Hans Jansen versus Joris Luyendijk
Een ontluisterende discussie tussen de arabist Hans Jansen (overigens een oud-docent van mij uit Leiden) en Joris Luyendijk bij Pauw & Witteman, op 17 november 2010, HIER te bekijken. Toelichting is denk ik niet nodig.
Noot van de redactie: volgens NOS Fact Check is de opmerking van Hans Jansen dat Ahmed Marcouch als stadsdeelvoorzitter van belastinggeld islamitische predikanten liet overvliegen onjuist.
——-
In het boek De onzichtbare Ayatollah schrijft arabist Hans Jansen over zijn rol in het proces Wilders. De advocaat van Wilders, Bram Moszkowicz, diende een wrakingsverzoek in omdat de rechters in het proces weigerden om Hans Jansen als getuigen te horen. Het wrakingsverzoek werd toegewezen, omdat de rechters volgens de wrakingskamer niet goed duidelijk hadden gemaakt waarom Jansen niet mocht worden gehoord. Daardoor moet het hele proces worden overgedaan.
Drie dagen voordat Jansen als getuige-deskundige voor de verdediging zou worden gehoord, was hij op een diner aanwezig waar ook Tom Schalken aanwezig was. Schalken, raadsheer bij het gerechtshof in Amsterdam, had meegeschreven aan de beschikking die het Openbaar Ministerie beval Wilders te vervolgen, ondanks het oordeel van het OM zelf dat hij niet vervolgd moest worden. Dat maakte de arabist bekend op zijn blog.
Naast zijn rol in het Wilders-proces, schrijft Hans Jansen in De onzichtbare Ayatollah over de zaak Nekschot en politieke showprocessen in Egypte.
Carel Brendel is de schrijver van het boek wat 23 november verschijnt. Hans Jansen en Nahed Selim zijn gastauteur. Lees hier het voorwoord van De onzichtbare Ayatollah.
=======
Carel Brendel, De onzichtbare Ayatollah. Uitgeverij Van Praag, ISBN 978 90 490 2405 5.
Over kaalslag gesproken…. Red AIDA
Aan de vooravond van de manifestatie ‘Stop de culturele kaalslag’, wil ik hier ook wijzen op dit schrijnende detail van de nieuwe wind uit Den Haag. Van Herman Divendal, coördinator van de Stichting AIDA (Association Internationale des Défence des Artistes), kreeg ik het volgende bericht:
AIDA Nederland, organisatie voor gevluchte kunstenaars, krijgt wegens bureaucratische dwaling geen subsidie meer. Na 527 tentoonstelling, ondersteuning van ruim 1500 kunstenaars, 289 projecten moet AIDA op 1 januari 2011 haar deuren sluiten. 30 jaar lang heeft de organisatie zich ingezet voor kunstenaars die vanwege hun artistieke werk moesten vluchten en nu in Nederland leven.
In mei 2008 schreef de Raad voor Cultuur: “De Raad vindt dat AIDA een belangrijke en onmisbare bijdrage levert aan de bewustwording van de kwetsbaarheid van kunstenaars in situaties waarin vrijheid van meningsuiting onderdruk komt te staan. De Raad is positief over het werk van Stichting AIDA Nederland. Niettemin is hij van oordeel dat de nieuwe subsidiesystematiek geen mogelijkheid biedt voor het onderbrengen van AIDA in de basisinfrastructuur.
Tegelijkertijd vindt hij dat deze instelling, gegeven het substantiële belang van haar activiteiten, wel aanspraak moet kunnen maken op ondersteuning door de landelijke overheid. De Raad adviseert met klem voor AIDA subsidiëring ter hoogte van het huidige subsidiebedrag te realiseren buiten het kader van de basisinfrastructuur 2009-2012.“
De Raad herhaalde haar standpunt in het aanvullend advies op 8 juli 2008: “Dat de nieuwe systematiek geen titel biedt waarop de instelling ingepast kan worden in de basisinfrastructuur. Voorlopig betekent dat een uitzonderingspositie ten opzichte van de basinfrastructuur. Met de gedachte dat op termijn een titel gevonden moet worden om deze functie op te nemen in de basisinfrastructuur. De Raad vindt dat dit een punt van aandacht moet zijn voor het ministerie bij de verdere ontwikkeling van de basisinfrastructuur in de toekomst.”
En zo geschiedde. Door het ministerie van Onderwijs, Cultuur & Wetenschap werd toegezegd dat AIDA voor de periode van 2009 – 2012 subsidie zou krijgen. Deze afspraak werd in de praktijk vertaald naar een jaarlijkse subsidie van € 69.444 voor vier jaar. Hier ging het mis; AIDA dacht dat ze voor 4 jaar subsidie had, het ministerie dacht toch van niet. Deze week bleek dat AIDA voor 2011 een jaarsubsidie had moeten aanvragen. Het ministerie meldde deze week dat AIDA daar nu te laat mee is en dus per 1 januari 2011 wordt weg bezuinigd.
Extra frustrerend is de wijze waarop het ministerie met twee maten meet. Op 1 oktober 2010 stuurde het Ministerie per mail: “Op 18 maart jl heb je me je jaarverantwoording 2009 gestuurd. Deze had volgens onze eigen regels voor 18 september jl moeten worden beantwoord. Dit dossier is in de interne controle-route ergens blijven liggen. Hij gaat vanaf vandaag verder ter controle en ik wil je voor 1 november a.s. je ons antwoord toesturen.” Op 11 november, bijna twee maanden te laat, ging het ministerie akkoord met de verantwoording.
Blijkbaar mag het ministerie van haar eigen regels afwijken, maar wordt een organisatie daar genadeloos voor afgestraft. Bovendien: wie te laat zijn elektriciteitsrekening betaalt krijgt ten minste één aanmaning voordat de stroom wordt afgesloten. 17 jaar samenwerking wordt echter zonder pardon beëindigd. Einde verhaal voor AIDA.
AIDA Nederland, Amsterdam, 19 november 2010
www.aidanederland.nl
Zie overigens hier het advies van de Raad voor Cultuur. Maar los van dit advies lijkt het mij dat er iets moet gebeuren. Wellicht actie. De komende tijd zal ik vanaf dit blog hier uitgebreid verslag van doen,
Floris Schreve
Mijn hersenspinsels en gedachtekronkels 
leave a comment