligt een heleboel olie voor de deur.(driehoek Syrie-Israel-Cyprus)
Zou Jansen tijdens bootwandelen(?) in Griekenland niet iets hebben gehoord over Griekse gas- en olievonsten (350Miljard $) en proefboringen te (Turks/Griekse) Cyprus.
(http://americanfreepress.net/?p=3827 )En dan heb ik het niet over die arabische lente: Tunesie, libie, egypte en nu syrie. Allemaal op een rijtje. Teveel toeval om toeval te kunnen zijn ?
Aantal voetnoten: 0.
Spelletje. Zoek olifant in de kamer Taqiyah (3:20?):
www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=7Ezut3f67uUDe taqiyah-teller staat bij mij op 5.
-
Anoniem21 december 2012 12:52
@Sirik
Het MO is een stammen gebied, de stam uit Quatar wil ook een vrome invloed hebben, vandaar Almazeera en het financieren van Hamas en de jihad in Syrie. Tenslote maakt de Iraanse stam ook aandpraak op Quatar. Dus daarom de schijnbare paradox dat Quatar ook de thuisbasis van de Amerikaanse vloot. Het is allemaal hullie tegen zullie in het MO.
-
Anoniem21 december 2012 13:00
@floris
Het Eurabia verhaal toont aan dat men niet strategisch samenwerkt met de landen in het MO, maar idiologisch, dat is het abjecte feit dat het Eurabia verhaal aan toont. Want tuurlijk kan je Stalin gebruiken tegen de Nazies, en het MO tegen Stalin, maar het is fout om hun waarde te incorperen, sterker nog dat is een onvergeefelijke bedrijging voor alles wat oms lief is.
-
@Sirik, aals ik het op mijn blog zou doen zou ik alles omlijsten met voetnoten en linkjes, maar dat is voor een reactieforum niet echt handig. Bovendien, jet is ook alweer een tijdje terug dat ik EurAbië heb gelezen, dus ik zou weer heel veel terug moeten zoeken om het echt goed te doen. Maar misschien doe ik dat nog wel een keer.
@anoniem, snap[ je laatste reactie niet hemaal. Wat bedoel je met ideologisch? -
@Sirik, nog even een reactie op je bovenstaande opmerking over de Nederlandse levering van patriot raketten aan Turkkije. Dit is nou net iets wat niet ingewikkeld is. Turkije is een Navo-lid en als een van de lidstyaten wordt aangevallen, schieten de andere lidstaten te hulp. Dat is zo’n beetje de kern van het Bavo verdrag.
Dat men nu de neiging heeft om de opstandelingen te steunen begrijp ik wel en ik denk dat dit in het algemeen niet eens zo’n ongunstige ontwikkeling is. Juist het steunen van die dictature gedurende de Koude Oorlog heeft in het MO heel beel wrok tegen het westen doen ontstaan bij de bevolking. Niet zo zeer bij de regimes. Maar het heeft de gewone burger in het MO wel het idee gegeven (en niet ten onrechte) dat het Westen helemaal niet voor hun vrijheden staat, ondanks alle retoriek. En dat heeft voor een bepaalde periode al-Qaida-achtige elementen (je kan er over twisten of Al Qaida een concrete organisatie is, of meer een soort ideologie, of een symbool) enorm in de kaart gespeeld.Dat is ook de belangrijkste reden geweest voor Bin Laden om aanslagen tegen Amerika te gaan plegen.
Ik denk dat men op dit beleid (vooral nog uit de Koude Oorlog) aan het terugkomen is en ik denk dat dit niet onverstandig is. Het feit bijvoorbeeld dat er zo’n enorm resseniment tegen Amerika in Irak bestaat heeft misschien wel minder te maken dat ze uiteindelijk Saddam hebben omver geworpen (de meeste Iraki’s wilden van Saddam af), maar meer met wat Amerika in 1991 heeft uitgehaald. Toen riep George Bush sr. het Iraakse volk op om in opstand t3e komen. Dat deden ze, maar ze werden door Amerika in de steek gelaten en werden de rebellen afgeslacht terwijl de Amerikaanse troepen toekeken. Ik ken vrij veel Iraki’s die daar toen bij waren en ik weet ook van henzelf dat ze Amerika nooit meer zullen vertrouwen. En zo vreemd is dat niet, als je weet wat daar toen gebeurd is. Toch een link, Zembla heeft daar een keer een interessante uitzending over gemaakt (aan de vooravond van de Amerikaanse inbasie van 2003). Veel van de Iraki’s die daar aan het woord komen (zowel van de Shiietische kant, als van de Koerdische kant) ken ik. Eigenlijk hoor je van hen, waarom zij niet staan te juichen bij wat Amerika in het MO uitspookt. Het spreekt eigenlijk wel voor zich. Zie http://zembla.vara.nl/Dossier-Irak.2062.0.html?tx_ttnews%25255Btt_news%25255D=6590&tx_ttnews%25255BbackPid%25255D=2061&cHash=a033279067 -
@floris,
“…alweer een tijdje terug dat ik EurAbië heb gelezen, dus ik zou weer heel veel terug moeten zoeken om het echt goed ..”Erg sneu voor je dat je zoveel vergeten ben, maar daarmee wordt de tekst alhier niet erg waardevol. Kortom je had je de moeite helemaal kunnen besparen.
“opmerking over de Nederlandse levering van patriot raketten aan Turkkije. Dit is nou net iets wat niet ingewikkeld is. Turkije is een Navo-lid en ”
Dat is nou jammer. Turkije wordt niet aangevallen en het betreft hier geen levering, maar een tijdelijke stationering.
Timmermans lulde de zaak aan elkaar door te zeggen dat de patriots enkel ingezet zouden worden als scuds per ongeluk (!) over zouden komen vliegen. Per ongeluk. Tja.“Dat men nu de neiging heeft om de opstandelingen te steunen begrijp ik wel en ik denk dat …”
Ik begrijp dat niet. Doorgaans is een oorlog niet zo’n prettige gebeurtenis. Collateral damage, bijkomende schade, je weet wel schooltjes, vrouwen en kindertjes. Mannen ook. Terwijl hier sprake is van een BINNENLANDS conflict.
Hoezo het ene moment schermen met de internationale rechtsorde en het volgende moment geen last hebben van je geweten ?Jammer dat je die inconsequentie niet hebt opgemerkt, maar, samen met Rutte, je bent de enige niet.
“..en ik denk dat dit in het algemeen niet eens zo’n ongunstige ontwikkeling is..”
Goh, en als ze nou eens van fascistische aard zijn…? Het zou zomaar kunnen.
Dus, het geheel overziend.
Ben je aardig in staat om wat kletskoek op te schrijven en word je niet gehinderd door voorzichtigheid en betrouwbaarheid. Om daar Jansen en Bat Ye’or mee lastig te vallen, is een risico.Dus ‘Floris’ Go and fuck yourself, want je grossiert in kletskoek.
Gepromoveerd bij Maurits B. ? -
Tja ‘fuck yourself’. Dat was ik niet echt van plan. Zoveel mensen zoveel voorkeuren, maar ik doe het liever met iemand. Maar dank voor de suggestie. En grappig dat je het over fascisme hebt. Weet je iets van de oorspronkelijke ideologie van het Syrische regime (de ba’thideologie, zoals die is vormgegeven door Michel Aflaq)? Dat heeft nou met fascisme te maken, veel meer dan waar de opstandelingen zich op beroepen (het hele spectrum van liberalen zoals Sadiq al-Azm, t/m de radicaalste islamisten). Tip: ga dat eens uitzoeken, dan gaat er een wereld voor je open.
-
Floris Schreve,
U probeert hier met een stel geprogrammeerden te discussiëren. Gaat niet werken!.
“Tip: ga dat eens uitzoeken, dan gaat er een wereld voor je open”
—————
Gaat niet lukken. Sommigen leven nu eenmaal in een klein wereldje en komen niet verder dan eurabië-zooi van één of andere Bat ‘Ye or en nog wat ander gespuis.U kunt zich beter richten op Hans Jansen. Jansen weet tenminste dat hij u niet in het ootje kan nemen met een eurabie-verhaal en kiest het hazenpad wanneer ‘argumentjes’ op zijn.
Weet ik meteen hoe laat het is. -
@El_Houssain, dank je. Ik heb ook niet de illusie dat ik iets kan veranderen of iemand overtuigen, maar ik heb er op zo nu en dan best wel lol in om wat tegengas te geven. En zo spreek je nog eens wat mensen, die ik anders niet zo snel tref. Mijn vriendenkring is eigenlijk heel saai politiek correct (vaak hele redelijke mensen), dus het is ook weleens leuk om met een paar echte avonturiers in gesprek te gaan. Valt me verder op dat bijna iedereen hier anoniem is, maar dit is natuurlijk het toekomstige verzet van Nederland (Eurabië komt er immers aan), dus dat snap ik wel. Eigenlijk zijn deze mensen dus vooral heel erg moedig. Hare Majesteit zou ze gewoon een lintje moeten geven. Toch een grote eer om hier voor even de dialoog aan te gaan.
@ Sirik, Goh die boottocht van Hans jansen en wat hij daar zou hebben opgevangen, kun je dat nog iets specificeren? Dat lijkt me pas echt John le Carré. Best wel spannend allemaal. Maar ja de wereld is een grote samenzwering. Gelukkig dat we Bat Ye’or hebben en haar Nederlandse ambassadeur Hans Jansen, voor wie geen samenzwering te groot is om haarfijn ontrafeld en aan de kaak gesteld te worden. Petra Stienen is natuurlijk een soort Bond Girl met een dubbele agenda en Bat Ye’or… ik vind eigenlijk dat ze wel wat weg heeft van Rosa Klebb. Excuses voor deze uitglijers (maar dat is op Hoeiboei niet zo uitzonderlijk, dus ik geloof niet dat ik erg uit de toon val). Maar ik zal hierna proberen om het weer wat zakelijker te houden. -
Anoniem22 december 2012 15:28
Deel 2: Bat Ye’or over Eurabia.
Tal van overlegorganen zijn in de jaren 70 tussen de Europese Unie en de Arabische wereld in het leven geroepen. In haar boek Eurabia beschrijft Bat Ye’or de gevolgen van de Euro-Arabische dialoog.
Wat is Eurabia?
Eurabia is de transformatie van het nieuwe Europa, waarin de beschaving zoals wij die tot nu kenden opgaat in een geheel andere beschaving. Het is een sociaal economische geostrategie met als voorlopig doel de noordelijke en zuidelijke kust van de Middellandse zee tot een eenheid te smeden. De besluiten zijn gezamenlijk genomen door de Europese leiders en de verschillende organen van de Europese Unie. Het daaruit voortvloeiende beleid wordt uitgevoerd en bewaakt door een web van netwerken door de gehele Unie heen.De gevreesde botsing der beschavingen wordt vervangen door een illusionaire Alliantie der Beschavingen en dat wordt ondersteund met een algehele onderwijskundige indoctrinatie waarin de zegeningen van het multiculturalisme worden verheerlijkt, net als de mythe van islamitische tolerantie, de grootheid van de Arabische cultuur, en de Andalusische gouden eeuw.
Europeanen worden opgezadeld met schuldgevoelens over hun eigen koloniale rol. Een nederige dankbaarheid jegens de islam staat nu op het programma. Dan hebben wij het nog niet eens over de sterk aan inflatie onderhevige beschuldiging van racisme.
Schuldgevoelens ten opzichte van de Arabieren worden in een zorgvuldige symmetrie met de Jodenvervolging in WOII, opgebouwd. Het benoemen van de gevolgen van de massamigratie is natuurlijk taboe.
http://hoeiboei.blogspot.nl/2009/07/het-grote-bat-yeor-interview-2.html
http://ec.europa.eu/external_relations/euromed/index_en.htm
http://www.euromedalex.org/
http://www.unaoc.org/ -
“Eurabia is de transformatie van het nieuwe Europa, waarin de beschaving zoals wij die tot nu kenden opgaat in een geheel andere beschaving.”
Maak maar hard. Het is ontegenzeggelijk waar dat de wereld ‘globaliseert’ en dat er meer interactie is dan vroeger. Maar vooralsnog lijkt me dat er eerder het omgekeerde aan de hand is. Politiek en economisch is Europa nog altijd veel machtiger dan de landen ten zuiden en ten oosten van de Middellandse Zee. Dus, indeze geheel eens met Eildert Mulder (die eerder hetzelfde heeft betoogt) dat ‘zij’ meer worden gedomineerd door ‘ons’ dan ‘wij’ door ‘hen’.
“Het is een sociaal economische geostrategie met als voorlopig doel de noordelijke en zuidelijke kust van de Middellandse zee tot een eenheid te smeden.De besluiten zijn gezamenlijk genomen door de Europese leiders en de verschillende organen van de Europese Unie. Het daaruit voortvloeiende beleid wordt uitgevoerd en bewaakt door een web van netwerken door de gehele Unie heen.”
Goh, er is dus een Eurabische superregering, die heimelijk aan de touwtjes trekt. De Protocollen van de Verenigde Wijzen van Mekka en Brussel. Er zullen best wel wat lobbygroepjes zijn, maart ik denk (ik weet wel zeker) dat ze in het niet vallen bij andere lobbygroepen.
“De gevreesde botsing der beschavingen wordt vervangen door een illusionaire Alliantie der Beschavingen en dat wordt ondersteund met een algehele onderwijskundige indoctrinatie waarin de zegeningen van het multiculturalisme worden verheerlijkt, net als de mythe van islamitische tolerantie, de grootheid van de Arabische cultuur, en de Andalusische gouden eeuw.”
Die onderwijskundige indoctrinatie heeft wel wat opgeleverd de laatste jaren. Al die Henk en Ingrids (en niet te vergeten, de reaguurders op dit forum) zijn daar zichtbaar diep door beïnvloed. Alhoewel, misschien is het beter om te luisteren naar mensen die nauwelijks onderwijs hebben genoten, dan ‘indoctrinair onderwijs’. Zie hier de Tokkies en de Takkies, waar Hans Jansen eerder over schreef in de Onzichtbare Ayatollah. De diepe kloof tussen de Henk en Ingrids aan de ene kant en de geïndoctrineerde multiculturalisten aan de andere kant. Kiest u maar!
Bovendien is het multiculturalisme als gedachtegoed vooral ontwikkeld in de VS, waar ook political corectness zijn oorsprong vindt. Dat ging aanvankelijk nauwelijks over moslims, maar over Afro Americans, Hispanic Americans, Native Americans.
Overigens ben ik van mening dat Karen Armstrong, de Moeder Overste aller Islam Apologeten, een spilfunctie vervult in dit sinistere complot.“Schuldgevoelens ten opzichte van de Arabieren worden in een zorgvuldige symmetrie met de Jodenvervolging in WOII, opgebouwd. Het benoemen van de gevolgen van de massamigratie is natuurlijk taboe.”
Ik snap de verleiding of de aantrekkingskracht van deze theorie wel. Mensen die bang zijn, die in migrantenwijken wonen zien hier in een grootse, bijna esoterische visie, hun angsten verklaard en gerationaliseerd. Het geeft ook een morele onderbouwing voor xenofobe gevoelens, lang taboe sinds de Tweede Wereldoorlog. Het is een theorie die dit soort gevoelens weer rechtvaardigt. Bij de gemiddelde Hoeiboei reaguurder gaat dit erin als koek. Eurabië is als een warm bad, waarin je heerlijk in je eigen sop naar je navel kan liggen staren, niet gehinderd door de kille en boze buitenwereld. Alles krijgt een plaats, de eigen angsten, het ressentiment naar de ‘politiek correcte elite’. Je zou het bijna een soort substituut religie kunnen noemen.
-
@Floris,
Je komt met een reeks stropoppen over mensen die je niet kent, maar wil je ook nog iets inhoudelijks kwijt?
Bijvoorbeeld over de column; dus over het feit dat een arabist is opgeleid door een fundamentalist?
Dat zijn zetel aan de universiteit werd betaald door een dictatuur, en dat hij daarom met vreemde stellingen kwam als “de sharia en het Nederlandse recht komen voor 95% overeen”?Berger wil nog steeds niet toegeven dat hij loog over de sharia, sterker nog; hij stelt dat hij als arabist niet hoeft te bewijzen wat hij zegt. De Leidse universiteit is het daarmee eens; Berger mag alles zeggen en hoeft niks te onderbouwen. Arabisme is immers geen statistiek. Eerlijkheidshalve dient wel vermeld te worden dat heel veel “wetenschappers” liegen als de islam ter sprake komt.
Ondertussen worden islamcritici ontslagen vanwege een twitter, of opgesloten wegens “cartoonisme”. Onze hele elite loopt op eieren omdat men bang is voor islamitisch geweld, èn omdat men niet wil dat Henk en Ingrid islamitisch geweld “gewelddadig” gaan vinden. Islamitisch geweld is niet gewelddadig maar “een spiegel”, vinden zij. En dus krijgen joden, homo’s, vrouwen en vooral islamcritici de schuld van islamitisch geweld tegen joden, homo’s, vrouwen en islamcritici.
En dat verklaart het geloof in “Eurabia”.
Zolang Westerse politici het doodschieten van joodse kinderen verdedigen met “jamaar Israël bestaat”, zullen mensen die het doodschieten van kinderen principieel afwijzen (de zogenaamde “xenofoben”) die politici wantrouwen. -
@Darndruff: ok, dan nog maar een keertje ingaan op een reeks open deuren van anoniempje nummer hoeveel??? (het zijn er inmiddels heel wat)
Inhoudelijks? Ik doe niks anders. En over mensen die ik niet ken? Ik neem aan dat jij wel goed bekend bent met Maurits Berger, Ahmed Muaz al-Khatib, Petra Stienen, Hans Jansen, Frans Timmermans, Giselle Littman-Orebi en Barry Oostheim? (heb je trouwens wel een interessante vriendenkring, lekker divers). Ik ken hier volgens mij bijna niemand persoonlijk (zeker weten doe ik dat natuurlijk niet, met al die aliassen hier), behalve een klein beetje Hans Jansen, uit de tijd dat hij nog docent Arabisch was in Leiden. Heb op de bewuste rookplek van het LAK gebouw in Leiden een flink aantal korte, overigens hele leuke en ook nuttige gesprekken met Hans Jansen gevoerd, waar ik ook flink van wat heb opgestoken (in die tijd was dat nog zo). Er staan nog altijd een paar boeken in mijn kast, die hij me toen heeft aangeraden en waar ik nog steeds erg blij om ben dat ik ze heb.
Waar ik op reageerde was natuurlijk die laatste opmerking van Barry Oostheim. Kijk maar even terug. Ging over het wereldkalifaat (met link, waarachter de paranoia van mevrouw Litmann schuilgaat). Dat was voor mij de trigger om te reageren. En blijkbaar niet voor niets want het heeft in ieder geval een levendige discussie opgeleverd, die nu nog steeds respons krijgt.
Verder ben ik het wel met je een dat arabisme geen statistiek is, maar je bedoelt natuurlijk arabistiek en dat is idd ook geen statistiek. Dat ‘veel wetenschappers liegen als de islam ter sprake komt’, dat vind ik nou weer iets wat jij moet onderbouwen. Schrijf er een doorwrocht artikel over zou ik zeggen. Alvast een tip, verwar dan niet arabisme met arabistiek. Maar dat kan Hans Jansen je wel uitleggen en ik denk dat hij echt niet beroerd is om mee te werken aan een stuk dat betoogt dat de meeste van zijn vakgenoten leugenaars zijn, zie daarvoor alleen al zijn website met talloze sneren naar deze of gene collega (vaak met initialen vermeld, voorafgaand aan bijv. ‘mijn oude vijand…’ etc..). Ook zijn ‘Islam voor varkens…’etc. barst van dit soort sneren, dus ik denk dat hij je met liefde zou willen adviseren.
Nu een serieus punt en daarin ben ik het nog met je eens ook. Je zegt: ‘Ondertussen worden islamcritici ontslagen vanwege een twitter, of opgesloten wegens “cartoonisme”.’ Je hebt het wel een beetje grappig opgeschreven, maar ik neem aan dat je het oa over de zaak Nekschot hebt. Daarin ben ik het geheel met je eens. Schandelijk dat hij toen van zijn bed is gelicht. Ik geloof dat ik toentertijd nog een petitie heb ondertekend, net als tegen dat wetsvoorstel van Donner om godslastering weer in het strafrecht te krijgen. Geen misverstand, daarin sta ik 100 procent aan je kant. -
(vervolg)Met ‘Ondertussen worden islamcritici ontslagen wegens een twitter’, nogmaals je weet het briljant te brengen, maar ik neem aan dat je het hebt over de kwestie van Anand Soekhoe in Leiden. Als je mijn persoonlijke mening wilt weten (al weet ik niet meer van deze zaak dan wat er in zijn verslag op deze site staat, maar dat is al ernstig genoeg), ik vind dat hij als privé-persoon mag twitteren wat hij wil en dat hij daar nooit oftenimmer voor ontslagen zou mogen worden. En hij was toch ook raadslid voor Leefbaar? Dan moet dit ook kunnen. Ik kan natuurlijk situaties bedenken die wel problematisch zijn, maar dit lijkt me zeker niet. Zolang hij zijn lessen maar niet gebruikt om politieke propaganda te spuien (maar dat blijkt niet uit dit verhaal). Dus ook in deze ben ik het met je eens.
Waar ik het weer niet mee eens ben is dat Joden, homo’s, vrouwen, etc. de schuld krijgen van ‘islamitisch geweld’. Om dicht bij huis te blijven (wat mezelf betreft), ik ben homoseksueel, maar ik ben nog nooit aangesproken op, laat staan dat ik de schuld heb gekregen van ‘islamitisch geweld’. Nog nooit en door niemand, niet van links en niet van rechts. Echt niet. Ook mensen die niks van homo’s moeten hebben en mij dat weleens hebben laten weten (waren trouwens zonder uitzondering autochtone, niet-islamitische Nederlanders), hebben mij nog nooit iets gezegd van ‘..bovendien veroorzaken jullie homo’s ook nog eens al dat islamitische geweld’. Dus geen idee hoe je daarbij komt. Ik weet niet of ik na deze ontboezeming op deze site opeens wel de schuld ga krijgen van allerlei islamitisch geweld (ik kijk inmiddels nergens meer van op), maar nee, dat is tot op heden niet gebeurd.
En neem me niet kwalijk. ‘Het doodschieten van Joodse kinderen’, dat door ‘Westerse politici wordt verdedigd’ met ‘ja maar Israël bestaat’. Vertel me dan welke politici dat doen, het ‘rechtvaardigen van het doodschieten van Joodse kinderen’. Ik denk dat geen politicus dat doet, althans niet hier. Dat is misschien meer iets voor een site als stormfront. Ik heb op mijn blog weleens aandacht besteed aan hele nare Holocaustontkenners (zie https://fhs1973.wordpress.com/2009/08/24/ ), maar ik heb zelfs in die kringen niemand dat openlijk durven zien doen (al zullen ze het misschien stiekem doen, dat zou me niets verbazen). Maar wat betreft de conflicthaard Israël/Palestina, er worden veel meer Palestijnse kinderen doodgeschoten dan Israëlische (ik weet niet of je enig zicht hebt op de verhoudingen, maar dat is meer dan drie keer zoveel). En ieder kind is er een teveel, laat dat duidelijk zijn. Ik zou het trouwens willen spreken van Israëliërs en Palestijnen. Dat is wat zuiverder. Alleen notoire antisemieten en extreme filosemieten/judeofielen hebben het in dit geval graag over ‘Joden’. Israëli’s lijkt me zuiverder, want er zijn veel mensen van Joodse afkomst die behoorlijk kritisch tegenover Israël staan, of er zelfs niets mee te maken willen hebben, althans niets met de onderdrukking van de Palestijnen. Ik ken er zelf flink wat. Overigens ook nog een paar geboren ingezetenen van Israël die tegenwoordig elders wonen (bijvoorbeeld hier in Amsterdam). Je zou ervan opkijken hoe die tegen de politiek van hun geboorteland aankijken. -
(vervolg) En als dit alles het ‘geloof in Eurabië’ zou moeten verklaren dan is dat wel een bijzonder zwakke basis. Een theorie is geloofwaardig als ie te bewijzen valt, niet omdat er allerlei mensen zitten met al dan niet terechte grieven en ressentimenten of ander soort onvrede. Als dat de rechtvaardiging van een theorie zou moeten zijn, is er meestal iets grondig mis. Als zo’n theorie ook nog politieke implicaties heeft wordt het snel levensgevaarlijk. Een klassiek recept voor rampen. Ik ken wel wat voorbeelden uit de geschiedenis, maar die kun je zelf denk ik ook zelf wel bedenken. Als je echt nadenkt althans, niet zomaar wat roept van ‘Homo’s krijgen de schuld van islamitisch geweld’. Dat vind ik namelijk wel een beetje een bizarre gedachte. Dus vooral goed nadenken, met de nadruk op ‘goed’.
Tot slot je hebt het over ‘mensen die het doodschieten van kinderen principieel afwijzen (de zogenaamde “xenofoben”)’. Wat bedoel je daarmee? Ik wijs het doodschieten van kinderen principieel af. Dus behoor ik dan ook tot de xenofoben? En verder heb ik niet het idee dat je ook maar iets snapt van het Israël/Palestina conflict. Maar dat krijg je als een site als deze je enige bron is. Dat oude sociaal democratische ideaal van volksverheffing was zo gek nog niet, in die zin hebben de Martin Bosma’tjes van deze wereld (die zichzelf als de opvolgers van de oude Drees zien) die taak wel schandelijk verwaarloosd. Zie hier een van de meest wezenlijke verschillen tussen de klassieke sociaal democratie en het rechtspopulisme á la Wilders (die zich weer laat influisteren door mevrouw Littman), oftewel het verschil tussen volksverheffing en volksverlakkerij.
Overigens, ik vind dit zo langzamerhand een van de meest surrealistische discussies waarin ik ooit verzeild ben geraakt. Fascinerend en huiveringwekkend. -
@Floris,
Ah goed van je, wéér een stropop!
Nee, Jansen en Berger zitten niet in mijn vriendenkring nee. Dat hoeft namelijk ook niet. Waar jij mensen die jij niet kent allerlei woorden in hun mond legt om ze vervolgens aan te vallen op wat ze niet hebben gezegd, reageer ik inhoudelijk op wat mensen zelf echt gezegd hebben. Ook zonder Berger persoonlijk te kennen kan ik weerleggen wat hij zegt over de sharia.Het is overigens een misvatting dat het gebruik van heel veel worden gelijk staat aan “inhoudelijk reageren”. In je lange reacties zie ik weinig terug over de feiten in de column; zoals dat Berger in de leer ging bij een extremist.
Ik zie ook geen weerlegging van wat ik zei over de Leidse Universiteit die de leugenarij van Berger verdedigt, behalve dan dat ik een stijlfoutje maakte. Jij wil meer voorbeelden, welnu wat denk je van dat WRR-islamrapportje (2005) van Jan Schoonenbeek waarin geweldloze islamcritici als een groter gevaar werden gezien dan genocidepredikende organisaties zoals hamas en taliban?
Destijds oa verdedigd door wetenschapper Ronald Plasterk die Hirsi Ali, Afshin Ellian en Ephymenco aanviel op hun niet-Westerse afkomst.
En dan “historicus” Geert Mak die Submission vergeleek met Der ewige Jude.
Of al die anti-racisme-onderzoekjes waarin islamkritiek (anders dan christendomkritiek) op één hoop wordt gegooid met extreem rechts.
http://www.carelbrendel.nl/2010/12/15/verzet-tegen-shariarechtbanken-is-nieuw-extreem-rechts/Je weerlegt ook niet wat ik zeg over Soekhoe die ontslagen is (niet als eerste trouwens) en Nekschot die opgepakt werd (ook niet als eerste). Je veroordeelt dat zelfs. Maar ondertussen is Soekhoe nog steeds ontslagen, en Nekschot is gestopt. Dit aanpakken van islamcritici wordt steeds verdedigd met kretologie over “onnodige provocaties”. Ook Obama en Clinton zeiden dat islamitische uitbarstingen in Afghanistan en Libië het gevolg waren van een koranverbranding en een islamfilm; de EU nam afstand van de Deense cartoons en Schulz veroordeelde onlangs het maken en verspreiden van een islamfilm.
Diverse Nederlandse politici (oa Balkenende) verweten van Gogh en Hirsi Ali dat zij moslims hadden geprovoceerd en dat zij “dus” ook verantwoordelijk waren voor de moord op van Gogh. Wie zei dat oom weer; “je kunt iemand niet dagelijks voor hoer uitschelden en verwachten dat er geen reactie komt”?
Oftewel; kritiek op vrouwenbescnijdenis = hoer roepen.
De mislukte politicus Peterr de Vries vindt daarom dat islamcritici zoals Hirsi Ali en Wilders zelf maar moeten opdraaien voor hun beveiliging, en anders gewoon maar de consequenties nemen (zoals Fortuyn en van Gogh).Kortom, islamcritici krijgen stelselmatig de schuld van islamitisch geweld. In mindere mate geldt dat ook voor homo’s, joden en vrouwen.
Om die reden raadde de VVV buitenlandse homo’s af om in bepaalde delen van Amsterdam hand in hand te lopen; joden laten in diezelfde buurten hun keppeltjes thuis en vrouwen moeten maar accepteren dat ze worden nagesist en voor hoer uitgemaakt. Dat haal ik niet van deze site, deze schokkende feiten hebben alle media gehaald. Hetzelfde zien we in andere Europese steden oa Kopenhagen, Antwerpen, Parijs en Londen. Minder bekend is inderdaad de verdediging van de racistische moorden in Toulouse. Onder andere de “gematigde” moslimextremist Tariq Ramadan deed dat, en EU-bobo Lady Ashton.
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/6250/Nausicaa-Marbe/article/detail/3233523/2012/03/30/Tariq-Ramadan-wrijft-met-zijn-leugens-zout-in-de-verse-wonden.dhtml
http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/france/9155477/Toulouse-school-shootings-Israel-demands-Baroness-Ashton-resign-after-she-compares-incident-to-Gaza.htmlJij doet nu alsof ik dom en ongeïnformeerd ben, ik kan daar goed mee leven. Ik zou het veel erger vinden als je één van mijn punten zou kunnen weerleggen.
-
Anoniem23 december 2012 20:30
“Jij doet nu alsof ik dom en ongeïnformeerd ben, ik kan daar goed mee leven. Ik zou het veel erger vinden als je één van mijn punten zou kunnen weerleggen.”
Lol!
-
Dandruff, ik zal nog kijken of ik hier serieus op inga. Eeen algemene opmerking. Soms schrijf je wel hele idiote dingen op, van ernstig (‘Het doodschieten van Joodse kinderen’, dat door ‘Westerse politici wordt verdedigd’ met ‘ja maar Israël bestaat’ ), t/m hilarisch (‘Homo’s krijgen de schuld van islamitisch geweld’). Dat ik niet alles even serieus behandel moet je me dan niet kwalijk nemen. Enige reflectie van jouw kant lijkt me wel gewenst. En ook iets minder meegillen met de meute (soms is het hier net een legbatterij, waarin iedereen elkaar nakakelt). Dan houden die vermaleide stropoppen van mij vanzelf op. En ik heb je genoeg serieuze content gegeven, overigens ook al eerder in deze discussie. Ik zal je later nog uitgebreid reageren op je nieuwste bijdrage, net als op die van Hans Jansen hieronder. Wellicht morgen.
-
@ Dandruff: Heel erg allemaal, die ‘stropoppen’ van mij, maar geef dan iets minder aanleiding. Iets minder kippenhok van jouw kant dan, die stropoppen van mij zullen dan vanzelf verdwijnen. Morgen geef ik je uitgebreid antwoord op je laatste reactie, net als Hans Jansen hieronder.
-
@Floris,
Ik lig niet wakker van die stropoppen; ik constateer gewoon dat je in 3 lange reacties geen inhoudelijke argumenten aandroeg. Behalve wat op niets gefundeerde beledigingen en kleinerende opmerkingen.
En ook nu heb je 2 reacties nodig om te zeggen dat je pas morgen iets inhoudelijks gaat zeggen.
Zal dat gaan lukken, morgen, of wordt het weer meer van hetzelfde? -
-
-
Een sinaasappel, die wel de grens over is geraakt maar nooit het westen heeft bereikt, geeft cursus “Hoe bereik je dhimmitude ?”
Een voorbeeld uit de praktijk:
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=7Ezut3f67uUIets met soera 5:60 ?
In ieder geval Laster. -
Anoniem20 december 2012 22:52
Thanks for the vid. Eerst opmerkelijk shot met boerka vrouwtje die voor seksuele voorlichting voor Marokkanen is, want er gebeurd toch al snel wat he (huh?), dan interview met iemand van de organisatie, vlot meisje zonder doekje, allemaal heel ruim denkend en zo, totdat allemaal Mocro’s voorbij komen en haar als een hoer behandelen en na weerwoord gaan bedreigen, opstootje volgt en dat is het voortijdige einde van het interview. Normen vs waarden.
Idealen vs praktijk. Lol!
-
-
-
Maroc.nl, V3rsace: “Makker, soeffies zijn een dwalende groepering, ik wil bewijzen zien van echte moslims van ahloe soennah wa’l djama3a, die geen dwalende groepering zijn die de Islam verlaten. Geen soeffie die maar wat rotzooit, natuurlijk kan die de islam zo verlaten want het is maar de vraag of hij de Islam ooit heeft geproefd.”
-
@Floris Schreve:
Het is onredelijk van een blog te verlangen dat het voldoet aan strenge normen van controleerbaarheid in academische zin; daarvoor zijn boeken en wetenschappelijke artikelen.
Een blog kan je natuurlijk wel op een spoor zetten. Nu, de boeken van Bat Yeor, ook al ben je het niet met alle interpretaties eens, grossieren in controleerbare feiten. Maar uiteindelijk zul je zelf je eigen oordeel moeten vormen. Ik zou graag aangetoond zien dat BY’s interpretaties onjuist zijn. Ik wacht af en blijf de relevante (e-)tijdschriften enz. volgen.
Al deze reacties hier hebben trouwens nauwelijks nog iets te maken met het stukje van Barry Oostheim, waar we op reageren. Het ziet er nu naar uit dat Petra S. en Maurits B. gecoached zijn door Sheikh Moaz al-Khatib. Dat roept meer vragen op dan een beschaafd blog kan beantwoorden.
-
Anoniem23 december 2012 20:34
“Het ziet er nu naar uit dat Petra S. en Maurits B. gecoached zijn door Sheikh Moaz al-Khatib.”
Netjes dat U de personalia van de verdachten afkort.
-
Wat mij zo verwondert, mijnheer Jansen, is dat die TV-hoofden niet een keer met hun uitspraken worden geconfronteerd. Stienen had het toch duidelijk over de Arabische Lente, terwijl, met een van uw boeken in het achterhoofd, duidelijk een aankondiging van een winter had moeten zijn. Hoe komt het toch dat Hilversum telkens maar weer zich aan dezelfde steen Stienen stoot ? Vanwaar die voorkeur, vanwaar die propaganda ? Blindheid ?
Ik ken dat arabistenwereldje niet zo, maar zijn er niet meerdere smaken dan een Joernalist van Eenhoorn ?
En toen ging het forum op slot en kon ik niet meer reageren. Ik had Hans Jansen (en Dandruff, omdat hij zo aandrong) graag antwoord gegeven, maar dat was me niet meer gegund. Had het sluiten van het forum iets met mij te maken?
Toegegeven, ik heb wel behoorlijk uitgedeeld, al geloof ik niet dat ik qua overtreding van de normale fatsoensnormen erg over de schreef ben gegaan, althans naar de maatstaven die er op Hoeiboei gewoonlijk gehanteerd worden. Dat lijkt me helemaal niet. Wel ben ik natuurlijk met gestrekt been in de discussie gestapt en, eerlijk is eerlijk, ik heb me natuurlijk wel enigszins laatdunkend uitgelaten over het reageerdersvolk ter plekke. Dat ik dit gebeuren heb vergeleken met een legbatterij, zoiets kan natuurlijk niet. Dat is wel erg generaliserend, zoniet stigmatiserend. Dus misschien wilden ze me geen podium meer geven , waar ik me ongehinderd kon bezondigen ‘groepsbelediging’ 😉 Dat is natuurlijk de allergrootste zonde die je in de wereld der Hoeiboeiers kunt begaan.
Maar omdat ik vond dat ik nog iets aan Hans Jansen en de anderen te zeggen had, bij deze:Laatste reactie (24 december 2012, niet meer op Hoeiboei gepubliceerd) :
Ik weet niet of het wel zo heel ernstig is dat Maurits Berger en Petra Stienen Muaz al-Khatib zo goed kennen. Ik wil wel een slag om de arm houden, vooral omdat ik de meeste informatie niet zelf kan checken. Maar ik ben eerlijk gezegd niet heel erg onder de indruk van dat verhaal van Barry Oostheim. Het lijkt mij nogal een storm in een glas water.
Als we kijken naar waar Oostheim mee komt aanzetten, echt heftig vind ik het niet. De meeste relevante informatie over de ideeën van al-Khatib, die Oostheim boven water heeft gekregen is die open brief aan Geert Wilders. En die vind ik niet heel wereldschokkend. Oostheim zegt: ‘Het is natuurlijk hartverwarmend dat een imam in Damascus zich verdiept in de Nederlandse geschiedenis maar wat hij daarover te berde brengt zegt ook weer iets over zijn oogkleppen’. Ik vraag me af of de lading die Oostheim eraan probeert te geven niet iets zegt over de oogkleppen van Barry Oostheim zelf. Eerst stelt hij verontwaardigd dat Al Khatib de Holocaust niet zou noemen. Maar dat doet al-Khatib juist wel. Misschien op zijn manier, met zijn passage over Anne Frank, maar dan kun je dus niet zeggen dat hij de Holocaust niet noemt. Bovendien, dat is wel een beetje een vermoeiende trend, zie ik veel op allerlei Hasbara blogs (zoals die van Ratna Pelle, die ik op mijn blog een keer stevig heb aangepakt, tot verontwaardiging van Frans Groenendijk, zie in het forum hierboven) dat de Holocaust bijna wordt afgeschilderd als een Arabisch probleem. Als je die blogs moet geloven was Haj Amin al Husayni belangrijker dan Heinrich Himmler of Adolf Eichmann. Dat vind ik pas echt een verknipte kijk op de geschiedenis, al snap ik heel goed dat dit verkocht wordt door de pro-Israël propaganda-machine. Ik dacht dat de Holocaust vooral een probleem was van het Duitse Nationaal Socialisme (nee, dat is niet hetzelfde als ‘socialisme’, speciaal voor de Hoeiboei- en Martin Bosma-lezertjes). En wat Nederland betreft, een probleem van de Duitse bezetters en van de niet zo heldhaftige rol van de Nederlanders, die veel behulpzamer waren in het meewerken aan het afvoeren van Joden dan de Belgen, de Fransen en de Denen. Maar ja, natuurlijk is met terugwerkende kracht de Holocaust vooral een probleem van de Moslims, als we ook Pamela Geller, een goede vriendin van zowel Bat Ye’or als Geert Wilders, moeten geloven. Oostheim lijkt een beetje aan dezelfde blikvernauwing te lijden, maar dat zegt meer iets over Barry Oostheim dan over Ahmed Muaz al-Khatib.
En idd, zoals Oostheim zelf zegt ‘Wat opvalt uit de beschikbare informatie over de Nederlandse band met al-Khatib, is dat de Nederlandse diplomaten bepaald niet over een nacht ijs zijn gegaan’. Ik heb niet het idee dat Oostheim niet over een nacht ijs is gegaan (idd dubbele ontkenning). Ik heb meer het idee dat hij spijkers op laag water zoekt. Nogmaals, ik wil een slag om de arm houden, want ik heb zelf verder niet naar meer informatie gezocht. Maar ik ben niet erg onder de indruk van Oostheims poging om al-Khatib als een groot gevaar af te schilderen.
Die verwijzing naar het Wereldkalifaat vind ik, hoe zal ik het zeggen, een beetje.. (ach het is bijna Kerstmis, dus ik zal het maar achterwege laten). Alles en iedereen is kennelijk besmet met het Eurabië-virus. Ik vraag me alleen af of Oostheim daar niet meer aan lijdt dan al-Khatib, Timmermans, Berger of Stienen.
Over hoe het echt met Ahmed Muaz al-Khatib zit, ik weet het ook niet allemaal precies. Maar ik heb wel de neiging meer waarde te hechten aan het oordeel van Frans Timmermans, Maurits Berger, Petra Stienen en ‘de Nederlandse diplomaten die bepaald niet over een nacht ijs zijn gegaan’, dan aan de anonieme Eurabië-gelovige Barry Oostheim (nogmaals onder voorbehoud).
En uiteraard iedereen, medestander of opponent, moslim, Christen, heiden, atheïst, Eurabist of animist, met- of zonder hoofddoek (het is wel Hoeiboei 😉 ), hoe je die dagen ook invult of niet invult, een hele leuke Kersttijd toegewenst.
Tot zover mijn laatste reactie, die niet meer geplaatst kon worden. Jammer dat ik ze geen goeie kerst heb kunnen wensen 😉 Maar goed, ik weet ook niet of dat wat overdone is op een anonieme afwerkplek als Hoeiboei. Dat is toch meer van je kwak dumpen en wegwezen.
Uit de serie van Eildert Mulder (Trouw) ‘Anders Breivik is niet alleen’ (http://www.trouw.nl/tr/nl/5091/Religie/article/detail/2901382/2011/09/10/Eurabie-ligt-aan-de-Middellandse-Zee.dhtml?utm_source=scherm1&utm_medium=button&utm_campaign=Cookiecheck ):
Eurabië ligt aan de Middellandse Zee

Anders Breivik en de auteurs die hij citeert laten zich meeslepen in een macaber spel met begrippen die voor een tunnelvisie zorgen. Vijfde deel van een serie waarin het manifest van de Noorse massamoordenaar wordt ontleed.
Elke ideologie heeft zijn eigen woordenboek, met begrippen die voor de aanhangers gesneden koek zijn, maar niet altijd voor buitenstaanders. Ze zijn de mallen die het denken vormen. Ze kunnen, als ze samen een gesloten systeem vormen, een tunnelvisie veroorzaken, of cirkels waarin het brein blijft ronddraaien.
Centraal in het denken van de Noorse massamoordenaar Anders Breivik staat het begrip ‘Eurabië’. Op het eiland Utoya vuurde hij zijn kogels af op wat hij zag als de toekomstige elite van het verwenste ‘Eurabië’. Het is navrant te bedenken dat de meeste van zijn jonge slachtoffers waarschijnlijk geen flauw idee hadden van dit motief van de schutter en zichzelf allerminst zagen als ‘Eurabieren’. Misschien hadden ze een vage notie van het begrip ‘Eurabië’, misschien zelfs dat niet. Het is onwaarschijnlijk dat velen zich hadden verdiept in de ‘Eurabië-ideologie’, waarmee Breivik zijn bloedbad rechtvaardigde. Ze kenden het macabere spel niet waarin Breivik zichzelf had verstrikt en waarin hij hen meesleepte.
Gastschrijver Fjordman geeft in Breiviks manifest een resumé van het boek ‘Eurabië’, waarvan de Nederlandse vertaling verscheen in 2007. De auteur voert de schuilnaam Bat Ye’or, wat Hebreeuws is voor ‘dochter van de Nijl’. Bat Ye’or is een Egyptische Jodin. In 1956 moest ze, net als bijna alle andere Egyptische Joden, onder dwang haar land verlaten. Ze vestigde zich in Parijs. Ze schrijft veel over het lot van religieuze minderheden in de moslimwereld, in heden en verleden.
Ze verwijt westerse islamologen dat die een te vriendelijke visie hebben op dat onderwerp. Zij vinden dat, gemeten naar de maatstaven van de tijd, de religieuze minderheden in de moslimwereld het vroeger redelijk hadden. De onderworpen inheemse inwoners van het islamitische wereldrijk konden moslim worden of vasthouden aan hun oude geloof. In dat laatste geval moesten ze een speciale belasting betalen, djizja. In ruil daarvoor kregen ze bescherming.
Dat lijkt een aanvaardbare deal maar Bat Ye’or heeft meer oog voor de lelijke kant van de medaille. De onderworpenen kregen de nederige status van dhimmi’s. Hun tweederangspositie heet dhimmitude. Er waren nogal wat beperkingen. Het bouwen van nieuwe godshuizen was problematisch. Dhimmi’s konden niet trouwen met moslimvrouwen, omgekeerd kon wel, een moslim die trouwt met een niet-islamitische vrouw. De enige manier om aan dhimmitude, waaraan nog meer discriminatie vastzat, te ontkomen was bekering tot de islam. Velen gingen daar dan ook toe over. In een sluipend proces werden daardoor christenen en joden in de loop van eeuwen gemarginaliseerde minderheden, ook omdat de beloofde bescherming wel eens uitbleef.
De toestand van minderheden is nog steeds verre van ideaal. Ook in moslimstaten met een seculiere wetgeving blijven de concepten van jihad en dhimmitude het denken van mensen beïnvloeden. Bat Ye’or bespeurde dat zelfs in Europa, bij de beruchte rellen in 2005 in de vooral door moslimmigranten bewoonde Parijse voorsteden. In haar boek ‘Eurabië’ probeert ze aan te tonen dat ook Europa een dhimmigebied dreigt te worden. De horigheid aan de islam dankt het werelddeel volgens haar aan zijn eigen leiders die al vijftig jaar in het geniep deals sluiten met de Arabische wereld. Dat zette de deur open voor immigratie van moslims, voor de bouw van moskeeën en het scheppen van andere voorzieningen, waardoor Europa zou zijn veranderd in ‘Eurabië’.
Bat Ye’or kent een hoofdrol toe aan Charles de Gaulle, van 1958 tot 1969 president van Frankrijk. Onder hem kwam er een einde aan de Franse kolonisatie van moslimlanden in West- en Noord-Afrika, waaronder Algerije. De Gaulle wilde vervolgens samen met die landen en de voorloper van de Europese Unie (de EEG) een machtsblok vormen, tegen zowel Amerika als de Sovjet-Unie.
Hij was bereid daarvoor politieke concessies te doen aan de Arabieren, zoals een minder pro-Israëlische politiek van Europa. Dat laatste werd acuut in 1973. In dat jaar vielen Egypte en Syrië Israël aan, in een poging om de in 1967 verloren gebieden te herwinnen. De Arabische aanval was gevaarlijk, maar ten slotte won Israël toch, mede dankzij Amerikaanse en ook Nederlandse hulp. De Arabische oliestaten reageerden met een olieboycott tegen de VS, Nederland en Denemarken. Al voor die oorlog waren Palestijnen een terreurcampagne begonnen tegen westerse doelen. Europa had daarom, behalve de Franse ambities, nog twee redenen om in het gevlij te komen bij de Arabieren: olie en afkoping van Palestijns terrorisme.
Tegen die achtergronden begon de Europees-Arabische Dialoog. De Europeanen wilden meegenieten van de stroom aan Arabische oliedollars. Saoedi-Arabië en andere oliestaten begonnen rap te moderniseren en hadden gigantische bouwprojecten in de aanbieding. De Arabieren daarentegen hadden vooral politieke oogmerken en probeerden via de dialoog Europese steun te verwerven voor de Palestijnen.
Aan de wieg van ‘Eurabië’ stonden in die visie dus, behalve De Gaulle, ook de Palestijnen, met terroristische afpersing. Volgens Bat Ye’or gebruikten de Arabische staten de Palestijnen als wapen in de jihad. Breivik en Fjordman komen mede daarom woorden tekort om hun afschuw voor Palestijnen tot uitdrukking te brengen. Het lijkt een handig goedmakertje tegenover Israël en de Joden, die ze op de ziel trappen met laatdunkende opmerkingen over Holocaustherdenkingen, die volgens hen het Europese zelfvertrouwen in de strijd tegen de islam ondermijnen.
Bat Ye’or signaleert een reeks Europese uitspraken die tegen Israël zouden zijn gericht en het bewijs zouden leveren dat Europa op weg is naar een dhimmistatus. Ze legt daarbij de lat hoog en wil bijvoorbeeld niet dat Europeanen de term ‘bezette gebieden’ bezigen (moet zijn ‘Samaria en Judea’). Ze neemt alleen genoegen met uitspraken, die vergaand pro-Israël zijn en verwerpt zelfs de uitdrukking ‘Palestijnse volk’. Sinds 2008 is Israël overigens lid van de Mediterrane Unie, een uitvloeisel van de Europees-Arabische Dialoog.
Bat Ye’or overschreeuwt zichzelf met uitspraken als ‘Al jaren verheerlijkten de Europese politici de moordaanslagen van Palestijnse jongeren en kinderen’. Een ernstiger gebrek van haar analyse is de context waarin ze de Europees-Arabische dialoog plaatst: verhulde djihad en dhimmitude. Dat is in het gunstigste geval onvolledig.
De Europees-Arabische Dialoog stond niet op zichzelf. Een vergelijkbare strategie pasten Europa en Amerika, in dezelfde tijd, toe tegenover andere machtsblokken, die weinig met islam hadden te maken, zoals het Sovjet-blok en China. Begin jaren zeventig trad er een tijdelijke ontspanning op in de koude oorlog tussen het communistische Sovjetblok en de Navo. Een dialoog mondde uit in de akkoorden van Helsinki. Ook de Sovjets waren, net als de Arabische dictators, partners, met wie echte vriendschap onmogelijk was, maar met wie je wel zaken kon doen. In diezelfde periode zocht de Amerikaanse president Nixon toenadering tot China. Ook dat was niet omdat de Amerikanen ineens dol waren op de communistische tiran Mao-Zedong. De drijfveer was eigenbelang, van beide kanten. Net als dus bij die Europees Arabische Dialoog.
Als Bat Ye’or gelijk heeft dan droomden de Arabische dictators van een djihad tegen Europa. In werkelijkheid waren ze juist bang voor een djihad, omdat die vooral henzelf bedreigde. Volgens moslimradicalen behoorden de dictators tot de ergste vijanden van de islam. Daarom wilden die laatsten dat Europa hen toestond de moslimmigranten in de gaten te houden, vanwege gevaar dat ze vanuit die hoek vreesden. Talrijke malen heeft de Egyptische president Moebarak Europa gewaarschuwd dat het terroristen herbergde, ook voor 11 september 2001.
Hoe cynisch Europa en Amerika omgaan met Arabische dictators blijkt wel dezer dagen. Je benut ze zo lang je er baat bij hebt en daarna dump je ze. Na 2003 liet de CIA terreurverdachten zelfs verhoren door de folterende geheime diensten van ex-terreurbaas Kadafi. Dit jaar bombardeerde de Navo Kadafi. Dat is geen dhimmigedrag. Europa is valser en weerbaarder dan Bat Ye’or denkt. Het maakt wel eens een laffe knieval, laat zaken op zijn beloop, leunt op Amerika, laat zich verrassen door oproeren in voorsteden, maar is daarmee nog niet afgegleden tot de islamhorige dhimmistatus van ‘Eurabië’.
Een ander Eurabië, waarover Bat Ye’or zwijgt, ligt overigens aan de Arabische zuid- en oostkant van de Middellandse Zee. De eeuwenlange beïnvloeding en overheersing door Europa hebben daar diepe sporen achtergelaten. Veel Arabieren kleden zich Europees, spreken Europese talen, gaan naar Europese privéscholen, werken in Europa of hebben dat gedaan. Bij hun revoluties roepen ze tegenwoordig ‘het volk wil’ en ook dat klinkt verkwikkend Europees. Het opstandige ‘volk’ wil in zijn slogans ‘de val van het regime’ en veel minder vaak ‘een islamitische staat’.
Ook dit zuidelijke Eurabië heeft zijn doodsvijanden. Islamitische extremisten verafschuwen het evenzeer als Breivik zijn noordelijke Eurabië. Breivik en de moslimextremisten zijn in veel opzichten elkaars spiegelbeelden.
Tot zover Eildert Mulder. Zie ook http://theamericanmuslim.org/tam.php/features/articles/bat-yeor
Lees ook: Koen Vossen, Van Bolkestein, via Bush naar Bat Ye’or; de ideologische ontwikkeling van Geert Wilders, Documentatiecentrum Nederlandse Politieke Partijen (Rijksuniversiteit Groningen), Jaarboek 2008, http://dnpp.eldoc.ub.rug.nl/FILES/root/jb-dnpp/jb08/KoenVossenartikelJB2008.pdf
Giselle Littman-Orebi, alias Bat Ye’or. Wat trouwens ook wel aardig is om te bekijken is een interview dat Pamela Geller van de weblog Atlasshrugs met mevrouw Littman maakte. Geller is ook in Nederland bekend vanwege haar warme band met Geert Wilders (‘My Hero, a Legend, a Freedomfighter’, in haar woorden, zie hier, ‘Freedom Party, I love that name, sounds so American’ 😉 ) en zij was het die Wilders naar Amerika haalde om op 11 september 2011 te spreken in New York. Pamela ‘Hitler was inspired by Islam’ Geller is een belangrijke prominent in het internationale gezelschap van anti-islam activisten. Het begin van het interview met Bat Ye’or is overigens onbedoeld komisch met Pamela’s intro ‘Hi Bat’, maar ik denk niet dat mevrouw Littman een gelukkig pseudoniem heeft gekozen voor de Engelstalige markt en al helemaal niet voor Amerika, waar toch een wat sterkere informele voornamencultuur heerst dan in Groot Brittannië. ‘I feel I’m sitting here with the Pope’, verklaart Pamela verder, nadat ze onbedoeld de Heilige van Lausanne voor ‘vleermuis’ heeft uitgemaakt. Dat Geller mevr. Littman als een soort Paus ziet lijkt mij een een sterke aanwijzing dat er wellicht sprake is van een heuse ‘extreemrechtse islamofobe kerk’, misschien tegenwoordig wel meer dan van een ‘linkse kerk’. Hoe dan ook, bijzonder fascinerend. Het interview is hier in meer delen te bekijken. En nu ik toch bezig ben, zie ook de presentatie van haar boek ‘Stop the Islamization of America’. In haar praatje verwijst ze overigens ook naar Wilders. Dit optreden van Geller is hoe dan ook exemplarisch voor de stroming die ik hier ‘nieuw islamofoob extreemrechts’ heb genoemd, en waarvoor de weblog Hoeiboei een belangrijke spreekbuis is, wat betreft Nederland dan.
Update 7 januari 2013: Cultureel antropoloog Martijn de Koning (verbonden aan de Radboud Universiteit, Nijmegen) begint vanaf vandaag op zijn site Closer; anthropology of Muslims in Europe een serie over ‘Eurabië’, althans een kritische bespreking van het op Bat Ye’or geïnspireerde ‘Eurabië-denken’, dat ook in Nederland een virulent bestaan leidt (zie alleen al bovenstaande discussie). Ik volg zijn site al een tijd en ik wil deze zeker aanbevelen. Hier alvast het eerste deel: Welkom in Eurabië 1; voor een islamisering van de samenleving. Ik ben heel benieuwd wat er verder gaat komen, dus ik ga het zeker volgen. Het lijkt me buitengewoon relevante materie voor wat hierboven besproken is.
Meedeinen op het ‘gezonde volksgevoel’ van ‘Henk en Ingrid’; hoe islamofoob extreemrechts sluipenderwijs mainstream is geworden
Over opportunisten, fellow-travellers, alarmisten, complotdenkers, Eurabië-adepten, propagandisten en onze minister president
Opportunisten zijn er van alle tijden en alle culturen en bestaan in vele gedaanten en soorten. En hoe ogenschijnlijk vuil en lelijk ook, politiek bedrijven in een pluralistisch systeem kan bijna niet zonder een bepaalde mate van opportunisme. Een wetsvoorstel van GroenLinks of D66 wordt soms door de PVV gesteund en omgekeerd gebeurt ook weleens hetzelfde. Fleur Agema van de PVV kan – qua zorgbeleid – vaak goed zaken doen met de SP en vice versa. Al staan deze partijen nog zo tegenover elkaar in principiële kwesties, in de dagelijkse praktijk gaat men vooral pragmatisch te werk.
Al van een iets andere orde is de huidige ‘gedoogconstructie’, van VVD en CDA met de PVV. Dat een liberale partij (tenminste, ik dacht dat de VVD zichzelf zo ziet) op die manier samenwerkt met een uitgesproken onliberale nationalistische partij die willens en wetens bepaalde bevolkingsgroepen discrimineert (van ‘kopvoddentax’ tot anonieme ‘kliklijnen voor Oost-Europeanen’, weliswaar een oud –Hollandse traditie- zie ons nationale dossier 40-45, maar wat mij betreft buiten de beschaafde orde) vind ik, qua pragmatisme, over de grens. Dan verkwansel je echt je principes en ben je wat mij betreft geen liberale partij meer. Terecht dat Joris Voorhoeve zijn lidmaatschap van de VVD opzegde en zich heeft aangesloten bij D66. Er zijn nog een paar andere VVDers geweest, die zich tegen deze samenwerking hebben uitgesproken als Frans Weisglas en Pieter Winsemius, maar waren er maar meer echte liberalen in de VVD. Voor het CDA geldt wat mij betreft hetzelfde, maar daar was gelukkig wel veel oppositie- en terecht! Al heeft die oppositie het helaas niet gered tegenover de Verhagens en de Bleekers van die partij.
Windvaan van links naar rechts
Het grote ‘zoals de wind waait, waait mijn jasje spel’ is natuurlijk niet slechts voorbehouden aan politici. Het komt ook voor bij opiniemakers en journalisten. Ik wil hier een klein gevalletje aanhalen, niet omdat het zo uitzonderlijk is, maar omdat ik het toevallig goed gedocumenteerd heb. En wellicht is het aardig om het op dit blog nog een keertje terug te halen. Dat is van journalist Joost Niemöller, vroeger van de Groene Amsterdammer, later HP/De Tijd (waarvan hij ook alweer ‘vervreemd’ schijnt te zijn, zie hier) en sinds de laatste jaren van vooral rechtse anti-islamsites, zoals Het Vrije Volk, de Dagelijkse Standaard en nog een paar van dat soort blogs.
In HP De Tijd van 2-4-2004 schreef hij het voor dat moment nogal modieuze artikel ‘Monddood’, over niet-politiek correcte opiniemakers, die door ‘de linkse kerk’ monddood zouden worden gemaakt.
Zo schreef hij onder meer: ‘Een van hen was Gerry van der List, die in 1998 een storm van kritiek over zich heen had gekregen toen deze zich in zijn column in de Volkskrant had geërgerd aan exhibitionistische uitwassen van de Gay Games. Van der List trok zich terug uit het publieke debat en werd redacteur bij Elsevier’.
Het aardige is nu om te zien wat Joost Niemöller toentertijd zelf schreef over deze zaak in de Groene Amsterdammer, temeer omdat hij het in HP in 2004 zo opnam voor al die arme rechtse opiniemakers, die, in Niemöllers woorden, een ‘feitelijk spreekverbod’ was opgelegd door de ‘smaakbepalende linkse elite’. Zie hier trouwens de oorspronkelijke column van van de List uit de Volkskrant.
Vijf citaten van Niemöller uit zijn ‘Gerry en de gays’ (de Groene, nr. 35, 1998): ‘Saaie Gerry houdt gewoon niet van feestjes. Zelfs niet van de VVD-feestjes. Zo verklaarde hij ooit in een interview niet uit de voeten te kunnen met de gezelligheid van de bierpomp en het spreekwoordelijke dixielandorkestje op de partijbijeenkomsten. En dus houdt hij al helemaal niet van echt uitbundige feestjes. Met blote benen en uitbundige mensen enzo. Gatver. Zie je hoe die d’r bij loopt? Kijk nou, die kerels staan gewoon te tongzoenen!? (…) Zijn stukje eindigt in een gewaagde vergelijking met ‘de kinderporno uit Zandvoort’, en als uitsmijter komt dan nog de fascistische (oeps, dat ligt tegenwoordig heel gevoelig bij Niemöllers huidige medestanders, FS) slotzin: ‘Opgeruimd staat netjes.’ (…) Gerry van der List komt uit een katholiek gezin in de Alblasserwaard. Een beetje onhandig lijkt me, tussen al die hervormden of gereformeerden of hoe heet het daar. Maar Gerry draagt zijn Alblasserwaardse identiteit (geen gay-boot te bekennen) met trots uit (…) Over Pim Fortuyn is Gerry van der List afwisselend instemmend en plagerig; hij vindt dat gescheld op de islamisering van Holland terecht, maar minder terecht natuurlijk dat vieze gay-gedoe en dan zo open en bloot. (…) Het CDA-denken van Gerry over blote billen van mannen komt nog het meest overeen met wat de gewone man en vrouw onder de allochtonen vindt. Als er op gays werd gescholden in Amsterdam tijdens de spelen, dan was het door Marokkanen (gehoord op een station: ‘Gays weg uit Amsterdam’) of door Surinaamse huisvrouwen op de markt die vonden dat ‘die mensen’ maar eens een beetje normaal moesten doen’. En zo gaat het maar door.
Gerry van der List reageerde op dit artikel in de Groene (nr. 36, 1998), middels een ingezonden brief, als volgt: ‘Het deed mij vanzelfsprekend deugd dat De Groene deze week een heel artikel (‘Gerry en de gays’ van Joost Niemöller) wijdt aan mijn denkbeelden. Wel bevreemdde het mij dat ik getypeerd werd als ‘het orakel van de Alblasserwaard’ (omslag), ‘een katholiek uit de Alblasserwaard’ (inhoudsopgave) en als iemand die zijn ‘Alblasserwaardse identiteit’ met trots uitdraagt. Ik kom namelijk niet uit de Alblasserwaard’. Joost Niemöller schreef onder meer in zijn naschrift: ‘Dat was erg dom van mij. Mijn excuses aan alle inwoners van de Alblasserwaard’. Dat vond ook toen niet erg sportief van Niemöller (ik was het overigens toen wel met hem eens en vond het zelfs een leuk artikel, waar ik vooral erg om moest lachen), dus daarom heb ik deze passage onthouden en schoot hij me weer te binnen toen ik kennis nam van Niemöllers ‘draai’ in HP/deTijd .
Overigens was Gerry toentertijd nogal in nopjes met Niemöllers aanval. In 1999 liet hij een bloemlezing van zijn columns bundelen met de pakkende, in Niemöllers woorden ‘fascistische’ titel Opgeruimd staat netjes; burgerlijke bespiegelingen. Ik heb zo’n vermoeden dat hier inderdaad meer sprake is van kleinburgerlijkheid dan van fascisme. Van het niveau ‘zoenende mannen, getver’ Of om met de lullo’s van Jiskefet te spreken: ‘Gatverdamme van Binsbergen, dat is vies man!’
Ondertussen houdt de inmiddels 180 graden gedraaide Niemöller zich vooral bezig met de modieuze activiteit ‘islam-bashen’. Zie vooral Het Vrije Volk of de extreem rechtse website Faith Freedom International (maar niet voor iedereen), een orgaan dat zichzelf aanprijst met de ronkende tekst: ‘Faith Freedom International is de stem van de waarheid. We hebben slechts één doel : de haat stoppen, de leugens van Islam blootleggen en het moslimexpansionisme aan banden leggen’ (het tegenovergestelde van ‘Faith Freedom’ dus). Ook heeft hij een nieuwe missie ontdekt: Pedo jagen! En dan bedoel ik niet dat hij zich in een concrete gevallen voor slachtoffers inzet, of dat hij desnoods een paar bisschoppelijke beerputten licht, nee, Niemöller houdt zich vooral bezig met het bij voorbaat verdacht maken van mannen die werkzaam zijn in de zorg voor kinderen. Hij bepleit zelfs een beroepsverbod ( hier en hier). Wat een timing weer. En ook zo ontzettend dapper. Joost Niemöller, gevoelig voor de tijdsgeest is hij wel. Misschien zelfs iets té gevoelig. Zie hier het werk van een onuitstaanbare rasopportunist. Wellicht een wat stevige kwalificatie van mijn kant, maar als je eerst Gerry van der List fascistoïde uitingen toedicht (vast ‘ironisch’ bedoeld) met zijn overigens misplaatste maar vooral onhandige ‘opgeruimd staat netjes’, om tien jaar later regelmatig voor een site te schrijven waarop oa jubelend staat vermeld ‘Het knieschot-voorstel van Wilders gaat eindelijk worden toegepast’ (zie hier, wat volgens mij onzin is, dit terzijde) ben je het stadium ‘voortschrijdend inzicht’ ruimschoots voorbij en ben je naar mijn bescheiden mening een opportunistische draaikont.
Dit alles gezegd hebbend wil ik nog een ding toevoegen. Wat mij betreft heeft Joost Niemöller (hoe conformistisch naar de mode van dat moment ik zijn opinies ook vind) op een buitengewoon eerlijke manier gereflecteerd op de moordpartij van Anders Breivik in Oslo. Daarbij is hij ook kritisch bij zichzelf en bij zijn medestanders te rade gegaan. Zie hier zijn overdenking. Daarvoor alle waardering, al vind ik het eigenlijk niet meer dan vanzelfsprekend.
Hoeiboei-geloei
Ook bepaalde blogs doen niets liever dan meedeinen op de golven van de gemoedstoestand des volks. Zie vooral de groepsblog Hoeiboei, opgezet door Annelies van der Veer, maar waar vooral veel stukken te vinden zijn van opiniemakers die op dat moment erg in de mode zijn (ook arabist Hans Jansen gebruikt Hoeboei geregeld als uitlaatklep, zoals inmiddels wel algemeen bekend zal zijn sinds het Wildersproces). Een leuk detail. Wie op dit moment deze site opent ziet in de rechterbovenhoek een banner waar het romandebuut wordt aangeprezen van niemand minder dan de door Joost Niemöller zo verguisde Gerry van der List, Altijd November (zie hier de Hoeboei –recensie, die overigens lovend is). Van der List heeft zijn debuut opgedragen aan…Henk en Ingrid! Juist… dan moet het haast wel een meesterwerk zijn, dat kan niet anders. Wel ernstig dat je zelfs als schrijver je zo gedienstig opstelt aan de grote blonde roerganger. In het Midden Oosten proberen de intelligentsia en de culturele sector zich juist aan dit soort opgelegde patronagesystemen te ontworstelen, maar onze locale Hoeiboei literatoren onderwerpen zich kennelijk vrijwillig aan zulks lakeiendom. Zou de romancier Gerry het verder ook eens zijn met Wilders opvattingen over kunst en cultuur (linkse hobby)? Het zou me niets verbazen. Het was me sowieso al opgevallen hoezeer de esthetiek van bijvoorbeeld de aanhang van Pim sterk overeenkwam met die van de Iraakse Ba’thpartij (en van verschillende andere dictaturen in het Midden Oosten). Een blik op de bronzen standbeelden van hun beider voorgangers is genoeg. Ideologisch zijn er natuurlijk grote verschillen (begrijp me niet verkeerd, al zijn beiden wel uitgesproken nationalistisch- misschien een ideetje om het verzamelde werk van Michel Aflaq een keertje te vergelijken met dat van Pim, nu het ook in de mode is om de Koran met Mein Kampf (!) te vergelijken?), maar de vorm waarin zowel de Ba’thi’s als de Fortuynisten zich visueel uiten vertoont verbluffende stilistische overeenkomsten. Beiden heel erg DDR, om het maar zo te formuleren, maar ja, kunst is ook een ‘linkse hobby’, dus misschien is het daarom wel zo, dat wanneer de Nederlandse Archie Bunkers zich dan toch aan ‘kunst’ moeten bezondigen, de keuze voor een stalinistische vormgeving voor de hand ligt (ik vermoed dat de Henk en Ingrids van de PVV de DDR kunst veel meer kunnen waarderen, dan die ‘decadente abstracte kunst uit het Westen’, zoals daar in het vroegere Oostblok over werd gedacht). Ironisch was verder, dat in precies hetzelfde weekend dat alle standbeelden van Saddam omver werden getrokken (tweede weekend van april 2003), ook het beeld van Pim per ongeluk werd onthoofd onder een viaduct, toen Zijn Discipelen (over opportunisten gesproken!) het in een aanhangwagen over de snelweg vervoerden.
Wat me nog wel een probleem lijkt is wanneer Henk en Ingrid Geert Wilders willen eren met een bronzen standbeeld. Want wat doe je met dat kapsel? Je kunt het negeren, maar dan herkent niemand Wilders (dat kapsel is nou juist de blikvanger). Maar als je het gaat patineren, wordt het zo idioot dat je dat als serieuze aanhanger simpelweg niet kunt maken. Dat verdient nog een aardige brainstormsessie om daar een intelligente artistieke oplossing voor te vinden. Het zou me niets verbazen als daar inmiddels al over is nagedacht. Dan maar geen beeld, zal de conclusie wel zijn geweest. Misschien is als huldeblijk een streekroman over Henk en Ingrid inderdaad een beter idee.
Verder weet ik ook zeker dat Henk en Ingrid diep in hun hart homo’s net zo ‘getver’ vinden als Gerry, al zien zij ook wel in dat ‘de homo’s’ een ideaal strijdmiddel tegen ‘de moslims’ zijn (‘want wij hebben wel Verlichting en hullie niet’) . Maar eerlijk is eerlijk, itt Joost Niemöller is Gerry wel consequent gebleven. Misschien zijn het nu wel dikke vriendjes geworden, je weet maar nooit. In ieder geval ben ik nu wel verplicht aan mezelf om die roman over Henk en Ingrid te gaan lezen (als het me lukt). Ben heel benieuwd hoe van der List zijn personages tegen zoenende mannen laat aankijken. Rooie oortjes
Het is overigens niet eens de eerste keer dat Henk en Ingrid opduiken in sneue fictie, met een duidelijke onderliggende partijpolitieke boodschap (hoop niet dat het een nieuw literair genre gaat worden en dat er op een gegeven moment een hele reeks Henk en Ingridromannetjes verschijnt- ‘de mensen in het land kunnen zich er zo goed mee identificeren’). In De Onzichtbare Ayatollah (van Praag, 2010), met bijdragen van Hans Jansen , Nahed Selim en Carel Brendel, is van de laatste ook een vrij triest fictief verhaal opgenomen, over hoe mooi het zou zijn als ‘de islamisering’ een halt zou worden toegeroepen. ‘Hoogtepunt’ uit dat verhaal is de sloop van de Es Salam Moskee in Rotterdam, waarbij Henk en Ingrid samen met een inmiddels ontislamiseerde Ali en Fatima staan te juichen, alsof het de intocht van de Canadezen betrof in mei 1945. Ik heb dit stukje mierzoete propagandakitsch met plaatsvervangende schaamte gelezen. Vieze missionarissenlectuur vond ik het (begrijp me niet verkeerd, misschien moet ik ervan maken ‘vieze zendelingenlectuur’). Van wat zou het heerlijk zijn als die wilden eindelijk eens inzien dat onze God de beste is.
Terug naar Hoeboei zelf. De trend is sinds alweer een tijdje dat de islam of moslims door het ‘verlichte’ deel der Natie op de korrel worden genomen. En daar doet Hoeiboei graag aan mee. Soms gaat het wel heel ver, zoals onlangs in een column van Annelies van der Veer (die ook in Metro verschijnt), over het toneelstuk Wilders ontmoet Breivik van Theodor Holman, waarin zij oa het volgende te melden heeft:
‘Het gedachtegoed van Breivik zou je kort kunnen samenvatten met de stelling dat het cultuurrelativisme (alle culturen zijn gelijkwaardig) de oorzaak is van de huidige politieke correctheid waarin we verkeren. Daardoor is een open debat nauwelijks meer mogelijk.
Wie zich níet met dit gedachtegoed verwant voelt, zou zich eigenlijk na moeten laten kijken want inderdaad, niet alle culturen zijn gelijkwaardig. Een cultuur waarbij de schaamlippen en de clitoris van meisjes worden weggesneden, is niet gelijkwaardig aan de westerse cultuur. Of een cultuur waar de sharia, het islamitisch recht, de norm is, die is beslist ongelijkwaardig aan de onze. Vooral voor vrouwen, homo’s en andersdenkenden ziet het er dan niet best uit. Als je volkomen terecht niets van dat cultuurrelativisme moet hebben dan deel je het gedachtegoed van Breivik (of Breivik deelt jouw gedachtegoed) maar dan ben je nog geen moordenaar natuurlijk, net zo min als Geert Wilders dat is. Het wil overigens evenmin zeggen dat er niet meer Breiviks rondlopen bij wie de stoppen bijna al zijn doorgeslagen.
En dat komt allemaal door dat doorgeschoten cultuurrelativisme, het multiculturalisme, dat helaas gemeengoed is geworden in Nederland, in het ganse Westen beter gezegd. Het is de oorzaak dat de democratie onder druk is komen te staan maar daar mag het niet over gaan. Niet echt. ‘t Is een typisch moderne welvaartsziekte. Alle ziekteverschijnselen zijn er, talloze ontstekingshaarden (onderwijs, journalistiek, de kunsten, cabaret) en er zijn weinigen die de diagnose durven stellen terwijl je een heleboel ‘specialisten’ hebt die het probleem aanmerken als betrof het een patiënt met onverklaarbare klachten’ (http://www.metronieuws.nl/columns/knuppel-in-het-hoenderhok/SrZlcv!UKRV76XnQNgTc/ )
Dit is vrij representatief voor wat voor het geluid dat doorgaans op Hoeiboei klinkt. Wat moet je ervan zeggen? Ik geloof niet dat er iemand het had moeten wagen om in 2002 zo begripvol over Volkert van der G. te schrijven, dan was het land te klein geweest. Bovendien is het ook een redenering van niks. ‘Ben je tegen onverdoofd slachten? Dan deel je het gedachtegoed van van der G.’ Ik wil hier best verklaren dat ik zowel tegen onverdoofd slachten ben als tegen het besnijden van meisjes, maar dat maakt mij nog geen medestander van zowel Volkert van der G. als Anders B. Misschien denkt Annelies dat haar lezers zo dom zijn (waarschijnlijk flink wat PVV stemmers), maar kom met iets beters! En met alle afschuw voor wat van der G. gedaan heeft, hij beperkte zich tot het elimineren van zijn opponent, richtte geen bloedbad onder kinderen aan. Nog interessanter is dat toentertijd de aanhangers van Fortuyn mede de schuld legden bij zijn ‘linkse tegenstanders’, die Fortuyn zouden hebben gedemoniseerd. Het omgekeerde is in het geval van Breivik veel minder gebeurd (in Nederland althans) naar de islambashers, die misschien een voedingsbodem zouden hebben gecreëerd voor Breivik (terwijl Breivik zich op veel van hun geschriften beriep, wat ook een belangrijk verschil met Volkert van der G. was, die nergens heeft verklaard dat hij zich had laten inspireren door Melkert, Dijkstal, de Graaf, of Rosemöller). Geen misverstand, ik zeg dus niet dat degenen op wie Breivik zich beriep enige verantwoordelijkheid hebben voor zijn daden. Dat zou ik nog steeds onterecht vinden, tenzij er hard bewijs voor zou bestaan en dat is er niet. Maar wat als de Hoeiboeiers zelf zo begripvol zijn naar kinder- en massamoordenaar Breivik? Zelfs ‘Wie zich níet met dit gedachtegoed verwant voelt, zou zich eigenlijk na moeten laten kijken’, aldus Annelies van der Veer. Daar staat mijn verstand eerlijk gezegd een beetje bij stil. Want dit lijkt meer op begrip kweken dan op verklaren (wat altijd moet gebeuren, of het nu om Bin Laden, Volkert van der G, Ulrike Meinhoff, Mohammed Atta of Breivik gaat). Typisch Hoeiboei. Bij Volkert van der G. noemen we het ‘demoniseren van Pim’, bij Breivik noemen we het ‘stoutmoedig de knuppel in het hoenderhok gooien’. De wereld beschouwd door een ideologische mist, wellicht net zo erg als bepaalde dogmatische linkse organen dertig jaar geleden. Ook hier dringt zich de vergelijking met DDR sympathisanten op (tussendoor, ik vind dat ook Rita Verdonk wel een interessante ontwikkeling heeft doorgemaakt, van PSP naar populistisch rechts), of met degenen die best een beetje begrip hadden voor de acties van Ulrike Meinhoff. Alleen staan de daden van Breivik, zowel ‘kwalitatief’ als ‘kwantitatief’ niet in verhouding to die van de RAF, die zich in regel beperkte tot aanslagen op hoge functionarissen van de Bondsrepubliek, in plaats van op een groep kinderen. Ik kan eerlijk gezegd weinig respect opbrengen voor dit soort fellowtravellers-geneuzel, maar ja, ik heb het idee dat de Hoeiboeiers net zo fanatiek , net zo dogmatisch en vooral net zo ideologisch verblind zijn als vroeger drammerig oud links. Als je terecht verontwaardigd bent over Volkert van der G. of Mohammed B., maar Breivik ergens wel een beetje begrijpt, ben je wat mij betreft echt heel erg diep gezonken. Want hoe weerzinwekkend de daden van Volkert en Mohammed B ook waren, zij hebben geen groep kinderen afgeslacht. Dat maakt Breivik erger, misschien vergelijkbaar met de Tjetjeense terroristen die een bloedbad aanrichtten op die school in Beslan. Maar hoewel beide misdaden even erg zijn, vind ik het (als ik het moet ‘begrijpen’) nog net een beetje enger dat iemand in het welvarende en vreedzame Noorwegen zoiets doet dan in de Kaukasus, waar het Russische leger niet onderdoet aan de wreedheid van sommige Tjetjenen.
Wat de column van Annelies van der Veer helemaal bizar maakt is als je die afzet tegen haar column van kort na de de aanslagen , ‘Het is een ideeënstrijd stupids!’ (Metro, 2011-08-02, ) Daarin zegt zij oa: ‘Van geen enkele kant is er begrip voor Anders B.’s daad. Niemand draagt verzachtende omstandigheden aan voor de megalomane moordenaar. Nog niet. Het is natuurlijk volkomen terecht dat er geen begrip of sympathie is voor Anders B., maar ook dat is wel eens anders geweest. Denk aan de moordenaars van Pim Fortuyn en Theo van Gogh. Hoe snel klonk toen niet “het mag niet, maar…”
Pardon??? Fellowtravellers zijn flexibele mensen, laten we het daar maar op houden. ‘Nog niet’ zijn de enige twee woorden in bovenstaande passage die een grond van waarheid bevatten. Want een paar maanden later, als de slachtoffers begraven zijn, begint haar dweepzucht toch weer op te spelen. Zelfs zo erg, dat wie het niet eens is met Breiviks ideeën ‘zichzelf zou moeten laten nakijken’. Dat is volgens mij net zoiets als, of zelfs iets sterker dan het door Annelies gehekelde ‘het mag niet, maar…’ Als je in staat bent om binnen een paar maanden zo’n ommezwaai te maken, heb je de ‘Joost Niemöllertrofee voor opportunisme’ met stip gewonnen. En voor een vergelijking met de reacties na de moord op Fortuyn en die na de aanslag van Breivik, zie deze reportage van Nieuwsuur, een paar dagen na de aanslagen. Een nuttige opfrisser lijkt me, ook voor Annelies van der Veer. Zinvol commentaar overigens van Bart Jan Spruyt.
Overigens kan het altijd erger. Zie bijvoorbeeld de column van Afshin Ellian in Elsevier, van zondag 24 juli 2011, nav de aanslagen van Breivik. Hij beweert daarin oa het volgende:
‘Anders Breivik wilde de islam bestrijden, maar hijzelf werd gegrepen door de gedachtewereld van de politieke islam. Ook zij voeren geen debatten en polemieken met tegenstanders. Ook zij zijn gewetenloos. En daarom is hij een exponent van een psychopathische vorm van zelf-islamisering’.
Tja…’Zelfislamisering’ dus. Hoe pathetisch kun je zijn? Misschien is het Ellian ontgaan, maar Breivik haalde juist zijn inspiratie uit diverse islamkritische geschriften, veelal uit neoconservatieve hoek, precies waar Ellians eigen sympathie ligt. Ik zeg daarmee dus niet dat de verenigde neoconservatieven en islamcritici collectief verantwoordelijk zijn, of zelfs schuld aan de aanslagen hebben, maar om Breiviks daden op het conto van islam te schrijven is natuurlijk wel een beetje verknipt.
Een soortgelijke reactie kwam op de website Het Vrije Woord, van de Fortuynistische jongerenorganisatie. Alleen werd daar ‘het socialisme’ als de grote boosdoener aangewezen, terwijl ik dacht dat Breivik juist een groep tieners van de Sociaal Democratische jongerenorganisatie had afgeslacht. En dan nog steeds zeuren over de demonisering van Pim. Maar goed, als zelfs rechtsfilosoof Afshin Ellian niet verder komt dan dit niveau, wat kun je dan verwachten van de volgens mij niet al te snuggere jonge Fortuynisten? ‘Hullie hebben Pim gedemoniseerd, dus nu mogen wij ook’. Ik heb niet het idee dat zich hier de grootste denkers van het rechtspopulistische smaldeel hebben verzameld. Op het Vrije Woord staan wel meer idiote dingen. De homofobie is er vaak ook niet van de lucht, en dat allemaal uit naam van Pim. Zie daarover dit eerdere blogitem.
Het bovenstaande is wat mij betreft ook enigszins van toepassing op het toneelstuk van Theodor Holman (gezien de leesvoorstelling van zondagavond 25 maart 2012 in de Balie, Amsterdam). Een goed geschreven en soms zelfs geestige dialoog over het ‘dilemma’ of je je doelstellingen in geval van een ernstige crisis langs democratische weg moet proberen te realiseren (Wilders) of dat je in het uiterste geval geweld mag gebruiken (Breivik). Van de figuur Wilders was overigens een net iets te reflecterend en vooral een te welsprekend personage gemaakt-de echte is meer van ‘in de knietjes schieten’, ‘kopvoddentax’, of ‘Doe es normaal, man’. Dat vond ik er soms irritant aan. Wilders is geen groot denker en ook geen groot redenaar, daar zullen toch zelfs zijn sympathisanten het mee eens zijn, zeker zijn ‘intellectuele fellowtravelers’? Als zijn huidige ‘grachtengordel-bewonderaars’ dat niet meer zien, of durven te zien, of dat wel zien maar niet durven te zeggen, heeft het DDR syndroom harder toegeslagen dan ik dacht. Zelfs Hans Jansen heeft het over ‘de Tokkies en de Takkies’. Laten we Wilders dus niet mooier maken dan hij is.
Holman heeft overigens verklaard zich in bepaalde opzichten verwant te voelen met Breivik, althans met zijn gedachtegoed (zie interview op de Dagelijkse Standaard ). Laat ik me niet meteen bij de verontwaardigden voegen, al kan ik me daar oprecht niets bij voorstellen. Ik waardeer zeker Holman als columnist (ik heb hem meer dan tien jaar in de Groene Amsterdammer gevolgd), al ben ik het lang niet altijd met hem eens, sinds de laatste jaren steeds minder zelfs. Maar het is niet aan mij besteed. Ik heb geprobeerd om dat vreschrikkelijke manifest van Breivik te lezen (2083 – A European Declaration of Independence, hier te raadplegen). De in een soort avondland-romantiek gedrenkte vrijmetselaars/quasi esoterische kitsch staat me al tegen, laat staan dat ik dan enige empathie kan opbrengen voor zijn gebral over de Christelijke cultuur van het westen die in verval zou zijn, uitgehold door postmoderne multiculturalisten (in dit opzicht zag ik zelfs enige verwantschap met het extreem racistische en ook antisemitische Belgische antroposofische tijdschrift de Brug, waar ik op dit blog vaak tegen geageerd heb, zie hier, behalve dat Breivik een groot bewonderaar van Israël is). Dus waar heeft Annelies van der Veer het over? Ik zal nooit snel zeggen dat ‘iemand zich moet laten nakijken’ (psychologiseren is niet echt een hobby van me), maar ik kan met de beste wil van de wereld niet begrijpen waarom deze duistere eso-drap van een verknipte geest zo diepzinnig zou zijn.
Een interessant gesprek over deze voorstelling, met De Balie-directeur Yoerie Albrecht en de acteurs Thijs Römer (Breivik) en Hugo Koolschijn (Wilders) is hier te beluisteren (De Avonden, VPRO, link onderaan artikel uit HP de Tijd).
Mijn grootste probleem met dit stuk was dus dat het achterliggende wereldbeeld voor geen meter deugt. Wat mij betreft is er geen oorlog tussen ‘de islam’ en ‘het westen’ en is bijvoorbeeld de Eurabië-theorie van Bat Ye’or, waarnaar in de voorstelling verwezen wordt, volstrekte paranoïde onzin (‘The Protocols of the Elders of Brussels’, in de woorden van Adi Schwartz, in de Israëlische kwaliteitskrant Haaretz). Natuurlijk, Theo van Gogh is op een beestachtige manier vermoord door Mohammed B, daar doe ik niets aan af (Holman was zo’n beetje de beste vriend van van Gogh, naar ik heb begrepen). Maar ook dat betekent niet dat de hele wereld nu verwikkeld is in een oorlog tussen het westen en de islam en al helemaal niet dat massamoordenaar Breivik iemand is die slechts de uiterste consequentie heeft getrokken en zijn afschuwelijke daad heeft begaan op basis van een op zich juiste analyse. Dat maakte deze voorstelling nogal grotesk. Wellicht overtuigend voor hen die geloven dat Wilders en met hem Bat Ye’or, Robert Spencer, Pamela Geller, Andrew Bostom en nog een paar van dat soort islamofobe activisten en complotdenkers (in dit filmpje van de inmiddels ook in Nederland bekende Pamela Geller, vanwege haar contact met Geert Wilders, zie je ze bijna allemaal bij elkaar), of zelfs Samuel Huntington met zijn Clash of Civilizations-theorie, gelijk hebben, maar voor de rest (en voor mijzelf) eigenlijk irrelevant. Je kan ook hele interessante toneelstukken schrijven over ‘dilemma’s’ als ‘moet de weg naar Het Ware Communisme via de Dictatuur van het Proletariaat afgedwongen worden met geweld, of kan de Wetmatigheid van de Geschiedenis zich ook zonder bloedvergieten voltrekken?’ of ‘op wat voor manier zorgen we ervoor dat alle Joden zich tot het Christendom bekeren, na hun terugkeer naar een volledig etnisch gezuiverd en ongedeeld Palestina/Groot Israël en mag er sprake zijn van dwang, zodat Jezus de Messias eindelijk kan terugkeren om het Koninkrijk Gods te brengen?’ Als je, zoals ikzelf, over dat soort vraagstukken je schouders ophaalt omdat je niets met het wereldbeeld daarachter hebt, is een toneelstuk daarover al snel ‘much ado about nothing’ (en dan heb ik het niet over het briljante stuk van Shakespeare). Dat had ik ook een beetje met deze dialoog van Theodor Holman. Een Hoeiboeistuk, over typische Hoeiboei-problemen voor echte Hoeiboei mensen. Maar dit terzijde. Zie verder het commentaar van Ewoud Butter Het ongelijk van Theodor Holman, Breivik en Wilders, waar ik me geheel in kan vinden.
Rest mij nog toe te voegen dat wat Annelies van der Veer in haar column te berde brengt over politieke correctheid en cultuurrelativisme totale quatsch is (en niet alleen haar formulering ‘de huidige politieke correctheid’- de ‘huidige politieke correctheid’ ligt eerder in de lijn van de Hoeboeiers). Ik ben zelf noch een voorstander van een doorgeschoten cultuurrelativisme (van ‘je moet niet zeuren als daar gemarteld wordt, want dat is gewoon hun cultuur’), noch van een doorgeschoten ‘universalisme’ (westers suprematisme, ‘onze God is de beste’). Ik ben het in deze overigens ook niet geheel eens met Paul Cliteur, die over deze kwestie trouwens een interessant boek schreef Moderne Papoea’s; dilemma’s van een multiculturele samenleving (de Arbeiderspers, 2002, van der Veer verwijst naar deze titel in de discussie onder haar column). Cliteur brengt deze dilemma’s veel beter voor het voetlicht dan Annelies van der Veer (alsof Breivik met zijn kruistochtenromantiek een goed voorbeeld is). Het boek van Cliteur is intellectueel zeker prikkelend en werpt nuttige vragen op, maar ik was het ook daar uiteindelijk niet mee eens. Het voert wat ver om dat nu hier toe lichten en ik doe dat liever misschien bij een andere gelegenheid, zonder de beladenheid van het geval Breivik. Een ding wil ik er wel over kwijt; Cliteur maakt naar mijn bescheiden mening niet duidelijk genoeg hoe hij ‘culturen’ definieert of afbakent. Is er sprake van een westerse cultuur en een islamitische cultuur? Of moeten we spreken van een Christelijke cultuur en zo ja, welke dan? En is alles wat er in bepaald gebied, gemeenschap, of staat gebeurt te verklaren uit het vage begrip ‘cultuur’? Zijn bijvoorbeeld de dictaturen van Saddam Hussein in Irak, de Assads in Syrië, of van Qadhafi in Libië te verklaren uit ‘de islamitische cultuur’? Of hebben die misschien (of juist vooral) ook iets te maken met twintigste eeuwse totalitaire ideologieën, die in Europa zijn ontstaan? Cliteur gaat mijns inziens te makkelijk voorbij aan deze wezenlijke punten. En soms gaat dat wringen. Een voorbeeld: Paul Cliteur haalt het verhaal van de West Side Story aan om uiteen te zetten hoe problematisch het multiculturalisme is (pp. 180-185). De strijd tussen de Jets en de Sharks zou je kunnen opvatten als een soort ‘mislukt multiculturalisme’. Ironisch is alleen dat Cliteur in deze bespreking de ‘opzwepende muziek’ van Bernstein prijst (mijns inziens volkomen terecht, want dat is zowel ritmisch als harmonisch hele uitdagende muziek, die ook muzikaal technisch heel spannend in elkaar zit). Alleen is ook die opzwepende muziek een resultaat van multiculturalisme. Die muziek zou nooit hebben bestaan als de westerse muziek van de twintigste eeuw, vooral in Amerika, niet was beïnvloed door elementen uit andere culturen. Dat is weer een bijzonder geslaagd voorbeeld van multiculturalisme. Zonder ‘multiculturalisme’ had de muziek van de West Side Story vooral bestaan uit marsen, walsen en menuetten en had het stuk bijvoorbeeld geen Rumba’s gekend, die de muziek juist zo bijzonder maakt. Het laat ook zien dat culturen eigenlijk altijd in interactie met elkaar staan. Culturen zijn zelden gesloten systemen (wat Cliteur overigens ook erkent, met zijn titel Moderne Papoea’s maakt hij duidelijk dat er geen volledig monoculturele samenleving bestaat, zoals bijv. de traditionele Papoea-cultuur, als die niet ook al aan hybriditeit onderhevig was) . Maar juist de West Side Story laat wat mij betreft zien dat culturele interactie een fact of life is. Het kan positief uitpakken of negatief. Mijns inziens is de vraag dus niet of het wenselijk is, maar hoe je er op een juiste manier mee omgaat. Mijn eigen idee is dat er, net als dat er in een democratie ruimte moet zijn voor politiek pluralisme, er ook ruimte moet zijn voor cultureel pluralisme. Alleen wel binnen de marges van de democratische rechtstaat. Maar ik wil bij een andere gelegenheid graag nog een keer uitgebreid op Cliteurs boek terugkomen. Voor wie er iets meer over wil lezen kan ik vooral de vrij kritische recensie van Sjoerd de Jong uit NRC Handelsblad aanraden, Gelijker dan de rest, NRC, 4-10-2002, waar ik me zeer in kan vinden.
Over de kwestie universalisme versus relativisme; mijns inziens heel goed een middenweg te bewandelen van tolerantie, leven en laten leven, maar waarin de vrijheid van het individu boven die van de waarden van een groep gaat. Bijvoorbeeld wanneer het dragen van een hoofddoek, of zelfs een burka als een persoonlijke keuze wordt gezien. Net zoals het mij tegen de borst stuit om vrouwen te verplichten een burka te dragen, stuit het mij ook tegen de borst om iemand dat recht te ontzeggen, als die daar zelf voor kiest. Zie bijvoorbeeld een column van Annelies van der Veer zelf, waarin zij dit probleem aansnijdt. Het lijkt mij dat de enige lijn die je als leraar moet volgen is dat je de waardigheid van zo’n leerling boven alles stelt, met hoofddoek of zonder. Voor een docent staat toch op de eerste plaats dat zo’n kind een goed opgeleide, zelfredzame en mondige burger van deze samenleving wordt, die in staat is om zelf haar beslissingen te nemen? Het laatste wat je moet doen is natuurlijk oogluikend toestaan hoe de hoofddoek door haar klasgenootjes wordt afgerukt (in plaats van dat aan te moedigen, dat je zelfs op het idee komt!. Als ik kinderen zou hebben weet ik eerlijk gezegd niet of ik die aan Juf Annelies zou toevertrouwen).
Het betekent misschien schipperen en wellicht zullen er soms fricties zijn, maar dit lijkt mij te verkiezen boven de twee hiervoor genoemde absolute uitersten van dwang verus verbieden. Kortom, ouderwets liberalisme, maar daar hebben de Hoeboeiers denk ik niet zoveel mee, al zullen er ongetwijfeld redelijk wat VVD stemmers tussen zitten. Maar dan wel VVDers van het type Gerry van der List, die zeggen liberaal te zijn, maar homo’s eigenlijk vies vinden (ik ken er wel een paar, al is het openlijk belijden van homofobie aan de borreltafel, ook in die kringen langzamerhand een beetje passé). Of Moslims eng vinden, of misschien wel homo’s en moslims tegelijk, dat komt ook wel voor. Net zoals ‘Henk en Ingrid’ van de PVV, daar durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken .
Terug naar het DDR gehalte van Hoeboei, onbaatzuchtig alles voor de ideologie en strijdvaardig en zwaaiend met de zeis (sorry: ‘onafhankelijk en onbaatzuchtig’, ik vind ze alleen niet zo ‘onafhankelijk’ maar vooral heel erg slaafs, aan hun eigen rigide dogma’s dan). Het aardige is als er plotseling iets het nieuws gaat bepalen dat totaal niet in het ideologisch gedeformeerde wereldbeeld van Hoeiboei past, men daar hulpeloos begint te dobberen. Toen de demonstraties in Tunesië en iets later in Egypte begonnen hulde het normaal zo uitgesproken Hoeboei zich wekenlang in een pijnlijke stilte.
Wel verschenen er andere bijdragen met een hoogst maatschappelijke urgentie. Toen de demonstraties op het Tahrirplein op hun hoogtepunt waren en het erom ging spannen of Mubarak daadwerkelijk zou vallen, verscheen er op Hoeiboei een woedend stukje over ‘Boer zoekt Vrouw’ (zie hier, dus toch die kitscherige romantiek van een boerin op een trekker). Daar was van alles misgegaan, er was vals gespeeld, een van die boeren was niet leuk genoeg of er was iets anders van groot belang gebeurd (wie het wil weten moet het maar via de link nalezen). Ergens deed me dit denken aan de oude communistische krant ‘De Waarheid’. Toen in 1956 de Russische tanks Boedapest binnenrolden om de Hongaarse opstand neer te slaan, opende de Waarheid met de kop ‘Nasser bezet Suezkanaal’. Hoeiboei had het, net als de Waarheid destijds, een beetje moeilijk, maar dat krijg je als je teveel blind met de meute mee rent. Op de golven meedeinen is heerlijk, maar let wel op als ze onverwacht stukslaan op een rotsklif. In dit geval wel met een hele harde smak, als je begint te lallen: ‘Demonstraties voor democratie in de Arabische wereld?? Ja maar bij Boer zoekt vrouw gebeurde iets, waar ik het echt niet….’ enz. Op zich wel fascinerend dat als de scribenten en de lezertjes van Hoeboei met onzekerheden worden geconfronteerd- ik denk dat ‘moslims die voor democratie demonstreren’ voor behoorlijk wat verwarring heeft gezorgd- ze meteen teruggrijpen naar veilige folklore, iets waar Boer zoekt vrouw zich uitstekend voor laat lenen. Zoiets als een vlucht naar beelden van ‘potige boerinnen op tractors in golvende graanvelden’ terwijl het systeem langzaam maar zeker erodeert, totdat het definitief implodeert, zoals uiteindelijk in 1989 in verschillende Midden en Oost Europese landen.
omslagillustratie van Eurabia; the Euro-Arab Axis, van Bat Ye’or (pseud. van Giselle Litmann), in het Nederlands verschenen als Eurabië; de geheime banden tussen Europa en de Arabische wereld, Meulenhoff, 2005, met een voorwoord van Hans Jansen. De Europese Unie zou, middels een serie geheime conferenties en verdragen met de Arabische Liga, in ruil voor de gegarandeerde toevoer van olie, de deuren voor massa-immigratie wagenwijd hebben opengezet en een zg. anti-Israëlische politiek voeren, om zo de ongeconditioneerde en gerechtvaardigde steun van Amerika aan Israël te ondermijnen. Op die manier zou de ‘gecorrumpeerde politiek-correcte en pro-multiculturele Europese elite’ Europa in de uitverkoop hebben gedaan als islamitisch missiegebied, hoewel de aartsvader van dit plan Charles de Gaulle zou zijn geweest, in zijn zucht naar het vormen van een Eurposese/Mediterrane supermacht, die de Amerikaanse hegemonie over West Europa gedurende de Koude Oorlog zou kunnen ondermijnen. De ‘massa-immigratie’ uit de islamitische wereld is dan ook niet toevallig, maar maakt onderdeel uit van dit masterplan en is dus in feite aangestuurd door een samenzwering van Europese bureaucraten en Arabische dictaturen. Zoals Wilders het ongeveer omschrijft, die veel contact met Litmann heeft en duidelijk diepgaand door haar is beïnvloed: ‘Met steun van de gecorrumpeerde politiek-correcte en multiculturele elite zullen de ‘moslim-kolonisten’ het hier over komen nemen’. Dat is ongeveer de kern van de ‘Eurabië-theorie’ . In ‘islamkritische kring’, of zo je wilt in het ‘islamofobe extreemrechste circuit’, heeft dit boek een enorme cultstatus, daarbuiten wordt de Eurabië-these veelal als een complottheorie afgedaan (zie De Protocollen van de Wijzen van Brussel). In Nederland wordt Bat Ye’or vooral bewonderd door Geert Wilders. In zijn verdediging tijdens het proces vatte hij haar denkbeelden vrij effectief samen, zie hier. Verder door Hans Jansen, die zich inmiddels heeft ontpopt tot haar belangrijkste pleitbezorger in Nederland. Eerder probeerde hij haar aan Ayaan Hirsi Ali te koppelen, wat jammerlijk mislukte, en waarschijnlijk is hij degene geweest die Wilders met haar in contact heeft gebracht. Er zijn in Nederland nog een paar activisten die idolaat van haar zijn, zoals ghostwriter Barry Oostheim (pseudoniem), die haar uitgebreid interviewde (gepubliceerd op Hoeiboei). In Amerika vindt Bat Ye’or vooral in neoconservatieve kring bijval, zoals van Pamela Geller (van Atlas Shrugs), Robert Spencer (van Jihad Watch, zie voor de aardigheid ook de Amerikaanse site Robert Spencer Watch) en David Horowitz, van het activistische/extreem conservatieve David Horowitz Freedom Center, dat ook Wilders’ Amerikaanse tournee organiseerde en geld inzamelde voor de verdediging in zijn proces. Zie ook dit tamelijk geschifte en overduidelijk door Bat Ye’ors werk geïnspireerde apocalyptische spotje, vermoedelijk uit Amerikaanse Christelijk-conservatieve kring (op Youtube geupload door iemand die zich heel subtiel Islam666AntiChrist noemt). Zie ook de korte bespreking (eerder aanbeveling) van Hans Jansen in ‘The Middle East Quarterly’, die hij vroom besluit met: ‘God blinds those whom he wants to destroy; Bat Ye’or’s Eurabia offers a powerful tool for those who wish to see’. Zie verder voor een heldere samenvatting en weerlegging van Bat Ye’ors Eurabië-theorie dit artikel van Eildert Mulder, Het echte Eurabië ligt aan de Middellandse Zee, Trouw, 11-9-2011 (ook opgenomen in Eildert Mulder, Anders Breivik is niet alleen, Meinema, Zoetermeer, 2012, een boekje dat ik bij deze van harte kan aanbevelen).
Arabist of alarmist?
Kortom, wat betreft de Arabische lente was het stil op Hoeiboei, totdat Hans Jansen een kort verhaaltje over Mubarak klaar had, zie hier (ze moesten wel wat). Wel was het dan zo dat Mubarak eigenlijk te vergelijken was met de ‘politiek correcte elite’ in Nederland en waren de demonstranten vooral te vergelijken met ‘de rebellen van de PVV’. Dat was zo’n beetje alles wat deze ooit gerespecteerde wetenschapper te melden had. Hoe ver kun je afglijden, denk ik dan, maar ja hij gelooft ook in de complottheorieën van Bat Ye’or (overigens ook zeer geliefd op Hoeiboei, Jansen schreef overigens het voorwoord van de Nederlandse editie van Eurabië, zie hier) die door geen enkele wetenschapper serieus wordt genomen (Jansen wordt door de meeste van zijn Nederlandse vakgenoten ook niet meer serieus genomen waar hij nogal verbolgen over is, zie hier en hier). Bovendien had hij het op dat moment trouwens veel te druk met het Wildersproces, dus de gebeurtenissen in het Midden Oosten en Noord Afrika hadden voor deze ooit prominente arabist minder prioriteit. In plaats van met islamwetenschap of arabistiek houdt Jansen zich sinds de laatste jaren veel meer bezig met ‘contra-Jihad’, voornamelijk in de vorm van agitprop. Zie zeker zijn site waarop hij ook veel van zijn bijdragen voor Hoeboei heeft gepubliceerd en dan vooral hier (‘vernietigen gaat voor’) en hier (een pleidooi voor ‘gedisciplineerde rotzakken die in het verborgene vuile handen maken’). Een uitgebreid citaat uit het eerste stuk (‘De terreur van de brandende afgunst’, november 2004 www.arabistjansen.nl/afgunst.doc):
‘Het enige medicijn is dan ook tegen-consternatie. Niet, zoals bij oorlogvoering gebruikelijk, streven naar een overwinning met proportionele middelen die voor het doel dat bereikt moest worden net voldoende zijn, maar streven naar een totale verplettering met overdreven zware middelen en overmacht. Het gaat immers niet om een rationele oorlog maar om een irrationele strijd.
Angst aanjagen, en ruim voldoende reden geven om angstig te blijven, is van groot belang. Niet bang zijn zelf af te zakken tot het niveau van de terroristen. Voor minder doen ze het immers niet. Het is in de propaganda-oorlog bovendien van groot belang de terroristen als loosers voor te stellen die op allerlei manieren, ook seksueel, niet aan hun trekken zijn gekomen. Omdat dat meestal waar is, kan het niet zo moeilijk zijn.
De methoden die het strafrecht toestaat bij de bestrijding van wangedrag en misdaad gaan minder ver dan de veel ruwere methoden die door een oorlogsituatie worden opgedrongen. Het strafrecht is dan ook niet geschikt voor terrorismebestrijding. Hoe het ook tegen onze natuur en ons systeem ingaat, indien mogelijk moeten terroristen sneuvelen tijdens hun zelfgekozen acties. Het is niet nodig om bang te zijn ‘martelaren te maken’. Beter tien dode martelaren in de hemel dan één levende, gewapende terrorist op straat. Martelaren zijn immers geen bedreiging van de openbare orde, terroristen wel.
Laten we ons bij de bestrijding van terrorisme dat gepleegd wordt in de naam van de islam, alsjeblieft geen zorgen maken over wat de moslims er van vinden. Ook het raadplegen van moslims over wat de ‘ware’ islam hier voorschrijft, is uit den boze. Als de terroristen eenmaal zijn vernietigd, is dat voor de andere, niet-vernietigde moslims voldoende bewijs dat de terroristen er ook theologisch naast zaten, anders had God hen immers wel gespaard. Vernietigen gaat dus voor.
Wanneer er een grote terroristische aanval op een Nederlands doel wordt gepleegd, door terroristen die zich op de islam beroepen, zou dat kunnen leiden tot spontane acties van de bevolking waarbij bijvoorbeeld moskeeën in brand worden gestoken. Dat zal de moslims in Nederland er eerder toe brengen zich van de terroristen af te keren dan hen te steunen. De overheidsreacties op zulke spontane pogingen tot tegenterreur dienen daar dan ook mee rekening te houden.
De knappe strategen die Nederland rijk is, zullen nog wel meer kunnen bedenken. De Amerikaanse auteur Ralph Peters heeft in zijn boek Beyond Terror (2002) al heel wat suggesties gedaan waarvan ook in de alinea’s hierboven wel sporen te vinden zijn. Sinds 12 september 1683, het ontzet van Wenen, hebben we geen islamitische terreur meer gekend. Dat was een mooie adempauze. Sinds 11 september 2001 is de islamitische terreur tegen de niet-moslims hervat. De strijd die toen begonnen is, kan een aantal jaren duren, maar de kans dat het een aantal eeuwen gaat duren is niet geheel denkbeeldig.
Natuurlijk staan veel, wellicht de meeste, moslims hier geheel buiten, zoals ook toen de Turken in 1683 voor Wenen stonden, de meeste Turken gewoon thuis zaten. Maar dat maakt de strijd niet minder gevaarlijk. Zo lang er niets te bedenken is waardoor Nederland, of welk ander land dan ook, neutraal zou kunnen blijven in de strijd met mensen die zich op de islam beroepen wanneer ze zich schuldig maken aan terrorisme, is alles mogelijk en dienen we op alles voorbereid te zijn’.
Een ding kun je wel zeggen: Jansen is geen windvaan, want hij is hier alweer flink wat jaren mee bezig (bovenstaand stuk is uit 2004). Maar wat zegt hij hier eigenlijk? (ik moest het ook een paar keer lezen, voordat het echt tot me doordrong). Waar wil hij eigenlijk naartoe? Moeten we terroristen, of mogelijke terroristen, seksueel gaan vernederen? Hoe moeten we ons dat gaan voorstellen? En vooral, wie zou dat klusje moeten gaan klaren? Moeten we daar mensen voor gaan opleiden, richtlijnen voor gaan schrijven, procedures voor ontwikkelen? Als dit een serieus idee zou zijn, moet je ook over dit soort zaken nadenken. Het zou wel aardig zijn als een ambtelijke werkgroep zich hier zich wat meer op zou gaan oriënteren. Dat zullen wel interessante werkbesprekingen worden. Ik zie al voor me hoe ze hun bevindingen aan beleidsmakers gaan presenteren, die deze zullen moeten gaan omzetten in wetgeving. Het zal wel tot een paar Kamervragen leiden. Lijkt me interessant om daar een minister van justitie of van binnenlandse zaken op zien te reageren (of nu de minister van veiligheid Ivo Opstelten, al zie ik die geen pleidooi voor dit soort ranzige voorstellen houden, daar is Opstelten volgens mij veel te fatsoenlijk voor). En als het door de kamer is, wat dan? Misschien moeten we snuffmovies van het kaliber Lynndie England gaan produceren, of moet er een gangbang in een Guantanamo Bay achtige setting georganiseerd worden.
Of moeten we dit niet letterlijk opvatten en moet er slechts van overheidswege in de media verkondigd worden dat die terroristen prutsers tussen de lakens zijn? Wie moet dat dan gaan doen? Toch jammer dat Rita Verdonk weg is (zie hier haar laatste campagnespot, waarin ze schittert als nooit tevoren,). Ik had haar best op de nationale televisie willen horen verklaren: ‘Die rotjongens zijn loosers die seksueel niet aan hun trekken komen!’ O ja, hoe weet u dat mevrouw Verdonk? Bijna te mooi om waar te zijn.
Of, wellicht een beter plan, een ‘softer’ alternatief en moeten we die jongens gewoon wat meer te neuken geven, misschien neem je daar de voedingsbodem voor het terrorisme wel mee weg. Make love, not war. Het spijt me ontzettend, maar van dit soort oorlogstaal zou ik normaal gesproken alleen maar in de lach schieten, ware het niet dat de context wel wat serieuzer is. Jansen publiceerde dit artikel namelijk in november 2004. In april 2004 was het Abu Ghraib schandaal naar buiten gekomen. Had hij de beelden van Abu Ghraib voor ogen toen hij dit schreef?
En dan al dat gebral over de noodzakelijkheid van dodelijke slachtoffers. Jansen: ‘Hoe het ook tegen onze natuur en ons systeem ingaat, indien mogelijk moeten (curs. FS) terroristen sneuvelen tijdens hun zelfgekozen acties. Het is niet nodig om bang te zijn ‘martelaren te maken’. Beter tien dode martelaren in de hemel dan één levende, gewapende terrorist op straat. Martelaren zijn immers geen bedreiging van de openbare orde, terroristen wel’.
Dit lijkt wel een beetje op Jansens lievelingspassage uit de Koran, door hem te pas en te onpas aangehaald: ‘Doodt hen waar ge ze maar kunt vinden’. Alleen heeft het er ook de schijn van dat Jansen, althans als we af moeten gaan op wat hij in dit epistel te berde brengt, zelf deze slogan (in Jansens woorden ‘een licence to kill’) meer uitdraagt dan de overgrote meerderheid van de moslims.
En wat wil Jansen dat we gaan doen? Het folterverdrag opzeggen (elders bepleitte hij ook het inzetten van ‘gedisciplineerde rotzakken die in het verborgene vuile handen maken’, zie hier )? De conventie van Geneve verwerpen (dat wilden al een paar haviken in de regering Bush)? Dat al het oorlogsrecht op de helling moet? Het is niet te hopen dat er ooit een echt PVV kabinet komt, maar als dat er zou komen dan wil Jansen vast wel Wilders nieuwe veiligheidsadviseur worden die handenwrijvend zal toezien hoe het ene na het andere verdrag de wacht wordt aangezegd
Een van de meest bizarre passages vind ik deze: ‘Wanneer er een grote terroristische aanval op een Nederlands doel wordt gepleegd, door terroristen die zich op de islam beroepen, zou dat kunnen leiden tot spontane acties van de bevolking waarbij bijvoorbeeld moskeeën in brand worden gestoken. Dat zal de moslims in Nederland er eerder toe brengen zich van de terroristen af te keren dan hen te steunen. De overheidsreacties op zulke spontane pogingen tot tegenterreur dienen daar dan ook mee rekening te houden’.
Hoopt Jansen soms dat dit gaat gebeuren? En moet de staat een oogje toeknijpen als het gepeupel zijn gang wil gaan? Of discreet groen licht geven als ‘Henk en Ingrid’ de wapens opnemen? Net zoals de verschillende regimes in de islamitische wereld zelf bij tijd en wijle doen (zie de cartoonrellen)? In de lange geschiedenis van Europa hebben we ook wel ervaring met dit soort volksgerichten. De laatste keer was op de Balkan. Andere voorbeelden zal ik achterwege laten. Ik kan het eigenlijk niet geloven, maar wil Jansen dat dit allemaal weer terugkomt? Neem me niet kwalijk, maar wat een waanzinnige en ook opruiende tekst. Het spijt me heel erg, maar ik kan er niets anders van maken. Pijnlijk vind ik het overigens ook . Het is immers een oud-docent van mij en ik heb toentertijd ook veel nuttige dingen van hem opgestoken. Bovendien naar studenten toe een hele aardige man, altijd in voor een praatje en met wie je erg kan lachen, zoals ik hem zelf heb meegemaakt, toen we in de pauzes van de colleges vaak samen een sigaret stonden weg te paffen op de Cleveringaplaats, in de rookhoek bij het Lipsius (toen LAK) gebouw in Leiden.
Rest mij over dit fragment nog te vermelden dat Jansen wel heel selectief met de geschiedenis omgaat. Hij heeft het uitsluitend over pogingen vanuit de islamitische wereld om (delen van) Europa te veroveren. Hij vergeet echter te vermelden dat er, zeker in de recente geschiedenis, zacht uitgedrukt, meer sprake was van tweerichtingsverkeer. Want ‘zij’ hebben niet alleen getracht om ‘hier’ te komen, ‘wij’ zijn ook weleens ‘daar’ geweest en niet altijd op een even zachtzinnige manier. En ik heb het niet over de kruistochten. Kijk naar wat er in de negentiende en twintigste eeuw gebeurd is of inmiddels in de eenentwintigste. Wellicht is uit die gebeurtenissen meer van het hedendaagse islamitische terrorisme te verklaren, dan uit een zogenaamde islamitische essentie. Het is maar een suggestie. De ‘westerse interventies’ in het Midden Oosten zijn ook niet louter bepaald door ‘ons Christen zijn’, al is het vaak als een ideologisch excuus ingezet. Net zomin als de inwoners van het Midden Oosten in alles door ‘de Islam’ worden aangestuurd, al is het eveneens een bruikbare ideologische kapstok. Maar Jansen gelooft, zo langzamerhand als enige onder de Nederlandse islamologen en arabisten, dat moslims vooral door hun (fundamentalistische) religie gedreven worden. In die zin is Jansen bijna ‘de laatste der essentialisten’, maar daarover verderop meer.
Tenslotte nog de passage over Gedisciplineerde Rotzakken, uit een artikel dat oorspronkelijk is gepubliceerd in Opinio:
‘We zijn collectief vergeten dat een vreedzame enclave als Nederland ter verdediging niet genoeg heeft aan haar eigen vreedzaamheid, maar ook een aantal gedisciplineerde rotzakken nodig heeft die zo nodig in het verborgene vuile handen maken bij het vechten voor vrede en vrijheid. Het zal niet meevallen om dat overtuigend uit te leggen aan al die brave en aardige mensen van het CDA en de Christenunie. En de rest.
We beseffen niet dat dreiging met geweld, en geweld zelf, alleen door gecontroleerde en sluwe toepassing van geweld gestopt kan worden. De onwaarachtige manier waarop bedreigingen half of geheel verzwegen worden, heeft verkeerde effecten op het openbare leven en is niet langer houdbaar. Dat dwingt ons te gaan zoeken naar methoden die kunnen bewerken dat Nederland op de lange duur, om het maar eens hardop te zeggen, zijn vrede en vrijheid terugkrijgt’.
Het is niet de leugen die regeert maar de duistere dreiging”, in: OPINIO, 23-29 maart 2007 (www.arabistjansen.nl/bedreigingen.doc)
Zie overigens ook deze toch wel geestige reactie op Geen Stijl.nl, Rotzakken gezocht. Ik denk dat het wel duidelijk is.
Dat Jansen met zijn extreme standpunten zo langzamerhand een eenzame buitenstaander is geworden binnen de Nederlandse arabistiek en islamwetenschap, mag geen verrassing zijn, gezien het voorgaande. Vrij recent vatte hij zijn opvattingen samen in zijn boekje met de veelzeggende titel Islam voor varkens, apen, ezels en andere beesten; Prof. Dr. Hans Jansen beantwoordt 250 vragen over de islam, van Praag, Amsterdam 2008. De ‘vragen’ zouden zijn bedacht door de redactie van uitgeverij van Praag, maar ik acht het niet uitgesloten dat Jansen daar zelf ook enigszins de hand in heeft gehad. Soms doet het boekje bijna Oost Europees voorgekookt aan, maar dan van voor 1989.
Op de ‘vraag’ Hoe degelijk is de studie van de islam aan westerse universiteiten? Hoe vaak verkopen westerse hoogleraren politiek correcte praatjes? Hoe vaak stellen zij zich kritisch op? geeft Jansen, ongetwijfeld met de grootst mogelijke tegenzin (want hij heeft die vraag zeker niet zelf bedacht en bovendien, dit boekje gaat toch over de islam en niet over de intercollegiale verhoudingen der Nederlandse islamwetenschappers?), het volgende antwoord:
‘De meeste westerse hoogleraren die de islam in hun portefeuille hebben, praten graag mee met de moslims, hoe reactionairder en multicultureler, hoe beter. Met wetenschap heeft het vaak niets meer te maken (dat van die ‘loosers die seksueel niet aan hun trekken komen’ gelukkig wel, net als het hierboven aangehaalde ‘vernietigen gaat dus voor’, FS). Het is pure misleiding, waarbij boze opzet niet altijd moet worden uitgesloten (! FS), zij het dat onnozelheid natuurlijk zoals overal gewoner is (oef, gelukkig dat we dan tenminste nog professor Jansen hebben, FS). Daarop zijn enkele lichtende uitzonderingen (?! FS). Veel onderzoekers denken dat ze de leden van de groep die zij bestuderen wel naar de mond moeten praten omdat ze anders hun contacten verliezen. Alsof de islamitische cultuur een dissidentloze eenheid is’. (p. 123-124)
Het eerste gedeelte van dit antwoord vind ik, neem me niet kwalijk, beneden ieder peil (eigenlijk vooral genant). Alleen de laatste opmerking snijdt wat mij betreft wel hout. Natuurlijk is het zo dat de islamitische wereld geen dissidentloze eenheid is. Sterker nog, de islamitische wereld is bijzonder divers. Daar hebben verschillende geleerden, zoals Edward Said, vaak op gewezen. En ook op het feit dat ‘de islamitische wereld’ door de traditionele oriëntalistiek (Lewis etc.) te vaak is afgeschilderd als iets dat tot een paar essenties kan worden teruggebracht. Gelukkig doet Professor Jansen daar niet aan mee
Maar zonder ironie, er zijn inderdaad veel dissidenten in de islamitische wereld, ondanks dat de meeste islamitische landen dictaturen zijn. Dit is wel een probleem, alleen kun je je afvragen of dat uitsluitend met de islam te maken heeft, in plaats van met allerlei complexe historische factoren uit vooral de twintigste eeuw.
Is Jansen dan zo solidair met die dissidenten? Sommige echte dissidenten uit de islamitische wereld, zoals wijlen Nasr Abu Zayd, worden door Jansen juist met de grootste minachting bejegend, terwijl het juist Jansens ‘politiek correcte’ vakgenoten zijn geweest (de Groningse hoogleraar Fred Leemhuis bijvoorbeeld), die voor deze belangrijke denker hun nek hebben uitgestoken. Dissidenten van het type Abu Zayd passenechter niet in Jansens eigen rigide voorstelling van zaken en worden door hem dus afgestraft of belachelijk gemaakt. Zie bijv. hier waarin Jansen stelt: ‘Alles wat hij in zijn bijdrage over de Koran en de islam zegt, is apologetische verouderde flauwekul, ongeveer in overeenstemming met de stand van de westerse koranwetenschap in de jaren dertig tot vijftig van de vorige eeuw’. Het lijkt mij een volstrekt onzinnig argument want Abu Zayd is in zijn manier van wetenschap beoefenen vele malen progressiever dan Jansen. Abu Zayd, kortgeleden overleden, heeft baanbrekend werk gedaan voor een moderne lezing van de Koran. In zijn herlezing van de Heilige Schrift heeft hij nieuwe methoden geïntroduceerd, zoals de Hermeneutiek van Hans Georg Gadamar, daarvoor nooit eerder toegepast in het moderne Koranonderzoek. Oa Peter Sloterdijk, die hierop heeft voortgebouwd in Heilig Vuur, verwijst naar het werk van Abu Zayd. Toch iets anders dan Jansen, die vooral Snouck Hugronje en Bernard Lewis navolgt. Over apologetisch en verouderd gesproken. Het woord flauwekul vind ik overigens niet van toepassing. Bovendien is het wel aardig om erop te wijzen dat Abu Zayd, hoewel nauwelijks in de Nederlandse media verschenen en daardoor bij het grote publiek wat minder bekend, een wetenschapper was van grote internationale faam. Ik denk niet dat Jansen, of andere Nederlandse critici van Abu Zayd als Afshin Ellian of Paul Cliteur hier ook maar enigszins in de buurt komen (Jansen overigens nog het meest, want die heeft ook veel in het buitenland gepubliceerd). Maar dat terzijde. Zie voor meer over Abu Zayd hier op dit blog
Je bent volgens Jansen alleen maar een waarlijk dissident uit de islamitische wereld als je meegaat met zijn eigen essentialistische praatjes. Daarom zijn Ayaan Hirsi Ali, Afshin Ellian, of internationaal Ibn Warraq en zelfs de paranoia van Bat Ye’or, wel de moeite waard, maar Nasr Abu Zayd en Edward Said niet (laten we niet vergeten dat Saids boeken in veel islamitische landen verboden zijn). Dissidenten die ook kritisch naar het westen kijken of naar de soms kwalijke steun van het westen aan bepaalde praktijken in Islamitische landen of Israël, zijn voor Jansen geen echte dissidenten. Want dan komen ze ook aan Jansens wereldbeeld en dat verdraagt blijkbaar geen dissidenten.
Maar al wordt Jansen inmiddels door vrijwel al zijn Nederlandse collegae verguisd, gelukkig oogst zijn boekje wel grote bewondering in de kring van de vroegere LPF. Op de website ‘Het Vrije Woord’ van de Fortuynistische jongerenbeweging, waar het boekje ‘Islam voor varkens…’ etc. met veel tromgeroffel wordt aangeprezen, staat in het reactieforum onder meer:
Maarten
Wij hebben het boek al.
Maar ik vind Hans Jansen eigenlijk de enigste vrij goede arabist.
Hij is kwa politieke mening nog vrij rechts voor een arabist.
En dat zie je niet heel vaak vrij rechtse arabisten.
En hij wel dus dat maakt het ook al zo apart.
http://www.hetvrijewoord.org/?p=236
Op zo’n moment heb ik het wel met Jansen te doen. Want dit soort fans wil je toch niet? Ik kan me vergissen maar ik denk dat hij hier ook zelf niet bepaald gelukkig van wordt. Hoewel… als je gelukkig bent om met Martien Pennings gesignaleerd te worden kan dit er ook nog wel bij, maar daarover later meer. Tegen Maarten zou ik willen zeggen: Ga Bernard Lewis lezen, tenminste als je daar niet te stom voor bent. Want dat is zeker ‘een vrij rechtse’ en dus ‘een vrij goede arabist’ (alhoewel, Lewis is van huis uit turkoloog en historicus, maar ook een bekend oriëntalist. Een ‘vrij rechtse arabist’ is misschien HAR Gibb, en er zijn er nog wel wat meer). Jansen is dus zeker niet de enigste, al is het natuurlijk allemaal erg enig wat hij nu doet ;). Maar Jansen is vooral een Lewis apologeet dus daar zou je je hart aan kunnen ophalen. Er staat ook redelijk wat van Lewis op internet, zoals het roemruchte artikel ‘The Roots of the Muslim Rage’, de belangrijkste inspiratiebron voor Samuel Huntingtons ‘The clash of civilizations’. Huntington ontleende zelfs de titel van zijn essay aan een uitspraak van Lewis, die ergens in zijn stuk spreekt van een ‘clash of civilizations’. Ga maar lezen. Succes!
Altijd leuk om nog ergens een schare bewonderaars te hebben, maar dit soort types? Ik vond het overigens wel aardig om deze LPF kinderen Hans Jansens vroegere recensie van Pims Islamboekje onder de neus te wrijven, dus dat heb ik in het onderstaande forum gedaan.
De ‘wrevel’ met de manier waarop zijn vakgenoten islamwetenschap bedrijven is overigens niet van heel recente datum. Jansen heeft hier zelf uitgebreid verslag gedaan in een lange beschouwing, hier te raadplegen. De liefhebber kan ik zeker aanraden het hele verhaal te lezen. Jansen beschrijft uitgebreid zijn ervaringen als student Arabisch in Egypte. Dat was in de tijd dat Nasser daar aan de macht was en Jansen schetst zeker een boeiend beeld van die periode. Waar het mij hier om gaat is dat hij tegen het eind van dit lange verslag het volgende zegt:
‘Hoe ben ik nu van zo maar een politiek incorrecte twintiger tot een politiek incorrecte Arabist geworden? Dat heeft zeker te maken met de manier waarop Nederland de erfenis van Snouck Hurgronje verwerkt heeft. Christiaan Snouck Hurgronje (1857-1936) was een domineeszoon die in Leiden theologie ging studeren, en in zijn vakkenpakket naast het Bijbels Hebreeuws ook het Arabisch aantrof. (Toen ik zelf in Amsterdam theologie ging studeren, in 1960, overkwam me hetzelfde. Daarmee houdt de vergelijking tussen de carrière van Snouck en die van mij op.) In 1880 promoveerde Snouck op een onderwerp uit de islamwetenschap, in 1885 verbleef hij een half jaar in Mekka. Van 1889 tot 1906 werkte hij in Nederlands-Indië. Daar deed hij als zogenoemd adviseur volop mee aan de zogenoemde Atjeh-oorlog. Nederland heeft sindsdien nooit meer een oorlog gewonnen.
Het wordt Snouck nog steeds kwalijk genomen dat zijn adviezen en activiteiten daar relevant geweest zijn. Een wetenschapper hoort niet zoals Snouck dagenlang in oorlogstijd te paard door de Sumatraanse jungle te rijden, en zijn adviezen dienen academische bespiegelingen te blijven, van het enerzijds-anderzijds genre. Dat was bij Snouck niet het geval. Ergens schrijft hij dat de Islam een steeds weer de bestuurders verschalkende vijand is. Ook is hij van mening dat ‘met de Oelama’s [Imams in het hedendaagse Nederlands, HJ] niet te onderhandelen valt daar hun leer en eigenbelang meebrengen dat zij alleen voor geweld zwichten.
Snouck raadde de regering aan deze moslimleiders ‘zeer gevoelig te slaan’. Dat is weer eens wat anders dan de vraag of Imams een vrouwelijke minister een hand moeten geven. De academici die heden ten dage een overheidsinstantie adviseren, laten het wel uit hun hoofd de termen te gebruiken die Snouck gewoon vond. Alleen de koran en radicale moslims hebben het recht woorden als ‘vijand’ gebruiken, een recht waarvan ze overvloedig gebruik maken’.
Jansen is een groot bewonderaar van Snouck Hugronje. Wat overigens meer arabisten zijn en enigszins terecht, want Snouck Hugronje is de belangrijkste grondlegger geweest van de Nederlandse oriëntalistiek en islamwetenschap. Maar Snouck was natuurlijk ook een oriëntalist in de Saidiaanse zin van het woord; hij bedreef zijn oriëntalistiek mede in dienst van de koloniale macht. Precies hetgeen wat Edward Said met zijn invloedrijke werk Orientalism heeft blootgelegd. Niet voor niets is Jansen ook een fel tegenstander van Saids werk. Al is het voorbeeld van Snouck Hugronje een verpletterend bewijsstuk voor het gelijk van Edward Said.
Inmiddels is de ‘oriëntalistiek’ (die term wordt voor de hedendaagse islamwetenschappen eigenlijk niet meer gebruikt) sterk veranderd, niet in de laatste plaats door de grote invloed van Edward Saids Orientalism, al was het eigenlijk daarvoor. Maar Snouck Hugronje is een klassiek voorbeeld van wat Edward Said als een ‘oriëntalist’ heeft omschreven. En Jansen is dus verbitterd over hoe de hedendaagse islamwetenschap met Snoucks ‘koloniale lessen’ is omgesprongen (uitgerekend de Atjeh oorlog! ). Jansen vindt bovendien dat hij die erfenis niet verkwanselt, zie zijn (ongevraagde) adviezen voor bijvoorbeeld de behandeling van ‘mogelijke terroristen’ (de ‘loosers die seksueel niet aan hun trekken komen’ de ‘noodzaak dat mogelijke terroristen moeten sneuvelen’, de ‘professionele rotzakken’, etc.). Al was de vroege Hans Jansen stukken gematigder dan de late. Want sinds 11 september gooit hij werkelijk alle remmen los. Misschien is het ook wel Jansens tragiek dat de tijd van Snouck Hugronje voorbij is. Want tegenwoordig hebben we zo’n last van een ‘politiek correcte elite’, die niet meer op Jansens adviesjes zit te wachten. Behalve Wilders wellicht. En voor hem speelt Jansen met verve de rol van Snouck Hugronje. Alleen is Wilders een beetje een ranzige politicus en daarom wordt dit theater ook een beetje ranzig. Misschien is dat wel de kern van Jansens probleem. Of misschien zelfs wel ‘tragiek’.
Tragisch is in ieder geval zijn gespartel met het geval Breivik (hier te lezen op Hoeiboei). Natuurlijk, het lijkt mij afschuwelijk om door Breivik aangehaald te worden. Maar in plaats van dat Jansen uitlegt dat hij niets met de massamoordenaar van Oslo te maken heeft (wat ieder zinnig denkend mens begrijpt, tenminste dat lijkt mij wel), haalt hij pathetisch uit naar de ‘Groene Khmer’, die het vast wel met Volkert van der G eens zou zijn (Greenpeace!). En ook krijgen ‘de media’ de schuld want die zouden Jansen verkeerd hebben samengevat, of zelfs zijn woorden hebben verdraaid en daarom is het hun verantwoordelijkheid dat Breivik zich op hem beriep. Treurig is het wel; ‘de media’ hebben Jansen vaak uitvoerig een podium geboden en hem meestal zonder enig tegengas zijn zegje laten doen. Er is Nederland in de afgelopen tien jaar geen andere arabist geweest die zo uitgebreid en zonder enige tegenspraak het woord kon voeren als Jansen. Het is pas zeer recent misgegaan toen Jansen zichzelf klemzette in een discussie met Joris Luyendijk bij Pauw en Witteman. Maar dat deed hij echt helemaal zelf, daar had hij Pauw en Witteman of Luyendijk niet voor nodig (zie dit eerdere blogitem, waarin ik dat fragment heb opgenomen).
Jansen beweerde in Pauw en Witteman dat er in Nederland ‘steeds meer islamitische regels worden ingevoerd’, waarbij links behulpzaam zou zijn, of daar ‘in ieder geval vrede mee heeft’. Rechts (de PVV dus) zou zich hiertegen verzetten. Toen er werd doorgevraagd wat Jansen bedoelde (wordt hier sluipenderwijs de Sharia ingevoerd?) had Jansen geen antwoord, in zijn woorden ‘dit wordt een verschrikkelijke afgang, want ik weet zo snel niets te bedenken’. Het aardige is dat dit wel een verhaal is dat in extreemrechste kring op internet circuleert. Zie de extreemrechtse anti-islamblog Gates of Vienna (de titel verwijst natuurlijk naar de Osmaanse beleg van Wenen in 1683), van de anti-islamactivist ‘Baron Bodissy’ (uiteraard een pseudoniem) en uitvalsbasis van de Noorse blogger Fjordman, waarvan een tijdje gedacht is dat dit een pseudoniem van Breivik was- in het echt heet hij Peder Are Nøstvold Jensen, zie ook dit Engelstalige interview met hem in een Noorse krant. Fjordman zegt precies hetzelfde als Jansen bij Pauw & Witteman, in een artikel met de alarmistische titel ‘Will Holland survive the 21st Century?’. Daarin beweert hij zoal:
“The Netherlands, which for centuries was a haven for those seeking more freedom of thought, is becoming an increasingly totalitarian society as a direct result of mass immigration in general and Muslim immigration in particular. This is the reason why the insightful Hans Janssen, Professor of Modern Islamic Ideology at Utrecht University, stated that a peaceful society that wishes to remain existent “will have to find a way to defend itself through non-peaceful means from people who are not peaceful.” According to Jansen, Muslim fundamentalists frequently make threats, but Dutch media remain silent about them”.
Ik heb soms het idee dat Jansen meer in de sfeer van de extreemrechtse agitprop zit, dan dat hij zich met serieus academisch onderzoek bezighoudt. Ontleende Jansen soms zijn informatie aan deze Fjordman? Of heeft Fjordman dit van Jansen? (Fjordman noemt Jansen trouwens en is blijkbaar goed op de hoogte van wat hij zoal beweert). Ik weet niet wat ik erger zou vinden. Al zouden zij geen contact hebben, de overeenkomst blijft wat mij betreft verontrustend groot. De lijntjes zijn sowieso kort, via ene H. Numan, die net als Jansen (en Joost Niemöller) voor Faith Freedom International schrijft, en ook op Gates of Vienna, waar hij ‘Our Dutch correspondent’ wordt genoemd. Let trouwens op wat Jansen aan deze Numan zou hebben verklaard over ‘het etentje’:
‘In his own words, Jansen was shocked to meet Schalken during the dinner. The DA was co-writer of the court order of the Amsterdam court, which made the prosecution possible. According to Jansen, Schalken didn’t hesitate to show his contempt for Wilders. “I should realize very well that I disqualified myself by associating with Wilders. The actual sly wording I do not recall exactly. As an intellectual, I should have known better.” Jansen does not exclude the possibility Schalken carried the actual court order with him that evening. He insisted Jansen should read it. He grabbed some A-4 sized papers from his pocket. That may or may not have been the actual court order, Jansen wasn’t sure’.
‘I should realize very well that I disqualified myself by associating with Wilders’…. dat lijkt me toch iets anders dan ‘Schalken heeft mij niet proberen te beïnvloeden’, wat Jansen later onder ede voor de rechter verklaarde. Op Gates of Vienna is Jansen duidelijk weer op de agitproptour. En bij propaganda hoort liegen. Een vreemde activiteit voor een professor lijkt me, maar dat is misschien niet meer zo verrassend, zie al het voorgaande. Tenzij H. Numan Jansen niet correct heeft geciteerd, maar dan zou Jansen hier zich per direct van moeten distantiëren. Het lijkt me sowieso verstandig om iets minder intiem te zijn met H. Numan, Gates of Vienna, Fjordman en al die andere ranzigheid, waar een ‘achtenswaardige professor’ niets te zoeken zou moeten hebben. Al is het niet verrassend, Jansen heeft zich ook al sterk geëngageerd met complotdenkster Bat Ye’or (van de Eurabië-theorie), dus dan kan dit er ook nog wel bij. Overigens gaat Fjordman nog een stapje verder en heeft hij een feuilleton geschreven met de wervende titel ‘The Eurabia Code’ (ook in het Nederlands vertaald, zie hier). Een soort Dan Brown en Bat Ye’or in één! Van Professor Jansen tot en met Henk en Ingrid, dit gaat er natuurlijk in als koek. Wellicht zit er een bestseller in, mocht iemand op het idee komen om dit gegeven uit te werken tot een gelikte thriller, met voor de Nederlandse editie Henk en Ingrid in de rol van Robert Langdon en Sophie Neveu. Beide werken hebben overigens wel een aardige overeenkomst; je zou kunnen zeggen dat het in beide gevallen om een bepaalde vorm van fictie gaat, zij het dat Dan Brown zijn lezers aangenaam wil verstrooien, terwijl Bat Ye’or er vooral op uit is om met haar duistere en hetzerige agitprop het ‘Vrije Westen’ te waarschuwen voor de nakende ondergang. Maar dat neemt niet weg dat zowel ‘Eurabië’ als ‘De Da Vinci Code’ een grote schare believers kent, vooral onder hen die geloven in ‘De Grote Samenzwering’. Het zou me niets verbazen als er onder hen zich er weer een paar bevinden die ook nog steeds geloven in de authenticiteit van ‘De Protocollen van de Wijzen van Zion’. Van het slag dat er ook van overtuigd is dat de Vrijmetselarij overal achter de schermen aan de touwtjes trekt (een paar van dit soort gekken heb ik ook op dit blog uitvoerig besproken- ik wil ook niet uitsluiten dat een megalomaan als Breivik zich juist daarom tot dit genootschap voelde aangetrokken en zich om die reden heeft aangesloten bij een Loge).
Verder grossiert Fjordman in theorietjes dat ‘fascisme’, ‘multiculturalisme’ en de ‘sociaaldemocratie’ sterke overeenkomsten vertonen (om het fascisme in zijn eigen wereldbeeld te makeren?) en dat de echte vrijheidsstrijders degenen zijn, die door ‘links’ het predicaat ‘islamofoob’ krijgen toegeworpen. Hij schrijft dit in ‘The Brussels Journal’, waar, o ironie, soms ook een zeker persoon voor schrijft met een sterke sympathie voor allerlei Holocaustontkenners (met een voorliefde voor de Neo-Nazi historici David Irving, Ernst Zündel en Robert Faurisson, dat soort lieden), aan wie ik in een hele andere context op dit blog ruime aandacht heb besteed, zie hier, maar dit terzijde. Het verhaal van Fjordman doet me sterk denken aan de kromme theorieën uit het boek van Martin Bosma ‘De schijn-elite van valsemunters’, dat volgens Hans Jansen ‘een prachtboek’ is (zie hier). Fjordman besluit zijn betoog in The Brussels Journal met een inmiddels vetrouwd verhaal:
‘The European Union’s foreign policy chief Javier Solana has stated that Islamic terrorist organization Hamas wants to “liberate the Palestinians,” not to destroy Israel, thus ignoring decades of statements from Hamas leaders as well as the Hamas charter itself. As documented by brilliant scholar Bat Ye’or in her book Eurabia: The Euro-Arab Axis and confirmed by myself in The Eurabia Code this is all part of a concerted effort by EU authorities to radically alter the European continent in favor of an economic and cultural alliance with the Arab-Islamic world. The widespread use of the word “Islamophobia,” a concept which didn’t even exist a decade ago, should be seen in this light. “Islamophobia” is the veil the new Fascists use to cover themselves and their agenda. It is a ridiculous word, and we should all refrain from using it in any serious fashion’.
Terug naar ‘de mainstream’ en de positie die Jansen hierin heeft. Zie voor een heldere uiteenzetting over islamonderzoek en het publieke debat in Nederland dit artikel van Léon Buskens, hoogleraar Recht en cultuur in Islamitische samenlevingen aan de Universiteit Leiden. Hierin wordt ook duidelijk gemaakt welke positie Jansen inneemt binnen de Nederlandse arabistiek en islamwetenschap. Zie verder Onkunde of oplichterij? Hans Jansen als Islamkenner, door Michiel Leezenberg (UvA), waarin hij ook kort ingaat op Jansens fascinatie voor de ‘Eurabië-theorie’ van Bat Ye’or.
‘Nazislam’
Ook in de tijd toen hij nog pro-forma tegen Pim Fortuyn was (van eind jaren negentig , toen hij nog een hele leuke recensie schreef van Fortuyns anti-islamboek, onderaan dit blogbericht te lezen, tot ongeveer 2001), liep Hans Jansen al weg met zeer omstreden figuren van het kaliber Bat Ye’or, zoals de Amerikaanse auteur/propagandiste/ activiste Laurie Mylroie (Jansen verwijst nog naar haar in het artikel waar bovenstaand uit geciteerd is), de enige die nog steeds gelooft dat er massavernietigingswapens in Irak zijn en dat Saddam Hussein achter 9/11 zat. Jansens voorkeur voor dit soort types bleek weer tijdens zijn bijdrage aan het Wildersproces, met zijn idiote bewering dat de Koran meer antisemitische passages zou bevatten dan Mein Kampf. Later verklaarde hij onder ede voor de rechter dat hij zich slechts baseerde op een artikeltje van de obscure neoconservatieve agitator Bill Warner, in plaats van dat hij zelf (met zijn grote kennis van de Koran, dus waarom riep hij dit überhaupt?) de moeite had genomen om na te gaan of dit klopte. Want het is echt onzin, dat kan iedereen nagaan door heel simpel zelf de Koran en Mein Kampf te raadplegen en te vergelijken (zie het commentaar van Marcel Hulspas in De Pers en ik kan het uit eigen bevinding bevestigen). Zonder hier al te gedetailleerd op in te gaan, in de Koran is nergens sprake van racisme, niet naar Joden en niet naar anderen (toch de kern van antisemitisme). Er wordt zeker een paar keer gezegd dat de Joden (degenen die het Joodse geloof belijden) de oorspronkelijke boodschap van de Profeten (die grotendeels ook in de islam erkend worden, Mozes, David enz., allemaal namen uit de Joodse traditie) op een verkeerde manier hebben uitgelegd en toegepast. Idem voor de Christenen (Jezus wordt ook in de Koran als een belangrijke Gezant erkend). Daarom heeft God nog eenmaal een Gezant gestuurd, Mohammed. Een modern standpunt is dit zeker niet, maar het heeft niets te maken met bijvoorbeeld het racisme van de Nazi’s. Op dit blog heb ik hier een keer een itempje over gemaakt, waarin ik een aantal van deze passages uit de Koran, maar ook uit de Bijbel, zowel uit het Oude als het Nieuwe Testament, heb geciteerd (zie hier, waarin ik wat betreft de Koran, o ironie, gebruik heb gemaakt van de door Jansen zelf gemoderniseerde Kramersvertaling). Verder wil ik in dit verband wijzen op een bijdrage van de Groningse arabist Fred Leemhuis, die alle passages uit de film Fitna in context besproken heeft en daarmee aantoont dat er nogal wat valt af te dingen op de manier waarop Wilders bepaalde passages uit de Koran presenteerde, zie hier.
Mein Kampf daarentegen staat bol van racisme naar Joden. Dat is het eigenlijk. Bovendien staan daar meer passages in over ‘Joden’ dan in de Koran. Om het nog een keer kort uit leggen: in de Koran staan een paar zeer onvriendelijke passages over het Joodse geloof, terwijl Mein Kampf bulkt van haat naar het vermeende Joodse ras. Voor iedere geïnteresseerde is dit heel makkelijk na te gaan. Al is Mein Kampf niet heel simpel verkrijgbaar, dus misschien dacht Jansen (en Bill Warner) er makkelijk mee weg te komen.
Lees trouwens zeker het artikel van oud-diplomaat Niek Biegman in NRC Handelsblad van 18 oktober 2010, Mein Kamp is racistisch, de Koran niet. Biegman, die lange tijd goed met Jansen bevriend was, legt precies uit waarom Jansens bewering niet deugt. Zie http://www.nrc.nl/handelsblad/van/2010/oktober/18/mein-kampf-is-racistisch-de-koran-niet-11957521
En wat Bill Warner betreft, die vergelijkt stukken uit de Koran met stukken uit Mein Kampf. Laat dat nou net fragmenten uit de Koran zijn die over Joden gaan en minder vriendelijk zijn en net de stukken uit Mein Kampf die niet over Joden gaan. Warner verbindt daar vervolgens de conclusie aan de Koran ‘erger is dan Mein Kampf’. Topwetenschap! Nogmaals, wat moet Professor Jansen met dit soort propaganda? Misschien omdat hij nu ook is afgezakt tot een propagandist, is hij niet meer in staat om de propaganda van anderen te doorzien.
Warner goochelt verder met percentages van de Koran en percentages van Mein Kampf (daarbij negerend dat Mein Kampf een vreselijk langdradig boek is- als Warner het aantal woorden dat er aan Joden wordt besteed in beide boeken had vergeleken zou er een heel ander beeld ontstaan). Dus zowel kwalitatief als kwantitatief gaat de vergelijking mank. Bovendien haalt Warner in het geval van ‘de Koran’ er ook nog andere islamitische teksten bij, wat de vergelijking nog meer vertroebelt. Want waarom bij de Koran ook de Hadith meerekenen? Dan had Warner ook andere teksten van Hitler moeten meerekenen, zoals zijn brieven, zijn gebundelde ‘tafelgesprekken’ en zijn Politiek Testament. Maar dan zou het beeld nog schever worden, ten nadele van wat hij tracht te betogen. En nogmaals, de zevende-eeuwse Koran is, hoezeer in tegenspraak met onze huidige opvattingen, niet racistisch (hooguit tribalistisch, overigens zeker niet minder dan het Oude Testament), terwijl het twintigste-eeuwse Mein Kampf uit zijn voegen barst van racisme. Dat lijkt me een niet onbelangrijk detail. Verder spreekt Warner van een ‘Arabische Holocaust’ en stelt hij dat het belangrijkste probleem is dat ‘de Joden’en ‘Israël’ (Warner gooit ‘de Joden’ en ‘Israël’ op een hoop, net alsof dat hetzelfde is- ik ken genoeg mensen van Joodse afkomst die daar absoluut niet van gediend zijn) de ‘propaganda-oorlog’ aan het verliezen zijn. Dus moeten wij zijn bijdrage opvatten als propaganda? Het lijkt mij eerlijk gezegd van wel. Warner is hier zelf immers heel open over:
‘The Jews and Israel are losing the propaganda war. Modern wars are won in the propaganda arena, not with guns and bombs. It is the media that determines who is the victor, not the dead body counts. This started in Vietnam and has been true ever since’.
Dit is interessant (want wat heeft de geschiedenis van Mohammed uit de zevende eeuw met de discussie over het twintigste en eenentwintigste- eeuwse Israël te maken?) en ligt ook duidelijk in een lijn met wat er door beroepspleitbezorgers voor Israël geschreven wordt (de Hasbara, de Propaganda Zonder Grenzen-Brigade van Israël, waar ik ook op dit blog wat aandacht aan heb besteed, in het bijzonder aan de activiteiten van mevrouw Pelle, zie hier). Wie een beetje thuis is in de vreemde wereld van de Hasbara komt dit soort geluiden vaak tegen. Op Hasbara-sites valt vaak te lezen dat Israël de media-oorlog aan het verliezen is en dat het daarom voor het Israël noodzakelijk is om de bezetting beter ‘uit te leggen’ (te verkopen dus). Op dit blog heb ik veel links naar diverse Hasbara-sites opgenomen, maar als je het googlet stuit je er vanzelf op.
Overigens is dit alles ook voor Wilders bijzonder relevant, maar daar zal ik later in nieuwe bijdrage op dit blog nog een keer op terugkomen. Verder voert de staat Israël weliswaar een propaganda-oorlog, maar ‘de Joden’ doen dat niet. Er zijn een heleboel Joden die zich daar absoluut niet mee bezig houden en die zich ook niet vertegenwoordigd voelen door Propaganda-Brigades voor Israël. Kennelijk hebben velen grote moeite om dit onderscheid te maken. Zie hier de soms pijnlijke overeenkomst tussen antisemieten en de filosemitische vrienden van Israël. Voor beiden zijn het altijd ‘de Joden’.
Wat ik verder interessant vind is dat Warner beweert dat Amerika de Vietnam oorlog heeft verloren, omdat de propaganda van de tegenpartij zo sterk was. Dat is een hele hardnekkige mythe in rechtse Amerikaanse kring, net zoals de onzintheorie dat het Ronald Reagan was die de Sovjet Unie ten val heeft gebracht (de Sovjet Unie is aan zichzelf ten onder gegaan). De Vietnam oorlog was een van de grootste fouten die Amerika gedurende de twintigste eeuw gemaakt heeft en viel voor Amerika niet te winnen. Overigens wel heel boeiend dat een Amerikaanse neoconservatief de bezetting van Palestijns land vergelijkt met de voor Amerika zo rampzalig verlopen Vietnamoorlog. Want buiten het kleine segment (neo)conservatieve haviken, is er niemand die op deze oorlog terugkijkt als een gerechtvaardigde of succesvolle oorlog. Hetzelfde geldt natuurlijk steeds meer voor het kolonistenspel in de bezette gebieden. Misschien dat de Palestijnen uiteindelijk deze strijd toch gaan winnen. Maar dit terzijde.
Het gaat Warner dus om het bedrijven van propaganda, laten we dat hebben vastgesteld. Dat zal ook Jansen niet zijn ontgaan (zo naïef is hij niet). Goed om te weten en ook interessant dat hij deze propaganda tot in de rechtszaal blijft beoefenen. Maar ik denk eerlijk gezegd dat het bij Jansen ook vooral om propaganda gaat, al is hij nominaal wetenschapper. In Jansens eigen woorden: ‘We leven in een tijd van agitprop’ (zie hier). Ik denk dat ik het deze keer wel met Jansen eens ben, vooral wat betreft hemzelf.
Persoonlijk was ik geen voorstander van het Wildersproces. Ik vind, al ben ik nog zo tegen zijn opvattingen, als je Wilders wilt bestrijden je dat in de politieke arena behoort te doen en niet in de rechtszaal, om de triviale reden dat ook Wilders vrijheid van meningsuiting heeft en die mag wat mij betreft heel ver gaan (ik heb dit ook eerder op dit blog een keer duidelijk gemaakt, nog lang voordat het proces begonnen was). Toch heeft het proces wat mij betreft een voordeeltje opgeleverd. Dat is hoe ontzettend mager de onderbouwing is van zijn populistische retoriek, net als die van Jansen overigens. Ik vond het niet verkeerd dat iemand als Hans Jansen een keer onder ede over zijn bronnen werd gehoord. Dan blijkt het allemaal toch niet zo indrukwekkend te zijn als wij van de professor zouden mogen verwachten (zie nogmaals zijn ‘discussie’ met Joris Luijendijk bij Pauw en Witteman). Dat aspect vind ik veel interessanter dan die hele soap met etentjes, raadsheren die buiten hun boekje zijn gegaan, etc. Dat was vooral interessant voor juristen en wellicht is er met dit proces ook geschiedenis geschreven. Maar voor mij is vooral de leegte van de retoriek van Wilders en zijn entourage, die tijdens het proces zichtbaar werd, nog het meest veelzeggend geweest. Want het ging namelijk helemaal nergens over. Behalve dat de ‘getuigedeskundige’, de ‘objectieve hoogleraar’, die bovendien op geen enkele manier partij was in het proces, een wanstaltige theatershow kon opvoeren. Hij bediende overigens ook het buitenland, zie hier zijn bijdrage op de hiervoor al genoemde extreemrechtse Amerikaanse website ‘Jihadwatch’, van de anti-islamactivist Robert Spencer. Een onvervalst staaltje propaganda. Zie ook dit commentaar op Joop.nl, waarin ik me zeker kan vinden. Maar dat Jansen zo langzamerhand meer een activist, of een hysterische alarmist is dan een wetenschapper, wisten we al. Terecht dat hij door zijn vakgenoten niet meer serieus wordt genomen. Misschien is het een ideetje om een keer zijn teksten over ‘professionele rotzakken, die in het verborgene vuile handen maken’, of over ‘loosers die seksueel niet aan hun trekken komen’ in het Engels te vertalen. Dat kan dan het best op een soort site als die van de Wereldomroep geplaatst worden, zodat het een breed internationaal publiek heeft (zoiets is al een keertje eerder voorgevallen, zie hier en zie hier Jansens reactie op zijn site). Dan kan er wereldwijd kennis worden genomen van waar hij echt voor staat, ook in de islamitische wereld. Ik denk dat het vooral voor meer hilariteit dan verontwaardiging zal zorgen (zeker in academische kring), al zullen sommigen van zijn nieuwe Amerikaanse conservatieve vrienden, preuts als zij zijn, enigszins de wenkbrauwen fronsen. Ik denk dat ook zij hem dan niet meer zo serieus zullen nemen. Behalve dan de echte mafketels. En dat is in Jansens geval een heel interessant gezelschap. Zoals Filip Dewinter van het Vlaams Belang. Jansen zag er kennelijk geen enkel bezwaar in om mee te werken aan een manifestatie van deze extreemrechtse politicus.
Of met Het Vrije Volk blogger Martien Pennings. Die is pas echt extreem, in verschillende opzichten. Wie daar wat meer van wil vernemen kan ik dit artikel, ‘Prostaatpatiënt’, op de website ‘Frontaal Naakt’ aanbevelen. Pikant, vanuit welk gezichtspunt je het ook bekijkt. ‘Nette mensen doen zoiets niet’ zei Hans Jansen over Thom Schalken, de raadsheer met wie hij een bepaalde conversatie had gevoerd op het inmiddels beroemde etentje van Bertus Hendriks, dat grote gevolgen had voor het proces Wilders (zie Jansens verslag op Hoeiboei, waar ook deze Pennings regelmatig het forum vol schreeuwt). Alleen, vraag ik me dan af, behoort volgens Jansen deze Martien Pennings dan wel tot ‘de nette mensen’? Wat mij betreft is hier sprake van een wel erg hoog Scheepskamelen gehalte (zie dit onvergetelijke nummer van Michiel Romeyn in Jiskefet ). Maar lees zeker het verbijsterende artikel op Frontaal Naakt. Veel rooie oortjes, maar wel afdoende gedocumenteerd. Let ook op de foto, waar hij samen met Hans Jansen en Eddy Terstall poseert met een of ander Clownsmasker. Vrij pikant, als je zijn seksistische opmerkingen, zijn obsessie met zijn libido, zijn jaloezie (penisnijd of penisleed?) naar ‘andere rassen’ en zijn bekentenis van wat hij allemaal onder de ledenen heeft in je achterhoofd houdt. Kortom, een aanrader, dat stuk Frontaal Naakt. De onderbouwing is, voor zover ik die heb kunnen nagaan, volledig correct.
vlnr Eddy Terstall, Martien Pennings (met masker) en Hans Jansen (bron ‘Prostaatpatiënt’, Frontaal Naakt)
Ook ‘islam-basher omdat het in is’ Joost Niemöller heeft deze Martien Pennings regelmatig een podium gegeven. Al is hij daar kortgeleden op teruggekomen en zijn zij nu gebrouilleerd, zie bijv. hier en hier (vooral na de aanslagen van Anders Breivik, toen Niemöller op zijn schreden begon terug te keren).
Wie nog enige lust heeft om verder met deze Martien Pennings kennis te maken kan ik een stukje van hemzelf aanbevelen, zie hier . Daarin zou hij, naar eigen zeggen, Bas Heijne ontmaskeren. Maar ieder weldenkend mens ziet hier dat meneer Pennings hier vooral een inkijkje geeft in zijn eigen zielenroerselen. In plaats van Bas Heijne ontmaskert hij vooral zichzelf. Heel boeiend. Ook typisch voor Martien Pennings is dit verhaal, waarin hij spreekt van ‘Nazislam’ en zijn wereldbeeld als volgt samenvat: ‘… ze (in dit geval Femke Halsema en Claudia de Breij, FS) vertegenwoordigen de morele verrotting-tot-in-de-kern van een hele Westerse quasi-elite. Als we er niet in slagen die quasi-elite van hun sleutelposities te krijgen, is het Westen, althans West-Europa verloren’ en iets verderop weer ‘Óf we krijgen deze totaal verrotte quasi-elite uitgerookt uit hun subsidie-holen, en dan in heel Europa, of 2000 jaar Joods-Christelijk-Verlichte traditie zijn op termijn ten dode opgeschreven’. Zie hier een aardig stukje Henk en Ingrid-rancune, al wordt het, geheel volgens de mode van de afgelopen tien jaar, verpakt in de loze kreet de Joods Christelijke Humanistische Traditie. Zelf vind ik dit modieus gezeur, want net alsof er geen fricties zijn geweest of nog steeds bestaan tussen Jodendom, Christendom, Humanisme, of ‘de Verlichting’ (en dan vooral tussen Christenen en Joden, al is het erg in de mode om dat een beetje weg te moffelen, juist in de kring van Pennings). Wat mij betreft niets meer dan een retorische kunstgreep om de islam uit te sluiten.
De vraag is in hoeverre Pennings deze verheven en menslievende ‘Joods, Christelijke, Humanistische Traditie’ zelf heeft geïnternaliseerd. Op zijn eigen blog raaskalt hij bijvoorbeeld over de aanslagen van Breivik (http://martienpennings.wordpress.com/2012/03/10/breiviks-radicalisering-niet-door-geert-wilders-maar-door-de-politiek-correcte-muur/ ):
‘Ik heb me zelf ook nogal bezig gehoudenmet Breivik, want ook ik had in toenemende mate last van geweldsfantasieën, waarin ik haatbaarden, islam-collaborateurs en “anti-Zionisten” schuimbekkend sproeikogelvermassamoordde, dan wel een voor een hun strotten met mijn blote handen eruit rukte. Ja, ik vind dat óók heel erg dat er zoveel in mijn onderbuik geroerd wordt dat er prikkels ontstaan in het stukje reptielenbrein dat de evolutie bij alle mensen die niet links zijn heeft achtergelaten. De goede, linkse mensen hebben daar geen last van dus, maar ik zelf, als in de evolutie achtergebleven rechtserik, dan wel als regelrechte Hitler, heb er heel wat mee te stellen, al heb ik het tot nu toe aardig onder controle weten te houden. Natuurlijk word ik ouder, inmiddels alweer 66, en dus heb ik goede hoop dat ik ooit net zo geestelijk volwassen en mild word, net zoveel zelfkennis opdoe als Alexander Pechtold of Job Cohen’.
Dat dit niet de enige pathetische gewelddadige oprisping is blijkt uit een passage uit een blogbericht, van 10 maart jl, met de veelzeggende titel Hoe in de vroege morgen het verlangen kan opkomen om haatbaarden te mitrailleren:
“Oh ja, een gewetensvraag aan Leon de Winter: zou jij ‘klammheimliche Freude’ voelen als Dries van Agt, Jimmy Carter en Noam Chomsky worden opgeblazen tegelijk met een paar Hamas-leiders met wie ze zitten te konkelfoezen? We laten Anja Meulenbelt er maar even buiten, want die is geloof ik toch meer zwakbegaafd dan kwaadaardig. Eerlijk zeggen.”
Mijn antwoord lijkt me wel duidelijk. Maar nu moet ik toegeven als ik dit islamitisch haat-gajes zie provoceren, dan komt inderdaad – hoe zei ik dat ook alweer . . . . . .
“het diepe verlangen op naar sproeikogelende moord dat ook bij mij zich vaak in maag, borst en strot nestelt. Ik moet in gedachten op die manier dozijnen multikulse opiniemakers, politiek correcte politici en “anti-Zionistische” academici omgebracht hebben.”
Nou, aan dat rijtje ontbraken eigenlijk nog dit soort liefdes-baarden, erbarmings-theedoeken, aangelaten-van-de-Ander en diep-religieus-bewogenen’.
Tot zover deze passages van Pennings. De man is echt gestoord met zijn ‘reptielenbrein’ en zijn Breivikachtige natte dromen. Ik wil er verder niet teveel conclusies aan verbinden maar wat heeft Hans Jansen en had Joost Niemöller bij dit zware geval te zoeken? Maar ja, als voor Hans Jansen Filip Dewinter kennelijk geen probleem is, kan dit er misschien ook nog wel bij.
Ik kan over zijn blog eindeloos doorgaan, met artikelen als Het verschil tussen Obama (een immorele schurk) en Netanyahu (een fatsoenlijke realist) inzake Iran, waarin hij oa beweert:
‘Dus is islamofiele Obama weer eens bezig met waar-ie al zijn hele ambtstermijn mee bezig is: alle verantwoordelijkheden en schuld bij Israël leggen en quasi -naïef de islam (in dit geval Iran) ontzien, de islam mooi-praten en de islam een vertrouwen geven dat alle ratio tart. Je kan zo langzamerhand niet meer om de conclusie heen: die Obamais een schurk die een bedreiging is voor Israël, Amerika en de hele aardkloot’
Over Job Cohen, volgens Pennings een ‘collaborende Golem’ (! dit lijkt verdacht veel op ouderwets antisemitisme): ‘Terwijl de 4e Wereldoorlog (de 3e was de Koude) allang bezig is, was Job druk doende de 5e colonne van de oer- vijand van het Westen en het Jodendom, de nazislam, te faciliteren in zijn eigen stad en later in zijn eigen land. Vuilnisman! Kan die zak ook mee? En mag ik voor de rest ook alle quasi-linkse zelfmanifestanten, narcistische hedonisten, en . . . . eh . . . BMW-ers een hartelijk “sterft u maar!” wensen?’ (http://www.amsterdampost.nl/job-cohen-is-altijd-een-collaborerende-golem-gebleven/)
Zo zijn er nog veel meer voorbeelden. Het is een mix van Wilderiaanse fantasieën en ranzige ontboezemingen, die bovendien druipen van het seksisme. Dat hij seksistisch is, ziet Pennings ook wel. Maar wiens schuld is dat? Hoe pathetisch weer. Pennings:
‘We besluiten met Femke Halsema, aan wie ik zo’n godvergeten hekel heb dat ik, een waarachtige liefhebber van dames, bijna van de sóórt een afkeer kreeg. Ja, waarachtig! Femke heeft mij bijna de weg van het seksisme opgedreven. Verwijzing naar de regelrechte haat – (is een deugd, zei Flaubert) – die spreekt uit dit stuk van mij mag niet ontbreken in een opstel waarmee ik mijn verhouding tot “Breivik” bepaal’. (zie hier, helemaal onderaan)
Hij eindigt dan nog met een aan Halsema opgedragen gedicht, maar dat is zo genant dat ik geen behoefte heb om dat op mijn blog te plaatsen. Wie er kennis van wil nemen moet het maar via de link raadplegen. In een ander stuk zet Pennings een hard ‘huili huili’ op, omdat Femke Halsema niet met hem in ‘debat’ wil, zie hier. Gek hé?
Dit gerommel heeft kennelijk zoveel losgemaakt, dat het ook is komen bovendrijven in de mainstream. In HP de Tijd van 12 feruari 2012:
GroenLinks-politici doodgewenst door weblogger
Zorgwekkend bericht uit de krochten van het internet. Op de website Amsterdam Post verscheen gisteren een bizar artikel dat nog het meest wegheeft van een geweldsfantasie. De schrijver – Martien Pennings – heeft eerder dergelijke artikelen geschreven. “Nou nee, geen Breivik. Niet in mij. Ik zou nooit onschuldige kinderen, misleid door hun eigen cultuur, gaan lopen mitrailleren. Ik zou er toch voor kiezen de misleiders en geestelijk volwassenen die bewust met het Kwaad collaboreren . . . . . eh . . . . . op de korrel te nemen.”
De auteur fantaseert over de executie van ‘nazislamitische hoeren’ en noemt vervolgens de namen van GroenLinks-fractievoorzitter Jolande Sap, Kamerlid Ineke van Gent, GroenLinks-wethouder Karin Dekker en oud-GroenLinks fractievoorzitter Femke Halsema. Ook noemt hij comédienne Claudia de Breij. Daarnaast refereert Pennings meerdere malen aan Anders Breivik, de extreem-rechtse terrorist die vorig jaar twee aanslagen pleegde in Noorwegen.Halsema meldt op Twitter na te gaan of er stappen tegen Pennings kunnen worden ondernomen. De GroenLinks-politici hoeven niet op de steun van PVV-senator Marcel de Graaff te rekenen. Pennings heeft volgens hem een punt’.
Tot zover dit bericht van de site van HP De Tijd. Wat betreft die passage over Marcel de Graaff, ik denk dat dit genoeg zegt over hoe de bruine drap, die normaal slechts door de riolen stroomt, via de PVV een weg naarboven heeft gevonden. Dat vind ik nog het meest zorgwekkend. Hoe vervelend voor Femke Halsema en die anderen die door Pennings zijn bedreigd (ik wens ze het allerbeste voor een goede afwikkeling), zelf vind ik het nog het meest griezelige dat dit soort geluiden weerklank vindt in de politiek (bij de PVV althans) en wat we hiervoor hebben gezien, ook bij een schare fellowtravellers, die zich uit pure dweepzucht aan dit open riool laven. Zie alle modieuze interessantdoenerij over Anders Breivik door Theodor Holman en Annelies van der Veer. Of de pleidooien voor het schenden van de mensenrechten van Hans Jansen. Ook dat is volkomen van de pot gerukt, om het maar een keer diplomatiek te zeggen.
Laat ik het iets lichtvoetiger afsluiten (om het weer tot normale proporties terug te brengen) met nog een pareltje van Martien Pennings. Ik denk dat je hem daarmee wel kunt afdoen. Deze komt van de blog van Stan van Houcke (http://stanvanhoucke.blogspot.com/search?q=martien+pennings ):
‘Even ter informatie voor mensen die serieus ingaan op de beweringen van Pennings. De stijl van Martien Pennings is onbehouwen en leidt niet tot een dialoog. Dit schrijft hij op internet aan een dame:
‘Grote Filosofen Met Piemel zouden hier jaloers op kunnen worden. Goddomme, Nahed, meid, dit is wel castrerend hoor! Al moet ik aan de andere kant zeggen: ik kan hier ook best een stijve van krijgen. Niks verkrachtends bedoeld, overigens. Ik ben geen Arabier of Zuid-Afrikaanse neger! Nou ja, ik ben dus heel ambivalent: tussen een assertieve erectie (geen zwarte, zo groot is-i niet) en geïntimideerd verschrompelen in, dus. Mooi hoor. Je bent een vrouw voor een goed gesprek, Nahed. En dan heel langzaam aftasten . . . . God, wat zit ik literair mijn best te doen! Zou ik dan tóch homo zijn? Temeer daar jouw kalender aan mijn keukenmuur hangt. “Mijn keukenmuur”, dat schreef ik echt totaal gedachtenloos op . . . Geloof je me? Dag schatje. Martien Pennings.’ http://hoeiboei.web-log.nl/hoeiboei/2007/06/vorige_maand_an.html
Tenslotte heb ik misschien een aardige suggestie. Als Hans Jansen het zo belangrijk vindt dat ‘terrorisme-verdachten’ of ‘mogelijke terroristen’ moeten worden afgeschilderd als ‘loosers, die seksueel niet aan hun trekken komen’, denk ik dat ik wel de ideale kandidaat heb die dat klusje kan gaan klaren en die zeker bereid is om dat op zijn blog hard van de daken te schreeuwen: zijn wapenbroeder Martien Pennings. En laat hem daarbij dan ook maar weer een exposé houden over zijn ‘diepe verlangen naar sproeikogelende moord’ dat bij hem ‘zich vaak in maag, borst en strot nestelt’. Maar dan wel met dat clownsmasker op, waarachter zijn ‘reptielenbrein’ schuilgaat (gevoel voor horror heeft hij zonder meer). ‘Ik kan hier ook best een stijve van krijgen. Niks verkrachtends bedoeld, overigens. Ik ben geen Arabier of Zuid-Afrikaanse neger!’ En neem zeker kennis van ‘Prostaatpatiënt’, dan is het plaatje compleet. Zo’n bizarre samenklontering van griezeligheid en viezigheid had ik zelf nooit kunnen bedenken….
‘Om de vingers bij af te likken’
Van dit uitgebreide uitstapje naar de denkbeelden van Hans Jansen, met een zijweggetje langs Fjordman en een kleine toegift van strijdmakker en viezeman Martien Pennings (hoewel de alleenstaande vandaal ook op hem van toepassing is, want sinds hij Femke Halsema en Claudia de Breij is gaan bedreigen is zijn vriendenkring wel iets geslonken, zie hier), terug naar de ‘mainstream’. De grootste windvanen zijn vooral te vinden in de politiek. En zeker in het huidige kabinet, met Mark Rutte op eenzame hoogte (dat zeg ik niet omdat hij de premier is). Rutte is tegenwoordig de Moeder aller opportunisten. Wat ik daarmee bedoel is dat hij, omwille van regeringsmacht, de politieke manifestatie van bovenstaand beschreven vuiligheid- de PVV, gelegitimeerd heeft tot een serieuze partner om het land te regeren. Weliswaar in een gedoogconstructie, maar de PVV heeft aanzienlijke invloed op het regeringsbeleid.
Aan een kant kun je zeggen dat de PVV democratisch gekozen is en dat het dan democratisch volkomen gerechtvaardigd is dat zo’n grote winnaar van de verkiezingen de gelegenheid moet krijgen om mee te regeren. Wat mij hier echter niet aan beviel was dat, vooral de VVD, maar ook sommigen uit het CDA- al was het tegengeluid daar veel sterker, vrijwel alle alternatieven van de hand wees en met een nauwelijks verholen gretigheid bereid was om met deze extreemrechtse partij in zee te gaan. En daarvoor bereid was om een aantal essentiële principes van het liberalisme opzij te zetten.
Een van de meest schunnige dingen vind ik dat onze premier weigert afstand te nemen van het ‘Polenmeldpunt’ van de PVV. Terwijl hij wel weer verontwaardigd is over een boek van een partijgenoot Sybe Schaap, Het rancuneuze gif; de opmars van het onbehagen (zie hier de beschrijving van wikipedia en hier een interview met Schaap in Trouw). Schaap, voorheen docent filosofie aan de Vrije Universiteit van Amsterdam en nu lid van de VVD fractie in de Eerste Kamer schijnt de PVV met het fascisme uit de jaren dertig te vergelijken. Zijn boek moet ik nog lezen (het is sinds publicatie weer uitverkocht en inmiddels voor de derde keer weer in herdruk, een grote hit is het dus kennelijk wel). Wel ferm dat Rutte zo stelling neemt tegen een partijgenoot. Maar waarom doet hij dat niet tegen de PVV als die weer over de schreef gaan? Het Europees Parlement en de ambassadeurs van de betreffende Oost Europese landen doen er kennelijk niet toe. Ook partijgenoten, zoals Ed Nijpels, hebben hier hun ernstige bezwaren tegen geuit (zie hier). Wordt onze minister president zo door Wilders in de tang gehouden? Als het allemaal niet zo banaal zou zijn, zijn we hier bijna getuige van een Faustiaans drama. Omwille van de macht verkoopt Mark Rutte zijn ziel aan de spreekwoordelijke duivel. Vanuit echt liberale optiek zou het PVV gedachtegoed zo’n beetje het slechtste van het slechtste moeten zijn, alleen niet voor de quasi -liberalen van de VVD, de echte liberalen in die partij overigens uitgezonderd. Onder de laatste categorie zou ik ook oud-kamervoorzitter Frans Weisglas willen rekenen. Lees hier zijn recente commentaar op deze regering, zeer de moeite waard.
Maar nu heeft zelfs Hero Brinkman afstand genomen van de PVV kliklijn. Wanneer gaat de voorman van de grootste ‘liberale’ partij van Nederland zich achter de oren krabben? Likt Rutte nog steeds zijn vingers af bij dit regeerakkoord, nu zelfs ‘rechts’ daar inmiddels verdeeld over is? Voor het CDA geldt wat mij betreft hetzelfde. Maxime Verhagen en Henk Bleeker, met zijn genante briefje aan Mauro, allemaal tenenkrommend, maar binnen het CDA is de oppositie tegen deze regering vanaf het begin sterker geweest. In het recente beginselprogramma, opgesteld door de nieuwe voorzitter Ruth Peetoom, lijkt die partij ook een andere koers te willen gaan varen. Alleen wees dan ook consequent en laat dit project vallen.
Maar wat doet Rutte? Die gaat steun zoeken bij de meest onliberale partij van Nederland, de SGP. Het viel me nog mee dat er camera’s bij mochten zijn. Ik kan me herinneren dat in de jaren tachtig de SGP niet op televisie wilde verschijnen, omdat deze zich schuldig zou maken aan ‘zedenbederf en gezagsondermijning’. Zo liet de toenmalige fractievoorzitter Henk van Rossum het toen in een telefonisch interview aan Den Haag Vandaag tijdens een verkiezingsavond weten (aan de telefoon op televisie kon nog net wel, wat ik als kind toen zo grappig vond, dat ik het om die reden heb onthouden). Dit schoot me weer te binnen toen ik Mark Rutte populair zag doen met Rutger Castricum, het verwende huili huili kind van Powned. Dat zullen de mannenbroeders van de SGP vast wel kunnen waarderen.
Wat had de liberale Rutte daar aan die SGPers te melden? Modieus gezwets over de Joods/Christelijke/humanistische traditie die het liberalisme gemeen zou hebben met het streng gereformeerde gedachtegoed van de SGP. Hoe inhoudsloos dat containerbegrip is geworden hebben wij al gezien bij Martien Pennings. En is het niet zo dat het liberalisme zich juist heeft moeten ontworstelen aan het soort Christelijke dwingelandij waar de SGP voor staat?
Zelfs in Iran hebben vrouwen kiesrecht en zitting in het parlement. Dat Iran, ondanks dat het een nominaal parlement heeft, toch een religieuze dictatuur is, is weer een andere kwestie. Maar verder stond Rutte daar opportunistisch uit zijn nek te kletsen. De Joods Christelijke Humanistische Traditie en de Verlichting, alles om de islam erbuiten te houden, uitgedragen door Henk en Ingrid, Martien Pennings en nu ook de SGP. Rutger Castricum ongetwijfeld ook. Andreas Kinneging is natuurlijk een twijfelgeval, want die heeft de bij onze minister president zo populaire Rutger spreekwoordelijk op zijn bek geslagen (althans ‘geaaid’, dan wel zijn keel dichtgeknepen). Maar iedereen die ook maar een beetje van Kinnegings ideeën heeft kennisgenomen, weet dat deze rechtsfilosoof en vurig pleitbezorger van het conservatisme, zeer tegen de Verlichting gekant is. Dan hoort ie vast bij de politiek correcte linkse kerk, zullen Henk en Ingrid nu wel denken.
Op dit moment staat de gedoogcoalitie onder druk en wankelt het kabinet. Toen na verkiezingen de VVD de grootste partij was geworden, was het toen niet handiger geweest om te gaan onderhandelen met de PvdA over een midden of een Paars+ coalitie? In plaats van deze constructie waar ‘rechts zijn vingers bij zou aflikken’? Als dit kabinet valt is het misschien ook voor Rutte voorbij. En om bekend te staan als de leider van het mislukte meest rechtse kabinet uit de Nederlandse geschiedenis? Ik weet niet of je daar gelukkig van wordt. Aan de andere kant heeft de ogenschijnlijk zo rechtlijnige Balkenende het lang volgehouden met een reeks, overigens vroegtijdig gevallen kabinetten. Wellicht redt de veel flexibeler Rutte het ook nog wel een tijdje. Maar dit kabinet? Ik zou er niet trots op zijn.
Misschien moeten we Ratelband maar weer terughalen. Want dit is allemaal zo ongeloofwaardig dat wellicht NLP het enige is wat ons op de been kan houden. Het schijnt dat onze premier daar best welwillend tegenover staat. Met die onthulling kwam onlangs KRO’s Profiel naar buiten (zie hier de uitzending). NLP! Van je moet er gewoon in geloven. Als je het echt wil kan je alles! …. Tsjakka
Alleen is Ratelband net gearresteerd voor het plaatsen van een brandbom. Een ironische samenloop van omstandigheden, voor wie er de onverwachte symboliek van inziet.
Floris Schreve
Hans Jansen versus Joris Luyendijk
Een ontluisterende discussie tussen de arabist Hans Jansen (overigens een oud-docent van mij uit Leiden) en Joris Luyendijk bij Pauw & Witteman, op 17 november 2010, HIER te bekijken. Toelichting is denk ik niet nodig.
Noot van de redactie: volgens NOS Fact Check is de opmerking van Hans Jansen dat Ahmed Marcouch als stadsdeelvoorzitter van belastinggeld islamitische predikanten liet overvliegen onjuist.
——-
In het boek De onzichtbare Ayatollah schrijft arabist Hans Jansen over zijn rol in het proces Wilders. De advocaat van Wilders, Bram Moszkowicz, diende een wrakingsverzoek in omdat de rechters in het proces weigerden om Hans Jansen als getuigen te horen. Het wrakingsverzoek werd toegewezen, omdat de rechters volgens de wrakingskamer niet goed duidelijk hadden gemaakt waarom Jansen niet mocht worden gehoord. Daardoor moet het hele proces worden overgedaan.
Drie dagen voordat Jansen als getuige-deskundige voor de verdediging zou worden gehoord, was hij op een diner aanwezig waar ook Tom Schalken aanwezig was. Schalken, raadsheer bij het gerechtshof in Amsterdam, had meegeschreven aan de beschikking die het Openbaar Ministerie beval Wilders te vervolgen, ondanks het oordeel van het OM zelf dat hij niet vervolgd moest worden. Dat maakte de arabist bekend op zijn blog.
Naast zijn rol in het Wilders-proces, schrijft Hans Jansen in De onzichtbare Ayatollah over de zaak Nekschot en politieke showprocessen in Egypte.
Carel Brendel is de schrijver van het boek wat 23 november verschijnt. Hans Jansen en Nahed Selim zijn gastauteur. Lees hier het voorwoord van De onzichtbare Ayatollah.
=======
Carel Brendel, De onzichtbare Ayatollah. Uitgeverij Van Praag, ISBN 978 90 490 2405 5.
Het ‘islam-debat’ in Nederland; de stand post-Fortuyn, pre-Wilders
Een cartoon van de in Nederland werkzame Iraakse tekenaar Kifah al-Reefi uit 2005
Onlangs vond ik het onderstaande stukje tekst terug, geschreven voor een paper in 2002. Het leek me wel aardig om het hier te publiceren. Het is in ieder geval de stand van zaken na Fortuyn, maar nog van voor Wilders. En nog voor de moord op Theo van Gogh. Hem noem ik overigens ook. Ik moet zeggen dat ik voor de man zelf altijd wel enigszins een zwak had, al was ik het fundamenteel met hem oneens. Midden jaren negentig ben ik een keer met hem in debat gegaan voor Veronica ’s Call Radio, dat toen net van start ging. Om zeker te zijn van genoeg bellers had men een paar studentenhuizen gebeld met de vraag of er mensen geïnteresseerd waren om met Theo in debat te gaan, waaronder mijn toenmalige huis in Leiden. Op die manier ben ik toen, als ‘spontane beller’ (althans voor de luisteraars) met van Gogh in discussie gegaan over de stelling ‘de islam is de grootste bedreiging voor Nederland’. Volkomen onzin vond ik toen en nu maar dat ging er toen verrassend vriendelijk aan toe, ook toen ik hem jaren later een keer in de trein tegenkwam en wij over dit onderwerp een heel normaal gesprek hebben gevoerd. In die zin vond ik Fortuyn erger. Over Wilders zal ik het (voorlopig) nog even niet hebben. Maar goed, hier nog een oud stukje tekst van mij. Miscchien is het nog steeds actueel.
Wat in ieder geval nog actueel is, is dat de beroemde hoogleraar Nasr Abu Zayd in Nederland eigenlijk nauwelijks aan het woord komt in ons ‘nationale islamdebat’, al zit hij hier in Leiden. Dat is nog steeds vreemd. Overigens weten de BBC en Al Jazeera hem regelmatig te vinden. Op Al Jazeera was het Abu Zayd die uitlegde wat er met Nederland aan de hand was sinds de opkomst van Fortuyn, de moord op van Gogh en de vertoning van Fitna. In Nederland zelf prefereert men kennelijk liever mensen als Pastors, vanuit de wetenschap Afshin Ellian, of soms die andere internationaal beroemde geleerde, Tariq Ramadan. Maar die is ook veel orthodoxer, dus wellicht bevestigt dit meer het verwachtingspatroon (en de behoefte) van het Nederlandse publiek. Op een geluid als dat van Abu Zayd zitten de media en het publiek kennelijk nog steeds niet te wachten, de roep om de broodnodige emancipatie van de moslims ten spijt.
Hier volgt de tekst (niet meer dan een uitsnede uit een veel langer betoog):
Inmiddels is de toon van de berichtgeving van rond de aanslagen van 11 september, de politieke situatie in het Midden Oosten en de islam in het algemeen, in de Nederlandse media, enigszins gekalmeerd (lente en zomer 2002). Zeker de berichtgeving over de Israëlische/ Palestijnse kwestie is sterk veranderd in het voordeel van de Palestijnen. Toch blijken er en aantal ‘blijvertjes’ te bestaan. In vele opzichten heeft de Nederlandse publieke opinie zich verhard. Dit blijkt vooral uit de opkomst van de Lijst Pim Fortuyn, die vanuit het niets zesentwintig zetels in de kamer wist te veroveren. Een belangrijk issue van de LPF is het tegengaan van de immigratie en de anti islamitische stellingname. Ook de gevestigde politieke partijen hebben hun standpunten verhard, zoals blijkt uit de toespraak van CDA lijsttrekker Jan Peter Balkenende, die stelde dat de multiculturele samenleving geen nastreefbaar doel is. Het aardige is dat Balkenende, net als Cliteur en Bolkestein, niet definieert wat hij met het begrip ‘cultuur’ bedoelt, laat staan met het begrip ‘multiculturele’ samenleving.
‘Politiek correct’ denken heeft opeens afgedaan voor ‘je moet zeggen wat je denkt’. Pim Fortuyn leek hierin voorop te lopen. Zo bepleitte hij, in de Volkskrant van 9 februari, desnoods de afschaffing van artikel 1 van de grondwet als deze de vrijheid van meningsuiting in de weg staat [1]. Over deze uitspraak is veel ophef ontstaan en Fortuyn moest uiteindelijk aftreden als lijsttrekker van Leefbaar Nederland. Ook is over deze kwestie al veel geschreven, dus ik wil er niet heel veel aandacht aan besteden. Overigens heeft hoogleraar rechtsfilosofie A. Soeteman erop gewezen dat artikel 1 van de grondwet niet eens over het verbod op discriminerende uitspraken gaat. Deze bepalingen zijn te vinden in het wetboek van strafrecht. “Fortuyn weet niet waar hij het over heeft”, concludeert Soeteman.[2]
In dit verband zijn Pim Fortuyns opvattingen over de islam interessanter. In 1996 schreef hij hier een boekje over, Tegen de islamisering van onze cultuur, dat in 2001 werd herdrukt, met een naschrift van imam Abdullah Haselhoef. Het meest opvallende van deze kleine publicatie is dat het nauwelijks over de islam gaat. Voor driekwart gaat dit boek over de emancipatiegeschiedenis van vrouwen en homoseksuelen in Nederland. Ook besteed het veel aandacht aan de veranderde maatschappelijke verhoudingen sinds de jaren zestig. Zeker deze gedeeltes zijn zeer lezenswaardig, maar het is dan ook Fortuyns eigen metier. Fortuyn schiet zijn doel echter voorbij als hij het over de islam in Nederland heeft. Uit niets blijkt dat hij hier serieus onderzoek naar heeft gedaan, noch verwijst hij naar andere onderzoeken. Dit is overigens een kenmerk van de gehele verhandeling, waardoor het als wetenschappelijke publicatie niet serieus kan worden genomen. Nu is dit natuurlijk niet noodzakelijk, alleen is het wel opmerkelijk dat Fortuyn anders doet suggereren. Op de flaptekst laat hij zich prof. dr. Pim Fortuyn noemen, onafhankelijk en kritisch wetenschapper.
In Tegen de islamisering van onze cultuur betoogt Fortuyn dat de meeste moslims in Nederland uit kansarme groepen komen. Doordat zij zich ook in Nederland aan de onderkant van de samenleving bevinden zou het wel eens kunnen zijn dat zij zich in de armen van het fundamentalisme laten drijven. Als je ziet wat het fundamentalisme in de islamitische wereld zelf allemaal aanricht kun je concluderen dat de situatie buitengewoon gevaarlijk is. Als adequate maatregel bepleit Fortuyn de sluiting van de Nederlandse grenzen, het opzeggen van Schengen en het vluchtelingenverdrag, en een Koude Oorlog tegen de Islamitische wereld. Als voorbeeld noemt hij de politiek van Ronald Reagan ten aanzien van de Sovjet Unie. Fortuyn stelt dat deze een belangrijke factor zou zijn geweest voor de val van het communisme. Waar hij dit laatste punt vandaan heeft vermeldt hij niet. Ook verzuimt hij het om deze opmerkelijke stelling historisch te onderbouwen.[3]
In zijn verhandeling over de islam in Nederland blijkt Fortuyn erg anekdotisch. Zo heeft hij het over zijn eigen seksuele contacten met homoseksuele moslims, die hij niet als positief heeft ervaren.[4] Nu bestaat er in de culturele antropologie wel zoiets als participerend onderzoek, maar nergens suggereert Fortuyn dat wij zijn escapades als zodanig serieus moeten nemen.
Wat betreft Fortuyns verklaring voor het ontstaan van het fundamentalisme; deze staat haaks op de conclusies van uitgebreide studies naar dit fenomeen. Uit veelomvattend wetenschappelijk onderzoek blijkt dat het fundamentalisme niet ontstaat bij de onderlaag van de samenleving, maar verschijnsel is van de middenklasse, die zich vaak politiek voelt uitgesloten. Doordat de middenklasse door de veelal dictatoriale regimes in de islamitische wereld wordt uitgesloten van politieke participatie, lijkt het fundamentalisme een rechtvaardig alternatief, temeer omdat de meeste regimes in de islamitische wereld door niet gelovige, westerse krachten gesteund worden. Het regime van de Shah van Perzië en de daarop volgende islamitische revolutie is hier een klassiek voorbeeld van. Ook de grondleggers van de moderne soennitische fundamentalistische ideologie, Jamal ad-Dine al Afghani, Hassan al Banna en Said Qutb, min of meer de geestelijke vaders van Osama Bin Laden (al waren niet al deze denkers pleitbezorgers van geweld), hadden vooral aanhang binnen deze maatschappelijke klasse.[5] Tekenend is dat de plegers van de aanslagen van 11 september niet afkomstig waren uit de onderklasse van de Arabische wereld, maar allen goed opgeleide jongemannen waren, met een ogenschijnlijk redelijk toekomstperspectief. Recent is dit beeld weer bevestigd in een onderzoek naar de strijders van de Hezbollah en de Hamas, waaruit bleek dat deze militante bewegingen vooral aanhang hebben binnen de middenklasse.[6]
In wetenschappelijk opzicht is Fortuyns bijdrage weliswaar van weinig betekenis, in maatschappelijk opzicht echter des te meer. Hoewel wellicht weinig van zijn kiezers dit boek hebben gelezen is hij er wel in geslaagd om veel stemmen te winnen, met name op de issues ‘migratie’ en ‘islam’. Fortuyns uitspraken als: “Je ziet het in alle landen waar de islam de baas is. Ik vind het gewoon een achterlijke cultuur”, in het veel genoemde Volkskrant artikel heeft het electoraat niet weten af te schrikken. Integendeel, ondanks alle breed uitgemeten veroordelingen van bijna alle lijsttrekkers van de gevestigde partijen, heeft dit hem wellicht nog populairder gemaakt.
Ook leden van de LPF fractie, die na de tragische moord op Fortuyn in de tweede kamer zitting namen, werden vaak niet gehinderd door enige kennis van zaken wanneer het onderwerp ‘islam’ ter sprake kwam. Fractievoorzitter Mat Herben haalde wederom het argument van vrouwenbesnijdenis van stal om te stellen dat “de islam een achterlijke cultuur is”.[7] (opmerking: eerder in de oorspronkelijke tekst is al aan de orde geweest dat vrouwenbesnijdenis vooral een locaal fenomeen is uit de Hoorn van Afrika en soms Egypte, dat voorkomt bij zowel Koptische Christenen als moslims. Elders in de islamitische wereld komt vrouwenbesnijdenis niet voor. Het is dus geen islamistisch gebruik, maar een locaal verschijnsel). Fractiesecretaris Joost Eerdmans noemde het Koerdische parlement “een uitwas van een cultuur die we hier niet moeten hebben”.[8] Opmerkelijk dat uitgerekend een parlement een uitwas van een cultuur wordt genoemd. Het gebrek aan democratie en de rechten van minderheden in de islamitische wereld lijkt mij hier eerder voor in aanmerking te komen, hoewel ik zeker niet zou willen beweren dat dit cultureel bepaald is.
Er kan gesteld worden dat de islam, of Nederlanders met een moslimachtergrond, op dit moment een ernstig imagoprobleem hebben. Internationale factoren spelen hier zeker een belangrijke rol in. Toch zijn ook binnenlandse incidenten een belangrijke factor die dit negatieve beeld keer op keer bevestigen. Genoemd kunnen worden de Aisja-affaire, de uitspraken van imam El Moumni over homoseksuelen en de politiek getinte preken van Syrische en Egyptische imams in een aantal Nederlandse moskeeën. Ook de aanhoudende berichten over kleine criminaliteit van Marokkaanse jongeren, met als meest beruchte voorbeeld de structurele berovingen op Station Amsterdam Lelylaan [9], dragen zeker bij aan het negatieve beeld dat men in Nederland van moslims heeft, al heeft het gedrag van deze Marokkaanse jongens weinig tot niets met de islam te maken.
Wellicht is een van de allergrootste problemen dat er zeer zelden een georganiseerd tegengeluid komt vanuit de islamitische gemeenschap. Voor het Nederlandse publiek zou dit kunnen worden uitgelegd als een stilzwijgende instemming. Nu bestaat het probleem dat de islam geen centrale organisatiestructuur kent, dus het is vrijwel onmogelijk om met de ‘vertegenwoordigers’ van de Nederlandse moslims te gaan praten, hoe graag ex-minister Roger van Boxtel dit ook wilde. In die zin is de islam een buitenbeentje binnen de van oudsher verzuilde Nederlandse traditie. Het grote nadeel van dit gebrek aan een organisatiestructuur is dat er hierdoor nauwelijks mogelijkheden zijn de almaar steeds negatievere beeldvorming te doorbreken. Verlichte intellectuelen van islamitische afkomst zijn er in Nederland volop voorhanden, alleen hebben zij even veel met radicale imams te maken als de autochtone Nederlander, dus is er voor hen weinig reden om ‘namens de islam’ het woord te voeren.[10]
Ondertussen lijken de verhoudingen zich steeds meer te verharden. Het beeld dat de islam een godsdienst is die uitsluitend bestaat uit ‘fundamentalisten’ is zeker het laatste jaar sterk toegenomen. Verschillende invloedrijke opiniemakers hebben hier flink aan bijgedragen. Zo stelde Pim Fortuyn in Tegen de islamisering van onze cultuur, dat liberale stromingen binnen de islam niet relevant zouden zijn, omdat het fundamentalisme zou overheersen en andere geluiden monddood zou maken. Als voorbeeld noemt hij de affaire rond de islamitische denker Nasr Abu Zayd, die vanwege zijn liberale interpretatie van de Koran gedwongen was Egypte te verlaten en nu hoogleraar is in Leiden. Overigens noemt Fortuyn de desbetreffende hoogleraar niet een keer bij zijn naam. Later, in een uitzending van Buitenhof, kon Fortuyn eveneens niet op zijn naam komen. Waar het hier echter om gaat is dat Fortuyns bewering simpelweg niet klopt en door vele belangwekkende publicaties wordt tegengesproken, niet in de laatste plaats door Abu Zayd zelf. [11]
Een ander soort geluid is dat het islamitische fundamentalisme de meest pure variant van de islam is en dat liberale interpretaties slechts een product zijn van ‘wishful thinking’, van goedpraterij en hypocrisie, die de werkelijke geloofsleer feitelijk geweld aandoen. Als de fundamentalisten inderdaad de enige juiste leer verkondigen, kan er worden geconcludeerd dat er in de moderne wereld voor de islam geen plaats meer is. Deze denkrichting wordt wel het essentialisme genoemd en verschilt in redeneertrant weinig van die van de fundamentalisten.
Degene die het afgelopen jaar het essentialistische standpunt het meest prominent in de media naar voren heeft gebracht is rechtsfilosoof Paul Cliteur, in zijn televisiecolumns in Buitenhof, hoewel er ook anderen waren met bijdragen dezelfde strekking.[12] Zo stelde Cliteur in zijn column van 4 november 2001, getiteld Sympathie voor fundamentalisme: “De orthodoxe imam El-Moumni vergeleek homoseksualiteit met een ziekte en plotseling dachten we in het land waar alles mocht en alles kon: hè, wij kunnen toch geschoffeerd worden (…) In een bepaald opzicht hebben El-Moumni, Hazelhoef en andere fundamentalisten natuurlijk wel gelijk. Hun interpretatie van de Heilige Schrift is namelijk heel wat minder hypocriet dan die van de overgrote meerderheid van de moderne gelovigen. Toen de Koran en de Bijbel werden geschreven waren de vrouwen vanzelfsprekend ondergeschikt aan de mannen, kregen homoseksuelen even vanzelfsprekend de doodstraf, was de aarde plat en stamden de mensen nog niet af van de apen. Is het dan vreemd dat de helft van de Tien Geboden regelrecht in strijd is met de moderne rechten van de mens? Dat was gewoon de geest van die tijd. Wat de fundamentalisten nu alleen maar doen, is dat serieus nemen”.[13]
In principe is er niets mis met deze redenering (hoewel er hier aan voorbij wordt gegaan dat fundamentalisme geen ‘pure’ religie is, maar een politieke ideologie [14]), tenminste als je uitsluitend van de tekst uitgaat zonder de specifieke context en reden van haar ontstaan. Ook sluit deze benadering alle moderne interpretatie methoden als hermeneutiek, of semiotiek uit en gaat er volledig aan voorbij dat een tekst in een andere context wellicht een andere betekenis kan krijgen en wellicht op een nieuwe manier gewaardeerd kan worden. Daar is niets hypocriets aan, dat heeft simpelweg te maken met hedendaagse wetenschappelijke inzichten wat betreft de wisselwerking van tekst en context.
Consequent doorgeredeneerd zouden grote vernieuwende Christelijke theologen als Albert Schweitzer, Hans Kung en Edward Schillebeeckx minstens even hypocriet zijn als ‘de moderne gelovigen’ waar Cliteur het over heeft. In die zin redeneert Paul Cliteur inderdaad op dezelfde manier als een fundamentalist als Said Qutb.[15] Tekenend is dat hij het in deze column ook opneemt voor de essentialistische (lees fundamentalistische) manier van redeneren.
Toch bestaan er ook binnen de islamitische wereld belangwekkende alternatieven. Inmiddels zijn daar door verschillende Korangeleerden diverse mogelijkheden ontwikkeld om tot een vernieuwing van het religieuze erfgoed te komen. Een van de meest belangrijkste representanten van deze ontwikkeling is de verlichte Egyptische Koraninterpretator Nasr Abu Zayd, thans hoogleraar in Leiden.
Oorspronkelijk was Abu Zayd hoogleraar aan de universiteit van Cairo, hoewel hij in het verleden ook in de Verenigde Staten en Japan heeft gedoceerd. Vanwege zijn onorthodoxe opvattingen over de interpretatie van de Koran raakte hij in conflict met de Moslimbroederschap, de belangrijkste ‘islamistische’ partij van Egypte (opgericht in 1929, door de eerder genoemde Hassan Al Banna, een van de grondleggers van het moderne soennitische fundamentalisme, overigens de grootvader van Tariq Ramadan, al suggereer ik hiermee niet dat zij hetzelfde gedachtegoed hebben), hoewel er vaak vergeten wordt dat Abu Zayd een grote internationale reputatie had opgebouwd en ook in Egypte zeer veel waardering oogstte. Een aantal orthodoxe gelovigen besloot tot een zeer onconventionele maatregel; zij stelden dat Abu Zayd een afvallige van het geloof was en spanden een rechtszaak aan waarmee zij trachtten Abu Zayds huwelijk te ontbinden. Volgens een bepaalde interpretatie van de Sharia is een afvallige van de islam gedwongen te scheiden, omdat het huwelijk dan onwettig zou zijn. Tegen ieders verwachting in werd het proces door de aanklagers gewonnen, een unieke zaak in de Egyptische rechtsgeschiedenis. Weliswaar nam de Egyptische overheid direct een wet aan die dit soort processen in de toekomst onmogelijk maakte, maar toen was het kwaad al geschied. De zaak kreeg ruime internationale aandacht. Uiteindelijk werd Abu Zayd naar Nederland gehaald, waar hij weer opnieuw met zijn vrouw trouwde. In Leiden zet hij nu zijn wetenschappelijke werk voort. In 2000 bezette hij de Cleveringa leerstoel, een bijzondere leerstoel bestemd voor wetenschappers die zich sterk hebben ingezet voor de mensenrechten of de vrijheid van meningsuiting.[16]
Abu Zayd stelt dat de Koran, net als iedere andere oude tekst, kan worden geïnterpreteerd volgens moderne wetehschappelijke methoden (hij pleit sterk voor de Hermeneutiek van Hans Georg Gadamer). Abu Zayds centrale stelling is dat het heel goed mogelijk is om op grond van de Koran tot een liberaal en tolerant wereldbeeld te komen. Door de nieuwste wetenschappelijke interpretatiemethoden los te laten op de Korantekst kunnen er interessante perspectieven ontstaan, zonder dat de interpretatie blasfemisch zou zijn voor gelovige moslims, zoals hij heeft uiteengezet in zijn publicatie Vernieuwing in het islamitisch denken.
Stel, de oorsprong van de Koran is goddelijk. Dit betekent dat deze oorsprong zich in het metafysische bevindt en dus geen object kan zijn van wetenschappelijk onderzoek. Toch heeft het goddelijke een manier nodig om zich in de fysieke wereld te manifesteren, anders zou het goddelijke voor de mens onkenbaar zijn. Voor iedere religie is dit een noodzakelijke voorwaarde. Bij het Christendom heeft het goddelijke zich gemanifesteerd in de vleeswording van God in Christus. Bij de Islam heeft geen vleeswording van het goddelijke plaatsgevonden, het intermediair tussen God en de mens is de openbaring van de Koran, een literaire tekst. In tegenstelling tot de goddelijke oorsprong kan de fysieke manifestatie van de tekst wel degelijk aan een wetenschappelijk onderzoek worden onderworpen en gezien worden in de context van plaats en tijd van het ontstaan. Abu Zayd stelt dat God een sadist zou zijn als hij zich niet in een bepaalde culturele context zou hebben openbaard; niemand zou immers zijn openbaring kunnen begrijpen.[17] Daarom moet de Korantekst dan ook telkens opnieuw worden gewogen tegen de veranderde omstandigheden, daar een tekst immers altijd weer een nieuwe relatie aangaat met de telkens veranderende culturele context. De intentie van de tekst is dan ook belangrijker dan de letter. Wanneer de Korantekst wordt gewogen tegen de omstandigheden van het zevende-eeuwse Arabië kan volgens Abu Zayd de Koran niet anders begrepen worden dan een pleidooi voor vrijheid, wijsheid en naastenliefde. Hij pleit er dan ook sterk voor om de Koran vanuit deze geest te interpreteren. Abu Zayd komt tot verrassende conclusies. Op grond van de Koran bepleit hij o.m. gelijke rechten tussen man en vrouw en de scheiding van ‘Kerk’ en staat.[18]
In die zin kan zijn werk ook gezien worden als een kritiek op het essentialistische en fundamentalistische denken. Abu Zayd stelt dat de rigide opvattingen van de fundamentalisten van de Koran een dood relikwie hebben gemaakt, dat slechts blindelings vereerd kan worden. Hij kiest dan duidelijk voor een alternatief, door de Koran als een levende tekst te zien die telkens weer een nieuwe verbinding aangaat met een almaar veranderende culturele context. De kern van zijn denken zit hem juist in dat hij enerzijds de Koran ziet als een literair werk met alle betekenislagen van dien, maar dat hij anderzijds niets afdoet aan de Goddelijke oorsprong van de Koran.
Nasr Abu Zayd is in de Nederlandse media tot nu toe nauwelijks aan het woord geweest, iets dat als een groot gemis kan worden gezien. Bijna een jaar na 11 september kan er gesteld worden dat dit vooral het jaar geweest is waarin Pim Fortuyn, Paul Cliteur, Leon de Winter, Theo van Gogh en Frits Bolkestein de toon zetten, in een toenemend vijandig klimaat.
Floris Schreve
Tip: zie voor de geschiedenis en het ontstaan van het gedachtegoed vane islamitische fundamentalisten als Osama Bin Laden enerzijds (over Said Qutb ea) en de ontwikkeling van het neo-conservatieve gedachtegoed anderzijds (over oa de Duitse/Amerikaanse filosoof Leo Strauss, de grondlegger van het neo-conservatisme), de fascinerende Channel 4 documentaire ‘The Power of Nightmares’ (2004). In drie delen hier online te bekijken.
Een van de meest verhelderende documentaires die ik ken over de beweegredenen van de moderne religieuze fundamentalisten (in dit geval wederom de islamitische, al worden er ook parallellen getrokken met het Christelijke en Joodse fundamentalisme) is de uitzending van VPRO’s Tegenlicht, ‘de Berg’. Hierin komt een groot aantal deskundigen aan het woord, zoals Karen Armstrong, Manuel Castells en Benjamin Barber, maar ook de Tsjetjeense rebellenleider en ‘fundamentalist’ Khozh-Ahmed Noukhaev. Wat je ook van zijn ideeën en daden mag vinden, hij weet zijn standpunten en beweegredenen zeer welsprekend en inzichtelijk voor het voetlicht te brengen en enige introspectie is hem ook niet vreemd. Dit geldt ook voor de van oorsprong Poolse en tot de islam bekeerde theoloog Mansour Jachimczyk, die namens Noukhaev het zg. ‘Institute for the Closed Society’ leidt (vrij naar het ‘Open Society Institute’ van George Soros). Deze ‘fundamentalisten’ zijn in ieder geval niet ‘achterlijk’, maar dat maakt het misschien nog verontrustender. Des te meer een reden om kennis te nemen van hun denkwereld. Een grote aanrader, hier terug te zien.
Wat betreft de overeenkomsten tussen islamitische fundamentalisten en Christelijke fundamentalisten, zoals bijv. Karen Armstrong vaak heeft benadrukt, is het wellicht ook aardig om de bijna schokkende documentaire ‘Jesus Camp’ te bekijken (Oscarnominatie 2006), over de Christen fundamentalisten in de Verenigde Staten (ook een rol weggelegd voor de beruchte dominee Ted Haggard). Zoals de jeugdpredikante Becky Fischer het zelf uitelegt, vinden deze Christenen dat ze best een voorbeeld kunnen nemen aan de hartstocht van fundamentalistische moslims. Wel is deze film veel meer een activistische film tegen, dan de eerste twee voorbeelden, die vooral proberen te verklaren. Maar ook als je daar doorheen kijkt, blijft het nog beklemmend genoeg. Hier in verschillende delen te bezichtigen (zie ook de beknopte informatie van wikipedia).
Zie over Nasr Abu Zayd verder, dit interview en een artikel over Paul Cliteur versus Nasr Abu Zayd
Update 2 januari 2010: zie hier een eerdere versie van het proefschrift van Maria Trepp of hier een link naar het zg ‘Passage(n) Project’, een initiatief ontstaan aan de Universiteit Leiden, als een weerwoord tegen het (althans in de media) dominante ‘nieuwe conservatieve geluid’ van diezelfde universiteit (het is overigens ook mijn universiteit en binnen mijn vak is de trend gelukkig eerder het tegenovergestelde). Met rode oortjes gelezen.
Helemaal spectaculair is een debat tussen Tariq Ramadan en Frits Bolkestein, in Rotterdam, olv Ivo Opstelten. De link naar de uitzending van dit debat is te vinden in dit artikel van Tariq Ramadan op de site van de Volkskrant, dat nog veel meer lezenswaardigs en interessante verwijzingen bevat. De kans is groot dat ik nog een keer een gedetailleerde beschouwing schrijf over dit debat. Mijns inziens baseert Bolkestein zich, in zijn ronkende inleidende praatje, vooral op een bron. Dat is het niet geheel onomstreden artikel van de oriëntalist Bernard Lewis, hier te raadplegen. Maar het debat is zeer de moeite waard. Grote aanrader!
Noten:
1. Frank Poorthuis en Hans Wansink, De Islam is een achterlijke cultuur, ‘de Volkskrant’, 9-2-2002 (zie http://www.volkskrant.nl/den_haag/article153195.ece/De_islam_is_een_achterlijke_cultuur).
2. Artikel 1? Hij weet niet waar hij het over heeft, ‘NRC Handelsblad’, 11februari, 2002 (zie http://www.nrc.nl/geslotendossiers/fortuyn/leefbaar_nederland/article1607888.ece/%60Artikel_1_Hij_weet_niet_waar_hij_het_over_heeft )
3. Pim Fortuyn, De islamisering van onze cultuur; Nederlandse identiteit als fundament, Karakter uitgevers BV, 2001, p. 20
4. Ibidem, p. 75
5. Hans Jansen, Nieuwe inleiding tot de Islam, Uitgeverij Coutinho, Bussum, 1998, p. 24, 149-165 en Karen Armstrong, De Strijd om god; een geschiedenis van het fundamentalisme, De Bezige Bij, Amsterdam, 2002, p. 271-273. Voor een uitgebreide beschrijving van de invloed van de ideeën van Hassan Al Banna en Said Qutb op de Egyptische samenleving, zie Nasr Hamid Abu Zayd, Mijn leven met de islam, Bulaaq, 2002.
6. De Volkskrant, 31-7-2002
7. Nova/Den Haag vandaag, Nederland 3, 3 juni 2002
8. Interview met Joost Eerdmans, Vrij Nederland, 26 juni 2002
9. Zie voor een uitvoerige reportage hierover, Joris van Casteren, De bodyguards van Lelylaan, de Groene Amsterdammer, 15-6-2002.
10. Als voorbeeld wil ik noemen dat een groot deel van de Iraakse intellectuele elite zich in Nederland bevindt. Zij hebben echter niets met de politieke islam van doen.
11. Fortuyn, p. 25. Voor de uitzending van Buitenhof zie Fortuyns discussie met Hans Jansen in de uitzending van 4-10-2001. Overigens heeft Abu Zayd zelf uitgebreid getuigenis gedaan van zijn belevenissen in Mijn leven met de islam, 2002. Hij gaat hier ook uitgebreid in op de situatie in Egypte en de academische vrijheid daar. Uit zijn verhaal blijkt dat de overgrote meerderheid van de universitaire gemeenschap achter hem stond en dat slechts door een kleine speling van het lot dit alles heeft kunnen gebeuren.
12. Paul Fentrop, Het gevaar van de islam, ‘HP de Tijd’, 27-9-2001 en in veel mindere mate Erik van Ree, Al-Qur’an; naïeve lezing van de Heilige Schrift, ‘de Groene Amsterdammer’, 13-10-2001
13. Buitenhof, VPRO, Nederland 3, 4-10-2001
14. Een belangrijke illustratie van dit gegeven is Said Qutbs bekendste publicatie Milestones, 1961 (Engelse versie hier online), overigens de belangrijkste inspiratiebron voor Osama Bin Laden. De Egyptische arts Ayman al-Zawahiri, Bin Ladens tweede man, was in zijn studententijd, begin jaren zestig, een van Qutbs naaste volgelingen. In dit werk spreekt Qutb van een stappenplan om de totale islamitische revolutie tot stand te brengen. Belangrijk is om op te merken dat dit niet een voorschrift is dat door oude religieuze teksten wordt gegeven; het betreft hier een concept van een revolutie die geheel past bij de moderne tijd. Armstrong, pp. 275-277, Hans Jansen, pp. 162-165.
15. Interessant is in dit verband de bespreking van Qutbs gedachtegoed door Karen Armstrong, pp. 274-280.
16. Nasr Abu Zayd, Vernieuwing in het islamitisch denken, pp. 11-34, Mijn leven met de islam, pp. 149-157
17. Nasr Abu Zayd, Vernieuwing in het islamitisch denken, pp. 74-75
18. ibidem, pp. 135-138
Edward Said, Orientalism en de kritiek van Kanan Makiya

EEN BOTSING VAN BESCHAVINGEN OF EEN BOTSING VAN ONWETENDHEDEN?
(fragment)
Nour-Eddine Jarram, zonder titel, olieverf op doek, 1991. Nour-Eddine Jarram is beeldend kunstenaar van Marokkaanse afkomst en woont en werkt sinds vijfentwintig jaar in Nederland (zie ook zijn site) .
11 SEPTEMBER, EDWARD SAID EN DE BEELDVORMING VAN HET ‘OOSTEN’ IN HET ‘WESTEN’
Floris Schreve
Inleiding
Op 11 september 2001 volgde ik, zoals vele andere Nederlanders, verbijsterd de gebeurtenissen in New York op televisie. In eerste instantie was ik zoals iedereen niet in staat om redelijk na te denken. Na de eerste schrik begon de vraag door mijn hoofd te spoken: wie heeft het gedaan en waarom? De beschuldigende vinger ging al heel snel naar Osama Bin Laden, hoewel er een enkel geluid was dat eventueel Irak erachter zou kunnen zitten.[i] De media namen de ‘Bin Laden-theorie’ echter klakkeloos over, al had niemand iets van bewijsmateriaal onder ogen gehad. Wat mij in de weken die volgden echter het meest frappeerde waren de vele ‘analyses’ en ‘meningen’ in de kranten en op de televisie van diverse ‘experts’ over de betekenis van dit conflict en hun oordeel wat betreft de Islam, het Midden Oosten of de Arabieren. Natuurlijk waren er vanaf het begin ook genuanceerde geluiden te horen, maar zij werden in regel overschreeuwd door een heilige verontwaardiging, of een regelrechte oproep tot wraak. In enkele gevallen werden tegengeluiden zelfs niet getolereerd, zie bijvoorbeeld Frits Bolkestein (‘niet mekkeren langs de zijlijn’), of de woedende uitval van Volkskrant-journaliste Anet Bleich naar Leila Jaffar van de Joods-Palestijnse Dialoog in het door de VPRO uitgezonden debat De onzichtbare vijand.[ii] “Wie niet voor ons is, is tegen ons”, had George Bush verklaard en sommige Nederlanders hadden kennelijk besloten om dit adagium na te volgen.
Voor mij persoonlijk was het najaar 2001 een vreemde periode. Een maand voor de aanslagen van 11 september had ik een punt gezet achter mijn afstudeerscriptie naar hedendaagse kunstenaars uit Arabische landen in Nederland. Naast dat ik vele van deze beeldende kunstenaars, afkomstig uit Marokko, Egypte, Libanon, de Palestijnse gebieden en vooral Irak[iii] had geïnterviewd en inhoudelijk was ingegaan op hun werk heb ik het onderzochte materiaal tegen het licht gehouden van de beeldvorming de Arabische wereld in het westen. Hierbij ben ik ingegaan op de discussies over deze materie van de afgelopen twintig jaar. Alleen al voor de inhoud van het werk van enkelen van deze kunstenaars bleek de discussie over beeldvorming belang te zijn, zoals bijvoorbeeld voor het op de omslag getoonde werk van Nour-Eddine Jarram, laat staan voor de receptiegeschiedenis van deze veelal onbekende kunstenaars in Nederland.[iv] Het was daarom een vreemde ervaring dat het discours waar ik mij de voorgaande tijd zo intensief mee bezig had gehouden opeens het publieke debat bepaalde.
Het meest opvallende was dat veel van de reacties op de aanslagen feitelijk niets nieuws bevatten. Sterker nog, het soort geluiden dat na 11 september te horen was, was al drieëntwintig jaar eerder uitvoerig besproken en geanalyseerd. In 1978 publiceerde de Palestijns Amerikaanse hoogleraar literatuurwetenschappen Edward Said zijn studie Orientalism. Geheel tegen zijn eigen verwachtingen en die van de uitgever in, werd dit werk wereldberoemd. Het werd vertaald in veertien talen en maakte internationaal veel discussie los. Hoewel dit werk tot op de dag van vandaag niet onomstreden is, heeft het een grote invloed gehad op het aanzien van de cultuurwetenschappen.
Orientalism behandelt de beeldvorming van de ‘Oriënt’, het ‘Midden Oosten’ of de ‘Islamitische Wereld’ in het ‘Westen’ (Said stelt ook deze labels ter discussie). Aan de hand van een grote hoeveelheid wetenschappelijke, literaire en politieke teksten komt Said tot een vernietigend oordeel. Naar zijn mening zouden al deze teksten meer iets zeggen over koloniaal bepaalde vooroordelen van de auteurs dan over de werkelijkheid, die volgens Said veel dynamischer, complexer en pluriformer zou zijn dan het beeld zoals dat in het westen doorgaans bestaat. Sterker nog, hij stelt dat de ‘Oriënt’ als afgebakend gebied slechts een westerse constructie is; bedoeld om het westen als een aparte en daarmee superieure entiteit te onderscheiden. Op die manier zou het beeld van ‘wij’ tegen ‘zij’ worden bevestigd.
Sinds Orientalism is er veel over deze kwestie verschenen. Aan de ene kant ontving Said veel bijval uit diverse sectoren van de cultuurwetenschappen (de literatuurwetenschap, de culturele antropologie, de filosofie, de sociologie, uit sommige sectoren van de arabistiek en een enkele keer uit de kunstwetenschap). Saids ideeëngoed is zelfs cruciaal geweest voor het ontstaan van het fenomeen ‘postkoloniale studies’. In die zin is Orientalism dan ook discoursbepalend geweest.
Aan de andere kant ontving Said ook veel kritiek, met name vanuit de hoek van de arabistiek, de discipline die door Said in Orientalism juist het meest wordt bekritiseerd. Vooral de polemiek tussen Edward Said en de arabist Bernard Lewis in de New York Review of Books is zeer bekend geworden.
In dit verband zal ik vooral ingaan op de kritiek van de Irakese schrijver Kanan Makiya. Mijns inziens brengt Makiya’s kritiek een belangrijk verschijnsel aan het licht. Het laat zien dat Said, zowel met Orientalism maar ook met andere publicaties, duidelijk een bepaald doel voor ogen staat, maar andere doelen duidelijk niet. Zo is er wel degelijk een politieke crisis in de Arabische wereld (geen enkel Arabisch land kan bijvoorbeeld een democratie genoemd worden). Dit laatste wordt overigens ook door Edward Said niet ontkend (zoals in Culture and Imperialism), maar het zal in ieder geval duidelijk worden dat het Said vooral gaat om het ontzenuwen van het beeld dat er van de Arabische wereld in het westen bestaat, niet zo zeer om de problemen in de Arabische wereld zelf.[v] Sterker nog, Said heeft wel eens de neiging om dit laatste aspect te verdoezelen of te bagatelliseren. Om deze reden is hij zo heftig aangevallen door Kanan Makiya, die weer vanuit een ander perspectief spreekt, namelijk dat van de Irakese dissident en er dus wel degelijk belang bij heeft om ‘de vuile was’ buiten te hangen.
In deze kleine studie gaat het mij echter om de volgende probleemstelling: hoewel het gaat om nieuwe gebeurtenissen is de discussie over de Islam, de Arabieren of het Midden Oosten niet wezenlijk veranderd sinds de discussie over Orientalism. Naar aanleiding van de verschillende reacties op de aanslagen van 11 september kan worden geconcludeerd dat de verschijnselen die Edward Said in 1978 heeft beschreven in veel gevallen dezelfde zijn gebleven. Het gaat er mij duidelijk niet om de betekenis van de aanslagen zelf te analyseren; ik zal mij beperken tot de analyse van de beeldvorming in een aantal Nederlandse reacties, hoewel er een paar keer een vergelijking zal worden gemaakt met een buitenlandse reactie op de gebeurtenissen van 11 september zoals die Edward Said, Karen Armstrong, Benjamin Barber en Samuel Huntington.
De reacties op de aanslag die hier zullen worden besproken zijn wellicht niet representatief voor het totaal. Zo zijn er wel degelijk meer genuanceerde reacties verschenen. Genoemd moeten worden de hoogleraren P.S. van Koningsveld en Wasif Shadid, de arabist en jurist Maurits Berger en Ahmed Aboutaleb, directeur van Forum, voor multiculturele ontwikkeling. Het gaat mij echter vooral om de Nederlandse reacties die sterk generaliserend en anti-Islamitisch van aard waren. Deze waren echter niet alleen te vinden in de ‘obscure’ hoek; zo ging het hier vaak om prominente opiniedragers als Leon de Winter, Paul Cliteur, Frits Bolkestein en recentelijk Jan Peter Balkenende. Ik heb het dan nog niet eens over Pim Fortuyn, de inmiddels vermoorde lijsttrekker van de LPF, die o.m. met een sterke ‘anti-islamitische’ agenda een grote verkiezingswinst boekte. Ook de media waarin de te bespreken opinies werden gedebiteerd zijn allerminst discutabel en hebben een ‘degelijk’ imago. Zo ging het bijvoorbeeld om de NRC, Trouw, Vrij Nederland en televisieprogramma’s als Het Journaal, Netwerk en Buitenhof.
Over de opzet het volgende: in het eerste hoofdstuk zal ik ingaan op Edward Saids Orientalism en beknopt de invloed bespreken van dit werk op de cultuurwetenschappen. In het tweede hoofdstuk zal er aandacht worden besteed aan de kritiek van Kanan Makiya, zoals hij die uiteen heeft gezet in zijn werk Cruelty and Silence. In hoofdstuk 3 wil ik beide visies naast elkaar leggen en zal er een poging worden gedaan om te analyseren wat de betekenis is van zowel Said, als Makiya. In het vierde hoofdstuk zullen de eerste reacties besproken worden op de aanslagen in de Verenigde Staten. Het vijfde hoofdstuk ten slotte, zal gaan over de invloed van de aanslagen op het Nederlandse discours, al zullen er ook parallellen worden gemaakt met internationale ontwikkelingen.
Dit vertoog heeft niet de pretentie volledig te zijn. Wel is het een eerste poging tot reflectie op hoe er in Nederland is gereageerd op de recente gebeurtenissen, die naar mijn mening hard nodig is, willen wij op een vreedzame wijze samenleven met verschillende migrantengroeperingen, die in Nederland aanwezig zijn. Hun aanwezigheid is immers een voldongen feit. Een klein beetje meer begrip voor elkaars positie kan daarom mijns inziens geen kwaad.
Hoofdstuk 1:
Edward Said, Orientalism en de postkoloniale denkrichting
Edward Wadie Said (Jeruzalem, 1935) studeerde in de Verenigde Staten literatuurwetenschappen en promoveerde op een proefschrift over Poolse/Engelse schrijver Joseph Conrad. In zijn proefschrift fascineerde hij zich sterk voor de vraag waarom een scherpe en kritische observator als Conrad in zijn roman Heart of darkness (1902) tot de volgende conclusie kon komen aangaande het westerse imperialisme: “Het veroveren van de aarde, wat meestal betekent dat ze wordt afgepakt van mensen met een andere huidskleur of met iets plattere neuzen dan wij, is geen fraaie aangelegenheid wanneer je het van al te dichtbij bekijkt. Wat het rechtvaardigt, is enkel en alleen het imperialisme als idee”.[vi] Kennelijk was het imperialisme zo diep verankerd in het culturele bewustzijn van de west Europeaan, dat zelfs iemand als Conrad dit ervaarde als een vanzelfsprekendheid, hoewel hij, als een van de weinigen van zijn tijd, hier kritische kanttekeningen bij plaatste. Sterker nog, deze kritiek is een van de kernthema’s van Heart of darkness.
De vraag hoe dit allemaal mogelijk was en de uitgebreide studie die hierop volgde, culmineerde uiteindelijk in de publicatie van Orientalism in 1978. In dit werk, dat onverwacht zeer veel gelezen en besproken werd, opende Said de discussie over de verborgen koloniale aspecten in de westerse filologie en de cultuurwetenschappen. De belangrijkste inspiratiebronnen voor Said waren Discipline and Punishment (1972) en The archeology of knowledge (1975) van de Franse filosoof Michel Foucault en de publicaties van de Algerijnse psychiater Frantz Fanon, zoals de werken Les damnés de la Terre (1961) en White skins, black masks (1967).
Belangrijk is echter dat Saids denkbeelden sterk verschillen van deze twee denkers. Said beschouwt zichzelf als een overtuigde humanist. Dit in tegenstelling tot Foucault, die in navolging van Friedrich Nietzsche (zie Jehnseits von Gut und Böse, 1886), het vergaren van kennis zag als een instrument tot het verkrijgen van macht, waardoor hij de traditionele verlichtingsidealen deconstrueerde tot louter een instrument om de ander te overheersen. Hoewel Said zich distantieert van het antihumanisme van Foucault, is Orientalism wel degelijk een toepassing van zijn methoden om te analyseren hoezeer kennis en het vergaren van macht met elkaar samenhangen, waardoor er fundamentele vragen kunnen worden gesteld aangaande de objectiviteit van dit soort processen.[vii]
Wat betreft Fanon deelt Said zijn hevige antikolonialisme en de wil om de verborgen notie van de westerse superioriteit te ontzenuwen en een plaats te geven in het culturele bewustzijn van de gehele mensheid. Toch neemt hij afstand van de soms regelrechte oproep tot geweld, die Fanon in navolging van Marx en Sartre (met Sartre was hij goed bevriend) deed, in het kader van de grote wereldrevolutie, die hij nodig achtte voor de definitieve dekolonisatie van de wereld. Dit moet echter tegen het licht van de tijd worden gezien, toen ook door westerse intellectuelen dictators als Mao, als een redelijk alternatief werden gezien voor de oude kolonialistische structuur die de wereld van toen tot voor kort kende.
Orientalism is in de eerste plaats een studie van een ideeëngeschiedenis. Said stelt zelfs dat het concept Oriënt moest worden uitgevonden om de superioriteit van de west Europeaan zichtbaar te maken. De ‘westerling’ zou van nature een rationeel, door de verlichting geïnspireerd en altijd naar vooruitgang strevend wezen zijn, terwijl de ‘oosterling’ het tegendeel belichaamde in lethargie en enerzijds uitblinkt in romantische gepassioneerdheid, maar anderzijds zich van een wrede, despotische kant kan laten zien, vooral wat betreft religieuze dogma’s. Om dit aan te tonen deconstrueert Said de publicaties van de grondleggers van de arabistiek en islamologie, kortweg de oriëntalisten, als Sylvestre de Sacy, Ernest Renan, en de Leidse oriëntalist Christiaan Snouck Hugronje. Met name bij de laatste toont Said aan dat het hem wel degelijk te doen was om zijn opgedane kennis te laten inzetten om een machtsbasis op te bouwen in het Islamitische Nederlands Indië.[viii] Ook laat Said zien dat dit ideeëngoed niet beperkt was tot de wetenschappelijke oriëntalisten, maar ook zijn stempel drukte op de literatuur (Disraeli, Flaubert, Kipling en zelfs Dickens) en op een politiek denker als Karl Marx, op het eerste gezicht niet de grootste voorstander van het imperialisme. “Sie können sich nicht vertreten, sie müssen vertreten werden”, schreef Marx in Der ahtzehnte Brumaire des Louis Bonaparte in 1869.[ix]
Volgens Said drukken de ideeën van al deze geëerde filologen nog altijd hun stempel op de westerse beeldvorming aangaande de ‘oriënt’. In zijn analyse van twintigste-eeuwse arabisten als H.A.R. Gibb en Bernard Lewis ziet hij nog steeds de visie terugkeren van de irrationele ‘oosterling’, die maar het beste onder controle kan worden gehouden door de rationele en daarmee superieure ‘westerling’. Illustratief is een door Said aangehaald citaat van Gibb. Deze prominente arabist stelde, weliswaar in 1945, maar nog altijd zeer veel aangehaald, het volgende: “It is true that there have been great philosophers among the Muslim peoples and that some of them were Arabs, but they were rare exceptions. The Arab mind, whether in relation to the outer world or in relation to the processes of thought, cannot throw off its intense feeling for the separateness and the individuality of concrete events. I believe, one of the main factors lying behind that ‘lack of a sense of law’, which Professor Macdonald regarded as the characteristic difference in the Oriental. It is this, too, which explains –what is so difficult for the Western student to grasp (until it is explained to him by the orientalists)- the aversion of the Muslims from the thought processes of rationalism. The rejection of rationalist modes of thought and the utilitarian ethic which is inseparable from them as its roots, therefore, not in the so-called ‘obscurantism’ of the Muslim theologians but in the atomism and directness of the Arab imagination”.[x]
Een ander duidelijk voorbeeld is een citaat van de oriëntalist Morroe Berger uit 1967: “The modern Middle East and North Africa is not a center of great cultural achievement, nor is it likely to become one in the near future. The study of the region or its languages, therefore, does not constitute its own reward so far as modern culture is concerned”.[xi]
Volgens Said gaat het hier om Oriëntalisme in zijn meest pure vorm. Naar zijn mening ligt de misvatting aan deze visies ten grondslag in het feit dat de hele islamitische wereld over een kam wordt geschoren, van Marokko tot en met Indonesië. Belangrijk is dat Said aantoont hoe dit soort ideeën tot zeer recent hebben doorgewerkt in zowel de literaire als wetenschappelijke canon, als wel in de politieke visie aangaande de Arabische wereld van het ‘westen’.
Een van de beroemdste passages uit Orientalism is het commentaar van Edward Said op een tekst van de arabist Bernard Lewis The Islamic concept of revolution. Het leverde een heftige pennenstrijd op in The New York Review of Books. Lewis: “In the Arabic-speaking countries a different word was for (revolution) thawra. The root th-w-r in classical Arabic meant to rise up (e.g . of a camel), to be stirred or excited, and hence, especially in Mahgribi usage, to rebel”.[xii] Said over deze constatering: “Lewis’s association of thawra with a camel rising and generally with excitement (and not with a struggle on behalf of values) hints much more broadly than is usual for him that Arab is scarcely more than a sexual neurotic being. Each of the words or phrases he uses to describe revolution is tinged with sexuality: stirred, excited, rising up. But for the most part it is a ‘bad’ sexuality he ascribes to the Arab. In the end, since Arabs are really not equipped for serious action, their sexual excitement is no more noble than a camel’s rising up. Instead of revolution there is sedition, setting up a pretty sovereignty, and more excitement, which is as much as saying instead of copulation the Arab can only achieve foreplay, masturbation, coitus interruptus. These, I think, are Lewis’s implications, no matter how innocent his air of learning, or parlorlike his language. For since he is so sensitive to the nuances of words, he must aware that his words have nuances as well.”[xiii]
Volgens Said hebben de neerbuigende clichés die er over de ‘Oriënt’ bestaan een grote invloed gehad op de westerse filologie, de literatuur en de politiek. Hij ziet deze dit vooral als een restant van het imperialistische denken en pleit er dan ook sterk voor de achterliggende betekenislagen te ontrafelen, om deze zo te identificeren en te ontzenuwen.
Het ‘oriëntalisme’ zoals Said het beschrijft kent twee componenten. Aan de ene kant is er het romantische gezicht. Het is het beeld van de irrationele en wellustige oosterling, met andere woorden de Arabier uit 1001 nacht. Hieruit vloeit de tweede component van het oriëntalisme voort, die imperialistisch van aard is. Doordat de Oosterling irrationeel is en een religie aanhangt, die volkomen statisch is, is hij niet instaat zichzelf verder te ontwikkelen en moet daarom door het westen onder controle gehouden. Het bovenstaande is wellicht een erg versimpelde samenvatting van dit complex aan vooroordelen, maar Said toont met zeer veel voorbeelden aan dat dit ideeëngoed de basis is voor een enorme hoeveelheid historische maar ook hedendaagse wetenschappelijke, literaire en politieke teksten. is het corpus van oriëntalisme. Volgens Edward Said is dit gebaseerd op vier dogma’s. Said: “Let us recapitulate them here: one is the absolute and systematic difference between the West, which is rational, developed, humane, superior, and the Orient , which is aberrant, undeveloped, inferior. Another dogma is that abstractions about the Orient, particularly those based on texts representing a ‘classical’ Oriental civilization, are always preferable to direct evidence drawn from modern Oriental realities. A third dogma is that the Orient is eternal, uniform, and incapable to defining itself; therefore it is assumed that a highly generalized and systematic vocabulary from describing the Orient from a Western standpoint is inevitable and even scientifically ‘objective’. A fourth dogma is that the Orient is at bottom something either to be feared (the Yellow Peril, the Mongol hordes, the brown dominions) or to be controlled (by pacification, research and development, outright occupation whenever possible)”.[xiv]
Orientalism bracht een storm van reacties teweeg. Aan de ene kant vormde het de basis van een hele nieuwe tak binnen de filologie en de culturele studies, namelijk de postkoloniale studies. De belangrijkste exponenten van deze richting zoals Homi Bhabha, Gayatri Spivak, Stuart Hall, Kwame Anthony Appaih, Charles Taylor en James Clifford gebruiken vaak Orientalism als een van hun belangrijkste inspiratiebronnen. Hoewel het begrip postkolonialisme vooral een rol speelt binnen de literatuurwetenschappen, de filosofie en de sociologie, heeft het geleidelijk aan ook zijn opwachting gemaakt binnen de kunstwetenschap. Naast Homi Bhabha en James Clifford, hebben critici en curatoren als Thomas McEvilley, Lucy Lippard, Rasheed Araeen en zeker tegenwoordig ook Jean Hubert Martin en Okwui Enwezor hier internationaal een belangrijke bijdrage aan geleverd.
Toch heeft Orientalism zeer zware kritiek gekregen, met name uit de hoek van de islamologie en de arabistiek. De belangrijkste criticaster is Bernard Lewis, de arabist die overigens in Orientalism het meest kritisch besproken wordt. De meest saillante kritiek die Said uit deze hoek ontving was die van de Franse oriëntalist Maxime Rodinson, die stelde dat Said geen ‘pure Arabier’ is. Het is een typerende reactie van iemand waar begrippen als culturele interactie of culturele hybriditeit geheel niet in het referentiekader voorkomen, wat nu weer juist een van de kritische punten van Orientalism is. Sterker nog, het boek is zelfs geschreven om het publiek van dit soort processen bewust te maken, waardoor reacties als deze kunnen worden afgedaan als een achterhoedegevecht. Natuurlijk is er ook kritiek geweest die wel hout snijdt, zoals de hier uitvoerig te bespreken opvattingen van Kanan Makiya. Verder is het kritische vertoog over het fenomeen postkoloniale studies in het algemeen van de Franse filosoof Alain Finkielkraut zeer interessant, dat naar mijn mening een aantal zeer terechte punten bevat. In zijn essay Tolerantie, de laatste tiran uit 1998 stelt hij dat het culturele debat van de laatste jaren is verworden tot een eisenpakket om erkenning, van allerlei minderheden, die zich in de loop der tijd gepasseerd voelen. Door verdraagzaamheid te ‘eisen’ en niet meer in discussie te willen gaan, heeft de tolerantie een tiranniek gezicht gekregen. Finkielkraut spreekt in dit verband dan ook van ‘de Verenigde Naties van identiteiten’.[xv] Dit laatste punt heeft niet direct wat met Edward Said te maken, maar wel met een proces dat hij mede in gang heeft gezet.
Het debat over deze kwestie is tot op de dag van vandaag niet verstomd. Said heeft hier in de loop der jaren in verschillende publicaties natuurlijk zelf ook weer op gereageerd. Zijn belangrijkste werk op dit gebied is Culture and Imperialism (1993). Dit werk bespreekt overigens ook uitvoerig culturele uitingen uit de niet-Westerse wereld, zoals het oeuvre van Salman Rushdie. Wat betreft de uitvoerige kritiek op Orientalism zal ik me slechts beperken tot bronnen die verder ook voor dit onderzoek ook van belang zijn.
Hoofdstuk 2:
Verzwegen wreedheid
Kritiek op Saids Orientalism is er in de loop der tijd genoeg geweest, uit zeer diverse hoeken. Zoals eerder vermeld heeft ook Said weer gereageerd op deze kritiek en gaat de discussie tot op het moment van vandaag nog altijd voort. Overigens gaat het niet alleen om Orientalism; Said heeft ook over andere zaken uitvoerig geschreven en stelling genomen, met name wat betreft de Palestijnse kwestie. Zo nam hij voor een tijd zitting in de Palestijnse Raad, een belangrijk politiek adviesorgaan van Arafat. Hoewel hij tegenwoordig een van de belangrijkste critici van Arafat en zijn PLO is, waarvan hij vooral getuigenis deed in zijn meest recente boek The end of the peace process; Oslo and after (2000), is dit een feit dat hem regelmatig wordt nagedragen. Over het in brand steken van zijn kamer door een orthodox Joodse student wil ik het niet hebben, net zo min over het feit dat hij in Israëlische media is afgeschilderd als ‘the professor of terror’.
In dit verband wil ik slechts een belangrijke criticus van Said bespreken, namelijk de Irakese schrijver Kanan Makiya.. Onder het pseudoniem Samir Al Khalil schreef hij naast The Monument; art, vulgarity and responsibility in Iraq (1991) een verhandeling over verstrengeling van kunst en propaganda in Irak, waardoor de kunsten binnen Irak volledig geperverteerd zouden zijn, ook Republic of fear; the politics of modern Iraq (1989). Dit boek, dat de volle gruwelijkheid van het Irak onder het Ba’ath-regime van Saddam Hoessein beschrijft[xvi], bleef in de eerste jaren vrijwel onopgemerkt. Het werd opeens een bestseller toen in 1991 de golfoorlog uitbrak. Overigens werd er toen door veel Arabische intellectuelen gespeculeerd wie er achter Samir Al Khalil zat. Een Arabier kon immers onmogelijk zo kritisch zijn over mede Arabieren moest het wel in het beste geval een Irakese Jood zijn, of in het slechtste geval een agent van de Mossad. In juni 1992 maakte Kanan Makiya zichzelf bekend aan de Harvard University en bleek de verbijstering alom dat hij een Irakese Shiïet was. De ‘Mossad-theorie’ heeft overigens diep wortel geschoten; zelfs in 2000 wist nota bene een Nederlander, die veel door Irak heeft gereisd, mij nog te vertellen dat Samir Al Khalil waarschijnlijk een agent van de Israëlische geheime dienst was, waardoor zijn boeken ten zeerste gewantrouwd dienden te worden.
Op dit moment kan Kanan Makiya echter worden aangemerkt als een van de meest prominente intellectuelen van de Irakese dissidentengemeenschap in ballingschap. Tegenwoordig woont hij afwisselend in de Verenigde Staten en Engeland. Makiya werd geboren in Bagdad, als zoon van de beroemdste architect van Irak van voor de Ba’athistische dictatuur, Mohammed Makiya, thans wonend in Londen, maar nog altijd bekend als een van de belangrijkste vernieuwers van de Islamitische architectuur en ook werkzaam als kunstcriticus. Makiya trad in de voetsporen van zijn vader en werd eveneens architect. Sinds hij vanaf de jaren tachtig in het westen woont, is hij echter vooral bekend geworden als kunstcriticus en auteur over de huidige politieke situatie van Irak. Aanvankelijk was hij actief in de Palestijnse beweging, later zou hij zich ontwikkelen tot een van de meest principiële critici van de dictatoriale systemen die over de Arabische Wereld heersen. Hij geldt als een zeer felle polemist van het werk van Said, hoewel hij zelf veel minder bekend is dan zijn beroemde tegenspeler. Toch zou ik hem willen kenschetsen als een van de belangrijkste Arabische intellectuelen, die in het westen actief is. Zijn soms in pro-Palestijnse of pro-Arabische kring controversiële standpunten, die echter van een grondige intellectuele basis getuigen, gelden naar mijn mening als zeer belangrijk en ontlenen vooral hun importantie omdat dit het zeer zelden gehoorde geluid is van de grote groep Irakese ballingen in West Europa en de Verenigde Staten, veelal gepasseerd in het postkoloniale discours. Zijn stem moet worden gezien als de stem van de vergeten Irakese dissidenten van het hoogste intellectuele niveau. Zo was hij bijvoorbeeld de belangrijkste initiatiefnemer van Charter 91, een manifest dat in navolging van het Tsjechische Charta 77 (van Vaclav Havel), een demilitarisering van Irak bepleit en de opbouw van een ‘Civil Society’ op democratische wijze. In de jaren tachtig waarschuwde hij in Republic of fear zijn publiek al voor het Irakese Ba’athisme, waarvan het gewelddadige karakter bijzonder serieus moest worden genomen. De geschiedenis heeft hem uiteindelijk gelijk gegeven.
Het denken van Makiya staat haaks op het denken van Said. Het beste kan ik dit illustreren aan de door hemzelf aangehaalde beroemde introductie van Orientalism in Verzwegen Wreedheid. Het gaat hier om de eerste zinnen. Said: “On a visit to Beirut during the terrible war of 1975-1976 a French journalist wrote regretfully of the gutted downtown area that ‘it had once seemed to belong to the Orient of Chateaubriand and Nerval’. He was right about the place, of course, especially so far a European was concerned. The Orient was almost a European invention, and had been since antiquity a place of romance, exotic beings, haunting memories and landscapes, remarkable experiences. Now it was disappearing; in a sense it had happened, its time was over”.[xvii]
Juist dit eerste gedeelte van de introductie en de context waarin Makiya deze tekst bespreekt, toont het verschil aan tussen Said en Makiya. Terwijl Said zich vooral richt op de beeldvorming van de ‘Oriënt’ in het westen, vraagt Makiya zich af waarom de summiere beschrijving van de Libanese burgeroorlog letterlijk de enige beschrijving van de hedendaagse situatie van de Arabische Wereld is, in deze verder zeer omvangrijke studie. Hij stelt zelfs dat vanaf dat moment de werkelijke wereld van de Arabieren uit het boek verdwijnt en dat veel Libanezen deze al dan niet fictieve Oriënt van Nerval en Chateaubriand wellicht net zo missen als die Franse journalist.[xviii] Hiermee heeft hij een interessant punt te pakken; ikzelf heb in Orientalism niets kunnen vinden, dat naar de hedendaagse politieke situatie van de Arabische Wereld verwijst. In principe zou dit nog niet eens zoveel uitmaken, daar Orientalism vooral een uiteenzetting is van een historisch fenomeen in de westerse ideeëngeschiedenis, ware het niet dat Said deze inzet om hedendaagse verschijnselen te verklaren. Met deze redenering verwijdert Makiya enigszins de angel uit Saids betoog.[xix]
Hier komen wij op Makiya’s belangrijkste punt, namelijk de verzwegen wreedheid, zoals hij dit in het gelijknamige boek uiteen heeft gezet. Verzwegen Wreedheid (Cruelty and Silence) bestaat uit twee delen. Het eerste deel betreft een serie indrukwekkende interviews en beschrijvingen van slachtoffers van de golfoorlog en van wat er daarvoor in Irak is gebeurd, toen de wereld de andere kant uit keek. Aan het woord laat Makiya onder meer een Koeweiti, een sjiïetische opstandeling en een Koerdisch slachtoffer van de Anfal operaties uit 1988. Met name het laatste interview is buitengewoon indrukwekkend. Het gaat hier om de toenmalig twaalfjarige Koerdische jongen Taimoer, de enige die voor zover bekend de massa-executies op de Koerden overleefde, omdat hij weliswaar zwaargewond maar toch onopgemerkt wist te ontsnappen uit de massagraven en hiervan getuigenis heeft gedaan. Na een vrijwel emotieloze en een soms bijna klinische uiteenzetting over aan welke gruwelijkheden hij is blootgesteld (Taimoer werd met zijn familie afgevoerd en naar zuid Irak gedeporteerd, de woestijn in gereden, waar iedereen in een kuil werd geworpen, om vervolgens geëxecuteerd te worden. Hij wist echter uit het nog niet gedichte massagraf te ontsnappen en vluchtte de woestijn in, waar hij onderdook bij een bedoeïenen familie, die ervoor zorgde dat hij na zijn herstel kon terugkeren naar Koerdistan), is vooral het eind van dit interview zeer veelzeggend en geeft het veel te denken. Makiya geeft het in de letterlijke interviewvorm weer en ik zal het dan ook als zodanig citeren: “Als je kon kiezen, wat zou je dan nu met je leven willen doen?” “Een bekend persoon zijn”. “Een bekend persoon?”. “Ja”. “Bekend om wat?”. “De Anfal”. “Wil je liever bekend staan om de Anfal of bekend zijn als een peshmerga?” (Koerdische guerrillastrijder, F.S.). “Om Anfal”. “Wat bedoel je met ‘bekend’ zijn om Anfal?”. “Ik wil dat de wereld weet wat er met mij is gebeurd”.[xx]
In het tweede deel beschrijft Makiya de reacties van Arabische intellectuelen op deze geschiedenis van onbeschrijfelijke wreedheden. Volgens Makiya hebben Arabische intellectuelen, enkele uitzonderingen daargelaten, de neiging om excessen uit hun deel van de wereld te verzwijgen, of goed te praten, Edward Said voorop, maar bijvoorbeeld ook een schrijver als Abd ar-Rahman Moenif, de dichters Mahmoud Darwish en Nizar Khabani en, wat betreft de golfoorlog, zelfs een kritisch denker als de bekende dichter Adonis. Makiya stelt dat al deze schrijvers en wetenschappers vooral het westen de schuld geven van alles wat er mis is gegaan, terwijl ze de werkelijkheid onder ogen moeten zien en hun verantwoordelijkheid moeten nemen om deze misstanden aan te klagen.
De introductie van Verzwegen Wreedheid beschrijft het uitbreken van de golfoorlog en de reacties van Arabische intellectuelen of van het fenomeen ‘pro-arabische’ intellectuelen. Volgens Makiya betekende het uitbreken van de Koeweit-crisis een hectische periode voor de hele wereld, maar dwong tegelijkertijd vele Arabische intellectuelen kleur te bekennen. Makiya: “De wreedheid van het Irakese Ba’athisme werd plotseling zichtbaar en maakte de meest grove emoties los onder hen die zich geroepen voelden het woord te doen”. In dit verband is de reactie van Said interessant. Makiya: “Aan de andere kant van de Atlantische Oceaan bekritiseerde Edward Said Republic of Fear als een project dat diende om ‘de stelling te verbreiden dat vetes en geweld in het Midden Oosten te wijten zijn aan, relatief gezien, prehistorische oorzaken die in de genen van deze mensen (de Arabieren) zijn verankerd’. Edward Said is hoogleraar aan de Columbia University en wellicht de meest prominente Arabische intellectueel van het westelijk halfrond. ‘Samir Al Khalil’, zei hij in een interview over de golfoorlog, ‘was in feite een ‘proefkonijn-getuige’ die de rol van autochtone informant op zich had genomen, maar daarmee in feite de belangen van Amerikaanse beleidsmakers diende’. In zulke woorden ligt meer wanhoop en hopeloosheid besloten dan in een hele bibliotheek met boeken gewijd aan de wreedheid van dictators in het Midden Oosten en de verschrikkelijke prijs die mensen betalen voor hun oorlogen. Politiek actief zijn, en de zin van politieke actie in de Arabische Wereld willen heroveren, betekent weigeren een gevangene van dit soort taal te worden”.[xxi]
Het is inmiddels duidelijk geworden, hoezeer deze twee denkers van elkaar verschillen. Dit ligt niet alleen in het feit dat zij beiden wat betreft dezelfde onderwerpen de nadruk leggen op hun eigen thema’s, maar ook dat zij een geheel andere ethiek hanteren. Said gaat in zijn nawoord bij de herdruk van Orientalism uit 1995 nauwelijks in op Makiya’s kritiek. Hij noemt hem slechts een ‘Bernard Lewis adept’ en dat hij slechts wil aantonen dat Orientalism een poging is om het westen zwart te maken. Said: “It is benighted to say that Orientalism is a conspiracy or to suggest that ‘the West’ is evil: both are among the fatuities that Lewis and one of his epigones, the Iraqi publicist Kanan Makiya, have had the temerety to ascribe to me” [xxii]. Verder blijft Makiya onbehandeld. In Verzwegen Wreedheid wordt Lewis maar een keer aangehaald als “niet bepaald een vriend van de hedendaagse Arabische politiek”. Dat Makiya dit ook niet is moge duidelijk zijn. Toch lijkt het mij evident dat Said de argumenten van Makiya hiermee niet weerlegt. Sterker nog, het feit dat Makya hem dit soort zaken zou toeschrijven heb ik, althans in Verzwegen Wreedheid, niet kunnen terugvinden.
In dit kader wil ik de door Makiya aangehaalde opmerkingen van Said wat betreft de Anfal-operaties aanhalen. Said in de London Review of Books op 7 maart 1991: “De bewering dat Irak zijn eigen burgers vergaste is vaak herhaald. Dit is op zijn best onzeker. Er is tenminste een rapport van het War College, dat werd opgesteld toen Irak nog een bondgenoot van de V.S. was, dat beweert dat de gifgasaanval tegen de Koerden in Halabdja het werk was van Iran. Er zijn tegenwoordig maar weinig mensen die melding maken van zulke berichten in de media”. Makiya stelt dat het wel heel erg ver gaat dat Said nota bene een document van het Amerikaanse defensie apparaat aanhaalt om de Anfal-operaties ter discussie te stellen, iets dat tegenwoordig niet meer ter discussie staat. Hij had er beter aan gedaan om op grond van dit document de hypocrisie van de Amerikaanse regering aan te tonen. Het bewijst immers de dubbele moraal van de Amerikaanse politiek om de Ba’athistische regering in Bagdad wel te steunen in een oorlog tegen ‘aartsvijand’ Iran, maar deze politiek wordt direct verlaten wanneer Irak ten strijde trekt tegen ‘oliepartner’ As Sabbah, de emirdynastie van Koeweit[xxiii] Het meest belangrijke is echter dat Saids opmerkingen wel zeer schrijnend zijn, als wij dit zien in het licht van Makiya’s interview met Taimoer.
Hoofdstuk 3
De kwestie Said versus Makiya
Het belangrijkste verschil tussen Said en Makiya zit hem vooral in het gebied waarop zij hun pijlen richten. Voor Said is dit de beeldvorming van de Arabische wereld in het westen, of de eurocentrische/ imperialistische visie op de geschiedenis. Daarbij komt kijken dat Said zich vaak heeft opgeworpen als een (ongebonden) belangenbehartiger van de Palestijnse zaak. Zeer belangrijk is Saids notie van ‘het recht op een eigen verhaal’.[xxiv] Hij wijst er vaak nadrukkelijk op het belang van een tegengeluid inzake de Palestijnse kwestie, ten opzichte van de dominante westerse cultuur, die meestal slechts oor heeft voor het Israëlische standpunt. Natuurlijk is er in de loop van de tijd wel veel veranderd op dit gebied, voornamelijk door de Oslo akkoorden, maar zeker ook door de invloed van Saids ideeëngoed.
Belangrijk is om op te merken waar het er bij Said duidelijk niet om gaat, namelijk het aanklagen van misstanden in de Arabische wereld zelf. Hij verwijst in een aantal geschriften wel degelijk naar politieke uitwassen binnen de Arabische wereld, maar doet dit dan vooral binnen de context van de westerse ‘imperialistische’ belangen, vaak niet geheel ten onrechte. Zo werd voor de Koeweitcrisis het bewind van Saddam Hoessein door het westen gesteund, terwijl de mensenrechtenschendingen toen zeker niet minder waren, dan in de periode erna. In Culture and Imperialism heeft Said er op gewezen dat er tijdens de golfoorlog sprake was van een grootscheepse propagandaoorlog tegen Irak. Een door Said aangehaald citaat uit Foreign affairs spreekt voor zich: “No sooner had the Arab/Muslim world said farewell to the wrath and passion of the Ayatollah Khomeini’s crusade than an other contender rose in Bagdad. The new claimant was made of material different from the turbaned saviour from Qum: Saddam Hussayn was not a writer of treatises in Islamic government nor a product of high learning in religious seminaries. Not for him were the drawn out ideological struggles for the hearts and minds of the faithful. He came from a brittle land, a frontier country between Persia and Arabia, with little claim to culture and books and grand ideas. The new contender was a despot, a ruthless and skilled warden who had tamed his domain and turned it into a large prison”.[xxv]
Said wijst er fijntjes op dat Bagdad bijvoorbeeld de hoofdstad was van het rijk van de Abbasssidische Kaliefen, een van de hoogtepunten van de Islamitische beschaving. Dan hebben wij het nog niet gehad over dat Irak het land is van de Eufraat en de Tigris, waar ooit de Mesopotamische culturen bloeiden, de oudste beschavingen van de mensheid. Said stelt dat Saoedie Arabië, dat in hetzelfde artikel geprezen wordt wellicht meer een “brittle land, with a little claim to culture, books and new ideas” is dan Irak ooit in de geschiedenis geweest is (alhoewel Said er ook op wijst dat de heiligste plaatsen van de Islam in dit gebied liggen).[xxvi] Vanuit het perspectief van mijn eigen onderzoek naar de moderne Irakese kunst durf ik te stellen dat, ook wat betreft de twintigste eeuw, de beweringen in Foreign Affairs absurd zijn. Gedurende een aantal decennia was Irak zelfs een van de meest toonaangevende landen op het gebied van de moderne kunst in de Arabische wereld.[xxvii] Ook leverde Irak een van de grootste Arabische dichters van de twintigste eeuw, Mudhaffar Al Nawab, die sinds de Ba’ath revolutie van 1968 letterlijk als een nomade zwerft over de hele wereld.[xxviii]
Dit wil niet zeggen dat er met Irak niets aan de hand is. De eerder aangehaalde bagatellisering van Edward Said wat betreft de Anfal-operaties kunnen als ridicuul worden afgedaan. Het argument dat Edward Said gebruikt om zijn bewering te staven, een document van de Amerikaanse regering, is weliswaar vaker gebruikt om de Anfal te ontkennen (met name in de links radicale/ anti-Amerikaanse hoek[xxix]), maar wordt duidelijk door de feiten tegengesproken. Inmiddels zijn er genoeg documenten door de Irakese oppositie verzameld die onomstotelijk aantonen dat de Anfal wel degelijk heeft plaatsgevonden, in opdracht van de Irakese regering, inclusief het bombarderen van de stad Halabdja. Het is inmiddels zelfs twee keer toegegeven door de neef van Saddam Hoessein, Ali Hassan Al Madjied, die de leiding had over deze genocide campagne, thans Iraks minister van Defensie.[xxx] Zelf wil ik hier nog aan toevoegen dat ik, vanwege mijn onderzoek, twee naar Nederland gevluchte Irakese kunstenaars heb leren kennen die in 1988 in Noord Irak waren. Zij hebben de chemische bombardementen ternauwernood overleefd.[xxxi]
Het ontkennen van de Anfal (in feite de vergeten Koerdische ‘Holocaust’ uit 1988) kan dan ook mijns inziens als zeer kwalijk worden gekenschetst. De directeur van het ‘Institut du Kurde’, te Parijs, Kendal Nezan, schreef in het voorwoord van de tentoonstelling Peintres d’ Anfal: “The tragedy, which burst in the world’s consciousness during the Exodus of April 1991, will mark the collective memory of the Kurdish people for a long time to come. Kurdish history will remain divided into ‘before’ and ‘after’ the Anfal (…) Western audiences are thus being given the opportunity to discover an artistic witness to one of the most tragic episode of the century, a century which invited genocide and which has been particularly rich in massacres and mass atrocities, dictated by fanaticism, intolerance, racism, and other ideological delusions”.[xxxii]
Wat betreft het bovenstaande heeft Edward Said zich van een heel ander gezicht laten zien, dan wat men in regel binnen de ‘progressieve’ sector van de alfawetenschappen van hem zou verwachten. Overigens staat Kanan Makiya niet alleen met zijn kritiek; er zijn meer oppositioneel gezinde Irakese intellectuelen die Said ronduit als hypocriet bestempelen.[xxxiii]
In Verzwegen Wreedheid wordt Orientalism zwaar onder vuur genomen. Makiya citeert Orientalism in de volgende context: “In een tijd dat grote delen van de rest van de wereld (Oost Europa, Latijns Amerika, China, Zuid Afrika) de mensenrechten en de democratie begonnen te ontdekken en het gevecht aangingen met de dictaturen van eigen bodem en de stalinistische bureaucratieën, waren de beste en begaafdste Palestijnen bezig geleerde boeken te schrijven die berustten op verklaringen als: ‘…alle academische kennis over India en Egypte is op de een of andere manier bevlekt met en gevormd door dit grove politieke feit (het imperialisme). Dat is wat ik beweer in deze studie van het oriëntalisme. Het is daarom juist, dat elke Europeaan in alles wat hij maar over de Oriënt te zeggen had, derhalve een racist, imperialist en bijna een totaal etnocentrist was’. Edward Saids boek Orientalism was een intellectueel project dat een hele generatie jonge Arabische wetenschappers beïnvloedde. Het bepaalde in de jaren tachtig ook de inhoud van westers universitair onderzoek naar het Midden Oosten. Het oorspronkelijke boek is nooit als kritiek op de huidige Arabische politiek bedoeld geweest, maar voedde de ingewortelde, populistische rancunepolitiek tegen het Westen. De in dat boek geanalyseerde verdraaiing van de werkelijkheid van het Midden Oosten dateerde uit de achttiende en negentiende eeuw, maar werd door jonge Arabische en ‘pro-Arabische’ wetenschappers omgesmeed tot een intellectuele en politieke agenda die geen voeling had met de werkelijke behoeften van de Arabieren. Die leefden immers in een wereld waar de wreedheid en niet het imperialisme hand over hand toenam”.[xxxiv]
Opmerkelijk is dat Edward Said nooit inhoudelijk gereageerd heeft op Makiya’s kritiek. Hij zwijgt zijn belangrijkste Arabische criticaster dood of doet hem slechts honend af. In Culture and Imperialism stelt Said bijvoorbeeld: On the one hand, no one in the dominant public space had paid much attention to Iraq as society, culture, or history until August 1991; then the outpouring quick-fix books and television programmes could hardly be stopped. Typically Republic of fear appeared in 1989, unnoticed. Its author later became a celebrity not because his book makes a scholarly contribution-he does not pretend otherwise-but because its obsessive and monochromatic ‘portrait’ of Iraq perfectly suits the need for dehumanized, ahistorical, and demonological representation of a country as the embodiment of an Arab Hitler. To be non-western (the reifying labels are themselves symptomatic) is ontologically thus to be unfortunate in nearly every way, before the facts, to be at worst a maniac, and at the best a follower, a lazy consumer who, as Naipaul says somewhere, can use but could never have invented the telephone”.[xxxv]
Los van de vraag of ik het eens ben met de algemene strekking van dit citaat, kun je je afvragen of dit alles wel op Kanan Makiya van toepassing is. Afgaande op het voorgaande (zoals de ‘Anfal-ontkenning’) kan er geconcludeerd worden dat Edward Said, wat betreft Irak, soms meer à-historisch te werk gaat dan Kanan Makiya. Over Saids bewering dat Republic of fear geen wetenschappelijke pretentie heeft, zou ik niet al te zeker zijn. De Leidse arabist Hans Jansen bijvoorbeeld noemt Republic of fear ‘het standaardwerk’ over het Irak van de Ba’ath.[xxxvi]
Elders doet Edward Said Kanan Makiya af als ‘Uncle Ahmed’. Het is tekenend hoe de discussie over het Midden Oosten, op Amerikaanse universiteiten althans, totaal is gepolitiseerd.[xxxvii]
Hoewel uit het voorgaande is gebleken dat Said en Makiya elkaar zeer hevig bestrijden denk ik dat hun beide visies waardevol zijn. Naar mijn mening sluiten ze elkaar niet uit maar vullen ze elkaar aan, los van alle polemieken. Belangrijk is om te realiseren dat beide auteurs twee volstrekt verschillende doelstellingen hebben. Het werk van Edward Said is zeker buitengewoon waardevol, zolang het de westerse beeldvorming van de ‘Oriënt’ betreft. Het moge duidelijk zijn dat Orientalism of Culture and Imperialism geen volledige verklaring bieden voor verschijnselen als Saddam Hoessein of Osama Bin Laden. Wel weet hij de vinger te leggen op het verwrongen beeld dat er in het westen bestaat van de Arabische wereld. Ik neig ertoe het niet eens te zijn met Kanan Makiya dat de verschijnselen die in Orientalism worden besproken geen geldigheid meer hebben, hoe belangrijk het werk van Makiya verder ook is. Door mijn afstudeeronderzoek bijvoorbeeld ben ik op vrij veel zaken gestuit die heel goed aan de hand van Orientalism zijn te verklaren. Alleen al het werk op zich van sommige kunstenaars uit Arabische landen (zoals het op de titelpagina getoonde voorbeeld van Nour-Eddine Jarram) laat zien dat deze thematiek wel degelijk relevant is. Dan heb ik het nog niet eens gehad over de receptiegeschiedenis van deze kunstenaars in Nederland. Uit eigen ervaring weet ik hoe onthutsend het beeld is, dat men in Nederland soms heeft van alles wat te maken heeft met de Arabische cultuur.[xxxviii] Het lijkt mij daarom buitengewoon zinvol om de reacties op de gebeurtenissen van 11 september te analyseren tegen de achtergrond van Orientalism.
Tot zover dit fragment van mijn verhandeling over Orientalism uit 2001. Zie hieronder een uitgebreid interview met Edward Said over Orientalism
Zie hieronder Edward Saids voordracht ‘The Myth of the Clash of Civilizations’, waarin hij het werk van Huntington behandelt:
[i] Zie Hans Jansen, Osama Bin Laden kan pion Irak zijn, het Financiëele Dagblad, 14-9-2001, of Ina Friedman, Aanval VS/wie steekt er achter?, Trouw, 17-9-2001 (interview met de Israëlische Irakspecialist Amatsia Baram). Verder is er sterk gesuggereerd door de verenigde Irakese oppositie in ballingschap, het zogenaamde Irakese Nationaal Congres (INC), dat Saddam Hoessein achter de aanslagen zat. Bewijzen hebben zij echter niet kunnen leveren en er is dan ook sterke kritiek geleverd op het INC door verschillende Irak kenners als de historicus Charles Tripp en het voormalig hoofd wapen inspecties van de VN, Scott Ritter.
Wat in dit verband wel interessant is zijn de verbanden tussen de eerste aanslag op het WTC uit 1993 en de Irakese geheime dienst. De belangrijkste dader van deze aanslag, Ramzi Yussuf, zit inmiddels gevangen in de Verenigde Staten. Hoewel de bewijzen juridisch nooit zijn hardgemaakt, heeft arabiste Laurie Milroie, in haar publicatie The politics of revenge; Saddam’s never ended war (Washington, 1998), overtuigende argumenten aangeleverd dat Ramzi Yussuf een Irakese geheim agent was.
Update 2010. Bovenstaande opmerking schreef ik in 2001, nadat ik me uitgebreid had laten informeren door iemand die ik zeker een expert zou willen noemen (een bekende Nederlandse arabist, wiens kennis ik zeer hoog acht, al deel ik veel van zijn opinies niet). Achteraf blijkt dit verhaal niet steekhoudend te zijn en zat Laurie Milroie er in meer opzichten naast. Ze geloofde ook (maar wie niet?) dat Irak nog over grote hoeveelheden massavernietigingswapens beschikte, al waren er toen ook al berouwbare tegengeluiden (bijvoorbeeld van iemand die het echt kon weten als Scott Ritter). Maar was dus allemaal onzin. Dus bij deze een kleine correctie op mijn opmerking uit 2001.
[ii] Uitzendingen Buitenhof, VPRO, 14-9-2001 en De onzichtbare vijand, VPRO, 14-9-2001
[iii] Er bevinden zich tegen de tachtig beeldende kunstenaars uit Irak in Nederland. De meeste van hen zijn begin jaren negentig naar Nederland gekomen als politiek vluchteling, hoewel er een klein aantal al eerder in Nederland actief was. De Irakese ballingengemeenschap is zeer complex, qua onderlinge verdeeldheid en politieke loyaliteit. Ik zag mij daarom ook genoodzaakt de Irakese journalist en kunstcriticus Ismael Zayer, de Koerdische politicoloog Fuad Hussein en Herman Divendal, coördinator van de mensenrechtenorganisatie AIDA, te raadplegen. Juist voor het onderzoeken van deze specifieke groep ballingen is het hele Midden Oosten debat zeer relevant, met name de kwestie Said versus Makiya. Simpel uitgedrukt gaat het hier om de kwestie ‘het westen heeft een imperialistische agenda in het Midden Oosten’ versus de slachtoffers van een ‘anti-imperialisch’ regime. In mijn scriptie heb ik de conclusie getrokken dat deze kunstenaars in feite in een gat vallen, tussen beide ‘tegenpolen’.
[iv] Floris Schreve, Van oriëntalisme naar een kans voor nieuwe ontmoetingen; hedendaagse kunstenaars uit Arabische landen in Nederland, afstudeerscriptie Universiteit Leiden, 2001. Voor een ander voorbeeld van een kunstenaar, voor wie de beeldvorming van het ‘oosten’ in het ‘westen’ ten zeerste relevant is verwijs ik naar de tentoonstellingscatalogus Saskia en Hassan gaan trouwen; Achnaton Nassar, een kunstenaar uit twee culturen, met bijdragen van Achnaton Nassar, Floris Schreve, Hans Sizoo, met een voorwoord van Kitty Zijlmans, Universiteitsbibliotheek Leiden, 2001.
[v] Edward Said, Culture and Imperialism, Chatto and Windus, 1993, p. 355.
[vi] Edward Said, denker over grenzen, (J. Rutten, red.), Boom, Haarlem, 1999, p. 16.
[vii] Edward Said, Orientalism; western conceptions of the orient, Londen 1978 (reprint 1995), p. 3, 14.
[viii] Ibidem, p. 209-210
[ix] Ibidem p. 21
[x] Ibidem, p. 105-106.
[xi] Ibidem, p. 288.
[xii] Ibidem, p. 314
[xiii] Ibidem p. 315-316
[xiv] Ibidem, p. 300-301
[xv] Alain Finkielkraut, De Terreur van de tolerantie, De Groene Amsterdammer, 2-12-1998.
[xvi] Ba’ath betekent in het Arabisch herrijzenis. De ‘Ba’ath’ ideologie werd in de jaren veertig ontwikkeld door de Christelijke Syriër Michel Aflaq. Uiteindelijk is de Ba’ath partij er in geslaagd om in Syrië en Irak de macht te grijpen. Ook in Libanon en Jordanië is de Ba’ath partij actief; zij het dat het daar om marginale groeperingen gaat. Overigens bestaat er een hardnekkig misverstand over deze ideologie, zij zou immers Islamitisch van aard zijn. Dit is niet juist. Deze stroming is van pragmatische seculiere aard en kenmerkt zich door een extreem ‘Pan-Arabisch’ nationalisme. Aflaqs voornaamste inspiratiebron was immers Mussolini’s fascisme. Aflaq: “Nationalism is love before anything else. He who loves doesn’t ask for reasons. And if he were to ask, he would not find them. He who cannot love except for a clear reason, has already had this love wither away in himself and die”. De ABSLP van Saddam Hoessein (Arabic Ba’athi Socialist Leaders Party) heeft er alles aan gedaan om het Islamitische fundamentalisme sterk te onderdrukken.
[xvii] Orientalism, p. 1
[xviii] Kanan Makiya, Verzwegen Wreedheid, Amsterdam, 1993, p. 294.
[xix] Ibidem, p. 341
[xx] Ibidem, p.207.
[xxi] Ibidem, p. 19.
[xxii] Orientalism, 346.
[xxiii] Makiya, p. 379-380.
[xxiv] Edward Said; denker over grenzen, p. 22
[xxv] Culture and Imperialism, p. 359
[xxvi] Ibidem, p. 359-360
[xxvii] Floris Schreve, Van Oriëntalisme naar een kans voor nieuwe ontmoetingen, hoofdstuk 1, p. 8-31
[xxviii] Mudhaffar Al Nawab heeft een keer opgetreden in Nederland op het festival Irak, een cultuur in ballingschap, georganiseerd door AIDA. Een lezenswaardig verslag van dit gebeuren is het artikel van Marijn van der Jagt, Een dichter die alle tegenstellingen overstijgt; Al Nawabs zintuigen functioneren het best bij gevaar, de Volkskrant, 13-12-1996.
[xxix] Een duidelijk voorbeeld van deze strategie wordt toegepast in Rendez-vous in Bagdad, EPO, Antwerpen, 1996. Het gaat hier om een verslag van links georiënteerde Belgische intellectuelen, die een bezoek aan Bagdad brengen om de kwalijke gevolgen van het embargo te ‘onderzoeken’. In hun unanieme veroordeling van het embargo achten zij het noodzakelijk om herhaaldelijk Saddam Hoesseins bewind te bagatelliseren of zelfs te prijzen. Zo worden de Koerdische opstandelingen ‘verraders’ genoemd, p. 20. De Anfal wordt slechts één keer besproken en wordt op grond van hetzelfde document ‘ontkend’, p. 20-21. Saillant is ook dat in het ‘historisch overzicht’ bij het jaar 1988 de Anfal niet wordt vermeld, hoewel daar toch, in een periode van vier maanden, tussen de 100.000 (officiële cijfers van de regering in Bagdad) en de 180.000 (cijfers van de Koerdische oppositie) Koerden zijn vermoord, p. 235 (cijfers slachtoffers van de Anfal, Makiya, p. 175).
Voor verdere lectuur wat betreft de ‘Anfal-ontkenning’ wil ik verwijzen naar Ramsey Clark (voormalig minister van justitie van de V.S. in de regering Johnson, tegenwoordig een van de belangrijkste woordvoerders van extreem links in Amerika), The fire this time; US war crimes in the Gulf, Thundermouth Press, New York, 1992. Ook hij baseert zich op het desbetreffende document (Army War College Team, Department of Defence, Washington, 1988) om de Anfal te ontkennen.
[xxx] Makiya, p. 176-177
[xxxi] Het betreft de beeldende kunstenaars Aras Kareem en Qassim Alsaedy. De Koerdische kunstenaar Aras Kareem komt uit Suleimanya (Noord Irak) en heeft een groot deel van zijn familie verloren tijdens de Anfal-operaties. Na de golfoorlog was hij actief in de Koerdische opstand en werd hij gezocht door de Irakese geheime dienst, waardoor hij permanent moest onderduiken. In 1993 lukte het hem om met zijn vrouw en twee kinderen naar Nederland te vluchten.
Qassim Alsaedy komt oorspronkelijk uit Bagdad en is van Arabische afkomst. Hij was leerling van Shakir Hassan Al Sa’aid, een van de grootste vernieuwers van de Irakese kunst van de twintigste eeuw. Tijdens zijn studententijd (1969-1974) sloot Alsaedy zich aan bij de linkse oppositie tegen het Ba’ath bewind. Hiervoor heeft hij lange tijd in de gevangenis moeten doorbrengen. Alsaedy maakte eind jaren zeventig furore als kunstenaar in Libanon en Syrië. Begin jaren tachtig besloot hij terug te keren naar Irak, om samen met de Koerdische guerrilla mee te werken aan de bevrijding van zijn land. Na 1988 week Alsaedy uit naar Libië, werd docent aan de kunstacademie van Tripolie, maar raakte na zeven jaar opnieuw in politieke problemen. In 1995 vluchtte hij naar Nederland.
[xxxii] Art d’ Anfal, Institut du Kurde, Parijs, 1995, p. 3. Deelnemer aan deze tentoonstelling was o.m. de hier boven genoemde Koerdische kunstenaar Aras Kareem, die tegenwoordig in Nederland woont.
[xxxiii] De in Nederland werkzame Koerdische politicoloog, Fuad Hussein, verklaarde mij: “Edward Said is hypocriet. Op een symposium aan de Universiteit van Amsterdam verklaarde hij dat de Arabische wereld in het westen te negatief wordt afgeschilderd. Toen ik hem na afloop onder vier ogen sprak, zei hij mij dat hij nooit van zijn leven in Irak zou willen wonen, daar hij de dictatuur van Saddam Hoessein te verwerpelijk vindt. Zoiets zegt hij nooit in het openbaar”. De in Nederland wonende Irakese journalist Ismael Zayer (oa. politiek commentator van de Arabische krant Al Hayat, uitgegeven te Londen) zei mij het volgende: “While he was playing the piano and writing books about the negative influence of imperialism, in the mean time, we were fighting against a regime which calls itself ‘anti-imperialistic’. We risked our lives at the moment that he denied the crimes of the Ba’ath. When we were in prison, Said told the world, that Saddam was not the criminal, but mainly the west”. Overigens zijn zowel Fuad Hussein als Ismael Zayer goed bevriend met Kanan Makiya.
[xxxiv] Makiya, p. 337-338.
[xxxv] Culture and Imperialism, p.367-368
[xxxvi] Hans Jansen, Nieuwe Inleiding tot de Islam, Coutinho, 1998, p. 229.
[xxxvii] Norvell B. De Atkene, Daniel Pipes, Middle Eastern Studies; what went wrong?, ‘Academic Questions’, Winter 95-96.
[xxxviii] Ter illustratie kan ik vele kritieken noemen uit diverse kranten. Een belangrijk voorbeeld hiervan is Janneke Wesseling, kunstcritica van de NRC. Het is verbijsterend hoe zij telkens weer de plank weet mis te slaan wanneer het niet-westerse hedendaagse kunst betreft, zoals blijkt uit haar recensies van Kunstwelten im Dialog (1999), Continental Shift (2000), 12 Hedendaagse Arabische kunstenaars (2001) en Unpacking Europe (2002). Ook verschillende culturele instellingen (musea en galeries) hebben hier duidelijk moeite mee. Verder zijn sommige kunstenaars bij tijd en wijle behandeld op een wijze die dicht tegen het racisme aanschurkt. Als voorbeeld kan ik noemen de gemeente Vlaardingen die heeft getracht een expositie te verbieden van de Palestijnse kunstenaar Jamal Khamis en de openingstoespraak van een tentoonstelling van de Irakese kunstenaar Salman Al Basri, door Frits Bolkestein. Bolkestein verklaarde oa. dat hij hoopte dat de kunstenaar weer zo snel mogelijk naar Irak kon vertrekken. Verder zei hij niets van kunst te weten, maar wilde hij wel vertellen hoe hij persoonlijk Saddam Hoessein had ontmoet. Het meest extreme voorbeeld waar ik op ben gestuit is de kwestie van de Egyptische kunstenaar Achnaton Nassar en de vreemdelingenpolitie. Deze politiedienst achtte het nodig het werk van Nassar in een kluis te verstoppen omdat het gezagsondermijnend zou zijn. Toen ik samen met Achnaton Nassar dit feit aan het licht had gebracht en het gepubliceerd kreeg in Trouw, verklaarde de politie van Amsterdam, bij monde van woordvoerder Klaas Wilting, dat het werk ‘aanstootgevend voor Moslims zou zijn’. Ook is de affaire rond de opera Aïsja is mijns inziens te verklaren uit een ‘goedbedoelde’ vorm van oriëntalisme. Waarom een imam raadplegen als het om het realiseren van een theaterproductie gaat? Het antwoord is simpel; puur omdat het met de islam te maken heeft. Ter vergelijking, geen uitgever zou op het idee komen om Bisschop Eyck van Groningen te raadplegen, wanneer het om een roman van Reve zou gaan. Al deze zaken heb ik echter uitvoerig in mijn afstudeerscriptie besproken. Het betreft het gehele vierde hoofdstuk en grote delen van het vijfde hoofdstuk.
// <![CDATA[
http://knockknock.punt.nl/knockknock/register_new.php?Site=10720″>
Hartelijk dank.
BeantwoordenVerwijderen
Werken die veiligheidsdiensten, cia, aivd, dan toch echt van acht tot halfvijf en tijdens Zon- en feestdagen gesloten, of bent u zo bijzonder goed geïnformeerd ?
Bij de politieke elite twijfel ik voortdurend tussen dom en crimineel.
BeantwoordenVerwijderen
Het is geen optie. Er bestaat geen mogelijkheid dat de islam de gehele mensheid zal verzieken. Net als een teek, een luis, het hiv-virus of een kankergezwel heeft de islam een gastheer nodig. Het slechte van de wereld kan niet overleven zonder het goede. De islam kàn niet op zichzelf staan, omdat het alleen kan bestaan ten koste van een ander. Dat is het unieke van een parasiet.
Er bestaat ook geen kans dat de islam tot het einde der tijden blijft voortbestaan, net als heb bewind van Stalin, Pol Pot en Hitler heeft de islam ook tegenwoordig in Nederland meelopers. Stalin werd gesteund door de communisten, Hitler door de NSB en Pol Pot door Paul Rosenmöler. De islam word gesteund door een combinatie van àl die groepen samen met hun trawanten en collaborateurs. Onderandere Anja Meulenbelt en Dries van Agt.
De islam loopt op haar laatste benen, de islam is op sterven na dood. Omdat de islam verzonnen is kan ik er een eind aan verzinnen, en niets of niemand houdt mij tegen. Het einde van de islam staat hoe dan ook gepland op 31 December 2013 ‘s-middags om vier uur. Zeg maar dat Vanhetgoor het gezegd heeft. Vervolgens moeten overal ter wereld alle moskeeën worden afgebroken, evenals de islamitische scholen. Dan moeten alle ex-moslims worden gedéprogrammeerd. En tot slot moeten de schuldigen worden bestraft.
Het is geen optie, er is maar één manier om de wereld te behouden voor de beschaafde mensen; de islam zal ten einde komen. Dit jaar nog!
BeantwoordenVerwijderen
Reacties
Goed verwoord vanhetgoor, Zoisut!
Verwijderen
Heb ik ook vaak aan gedacht, alleen waar moet de wereld nog doorheen. De islam heeft het kiem van zijn eigen ondergang in zich. Er zit zo weinig integriteit in het systeem. Naar elkaar en zeker naar hun “tegenstanders”. Hoe groter het wordt, hoe meer het onhoudbaar wordt. Dit geldt eigenlijk voor alle door de mens gevormde systemen. Of het systeem nou door een geloof wordt geïnspireerd of door een ideologie of door een kapitalistisch systeem of een product (bedrijf) of een politiek idee (EU) of het gras van de buren. Er is een punt waar het niet meer werkt. En het ene systeem zal sneller onderuit gaan dan het andere en de islam heeft dan ook alles in zich om onderuit te gaan. De islam past zich niet aan de omstandigheden (gelukkig anders hadden we pas echt een probleem) maar of ik het nog ga meemaken…
Verwijderen
Hoera voor Vanhetgoor ! Echt waar.
Verwijderen
Nu ik hier toch bezig ben (een eind verderop in de discussie), ook hier maar een opmerking. Van het Goor, als ik het goed begrijp vind jij het opkomen voor de rechten van de Palestijnen (die niet eens allemaal Moslim zijn)’collaboreren’ met ‘de islam’? Los van of er überhaupt zoiets bestaat als ‘collaboreren’ met ‘de islam’, ben je in staat afzonderlijke problemen helder te analyseren, of is het voor jou allemaal een grote brei? Snap je zelf wat er allemaal aan de hand is, of maak je er bewust zo’n hutspot van? Toon maar eens aan waarin bijvoorbeeld de door en door Katholieke van Agt een steentje bijdraagt aan een evt islamitische wereldheerschappij. Ben benieuwd of je dat kan en vooral of je dat ook op een serieus forum kunt slijten. Hier maak ik me geen illusies, hoewel ook ik verbaasd zou zijn als je hierin bijvoorbeeld Hans Jansen meekrijgt. Nu hij toch op dit forum bezig is, ben ik best wel benieuwd wat hij hiervan vindt. Zou daar graag wat meer van willen vernemen 😉
Verwijderen
Het is niet de islam die momenteel een flinke greep in onze portemonnee doet, onze vrijheid afpakt, maar de ‘Bovenonsgestelden’.
BeantwoordenVerwijderen
Een hoopvol geluid.
http://www.youtube.com/watch?feature=QeDm2PrNV1I
BeantwoordenVerwijderen
Reacties
Bedankt voor het linkje..
Verbluffend, en alle respect voor het bewustzijn van deze knaap…
Welkom in de 21ste eeuw
Persoonlijk (of weet het eigelijk wel zeker) denk ik dat internet hier een bewonderende en bemoedigende rol in speelt.
Op vragen hoe deze `jongen` dat allemaal wist, noemt hij diverse malen “Internet” !!
Bewoners van de islamitische staten zien nu met eigen ogen hoe mensen leven in het vrije westen, en hoe het anders kan.
Zonder voorgelogen te worden door achterlijke islamisten en schriftgeleerden.
Dankzij sociale media..
Deng Xiaoping, de “vader des vaderland” van China wederopstanding, was jaren lang dom gehouden door de buitenlandpoliticologen van zijn “socialistische partij”
En dacht dat ze in het buitenland nog in de middeleeuwen leefden.
Toen hij in het ´buitenland´ kwam (pre-internet tijdperk) keek tie zijn ogen uit.
Sociale media helpt de evolutie een handje..
En Geert Wilders heeft weer gelijk…`moslims !! werp het juk van die achtelijke islam van U af, en er is zoveel mogelijk`
Een sprankelend zonnestraaltje van bemoediging in die inktzwarte duisternis van de islam.
Hup.. de mastodonten van de islam naar het museum.
Verwijderen
Het kan dus wel in die krant. Je hoeft het er niet mee eens te zijn maar het zet wel tot nadenken: http://www.volkskrant.nl/vk/nl/3184/opinie/article/detail/3471059/2013/07/06/Er-is-geen-moraal-zonder-God.dhtml
BeantwoordenVerwijderen
Reacties
Mbt tot moraal raakt het kant noch wal 🙂
Verwijderen
Toch vraag ik me af in hoeverre de oppositie tegen Morsi iets te maken had met het dictatoriale islamisme van de moslimbroeders. Op TV zag ik ook Egyptenaren die boos waren omdat het brood 5 x zo duur was geworden vanwege afschaffing van subsidies op brood. De meeste opstanden draaien om armoede, werkloosheid en voedselprijzen; zo begon de Arabische “lente”.
Ook onder Mubarak waren niet-moslims een zondebok om het falen van de overheid te verdoezelen. Bij aanslagen en pogroms tegen die minderheden grepen politie en leger vaak niet in, of deden zelfs mee. Er is geen reden om aan te nemen dat het leger nu ineens die minderheden gaat beschermen. Ook de volgende regering zal zondebokken nodig hebben; Egypte ligt economisch op haar gat en ik zie niet hoe dat heel snel kan veranderen.
De volgende Egyptische regering zal de subsidies op brood evenmin kunnen handhaven.
BeantwoordenVerwijderen
Reacties
Dandruff heeft gelijk.
Verwijderen
en paardenbonen uit Frankrijk. Schijnt voedsel voor armelui te zijn.
Verwijderen
Als je dit als gegeven neemt (en ja ik denk ook dan Dandruff gelijk heeft) dan heeft het geen zin om naar democratie te streven als het land daar niet aan toe is. De middenklasse moet groot genoeg zijn en dat betekend dat de economie redelijk goed moet draaien en ondernemerschap lonend is. En natuurlijk vergeet ik nu heel veel belangrijke zaken. Ook de cultuur en aanwezige ideologiën bepalen veel. In china kan een democratie wel eens f.. verkeerd uitpakken omdat ze nogal een beetje alleen aan zichzelf denken en dat werkt niet zo goed in een democratie. Egypte en de rest van de arabische landen is er (ook) niet aan toe en wat je in turkije ziet gebeuren is dat een ideologie een prille (wat heet) democratie om zeep wil helpen. (of mag ik dat niet zeggen). Raak de mensen in de portemonnee en de democratie is snel overboord. (of als er veel te verdienen is, is de democratie ook snel overboord).
Verwijderen
Recente omwentelingen in Egypte worden in termen van Democratie, Arabische Lente en gekuip van de locale Moslim Broederschap verslagen, maar terecht wijst Dandruff [7.07.13/13.29u] op de explosieve stijging van de broodprijs. En die van de spijsolie zal er denk ik ook wel zijn en tellen, en dan heb je zo een opstand in Egypte (Caïro).
Over het alledaagse leven van de ‘gewone Egyptische man’ worden we slecht geïnformeerd. Hoe die moet leven, kan beslissender / voorspellender zijn voor het ontstaan van een politieke agitatie dan Verheven slogans’’
Bestaat over die ‘Mohammed Hasan de Egyptenaar’ recente, toegankelijke literatuur? Vele jaren geleden las ik enige pagina’s uit een publicatie van een Noorse anthropologe over haar participerend onderzoek bij een gewoon Caïrees gezin. Een boeiend verhaal over een afschuwelijk, gewoon Egyptisch leven. Met dat participeren hield ze naar ik mij herinner maar op.
Ik had graag haar artikel of boek helemaal uitgelezen, maar kreeg die niet te pakken. En ook niet iets dergelijks. De naam van de anthropologe ken(de) ik niet. Wie weet!
BeantwoordenVerwijderen
“Dat de Egyptenaren het juk van de sharia hebben afgeschud, en dat mogelijk ook nog op eigen kracht voor elkaar hebben weten te krijgen, is het bemoedigendste bericht over de islam sinds de staatsgreep van Khomeini in Iran in 1978-1979.”
Hier zal men het mogelijk interpreteren als een overwinning van de goede islam over de slechte ?
islam, zo slecht nog niet.
BeantwoordenVerwijderen
Reacties
“In Turkije bestond, voordat Europa daar ingreep, een subtiel evenwicht tussen islam en leger. Europa heeft het evenwicht dat daar bestond verbroken, ten gunste van de islam, omdat militaire regimes nu eenmaal niet voldoen aan de hoge Europese normen”
Ik hier toch met een paar ernstige vragen…..
Verwijderen
Belangrijke kandidaat usa president Ron Paul:
http://www.zerohedge.com/news/2013-07-08/ron-paul-new-egyptian-war-americans-lose-again
BeantwoordenVerwijderen
Niet te vroeg juichen. Obama heeft namelijk een plan B om de Moslimbroederschap weer aan de macht te helpen. Journalist Daniel Greenfield(aka Sultan Knish) daarover:
http://frontpagemag.com/2013/dgreenfield/baracks-plan-b-for-the-brotherhood/
BeantwoordenVerwijderen
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderen
“De nieuwe machthebbers in Egypte hebben niet de steun van Obama, want die gaf publiekelijk de voorkeur aan een Egypte onder de sharia en onder Mursi.”
Ik begrijp heel goed dat de Amerikaanse Republikeinen elke gelegenheid aangrijpen om een Democratische president in een kwaad daglicht te plaatsen. Dat is politiek.
Ik begrijp ook heel goed dat Europeanen met een rechtse kijk op de wereldpolitiek graag meedoen aan een partijtje Obama bashen. Dat is vriendjespolitiek.
Wat ik echter niet begrijp dat is waarom Obama er belang bij zou hebben dat Egypte een Moslimstaat wordt! Waarom zou Obama er belang bij hebben dat de Joodse staat Israël langzaam maar zeker wordt ingesloten door vijandige Islamitische regimes, met legers en atoombommen en Arabieren die een broertje dood hebben aan Amerikanen en Joden?
In Amerika wonen heel veel Joden. Een deel van hen is Republikein, een ander deel stemt Democraten. Maar als het om de Joodse zaak gaat en het belang van de staat Israël dan vormen zij één front. Als Obama zou willen dat de Moslimbroederschap de macht in Egypte krijgt, zijn de Democraten alle steun van alle Joodse kiezers kwijt. Welk belang heeft Obama daarbij?
Dat de Republikeinen daar belang bij hebben is evident; als zij de wereld ervan kunnen overtuigen dat Obama een Crypto-Islamiet is met een verborgen agenda om de wereld te Islamiseren dan hebben de Republikeinen op voorhand alle verkiezingen voor de eerstkomende 30 jaar gewonnen. Maar ja, wie trapt daar nu in?
Zou iemand mij daarom hier eens kunnen uitleggen waar voor Obama en Amerika het voordeel te halen valt als de Amerika-hatende Moslims in steeds meer landen aan de macht komen?
BeantwoordenVerwijderen
Reacties
Wat is jouw belofte nog waard ?
Verwijderen
@sirik
A- Uw vraag is off-topic.
B- Ik kan mij niet herinneren dat ik u ooit iets heb beloofd.
C- Indien Egypte een Islamitische staat wordt onder de dictatuur van de Sharia, en alszodanig zich natuurlijkerwijs zal gaan ontpoppen als een aartsvijand van het buurland Israël (en van Europa & Amerika), wat heeft Obama daar dan voor zichzelf en zijn partij mee gewonnen? In de politiek gaat het namelijk altijd om belangen, en ik zie hier niet het belang van Obama. U misschien wel?
Verwijderen
A JA.
B Kan kloppen, maar ik help je met: “Tijd om dit gekkenhuis te verlaten.”
C Tussen Obama en Bush is er nauwelijks verschil. Evenzo betreffende de Democraten en Republikeinen. Bij ons thuis hebben we hetzelfde probleem: PVDA=VVD=CDA met een af en toe klein pikkie Peggold. Gelukkig valt er nu wel iets te kiezen. En dat is niet SP.
Verwijderen
“Zou iemand mij daarom hier eens kunnen uitleggen waar voor Obama en Amerika het voordeel te halen valt als de Amerika-hatende Moslims in steeds meer landen aan de macht komen?”
Voor een antwoord op je vraag lees het het volgende blog van Barry Rubin.
http://rubinreports.blogspot.nl/2013/07/at-last-secret-of-president-barack.html
BeantwoordenVerwijderen
Reacties
Beste Anoniem,
Barry Rubin blaast aan het eind van zijn blog zijn eigen beweringen over het beleid van Obama op met de opmerking:
“It should be emphasized that aside from everything else, this is a ridiculous U.S. strategy….
Precies, echter niet de strategie van Obama is ridicuul, maar de onzinnige theorie die Barry Rubin hierover heeft verzonnen is volstrekt belachelijk. Als Rubin gelijk had gehad dan was Obama al jaren geleden gestopt met de drone-aanvallen op Islamitische doelen en had hij Bin Laden nooit geliquideerd. Overigens zegt Rubin nergens dat Obama een “voorkeur” voor de Islam zou hebben, zoals de heer Jansen hierboven beweert, maar alleen maar dat Obama de strijd tegen de Islam zou hebben opgegeven. Dus Rubin beantwoord ook niet mijn vraag waarom Obama graag zou willen dat Egypte een Islamitische dictatuur zou worden.
Als Hans Jansen en zijn vaste lezers hier beweren dat Obama een fan van de Moslimbroeders zou zijn dan weten zij vast ook wel waarom, en dan zou ik dat graag uit hun pen willen vernemen.
Verwijderen
“Als Hans Jansen en zijn vaste lezers hier beweren dat Obama een fan van de Moslimbroeders zou zijn dan weten zij vast ook wel waarom, en dan zou ik dat graag uit hun pen willen vernemen.”
Omdat Obama denkt dat hij met de steun aan de Moslimbroeders, de z.g.n. gematigden steunt, die de Salafisten onder de duim zullen houden en Al Qaida
op die manier ook minder succesvol kan zijn.
BeantwoordenVerwijderen
Hoe het in de NL media staat, weet ik niet precies maar ik vrees het ergste, denk weer aan Petra en Monique, maar internationaal wordt toch wel gedacht dat Obama de MB steunt.
Zeker in Egypte wordt dat door velen gedacht, zie de teksten op de spandoeken die op de tv zichtbaar geweest zijn. Waarom Obama de MB steunt, weet ik niet, mensen doen nu eenmaal dingen waarvan ze zelf niet weten waarom ze die doen – zouden anderen het dan wel moeten weten?
Overigens zitten er ook sharia-fundamentalisten in de anti-MB coalitie.
BeantwoordenVerwijderen
Reacties
Egypte is een kruitvat en een potentiële vijand van Israël. Het horrorscenario voor Israël, en daarom ook het horrorscenario voor elke Amerikaanse president, is dat de MB via een staatsgreep aan de macht komen, en van Egypte een Islamitische dictatuur maken.
Obama is een diplomaat die daarvoor een oplossing zoekt langs diplomatieke weg. Een diplomaat die als conflictbemiddelaar wil optreden moet daarbij altijd een paar zaken in acht nemen:
A- Hij moet zelf boven de partijen blijven staan, en mag dus niet een van de partijen meer sympathie tonen en meer steun geven dan een andere partijen. Als hij die fout begaat wordt hij niet meer als onpartijdig ervaren en wordt hij zelf onderdeel van het conflict. Dit is vaak erg lastig, vooral als er partijen zijn die de onpartijdigheid van de diplomaat interpreteren als sympathie voor de vijand.
B- Een oplossing kan alleen worden bereikt als alle partijen de oplossing ook als een oplossing ervaren. Dat betekent dat alle partijen het idee moeten hebben dat zij met de geboden oplossing ook voor zichzelf een voordeel hebben behaald. Als een partij er met een onevenredig deel van de buit vandoor gaat terwijl de andere met lege handen blijft staan, dan is het conflict niet opgelost want dan zal de benadeelde partij zich daar niet bij neerleggen en zijn strijd voortzetten.
Zou het niet zo kunnen zijn dat de beschuldigingen aan het adres van Obama dat hij een vriendje van de Moslimbroeders zou zijn berusten op een misverstand? Als Amerika zelf geen partij wil worden in het binnenlandse conflict, zodat zij als een onpartijdige bemiddelaar de zaak in goede banen kan leiden, dan kan Obama zich niet op voorhand uitspreken tegen de Moslimbroeders. Uiteraard zullen tegenstanders van de MB dit ten onrechte kunnen uitleggen als sympathie voor de Moslims, iets waar de Republikeinen natuurlijk graag misbruik van maken om Obama in een kwaad daglicht te plaatsen als Crypto-Islamiet.
Verwijderen
Er is nagenoeg geen enkele zin waar in het bovenstaande stuk van ‘Max Goedblick’. Bij ‘waar’ denk ik aan de ouderwetse betekenis die dat woord had in de dagen van weleer, voordat het postmodernisme als fatsoenlijk ging gelden.
Egypte is geen ‘potentiële vijand’ van Israël, maar gewoon een vijand.
‘Horrorscenario’? Egypte is militair niet tot veel in staat. Denk aan 1948, 1956, 1967, 1973.
Obama is geen ‘diplomaat’, maar een politicus.
Een diplomaat staat niet ‘boven’ de partijen. Hij vertegenwoordigt één van de partijen.
Wat Obama is of denkt, weet niemand. Feit is dat zijn acties steeds uitpakken in het voordeel van de politieke islam. Dat leidt tot allerlei wilde fantasieën waarvan het onzeker is of een daarvan juist zal blijken. Maar wie weet.
Verwijderen
In Syrië de Russen wegtreiteren ?
BeantwoordenVerwijderen
Obama praat de stasi-praktijken van de NSA goed.
Dat zegt mij genoeg, als democraat.
Overigens is Guantánamo Bay, volledig legaal, nog steeds open. Een loze belofte.
Obama vecht o.a. in Libie, Irak, Afghanistan, Jemen, en honderden andere plaatsen.
Nixon + Bush = Obama.
BeantwoordenVerwijderen
Reacties
Je overschat de macht van een president schromelijk sirik, en je onderschat de tegenwerking die Obama krijgt nog meer. Verder hebben je argumenten niets met Egypte te maken.
Verwijderen
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
Verwijderen
Ten tijde van Bush kwamen uit de linxe kerk andere geluiden.
Hmmm, wat voor de ene geldt, geldt niet voor de ander, Bakens verzetten ? Zoiets ?
Blijft staan:
“president said he will meet soon with a privacy and civil liberties oversight board to discuss ways to balance the need for U.S. surveillance while respecting people’s right to privacy.”
Het Newspeak-woord van de dag is “Balance”.
Iemand afluisteren zonder de privacy te schenden….? Dat is afluisteren met bloemkooltjes in je oren.
Yes, we can !
Verwijderen
De president zit hooguit acht jaar in het Witte Huis. In het Pentagon en de CIA zitten ambtenaren hun hele carriere en voeren een beleid op basis van lange termijn planning. Wat die daar allemaal uitspoken weet vaak de president niet eens. Die afluisterpraktijken zouden daarom best nog wel eens op verzoek van Bush kunnen zijn opgestart. In elk geval zou het onder een Republikeinse president niet anders zijn gegaan.
En terwijl jij je daar druk over zit te maken heb jij niet in de gaten dat jij al meer dan 10 jaar wordt afgeluisterd door de Mossad:
http://tweakers.net/nieuws/24562/e-spionage-via-achterdeur-aftapsoftware-aivd-en-politie.html
Verwijderen
“Die afluisterpraktijken zouden daarom best nog wel eens op verzoek van Bush kunnen zijn opgestart. In elk geval zou het onder een Republikeinse president niet anders zijn gegaan.”
Daar zou ik het best mee eens kunnen zijn.
Echter.
Obama is en blijft verantwoordelijk.
En wat nog erger is, is dat hij het goed praat.Kortom hij ontkent niet maar vind het geen bezwaar dat de grondrechten van de Amerikanen geschonden wordt.
Hij heeft als president, niet Bush, de verkoop van ‘1984’ bij Amazon. met 700% doen stijgen.
Je bent toch wel bekend met Orwell, Max ?
”
In het Pentagon en de CIA zitten ambtenaren hun hele carriere en voeren een beleid op basis van lange termijn planning. Wat die daar allemaal uitspoken weet vaak de president niet eens.”
Gezien je, kennelijk, uitstekende contacten in het witte huis, stel ik voor dat je Obama daarover inlicht.
Verwijderen
Het is niet zo moeilijk om Obama te begrijpen meneer Jansen. U hoeft daarvoor alleen maar even uw rechtse vooroordelen over deze linkse president te laten varen, en gewoon even nuchter naar de Egyptische situatie te kijken. Dan gaat u vanzelf zien hoe Obama rollt.
Natuurlijk meneer Jansen is Obama een politicus, daar heeft u 100% gelijk in. Maar behalve politicus is hij óók een diplomaat, in die betekenis van het woord dat hij probeert om de situatie in Egypte middels diplomatie in goede banen te leiden.
En ja, als president van Amerika vertegenwoordigt Obama ook belanghebbende partijen, namelijk Amerika, Israël, en iedereen die er geen belang bij heeft dat het in Egypte niet uitdraait op een burgeroorlog alla Syrië. Daarom probeert Obama m.b.t. het conflict in Egypte om als “conflictbemiddelaar” en adviseur boven de betrokken Egyptische partijen te staan, en de democratie haar heilzame werk te laten doen. Dat doet Obama ook, en wie dit begrijpt en ziet die begrijpt ook heel goed welk plan Obama heeft, hoe hij te werk gaat en waarom hij “not amused’ was toen het Egyptische volk veel te vroeg om het aftreden van Morsi begon te roepen.
De bedoeling van Obama en de Egyptische machthebbers in en achter de legertop was namelijk dat de MB niet in 2011 maar wél bij de eerstvolgende verkiezingen een democratische nederlaag zouden gaan lijden. Een overgrote meerderheid van het Egyptische volk wil namelijk absoluut geen Islamitische dictatuur in dat land, maar een democratie met vrijheid van meningsuiting en vrijheid van religie.
De harde kern van de Moslimbroeders zijn echter anti-democratisch omdat democratie in strijd is met hun geloofsovertuiging. Daarom was het voorspelbaar dat als de MB aan de macht zijn zij stapje voor stapje de democratie weer zouden gaan ontmantelen met de bedoeling om van Egypte een Sharia-dictatuur te maken. Daardoor zullen zij echter wel heel veel sympathie en en steun van de bevolking verliezen, want de meerderheid wil dat beslist niet. Dit alles had zich ook al in gang gezet zoals u weet.
Als Morsi nu niet was afgezet dan hadden de MB tegen de tijd van de volgende verkiezingen voor een onmogelijke keus gestaan: ofwel eerlijke verkiezingen maar dan zelf een verpletterende nederlaag leiden en de macht verliezen, ofwel geen verkiezingen meer.
Kiezen zij voor het eerste, dan hebben de MB zichzelf langs democratische weg buiten spel gezet. Hoera.
Kiezen ze voor de tweede optie, dan heet dat een staatsgreep, en kan het leger ze met steun van de bevolking, Amerika en de hele internationale gemeenschap afzetten en de MB als een staatsgevaarlijke anti-democratische partij opnieuw verbieden. Hoera! Hoera!
Daarom wilde Obama graag dat de MB de eerste verkiezingen zouden gaan winnen, want daarmee zijn ze namelijk op een dood spoor gezet! Ze zijn namelijk anti-democratisch, maar moesten eerst nog hun ware gezicht nog tonen alvorens ze konden worden weggestemd. Een andere of betere optie was er niet in 2011.
Daarom delen Obama en ik ook niet uw blijdschap over het feit dat Morsi nu reeds op ondemocratische wijze is afgezet. De MB hebben nu nog teveel aanhang en bij de volgende verkiezingen een stok om de hond te slaan en en dus zijn ze in Egypte voorlopig nog niet van hen af.
Als u bovenstaande niet gelooft meneer Jansen, kan u dan vertellen wat voor Egypte het beste scenario zou zijn geweest om van de MB af te komen en welke rol de Amerikaanse president daar dan in had moeten spelen? Gewoon niet praten maar doodschieten zoals cowboy Bush dat in Irak en Afghanistan heeft gedaan, waar het nu nog steeds een politieke teringbende is?
BeantwoordenVerwijderen
Reacties
Leuk al die desinformatie-bullebakkerij van de nog steeds anonieme ‘Max Goedblick’. ‘Cowboy Bush’; Jansen moet zijn ‘rechtse vooroordelen’ laten varen; er bestaan kennelijk mensen ‘die er belang bij hebben’ dat het een burgeroorlog wordt in Egypte en Syrië. U heeft goed opgelet, beste ‘Max Goedblick’, maar tijdens de lessen van wie?
Maar pas echt leuk wordt zijn laatste bijdrage bij de zinsnede ‘Obama en ik’. Het wachten is op Obama die het heeft over ‘Goedblick en ik’.
En ja, Egypte is zoals u schrijft voorlopig nog niet van de MB af, je kunt goed merken dat u er verstand van heeft. Dit heeft u wis en waarachtig goed gezien.
Verwijderen
HansJansen Mijn bijdrage van 10-07 heb ik enigszins gehaast geschreven, daarom zijn daar wat tikfouten in achtergebleven. Maar een welwillende lezer kan uit de strekking van mijn verhaal wel opmaken dat in de zinsnede “en iedereen die er geen belang bij heeft dat het in Egypte niet uitdraait op een burgeroorlog alla Syrië.” een dubbele ontkenning staat die daar niet thuis hoort.
Wat de hoogleraren betreft die mij in hun colleges aanwezig hebben gezien kan ik u verzekeren dat die allen voor hun lesmateriaal gebruik maakten van literatuur dat te boek stond als “wetenschappelijk verantwoord” en zij zich beriepen op feiten die waren gecheckt en konden worden gedubbelcheckt, of anders op zijn minst als redelijk aannemelijk konden worden beschouwd.
U doet in uw artikeltje hierboven een aantal nogal boute uitspraken zoals o.a.:
“Van heel Egypte een sharia-enclave maken is zelfs met de steun van Obama niet gelukt.”
of
“want die [Obama] gaf publiekelijk de voorkeur aan een Egypte onder de sharia en onder Mursi”
Met deze uitspraken beweert u feitelijk dat president Obama de staat Israël graag een kalifaat van Moslimbroeders als buurman cadeau wil doen, waarvan het huidige opperhoofd in 2012 nog over de Joden zei: “The Jews have dominated the land, spread corruption on earth, spilled the blood of believers and in their actions profaned holy places, including their own”, waarna hij, Mohammed Badie, de Arabische wereld opriep tot een heilige jihad tegen de staat Israël.
Misschien heeft u gelijk maar mij komt dit tamelijk ongeloofwaardig en onlogisch over. Waarom dat heb ik in mijn eerste reactie duidelijk gemaakt. Er zijn ook personen de beweren dat Obama een aliën is die met een vliegende schotel in Amerika is afgezet met de bedoeling de aarde te koloniseren. Dit soort aluhoedjes komen bij mij echter even ongeloofwaardig over.
Maar, als je het gedrag van iemand wil duiden, dan moet je zijn motief kennen, dus heb ik u gevraagd welk belang Obama er bij zou hebben dat Israël wordt omringd door anti-zionistische, anti-semitische en anti-Amerikaanse kalifaten. (Want zoals u weet willen de MB niet alleen Egypte maar het liefst van de hele Arabische wereld een groot kalifaat maken.)
Op deze niet alleen redelijke maar zelfs noodzakelijke vraag hebt u tot nu toe nog geen zinnig antwoord kunnen formuleren. Daardoor zou zo’n uitspraak in de ogen van mijn voormalige professoren en hun studenten niet het niveau overstijgen van ongefundeerde kretologie zonder enig wetenschappelijk gehalte.
Verder beroept u zich daarbij op leuzen die u hebt gelezen op spandoeken in een anti-Amerikaanse demonstratie. Indien ik in mijn studententijd een analyse van de Amerikaanse buitenlandpolitiek zou hebben gebaseerd op louter dergelijke in demonstraties meegedragen lectuur, dan zou ik van mijn professoren geen lof doch louter hoon hebben ontvangen.
Maar desalniettemin meneer Jansen, als u mijn kijk op de Egyptische zaak en de rol van Obama daarbij verwerpt, dan zie ik halsreikend uit naar een betere analyse die meer recht doet aan de feiten dan slechts de volstrekt ongegronde suggestie dat Obama en crypto-islamiet zou zijn die de wereld onder het juk van de Sharia wil brengen. Zo’n stelling zou ik dan toch graag wat beter wetenschappelijk verantwoord onderbouwd willen zien, gebaseerd op wetenschappelijk verantwoord bronnenmateriaal, want anders heeft uw theorie voor mij niet meer overtuigingskracht dan de theorie dat Obama van een andere planeet komt.
Wat mijn anonimiteit betreft, ik bevind mij hier op een blog waar vrijwel iedereen zich achter een niet te controleren identiteit verschuilt. Het stoort u blijkbaar ook niet dat diegenen die u louter lof en hulde toewuiven dat doen met gefingeerde namen, dus zou het u ook niet moeten storen dat iemand die uw teksten wat kritischer leest niet eerst een kopie van zijn paspoort overhandigt alvorens te reageren.
Verwijderen
Goed gedaan Maxi, de professor haakt af…wederom grandioos deze polemiek gewonnen…
Fenomenaal repliek..
Daarom een 10plus (hoera)
Je bovenmeester JaapJan
Verwijderen
@Max Goedblick,
een staatsgreep verdient niet de schoonheidsprijs, maar ik denk dat soms met een coup er heel veen mensen het leven bespaard kan worden. Daarnaast moet men ook aan de kwaliteit van het leven denken, voor héél het land. Niet alleen die kleine groep. Als steeds maar weer opnieuw de beschaving er onder moet lijden, dan is het een keer genoeg geweest. Dan maakt tijdelijk het plegen van kleine beetje extra geweld eventjes niet meer uit, als daardoor er netto meer mensen mee in leven blijven. Dus even de principes opzij om hogere principes voor te laten gaan.
Democratie is een luxe. Als een gedeelte van het land geen verstandige keuze kan maken dan heeft het ook geen zin. Door eerst die mensen te dwingen om zich te bevrijden kun je later gaan discussiëren dat de manier waarop dat is bereik niet goed is geweest.
BeantwoordenVerwijderen
Reacties
Aan van het Goor 1:26
U schrijft dat een staatsgreep geen prijs van schoonheid verdient.
Marx dacht daarover anders .
Men leze De 18e Brumaire van Napoleon.
Andere interessante lectuur omtrent staatsgrepen en hun schoonheid:
Technique du coup d’état van de duits-italiaanse schrijver Curzio Malaparte alias Kurt-Erich Suckert.
Verwijderen
Helemaal waar vanhetgoor, misschien was het afzetten van Morsi op dat moment wel noodzakelijk, maar het is helaas ook een gemiste kans voor Egypte om voor eens en voor altijd af te rekenen met de politieke ambities van de Moslimbroeders.
De Moslimbroeders zijn namelijk een permanente bedreiging voor de democratie in Egypte en het is een sterke anti-Zionistische en anti-Semitische beweging, waar ook Israël en Obama niet blij van worden.
Volgens het handvest van het Moslimbroederschap streven zij ernaar om een in hun ogen rechtvaardig islamitisch Rijk en soennitisch Kalifaat te stichten dat de hele islamitische wereld omspant, met het plan om stapsgewijs de islamisering van in meerderheid islamitische naties na te streven met alle wettelijke middelen die daartoe ter beschikking staan.
Hun motto is: “Allah is ons doel, de Koran is onze grondwet, de Profeet onze leider, strijd onze weg, en dood voor Allah onze hoogste aspiratie.”
Dit soort religieuze en politieke ideologieen gaan niet samen met democratie maar kan alleen in een theocratie.
Officieel hebben ze geweld afgezworen zodat ze niet als een terroristische organisatie kunnen worden aangemerkt en bestreden.
Om de moslimbroeders geen kans te geven om als een politieke beweging via democratie aan de macht te komen zijn in Egypte politieke partijen op godsdienstige basis verboden. Daarom kunnen de MB zich niet voordoen als een politieke partij met de ambitie om van Egypte een theocratie te maken, of een partij oprichten die deze religieuze aspiraties van de MB in haar programma heeft staan.
Wat individuele leden van de MB wel kunnen is politieke partijen oprichten die zich voordoen als seculiere partijen die zeggen de democratie te respecteren. Dergelijke partijen kunnen niet worden verboden en van de verkiezingen worden uitgesloten, en via deze sluiproute kunnen dus wel Moslimbroeders aan de macht komen. Komen op deze manier genoeg Moslimbroeders in de regering dan weet je dat ze hun “geheime politieke agenda” zullen gaan uitvoeren en dat is de deuren openzetten voor het broederschap om uiteindelijk van Egypte een kalifaat te maken.
De Partij voor Vrijheid en Gerechtigheid van Morsi is in 2011 opgericht voor dit doel. Zolang deze partij in de oppositie zit zullen ze hun ware aard niet tonen en zich voor blijven doen als een seculiere partij met louter democratische ambities. Geef je ze de macht dan ontneem je ze de mogelijkheid om verstoppertje te spelen want dan zullen ze om de politieke ambities van het MB te realiseren uit de kast moeten komen.
Daarom is het jammer dat Morsi al zo snel en feitelijk in strijd met de democratische spelregels is afgezet. Nu kunnen de MB zich er op gaan beroepen dat in Egypte de democratie niet werkt en dit in hun eigen voordeel gaan gebruiken. Veel beter zou het zijn geweest dat ze bij de volgende verkiezingen massaal zouden zijn weggestemd nadat duidelijk zou zijn geworden dat het Moslimbroederschap, inclusief de door hen opgerichte politieke partijen nog steeds uit zijn op het stichten van een Kalifaat.
Verwijderen
“Verder beroept u zich daarbij op leuzen die u hebt gelezen op spandoeken in een anti-Amerikaanse demonstratie. Indien ik in mijn studententijd een analyse van de Amerikaanse buitenlandpolitiek zou hebben gebaseerd op louter dergelijke in demonstraties meegedragen lectuur, dan zou ik van mijn professoren geen lof doch louter hoon hebben ontvangen.”
Dit is wat Caroline Glick er twee weken geleden over schreef en dat maakt het duidelijker, waarom er tegen Obama zijn politiek van het steunen van de MB werd gedemonstreerd.
Obama’s default position in the Muslim world is to support the Muslim Brotherhood. Egypt’s Muslim Brotherhood is the wellspring of the Sunni jihadist movement. And Obama is the Brotherhood’s greatest ally. He facilitated the Brotherhood’s rise to power in Egypt, at the expense of the US’s most important Arab ally, Hosni Mubarak.
He even supported them at the expense of American citizens employed in Egypt by US government- supported NGOs. Forty-three Americans were arrested for promoting democracy, and all the administration would do was facilitate their escape from Egypt. Robert Becker, the one US aid worker who refused to flee, was abandoned by the State Department. He just escaped from Egypt after being sentenced to two years in prison.
The Obama administration supports the Morsi government even as it persecutes Christians. It supports the Muslim Brotherhood even though the government has demonstrated economic and administrative incompetence, driving Egypt into failed state status. Egypt is down to its last few cans of fuel. It is facing the specter of mass starvation. And law and order have already broken down entirely. It has lost the support of large swathes of the public. But still Obama maintains faith.
———–
You might think that this pile-on of fiascos would lead Obama and his advisers to reconsider their behavior.
But you’d be wrong. If Obama were asked his opinion of his foreign policy he would respond with absolute conviction that his foreign policy is a total success – everywhere. And by his own metrics, he’d be right.
Obama is a man of ideas. And he has surrounded himself with men and women who share his ideas. For Obama and his advisers, what matters are not the facts, but the theoretical assumptions – the ideas – that determine their policies. If they like an idea, if they find it ideologically attractive, then they base their policies on it. Consequences and observable reality are no match for their ideas. To serve their ideas, reality can be deliberately distorted. Facts can be ignored, or denied.
Obama has two ideas that inform his Middle East policy. First, the Muslim Brotherhood is good. And so his policy is to support the Muslim Brotherhood, everywhere. That’s his idea, and as long as the US continues to support the Brotherhood, its foreign policy is successful. For Obama it doesn’t matter whether the policy is harmful to US national security. It doesn’t matter if the Brotherhood slaughters Christians and Shi’ites and persecutes women and girls. It doesn’t matter if the Brotherhood’s governing incompetence transforms Egypt – and Tunisia, and Libya and etc., into hell on earth. As far as Obama is concerned, as long as he is true to his idea, his foreign policy is a success.
http://www.jpost.com/Opinion/Columnists/Column-One-Obamas-war-of-ideas-318036
BeantwoordenVerwijderen
Reacties
“For Obama it doesn’t matter whether the policy is harmful to US national security. It doesn’t matter if the Brotherhood slaughters Christians and Shi’ites and persecutes women and girls. It doesn’t matter if the Brotherhood’s governing incompetence transforms Egypt – and Tunisia, and Libya and etc., into hell on earth.”
En jij gelooft dit Robin? Waarom Robin, waarom in vredesnaam zou het Obama geen reet interesseren dat de MB straks iedereen gaan lopen uitmoorden en van hun wereld een hel op aarde zullen gaan maken? Omdat Obama de vleesgeworden duivel in eigen persoon is? Omdat Obama nog kwaadaardiger en wreedaardiger is dan Hitler, Stalin en Pol Pot bij elkaar opgeteld? Dat is in elk geval wel wat sommige extreemrechtse tegenstanders van Obama graag willen dat jij gaat geloven, daar hebben zij belang bij dat je dit gelooft. Maar is het ook geloofwaardig?
Denk eens even na Robin. Als de MB met hulp van een Amerikaanse president in de landen rond Israël aan de macht zouden komen, dan is dat einde verhaal voor de staat Israël! Dan laten de Moslimbroeders van Israël geen spaan heel, en dat weten ze in Israël ook. Dus als deze onzin over Obama waar zou zijn geweest, dan stonden Israël en de V.S. nu op voet van oorlog met elkaar. Dan zouden Peres en Netanyahu op hoge poten het onmiddellijk aftreden van Obama eisen. Dan zouden alle Joden in Amerika, ook de Democraten van Joodse huize, het onmiddellijk aftreden van Obama eisen. Dan zou Obama als president volstrekt onhoudbaar zijn. President Nixon is gevallen en moest aftreden vanwege een afluister schandaaltje. Wat denk je dat er met Obama zou gebeuren als dit soort onzin over hem waar zou zijn. Dan had hij minder dan 24 uur de tijd gekregen om het Witte Huis te verlaten. Maar allen al uit het feit dat Obama mag blijven en zijn werk mag blijven doen in Egypte en Syrië kan je de conclusie trekken dat:
Shimon Peres dit niet gelooft.
Bibi Netanyahu dit niet gelooft.
De Knesset dit niet gelooft.
De Mossad dit niet gelooft.
De CIA dit niet gelooft.
Het Pentagon dit niet gelooft.
De Democraten dit niet geloven.
De Amerikaanse Joden dit niet geloven.
En zelfs de Republikeinen dit niet geloven m.u.v. een kleine extreemrechtse minderheid uit de Tea-party ofzo.
En waarom geloven die dit niet? Omdat het slechts extreem-rechtse anti-Obama propaganda is met nulkommanul werkelijkheidswaarde.
Alleen Hans Jansen gelooft het. Maar die is dan ook Arabist. Maar gelukkig geloven Benjamin “Bibi” Netanyahu, de Knesset, de Mossad, de CIA, het Pentagon, de Democraten en de Amerikaanse Joden onze Hans Jansen weer niet. Want als ook maar een van hen Hans Jansen of Caroline Glick wel zou geloven dan was Obama al lang geen president meer geweest.
Dus laat je niet van alles op de mouw spelden Robin, gewoon effe je koppie erbij houden en nuchter blijven.
Verwijderen
Putin leest tijdens de G8 enkele collega’s de levieten
Putin, de Russische president gaf, volgens een artikel uit een Libanese krant, van katoen tijdens de laatste G8 vergadering op een zeer nuchtere en realistische manier, toen hij de Amerikaanse en Europese staatsleiders verweet een onsamenhangende Midden-Oosten en Islam gerelateerde politiek te voeren.
De politiek correcten hapten naar adem toen achteraf ook Merkel de visie van Putin ondersteunde.
http://www.paulcraigroberts.org/2013/07/10/putin-dresses-down-the-group-of-eight/
Verwijderen
Nou max, de glazen bol-kijkert,
Licht toe dat het volgende waar is :
“Als de MB met hulp van een Amerikaanse president in de landen rond Israël aan de macht zouden komen, dan is dat einde verhaal voor de staat Israël! Dan laten de Moslimbroeders van Israël geen spaan heel, en dat weten ze in Israël ook.”
Verwijderen
“Dus als deze onzin over Obama waar zou zijn geweest, dan stonden Israël en de V.S. nu op voet van oorlog met elkaar.”
Dus geef je Jansen gelijk.
Als Obama MB steunt én een bedreiging zou zijn voor Israël. (Je erkent twee voorwaarden)
Verwijderen
Heeft niets te maken met glazen bollen sirik alleen maar met een beetje snappen hoe de vork in de steel zit en jezelf niet laten verblinden door al te rechtse politieke praatjes. Als Israël en de V.S. de “harde lijn” blijven volgen zoals die is ingezet onder cowboy Bush en zijn “War on Terror” dan haalt de staat Israël het einde van deze eeuw niet.
En nee, Jansen heeft niet gelijk, want als hij gelijk zou hebben gehad dan was Obama al lang geen president van Amerika meer geweest.
Verwijderen
“Dus laat je niet van alles op de mouw spelden Robin, gewoon effe je koppie erbij houden en nuchter blijven.”
Ik heb een paar biertjes op, maar ik hou mijn koppie erbij hoor. 😉
Hier nog wat leesvoer voor je, van een week geleden:
Obama’s incompetence:
http://www.israelhayom.com/site/newsletter_opinion.php?id=4895
BeantwoordenVerwijderen
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderen
Het is een oude techniek: een lijst van personen en instellingen opsommen die iets zouden denken, dan een individu apart zetten die vermoedt dat het ander zou kunnen zijn, en dan roepen dat die aparteling geen gelijk kan hebben.
De techniek heeft altijd goed gewerkt in de Linkse Kerk, bij de Alinsky-aanhang en in de voormalige Sovjet-Unie. Ook in Nederland kom je hem vaak tegen. Maar, hooggeschatte technici, één van mijn mooiste eigenschappen is dat ik niet intimideerbaar ben.
En dan die lijst van instellingen.. De CIA en de Mossad bestaan uit vele individuen, en reken maar dat die het niet eens zijn. Plus dat u mijn opvatting niet correct weergeeft. Die hele lijst is dus overbodig en misleidend. Waarom zou u lezers van uw stukken willen misleiden? Of doet u dat per ongeluk?
Een andere oude truuk is dat als je iets uit wilt leggen, je soms op je hurken gaat zitten om je gesprekspartner te bereiken. Om te overtuigen verwijs je, in die positie, dan liever niet naar obscure pamfletten en boeken in rare talen, of naar wat Al-Jazeera aan het berichten is, maar naar voor iedereen controleerbare tv-beelden of Google-resultaten. Rustige waarneming daarvan zou immers een goed begin kunnen zijn van twijfel aan een onjuist standpunt. Maar dan begint de stoutste kleuter te roepen dat de juf geen beter argument heeft dan Google en de tv, en dus haar kleuterkweekacte kennelijk onterecht gekregen heeft.
Maar hoe het ook zij en waardoor het ook komt, wat Obama zegt en doet, versterkt de positie van de politieke islam. In Egypte, in Syrië, in Libië, in Iran, in Turkije, en mogelijk ook in Jordanië, Libanon en andere landen. De vijanden van de politieke islam maakt hij daarmee boos, en de leiders van de politieke islam kan hij daarmee niet voor Amerika winnen.
Nu ga ik weer mijn tuin verzorgen, want iemand moet het doen.
BeantwoordenVerwijderen
Enkel snoeien dus, het onkruid heeft al een wortelbehandeling gehad.
BeantwoordenVerwijderen
Om te beginnen moeten jullie gaan beseffen dat Obama geen dictator of alleenheerser is die in z’n eentje kan bepalen welk beleid hij voert. De buitenland politiek van de V.S. is geen privézaak van de president zelf, waar Obama mag doen en laten wat hij zelf wil. De buitenland politiek van de V.S is geen privé hobby van de president. Wat Obama doet daar zit “beleid” achter dat het resultaat is van studie, analyse en overleg van héél véél mensen en instellingen van zowel binnen als buiten Amerika en overleg met héél véél belanghebbende zowel binnen als buiten Amerika. Obama kan helemaal niets doen inzake Egypte als dat wat hij doet geen onderdeel zou zijn van “beleid” dat wordt gedragen en gesteund door miljoenen Amerikanen en als Amerika daarvoor geen groen licht krijgt van een meerderheid van haar bondgenoten.
Dat er altijd ook kritiek is op elk beleid, dat is omdat er m.b.t. dit soort complexe politieke problemen geen beleid denkbaar is waar iedereen het mee eens zal zijn. Voor elk beleid geldt dat het voor- en nadelen heeft, dus elk beleid kent voor- en tegenstanders.
Daarom is heeft het denkbeeld dat Obama een vriendje van de Moslimbroeders zou zijn en hij daarom de Moslimbroeders helpt om eerst van Egypte en daarna van de rest van de Arabische wereld een kalifaat te maken feitelijk te dom voor woorden.
Dat deze theorie kant nog wal raakt blijkt uit het feit dat de aanhangers van deze theorie niet in staat zijn om een zinnig antwoord te geven op de twee meest essentiële vraag die deze domme theorie oproept:
1. Waarom zou Obama als Christen en president van Amerika de Moslimbroeders “goed” vinden en sympathie hebben voor hun politieke idealen?
2. Wat is het belang van de V.S. dat de Moslimbroeders in Egypte en daarbuiten aan de macht komen.
Zolang op deze twee vragen geen zinnig antwoord kan worden gegeven is elke theorie die er van uitgaat dat Obama zou willen dat Egypte een kalifaat wordt een onzinnige theorie, nog onzinniger dan de theorie dat Obama van een andere planeet komt.
Daarom heb ik hierboven laten zien dat je de buitenland politiek van de V.S. inzake Egypte ook anders kan interpreteren, een interpretatie dat veel meer recht doet aan de feiten en waarvoor je geen krankzinnige theorie over Obama nodig hebt om alle vragen die dit beleid oproept te kunnen beantwoorden.
Helaas voor sommige mensen laat deze theorie zien dat Obama een verstandig politicus is en een slimme diplomaat, iets wat zijn politieke tegenstanders niet graag willen weten waardoor deze politieke tegenstanders van de Democraten liever kiezen voor een volstrekt belachelijke theorie om Obama, en daarmee de Democraten in een kwaad daglicht te plaatsen.
En als meneer Jansen het daar niet mee eens is dan moet meneer Jansen maar eens een zinnig antwoord gaan geven op de vraag waarom de Amerikaanse Democraten graag willen dat het buurland van Israël een kalifaat wordt van Moslims die hebben opgeroepen tot een heilige jihad tegen de staat Israël.
Want wat ook een oude techniek is die het goed doet in de “rechtse kerk” is boute, domme en demoniserende uitspraken doen over je politieke tegenstander, om daarna niet thuis te geven als wordt gevraagd om die uitspraken nader te onderbouwen en geloofwaardig te maken.
BeantwoordenVerwijderen
Reacties
“De buitenland politiek van de V.S is geen privé hobby van de president.”
Mag ik van jou zijn telefoonnummer ? Lijk me enig om eens bij te praten.
Verwijderen
Niet alleen Egypte (slechts twee smaken), maar ook Nederland is heel simpel. Aan de ene kant heb je hier de links politiek-correcte elite, die dweept met Obama en lachend toekijkt hoe de moslims de echte Nederlanders verdringen en het leven zuur maken. Aan de andere kant zijn er de fatsoenlijke Henk en Ingrids, die wel zicht hebben op de realiteit. Zij vinden bijval van moedige denkers als Bat Ye’or, Robert Spencer, Pamela Geller en Andrew Bostom, al zijn Henk en Ingrid zich daar in regel niet bewust van, want ze hebben nog nooit iets van deze mensen gelezen. De in regel anonieme Hoeiboei reaguurder, die heel soms misschien wat van deze denkers heeft gelezen, vervult een belangrijke functie als intermediair. Zij is als geen ander in staat om dit gedachtegoed, in bondige, zij het wat soms wat emotionele taal, bij Henk en Ingrid te doen landen. Maar verder is het allemaal ontzettend simpel, zowel Egypte als Nederland. Het is daarom heel juist om de gebeurtenissen vanuit dit soort schema’s te duiden. Het geeft goed de kern van de zaak weer. ‘Essentialisme’ noemen we dat met een duur woord. Maar misschien is het politieke discours (van zowel Egypte als Nederland) iets complexer. Mijn excuses voor het gebruik van het woord ‘discours’. Dat ruikt teveel naar postmodernisme, de moeder aller relativismen. Dat moeten we niet willen in dit land.
BeantwoordenVerwijderen
Reacties
“Aan de ene kant heb je hier de links politiek-correcte elite, die dweept met Obama en lachend ….”
En aan de andere kant heb je hetzelfde. CDA=PvdA=VVD met af en toe kereltje Peggold die zich druk maakt dat hij niet serieus genomen wordt door de ,voormalige, grote drie.
Links= rechts en rechts is links. zo moeilijk is dat toch niet, “Floris”.
De in de regel anonieme reaguurder te hoeiboei is geen intermediair voor Henk en Ingrid. Henk en Ingrid weten door dagelijkse ervaring hoe de elite rolt. Zíj ontmoeten hun allochtone buurman met al zijn ellende. De buurvrouw ziet men niet, want opgesloten, desnoods aan de ketting zodat ze de deur niet open kan doen.
De ellende, genegeerd door zowel links, linx, rechts als vroom Nederland, zoveel is zeker, neemt alleen maar toe. Dat wordt gezien. Ook door mensen die tweemaal nadenken voordat ze wat zeggen, zij zullen geen stem uitbrengen op diegenen die deze ellendige situatie veroorzaakt hebben. Dus Floris zet je schrap voor een aanstaande ‘Brain Drain’ bij de ‘grote drie’.
De aankondiging(en) van een op handen zijnde grote niet alleen Europese maar ook Noord-Amerikaanse omwenteling is op hoeiboei.nl gedaan en niet op SP.nl. Daar geloven ze nog altijd dat vrijheid en socialisme samen kunnen gaan. Ondanks Russische en Chinese lessen.
Verwijderen
Blijf nou gewoon eens even bij de les sirik en probeer niet stiekem van onderwerp te veranderen. Bewijs eens dat er in die PVV van jou nog ergens “brains” te vinden zijn door deze vragen te beantwoorden:
1. Waarom zou Obama als christen en president van de V.S. de Moslimbroeders “goed” vinden en sympathie hebben voor hun politieke idealen?
2. Welk belang heeft de V.S. erbij dat de Moslimbroeders in Egypte en daarbuiten aan de macht komen.
3. Waarom is er in Israël en de VS nog niet de pleuris uitgebroken omdat de V.S. als wij Hans Jansen moeten geloven, een een totaal gestoorde gek als president heeft die de Moslimbroeders helpt om van Arabië een groot anti-zionistisch kalifaat te maken.
Verwijderen
@sirik Weet je waar wij linkse kerkmenschen zo ontzettend op zitten te hopen? Dat Wilders een keer bij de verkiezingen zo veel zetels wint dat hij niet anders meer kan dan minister president worden. Vindt hij niet leuk, Wilders, want als hij in het torentje komt te zitten, dan moet hij iets gaan doen wat hij heel erg naar vindt. Als Wilders m.p. is dan moet hij namelijk zelf ook “politiek correct” worden, en dan moet hij vanuit zijn verantwoordelijkheid als m.p. de in Nederland wonende moslims gaan beschermen tegen de dwaze streken van zijn eigen PVV! Je snapt natuurlijk wel dat wij van de linkse kerk dan dijenkletsend van plezier voor de t.v. zullen zitten om naar die soap te kijken!
Want wat jullie voor “politiek correct” aanzien is in werkelijkheid niets anders dan de grondwet respecteren, de rechtsstaat handhaven en de scheiding van kerk en staat bewaren.
Maar wat Geert Wilders vanuit de oppositiebankjes zijn achterban voortdurend voorschotelt is “politiek niet-correct” omdat dit niet in politiek beleid valt om te zetten zonder dat dit beleid in strijd zal zijn met art. 1 en art. 6 van de grondwet en de scheiding van kerk en staat. Daarom nemen de zogenaamd “politiek correcten” het geblaat van Wilders over de Islam ook niet serieus, omdat ze weten dat hij dat alleen maar roept en twittert om zijn achterban te lijmen.
Het wordt daarom hoogtijd dat de PVV eens uit die oppositiebankjes komt en eens regeringsverantwoordelijkheid gaat nemen, zodat de aap uit de mouw komt en zijn stemvee gaat inzien wat ze werkelijk aan die club hebben als Wilders moet gaan doen wat hij steeds belooft. Als Wilders m.p. wordt dan zal een groot deel van zijn achterban eerst in totale verwarring zijn en dan binnen een jaar op het malieveld staan te demonstreren en het aftreden van Wilders eisen.
President Obama en het Egyptisch leger wisten dat dit ook het geval zou zijn met Morsi en zijn “PVV & G” (Partij Voor Vrijheid en Gerechtigheid). Dat als Morsi president zou zijn een overgrote meerderheid van het Egyptisch volk zich massaal tegen Morsi, en daardoor ook tegen de MB zou gaan keren was voorspelbaar. Daarom wilde Obama ook graag Morsi als president, niet om Egypte onder het juk van de Sharia te brengen, maar zodat het volk dat democratie wil zich tegen de Moslimbroeders zouden gaan keren. Dat is ook gebeurd. Alleen jammer dat Morsi nu net iets te vroeg ondemocratisch is afgezet. Het was beter geweest als hij bij de volgende verkiezingen verpletterend was verslagen.
Verwijderen
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
Verwijderen
“Bewijs eens dat er in die PVV van jou nog ergens “brains” te vinden zijn door deze vragen te beantwoorden:…”
Dat heb ik niet beweerd.
De stelling was dat, gegeven het verleden, getalenteerde mensen niet warm zullen lopen voor bestaande partijen. De selectiecriteria zijn nogal desastreus.
Verwijderen
“3. Waarom is er in Israël en de VS nog niet de pleuris uitgebroken omdat de V.S. als wij Hans Jansen moeten geloven, een een totaal gestoorde gek als president heeft die de Moslimbroeders helpt om van Arabië een groot anti-zionistisch kalifaat te maken.”
Dat heeft Jansen nooit beweerd. Als ik hem goed begrepen heb heeft hij geconstateerd dat het doen en laten van O nogal gunstig is geweest voor MB. Voor zover ik het begrepen heeft, heeft hij toeval nooit uitgesloten en opzettelijkheid niet genoemd. Tenslotte weet Jansen ook niet alles, in tegenstelling tot Goedblick die denkt te weten wat er in de Grote Leider, heil zij met Hem, omgaat. Zelfs zijn prive.
Zoals eerder gezegd. Er zijn twee componenten nodig voordat ‘de pleuris’ in usa of Israel uitbreekt. Nu, maar ook historisch gezien is militair Egypte een hoopje zand.
“2. Welk belang heeft de V.S. erbij dat de Moslimbroeders in Egypte en daarbuiten aan de macht komen…”
Bel hem op !!!
Verwijderen
sirik Als Jansen beweert dat Obama een voorkeur heeft voor een Egypte onder de Sharia en onder de MB Morsi, dan staat zo’n bewering politiek gezien gelijk aan de bewering dat Obama een totaal gestoorde gek is, want zoiets wensen en nastreven zou politieke zelfmoord zijn voor Obama en zijn partij de Democraten.
Jansen weet inderdaad niet alles, hij weet blijkbaar niet eens dat het winnen van de verkiezingen door Morsi in 2012 alleen maar ongunstig is geweest voor Morsi en de MB. Daarom is zijn theorietje over Obama ook complete nonsense gebaseerd op een onjuiste waarneming en onjuiste interpretaties van feiten, het niet toetsen van zijn theorie aan de werkelijkheid en blijkbaar een groot gebrek aan kennis van zaken.
Dus laat Jansen zelf maar Obama bellen, want niet ik maar Jansen krijgt zijn theorietje over Obama niet rond omdat hij geen antwoord kan geven op de vraag: “Waarom willen Obama en de Democraten zo graag politiek zelfmoord plegen?” Dan zal Obama de heer Jansen wel laten weten dat hij als emeritus hoogleraar beter een hengeltje kan gaan kopen.
Verwijderen
Een prachtig stukje proza Floris Schreve, maar het geeft geen enkel antwoord op de nog openstaande vragen met betrekking tot het vermeende verlangen van Obama om de Arabische wereld onder het juk van de Sharia te brengen, en Israël op te zadelen met bloeddorstige anti-zionistische kalifaten als buren. Met de door u zojuist gegeven anamnese van het probleem wekt u bij mij de verwachting dat het voor u geen moeilijke opgave moet zijn om aan de hard studerende maar helaas politiek correcte elite uit te leggen wat de volgens u onbelezen Henk en Ingrid van nature wel snappen.
Wat uw leermeester Jansen nog onderbelicht heeft gelaten is dat Obama in Egypte geen reet te vertellen heeft, en dat het daarom ook niet Obama is geweest die Morsi de kans heeft geboden om de verkiezingen van 2012 te winnen, maar dat dit is gebeurd onder supervisie van het Egyptisch leger. Waargenomen is dat met de verkiezingen van 2012 de daadwerkelijke machthebbers in Egypte en Obama als spreekbuis van de V.S zich gedroegen als twee handen op één buik. De wetten van de logica verplichten ons daarom om op basis van deze waarneming tot de conclusie te komen dat indien de uitspraken van Hans Jansen over Obama waar zijn, diezelfde uitspraken ook van toepassing zouden moeten zijn op het Egyptisch leger:
“Het Egyptisch leger gaf publiekelijk de voorkeur aan een Egypte onder de sharia en onder Morsi”
en
“Van heel Egypte een sharia-enclave maken is zelfs met de steun van het Egyptisch leger niet gelukt.”
Wij hoeven er niet lang over te redetwisten dat de twee bovenstaande stellingen niet te verdedigen zijn omdat ze in strijd zijn met alles wat wij kunnen weten over Egypte en de politieke kleur en machtspositie van het Egyptisch leger. Maar hoe denkt u dan te kunnen verdedigen dat het Egyptisch leger en de V.S. in elk geval tot aan het afzetten van Morsi dezelfde politieke koers hebben gevaren, terwijl ze volgens meneer Jansen altijd elkaars opponenten zouden zijn geweest?
Ofwel; niet Obama maar het Egyptisch leger was verantwoordelijk voor het laten meedoen en winnen van de verkiezingen door Morsi. Niet Obama, die heeft slechts laten weten dat de V.S. geen bezwaar had tegen deze gang van zaken.
Om dit door meneer Jansen zelf veroorzaakte maar niet door hem op te lossen probleem toch op een kinderlijk eenvoudige wijze op te lossen hoeven wij niet meer te doen dan slechts één woord weglaten dat in zijn betoog volstrekt niet op z’n plaats is, en dat is het woord “Sharia”. Als wij stellen:
“Obama gaf publiekelijk de voorkeur aan een Egypte onder Morsi”
dan kunnen wij hier ongestraft de naam “Obama” vervangen door “Het Egyptisch Leger” waarmee het logisch bewijs is geleverd dat wij de hele gang van zaken in Egypte probleemloos kunnen verklaren zolang wij niet de fout begaan om de Verenigde Staten er valselijk van te beschuldigen dat zij (i.t.t. het leger) graag het volk van Egypte gebukt wilden laten gaan onder het juk van de Sharia.
Dat zowel de V.S. als het Egyptisch leger er in 2012 de voorkeur aangaven dat Morsi en zijn partij de verkiezingen zouden gaan winnen valt politiek gezien namelijk heel goed te verklaren, zolang je maar niet de onnozele fout begaat om te denken dat Morsi president laten worden hetzelfde is als wensen dat Egypte een kalifaat wordt. Dat wilde het Egyptisch leger niet en Obama evenmin. Maar om dat te kunnen snappen vrees ik dat de volgens u “laaggeletterde Henk en Ingrid” te weinig kaas hebben gegeten van zaken als politiek en diplomatie, en kunnen zij het begrijpen van de Amerikaanse en Egyptische politiek ook maar beter overlaten aan de wat meer belezen politiek correcte elite die dit soort politieke spelletjes wel doorzien.
BeantwoordenVerwijderen
Reacties
“Wat uw leermeester Jansen nog onderbelicht heeft gelaten is dat Obama in Egypte geen reet te vertellen heeft, ….”
Obama moet slechts één keer niet de maandelijks miljarden naar Egypte te sturen……. en de verhoudingen zijn voor eenieder duidelijk.
Verwijderen
Amerikaanse dollars naar Egypte sturen, of dit weigeren, is geen privézaak van de Amerikaanse president, dus daar heeft Obama in z’n eentje niets over te zeggen. Egypte krijgt deze steun in ruil voor de afspraak dat zij geen politieke en militaire bedreiging worden voor Israël. Zolang Egypte zich houdt aan die afspraak moet de V.S. zich ook aan die afspraak houden.
Dat betekent dus dat indien Egypte die steun niet wil kwijtraken zij moeten voorkomen dat de MB zodanig aan de macht kunnen komen dat ze er een anti-zionistisch Kalifaat van kunnen maken. En zover was Morsi nog lang niet, en zover zouden Obama en het Egyptisch leger hem ook nooit laten komen. Waarom zou Obama dat willen? Gelazer met Israël en onrust in die regio kost de Amerikaanse belastingbetaler veel meer dan dat beetje financiele steun aan een Egypte dat Israël met rust laat.
Verwijderen
FCAL bedankt voor de link:
“Putin addressed US President Obama specifically, saying: “Your country sent its army to Afghanistan in the year 2001 on the excuse that you are fighting the Taliban and the al-Qa‘idah Organization and other fundamentalist terrorists whom your government accused of carrying out the 11 September attacks on New York and Washington. And here you are today making an alliance with them in Syria. And you and your allies are declaring your desire to send them weapons. And here you have Qatar in which you [the US] have your biggest base in the region and in the territory of that country the Taliban are opening a representative office.”
Het wachten is op de Duitse herverkiezing van Frau merkel.
Putin turned to the President of France [François Hollande] to ask, “How can you send your army to Mali to fight fundamentalist terrorists on the one hand, while on the other you are making an alliance with them and supporting them in Syria, and you want to send them heavy weapons to fight the regime there?”
British Prime Minister David Cameron came in for some of Putin’s sharpest remarks, when the Russian President told him: “You are loudly demanding that the terrorists in Syria be armed and yet these are the same people two of whom slaughtered a British soldier on a street in London in broad daylight in front of passers by, not caring about your state or your authority. And they have also committed a similar crime against a French soldier in the streets of Paris.”
BeantwoordenVerwijderen
Reageerde alleen op de blogtekst van Hans Jansen, maar zie dat er een interessante discussie is ontstaan, waar ik midden in viel. Max Goedblick, altijd boeiend om hier het gesprek aan te gaan. Beetje vreemd dat jij het verwijt krijgt dat je hier onder een alias de dialoog zoekt. Ik geloof dat niemand dat ooit de meute Sirikjes, Dandruffjes, of hoe dat soms bijna Oost Europees van voor 1989 aandoende klapvee zich verder ook noemt, heeft verweten. Ik volg het gesprek met interesse,
Floris Schreve (zo heet ik echt en, net als Hans Jansen wellicht, geef ik er zelf de voorkeur aan om het debat onder mijn eigen naam aan te gaan- al vind ik verder dat ieder dat voor zichzelf moet uitmaken)
BeantwoordenVerwijderen
Maar toch een serieuze toevoeging aan de discussie (over het stuk van Hans Jansen). Het lijkt natuurlijk ontzettend interessant om aan de lange geschiedenis van Egypte allerlei wetmatigheden te ontlenen, maar het is natuurlijk onzin. Dat geldt voor de historische wetenschap in het algemeen, maar natuurlijk ook voor de oriëntalistiek. Misschien erg ouderwets om weer met Edward Said aan te komen zetten (die discussie hebben we toch al lang gehad?), maar blijkbaar is het toch een beetje nodig, hoezeer Hans Jansen het daar ook mee oneens is (dat durf ik wel met enige zekerheid te zeggen).
Edward Said over de vier dogma’s die hij onderscheidt in de traditionele oriëntalistiek:
“Let us recapitulate them here: one is the absolute and systematic difference between the West, which is rational, developed, humane, superior, and the Orient , which is aberrant, undeveloped, inferior. Another dogma is that abstractions about the Orient, particularly those based on texts representing a ‘classical’ Oriental civilization, are always preferable to direct evidence drawn from modern Oriental realities. A third dogma is that the Orient is eternal, uniform, and incapable to defining itself; therefore it is assumed that a highly generalized and systematic vocabulary from describing the Orient from a Western standpoint is inevitable and even scientifically ‘objective’. A fourth dogma is that the Orient is at bottom something either to be feared (the Yellow Peril, the Mongol hordes, the brown dominions) or to be controlled (by pacification, research and development, outright occupation whenever possible)”.
Edward Said, Orientalism; western conceptions of the orient, Londen 1978 (reprint 1995), p. 300-301
Je voelt hem al aankomen, het gaat mij in dit verband vooral hierom: “A third dogma is that the Orient is eternal, uniform…”. Verloopt de Egyptische geschiedenis volgens een wetmatigheid? Rijden de mensen daar dan nog uitsluitend in paard en wagen? Rijden er dan geen auto’s in Cairo? Hoe kan het dat daar computers staan met internetaansluiting? Het klinkt heel diepzinnig allemaal, van die historische wetmatigheden, die zouden bestaan sinds de tijd van de Farao’s, maar het zegt helemaal niets. Frankrijk was ook altijd een monarchie, totdat de revolutie uitbrak. Nederland is een eeuwig door pragmatisme ingegeven tolerant land (zie de verschillende bijdragen en vooral reacties op deze site als bewijs). Geen misverstand, ik weet ook niet hoe het verder zal gaan in Egypte en ik zeg ook niet dat daar het democratische paradijs zal aanbreken (dat weet ik gewoon niet), maar het is natuurlijk, vanuit de historische wetenschap, volkomen onjuist om zulke absolute uitspraken te doen. De laatste jaren is er van alles in het Midden Oosten gebeurd, wat niemand ooit verwacht had. Dus om het Egyptische politieke systeem in zulke absolute categorieën in te delen lijkt mij niet echt zinvol (en ook onjuist). Hoe het gaat aflopen weten we niet, maar de gebeurtenissen van de afgelopen jaren hebben laten zien dat er toch meer smaken zijn dan twee. Spannend blijft het in ieder geval wel.
BeantwoordenVerwijderen
Dan wil ik er nog aan topevoegen dat ik mij geheel aansluit bij Max Goedblick, dat het een brij idiote gedachte is dat Obama een beleid zou voeren, of een agenda zou hebben, om de islamisten aan de macht helpen. In het geval van de Areabische opstanden is het eerder geweest: het Witte Huis stond erbij en keek ernaar en ze hadden aanvankelijk geen idee hoe ze moesten reageren. De eerste reactie (kwam van Hilary clinton) was: ‘We want Omar Suleyman, our trusted friend and allie, to take charge’. Deze Omar Suleyman was nu juist een trouwe bondgenoot in het (met nogal onorthodoxe/clandestiene methodes) bestrijden van het militante islamisme. Een aantal bewoners van Guantanamo is, voordat zij hun bestemming bereikten, nog bij hem langs gestuurd voor een sessie. Om deze, maar ook om vele andere redenen, klopt daar werkelijk helemaal niets van.
Het is wel een fantasie/ propaganda-campagne van iemand als Pamela Geller tegen Obama. Maar dat Obama pro-moslimbroeders zou zijn is net zulke agitprop als het geageer toentertijd tegen John F. Kennedy, die het wereldcommunisme zou bevorderen. Heeft meer met binnenlandse ideologische oorlogsvoering te maken dan met de realiteit.
BeantwoordenVerwijderen
ER WORDT NIET BEWEERD DAT OBAMA PRO-MOSLIMBROEDER ZOU ZIJN — ALLEEN GOD KAN IMMERS IN DE HARTEN KIJKEN — MAAR DAT ZIJN BELEID VOOR DE MB GUNSTIG UITPAKT. MAAR JA, IEMAND DIE NOG MET DE EGYPTISCHE NAAR AMERIKA GEËMIGREERDE POSTMODERNE AUTEUR EDWARD SAID BEZIG IS…
O JA, DAT WILDE IK ALTIJD AL EENS IEMAND DIE ER VERSTAND VAN HEEFT VRAGEN: DE MEESTE ORIËNTALISTEN WAREN DUITSERS, EN WAT VINDT SAID EIGENLIJK VAN DE DUITSE ORIËNTALISTIEK? IN ZIJN BOEK ORIENTALISM KON IK DAT NIET VINDEN.
BeantwoordenVerwijderen
Reacties
HansJansen “De nieuwe machthebbers in Egypte hebben niet de steun van Obama, want die gaf publiekelijk de voorkeur aan een Egypte onder de sharia en onder Mursi.”
Dit zijn letterlijk uw woorden. Let hier op het woord “publiekelijk”. Nu ontkent u in feite uw eigen stelling door te beweren dat alleen God in de harte van mensen kan kijken en wij dus niet kunnen weten wat Obama wil. Waar is dan uw uitspraak op gebaseerd dat Obama “publiekelijk” te kennen heeft gegeven dat hij een Egypte onder de Sharia van Mursi wil? Blijkbaar een hersenschim, een fata morgana, omdat volgens u nu alleen God dit zou kunnen weten, en Hans Jansen is God niet.
Nu probeert u wanhopig uw huid te redden met de uitspraak:
“MAAR DAT ZIJN BELEID VOOR DE MB GUNSTIG UITPAKT.”
De werkelijkheid ondergraaft deze stelling echter volledig. De MB hadden voor de verkiezingen van 2012 door een combinatie van factoren heel veel sympathie en vertrouwen gewonnen bij een groot deel van de Egyptische bevolking, ook onder Egyptenaren die geen Kalifaat met Sharia maar een democratie met vrijheid van Godsdienst wensten. Het jaar dat Morsi en zijn partij van Moslimbroeders aan de macht zijn geweest is voor de MB echter heel schadelijk gebleken. Zo schadelijk zelfs dat niet enkel steeds meer Egyptenaren zich uitspraken tegen de MB, maar na een jaar een woedende menigte het aftreden van Morsi eiste. Deze realiteit toont dus aan dat de adviezen die de Egyptenaren kregen van de V.S. (in strijd met uw bewering), niet gunstig maar juist heel ongunstig uitpakten voor de MB. Uw stelling dat het beleid van Obama gunstig zou zijn geweest voor de MB wordt dus gelogenstraft door de feiten waardoor uw theorie over Obama met dit argument vanuit wetenschappelijk oogpunt gezien volstrekt onhoudbaar wordt.
Uw theorie is dus gebaseerd op twee stellingen die aantoonbaar onjuist zijn:
1. Obama heeft publiekelijk de voorkeur uitgesproken voor een Egypte onder de Sharia en onder Mursi is dus “ONWAAR” want in strijd met de feiten.
2. Het beleid dat Obama voorstond pakt gunstig uit voor de MB is “ONWAAR” want in strijd met de feiten.
Verwijderen
HansJansen In de wetenschap is het zo meneer Jansen, dat wetenschappers hun theorieën toetsen aan de werkelijkheid. Dat doen zij door aan de hand van een theorie voorspellingen te doen om daarna middels veldonderzoek of experimenten te zien of de voorspellingen uitkomen. Deze voorspellingen hebben niets met koffiedikkijken te maken maar met logisch nadenken in termen van oorzaak en gevolg, actie/reactie. Komen de voorspellingen uit dan blijft de theorie wetenschappelijk verantwoord overeind. Komen de voorspellingen niet uit dan weet de wetenschapper dat zijn theorie zo lek is als een mandje en dat hij op zoek moet gaan naar een betere theorie om de werkelijkheid te verklaren. Dat geldt ook voor uw theorie over Obama. Als deze zou kloppen dan is het voorspelbaar hoe daar door de internationale politiek op zal worden gereageerd, namelijk zeer afwijzend, met name door Israël en de Joodse lobby in de V.S. Dat weet u niet alleen, u heeft zelfs al vastgesteld dat de Internationale gemeenschap volstrekt anders reageert dan zij had moeten doen op basis van uw theorie over Obama. Ik citeer uw woorden: “Raar dat het westen die voorkeur van Obama voor de islam zo gelijkmoedig opneemt.” Na deze constatering bent u echter als wetenschapper ernstig nalatig geweest; u heeft verzuimd deze waarneming nader te onderzoeken en te verklaren.
Elke wetenschapper die zijn vak serieus neemt behoort namelijk na zo’n waarneming onmiddellijk zijn eigen theorie in twijfel te trekken en behoort zich onmiddellijk de vraag zou stellen: “Heeft Obama wel een voorkeur voor de Islam, of heb ik de feiten verkeerd geïnterpreteerd”. Geen enkele wetenschapper zou dan ook de blunder begaan om met een dergelijke onhoudbare theorie voor schut te gaan door deze te publiceren voordat hij zelf een antwoord heeft gevonden voor de vragen die zijn theorie oproept.
Daarom had u voordat u deze boute uitspraken over Obama publiceerde eerst als wetenschapper uw huiswerk moeten doen, en eerst een antwoord moeten vinden op vragen als:
1. Waarom reageert de wereld niet afwijzend op Obama’s vermeende voorkeur voor de fundamentalistische Islam en een Egypte onder de Sharia?
2. Waarom zou Obama als christen en president van de V.S. een voorkeur hebben voor anti-Amerikaanse en Anti-zionistische Moslimfundamentalisten? Welk belang heeft hij daarbij?
3. Waarom zou de partij van Obama, en alle overige Amerikaanse overheidsinstellingen, het toelaten dat hun president heult met de vijand, en hebben ze Obama niet inmiddels afgezet wegen staatsgevaarlijke activiteiten en landverraad?
Indien u op deze vragen geen zinnige en wetenschappelijk verantwoorde antwoorden kan geven is uw theorie over Obama volstrekt onhoudbaar en vanuit wetenschappelijk oogpunt bezien niet eens een theorie, doch slechts een hersenspinsel, een fata morgana zonder enig wetenschappelijk gehalte.
Daarom blijf ik op het standpunt staan dat eenieder die een dergelijke theorie over Obama aanhangt en verdedigt is in te delen in twee categorieën:
A. Mensen die lijden aan politieke waanvoorstellingen omdat ze het contact met de werkelijkheid zijn kwijtgeraakt. Aluhoedjes dus die geloven in onzinnige complottheorieën,
of
B. Mensen die vanuit een politiek belang zich moedwillig schuldig maken aan anti-Obama propaganda door willens en wetens valse en misleidende informatie over Obama te verspreiden.
Mijn vraag aan u, tot welke van deze twee categorieën wenst u te behoren? Indien u noch bij A. noch bij B. wenst te worden ingedeeld, dan zult u toch met een zodanige theorie over het beleid van Obama moeten komen dat daardoor de vragen 1 t/m 3 niet hoeven worden gesteld, of deze vragen moeten door u op een realistische en geloofwaardige wijze worden beantwoord.
Dit alles is uiteraard geen kritiek maar een vriendelijke uitnodiging aan uw adres mij ervan te overtuigen dat uw theorie over Obama klopt door alle vragen en problemen die uw theorie oproept wetenschappelijk verantwoord te beantwoorden en op te lossen.
Verwijderen
“Deze voorspellingen hebben niets met koffiedikkijken te maken maar met logisch nadenken in termen van oorzaak en gevolg, actie/reactie. Komen de voorspellingen uit dan blijft de theorie wetenschappelijk verantwoord overeind. Komen de voorspellingen niet uit dan weet de wetenschapper dat zijn theorie zo lek is ….”
Tijdje geleden alweer dat Obama bejubeld werd als de verlosser, na de donkere jaren van Bush.
De hysterie was toen enorm.
Met de mededeling van Obama dat hij afluisteren niet zo heel erg vond, dat de grondwet van de Amerikanen best overtreden konden worden, voor uw veiligheid, is het tijd voor wat veldonderzoek.
Verwijderen
“Deze voorspellingen hebben niets met koffiedikkijken te maken maar met logisch nadenken in termen van oorzaak en gevolg, actie/reactie”
Aldus onze dure (anonieme) zelfbenoemd wetenschapper en schoolmeester Max Coekblick.. Vooral dat “logisch nadenken” is een goeie..
Wanneer betrek je deze stelling eens op jezelf ? Of sta je daarboven ?
Volkomen afgedroogd in de discussie over economie..en dan een opmerking naar zijn opponenten over “logisch nadenken AUB”
(nooit van bescheidenheid, terughoudendheid gehoord ?)
“Mijn vraag aan u, tot welke van deze twee categorieën wenst u te behoren?”
Typisch een (multiple choice) vraag van een doorgerotte en raaskallende socialist, die denkt dat de wereld om hem en zijn waanvoorstellingen draait…(de uitslag staat al vast…..volgens het lijstje van de partij)
En helaas, door deze ‘klote’ socialisten (en samen met/door hen geïmporteerde klote religieuzen/stemmers) is de westerse maatschappij nu dermate verziekt, en balanceert op de rand van een economisch collaps, (en wereldoorlog), dat “wij” de vrije westerse mens, (die vrijheid en een goed leven kunnen waarderen, het “goede” leven conserveren) VERPLICHT een keuze moeten gaan maken.
Gek hé ! al die stemmers op Geert Wilders ! Gek hé !! al die anonieme bloggers en reaguurders… De gedachte politie heeft de treinen al klaar staan…
“Gutmensch Coekblick, zijn autisch gespuis en medekrankzinnigen, maken wel uit wat goed en slecht is..
Zolang arme moslims en die arme inboorlingen hun levensbeschouwing van “Wereld Egoïsten” aanhangen, kan je 1 triljard “koekblikken” opsturen, en veranderd er nooit iets.
Droom lekker verder van “Wereldheerschappij” en standbeelden van “Max Coekblick”
“Dit alles is uiteraard geen kritiek maar een vriendelijke uitnodiging aan uw adres”
Imbeciel !
Verwijderen
Beste (anonieme) Pete Hou eens op met dat domme en ordinaire gescheld. Met het soort proza als hierboven maak je alleen maar jezelf belachelijk en laat je zien dat je over geen enkele kennis en inzicht beschikt om iets zinnigs aan deze discussie toe te voegen. Probeer je tijd en energie maar eens te gebruiken om het betoog van Hans Jansen over Obama geloofwaardig te maken door een zinnig antwoord te geven op deze vragen die zijn theorie oproept:
1. Waarom reageert de wereld niet afwijzend op Obama’s vermeende voorkeur voor de fundamentalistische Islam en een Egypte onder de Sharia?
2. Waarom zou Obama als christen en president van de V.S. een voorkeur hebben voor anti-Amerikaanse en Anti-zionistische Moslimfundamentalisten? Welk belang heeft hij daarbij of welk belang heeft de V.S. daarbij?
3. Waarom zou de partij van Obama, en alle overige Amerikaanse overheidsinstellingen, en met name de Israëllobby, het toelaten dat hun president heult met de vijand, en hebben ze Obama niet inmiddels afgezet wegen staatsgevaarlijke activiteiten en landverraad?
4. Waarom verwijten de MB nu Obama dat hij het Egyptisch leger steunt die Morsi ondemocratisch heeft afgezet?
Als het jou niet lukt om hier “wetenschappelijk verantwoorde” antwoorden op te vinden, (dus geen krankzinnige complottheoriën waar jou wereldbeeld blijkbaar uit bestaat) dan doe je er verstandig aan je mond te houden. Tot nu toe ben je er alleen nog maar in geslaagd om mij er van te overtuigen dat niet de Islam, zoals Geert Wilders beweert, de grootste bedreiging is voor onze samenleving maar de stupiditeit van domrechts waar jij een exponent van bent.
O ja, en zet even een aluhoedje op je hoofd, dat beschermt je tegen “de gedachtenpolitie die de treinen al klaar heeft staan. Waar gaan die treinen trouwens naar toe? Walibi of de Efteling?
Dan maar hopen dat ze daar niet de Fyra voor hadden willen gebruiken want dan gaat je schoolreisje niet door.
Verwijderen
sirikje Je dwaalt weer af schat, we hebben het hier niet over het bejubelen van Obama noch over de afluisterpraktijken van de CIA, maar over de stelling van Hans Jansen dat Obama de moslimfundamentalisten zou willen steunen om van Egypte een kalifaat te maken. Kan jij uitleggen waarom Obama dat zou willen en waarom niemand hem dan tegenhoudt, zelfs Israël niet?
Verwijderen
Sorry Pete, ik ga nu je eigen woorden gebruiken, maar dan moet je niet huilen!
Ben me van geen kwaad bewust dat IK de westerse maatschappij nu dermate verziek?
Dat IK de economie op de rand van een collaps laat balanceren?
Verwijderen
@ Pete: “… door deze ‘klote’ socialisten (en samen met/door hen geïmporteerde klote religieuzen/stemmers) is de westerse maatschappij nu dermate verziekt, en balanceert op de rand van een economisch collaps(en wereldoorlog), dat “wij” de vrije westerse mens, (die vrijheid en een goed leven kunnen waarderen, het “goede” leven conserveren) VERPLICHT een keuze moeten gaan maken.”
hmmm, klopt dat wel?
Verder:
“Gek hé ! al die stemmers op Geert Wilders ! Gek hé !! al die anonieme bloggers en reaguurders… De gedachte politie heeft de treinen al klaar staan…”
Zo expliciet heb ik het nog nooit iemand zien verwoorden, maar eerder heb ik weleens opgemerkt dat het anonieme reageerdersvolk hier (en elders) de kiem in zich draagt van het toekomstige verzet van Nederland. Zelden zulks een heldendom mogen aanschouwen. Blijf dat beeld vooral koesteren. Goed voor je gevoel voor eigenwaarde lijkt me.
Verwijderen
@Coekblick
Ja… ik doe wel eens schelden.. maar… als je goed leest …er staan ook argumenten bij…(met wetenschappelijke theorieën onderbouwd, getoetst aan de werkelijkheid, middels gedegen veldonderzoek en experimenten)
@ Scheve…Vooral uit het daglicht blijven, dat schijnt niet zo gezond te zijn voor je bloedsomloop… En als we toch een politiek “lijder” (verplicht) moeten kiezen, waarom dan niet eentje die de waarheid zegt en zijn nek uit durft te steken. Iemand met echte oplossingen…
En reken maar dat je “de kiem” blijft tegenkomen. Zo gaat dat al eeuwen lang mijn beste..
“De kiem” moeten het weer opknappen na een zoveelste socialistisch debacel.
@ El Houssain.. Gelijk heb je gozer !!
Ik doe hier duidelijk tekort aan al die hardwerkende “moslims” die vanuit verpauperde en verwaarloosde panden in prachtwijken, hier in Holland, maar ook in de prachtwijken van de rest of Europa, hun duurverdiende centjes (en uitkeringen) investeren in de thuislanden met 2 of 3 appartementen en prachtige villa’s. (met zwembad)
Ja.. ik weet het, ze betalen ook belasting, (soms) maar Nederland (of het westen) intresseert ze geen hol. (5 man Fiod (24/7) in de nek van elke moslim met een bedrijf)
Misschien eens googlen op “wat kost een moslim” ?
En dan de kosten voor “veiligheid” ?? 5 man AIVD (24/7) in de nek van elke moslim die een potentieel gevaar kan zijn voor de westerse samenleving (terugsturen AUB, ga maar lekker “mohammedje” spelen in de thuislanden)
Las vandaag (al)weer dat de pensioenen gekort gaan worden. . Onontkoombaar om de crisis de kop te bieden..! rest my case..
Gezagsgetrouwe onderdanen, heel hun leven hard gewerkt.. zien het voor hun ogen gebeuren..verdampen…
Wat zegt U ? Nationaal Egoïsten….PVV’ers natuurlijk.. haha… we plukken ze gewoon… Spaarrekening ? Prachtig !! gaat nog makkelijker. (5 socialisten (24/7) in de nek van elke PVV’er)
“Onze” multicultidroom zal overleven, zo staat het namelijk in het partijprogram..
En die heeft altijd gelijk..
Maar wat nu als de centjes opzijn ??? En we zien het nu al…racistisch gerelateerd geweld dóór moslims, all over Europe…(en stilgezwegen door de MSM van de “linxe kerk”)
Sorry voor jouw, ik kan moslims, socialisten en de economische collaps niet los zien van elkaar… Moslim Osama gaat toch gelijk krijgen (Let op de ‘s’ !!) Maar hij snapte als geen ander hoe de islamitische en westerse wereld in elkaar steken (stak voor hem)
Eigenlijk geen sorry !!! Na “jullie” aardse bestaan, en diverse eeltplekken op het voorhoofd en ellebogen, wacht “jullie” het Allahu Akbar-paradijs.
Ik moet mijn paradijs hier proberen maken..(en tot nu toe lukte dat aardig)
(Opgepast..! Wij nemen bij voorbaat alles terug en hebben ook overal al spijt van)
Verwijderen
Ja… ik doe wel eens schelden.. maar… als je goed leest …er staan ook argumenten bij…(met wetenschappelijke theorieën onderbouwd, getoetst aan de werkelijkheid, middels gedegen veldonderzoek en experimenten)
Nou Pete kom dan maar eens met 1 of 2 wetenschappelijke theorieën om te verklaren waarom een Amerikaanse president graag het Egyptische volk onder het juk van de Sharia zou willen brengen, en waarom de Israëllobby daar dan geen bezwaar tegen aantekent.
Ik wacht…….. of zit je al met je aluhoedje op in de trein van de fantasiepolitie naar Fantasialand?
Las vandaag (al)weer dat de pensioenen gekort gaan worden. . Onontkoombaar om de crisis de kop te bieden..! rest my case..
Wordt tijd dat die Moslims eens gaan opschieten met het Islamiseren van Nederland. Dan kunnen wij zo gauw als de Islam onze staatsgodsdienst is die 2 miljoen halve zolen die op de PVV hebben gestemd als slaven aan rijke oliesjeiks verkopen. Zeg 1000 euries per slaaf is toch goed voor zo’n twee miljard. (PVV’ers die door brievenbussen pissen halve prijs) Kunnen we een aardig gat in het begrotingstekort mee dichten, geen werkeloosheid meer en gelijk een stuk gezelliger in Nederland.
Verwijderen
Of je een kameel berijdt of een auto stuurt, of je het zwaard hanteert dan wel een Kalashnikov, het een of het ander is effectiever, bloediger, maar behoeft in termen van religie, ideologie en andere culturele passies geen verschil te maken.
Dit begrepen kun je in H. Philipse’s (Utrecht) ‘Stop de tribalisering’, dd 2003, de Oriënt herkennen zoals hij vanouds was, en nog is:
‘Het gebruik van geweld’ (schrijft Ph.) ‘- in tribale samenlevingen – is een wezenlijk onderdeel van conflictoplossing. […..]. Regerende klieks in Arabische landen zijn tribaal van aard en moeten hun onderdanen wreed onderdrukken omdat ze voortdurend worden uitgedaagd door concurrerende groepen, zodat een dialectiek van machtsverwerving en uitdaging het geweld gaande houdt. Nederland is het Madurodam van dergelijke groepsconflicten geworden. Alleen de Hollander die door onwetendheid de onderliggende groepsmoraal niet doorgrondt, spreekt hier van ‘zinloos geweld.’ Juist doordat dit geweld door de betrokkenen als zinvol, ja zelfs als onvermijdelijk voor het behoud voor eer wordt ervaren, is het moeilijk tegen te gaan.’ (bold v.s.d.).
Bij dit verhaal past een foto van de ondergang van Khadaffi.
Oriëntalisme! Is Azië een masker, de Oriënt verholen en onverholen haat, luidruchtige masculine vriendschap, permanent toneel van bitter verraad. Je kunt er – Kethelby – romantisch over doen, maar: het spuien van lawaaierige emoties op het hysterische af, hitte, stof en vliegen, het afranselen van overbeladen ezels door hun meesters, het benauwend gebrek aan ‘privacy’, dát is de Oriënt. Overbevolkte! Said heeft dat willen verbloemen, het dagelijks Nieuw ontmaskert hem dagelijks
Wat hier de Arabische lente wordt genoemd, kan ceteris paribus op niets beters uitlopen dan wat er aan vooraf ging. Zelfs wat primitieve filmbeelden hier over de opstanden in Libië, Egypte vertoond, konden dat duidelijk maken: een gruwelijk anti-feminisme, een stupide anti-semitisme annex anti-Israelisme, de verkrachting van Khadaffi, de daden van geweld tegen Christenen.
Initieel kunnen bij enkelingen democratisch gevoelens bij het ontstaan van de Arabische lente een rol hebben gespeeld, maar niet doorslaggevend. Vox populi in de Oriënt weet niet wat democratie is, zij heeft daarvoor uitsluitend de Islam als ervaring. Zij zal die op god uitbrengen, Allah. En de ellende begint opnieuw. Ahmad denkt daar dat democratie is wat hij Ahmad wil, en Yusuf wat Yusuf wil; daarna gaan ze vechten en moet er een dood. Wie wint is de dictator. Logisch. En o ja, Mina of Ayesha moeten altijd zwijgen.
BeantwoordenVerwijderen
Of je een kameel berijdt of een auto stuurt, of je het zwaard hanteert dan wel een Kalashnikov, het een of het ander is effectiever, bloediger, maar behoeft in termen van religie, ideologie en andere culturele passies geen verschil te maken.
Dit begrepen kun je in H. Philipse’s (Utrecht) ‘Stop de tribalisering’, dd 2003, de Oriënt herkennen zoals hij vanouds was, en nog is:
‘Het gebruik van geweld’ (schrijft Ph.) ‘- in tribale samenlevingen – is een wezenlijk onderdeel van conflictoplossing. […..]. Regerende klieks in Arabische landen zijn tribaal van aard en moeten hun onderdanen wreed onderdrukken omdat ze voortdurend worden uitgedaagd door concurrerende groepen, zodat een dialectiek van machtsverwerving en uitdaging het geweld gaande houdt. Nederland is het Madurodam van dergelijke groepsconflicten geworden. Alleen de Hollander die door onwetendheid de onderliggende groepsmoraal niet doorgrondt, spreekt hier van ‘zinloos geweld.’ Juist doordat dit geweld door de betrokkenen als zinvol, ja zelfs als onvermijdelijk voor het behoud voor eer wordt ervaren, is het moeilijk tegen te gaan.’ (bold v.s.d.).
Bij dit verhaal past een foto van de ondergang van Khadaffi.
Oriëntalisme! Is Azië een masker, de Oriënt verholen en onverholen haat, luidruchtige masculine vriendschap, permanent toneel van bitter verraad. Je kunt er – Kethelby – romantisch over doen, maar: het spuien van lawaaierige emoties op het hysterische af, hitte, stof en vliegen, het afranselen van overbeladen ezels door hun meesters, het benauwend gebrek aan ‘privacy’, dát is de Oriënt. Overbevolkte! Said heeft dat willen verbloemen, het dagelijks Nieuw ontmaskert hem dagelijks
Wat hier de Arabische lente wordt genoemd, kan ceteris paribus op niets beters uitlopen dan wat er aan vooraf ging. Zelfs wat primitieve filmbeelden hier over de opstanden in Libië, Egypte vertoond, konden dat duidelijk maken: een gruwelijk anti-feminisme, een stupide anti-semitisme annex anti-Israelisme, de verkrachting van Khadaffi, de daden van geweld tegen Christenen.
Initieel kunnen bij enkelingen democratisch gevoelens bij het ontstaan van de Arabische lente een rol hebben gespeeld, maar niet doorslaggevend. Vox populi in de Oriënt weet niet wat democratie is, zij heeft daarvoor uitsluitend de Islam als ervaring. Zij zal die op god uitbrengen, Allah. En de ellende begint opnieuw. Ahmad denkt daar dat democratie is wat hij Ahmad wil, en Yusuf wat Yusuf wil; daarna gaan ze vechten en moet er een dood. Wie wint is de dictator. Logisch. En o ja, Mina of Ayesha moeten altijd zwijgen.
BeantwoordenVerwijderen
Reacties
Waarmee HPax zichzelf als het vleesgeworden bewijs toont dat de vier dogma’s die Edward Said onderscheidt in de traditionele oriëntalistiek nog alle vier staan als een huis.
En als alles wat u hier over de Oriënt schets waar is HPax, hoe verklaart u dan deze uitspraak van Arabist Hans Jansen:
“Van heel Egypte een sharia-enclave maken is zelfs met de steun van Obama niet gelukt.”
Als de Arabieren zelfs met de steun van Amerika hun volk nog niet eens onder de Sharia krijgen, hoe zou dat dan moeten lukken zonder de hulp van het almachtige en superieure westen?
Vox populi in de Oriënt weet niet wat democratie is, zij heeft daarvoor uitsluitend de Islam als ervaring”
Ach ja natuurlijk, de Arabier is dom, achterlijk, heeft nooit een boek gelezen en gebruikt internet alleen maar om naar plaatjes van blote christenen te kijken, dat was ik even vergeten. Dogma 1 volgens Said.
Verwijderen
“Ach ja natuurlijk, de Arabier is dom, achterlijk, heeft nooit een boek gelezen en gebruikt internet alleen maar om naar…”
Ooit daar eens geweest ?
Verwijderen
“Bij dit verhaal past een foto van de ondergang van Khadaffi. “
Met daarnaast een foto van Tony Blair in één van zijn dure huizen en aan de andere kant een foto van de begrafenis van US ambassadeur Stevens.
Einde Clinton-“dynastie”.
Ondertussen in de oost:
Na een Israëlisch bombardement opeen Russische voorraad raketten vanuit Turkije en open zee: “The re-creation of a historical alliance between Israel and Turkey against a “common enemy” would be seen as “bad news” across the Arab world, political analyst Chris Bambery told ”
rt.com/op-edge/proxy-war-syria-conflict-110/
Verwijderen
Zo sprak Pakistan’s (ex-)president Pervez Musharaf: ‘Bij de gedachte aan de rol van de moslims in de huidige wereld breekt mijn hart. We zijn ver achtergebleven in de sociale, morele en economische ontwikkeling (…) en hebben geweigerd van anderen te leren. We moeten de barre realiteit on-der de ogen zien.’
Verwijderen
sirik Als een Nederlander vastgeroest zit in neo-kolonialistische denkpatronen en racistische of neo-fascistische uitspraken doet, dan hoef ik niet eerst de Oriënt te bezoeken om dat waar te nemen. Zo’n constatering kan ik ook in Nederland doen. Ook om waar te nemen dat er achterlijke en domme mensen zijn die nooit een goed boek hebben gelezen en internet alleen gebruiken om naar plaatjes van blote christenen te kijken hoef ik de Oriënt niet te bezoeken, daarvan kom ik er dagelijks genoeg tegen onder autochtone Nederlanders.
Verwijderen
http://www.zerohedge.com/news/2013-07-16/jim-rogers-beware-man-white-horse
Verwijderen
Heb even een paar dagen niet op de site gekeken, maar idd. omdanks de reactie van Hans Jansen (IN KAPITALEN) komt er een of andere HP Pax langs, die het gelijk van Edwards Said op zon grandioze’wijze bevestigd, dat ik er ook even van achterover sla.Hoe is het mogelijk??? En ik maakte nog het voorbehoud “Misschien erg ouderwets om weer met Edward Said aan te komen zetten (die discussie hebben we toch al lang gehad?), maar blijkbaar is het toch een beetje nodig..” (zie mijn reactie van 12 juli 2013 20:08). Meneeer Jansen, daarom dus. Ik schreef ‘blijkbaar is het toch een beetje nodig….’. Voorzichtigjes dus. Maar het had wel iets minder voorzichtig gekund, gezien het commentaar van HP Pax. Het in hoofdletters geponeerde “MAAR JA, IEMAND DIE NOG MET DE EGYPTISCHE NAAR AMERIKA GEËMIGREERDE POSTMODERNE AUTEUR EDWARD SAID BEZIG IS” komt, met dank aan HP Pax, toch wel een beetje grappig over. Een inkopper zonder weerga, al heeft HP Pax dat zeker niet zo bedoeld 😉
Overigens, dat van die Duitse oriëntalistiek vind ik zeker een interessante kwestie. Zou ik nog wel een keertje willen nalezen. Maar Said heeft het over de verstrengeling van wetenschapsbeoefening met koloniale/imperialistische machtsuitoefening en over hoe die koloniale machtsuitoefening het frame van de Engelse, Franse en later Amerikaanse oriëntalistiek heeft beïnvloed. Duitsland neemt daarin natuurlijk een andere positie in. Vind het zeker interessant om nog een keertje uit te zoeken (het is ook voor mij weer een tijdje terug dat ik orientalism heb gelezen), maar voor deze discussie is het wel een beetje off topic. Voor een ander keertje misschien.
BeantwoordenVerwijderen
Zie hier. Toch nog verbluffend actueel, zeker na het bovenstaande: https://www.youtube.com/watch?v=fVC8EYd_Z_g
BeantwoordenVerwijderen
Wil verder nog opmerken dat ik het wel typisch vind voor de voeten geworpen te krijgen dat ik ‘nog met Edward Said kom aanzetten’ van iemand die Snouck Hugronje aanhaalt (die de Nederlandse regering adviseerde in het koloniale beleid in Nederlands Indië! lang geleden- weten Henk en Ingrid en de participanten aan deze discussie dat nog?) om de hedendaagse gebeurtenissen in Egypte te duiden. Zie artikel van Jansen hierboven. Heel relevant. Overigens, misschien is het Hans Jansen ontgaan, maar Indië zijn we inmiddels kwijt. Maar goed Snouck Hugronje (en Bernard Lewis) achterhaald? Hoe kom je op het idee.
BeantwoordenVerwijderen
Eigenlijk zou je bovenstaand artikel (met bijbehorende discussie) als volgt kunnen duiden:
1. De islamitische wereld, of het nu Egypte of Indonesië (pardon, Indië, immers Snouck Hugronje!) is eeuwig en onveranderlijk. Er zijn militairen, die nuttig zijn, als zij zich een beetje voegen naar onze belangen (hoe zij de binnenlandse oppositie tot de orde roepen is hun zaak). En er zijn haatbaarden, die kort gehouden moeten worden door die militairen. Verder is er niks. Dat was zo, dat is zo en dat zal altijd zo blijven.
2. De westerse wereld is wel veranderlijk. Helaas, want dat heeft ertoe geleid dat we nu zitten opgescheept met een politiek correcte elite. En die luisteren niet meer naar de Snouck Hugronje van deze tijd, Hans Jansen. Zijn allemaal van die kereltjes Pechtold, die zelf een beetje wijsneuzerig gaan doen, mede dankzij het destructieve werk van Edward Said en dat verfoeide postmodernisme. Gelukkig is er in een partijtje dat dapper weerstand biedt. Dat is de PVV van Geert Wilders. Samen met Henk en Ingrid en met het heldhaftige anonieme reaguurdersleger van deze site bieden zij dapper weerstand. Aan Hans Jansen de ondankbare taak om de rol van Snouck Hugronje voor dit gezelschap te vervullen. Ondankbaar, want werkte Snouck Hugronje nog voor de rijksoverheid in de overzeese gebiedsdelen, Jansen is veroordeeld tot de soms wat mallotige PVVers (Dion Graus, die rare meneer van dat uitgekotste stuk halal-vlees en nog een paar van dat soort types). Maar ja, het is niet anders. We leven in moeilijke tijden….
BeantwoordenVerwijderen
Reacties
Een hoog “Snouck Hugronje & ik”-gehalte.
Verwijderen
Haha, dat is lachen! Nu Floris Schreve niet kan verklaren waarom Edward Said de Duitse oriëntalistiek buiten beschouwing laat is Said opeens off topic volgens hem. Nadat hij er zelf mee aan kwam zetten!!! Zou Floris Schreve weten wat het begrip trollen inhoudt? Tja, Engelse en Amerikaanse oriëntalisten kan je makkelijk wegzetten en demoniseren als “kolonialisten” maar dat lukt niet zo makkelijk met de Duitsers. Dan zul je je toch inhoudelijk in hun moeten verdiepen. Iets waar zowel Said als Schreve een broertje dood aan hebben.
BeantwoordenVerwijderen
Geachte heer Jansen,
Ik doe een beroep op u als emeritus hoogleraar om eens het goede voorbeeld te geven door uw lezers op dit blog te laten zien hoe een wetenschapper op zijn vakgebied op een wetenschappelijk verantwoorde wijze kritiek weerlegt, of hoe een wetenschapper op zijn vakgebied een theorie die onhoudbaar is gebleken met wetenschappelijk verantwoorde argumenten terzijde schuift. De discussie spitst zich toe met name op de volgende twee stellingen van u:
1. “Van heel Egypte een sharia-enclave maken is zelfs met de steun van Obama niet geluk.”
2. “De nieuwe machthebbers in Egypte hebben niet de steun van Obama, want die gaf publiekelijk de voorkeur aan een Egypte onder de sharia en onder Mursi. De Egyptenaren wisten dat, en getuigden van die kennis, en van hun afschuw van Obama….”
Beide beweringen hebt u m.b.t. de door u vermeende voorkeur van Obama voor het moslimfundamentalisme in de discussie helaas nog niet kunnen onderbouwen omdat uw opmerking dat het beleid van Obama positief uitpakt voor Morsi en de MB wordt tegengesproken door feiten, zoals de voorspelbare volksopstand tegen Morsi en zijn partij en de juridische vervolgingen van partijleden, die het tegendeel bewijzen. Daarom hebt u uw stelling dat Obama “publiekelijk de voorkeur aan een Egypte onder de sharia” gaf nog slechts kunnen verdedigen met het in kapitalen uitgedrukte argument:
“ALLEEN GOD KAN IMMERS IN DE HARTEN KIJKEN”
Als wetenschapper doet u hier een beroep op God en zegt u met deze uitroep feitelijk dat alleen God kan weten dat u over Obama de waarheid hebt gesproken. Een theoloog kan uw uitspraak dan vervolgens deduceren tot de vaststelling dat Jansen zijn kennis over Obama blijkbaar van niemand anders dan God zelf moet hebben ontvangen, waardoor Jansen niet meer acteert als wetenschapper maar als profeet.
Een beroep doen op God is mijn inziens een uiterst teleurstellend argument indien afkomstig uit de mond van een emeritus hoogleraar die geacht wordt op zijn vakgebied geen religie doch wetenschap te bedrijven. Zolang u uw theorie over de politiek van de V.S. verdedigt met een verwijzing naar goddelijke kennis spreekt u niet als hoogleraar, maar als hogepriester van een anti-Obama religie.
Deze constatering levert m.i. dan ook een verklaring op waarom uw volgelingen op Hoeiboei zich niet gedragen als studenten, maar als slaafse en goedgelovige sekteleden die in u niet een leraar maar een profeet menen te herkennen waarvan zij elk woord kritiekloos slikken alsof het God zelf is die door het woord van Jansen oreert, waarna zij elke ongelovige die de woorden van hun profeet ter discussie stelt op een haast Breivikiaanse, dus meer paranoïde dan op rationele wijze, verketteren en vervloeken.
Het is uiteraard volledig aan u of u wil worden herinnerd als de profeet van een valse religie, (omdat de leer die u verkondigt over Obama en de Islam aantoonbaar onjuist is), of dat u wil worden herinnerd als een man van de wetenschap die zijn stellingen met wetenschappelijk houdbare argumenten weet te onderbouwen en te verdedigen.
Kiest u voor dit laatste dan verwacht ik van u zinnige en wetenschappelijk verantwoorde antwoorden op mijn aan u gestelde vragen en een wetenschappelijk verantwoorde weerlegging van mijn kritische opmerkingen over het onderwerp Obama en de Arabische wereld. Van een academisch opgeleide arabist mag dit worden verwacht.
Mocht u aan dit verzoek wederom geen gehoor willen geven dan vrees ik dat academici opnieuw tot de conclusie moeten komen dat arabist Jansen voor de wetenschap verloren is gegaan, ditmaal omdat zijn wetenschappelijke kennis en inzichten, alsook zijn wetenschappelijke methode, hebben plaatsgemaakt voor een politieke religie waarvan hij zichzelf blijkbaar als profeet en hogepriester is gaan beschouwen.
Met vriendelijke, doch bezorgde groet,
Max Goedblick.
BeantwoordenVerwijderen
@Ruud de Vries, Grappig dat jij opeens zo komt opduiken als ik zeg dat ik iets niet helemaal weet (wat volgens mij geen schande is). Lachuh zeg. En Edward Said had een broertje dood aan het zich inhoudelijk in iets verdiepen? Net als ikzelf? Dat je mij zo een op een noemt met Edward Said zal ik maar als een compliment opvatten. Maar vind het zeker leuk om nog dat nog een keertje rustig uit te zoeken. Alleeen doet dat mijns inziens niets af aan zijn betoog. Zie ook mijn eerdere reactie hierboven (16 juli 2013 01:24). Maar goed dat jij wel zo inhoudelijk bent. Net als de rest van de soms bijna Oost Europees van voor 1989 aandoende applaus-machine, die hier in regel het forum vult.
BeantwoordenVerwijderen
Aan Ruud de Vries 20:41
U schrijft dat men Britse en (Noord-) Amerikaanse oriëntalisten gemakkelijk kan wegzetten.
Zulks versta ik niet gans.
Een tas koffie zet men weg, maar een (on-)menselijk wezen als een engelse intellectueel…
(phrase en suspens).
Duitsers hebben zekerlijk een koloniaal verleden.
Men denke aan Zuid-West Afrika met Windhoek.
In Togo zijn steeds dankbare negers die zich verenigen in de Togo-Verein.
Voorts hadden de Duitsers invloed in het muzelmaanse sultanaat Zanzibar.
Ze ruilden dit in 1890 met de Britten voor het friese eiland Helgoland.
Koloniale avonturen genoeg.
Men denke aan het optreden in de Oekraine van 1941 tot 1944. En aan de kolonisatie van het Wartheland.
Een deel van Antarctica heet Neu-Schwabenland.
BeantwoordenVerwijderen
Er zijn overigens nog wel wat meer kritiekpunten op Orientalism (en de latere werken van Edward Said), waar ik me wel in kan herkennen. Hans Jansen, ik heb daar nog een keer een tijdje met u over gepraat (bij het toenmalige LAK, nu Lipsius, in Leiden). Het is zelfs zo dat ik kort daarna een artikel vond van een van de meest uitgesproken critici van Said, Kanan Makiya, dat ik nog voor u heb gekopieerd (of doorgemaild, kan me niet meer precies herinneren), waar u erg blij mee was en ook daar hebben we elkaar daarna nog over gesproken. Maar in die tijd was u wel een stuk genuanceerder. Het was toen nog meer Laurie Mylroie (al is dat misschien niet zo’n gelukkig voorbeeld, weet je wat, laat maar zitten 😉 ) en (nog) niet zo Bat Ye’or.
Maar goed, los van het punt van de Duitse oriëntalistiek (wat me zeker interessant lijkt, dus daar ga ik nog wat meer van lezen), ik vind uw bovenstaande verhaal toch een treffend voorbeeld van klassiek oriëntalistisch denken. U heeft alles uit de kast gehaald om Said te bevestigen. Ik had het zelf niet kunnen verzinnen.
BeantwoordenVerwijderen
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderen
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderen
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderen
HPax
De laster van Greve over PVV-ers is niet ´ad rem´ (´off topic´?), maar Freudiaans
geredeneerd wel in harmonie met zijn algemene stellingname. Geen leugens en smaad zonder een verradend onbewuste. Leer dat liever niet, Greve.
BeantwoordenVerwijderen
Reacties
HPax, Eigenlijk zou ik hier niet eens op moeten reageren, maar toch, voor de lol dan. Altijd leuk als je opponenten zich met veel misbaar op Freud gaan beroepen. Heel diepzinnig. Maar dan vind ik jouw eerdere fantasie (poëtische oprisping wellicht?) over afgeranselde ezeltjes (reactie van 13 juli 2013 17:37) pas echt interessant:
“Oriëntalisme! Is Azië een masker, de Oriënt verholen en onverholen haat, luidruchtige masculine vriendschap, permanent toneel van bitter verraad. Je kunt er – Kethelby – romantisch over doen, maar: het spuien van lawaaierige emoties op het hysterische af, hitte, stof en vliegen, het afranselen van overbeladen ezels door hun meesters, het benauwend gebrek aan ‘privacy’, dát is de Oriënt”
Vind het allemaal een beetje hijgerig. Broeierig zelfs. Ook Freudiaans?
Verwijderen
“Het Amerikaanse beleid in het Midden-Oosten is een grote mislukking geworden. Tussen de zandstormen zie ik een wankelende Amerikaanse vlag. Egypte is het symbool geworden van het faillissement van Barack Obama’s islambeleid.”
“En wat Egypte betreft, hebben ze nooit oud-president Morsi gekritiseerd. Morsi mocht van Amerikanen gewoon zijn gang gaan. Ook was Amerika volstrekt passief toen de alliantie van Hamas, Moslimbroeders en Erdogan tot stand was gekomen. Erdogan organiseerde in Ankara een grote bijeenkomst waar de echte vrienden van hem en zijn partij voor de eerste keer bijeen mochten komen. President Obama zweeg over deze nieuwe en gevaarlijke alliantie.
De regering Obama is meester in het zwijgen, terwijl de Amerikaanse regering behoort te praten en standpunten moet innemen.”
http://www.elsevier.nl/Buitenland/blogs/2013/7/Het-Midden-Oostenbeleid-van-Barack-Obama-is-totaal-mislukt-1312235W/
BeantwoordenVerwijderen
Reacties
“Egypte is het symbool geworden van het faillissement van Barack Obama’s islambeleid.”
Kan jij dit onderbouwen Anoniem, met een paar concrete aanwijzingen? Weet jij wat het huidige Islambeleid van de V.S. is? Beschrijf het eens? En hoezo is dat volgens jou failliet en waarom is Egypte daar het symbool van? Omdat de dictator Hosni Mubarak op verzoek van het volk door het leger is afgezet? Omdat daarna op advies van de V.S. democratische verkiezingen zijn uitgeschreven? Omdat het in Egypte verboden is om politieke partijen op te richten die een godsdienstig doel nastreven? Omdat de “Partij voor Vrijheid en Gerechtigheid” een seculiere partij was zonder Islamitische doelstellingen? Omdat de “Partij voor Vrijheid en Gerechtigheid” van Morsi daarom niet kon worden verboden zonder dat dit tot een volkswoede en misschien wel tot een burgeroorlog zou hebben geleid? Omdat de “Partij voor Vrijheid en Gerechtigheid” van Morsi na 1 jaar regeren zoveel krediet en vertrouwen had verspeeld dat ze opnieuw zijn aftreden hebben geëist? Is dat de schuld van Obama?
‘At the same time, we firmly reject the unfounded and false claims by some in Egypt that the United States supports the Egyptian Muslim Brotherhood or any specific Egyptian political party or movement. The United States has always been and remains committed to the democratic process, not to any party or personality. We want Egyptians to make their democracy work for the good of all Egyptians.’
Die laatste zin, daar leest rabiaat rechts altijd graag overheen: “DEMOCRATIE”! Haatbaarden en fundamentalisten die een Shariadictatuur of kalifaat willen die moeten daarvoor eerst de democratie opzij schuiven. Maar zolang het democratisch proces in stand blijft, WAT OBAMA WIL, kunnen de moslimbroeders van Egypte GEEN kalifaat maken met de Sharia als GRONDWET. Daarom hamert Obama erop dat de regels van de DEMOCRATIE moeten worden gerespecteerd. Doet men dat niet, dan geef je de haatbaarden en moslimbroeders óók een goed excuus om dat óók niet te doen, en dan is een democratie niet mogelijk. Democratie is de beste bescherming tegen een (Islam)dictatuur. Maar dat willen ze in de rechtse kerk liever niet snappen, de rechtse kerk verkoopt liever bommen en granaten aan die (volgens hen ‘achterlijke’) moslims, en willen daarom liever een cowboy als Bush dan een vredestichter als Obama aan het roer. Liever schieten dan praten, liever wapens verkopen dan nadenken is het credo van domrechts. Weet je wel hoeveel mensenlevens en geld die “heilige oorlog” van Bush in Irak heeft gekost? En heeft dat iets opgelost? NEEN! De al 10 jaar durende burgeroorlog die ruziemaker Bush daar heeft veroorzaakt zal nog vele jaren door blijven gaan. Over mislukkingen gesproken.
Verwijderen
Democratie is iets anders dan soevereiniteit.
Eerst heb je dat laatste nodig om vervolgens mogelijk tot het eerste te komen.
Zo is Irak ook tot democratie gebombardeerd. Libië moet de klus zelf verder af maken.
Obama of Bush… wat is het verschil ?
Verwijderen
“Zo is Irak ook tot democratie gebombardeerd”
Irak tot democratie gebombardeerd? Irak is door cowboy Bush willens en wetens een burgeroorlog in gebombardeerd, en ik denk niet dat wij het nog gaan meemaken dat daar ooit vrede komt onder een democratische regering. Dit soort fatale fouten van bomber Bush wil Obama niet maken.
Maar laten we even in Egypte blijven. Wat had Obama daar anders en beter moeten doen volgens jou? Eerst alle MB met bommen en granaten uitroeien alvorens verkiezingen toe te laten? Een concreet en zinnig antwoord graag.
Verwijderen
Ach ja Afshin Ellian overschreeuwt zichzelf weer eens. ‘Een wankelende Amerikaanse vlag tussen de zandstormen’. Ook Ellian moet niks van Edward Said hebben, maar als hij zulke tranen plengt bij zijn eigen poetische beeld (de man is ook dichter), dan is er (in zijn eigen hoofd in ieder geval) toch sprake van enig Amerikaans imperialisme? Toch weer een puntje voor Edward Said. Over die treurige opmerking over ‘Palestijns tuig’ hoeven we het denk ik niet te hebben. Een rechtvaardige vredesregeling met een levensvatbare staat zou misschien een constructieve oplossing zijn. Maar ik vrees dat Ellian inmiddels zo ideologisch gedeformeerd is (herkenbaar voor sommige deelnemers aan dit gesprek?) dat deze voor de hand liggende gedachte niet meer in zijn hoofd opkomt. Teveel volgepompt met neocon-propaganda.
BeantwoordenVerwijderen
Reacties
´HPax, Eigenlijk zou ik hier niet eens op moeten reageren, maar toch, voor de lol dan.`´
Hm, ik denk dat ook nu weer Freud je parten speelt Je moet wel. Tegenspartelen helpt niet, de waarheid moet eruit. Pas als je die gaat uitspreken,kun je worden verlost. Van jezelf.
Verwijderen
@HPax: ik blijf erbij, jouw visioen van die masculiene vriendschap en dat afgeranselde ezeltje (reactie van 13 juli 2013 17:37) doet het hem helemaal. Daar kun je mee voor de dag komen, op een site die claimt Gerard Reve aan haar zijde te hebben (we kunnen de grote volksschrijver helaas niet meer vragen of die claim terecht is). Freud zal ik er deze keer maar buiten laten 😉 Arme jongen, volgens mij heb je geen idee. Ga toch lezen. Misschien een linkse hobby, maar dat het je horizon moge verbreden.
Verwijderen
Het is me trouwens opgevallen dat net dat ene aspect van het werk van Reve hier wat onderbelicht blijft, althans, ik heb er bij de vele Reve- dweperijen op Hoeiboei nooit iets van kunnen terugvinden. Terwijl dat nu juist zo in het oog springt. Maar misschien is dat reaguurdersvolk daar er gewoon nog niet aan toe, dat zou ook kunnen, en wil men hier de brave aanhang tegen een al te groot zedenbederf beschermen. Want wat moet de gemiddelde Hoeiboei-reaguurder met teksten als:
“Waarom moest een seksslaaf van Tijger een Duitse jongen van Poolse afkomst zijn die in Zwitserland werkte, en kon het niet gewoon een jongen in Amsterdam van een paar straten verder wezen, van eigen volk en eigen bodem, die men op Tijger zijn verlangen slechts even behoefde aan te schrijven of op te bellen om hem te ontbieden, en die men terstond meedogenloos kon tuchtigen als mocht blijken dat hij rondhoereerde en het waagde zich nog door een ander dan Tijger te laten bezitten”
Gerard Kornelis van het Reve, De Taal der Liefde, Atheneum- Polak & van Gennep, Amsterdam, 1972, p. 33
Een Duitse jongen van Poolse afkomst moet natuurlijk meteen aan de PVV meldpunt gerapporteerd worden (al is een ‘(seks)slaaf’ misschien een twijfelgeval, ook een lelijke PVVer moet immers discreet aan zijn trekken kunnen komen). Maar in algemeen, als je het doet, doe het dan met ‘een jongen van eigen volk en eigen bodem’, dat zullen ook de Henk en Ingrid en de Hoeiboei-reaguurdertjes wel kunnen beamen. Of:
“Weet je wat voor stuk hij had Woelrat? Hij had een stuk dat net zo groot en hard en schaamteloos was als van een jongen die zich aan een meisje had vergrepen, samen met vriendjes, in een lege trein, en dan niet wil bekennen en dan voor zijn stuk krijgt, tot hij bekent… net zo lang totdat hij gaat bekennen… Toen ik in Indië bij de polietsie was, kregen we vaak zulke arrestanten, heel geile mooie jongens van 19, of zo. Als je een jongen strafte of ondervroeg, dan moest je het lichaaamsdeel tuchtigen, waarmee hij het vergrijp gepleegd had. Dat leerden wij zo, dat stond in de instruksies”
Idem p. 171.
Ik kan me overigens wel voorstellen dat er wat raakvlakken zijn met PVV achtig publiek. Jongens die zich in een lege trein aan een meisje hadden vergrepen, de polietsie in Indië, tuchtigen, zo stond dat in de instruksies. Ook elementen van de door Jansen hierboven aangehaalde Snouck Hugronje zijn in deze passage zeker herkenbaar. Zie Snouck Hugronjes aanbeveling om Imams ‘gevoelig te slaan'(vaak door Jansen geciteerd). Maar waar dan? vraag ik me, na dit stukje Reve, toch af. Om met Matroos Vos (aka Joop Schafthuizen) te spreken: ‘Op z’n pielemuisje’.
Verwijderen
(vervolg)
Of (deze gaat er bij het Hoeiboeivolkje zeker in als koek 😉 ):
“Ik kan het niet helpen Woelrat. Ik heb iets van een dichter, ik weet het. Maar als jij in die kooi gelegen had, dan was je zowat gek geworden van geilheid. Ik deed snel de dingen die nodig waren, Woelrat, en toen… toen trok ik zijn billen uit elkaar. Ik trok zijn geheime vallei open… net zoals ik voor jou de blonde jongensgleuf open zal trekken van iedere jongen en man die jij wilt hebben, beest: soldaten…matrozen…Voor jou”,
Idem p. 173
Vies hé, Henk en Ingrid? Ik heb zo’n vermoeden dat ongeveer de helft van de reaguurders op dit forum zelfs geen idee heeft van dit aspect van het werk van Reve (Reve, wie is dat?). Inderdaad, om met Pim te spreken (zie ook Jansen hierboven): “Ga toch koken”.
Ik denk niet veel Hoeiboei-reaguurdertjes hier iets mee kunnen, laat staan waarderen en bovendien, soldaten voor de Jihad voor het Avondland moet je niet aan al te veel decadentie blootstellen en al helemaal niet aan zaken waar een beroep moet worden gedaan op iets als tolerantie- dat maakt immers de harten week voor de nakende ‘Eindstrijd’. Voor Hans Jansen trouwens geen loos begrip, gezien de bundel die hij samenstelde met bijdragen van de usual suspects uit de internationale anti-islambeweging (zie http://hoeiboei.blogspot.nl/2009/03/eindstrijd.html). En werd er in het forum niet al ergens melding gedaan van ‘de komende Grote Omwenteling’? Zie hierboven in het forum een bijdrage van Sirik, die schrijft: “De aankondiging(en) van een op handen zijnde grote niet alleen Europese maar ook Noord-Amerikaanse omwenteling is op hoeiboei.nl gedaan” (reactie van 12 juli 2013 18:51). Kortom, revolutie! Ontwaakt verworpenen der Aarde, maar dan een beetje anders. Misschien is het eerder een contra-revolutie. Het tegenovergestelde van wat de demonstranten willen, die in diverse Arabische landen strijd aangingen of gaan met hun eigen regimes. Ideologisch stuivertje wisselen wellicht? Als jullie die regimes niet meer willen, mogen wij ze dan?
Verwijderen
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderen
Nee hatertje Floris, je hebt geen antwoord op de vraag waarom Edward Said de Duitse oriëntalistiek negeert. Moet je je eerst zogenaamd eerst even in verdiepen. Dat ie het negeert zegt al genoeg over de door jou aanbeden Said.
Hans Jansen heeft een mooi stuk over Said geschreven met deze uitsmijter:
“Zonder Arabisch te kennen, blijft het onmogelijk om zowel de goede als de slechte kanten van de islam in perspectief te krijgen. Oriëntalistiek is, Simon Leys heeft in een reactie op Edward Said iets dergelijks geschreven, niet meer dan een voorzichtige Westerse voetnoot bij de bestudering van de Oriënt door de ‘Oriëntalen’ zelf.
Geen oriëntalist zou overigens voor zijn rekening willen nemen wat Edward Said schrijft op blz. 323 van zijn Orientalism, editie 1994: ‘De Arabische en islamitische wereld blijft een tweederangs macht als het gaat om het voortbrengen van cultuur, kennis en wetenschap.’ Dankzij hun training zijn oriëntalisten niet zo etnocentrisch en provinciaal, en minder dan Amerikaanse professoren geneigd tot pseudo- geleerde humbug.”
http://www.trouw.nl/tr/nl/4324/Nieuws/archief/article/detail/1775657/2003/10/11/Edward-Said.dhtml
En enkele jaren geleden kwam Ibn Warraq met het boek “Defending the West
A Critique of Edward Said’s Orientalism”. Hier enkele passages uit een bespreking daarvan:
Deconstructing Edward Said
It is now five years after the death of Edward Said, the man who made it cool to hate the West, and the reevaluation of his thought and work is thankfully well underway. Said forged a career out of revisiting the past, “deconstructing” what he found and writing it anew. Defending the West: A Critique of Edward Said’s Orientalism by Ibn Warraq, founder of the Institute for the Secularisation of Islamic Society, reveals just how massive a fabrication Said’s version of history is. The book spells out in great detail Said’s deeply flawed writings and his legacy: the modern academic fetish for examining microscopically the flaws and failings (real and imagined) of the West while simultaneously portraying an ever-peaceful East perpetually victimized by the technologically superior but, of course, morally benighted West. This is the fashionable narrative in the humanities departments of virtually every college and university in America, if not in all of Western academia.
Those who perpetuate it Ibn Warraq calls “Saidists.” Among them, Said has achieved cult-like status as a prophet who (in the tired cliché of the Left) “spoke truth to power.” They see it as their mission to reveal cracks in the deception foisted on the world by an older generation of historians whose work attempts to disguise an aggressive, dominating West. A corollary, more covert mission is to erect their own wall to insulate the East from the kinds of attacks they themselves make on the West. And the Saidists have been so successful that many people now see colonialism and empire as creations of the West and symptoms of a Western moral inferiority that (especially for Western scholars) must be atoned for in many ways. Saidism, one might say, is a way to atone.
(…)
Will Ibn Warraq’s new book end forever the deleterious effects of more than thirty years of petulant, dishonest, self-loathing Saidism? Probably not. But any honest acolytes of Edward Said who read this book will either be forever relieved of their knee-jerk faith in the simple dichotomy of Western guilt and Eastern victimhood that is at the core of Said’s thought, or they will be forced to participate in their own hoodwinking. Ibn Warraq’s critique of Said’s thought and work is thorough and convincing, indeed devastating to anyone depending on Saidism. It should do to Orientalism what Mary Lefkowitz’s Not Out of Africa[3] did to Martin Bernal’s Black Athena.[4] And it should force the Saidists to acknowledge the sophistry of their false prophet.
http://www.meforum.org/2069/defending-the-west
BeantwoordenVerwijderen
“Weet jij wat het huidige Islambeleid van de V.S. is? Beschrijf het eens?”
Doe deze test en kom er vanzelf achter.
In this test, find which entry does not belong on this list.
1917: President Woodrow Wilson allies with Britain and France to fight autocracy in World War One and “make the world safe for democracy.”
1941: President Franklin Roosevelt allies with Britain, France, and the USSR to fight fascism and destroy it.
1947: President Harry Truman allies with the Free World to fight Communist aggression and liberate captive nations.
1950: President Harry Truman confronts Communist aggression in South Korea with the UN as allies.
1991: President George Bush leads an international alliance to repel an Iraqi invasion of Kuwait.
2001: President George W. Bush leads the American people in retaliating to the September 11 attacks on America in Afghanistan against totalitarian Islamist groups.
2013: President Barak Obama forms an alliance with the Muslim Brotherhood to install an anti-American Islamist state in Syria to join such U.S. “allies” as Egypt, Tunisia, Lebanon and Turkey on behalf of the Sunni Sharia World; to make the world safe for authoritarian religious dictatorships, antisemitism and those who would wipe Israel off the map, unrepentant Nazi allies, jihad against Christianity, subjecting women to second-class status, and murdering of gay people. Then to forge these ties stronger he defends an overthrown Egyptian Islamist regime insisting that it should at least participate in a coalition government earlier just to make sure that it has a share of power so that, no doubt, American values should be represented.
BeantwoordenVerwijderen
Reacties
Ben diep onder de indruk van deze ‘test’/ ‘samenvatting van de betrekkingen tussen Amerika en het Midden Oosten’. Wat een goed verhaal! 🙂
Verwijderen
“Democratie is de beste bescherming tegen een (Islam)dictatuur.”
Net zoals in Gaza?
BeantwoordenVerwijderen
” Een rechtvaardige vredesregeling met een levensvatbare staat zou misschien een constructieve oplossing zijn.”
Heel misschien over een jaar of 20 à 30.
De tijd is er nu gewoon nog niet rijp voor vanwege div omstandigheden.
Alleen Kerry en zijn baas geloven in dat sprookje.
BeantwoordenVerwijderen
Reacties
@anoniem, de tijd nog niet rijp voor? Je mag hopen dat het niet te laat is. Israël had dit al lang moeten regelen. Overigens, ik weet niet of een beetje op de hoogte bent van de demografische situatie van Israël. De mensen die daar echt verstand hebben maken zich daar grote zorgen over.
Ik weet niet of je onlangs de documentaire The Gatekeepers gezien hebt? Zeer verontrustend. Alle voormalige hoofden van de Mossad zijn het achteraf overeens: uiteindelijk zal Israël op deze manier de oorlog gaan verliezen. Je mag ook voor Israël hopen dat het van de huidige koers afziet en dat er op een gegeven moment (dat niet te lang meer mag duren) een tweestatenoplossing komt, of een binationale staat (waar Tony Judt een pleitbezorger voor was)
Verwijderen
Nee Floris, je hebt geen antwoord op de vraag waarom Edward Said de Duitse oriëntalistiek negeert. Moet je je eerst zogenaamd eerst even in verdiepen. Dat ie het negeert zegt al genoeg over de door jou aanbeden Said.
Hans Jansen heeft een mooi stuk over Said geschreven met deze uitsmijter:
“Zonder Arabisch te kennen, blijft het onmogelijk om zowel de goede als de slechte kanten van de islam in perspectief te krijgen. Oriëntalistiek is, Simon Leys heeft in een reactie op Edward Said iets dergelijks geschreven, niet meer dan een voorzichtige Westerse voetnoot bij de bestudering van de Oriënt door de ‘Oriëntalen’ zelf.
Geen oriëntalist zou overigens voor zijn rekening willen nemen wat Edward Said schrijft op blz. 323 van zijn Orientalism, editie 1994: ‘De Arabische en islamitische wereld blijft een tweederangs macht als het gaat om het voortbrengen van cultuur, kennis en wetenschap.’ Dankzij hun training zijn oriëntalisten niet zo etnocentrisch en provinciaal, en minder dan Amerikaanse professoren geneigd tot pseudo- geleerde humbug.”
http://www.trouw.nl/tr/nl/4324/Nieuws/archief/article/detail/1775657/2003/10/11/Edward-Said.dhtml
En enkele jaren geleden kwam Ibn Warraq met het boek “Defending the West
A Critique of Edward Said’s Orientalism”. Hier enkele passages uit een bespreking daarvan:
Deconstructing Edward Said
It is now five years after the death of Edward Said, the man who made it cool to hate the West, and the reevaluation of his thought and work is thankfully well underway. Said forged a career out of revisiting the past, “deconstructing” what he found and writing it anew. Defending the West: A Critique of Edward Said’s Orientalism by Ibn Warraq, founder of the Institute for the Secularisation of Islamic Society, reveals just how massive a fabrication Said’s version of history is. The book spells out in great detail Said’s deeply flawed writings and his legacy: the modern academic fetish for examining microscopically the flaws and failings (real and imagined) of the West while simultaneously portraying an ever-peaceful East perpetually victimized by the technologically superior but, of course, morally benighted West. This is the fashionable narrative in the humanities departments of virtually every college and university in America, if not in all of Western academia.
Those who perpetuate it Ibn Warraq calls “Saidists.” Among them, Said has achieved cult-like status as a prophet who (in the tired cliché of the Left) “spoke truth to power.” They see it as their mission to reveal cracks in the deception foisted on the world by an older generation of historians whose work attempts to disguise an aggressive, dominating West. A corollary, more covert mission is to erect their own wall to insulate the East from the kinds of attacks they themselves make on the West. And the Saidists have been so successful that many people now see colonialism and empire as creations of the West and symptoms of a Western moral inferiority that (especially for Western scholars) must be atoned for in many ways. Saidism, one might say, is a way to atone.
(…)
Will Ibn Warraq’s new book end forever the deleterious effects of more than thirty years of petulant, dishonest, self-loathing Saidism? Probably not. But any honest acolytes of Edward Said who read this book will either be forever relieved of their knee-jerk faith in the simple dichotomy of Western guilt and Eastern victimhood that is at the core of Said’s thought, or they will be forced to participate in their own hoodwinking. Ibn Warraq’s critique of Said’s thought and work is thorough and convincing, indeed devastating to anyone depending on Saidism. It should do to Orientalism what Mary Lefkowitz’s Not Out of Africa[3] did to Martin Bernal’s Black Athena.[4] And it should force the Saidists to acknowledge the sophistry of their false prophet.
http://www.meforum.org/2069/defending-the-west
BeantwoordenVerwijderen
“Ach ja natuurlijk, de Arabier is dom, achterlijk, heeft nooit een boek gelezen en gebruikt internet alleen maar om naar plaatjes van blote christenen te kijken, dat was ik even vergeten”
Blij dat je je het toch nog herinnert. Muv een zeer kleine elite is ‘de arabier’ inderdaad grootdeels achterlijk en leest geen boeken. Dom zijn ze niet daarentegen, wel bevangen door een dogmatische ideologie die geen ruimte laat voor verbetering.
Hier een mooi voorbeled van een ‘intelligente, hoogopgeleide arabier’ http://petrossa.me/2012/08/07/islam-and-science-bad-marriage/
Dat is dus de elite. Veel achterlijker kun je het niet krijgen.
BeantwoordenVerwijderen
Reacties
Aan Petrossa.me 7:54
Een nieuwe ster aan het firmament van dit paneel.
U verdiept zich in het fenomeen “Arabier”.
Dit woord is zeer oud.
Ik ontmoette het onlangs in het boek Jesaja van het Oude Testament.
Ongelukkig lees ik geen hebreeuws, derhalve weet ik niet of de Statenvertaling een vervalsing is van het oorspronkelijke hebreeuwse woord.
In de eerbiedwaardige Al-Qorân heeft Arabier de betekenis van bedoeïen.
Het woord bedoeïen op zijn beurt komt van bâdiyye, hetgeen woestijn betekent.
Een Arabier is derhalve van oorsprong een woestijnbewoner.
Het leven aldaar is hard.
Het is daarom dat de Arabier niet gemakkelijk zwicht voor de westerse leefstijl.
Die als belangrijkste adagium heeft: economische groei.
Verwijderen
Ik ekn overigens een heleboel zeer goed opgeleide en zeer belezen idividuen, afkomstig uit de Arabische wereld. Echt heel veel. Kunstenaars, schrijvers, dichters, journalisten. Hele intelligente mensen. Ken trouwens ook heel veel intelligente Nederlanders. Maar wordt ook weleens geconfronteerd met de spreekwoordelijke Henk en Ingrids 😉 Die heb je natuurlijk zowel daar als hier. Overigens ben ik van mening dat de grootte van de PVV aanhang zeker iets zegt over het beschavingspeil van de Nederlander. Het oude sociaaldemocratische ideaal van volksverheffing was zo slecht nog niet.
Verwijderen
Zie hier, Jansen over Said:
‘Het kernbezwaar van Said tegen de oriëntalistiek is dat de oriëntalistiek approaches a heterogenous, dynamic and complex human reality from an uncritically essentialist standpoint (p. 333). Waarschijnlijk heeft Said, ook in Nederland, het merendeel van de professionele beoefenaars van de vakgebieden waar hij over schrijft weten te overtuigen, of anders op zijn minst diep beïnvloed.
De moderne oriëntalistiek en de oriëntalisten, zo meent Said, zijn een product van, en staan ten dienste van, het Westerse imperialisme. Zijns inziens diskwalificeert dit de oriëntalistiek zowel maatschappelijk als moreel- hoewel het natuurlijk in principe mogelijk is dat slechte mensen goede wetenschappers zijn. Oriëntalisme, aldus Said, is niet een gewone academische discipline, maar een ideologische discourse die onlosmakelijk met de Europese machtspolitiek over het Midden Oosten verbonden is. De kennis die de oriëntalistiek heeft voortgebracht was daarom flawed, distorted en soms zelfs racistisch. De oriëntalistiek, aldus Said, wil niet zozeer beschrijven als wel beheersen.
Deze veroordeling van de oriëntalistiek heeft allerwegen grote indruk gemaakt, misschien niet het minst door de combinatie van duistere en modieuze taal waarin Said zijn aanklacht stak. Ook in Nederland gingen wetenschappers druk op zoek naar sporen van racisme in elkaars wetenschappelijke producten en werk van eerdere generaties. Zulke sporen moesten, zo werd haast a priori aangenomen, er zijn- anders zou Said immers mogelijk ongelijk kunnen hebben. Een en ander heeft tot rare polemieken en onverkwikkelijke persoonlijke conflicten geleid.
Desalniettemin, the Arab and Islamic World remains a second-order power in terms of production of culture, knowledge and scholarship- weinig oriëntalisten zouden zo’n etnocentrisch oordeel willen uitspreken of onderschrijven, zelfs niet als het van Edward Said afkomstig is (Orientalism, ed. 1994, p. 323, 13 regels van onderen).
Oriëntalistiek, aldus Said, die daarmee een oordeel uitspreekt over wellicht wel 60.000 boeken die tussen 1800 en 1950 in het Westen over het Midden Oosten verschenen zijn- om nog maar te zwijgen over de stortvloed van publicaties die na 1950 zijn verschenen- is agressie: Orientalism is all agression, p. 204’.
Hans Jansen, Nieuwe inleiding in de islam, uitgeverij Coutinho, Bussum, 1998, p. 255-256
Tot zover deze toch wel geestige parodie van Jansen. Hij heeft er vooral een leuke karikatuur van gemaakt. Als persiflage is het meer dan geslaagd. Heel grappig allemaal, maar als je echt Said wil weerleggen moet je toch met degelijker werk komen. Dat er soms sprake is van onverkwikkelijke persoonlijke conflicten onder de Nederlandse arabisten, helemaal waar, maar ik vraag me af of je daar Edward Said voor nodig hebt. Daar heb je namelijk met Hans Jansen zelf al een hele goeie aan, zeker de Hans Jansen van nu (de Hans Jansen van toen was vele malen redelijker persoon dan hoe hij zich nu manifesteert).
Verwijderen
(vervolg)
Maar hoe dan ook, dezelfde Hans Jansen na de millenniumwissel:
“Het enige medicijn is dan ook tegen-consternatie. Niet, zoals bij oorlogvoering gebruikelijk, streven naar een overwinning met proportionele middelen die voor het doel dat bereikt moest worden net voldoende zijn, maar streven naar een totale verplettering met overdreven zware middelen en overmacht. Het gaat immers niet om een rationele oorlog maar om een irrationele strijd.
Angst aanjagen, en ruim voldoende reden geven om angstig te blijven, is van groot belang. Niet bang zijn zelf af te zakken tot het niveau van de terroristen. Voor minder doen ze het immers niet. Het is in de propaganda-oorlog bovendien van groot belang de terroristen als loosers voor te stellen die op allerlei manieren, ook seksueel, niet aan hun trekken zijn gekomen. Omdat dat meestal waar is, kan het niet zo moeilijk zijn.
De methoden die het strafrecht toestaat bij de bestrijding van wangedrag en misdaad gaan minder ver dan de veel ruwere methoden die door een oorlogsituatie worden opgedrongen. Het strafrecht is dan ook niet geschikt voor terrorismebestrijding. Hoe het ook tegen onze natuur en ons systeem ingaat, indien mogelijk moeten (curs. FS) terroristen sneuvelen tijdens hun zelfgekozen acties. Het is niet nodig om bang te zijn ‘martelaren te maken’. Beter tien dode martelaren in de hemel dan één levende, gewapende terrorist op straat. Martelaren zijn immers geen bedreiging van de openbare orde, terroristen wel.
Laten we ons bij de bestrijding van terrorisme dat gepleegd wordt in de naam van de islam, alsjeblieft geen zorgen maken over wat de moslims er van vinden. Ook het raadplegen van moslims over wat de ‘ware’ islam hier voorschrijft, is uit den boze. Als de terroristen eenmaal zijn vernietigd, is dat voor de andere, niet-vernietigde moslims voldoende bewijs dat de terroristen er ook theologisch naast zaten, anders had God hen immers wel gespaard. Vernietigen gaat dus voor.
Wanneer er een grote terroristische aanval op een Nederlands doel wordt gepleegd, door terroristen die zich op de islam beroepen, zou dat kunnen leiden tot spontane acties van de bevolking waarbij bijvoorbeeld moskeeën in brand worden gestoken. Dat zal de moslims in Nederland er eerder toe brengen zich van de terroristen af te keren dan hen te steunen. De overheidsreacties op zulke spontane pogingen tot tegenterreur dienen daar dan ook mee rekening te houden.”
‘Orientalism is all agression’, zeg dat wel. Misschien had Edward Said toch een beetje gelijk met die door Jansen zo gewraakte oneliner. In dit geval neemt Jansen het oriëntalisme, zoals het door Edward Said is omschreven wel heel letterlijk: de oriëntalistiek in dienst van de macht. In Jansens eigen woorden: ‘De oriëntalistiek, aldus Said, wil niet zozeer beschrijven als wel beheersen’. Zie hier. Klopt in dit geval helemaal (al heeft dit weinig meer met beheersen, maar vooral met wild erop los slaan te maken). Ik wil zeker niet zeggen dat dit tegenwoordig nog steeds voor de ‘oriëntalistiek’ geldt, maar Jansen doet wel erg zijn best. En niet op een erg subtiele manier, zacht uitgedrukt.
Verwijderen
@Ruud de Vries, ik heb gezegd dat ik zeker geen krtiekloze bewonderaar van Edward Said ben. Als je ooit een blik op mijn blog zou hebben geworpen had je dat meteen kunnen zien, waar ik ruime aandacht heb besteed aan kritiek op Orientalism, bijv. van Kanan Makiya. Ibn Warraqs Defending the West heb ik grotendeels gelezen. Alleen heb ik daar ook weer een probleem mee. Want als er iemand is met een agenda, dan is het Ibn Warraq wel. Dat is pas echt een activist, die absoluut niet vies is van duistere figuren als Pamela Geller.
Maar het is mijns inziens goed mogelijk om tegenover Orientalism de andere kant van de medaille te laten zien, zoals Makiya dat heeft gedaan in Cruelty and Silence (Hans Jansen is hier zeker bekend mee).
Verder leuk dat je die passage van Hans Jansen aanhaalt. Dat grapje heeft hij vaker uitgehaald. Heel geestig, maar het is wel een beetje mager als je Orientalism wilt weerleggen. Zou best weleens wat nieuws van hem willen horen. Wist je trouwens dat Hans Jansen vroeger Ibn Warraq nogal vond doorgeslagen? Dat schrijft hij in zijn ‘Nieuwe Inleiding in de Islam’. Maar dat was echt vroeger, want als je de bundel Eindstrijd leest (door Jansen samengesteld) is de bijdrage van Ibn Warraq het meest gematigd van allemaal. Ik zou overigens best van Jansen willen vernemen wat hij ziet in die duistere mystieke beschouwing van Monica Papazu. Haar beschouwing in een band met die van Paul Clietur vind ik bijna surrealistisch, maar dat terzijde.
Over Said en de Duitse Orientalistiek (ik weet idd niet alles, gelukkig dat verder iedereen hier wel zo goed op de hoogte is 😉 ), vond ik dit interessante artikel:
Jennifer Jenkins, ‘German Orientalism; Introduction’, verschenen in Comparative Studies of South Asia, Africa and the Middle EastVolume 24, Number 2, 2004 (Duke University Press, zie http://muse.jhu.edu/journals/cst/summary/v024/24.2jenkins.html ):
“Edward Said famously claimed that Germany did not have a “protracted sustained national interest in the Orient” and thus no Orientalism of a politically motivated sort. With this statement he omitted Germany and German scholarship from his exploration of the power/knowledge nexus that legitimated and sustained the project of European colonial empire. “There is a possibly misleading aspect to my study,” he writes, “where, aside from an occasional reference, I do not exhaustively discuss the German developments after the inaugural period dominated by [the Arabist Silvestre de] Sacy. Any work that seeks to provide an understanding of academic Orientalism and pays little attention to scholars like Steinthal, Müller, Becker, Goldziher, Brockelmann, Nöldeke—to mention only a handful—needs to be reproached, and I freely reproach myself.”
BeantwoordenVerwijderen
(vervolg) Said writes that German Orientalism was interested in the professional study of texts rather than in the exercise of colonial power. Lacking a direct “national interest,” Germany’s Orientalist scholarship existed at one remove from colonial practice and administration. Germany “had in common with Anglo-French and later American Orientalism … a kind of intellectual authority over the Orient,” Said writes; yet “there was nothing in Germany to correspond to the Anglo-French presence in India, the Levant, North Africa. Moreover, the German Orient was almost exclusively a scholarly, or at least a classical, Orient: it was made the subject of lyrics, fantasies, and even novels, but it was never actual, the way Egypt and Syria were actual for Chateaubriand, Lane, Lamartine, Burton, Disraeli, or Nerval.” In short, Said’s definition of Orientalism seems to leave no room for an exploration of the German case, which has consequently remained both underexplored and undertheorized until recently.
The question, however, can and should be posed: Did Germany develop an Orientalist tradition of the sort described by Said? As the articles in this issue demonstrate, the answer is yes and no. In Said’s own words, Germany shared “a kind of intellectual authority” over the Orient, and it is well known that German Orientalists filled prominent university positions in a number of European countries where they engaged directly in the work of empire building. Tuska Benes’s article in this issue, for example, sets out the case for German Orientalists in Russia. The presence and international reputation of German philologists, linguists, historians, philosophers, and archaeologists in the world of nineteenth-century Oriental studies is also beyond dispute. So how can this tradition of scholarship be assessed in a way that productively connects it to histories of imperialism and the exercise of power? Possible approaches include an inquiry into the flexibility of Said’s definition on the one hand, and an exploration of the distinctive characteristics of German Orientalism on the other. Can Said’s definition of Orientalism be thought through in a way that allows for an analysis of German developments? Alternatively, which aspects of Orientalism become visible if the German case is analyzed? As scholarship has recently highlighted the presence of a variety of Orientalisms—Polish, Ottoman, Persian, and Japanese—a general broadening and rethinking of the topic seems to be in order.
Said’s definition of Orientalism is conceptually broad but historically specific. Orientalism is “the corporate institution for dealing with the Orient—dealing with it by making statements about it, authorizing views of it, describing it, by teaching it, settling it, ruling over it.” Said ties this definition to the creation and maintenance of a colonial empire on the model of the British and French. Beginning with the work of Sacy, Said outlines a structure of thought and feeling in which scholarship aided and abetted territorial acquisition and provided crucial service to the creation of European hegemony over the East. Representations of the Orient gained currency through their portrayal of non-European realities and from their role in colonial…”
Kwestie opgelost lijkt mij. Rest mij nog de te vermelden (eigenlijk nogmaals te benadrukken) hoewel ik zeker geen kritiekloze bewonderaar van Edward Said ben, Jansens bovenstaande artikel de sterkst mogelijke bevestiging vind van Edward Saids Orientalism. Jansen heeft erg zijn best gedaan om Said te bevestigen. Ik heb zelfs een vermoeden dat de meeste van zijn collega’s dat kunnen beamen. Over sommige andere bijdragen in dit forum hoeven we het denk ik niet te hebben.
BeantwoordenVerwijderen
Over Hans Jansen:
“Eén ding dat onmiddellijk opvalt is dat Jansen grotendeels de discussie met vakgenoten uit de weg gaat. Zo is hij in vaktijdschriften bij herhaling gewezen op vertaalfouten en andere gebreken, maar daar heeft hij nooit op gereageerd. Het enige wat hij aan dergelijke kritiek lijkt over te houden is een blijvende wrok tegen degenen die hem geuit hebben.”
Michael Leezenberg, Onwetendheid of Oplichterij, ZemZem.
“Sinds Jansen zich mag tooien met de hoogleraarstitel, maar vooral sinds de moord op Theo van Gogh, heeft hij alle wetenschappelijke scrupules opzij gezet. Hij is een anti-islam polemist geworden die er geen moeite mee heeft willens en wetens een verkeerde voorstelling van zaken te geven.”
Martin van Bruinessen, in: Hans Jansen wekt irritatie bij collega islamologen, Wereldomroep, 24 april 2008.
“Jansen haalt bepaalde koranverzen aan om te bewijzen dat de islam geweld tegen ongelovigen predikt. Maar hij gaat volledig voorbij aan het feit dat de meeste moslims die teksten heel anders lezen. Hij gedraagt zich niet als een wetenschapper maar als een schriftgeleerde, een ayatollah die vindt dat hij anderen kan vertellen hoe je de Koran moet uitleggen.”
Dick Douwes, in: Hans Jansen wekt irritatie bij collega islamologen, Wereldomroep, 24 april 2008.
Het is bij vakgenoten van Jansen, en ook andere academici, al jaren bekend dat Jansen zijn positie als wetenschapper heeft opgeofferd voor het voeren van politieke anti-islam propaganda. Ook ik heb hierboven opgemerkt dat Jansen zich niet gedraagt als een wetenschapper, maar als de hogepriester van een anti-islam religie.
Deze keuze van Hans Jansen verklaart waarom hij niet meer uit de voeten kan met het werk van collega Edward Said, die dit soort politiek gedreven wangedrag in de westerse oriëntalistiek aan de kaak heeft gesteld.
Het staat de heer Jansen vrij om middels propaganda de anti-Islam politiek van Wilders te steunen, het is alleen niet fair dat hij zijn status als emeritus hoogleraar misbruikt om bij de achterban van Wilders de schijn te wekken dat zijn negatieve uitlatingen over de Islam en de Arabier wetenschappelijk zijn onderbouwd, want dat is “volksverlakkerij”. Jansen is een sprookjesverteller geworden, en zo moeten zijn teksten ook worden gelezen, als sprookjes en niet als wetenschappelijk verantwoorde literatuur.
BeantwoordenVerwijderen
Ik denk dat de arabist Jansen het juist ziet; zijn tegenstanders niet.
HPax
BeantwoordenVerwijderen
Reacties
U mag denken dat arabist Jansen het juist ziet.
Alleen heeft arabist Jansen zijn stellingen nooit kunnen bewijzen aan de hand van de tekst waar hij meent uit te putten.
Wat doet Jansen wanneer er kritiek op zijn beweri9ngen komt?
Juist! Deur hard dicht slaan en nergens op reageren. Want: arabist Jansen ziet het juist!
Verwijderen
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderen
“Ik denk dat de arabist Jansen het juist ziet; zijn tegenstanders niet.”
Dus dan weet jij HPax welke kritiek andere academici hebben op het latere werk van arabist Jansen en kan jij ons ook uitleggen waarom zijn tegenstanders in hun kritiek op jouw idool er naast zitten. Nou, dan zou ik zeggen steek van wal en overtuig ons, leg uit waarom zijn tegenstanders het fout hebben want Jansen zelf doet dat niet. Dus als jij dat kan dan heb je de primeur.
BeantwoordenVerwijderen
Hpax, dat kun je natuurlijk wel ‘denken’ (of vinden) en in theorie zou het heel goed mogelijk kunnen zijn dat de kudde op een verkeerd spoor zit en dat er in eerste instantie slechts een enkeling dat in de gaten heeft. Zou kunnen.
Maar ik heb toch zo langzamerhand wel wat redenen om te denken dat het in dit geval een beetje anders zit. Tot zo’n tien jaar geleden (of tot net iets daarna), was Jansen geheel into de omstreden Midden Oosten watcher Laurie Mylroye (zie hier wiki: http://en.wikipedia.org/wiki/Laurie_Mylroie ). In 2001 heb ik me, op aanraden van Jansen, zelfs geabonneerd op haar electronische nieuwsbrief en ontving ik dagelijks een (of meer) alarmistische mails over het chemische en biologische wapenarsenaal van Saddam Hussein. Bovendien kon zij ‘bewijzen’ dat Saddam achter 9/11 zat (in ieder geval dat Saddam achter de eerste WTC aanslag zat en Ramzy Yusuf zou een Iraakse geheim agent zijn geweest). Bijna niemand nam haar serieus. Jansen was echt een van de weinigen. Na de Amerikaanse invasie is gebleken dat deze mevrouw Mylroie er werkelijk op alle fronten naast zat. Niet een klein beetje, maar in alle opzichten en dan ook nog totaal. Hoewel Jansen nog in 2004 naar haar verwees, is zij na die tijd vrijwel geruisloos ingeruild voor mevrouw Littman (Bat Ye’or). Er staat ook nog een interview met haar op deze site trouwens. Een paar jaar geleden heb ik haar boek gelezen en nog van alles daar omheen (zowel andere bijdragen van mevrouw Littman, van haar medestanders en haar critici). Eerlijk gezegd denk ik dat dit minstens, zo niet nog erger is dan Laurie Mylroie. Dat deze vreemde uitstapjes van Jansen ertoe hebben geleid dat hij wat minder serieus wordt genomen, kan ik daarom wel begrijpen. In theorie is het natuurlijk mogelijk dat Jansen en die twee dames gelijk hebben (alhoewel, bij Laurie Mylroie klopte er aantoonbaar helemaal niets van en dat er bij Bat Ye’or weinig van klopt kun je afleiden uit de interne logica van haar eigen boek en bovendien meteen beamen als je ook maar enige basale kennis hebt van de geschiedenis van het Midden Oosten en de internationale politieke verhoudingen van de afgelopen decennia). Dan kun je natuurlijk wel ‘vinden’ dat dit allemaal wel klopt (dit is nu eenmaal mijn mening, en daarom even waar als alle andere meningen), maar dan ben je natuurlijk wel een grotere relativist dan al die zg cultuurrelativisten en ‘politiek-correcten’ bij elkaar. Dan is er pas echt sprake van doorgeschoten postmodernisme en dat kan nooit de bedoeling van bijv. iemand als Hans Jansen zijn. Denk daar nog maar eens over na 🙂
BeantwoordenVerwijderen
Wat een ongedisciplineerde zijwaartse bokkesprongen van iedereen de hele tijd! Gelukkig heeft Max Goedblick zijn vragen diverse keren herhaald en ons zo bij de les gehouden. Het is, althans voor mij, duidelijk dat HJ een antwoord verschuldigd is op tenminste de vragen 1. en 2., zie boven. Die zijn de belangrijkste. De antwoorden hierop moet HJ paraat hebben en in één of twee zinnen kunnen geven, omdat die funderend zijn voor zijn visie, dus waar blijven ze meneer Jansen?
BeantwoordenVerwijderen
Hans Jansen, wees zo vriendelijk om ons althans uw antwoorden op MG’s vragen nrs. 1 en 2 te geven. U hebt ze paraat en kunt ze in een of twee zinnen per vraag geven. Dus voor de draad ermee. Uw onversneden (en door deze geweldige discussie geenszins ontmoedigde) bewonderaar, Piet-Hein Nelissen uit Middelburg.
BeantwoordenVerwijderen
Okee meneer Jansen, nu u u weer. Graag beknopt en toch diep stekend antwoord op ten minste de vragen nrs. 1 en 2 van MG, hierboven op diverse plaatsen herhaald.
BeantwoordenVerwijderen
Hans Jansen, wees zo vriendelijk om ons althans uw antwoorden op MG’s vragen nrs. 1 en 2 te geven. U hebt ze paraat en kunt ze in een of twee zinnen per vraag geven. Dus voor de draad ermee. Uw onversneden (en door deze geweldige discussie geenszins ontmoedigde) bewonderaar, Piet-Hein Nelissen uit Middelburg.
BeantwoordenVerwijderen
Het moet gemakkelijk zijn voor Hans Jansen om de vragen nrs. 1 en 2 van Max Goedblick dd 12 juli, 11:56 uur, beknopt te beantwoorden? Die antwoorden moet hij paraat hebben, in zoverre geef ik MG gelijk. Piet-Hein Nelissen
BeantwoordenVerwijderen
1] De arabist H. Jansen (HJ) heeft in juni 2013 op Weblog Hoeiboei vrij snel na elkaar twee opstellen geplaatst: 1HJ = ´Ontwikkelingshulp en massa-immigratie: Cui bono?´en 2HJ = ´Egypte begeert het juk van de sharia af te schudden´.
Beide bijdragen hebben een stroom van reacties verwekt van een omvang kwantitatief voor artikels op Hoeiboei ongewoon. Daarvan laat ik de positieve hier buiten beschouwing, ten gunste van de negatieve. Die laatste zijn steevast en monotoon van 3 personen, te weten: 1. Goedblick, 2. Schreve, en – ook dat nog – van 3. El Housaini. De laatste fungeert als HJ´s belager (Nederlands: ´stalker´).
Ik schuif 1HJ en 2HJ in elkaar, maar doe dit met twee proviso´s, te weten: 1* Schreve komt alleen in 2HJ voor, en 2* wat ik vanaf hier verder ga typen, is naar aanleiding van de reacties
van Schreve en Goedblick op die van mij in 2HJ, ´HPax, 25 juli 2013, 14.28u´. Daarin staat:
IK DENK DAT DE ARABIST JANSEN HET JUIST ZIET, ZIJN TEGENSTANDERS NIET. HPax.´
Dit vonnis had ik net zo goed in 1HJ kunnen vellen of om logistieke reden zelfs daar beter, maar hoe ook slaat hij op beide artikels van HJ, cum reacties daarop. Schreve komt dan formeel wel iets te kort, maar wie kan dat wat schelen?
2] Nu waarom het direct gaat.
1) AD Goedblick in 2HJ, ´comment´ 2HJ, dd25.07.13/ 20.33u. Daarin komt G. met: ´leg eens uit waarom zijn tegenstanders het fout hebben want Jansen zelf doet dat niet. Dus als jij het kan, dan heb je een primeur´.
Welnu, G. vraagt mij het onmogelijke. Want op 1HJ staat in één (= G.´s ´comment´ 15.07.13 / 15.59u) van zijn stortvloed aan reacties: ´Studeren is niets dan woordjes leren. Dat geldt voor elke theoretische opleiding, ook voor de economie´. Met welke overtuiging G. voor mij intellectueel onbereikbaar is geworden. Ik ben geen woordenboek, ik ga hem niet nieuwe woorden leren.
Om hem toch wat van dienst te zijn, verwijs ik G. naar mijn c 1HJ 28.06.13 / 12.16u. Laat G dat nou eens lezen – voor de eerste keer? – en blijk geven dat hij mijn ´woordjes´ begrijpt. Dan zien we verder. Maar als dat al te moeilijk is!?
Ten slotte heb ik G. in mijn 1HJ 28.06.13 / 22.45u een brandende vraag gesteld, naar aanleiding van zijn c 1HJ 28.06.13 / 21.26u. Daarin verwittigt hij ons van het feit dat hij met het opvissen van rottende lijkjes van babies bezig is geweest. Waarom doet G. dat, waarom vertelt hij dat? Op mijn vraag heeft G. niet gereageerd.
2) AD Schreve. Ik kan om praktisch-materiële reden S. niet zo afhandelen als G. en volsta ik in S´s geval met die naar mijn boek te verwijzen: De allochtonen en wij, Gigaboek, ed 2012.
Ik wil liever niet dat G. mijn boek leest. Het is te moeilijk – veel te veel nieuwe woordjes – en vrees ik dan het gevolg waarvoor Plato bij monde van Sokrates waarschuwde. Sokrates ontraadde zijn leerlingen met ongetrainde mensen te debatteren. In de discussies die de laatsten niet aankunnen, ontaarden of ontpoppen ze zich als misanthropen, Ze worden gemeen en gaan vieze zeggen, zoals G. in c 1HJ 17.19u: ´Je praat poep sirik iets waar struisvogels hun anus voor gebruiken.´ G. lijkt van een onreine klasse te zijn. Neem ook zijn ´rottende baby-lijkjes´. HPax.
BeantwoordenVerwijderen
Reacties
@HPax,
U schreef een boek, maar weet de betekenis van stalker niet?!
Stalker volgens van Dale:
stalker [stalkər] (de; m,v; meervoud: stalkers)
1
iemand die een ander (bv. een ex-echtgenote, een popster) hinderlijk achtervolgt, bedreigt enz.
Ik achtervolg Jansen niet en bedreig hem ook niet.
Als u plaats mag nemen op de stoel van van Dale, dan mag u de betekenis van woorden veranderen!.
Ik achtervolg niemand, ik zit, zoals nog enkelen hierboven met een paar vragen, waaronder:
“1. Waarom zou Obama als Christen en president van Amerika de Moslimbroeders “goed” vinden en sympathie hebben voor hun politieke idealen?
2. Wat is het belang van de V.S. dat de Moslimbroeders in Egypte en daarbuiten aan de macht komen.”
(Goedblick 12 juli, 11:56)
Piet-Hein Nelissen wees er ook al een aantal keer op.
Dus als Jansen hierop een gedegen antwoord weet te formuleren, zijn ‘G’, ‘EH’, PHN en ‘S’ grotendeels uitgepraat.
Verwijderen
@ Hpax, ik begrijp dat bovenstaand codebericht eigenlijk een boekpromotie is? Nu ben ik best bereid om in tijden van crisis wat neer te leggen om uw dappere initiatief te steunen en bovendien heb ik ook een aardige collectie boeken, die recht tegen mijn persoonlijke overtuigingen ingaan. Ik vind het dapper van u dat u een boek publiceert (kon u er trouwens geen uitgever voor vinden?) dus daarvoor alle lof. Alleen zou u mij van dienst willen zijn en in begrijpelijk Nederlands een kleine synopsis hier in dit forum neer te pennen? Dan kan ik een eerlijke afweging maken of het de moeite waard is om daadwerkelijk tot aanschaf over te gaan. Of is het boek ook als een code-bericht opgesteld en alleen te ontcijferen door de ingewijden van Het Verzet? Helaas behoor ik niet tot die uitverkorenen, dus dan vrees ik dat uw werk voor een simpele ziel als ik ontoegankelijk zal blijven. Maar mocht u uw boekwerk wel in begrijpelijk Nederlands hebben geschreven, zou u dan zo vriendelijk willen zijn om in even helder Nederlands toe te lichten waar het in grote lijnen over gaat? Bij voorbaat dank.
BeantwoordenVerwijderen
Piet-Hein Nelissen, je hebt volkomen gelijk. Dit zijn idd de kernvragen. Dat het hier weleens ontspoort komt omdat de meeste reaguurders hier graag komen praten over ‘wat doet dit allemaal met mij (en mijn eigen onderbuik)’. Tamelijk navelstaarderig. Heel postmodern eigenlijk. Alleen maar over die ‘bibelobonse beeldvorming’, om met Hans Jansen te spreken (zo heb ik hem ooit een keer de discussies rond Edward Saids Orientalism horen omschrijven). Maar het is wel aardig om te zien dat zelfs een discussie over het politieke systeem in Egypte en de internationale politieke verhoudingen hier meteen worden gerelateerd aan belangrijke persoonlijke vraagstukken als ‘de islam en ik’ (zie bijv. de bovenstaande cryptische boekpromotie van HPax). Men is hier veel meer door het postmodernisme beïnvloed en gevormd dan men zelf in de gaten heeft.
Maar ook ik ben nog altijd er benieuwd naar een afdoend antwoord op de bovenstaande twee vragen. Dus zie er naar uit.
BeantwoordenVerwijderen
Maar meneer Jansen, in een recenter blogbericht op deze site schrijft u (http://hoeiboei.blogspot.nl/2013/07/zomergast-anders.html?showComment=1375273674008):
“Als het Westen wat het Midden Oosten betreft een beetje naar Mosaddeq had geluisterd. hadden we de rest van die namen waarschijnlijk niet gekend”.
Al is waarschijnlijk bijna iedereen hier op dit forum dit stukje geschiedenis vergeten (zeker degenen die u hier alle lof toewuiven, omdat ze alles wat er in het Midden Oosten gebeurt relateren aan hun eigen subjectieve beleving van Moslims in Nederland), dit is wel zo verpletterend waar, dat ik me niet kan voorstellen dat u geen zinnig antwoord heeft op de openstaande twee vragen. Dus als u nou zo vriendelijk wil zijn om daar een helder antwoord op te formuleren? Uw opmerking over de episode Mosaddeq bewijst voor mij dat u daar zeker toe in staat bent.
BeantwoordenVerwijderen