Mijn hersenspinsels en gedachtekronkels

Van Eurabië tot de Ondergang van het Avondland Deel 1

Posted in 'Islamdebat', geschiedenis, Irak, islam, islamofobie, Midden Oosten, neoconservatisme en 'verlichtingsfundamentalisme', politiek, rechts populisme in Nederland by Floris Schreve on 8 maart 2018

Over Oud en Nieuw extreemrechts, Europa, Amerika, Rusland, het Midden-Oosten, rechtspopulisme en islamisme, Avondland- en Eindtijdromantiek en of het al dan niet met fascisme te maken heeft

Onlangs (eind februari 2018) bracht Geert Wilders een bezoek aan Rusland, met het doel om de banden aan te halen en een tegenwicht te bieden aan ‘de anti-Rusland-stemming’, die er in Nederland zou heersen na de MH17 crash van 2014. De reacties op dit bezoek varieerden van instemmend op GeenStijl, tot afkeurend door de nabestaanden van de MH17 ramp. Beiden overigens weinig verrassend.

Geert Wilders is niet de enige rechtspopulistische leider die warme betrekkingen onderhoudt met Putins Rusland. Marine Le Pen ging Wilders voor en ook Filip Dewinter laat zich voorstaan op zijn goede relatie met Putin. Hij bezocht zelfs de Russische troepen in Syrië, in Aleppo (zie hier zijn verslag). Overigens niet de eerste keer. Dewinter bracht al aan het begin van de opstand een vriendschapsbezoek aan Assad. Hij mocht het zelfs komen vertellen in Pauw (uitzending 7 april 2015, zie hier). Net als de Amerikaan David Duke, de vroegere Grand Wizzard van de Ku Klux Klan, een groot bewonderaar van Assad, zie hier en ook op zijn eigen site, waar hij het over het ‘Joodse IS’ heeft dat door Assad wordt verslagen. Zoiets kun je natuurlijk van de KKK verwachten, alleen lijkt deze beweging zich weer flink te roeren, nu Trump president is geworden. Trump laat zich gelaten en onweersproken door hen bewonderen (zie hier). En hoe zit het met die andere rechtextremistische Trump-bewonderaar Richard Spencer (berucht van zijn toch wel erg infantiele Hail Trump speech, met verwijzing naar de “Lügenpresse”)? Ook een operettefiguur, net als de voorman van de KKK, maar wel met connecties in invloedrijke Russische kringen. Zo haalde hij de Rus Alexander Dugin naar de VS , ogenschijnlijk een obscure en megalomane rechtsextremist met visioenen over een Groot Euraziatisch wereldrijk (zie oa hier), maar toch een belangrijk ideoloog van Putins partij. Zie dit gesprek met Dugin in Eenvandaag, uitgezonden op 11-3-2017  en hier een zeer uitgebreid interview in de nieuwe serie Onbehagen, van Bas Heijne (2018, HUMAN, volledige interview op de site, 89 minuten).

Zeer onlangs (7 april 2018)  bezocht  Dugin Amsterdam, waar hij in de Westerkerk een onderonsje had met oa Thierry Baudet (zie  hier) en journalist (?, of is het meer activist?) Wierd Duk (zie hier). De Wierd Duk, bekend van AD en Telegraaf en van diverse talkshowoptredens, waarin hij eurosceptische en anti-migratie standpunten combineert met een grote bewondering voor Putins Rusland, een combinatie die de laatste tijd vaker voorkomt. Google maar de combinatie “Duk” en “‘politieke aardverschuiving”. Of “Duk” en “MH17”. Hij kwam ook met de opmerkelijke stelling: “Rusland is geen dictatuur, want als je je niet met de politiek bemoeit heb daar een prima leven”. Een uitspraak waar nogal wat rumoer over ontstond (beluister hier Duk in discussie met Hubert Smeets).

Wat beweegt deze voorlieden van de “Patriottische Revolutie” (in de woorden van de inmiddels nogal omstreden, zo niet afgegleden journalist Joost Niemöller– aan hem, een nog iets ruigere versie van Wierd Duk, zal later nog uitgebreid aandacht worden besteed- google hem zeker in combinatie met “MH17”) om toenadering tot Rusland te zoeken? En waarom zoekt Rusland het gezelschap van uitgerekend deze lieden, die in eigen land meestal nogal omstreden zijn? En, over met lijntjes met Rusland gesproken, wat is de betekenis van dat er in Amerika, waar deze stroming betrekkelijk marginaal leek te zijn, er nu een president is gekozen, die zeker als rechtspopulistisch kan worden omschreven, maar waar uit zijn entourage ook nog verschillende lijntjes lopen naar de duistere ‘Alt-Right beweging’?

Allereerst wil met dit drieluik vooral het veld verkennen van wat je zou kunnen omschrijven als hedendaags extreemrechts, rechtspopulisme, of, zo je wilt, ‘de Patriottische Revolutie’. Het wordt geen uitputtende inventaris, ik wil hier een paar zaken langslopen en uitlichten, die mijns inziens sterk met elkaar in verband staan, in elkaar overlopen, soms tegenover elkaar lijken te staan maar aan elkaar hun bestaansrecht ontlenen. Het wordt een geen lineair betoog, maar een grillige wandeling. Hopelijk zal er aan het eind toch het een en ander duidelijk worden en kunnen er mogelijk enkele conclusies getrokken worden.

Aan de orde zal komen: de Eurabië-theorie van Bat Ye’or (waarop Wilders zich vaak beroept); het verhaal van de Groot Mufti van Jeruzalem en zijn collaboratie met Nazi-Duitsland, waarop veel pro-Israëlactivisten en anti-islamideologen zich baseren als ‘de islam’ fascistisch wordt genoemd en zelfs om deze ‘Palestijn’ en ‘moslim’ de schuld voor de Holocaust in de schoenen te schuiven; op welke  manier is het Europese fascisme daadwerkelijk van invloed is geweest in het Midden Oosten; de bronnen van het moslimfundamentalisme en van IS (en of IS wel tot het moslimfundamentalisme gerekend kan worden), het moderne apocalyptische gedachtegoed van IS in vergelijking met andere apocalyptische ideeën, die niet islamitisch van oorsprong zijn en ook weer een bloei doormaken; een andere opleving van het ondergangsdenken, maar dan de herwaardering voor Oswald Spenglers Ondergang van het Avondland binnen de conservatieve en rechtspopulistische beweging in Europa en ook Nederland. Ook de ontwikkelingen in Amerika, en dan vooral de Altright beweging zullen aan de orde komen, net als het manifest van de Noorse terrorist Anders Breivik.  En tenslotte dat het denken in ‘rasverschillen’, maar ook sekseverschillen in bepaalde kringen weer helemaal terug is.

In het onderstaande zullen deze thema’s passeren en een aantal lijntjes worden langslopen. Er zal bekeken worden of er dwarsverbanden te leggen zijn. Of juist niet. Differentiëren waar dat nodig is.

Om met misschien het heetste hangijzer te beginnen: Geert Wilders zelf heeft zich er altijd tegen verzet om tot ‘traditioneel extreemrechts’, of beter fascistisch geïnspireerd extreemrechts gerekend te worden. In de ogen van Wilders (en Martin Bosma) is Links eerder fascistisch (‘Nationaal Socialistisch’ zie je wel!), of de Islam (‘Verbied de Koran, het islamitische Mein Kampf ‘). Al werken zij tegenwoordig wel samen met partners in Europa bij wie dat soms een tikkeltje genuanceerder ligt (van de Italiaanse neofascisten, tot Front National en Vlaams Belang/voorheen Vlaams Blok).

Wat mij betreft is het verzet van Wilders en geestverwanten tegen het predicaat ‘fascisme’ maar ten dele terecht. Overigens hoor je nooit een van de aanhangers of de ‘antidemoniseerders’ het belangrijkste (en meest principiële) verschil tussen rechtspopulisten als Wilders, maar ook Fortuyn, met het twintigste-eeuwse fascisme, zoals dat van Hitler, Mussert, Mussolini of Franco uitleggen, behalve dat het heel erg is en absoluut verwerpelijk om Fortuyn, of Wilders, met een fascist als bijvoorbeeld Mussert te vergelijken. Om hen ter wilde te zijn- ik help graag een beetje- hieronder het meest belangrijke kenmerk van het fascisme, zoals het zich in de afgelopen honderd jaar heeft gemanifesteerd (echt nog nooit gehoord van iemand die verontwaardigd was over hoe Fortuyn of Wilders al dan niet gedemoniseerd werd):

Het historische fascisme (van bijvoorbeeld Mussert, maar ook Mussolini, Hitler, Franco) streefde naar afschaffing van de parlementaire democratie. Dus geen verkiezingen meer, maar een Leider, die intuïtief de Volkswil zou belichamen. En verder geen rechtsstaat meer, geen persvrijheid en al helemaal geen vrijheid van meningsuiting. Naast het bijbehorende nationalisme en eventueel racisme, of antisemitisme (bij sommige vormen van het fascisme, dus lang niet bij alle), is het voornaamste kenmerk dat de fascistische staat altijd hiërarchisch, dictatoriaal en dus niet democratisch was/is.

Zie hier. Het lijkt me duidelijk dat de rechtspopulist Wilders geen regelrechte fascist is in de traditionele zin (idem Fortuyn), Ook het bijbehorende militarisme, de vestiging van een totalitaire politiestaat en de verheerlijking van geweld zijn niet echt uitgesproken kenmerken van beide rechtspopulistische politici. Orban in Hongarije is in de Europese context misschien het enige echte grensgeval. Misschien ook een paar van de post-communistische dictators van voormalige Sovjet Republieken, die het staatssocialisme hebben ingeruild voor nationalisme. En wellicht het regime van bijvoorbeeld Bashar al-Assad (daar loopt zelfs een direct lijntje naar het historische fascisme, kom ik later op terug) Maar verder is dit wel een heel wezenlijk verschil met het 20e eeuwse fascisme. Dat niet overigens niet persé antisemitisch of zelfs racistisch was, dat was vooral de Duitse variant, het Nazisme. Het historische fascisme is overigens wel altijd radicaalnationalistisch en uitsluitend voor de ‘eigen groep’. Zoals ‘onze eigen’ NSB, in de jaren dertig, voordat (aanvankelijk meer door Rost van Tonningen dan door Mussert) de invloed van het Duitse Nationaal Socialisme sterker werd ten koste van de oorspronkelijke koers, die zich meer op het fascisme van Mussolini richtte. De NSB is wel altijd (en vooral) een partij geweest die weliswaar de parlementaire democratie wilde gebruiken om aan de macht te komen, maar deze meteen wilde afschaffen en vervangen door een autoritaire staat, met een Leider (lees: ‘Führer’, ‘Duce’) aan het hoofd.

Het is wel aardig dat ik dit niet onbelangrijke detail (dus het afschaffen van de democratie en de vestiging van een totalitaire staat) nog nooit heb mogen vernemen van aanhangers die diep gekrenkt waren als Wilders of Fortuyn door tegenstanders in de fascistische hoek werden geplaatst. Want het bovenstaande, het ‘Leidend Beginsel’, in het jargon van de NSB, is wel een wezenlijk kenmerk van het fascisme en zeker niet van toepassing op Wilders of Fortuyn, hoezeer hun beider partijen georganiseerd waren of zijn, rond de voorman/leider. Inclusief het gegeven dat het woord van de voorman in feite het politieke programma is. Maar dat is eerder ingegeven door populisme dan fascisme (het fascisme is dan ook zeker populistisch, maar niet al het populisme is fascistisch of fascistoïde). De vervanging van de democratie door een autoritair stelsel met een absoluut leider is toch wel voorbehouden aan het fascisme en kan moeilijk de recente Nederlandse rechtspopulisten worden verweten.

Ondanks dit principiële verschil met het historische fascisme, wil dit nog niet zeggen dat Wilders en de PVV geen plaats innemen binnen de hedendaagse extreemrechtse constellatie. Dat is wel degelijk het geval. Alleen is radicaal rechtse discours rond de millenniumwissel sterk verschoven. Om een belangrijk voorbeeld te noemen. Voorheen werd extreemrechts geassocieerd met antisemitisme, uiteraard vanwege het dwepen met het Derde Rijk en het ontkennen van de Holocaust. Holocaust negationisme en neo-nazisme/neofascisme gingen en gaan in regel hand in hand. Als we ons op de Nederlandse context richten dan zien wij dat Fortuyn het breekpunt is geweest tussen oud en nieuw extreemrechts. De partij van Janmaat kwam nog voort uit de echt neonazistische Nederlandse Volks Unie van Joop Glimmerveen en Janmaat heeft (sporadisch) nog contacten onderhouden met de Weduwe Rost van Tonningen.

Dat was bij Fortuyn heel anders. Fortuyn moest niets hebben van antisemitisme, was uitgesproken voor homorechten (Filip Dewinter heeft nog een keer verklaard dat hij dat van Fortuyn ‘betreurde’, letterlijk: “Kijk, Fortuyn was natuurlijk een verschrikkelijke nicht-dat vinden wij hier wat minder- maar sommige van zijn ideeën…”, zoiets was het in mijn herinnering, niet meer terug te vinden in een uitzending van EenVandaag) en heeft zichzelf altijd verre gehouden van bestaande extreemrechtse clubs. Bij sommige van zijn navolgers in de LPF lag dat weleens anders, zoals de warme contacten tussen Hilbrand Nawijn en Filip Dewinter, maar dat staat uiteraard los van Fortuyn zelf, die daar heel duidelijk over was. Fortuyn moest niets hebben van bijvoorbeeld Le Pen, maar wel weer van Berlusconi- ik denk dat hij (in sommige opzichten) meer in die hoek te plaatsen was.

Verdonk is achteraf misschien een soort tussenstation geweest (tussen Fortuyn en Wilders dan), hoewel zij qua ideeën eigenlijk niets voorstelde, itt haar tegenspeelster Ayaan Hirsi Ali,  die zich later nestelde in de neoconservatieve circuits die een tijd lang Wilders zouden steunen, al is zij daar weer vanaf gestapt, maar de ideologische loopbaan van Hirsi Ali kent nu eenmaal een grillig verloop.

Wilders en recenter zeker ook Baudet met zijn Forum voor Democratie manifesteren zich veel nadrukkelijker in het extreemrechtse circuit dan hun rechtspopulistische voorgangers vanaf Fortuyn, zoals hierna uitgebreid aan de orde zal komen.

Eurabië

Gedurende ongeveer de afgelopen vijftien jaar zijn er twee samenzweringstheorieën die telkens opduiken in het narratief van het nieuwe (post 9/11) rechtse anti-islam activisme, of het nu hier bij Geert Wilders is, of in de VS bij Pamela Geller, bij de in 2013 overleden emeritus hoogleraar Arabisch en islamkunde Hans Jansen, andere soms meer academische dan wel activistische auteurs als Andrew Bostom, Lars Hedegaard, Robert Spencer, Ibn Warraq, Daniel Pipes, Douglas Murray, of (in Nederland) ghostwriters Barry Oostheim en E.J. Bron, tot en  met de Noorse blogger Fjordman en in het manifest van de Noorse massamoordenaar Anders Breivik.

Het gaat hier om: 1. het begrip Eurabië (het Europese continent zou steeds meer geïnfiltreerd zijn door Arabische en islamitische krachten en hun welwillende handlangers) en 2.  De historische figuur Hajj Amin al-Hussayni, de vroegere Groot Mufti van Jeruzalem die zo’n invloed op Hitler zou hebben gehad dat hij de ware initiator van de Europese Holocaust was.

Beide verhalen duiken nog altijd zeer regelmatig op, al is de Eurabië theorie in PVV kring wat naar de achtergrond geraakt, sinds Wilders minder gesteund lijkt te worden uit Amerika en zich meer is gaan richten op ‘traditioneel extreemrechts’ in Europa (sinds hij de samenwerking heeft gezocht met Le Pen, de Winter en andere vertegenwoordigers van ‘oud-extreemrechts’). Er lijkt zelfs sprake van een koersverlegging. Tot voor kort zetten Wilders en de PVV zich juist af tegen Neonazi’s, waren zij fel pro-Israël- eigenlijk de koers van anti-islamitisch activistisch rechts in de VS en de rechterkant van het Israëlische politieke spectrum- maar tegenwoordig worden er zelfs zaken gedaan met partijen die een lange geschiedenis hebben op het gebied van Holocaust-negationisme. Alhoewel, tegenwoordig heeft zelfs de premier van Israël Bibi Netanyahu daar minder problemen mee- met zijn omhelzing van de theorie van de Groot Mufti sluit hij zich in feite aan bij Holocaustontkenners als David Irving (op dit blog in een ander verband uitgebreid besproken, zie hier), die ook de theorie van de Goot Mufti erbij heeft gehaald om de Nazi’s een alibi te verschaffen.

Maar eerst Eurabië, de samenzweringstheorie van de anti-islam activsite en schrijfster Bat Ye’or. Hans Jansen was zo’n beetje haar belangrijkste ambassadeur in Nederland en heeft ook Geert Wilders bij haar geïntroduceerd (een eerdere poging van Jansen om haar aan Ayaan Hirsi Ali te koppelen mislukte jammerlijk- beide dames vlogen elkaar meteen in de haren, zoals we zouden kunnen opmaken uit Jansens verslag, zie hier ). Wilders verwijst veel naar de Eurabië-theorie, bijvoorbeeld ook in zijn verklaring die hij tijdens zijn proces hield (zie hier).

Wie is de bedenker van de Eurabië-theorie? Bat Ye’or (in het Hebreeuws ‘Dochter van de Nijl’) is het pseudoniem van Giselle Littman-Orebi, een in 1933, in Egypte geboren schrijfster en activiste van Joodse afkomst. In 1955 ontvluchtte zij, vanwege de oorlog met Israël, zoals zoveel Egyptische joden haar geboorteland en kwam terecht in Engeland. In 1960 verhuisde zij naar Zwitserland. Met haar man, voormalig VN medewerker en later vooral pro-Israël/anti-islam activist David Littman (overleden 2012), vestigde zij zich in Lausanne, waar zij nog altijd woont en werkt.

Bat Ye’or werd bekend van het begrip ‘Dhimmitude’, een thema waaraan zij twee boeken wijdde, The Dhimmi: Jews & Christians Under Islam (1985) en The Decline of Eastern Christianity: From Jihad to Dhimmitude (1996). Hoewel de term ‘Dhimmitude’ meestal met mevrouw Litmann in verband wordt gebracht, werd deze term ook in 1982 gebezigd door Bashir Gemayel, de Libanese Christelijke Falangistische leider en vroegere president (vermoord in 1982). Naar alle waarschijnlijkheid heeft zij dit begrip aan Gemayel ontleend.

‘Dhimmitude’ is afgeleid van ‘Dhimmi’, een begrip dat in de islam staat voor de ‘andere gelovigen van het Boek’, dus de Joden en de Christenen. Binnen de traditionele islam hebben de Joden en Christenen door de eeuwen heen een soort status aparte gehad. Omdat zij ook een Abrahamitische godsdienst aanhingen werden zij getolereerd/gedoogd, mits zij extra belastingen betaalden. Door de eeuwen heen zijn er grote verschillen geweest, ook per staat, regime. Maar van de Khaliefen tot de sultans, dit is min of meer de status van deze minderheden geweest.

Bat Ye’or betoogt, vaak niet ten onrechte, dat de status van joden en christenen vaak niet zo rooskleurig is geweest. Zij waren vaak chantabel en afhankelijk van de grillen van de islamitische meerderheid en er werd vaak misbruik van die macht gemaakt, tot verschillende gruwelijke georganiseerde pogroms aan toe.

Met ‘Dhimmitude’ bedoelt Bat Ye’or de nederige attitude van joden en christenen naar de eisen van de moslims, vroeger en nu. Zij stelt dat de westerse wereld veel te slap is naar de wereld van de islam, naar de islamitische landen en naar de migrantengemeenschappen in de westerse wereld. In het denken van Bat Ye’or hebben de ‘politiek correcte elites’ en opiniemakers zich al min of meer overgegeven aan de moslims en lijden zij daarmee aan Dhimmi-gedrag, of ‘Dhimmitude’, zoals zij dit ‘ziektebeeld’ (zij ziet ‘Dhimmitude’ als een vorm van decadentie of cultureel verval van het westen) diagnosticeert.

In het denken van Bat Ye’or is Europa verweekt geraakt en weerloos tegen het agressieve imperialisme van de islamitische wereld. Dit imperialisme is klassiek imperialisme, bijv. dmv militaire verovering en onderwerping, maar zou sluipenderwijs gaan, een soort verovering zijn onderop. Doordat er steeds meer migranten uit de islamitische wereld de verschillende Europese landen bevolken, zouden zij langzaam maar zeker de westerse cultuur ondermijnen en die zelfs vervangen door de cultuur van hun landen van herkomst. Zij zouden hierbij dankbaar worden geholpen door politiek correcte fellow-travellers. Eigenlijk zijn in haar optiek Israël (dat de permanente islamitische terreurdreiging het hoofd moet bieden) en een neoconservatief Amerika (dat nog niet is aangetast door het decadente cultuurrelativisme) de enige machten die de afgelopen decennia dit proces enigszins hebben kunnen tegenhouden.

Zie hier het denken van Bat Ye’or, zoals ze dat vooral uiteen heeft gezet in haar bekendste werk Eurabia; the Euro-Arab Axis, uit 2005, in het Nederlands verschenen als Eurabië, de geheime banden tussen Europa en de islamitische wereld (Meulenhoff, 2007), met een voorwoord van Hans Jansen (voorwoord hier te downloaden).

De centrale these van Eurabië komt, zo simpel mogelijk samengevat, op het volgende neer: de Europese Unie zou een serie van geheime vriendschapsverdragen met de Arabische Liga hebben gesloten, geïnitieerd door Charles de Gaulle, bedoeld als tegenwicht naar de Amerikaanse (en Israëlische) invloed. In ruil voor goedkope olie zou Europa zichzelf openstellen als missiegebied voor de islam en onbeperkt migranten toelaten. En Europa zou verder een ‘Israël-kritische’ koers varen.

Ik denk dat er veel bezwaren zijn in te brengen tegen Bat Ye’ors Eurabië. Dat is ten eerste dat het wel heel erg veel knip en plakwerk is. Dat er ergens een vriendschappelijke top wordt gehouden, waarna plechtig wordt verklaard dat er dialoog moet worden aangegaan tussen de landen van beide kanten van de Middellandse Zee wil nog niet zeggen dat zoiets daadwerkelijke politieke betekenis heeft. Er gebeuren wel meer symbolische flauwekul dingen. Onze monarch deelt geregeld een of andere ridderorde uit aan een buitenlands staatshoofd, of ontvangt er een soortgelijk huldeblijk uit de handen van een bevriende collega, of president, ed. Meestal zijn dat niets meer dan symbolische gestes. En zelfs als het meer inhoud heeft, dan nog kun je je afvragen hoe doorslaggevend dat is voor de totale buitenlandse politiek van de verschillende Europese landen.

Alleen, dat wil nog niet zeggen dat deze ‘topontmoetingen’, verdragen, etc. de politieke verhoudingen ingrijpend hebben beïnvloed, vooral ten nadele van Israël. Dat is, ook vanuit Europa, bijna net zo eenzijdig geweest als vanuit de VS. In die zin blaast Bat Ye’or kleine dingen op tot immense proporties, waar zij veel lawaai over maakt (oa, want volgens mij vertelt zij ook veel onzin). Zo’n verhaal kun je natuurlijk optuigen met heel veel voetnoten, maar heeft het ook werkelijke substantie? Zie hier een aspect van de methode Bat Ye’or.

En dan, ten tweede, de conclusies die zij aan dit alles verbindt. Alsof er een systematisch geheim plan bestaat in de Arabische wereld of bij de Organisatie voor Islamitische Landen om op slinkse wijze Europa over te nemen. Er is veel aan de hand in en met de Arabische wereld, maar ondanks alle retoriek uit de tijd van het Pan Arabisme is het nog nooit gelukt om een vuist te maken. Op alle niveaus bestaat er zo’n beetje onenigheid en diepe verdeeldheid. Europa, zowel toen als nu, is daar nog een schijntje bij. Dus een megalomaan project als ‘Eurabië’ lijkt me om die reden al een luchtkasteel. Er is wel veel mis, maar dat nou net weer niet. Niet omdat sommige mensen dat niet zouden willen, maar omdat het onmogelijk is om te realiseren. En het zijn in het algemeen nogal zwakke staten, die nog maar vrij recent tot stand zijn gekomen. Zelfs al is de intentie er (en ik denk niet een dat die breed gedragen zou worden), dan nog lopen de belangen van die landen zo uiteen, dat een Eurabië project niet realistisch is.

Nog een derde punt. Het is natuurlijk zeker zo dat Europa de banden met diverse foute regimes daar in de regio heeft aangehaald ivm olie. Maar, en dat negeert Bat Ye’or, dat geldt misschien in nog veel sterkere mate voor de VS. Plus dat de VS ook nog allerlei strategische belangen hebben en hadden (gedurende de koude Oorlog). Als er nou een mogendheid is geweest die heeft gedeald met radicale of foute moslimextremisten, is het de VS wel, zie het Afghanistan verhaal. Ayman al-Zawahiri werd in Egypte vrijgelaten om daar te gaan vechten. Bovendien, dat is bijna iedereen vergeten (heeft niets met de islamisten te maken, maar wel met Irak), in 1963 steunden de VS oa Saddam Hussein en de toen nog marginale Ba’thpartij in hun coup tegen de pro-Russische generaal Abd al-Karim Qassem. Nu heeft Frankrijk daar ook nog rare dingen gedaan, maar dat is toch iets anders dan de Eurabië-theorie. Maar het idee dat Europa een soort anti-Israëlische politiek zou hebben gevoerd, in het voordeel van de ‘Eurabische elementen’ die daar baat bij zouden hebben gehad, op z’n zachtst gezegd is dat nogal een vertekende (zoniet zwaar vervormde) versie van de geschiedenis.

Andere zaken hebben veel meer de boventoon gevoed, zoals de Koude Oorlog, of de Amerikaanse steun aan Israël. Daartegenover natuurlijk de Russische steun aan het Syrië van de Assads, die voortduurt tot op de dag van vandaag. Die dingen zijn veel belangrijker geweest dan die sinistere Eurabische netwerken, waar Bat Ye’or het over heeft. Dat was mijn derde belangrijkste bezwaar. In serieuze wetenschappelijke kringen wordt Bat Ye’ors Eurabië meestal gezien als brandhout en ik denk terecht.

In de islamkritische, neoconservatieve of rechtspopulistische subcultuur heeft het werk van Bat Ye’or een enorme cultstatus. Het begrip Eurabië heeft in die kringen een hoge vlucht genomen. Het speelt ook een cruciale rol in het manifest van Anders Breivik.

Het idee van een politiek-correcte elite, die andere belangen zou dienen dan die van ‘het volk’ en bereid is om de belangen van het volk op te offeren (de EU!) en om het uit te leveren aan barbaarse krachten uit den vreemde (de moslims!), het is de rode draad in het gedachtegoed van Geert Wilders. Maar ook bij Baudet vinden we precies dit concept terug. En, in ieder geval hetzelfde patroon, maar ingevuld met iets andere begrippen, bij Trump

Lees zeker Eildert Mulder, Eurabië ligt aan de Middellandse Zee (10-9-2011), uit zijn serie uit Trouw, later verschenen in Anders Breivik is niet alleen

Bat Ye’or talks with Pamela Geller

Geert Wilders tijdens zijn proces: Overal in Europa gaan de lichten uit

Ian Buruma, Eurabia, Truth or Paranoia?

Modern Holocaust Revisionisme

En dan het verhaal dat Haj Amin al-Husayni, de Groot Mufti van Jeruzalem (1897-1974), de belangrijkste inspirator/initiator zou zijn geweest voor de Holocaust. Jansen, Bosma en Wilders sluiten zich hiermee aan bij een trend die al wat langer gaande is. Wie verschillende zg Hasbara sites al een tijdje volgt (pro-Israëlische propaganda-sites, die vaak gesteund worden door het Israelische ministerie van ‘Voorlichting/Publieke Diplomatie’, oftewel ‘Hasbara’) moet bekend zijn met dit verhaal.

Het is waar dat Haj Amin al-Husayni, nadat hij was vertrokken uit Palestina, in contact kwam met de Nazi’s, waarmee hij op verschillende manieren samenwerkte. Eerst in Bagdad, gedurende de coup van de pro-Nazistische officieren van de Gouden Vierhoek, olv generaal Rashid Ali. De coup vam de Gouden Vierhoek was overigens een belangrijke inspiratiebron voor de oprichters van de Ba’thpartij Michel Aflaq en Salah al-Din Bittar. Een van de lagere officieren die bij deze coup was betrokken, was een zekere Khairallah Tulfah, die in die tijd sterke Nazi-sympathieën ontwikkelde en een obscuur manifest schreef ‘De drie dingen die God nooit geschapen mocht hebben; Joden, Perzen en vliegen’. Khairallah Tulfah zou zeker vergeten zijn (na zijn gevangenisstraf en oneervolle ontslag uit het leger, werd hij onderwijzer in Tikrit), als hij niet de oom en vooral de voogd zou zijn geweest van de toen jonge Saddam Hussein, op wie hij een beslissende invloed had. Overigens resoneert een echo hiervan nog door in het gedachtegoed van IS, dat misschien veel minder orthodox islamitisch is en veel meer geworteld is in deze vorm van Arabisch nationalisme. Dit zal later aan de orde komen.

De coup van de Gouden Vierhoek in Bagdad mislukte en al-Husayni vluchtte naar Berlijn. Daar maakte Hitler hem tot hoofd van een SS divisie, bestaande uit voornamelijk Bosnische moslims, die gruwelijke oorlogsmisdaden hebben begaan.

Na de oorlog wist de Mufti de Neurenberger processen, waar hij terecht had moeten staan, te ontkomen en vluchtte hij naar het Midden-Oosten. In 1974 overleed hij in Libanon.

Het staat niet ter discussie dat de Mufti een bijzonder kwalijke rol heeft gespeeld, dat hij een oorlogsmisdadiger was, etc. Alleen, itt wat veel pro-Israël en anti-islamactivisten en hun meelopers beweren, de Mufti is niet degene geweest die met het idee van de Holocaust is gekomen. Dat was namelijk Hitler zelf. Hij heeft het idee van gifgas voor Joden al geopperd in Mein Kampf. Bovendien was al ruim voor de Wanseee Konferenz (en de ontmoeting met de Groot Mufti) al een begin gemaakt met de fysieke vernietiging van de Europese Joden. Er bestonden zelfs al gaskamers, zoals in Belzec, en ook Babi Yar had al plaatsgevonden. Hitler had toen al zelf talloze toespraken gehouden waarin hij opriep tot de vernietiging en totale uitroeiing van de joden, ook met gifgas.

Maar net als de inmiddels allang afgeschreven Holocaustontkenners David Irving, Robert Faurisson en Ernst Zündel (in een ander verband eerder op dit blog behandeld), kunnen ook de nieuwe Holocaustrevisionisten met een eigenlijk anti-islamitische agenda moeilijk geloven dat de Nazi’s en niet iemand anders, zoals bijvoorbeeld de eeuwige moslims, verantwoordelijk zijn voor de massale vernietiging van de Europese Joden.  Hitler had dat natuurlijk nooit zelf niet kunnen bedenken; hij moet haast wel zijn ingefluisterd door een niet-Arische en eigenlijk Semitische Arabier… Ook Hitler, die trouwens links was volgens Martin Bosma, is kennelijk slachtoffer van demonisering.

Er is overigens geen serieuze historicus van het Derde Rijk die de Groot Mufti zo’n cruciale rol toedicht. Allan Bullock, Sebastian Haffner, Joachim Fest, Ian Kershaw geen van hen heeft het bij mijn weten zelfs over de Groot Mufti (althans, volgens mij wordt hij zelfs door geen van hen genoemd, maar dat zou ik misschien nog een keer moeten nazoeken). Maar het verhaal van de Groot Mufti (als bedenker van de Holocaust), duikt eigenlijk alleen op in ranzig propaganda-materiaal, of in Nederland bij auteurs/opiniemakers als Carel Brendel en Hans Jansen. Of Martin Bosma. De op dit blog uitgebreid behandelde pro-Israel activiste Ratna Pelle is ook niet zuinig in haar gebruik van het verschijnsel Groot Mufti.

Er zijn ook serieuze auteurs over het Midden-Oosten (zoals Charles Tripp, Robert Fisk of Hanna Batatu) die uitgebreid over de Mufti hebben geschreven. Ook zeer kritisch en zonder zijn collaboratie met Hitler te verdoezelen. Maar geen van hen maakt de Mufti tot de bedenker of inspirator van de Holocaust. De Mufti was zonder twijfel een Nazi-collaborateur, een Nazi-oorlogsmisdadiger, maar geen hoofdrolspeler, laat staan een sleutelfiguur. Zijn invloed is zeker betekenisvol geweest in het Midden Oosten (zoals op de Ba’thpartij en vooral Saddam Hussein), maar niet op het verloop van de Tweede Wereldoorlog in Europa of op de Holocaust.

http://www.volkskrant.nl/buitenland/merkel-tegen-netanyahu-holocaust-is-wel-onze-verantwoordelijkheid~a4168563/

De Partij van de Liefde

“Het nieuwe fascisme draagt een baard”, zei oorlogscorrespondent Arnold Karskens in de talkshow van Pauw, op 22 september 2014., nav de wandaden van Islamitische Staat (zie hier). Heeft hij gelijk en is IS een manifestatie van ‘fascisme’? Wat mij betreft heeft Karskens maar een beetje gelijk, zij het indirect en op een iets andere manier dan hij wellicht zelf bedoelde.

Hoewel het hiervoor besproken verhaal van de Groot Mufti misschien wel het bekendste is (vooral omdat het zo gespind is door de Israël Lobby en door westerse anti-islamactivisten, zo erg dat het gezonken cultuurgoed is geworden, dat het inmiddels zelfs op GeenStijl rondwaart), is dit zeker niet het enige en al helemaal niet de belangrijkste link tussen het Europese fascisme en politieke bewegingen/stromingen in het Midden Oosten. Want hoe zit het met de oorsprong van het regime van Assad? Want juist de Baathpartij (zowel de Syrische van Assad als de Iraakse van Saddam Hussein) kent een min of meer op het fascisme geïnspireerde oorsprong.

De Ba’thpartij werd opgericht door Michel Aflaq, een Christelijke Syriër. Aflaq werd in 1910 in Damascus geboren in een Syrische Grieks Orthodoxe familie. Hij groeide op in de jaren dat Syrië een Frans mandaatgebied was, een resultaat van de opdeling van het Osmaanse Rijk na de Eerste Wereldoorlog, een gegeven dat zijn politieke vorming sterk zou beïnvloeden. In de jaren dertig studeerde hij geschiedenis aan de Sorbonne Universiteit in Parijs.

Aanvankelijk was Aflaq Marxist, maar in de loop van de jaren dertig raakte hij sterk beïnvloed door de Duitse denkers van de romantiek (vooral Gottfried Herder) en in toenemende mate het fascisme van Mussolini in Italië. Terug in Damascus, waar hij docent werd op een Franse eliteschool, begon hij zijn carrière als politiek denker/activist/agitator. Hij werd actief in de revolutionaire ondergrondse van het Arabisch nationalisme. Begin jaren veertig richtte hij samen met de soenniet Salah Eddine al-Bitar en de Shiiet Zaki Arsuzi de Pan Arabische Ba’th Partij op, voluit al-Hizb al Ba’th al-Arabi al-Ishtiraki (حزب البعث العربي الاشتراكي), ‘de Socialistische Partij van de Arabische Herrijzenis’. Ba’th, “herrijzenis” of “wedergeboorte” stond tegenover het Europese Imperialisme. De Ba’thpartij was natuurlijk een reactie op de nasleep van de Eerste Wereldoorlog, die voor de Arabieren, ondanks dat zij aan de geallieerde zijde hadden meegevochten tegen het Osmaanse Rijk, bijzonder nadelig was uitgevallen. De Arabieren kregen geen onafhankelijk aaneengesloten gebied, onder het gezag van Koning Faisal, maar het gebied werd verdeeld in een Frans en een Brits mandaat (het geheime Sykes-Picot akkoord van 1916, in 1920 geïmplementeerd). Syrië en Libanon gingen naar Frankrijk, Palestina, Trans Jordanië en Irak naar Engeland. Aan de geforceerde en kunstmatige grenzen van deze staten hebben sindsdien een heleboel conflicten ten grondslag gelegen, eigenlijk tot op de dag van vandaag. De recente vorming van Islamitische Staat, dwars door de grenzen van Syrië en Irak werd mede gemotiveerd als een rechtzetting van dit onrechtmatige en opgelegde verdrag.

Het was onder meer deze verdeling van de Arabieren waar Aflaq en de Ba’thpartij tegen ageerde. Er moest een Pan-Arabische Eenheid komen, los van de door de imperialisten opgelegde landgrenzen. De drie zaken waar de Ba’thpartij tegen ageerde waren: Imperialisme, Zionisme (de vorming van een Joodse Staat in Palestina), en ‘de Arabische Reactie’, waarmee de conservatieve monarchieën werden bedoeld, die in de ogen van de Ba’th een belemmering vormden voor de vooruitgang en de Arabische wederopstanding. De slogan van de partij was “Eenheid, Vrijheid, Socialisme”. Eenheid bedoeld als eenheid van alle Arabieren, die een Natie vormden en zich moesten ontdoen van de koloniale grenzen. Vrijheid bedoeld als vrij van imperialistische overheersing en Socialisme als saamhorigheid, sociale rechtvaardigheid en emancipatie (overigens nadrukkelijk niet Marxistisch). Op het eerste gezicht begrijpelijke of gerechtvaardigde eisen, zeker in het licht van die tijd. De Ba’thpartij was trouwens seculier en profileerde zich vooral als een partij voor Arabieren, ongeacht de religieuze afkomst/overtuiging. Het Pan-Arabisme stond, in de oorspronkelijke ideologie althans, centraal (onder respectievelijk Saddam en Assad zouden regionalisme, nationalisme en vooral tribalisme steeds meer de boventoon voeren, maar dat was niet de oorspronkelijke koers van Aflaq)

Maar Aflaqs ideeën bevatten ook andere elementen, die niet direct zijn terug te voeren op een Arabische, Islamitische of regionale traditie, maar die duidelijk geworteld zijn in het Europese politieke denken van de jaren twintig en dertig, vooral het fascisme. In Fi Sabil al Ba’th (“The Path to Resurrection”), uit 1941, het belangrijkste geschrift van de Ba’thpartij, klinkt regelmatig de roep om een sterke leider, die de partij en de samenleving voortdurend bij de les houdt en in een permanente staat van strijd stort:  “The Leader, in times of weakness of the ‘Idea’ and its constriction, is not one to substitute numbers for the ‘Idea’, but to translate. numbers into the ‘Idea’; he is not the ingatherer but the unifier. In other words he is the master of the singular ‘Idea’, from which he separates and casts aside all those who contradict it.”

Aflaqs formulering van nationalisme doet net zo fascistoïde aan: “Nationalism is love before anything else. He who loves doesn’t ask for reasons. And if he were to ask, he would not find them. He who cannot love except for a clear reason, has already had this love wither away in himself and die (…) In this struggle we retain our love for all. When we are cruel to others, we know that our cruelty is in order to bring them back to their true selves, of which they are ignorant. Their potential will, which has not been clarified yet, is with us, even when their swords are drawn against us”.

Nationalisme als onvoorwaardelijke liefde. Een irrationele overgave aan de Natie en haar Leider, in een systeem waarin foltering en andere wreedheden gezien worden als loutering, therapie zelfs en het individu geofferd kan worden voor een hoger ideaal, dat slechts door de Leider kan worden vastgesteld. Fascistischer kan bijna niet. Zie voor meer over de ideologie van Aflaq en hoe deze zich verhield tot de werkelijke politiek van zowel Assad als Saddam Hussein (vooral de laatste), Bloed en Bodem van de Ba’ath, van arabist Leo Kwarten uit de NRC (3-5-2003). Er is trouwens recent een Nederlandse politicus opgestaan die zijn partij, net als Aflaq, ook ‘de Partij van de Liefde’ noemde en in het verlengde daarvan zeker nationalisme (of patriottisme) beschouwt als een vorm van liefde. Ik neem aan dat het op toeval berust, tenminste niet dat er in dit Nederlandse partijtje het Ba’thistische gedachtegoed leeft. Maar opmerkelijk is het wel, Dit partijtje (waarvan enkele lieden zich wel lovend over Assad hebben uitgelaten), komt later nog uitgebreid aan de orde. Terug naar Aflaq en de Ba’thpartij.

Uiteindelijk vonden in zowel Syrië en Irak in 1963 staatsgrepen plaats die in beide landen de partij aan de macht hielpen. In Irak trouwens voor korte duur, omdat het leger ingreep en de Ba’thi’s weer aan de kant zette. In 1968 wist de Iraakse tak van de Ba’thpartij weer aan de macht te komen en ditmaal deze te behouden, tot de val van Saddam Hussein na de Amerikaanse invasie van 2003. Maar hoe dan ook, Aflaqs notie van de “Republiek der Liefde” culmineerde uiteindelijk in het Irak van Saddam Husseun en het Syrië van Hafez al-Assad en zijn zoon Bashar, al is de uiteindelijke invloed van Aflaq groter geweest op het Iraakse dan op het Syrische regime. Met de machtsgreep van Hafez al-Assad in 1970 volgde namelijk een grote zuivering in de Syrische Ba’thpartij, in het jargon van het Assad-regime aangeduid als de ‘correctieve revolutie’. Assad verving de partijleiding door veelal Alevietische clan en streekgenoten. Aflaq werd uit zijn eigen Syrische Ba’thpartij gezet en vertrok, na een lange omzwerving, oa via Frankrijk en Brazilië, uiteindelijk naar Irak, waar hij later door Saddam Hussein op een voetstuk werd geplaatst, tot zijn dood in 1989. Hoewel hij op het eind van zijn leven niets meer dan een symbolisch figuur was geworden, in feite onder huisarrest leefde en voor officiële gelegenheden door Saddam Hoessein op een podium werd gezet, werd hij na zijn dood door het regime geëerd, middels een groot grafmonument en enkele bronzen standbeelden, van hetzelfde soort waarvan er vele honderden van Saddam zijn vervaardigd.

Beide Ba’thistische regimes verwijderden zich elk op hun eigen manier van de oorspronkelijke ideologie. Het belangrijkste was de ambivalente relatie met het Pan-Arabisme, de Arabische eenheid, een van de belangrijkste peilers van het oorspronkelijke Ba’thisme, al bleef het Iraakse Ba’thregime, in woord althans, het idee van de Arabische eenheid het sterkst uitdragen. Maar in de praktijk vielen beide regimes terug op hun tribalistische aanhang, die in Syrië en Irak sterk van elkaar verschilde, waardoor beide regimes zelfs gezworen vijanden van elkaar werden.

Saddams dictatuur kende een mafia-achtige structuur, waarbij zijn stamverwanten de sleutelposities bekleedden. Dat was in zijn geval de tribalistische bevolking van de zg Sunnitische driehoek, van iets ten noorden van Bagdad (bijv. Falujah) tot ongeveer Mosul (waar veel van de latere aanhang van IS afkomstig was). Het regime dat de oude Assad vormgaf had eenzelfde soort tribalistische, of mafia-achtige structuur, alleen werden de sleutelposities bemand door de Alawieten van het platteland van Latakia. Ter verduidelijking, de Alawieten maken deel uit van de Shiietische tak van de islam, het is alleen binnen het Shiïsme een andere richting dan bijvoorbeeld het Twaalver-Shiisme, dat wordt aangehangen door het Mullah bewind in Iran en waartoe de meerderheid van de Shiieten kan worden gerekend, dus de Shiietische populatie van Iran, de zuidelijke helft van Irak en de meeste Shiieten in Libanon. Zie hier ongeveer het schisma tussen de Iraakse en de Syrische Ba’thisten. Hoewel er ideologisch en politiek organisatorisch grote overeenkomsten waren (beiden totalitaire politiestaten, leunend op zowel een combinatie van tribale loyaliteiten, als georganiseerd wantrouwen, door een netwerk van geheime diensten), namen zij binnen het krachtenveld van de Arabische wereld vaak tegengestelde posities in. De Iraakse Ba’th neigde meer naar het Sunnitische kamp, terwijl het Syrische regime meer aansluiting zocht in de Shiietische wereld. Zo sterk zelfs dat in de Irak/Iran oorlog het Syrië van Assad de zijde van Iran koos, als enig Arabisch land. De motieven hiervoor zijn niet zozeer religieus (het seculiere Assad regime verschilde sterk van het revolutionaire islamistische regime van Ayatollah Khomeiny, net zoals Saddams seculiere regime in veel opzichten verschilde van het Wahabitische Saudische koninkrijk), maar wel tribalistisch.   Zie hier ook de verklaring waarom het seculiere regime van Hafez al-Assad (en tegenwoordig dat van zijn zoon Bashar) de belangrijkste steunpilaar was van de shiietische fundamentalistische Hezbollah (al is tegenwoordig Hezbollah misschien wel de belangrijkste steunpilaar van het regime van Assad, dat inmiddels sterk in de verdrukking is gekomen). Eenzelfde soort relatie is het voormalige Iraakse Ba’thbewind aangegaan met verschillende sunnitische terreurbewegingen. In zo’n sterke mate zelfs dat de leiding van IS bijna als een soort ondergrondse voorzetting kan worden gezien van het oude Iraakse regime. Daarover later meer.

De conclusie is dat Arnold Karskens enigszins gelijk had toen hij nav IS stelde “Het nieuwe fascisme draagt een baard”. Zeker geen gelijk in de zin van dat ‘islam’ en ‘fascisme’ aan elkaar verwant zouden zijn (zoals oa Geert Wilders en Martin Bosma ons graag willen doen geloven), maar wel dat de ‘baarden’ van IS (in ieder geval de leiding) een soort voortzetting zijn van een fascistische beweging in het Midden Oosten.

Maar dat geldt misschien nog wel meer voor het Assad-regime, dat door verschillende westerse ‘islam-kritische conservatieven’, ‘verlichtingsfundamentalisten’, of hoe nieuw rechts zich tegenwoordig omschrijft, vaak wordt afgeschilderd als een baken tegen het islamo-fascistische gevaar. Het verband met het oude Europese fascisme is soms zelfs heel direct. Gevluchte Nazi-oorlogsmisdadigers als Walther Rauff ( die later naar Zuid Amerika vertrok en tot zijn dood ook adviseur was van de DINA, de beruchte geheime dienst van de Chileense dicator Augusto Pinochet) en vooral Alois Brunner (de rechterhand van Eichmann), die na 1945 ontkwamen naar het Midden Oosten, vonden hun nieuwe Heimat in het Syrië van Havez al-Assad. Zij speelden zelfs een rol in het opzetten van Assads geheime diensten en het orgsaniseren van het Syrische gevangeniswezen. De werkelijke erfgenamen van het Europese fascisme in het Midden Oosten zijn wellicht eerder bij zowel de Syrische als de Iraakse Ba’thpartij te vinden, dan bij de politieke islam, of de islamisten.

Over de laatsten in het volgende deel meer.

wordt zeer binnenkort vervolgd…

Tagged with: , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,

3 comments

Putins hetze tegen homoseksuelen

Posted in homo-emancipatie/'homo-kwesties', politiek by Floris Schreve on 30 augustus 2013

foto blogitem Putin homo's

Miss Tina Tampax op de Amsterdam Gaypride (botenparade van 3-8-2013), De vertaling van de Russische tekst luidt: “Lieve vrienden en vriendinnen, jullie zijn niet alleen!”

(foto: Floris Schreve)

Afgelopen week (8-8-2013) verscheen er een hartenkreet van de Britse acteur en schrijver Stephen Fry, bekend van oa zijn indrukwekkende vertolking van Osacar Wilde in de film Wilde (1998), in diverse media (in Nederland oa in de Volkskrant). De open brief van Fry, gericht aan David Cameron en aan de leden van het IOC, stond niet op zichzelf. Hier in Amsterdam bijvoorbeeld stond de Gaypride van deze maand voor een belangrijk deel in het teken van protest tegen Putins krankzinnige ‘anti-homo-propagandawet’. Ook op dit blog wil ik stilstaan bij de protestacties, die ik van harte ondersteun. Hieronder de open brief van Stephen Fry en verder een kleine compilatie van foto’s en ander materiaal van de protestacties gedurende het Amsterdamse Gaypride weekend.

Open brief aan David Cameron en het IOC (de Volkskrant, 8-8-2013):

Geachte minister-president, geachte leden van het IOC,

Ik schrijf u in de oprechte hoop dat allen die de sport en de olympische gedachte een warm hart toedragen, willen nadenken over de smet die op de Vijf Ringen werd geworpen toen in 1936 de Olympische Spelen in Berlijn werden gehouden, met als beschermheer een jubelende tiran die twee jaar daarvoor een wet had ingevoerd waardoor een minderheid, wier enige misdaad het feit van haar geboorte was, het slachtoffer werd van bijzondere vervolging. Hitler weerde de Joden uit de academische wereld en uit openbare functies, liet de politie de andere kant opkijken als Joden mishandeld, bestolen of vernederd werden en hij verbande en verbrandde alle door Joden geschreven boeken. Hij beweerde dat zij de puurheid en traditie van alles wat Duits was ‘vervuilden’, dat ze een gevaar vormden voor de staat, voor de kinderen en voor de toekomst van het Rijk.

Tegelijk gaf hij hun, hoe tegenstrijdig ook, de schuld van de misdaden van het communisme en van het in handen hebben van het internationale kapitaal en de banken. Hij beschuldigde hen van het verwoesten van de cultuur, met hun liberalisme en anders-zijn.

Destijds schonk de olympische beweging totaal geen aandacht aan dit kwaad en ging de beruchte Berlijnse olympiade gewoon door. Die bood een opgewekte Führer een podium waardoor hij zijn status zowel in eigen land als in het buitenland kon verhogen. Het gaf hem zelfvertrouwen, daarover zijn alle historici het eens. En wat hij daarmee deed, weten we allemaal.

Poetin is deze krankzinnige misdaad op griezelige wijze aan het herhalen, dit keer tegen Russen die lesbisch, homo- of biseksueel of transgender zijn. De politie negeert dat ze mishandeld, vermoord en vernederd worden. Iedere verdediging van of zinnige discussie over homoseksualiteit is bij wet verboden. Iedere uitspraak, bijvoorbeeld dat Tsjaikovski homo was en dat dat in zijn kunst en leven tot uitdrukking kwam en andere homoseksuele kunstenaars inspireerde, kan iemand op gevangenisstraf komen te staan.

Het volstaat niet om te zeggen dat homoseksuele olympiërs al dan niet veilig zijn in het Olympisch Dorp. Het IOC moet absoluut namens de menselijkheid die zij verondersteld wordt te vertegenwoordigen een ferm standpunt innemen tegen de barbaarse, fascistische wet die Poetin er bij de Doema heeft doorgedrukt. Laten we niet vergeten dat de olympische nummers ooit niet alleen atletiek betroffen, maar dat het ook ging om culturele ontmoetingen. We moeten ons ervan bewust zijn dat sport in feite cultuur is. Sport bestaat niet onder een glazen koepel, geïsoleerd van samenleving en politiek. Het idee dat sport en politiek los van elkaar staan, is erger dan dom, het is kwaadaardig en moedwillig fout. Iedereen weet dat politiek met alles verbonden is, want het is afgeleid van het Griekse begrip ‘met de mensen te maken hebbend’.

Een totale boycot van de Russische Winterspelen van 2014 in Sochi is van het allergrootste belang. Hou ze maar ergens anders, in Utah, in Lillehammer, waar dan ook. Ten koste van alles moet de indruk worden vermeden dat Poetin de goedkeuring van de beschaafde wereld kan wegdragen.

Hij maakt homoseksuelen tot zondebok, net zoals Hitler met de Joden heeft gedaan. Daar mag hij niet mee wegkomen. Ik weet waarover ik het heb. Ik ben in Rusland geweest en ben de confrontatie aangegaan met de politicus die in Sint Petersburg de eerste van dergelijke wetten heeft ingevoerd. Ik heb de man recht aangekeken en voor het oog van de camera geprobeerd een redelijk gesprek met hem te voeren, hem weerwoord te geven en hem te doen inzien waar hij mee bezig was.

Het enige wat ik van hem terugkreeg, was wat Hannah Arendt zo treffend ‘de banaliteit van het kwaad’ heeft genoemd. Ik stond tegenover een domme man, maar wel een man die, als zoveel tirannen, een feilloos instinct heeft voor het manipuleren van verbitterde mensen door zondebokken aan te wijzen.

Poetin kan dan wel beweren dat de Rusische ‘waarden’ niet die van het Westen zijn, maar dat is wel in lijnrechte tegenspraak met het gedachtegoed van tsaar Peter de Grote en met datgene waarop miljoenen Russen hopen. Russen die niet in de greep zijn van dat giftige mengsel van skinheadgeweld en intolerante religie. Russen die gebukt gaan onder het terugschroeven van de democratie en de opkomst van een nieuwe autocratie in hun moederland, dat al zoveel geleden heeft (en waarvan ik de muziek, de literatuur en het toneel zo hartstochtelijk liefheb).

Ik ben homoseksueel. Ik ben een Jood. Mijn moeder heeft meer dan tien familieleden verloren door Hitlers antisemitisme. Iedere keer dat er in Rusland een homoseksuele tiener tot zelfmoord wordt gedreven, een lesbische vrouw ‘corrigerend’ wordt verkracht, homo’s worden doodgeslagen door neonazituig, terwijl de Russische politie erbij staat en niets doet, wordt de wereld een stukje slechter en ik ben een van die mensen die weer moeten wenen als ze zien hoe de geschiedenis zich herhaalt. ‘Het enige wat nodig is om het kwaad te laten zegevieren is dat goede mensen niets doen’, schreef Edmund Burke. Worden jullie, mannen en vrouwen van het IOC, die ‘goede mensen’ die het kwaad laten zegevieren?

De Olympische Zomerspelen van 2012 waren voor mij en voor mijn land absoluut een glorieus moment. Als er echter Russische Winterspelen komen, is de beweging voor altijd bezoedeld en zou veel van die glorie teniet worden gedaan. Dan zouden de Vijf Ringen voor altijd besmeurd en beklad zijn, en voor het oog van de beschaafde wereld in duigen liggen.

Ik vraag u met klem weerstand te bieden aan de druk van pragmatisme, geld en van de glibberige lafheid van diplomaten, en vastberaden en trots op te komen voor de hele mensheid, iets wat uw beweging gezworen heeft te doen. Zwaai met trots met uw olympische vlag, zoals wij homoseksuele mannen en vrouwen met trots met onze regenboogvlag zwaaien.

Wees zo dapper om u te houden aan de geloften en protocollen van uw beweging, waaraan ik u hieronder letterlijk herinner.

Artikel 4 – Werk samen met competente publieke of private organisaties en overheden bij het streven om de sport in dienst te stellen van de mensheid en zo de vrede te bevorderen.

Artikel 6 – Treed op tegen iedere vorm van discriminatie die de Olympische Beweging schade berokkent.

Artikel 15 – Moedig initiatieven die sport vermengen met cultuur en onderwijs aan en ondersteun deze.

Ik doe met name een beroep op u, de premier, voor wie ik het grootst mogelijke respect heb. Als leider van een partij waartegen ik mij zowat mijn hele leven heb verzet en waaraan ik intuïtief een hekel heb, hebt u een vastberaden, hartstochtelijke en duidelijk eerlijke betrokkenheid getoond door op te komen voor de rechten van lesbiennes, homoseksuelen, biseksuelen en transgenders. U hebt u ingezet om het homohuwelijk door zowel het Lagerhuis als het Hogerhuis geaccepteerd te krijgen, terwijl zovelen in uw eigen kamp zich daar fel tegen hebben verzet. Daarvoor zal ik u altijd bewonderen, ook al zijn we het over zoveel andere dingen niet eens. Maar ik denk dat u, als puntje bij paaltje komt, heel goed weet wat goed is en wat slecht. Vertrouw nu alstublieft op uw gevoel.

Hoogachtend, wanhopig hopend voor de mensheid,

Stephen Fry.

Stephen Fry is een Engelse komiek, schrijver, acteur en presentator.
Vertaling Leo Reijnen

Tot zover Stephen Fry. Hieronder nog een paar foto’s, die ik maakte gedurende het afgelopen gaypride-weekend. Ook wil ik wijzen op de facebook-actie From Amsterdam with Love, zie HIER

From Amsterdam with Love

Van de Botenparade van 3/8:

2

The Diamond Divas

boot Amnesty 1 boot Amnesty 2

de boot van Amnesty stond in het teken van de LGBT rechten in Rusland

boot Amnesty 3

Hermitage ad Amstel

De Hermitage Amsterdam had zich voor deze dag ook met een grote regenboogvlag getooid. Een duidelijk statement.

Putins anti-homo beleid, wat houdt het in? Een gesprek met een Russische Nederlander over de achtergronden

Er is de afgelopen tijd in veel verschillende media ruime aandacht besteed aan de anti-homo propagandawet van Putin. Wat ik soms een beetje miste, ook om er zelf een goed beeld van te krijgen, was het verhaal van de mensen om wie het gaat, de Russische homoseksuelen zelf. Daarom leek het mij zinvol om in ieder geval een van hen hier aan het woord te laten.

Onderstaand verhaal is voornamelijk gebaseerd op een gesprek dat ik voerde met iemand van Russische afkomst, die inmiddels geruime tijd in Nederland woont maar nog altijd zeer geëngageerd is met de positie van homoseksuelen in zijn geboorteland. Het gaat hier om de persoon achter de Amsterdamse Drag Queen Letty Libresse, overigens ook degene die achter het initiatief van de boot van de Diamond Divas op de gaypride zat (zie foto aan het begin van dit artikel) en uiteraard ook de Russische tekstbordjes heeft verzorgd.

‘Letty’ ontmoet ik ergens in augustus in de Amsterdamse Balie, waar hij mij uitgebreid vertelt over de positie van de homoseksuelen in Rusland. Hieronder een kleine samenvatting van ons gesprek.

De recente door de Russische staat gestuurde campagne heeft alles te maken met de malaise en de algehele identiteitscrisis, waarin de Russische Federatie in terecht is gekomen sinds de val van het communistische systeem. Nadat de Sovjet Unie ontmanteld was, is Rusland er niet in geslaagd om met een nieuw eigen verhaal te komen. Ook gaat het immense gebied gebukt onder een economische crisis en spelen er ook verschillende regionale/etnische conflicten. Het teruggrijpen op de mythe van het imperium en het ophemelen van traditionele ‘Russische’ waarden (wat die ook zijn mogen) moeten de nieuwe leegte voor een deel compenseren. Het regime van President Putin probeert hierop in te spelen op allerlei manieren. Het zoeken naar zondebokken is hierbij een effectieve methode gebleken. Tot een van deze zondebokken behoren nu ook de Russische homoseksuelen, of, in de gedachtegang van de Russische staatscampagne: de (buitenlandse) propaganda die de Russen blootstelt aan decadentie, met, als grootste kwaad, homoseksualiteit.

De terreur tegen homo’s in Rusland geschiedt op twee verschillende manieren. In de eerste plaats is er de formele wettelijke component, die direct onder de verantwoordelijkheid van de Russische overheid valt. Het ‘verbod op homo-propaganda’ betekent dat er geen informatie mag worden gegeven over seksuele diversiteit. Het is niet eens zo dat homoseksualiteit is ‘verboden’, maar door een verbod op voorlichting, of het zelfs ter sprake brengen van homoseksualiteit, wordt ieder zichtbaar initiatief effectief de kop in gedrukt.

Onder het communisme was iedere vorm van homoseksualiteit bij wet verboden. In 1993 zijn deze bepalingen echter uit het wetboek van strafrecht gehaald. Met Putins anti-homo propagandawet beschikt de regering weer over een wettelijk middel, dat, juist vanwege de onduidelijke omschrijving, willekeurig kan worden ingezet, wat als terreurmiddel misschien nog effectiever is, omdat daardoor niemand echt weet waar de grens ligt.

Daarnaast, wellicht nog belangrijker voor de repressie van homoseksualiteit, is er de informele component. Geweld tegen homoseksuelen wordt oogluikend toegestaan, of zelfs subtiel of heimelijk door de overheid gestimuleerd. Homo’s zijn op die manier vogelvrij geworden en kunnen ieder moment ten prooi vallen aan willekeur, zonder dat er enige wettelijke bescherming is.

Terreur tegen homoseksuelen geschiedt ogenschijnlijk informeel en de daders zijn officieel niet gelieerd aan de Russische overheid. Maar dat betekent niet dat er geen georganiseerd verband bestaat. Ogenschijnlijk los van elkaar staande bendes van Kozakken, bikers en skinheads worden wel degelijk aangestuurd. Een belangrijke sleutelfiguur is de beruchte crimineel en neonazi Maxim Tesak (zie hier wiki ). In 2007 belandde hij in de gevangenis, maar in 2011 kwam hij vrij. Sinds die tijd is hij ook gesignaleerd in de entourage van de Russische president, voor wie hij nu als een soort boeman fungeert en op informele basis de vuilste kanten van zijn politiek uitvoert. De knokploegen van Tesak vormen de ruggengraat van het Russische terreurbeleid naar homoseksuelen. Er circuleren verschillende (overigens goed bekeken) filmpjes op het internet hoe Tesaks bendes al dan niet vermeende homoseksuelen mishandelen, waaronder, of vooral ook tieners. Eea is op youtube te vinden, wie het wil zien moet het maar googlen. Ik wil wel waarschuwen dat ze te walgelijk zijn om aan te zien, wat mij betreft ook als er geen zichtbaar fysiek geweld gebruikt wordt (de verbale intimidatie van de vaak jonge slachtoffers is al weerzinwekkend genoeg). Deze ‘stoottroepen’ hebben al vele ernstige mishandelingen of erger op hun geweten, maar worden door de Russische justitie volledig vrij gelaten. Mishandelingen die gefilmd zijn vinden trouwens ook overdag in de openbare ruimte plaats en worden door omstanders gezien, zonder dat iemand actie durft of wil ondernemen. De terreur en zeker ook die filmpjes hebben een belangrijke functie en zijn essentieel om iedere vorm van protest of insubordinatie tegen Putins anti-homo wetten de kop in te drukken. Als de formele wetgeving niet doeltreffend is om iemand het zwijgen op te leggen, is er nog altijd de informele methode van Tesak, die volledig zijn gang kan gaan.

Een andere methode om homo’s dwars te zitten zijn bepaalde facebookpagina’s, die zijn opgezet als een soort dating-netwerk (zoals hier bijvoorbeeld gayromeo, of gay.nl, of zoals het Amerikaanse Grindr). De bedoeling is echter om homo’s in de val te lokken. Een aantal van die facebookpagina’s zijn al aangegeven als ongepast -de Russische LGBT beweging, ook vanuit het buitenland, voert hier permanent campagne tegen, maar het probleem steekt steeds weer de kop op. Tesak zou al zo’n 500 van dit soort groepen hebben opgezet.

Zie meer over deze Tesak hier en hier. Wie op internet zoekt kan overigens veel meer vinden. Er zijn ook veel (informele) netwerken die deze informatie en achtergronden over de sociale media verspreiden. Binnen het Nederlandse taalgebied heb ik er overigens nog (te) weinig over teruggevonden (eigenlijk alleen dit artikel uit Trouw), maar het is mijns inziens essentieel dat deze informatie bekend is en onder een breed publiek verspreid wordt. Ook de politiek zou zich dit moeten aantrekken. De aankondiging van burgemeester Eberhard van der Laan om een statenklacht in te dienen tegen Rusland, verdient mijns inziens alle ondersteuning. Zie meer hierover op de website van het COC, of teken hier een petitie om zijn initiatief te steunen.

Verder natuurlijk alle dank aan ‘Letty’ voor het delen van deze informatie. Hoe meer dit soort kennis verspreid wordt hoe beter. Dit is natuurlijk van wezenlijk belang om de gure homofobe storm die nu in Rusland woedt te begrijpen en, als het mogelijk is, in te dammen of het liefst te stoppen.

Floris Schreve

Amsterdam, augustus 2013

 

 

Letty Libresse op de Amsterdamse Gaypride van 2012 (foto Esther van de Molen)

Letty goes 20s

 

Nog wat extra documentatie (bron https://www.allout.org/ ) :

 

Brutal videos fuel Russian anti-gay campaign – BBC, 1 September 2013 www.bbc.co.uk/news/world-europe-23901290

Gay teenager kidnapped and tortured by Russian homophobes claimed to have died from injuries – Pink News, 6 August 2013 www.pinknews.co.uk/2013/08/06/gay-teenager-kidnapped-and-tortured-by-russian-homophobes-believed-to-have-died-from-injuries/

Russian anti-gay law prompts rise in homophobic violence – The Guardian, 1 September 2013 www.theguardian.com/world/2013/sep/01/russia-rise-homophobic-violence

Russian Law Isolates Gay Teenagers, Washington Post, 1 September 2013 www.washingtonpost.com/world/russias-gay-law-isolates-lgbt-teenagers/2013/09/01/9eec54fc-0c19-11e3-89fe-abb4a5067014_story_1.html

Russian LGBT Network: Anti-gay laws have increased homophobic violence in Russia – Pink News, 2 September 2013 www.pinknews.co.uk/2013/09/02/russian-lgbt-network-anti-gay-laws-have-increased-homophobic-violence-in-russia/

First Russian Gay Activist To Be Convicted Under Propaganda Law – Gay Star News, 2 September 2013 www.gaystarnews.com/article/first-russian-gay-activist-be-convicted-under-%E2%80%98propaganda%E2%80%99-law020913

Gay Russian Teens Avoid Propaganda Law – The Guardian, 10 August 2013 www.theguardian.com/world/2013/aug/10/gay-russian-teens-avoid-propaganda-law

Gay rights activists protest Russia law – Agence France-Presse, 3 September 2013 www.globalpost.com/dispatch/news/afp/130903/gay-rights-activists-protest-russia-law-0

Foreign Office confirms David Cameron will raise Russian anti-gay laws with Putin at G20 – PinkNews, 3 September 2013 www.pinknews.co.uk/2013/09/03/foreign-office-confirms-david-cameron-will-raise-russian-anti-gay-laws-with-putin-at-g20/

Obama invites Russian rights activists to meeting alongside G20 summit – Reuters, 3 September 2013 www.reuters.com/article/2013/09/03/us-g20-russia-obama-rights-idUSBRE9820PZ20130903

 

 

 

De Drag Queen Olympics van 2/8:

Drag Olympics 1

De Amsterdamse Queen Vicki Leaks voert actie

Drag Olympics 2

Vooraan (vlnr): de Amsterdamse Drag Queens Windy Mills, Vicki Leaks, Jennifer Hopelezz en Viola Volt van The House of Hopelezz. Achter: Miss Baksel (België)

Foto’s: Floris Schreve, tenzij anders aangegeven

Dolly Bellefleur tijdens het bezoek van Prsesident Putin aan Nederland, afgelopen voorjaar

Update (http://amsterdam.gaycities.com/events/259577-from-russia-with-love):

From Russia, with Love

Sunday Aug 25, 2013 7:30PM-10:30PM in Amsterdam

(Nederlandse versie, naar beneden scrollen)***From Russia, with Love***On sunday the 25th of august from 8pm, The Rossotrudnichestvo, part of the Russian Ministry of Foreign Affairs, organises the festival “Constellation of Russia” on the Museumplein in Amsterdam.
On this free festival the public can experience the Russian culture ‘in all its beauty and diversity’.On july 1st a law was adopted that forbids visible homosexuality.
This law stands in stark contrast to the message that the festival wants to wear out.
Currently a normal life, as we are common with, is being made impossible for LGBT’s by intimidations, threats, violence, torture and murder.We therefore call on everyone to illuminate the darker side of the Russian culture with us. By confronting people, including visitors to this festival, with the harsh reality, we want to give an alarm signal.We want the repression and violence against LGBT’s to stop!Come in great numbers and show what could happen to you if you lived in Russia.
To do so, imitate injury, use dramatic amounts of fake blood or paste a band-aid.
Join us in making the suffering visible!
Of course, the rainbow in any form can support the statement.We do not have intentions on disturbing the festival with noise.
The performing artists are not responsible for the policies of Russia.Sander & Sandor*******From Russia, with Love***Het Rossotrudnichestvo, onderdeel van het Russische Ministerie van Buitenlandse Zaken, organiseert op zondag 25 augustus vanaf 20.00u het festival ‘Constellation of Russia’ op het Museumplein in Amsterdam.
Op dit gratis festival kan het publiek de Russische cultuur ‘in al zijn schoonheid en diversiteit’ beleven.De op 1 juli aangenomen wet die zichtbare homoseksualiteit verboden maakt, staat in schril contrast met de boodschap die het festival uit wil dragen.
Op dit moment wordt LGBT’s een normaal leven, zoals wij dat kennen, door intimidaties, bedreigingen, geweldplegingen, martelingen en moord onmogelijk gemaakt.Wij roepen daarom iedereen op om met ons de schaduwzijde van de cultuur van Rusland te belichten.
Door zoveel mogelijk mensen, dus ook de bezoekers van het festival, te confronteren met de harde realiteit, willen wij een noodsignaal geven.Wij willen dat de repressie en het geweld tegen LGBT’s stopt!Kom massaal en laat zien wat jou aangedaan kan worden als je in Rusland zou wonen. Dus boots verwondingen na, gebruik dramatische hoeveelheden nepbloed of plak een pleister.
Geef samen met ons een gezicht aan het leed!
Natuurlijk kan de regenboog in elke vorm het statement ondersteunen.Wij zijn niet uit op het luidruchtig verstoren van het festival.
De artiesten zijn namelijk niet verantwoordelijk voor het beleid van Rusland.Sander & Sandor
No to constellation Russia

Van der Laan spreekt op anti-Ruslandconcert

19/08/13, 16:46 − bron: ANP/BuzzE
© anp.

Burgemeester Eberhard van der Laan van Amsterdam ondersteunt het initiatief voor het To Russia With Love-concert dat homobelangenorganisaties COC en Pride United op 25 augustus organiseren op het Museumplein. Hij zal zelf ook spreken op de bijeenkomst voorafgaand aan het omstreden Russische galaconcert Constellation of Russia, dat daarna plaatsvindt.

  • © ANP.

Dat hebben het COC en Pride United maandag na een gesprek met Van der Laan laten weten. De twee organisaties hadden de burgemeester eerder gevraagd de vergunning voor het concert in te trekken, als protest tegen de omstreden nieuwe Russische wetten die de homoseksuele gemeenschap in Rusland zwaar treffen. Het Russische galaconcert is bedoeld om de schoonheid en diversiteit van het land tot uiting te brengen. Maar COC en Pride United vinden dat dat flink botst met de toegenomen agressie en intolerantie jegens homo’s in Rusland.

De homobelangenorganisaties spraken Van der Laan op zijn eerste dag na de vakantie. Op het To Russia with Love-concert willen COC en Pride United Rusland de schoonheid en diversiteit van Nederland en de homoseksuele gemeenschap tonen. De organisaties roepen het publiek op massaal regenboogvlaggen mee te nemen naar de bijeenkomst. Aan de verdere invulling van het concert wordt op dit moment gewerkt.

Het concert vindt zondag tussen zes en acht uur ’s avonds plaats op het Museumplein. Op Facebook hebben al 6000 mensen aangegeven te komen

Je eigen twibbon op facebook en twitter?

COC voorzitter Tanja Ineke en Pride United voorzitter Frank van Dalen gingen je samen met honderden anderen al voor. Doe jij ook mee? Laat je wereld weten dat we de LHBT’s in Rusland niet vergeten. Klik hier voor je persoonlijke twibbon.
trwl_banner_animated

Persberichten

Update manifestatie Museumplein

Posted on 24 Aug 2013
Op Facebook worden veel vragen gesteld over de manifestatie To Russia With Love die COC Nederland en Pride United komende zondag op het Museumplein in Amsterdam organiseren. Die vragen en opmerkingen willen we hieronder van een antwoord voorzien. De manifestatie heeft twee duidelijke

‘Zee van regenboogvlaggen tijdens To Russia With Love’

Posted on 24 Aug 2013
Pride United en COC Nederland roepen op morgen met regenboogvlaggen naar het Museumplein in Amsterdam te komen. De twee organiseren daar tussen 18.00 uur en 20.00 uur ‘To Russia With Love’, een manifestatie van schoonheid en diversiteit. Het evenement waar onder andere Mathilde Santin

Kleurrijk protest rondom Russisch Galaconcert in Amsterdam

Posted on 19 Aug 2013
Pride United en COC Nederland organiseren een demonstratie voorafgaand aan het galaconcert ‘Constellation of Russia’, zondag 25 augustus om 18.00 op het Museumplein in Amsterdam. Doel van het protest is de toenemende onderdrukking van minderheden in Rusland aan de kaak te stellen en d

Pride United en COC kondigen tegengeluid aan

Posted on 09 Aug 2013
Pride United en COC Nederland zijn teleurgesteld dat de gemeente Amsterdam heeft besloten de vergunning voor het galaconcert ‘Constellation of Russia’ niet in te trekken. Pride United en COC Nederland riepen burgemeester Van der Laan hiertoe eerder deze week op. Ook riepen beide organ

Trek vergunning Russisch galaconcert in Amsterdam in

Posted on 08 Aug 2013
Het Russische galaconcert ‘Constellation of Russia’ mag niet doorgaan. Pride United en COC Nederland roepen de Amsterdamse burgemeester Van der Laan op de vergunning voor dit concert op 25 augustus op het Amsterdamse Museumplein in te trekken. Volgens de organisaties hoort zo’n evenem

Programma

Opening om 18.00 uur met een spectaculair optreden van Simon Feenstra met 18-koppige bandPresentatoren: Peter van der Vorst en Zarayda GroenhartDJ GinaCoalitie van Human Right Fighter Coalition – Amnesty International, Netherlands Helsinki Committee, Free Press Unlimited, Aids Foundation East West, United Against Racism en Aids Fonds. Marc Beaugendre van Introdans voert special voor deze gelegenheid een moderne bewerking uit van De stervende zwaan Pride United voorzitter Frank van Dalen en COC voorzitter Tanja Ineke Message “To Russia with Love”Mathilde Santing met een speciaal nummer voor deze gelegenheidBariton Maarten Koningsberger treedt op met pianist Nico van der LindenBurgemeester van der Laan met wethouders Carolien Gehrels en Andrée van EsSimon Feenstra met 18-koppige band ondersteund door Zo! Gospel ChoirDJ Gina

Afsluiting Dolly Bellefleur

Mars naar Constellation-podium

Bijwonen galaconcert met spandoeken, posters en regenboogvlaggen, heel veel regenboogvlaggen

Organising partners

foto-verslag manifestatie ‘To Russia with Love’

(foto’s Floris Schreve, tenzij anders aangegeven)

Verzamelen bij de Trut

Verzamelen bij de Trut 2 Verzamelen bij de Trut 3 Verzamelen bij de Trut

De rouwstoet vertrekt

de stoet vertrekt 1 de stoet vertrekt 2 de stoet vertrekt 3

De stoet vertrekt 4

bovenstaande foto door Mark Bennett

Aankomst Museumplein

aankomst Museum Plein aankomst Museumplein 3

Uganda

Onze vrienden uit Uganda. Ook hun zaak verdient alle aandacht, zie http://www.amnesty.org/en/appeals-for-action/uganda-anti-homosexuality-bill

aankomst Museumpplein 2

Het ritueel wordt uitgevoerd

het ritueel 1 het ritueel 2 het ritueel 3

het ritueel 4

Opblaas-Putin…Propaganda? 😉

opblaas Putin 2 opblaas Putin

Ook Russisch Protest

Russisch Protest

De regenboog ontvouwt zich

de regenboog wordt uit de kast gehaald de regenboog wordt uit de kast gehaald2 een paar vrienden van mij

een paar vrienden van mij van de ‘donderdagkerk’

roze in blauw

Roze in Blauw

roze in blauw anders

Roze in Blauw anders (op z’n Russisch)

De manifestatie begint

het programma begint 1 het programma begint 2 het programma begint 3 het programma begint 4 het programma begint 5 het programma begint 6

Mark Bennett en Gerrit Jan Wielinga

Mark Bennett (van oa Club Church) en Gerrit Jan Wielinga (van het COC) voor de foto-actie (voor Facebook, zie HIER) ‘From Amsterdam with Love’

Mijn bijdrage aan de actie

Mijn bijdrage (foto Mark Bennett)

Love is No Propaganda

Mathilde Santing

Mathilde Santing treedt op

publiek

Burgemeester van der Laan

Burgemeester Eberhard van der Laan

de enige echte Dolly Bellefleur

de enige echte Dolly Bellefleur

ikzelf-in-actie-verpakking Floris Schreve

ikzelf in actie-verpakking

publiek 2 publiek 3

Het gezelschap verplaatst zich naar het officiële gebeuren van Constellation of Russia, een manifestatie georganiseerd door de Russische staat

museumplein 1 Museumplein 2 Museumplein 3 museumplein 4 museumplein 5 Museumplein 6 Museumplein 7 Museumplein 8

De afgesloten tribune voor ‘het echte publiek’ (hooguit 500 man) is omringd met een zee van regenboogvlaggen. Volgens de berichten bestaat het ‘regenboogpubliek’ uit zo’n 2500 man

publiek constellation of Russia 1 publiek constellation of Russia 2

het omsingelde publiek

het omsingelde publiek 😉

De Show begint.

Constellation optreden 1 constellation optreden 2

het programma begint 7

doorkijkje surrealisme 2

Een verkitschte Russische Pastorale of een regenboogvlag: welke van de twee lijkt het meest op propaganda?

surrealisme 3 surrealisme

echte en vermeende propaganda in een beeld

Het ‘concert’ (eigenlijk meer een show) was geen presentatie van Russische topmusici (laten we niet vergeten, op dat gebied heeft Rusland veel te bieden- bovendien zou ik er dan enigszins moeite mee hebben gehad om te demonstreren tegenover musici die ik ook bewonder) en ook geen lofzang op de grote Russische kunst. Het was vooral een verzameling volksdansgroepen, waar overigens niets mis mee is, want ook op dat gebied kent het immense gebied dat onder Russische Federatie valt, een bloeiende en rijke traditie. Waar wel wat mis mee was, was de presentatie en de algehele setting. Het was een soort ode aan het Russische Imperium. Het meest schrijnend was dat er maar liefst drie Tjetjeense dansgroepen optraden (toch veel naar verhouding, als je weet hoeveel verschillende volkeren er binnen de Russische Federatie leven). Het doel was duidelijk politiek. Overduidelijke propaganda. Het was eigenlijk alsof we in een live-uitzending waren beland van een soort Stalinistische staatsomroep. Wie nu de beelden kent van Noord Koreaanse of Syrische staatstelevisie (en zeker tot een tijdje terug de Libische staatstelevisie) zou veel overeenkomsten zien. Wat mij betreft een symptoom dat er ook buiten de kwestie van de anti-homo propagandawet op dit moment veel mis is in Rusland.

Maar het mooiste was toch dat dit festijn was omringd door regenboogvlaggen, het ultieme symbool van ‘homo-propaganda’. Dat gaf het geheel een onbedoelde, maar fascinerende surrealistische lading.

En toen… Matroosjes! Homo’s zijn er dol op! Een pandemonium brak uit…

matroosjes 1 matroosjes 2

matroosjes 3

Propaganda 😉 Onbedoelde camp op meta-niveau!

De belangrijkste slogan van de dag was:

Putin Putout

En tot slot:

slot

De Nederlandse vertaling van de tekst het slotkoor op groot scherm. Toepasselijker kon deze afsluiting van dit door de Russische staat georganiseerde gebeuren niet zijn!

foto’s Floris Schreve (tenzij anders aangegeven)

artikel Volkskrant demonstratie 25-8-2013 (foto)

artikel Volkskrant demonstratie 25-8-2013 (tekst)

de Volkskrant van 26 augustus 2013, zie ook deze foto-reportage van de Volkskrant

To Russia with Love from Eline Verdonk on Vimeo.

Ikzelf tijdens de Pride 2013 (Op de Drag Olympics, bij het homo-monument en Pink Point, naast de Westerkerk)

Floris Schreve, Amsterdam, augustus, 2013

No To Constellation of Russia, Floris Schreve, Letty Libresse, Tina Tampax, Jennifer Hopelezz, Vicky Leaks, Vladimir Putin, Putin Putout, COC, To Russia with Love, Amsterdam Gaypride, Poetin, Stephen Fry, Tesak, Homorechten in Rusland, Dolly Bellefleur, Eberhard van der Laan, Statenklacht, Rusland, Gaypride 2013, Constellation of Russia, Simon Feenstra, Mathilde Santing, Drag Olympics, de Trut, Club Church, Amnesty International, Winterspelen 2013 Sochy

Tagged with: , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,

6 comments

%d bloggers liken dit: