Een repliek aan Ratna Pelle, beroepspropagandiste, hysterische Zioniste en Palestijnenbasher
Ook verschenen op Stop de Bezetting, zie verder Stan van Houcke en De Israël-Lobby
‘De ‘aldoor zegevierende staat Israël’ kan niet eeuwig steunen op de sympathie voor slachtoffers’ (Wiesenthal). Wiesenthal lijkt te bedoelen dat het voor de staat Israël, nu het ‘aldoor zegeviert’, niet meer nodig is om zich als slachtoffer op te stellen, maar zijn kracht ten volle kan laten gelden. Dat mag waar zijn, mits je daaraan toevoegt dat die nieuwe positie nieuwe verantwoordelijkheden met zich meebrengt. Het probleem op dit moment is dat de staat Israël, hoewel het ‘permanent zegeviert’, nog steeds steunt op het beeld van de Joden als slachtoffers om zowel zijn machtspositie te legitimeren, als om zijn critici te hekelen als verhulde Holocaustsympathisanten’.
Slavoj Žižek (filosoof, verbonden aan de universiteit van Ljubljana, Slovenië, en gasthoogleraar aan vele andere universiteiten in Europa en de VS), in Geweld; zes zijdelingse bespiegelingen, Boom, Haarlem, 2008, p. 119
‘One must admit, however, that all liberals and even most ‘radicals’ have been unable to overcome the Zionist habit of equating anti-Zionism with anti-Semitism. Any well-meaning person can thus oppose South African or American racism and the same time tacitly support Zionist racial discrimination against non-Jews in Palestine. The almost total absence of any handily available historical knowledge from non-Zionist sources, the dissemination by the media of malicious simplifications (e.g. Jews vs. Arabs), the cynical opportunism of various Zionist pressure groups, the tendency endemic to university intellectuals uncritically repeat cant phrases and political clichés (this role of Gramsci assigned to traditional intellectuals, that being ‘experts in legitimation’), the fear of treading upon highly sensitive terrain of what the Jews did to their victims, in an age of genocidal extermination of Jews-all this contributes to the dulling, regulated enforcement of almost unanimous support for Israel. But, as I.F. Stone recently noted, this unanimity exceeds even the Zionism of most Israelis’
Edward Said (hoogleraar literatuurwetenschappen aan de Columbia University en prominent Palestijns intellectueel, overleden in 2004, zie ook dit eerdere artikel op dit blog), in The Question of Palestine, 1978 (geciteerd uit Moustafa Bayoumi & Andrew Rubin, The Edward Said Reader, Vintage, New York, 2000, p. 118). Inmiddels is er wel het een en ander veranderd, in Europa en ook in Amerika, maar voor hetgeen wat er hier besproken gaat worden is deze passage van Edward Said nog altijd schokkend actueel, zoals snel zal blijken.
Hasbara of hysterische soliste?
Een repliek aan Ratna Pelle, beroepspropagandiste, dolgedraaide Zionistische veelblogster en Palestijnenbasher
Elders op het web schreef de eerder ter sprake gekomen radicale pro-Israël activiste Ratna Pelle (zie mijn vorige bijdrage over het Israëlische Palestijnse conflict) op een van haar vele blogs ( http://www.zionism-israel.com/blog/archives/00000413.html ): De methoden van de anti-Israellobby (1) IMO Blog, 11 december 2009:
‘Een van de dingen die me opviel toen ik me in discussies met felle tegenstanders van Israël begaf, is hoezeer men op de man speelt. Jaap Hamburger (van ‘Een Ander Joods Geluid’, FS) is hier een kei in, en kleineert zijn tegenstanders continu. De minachting spat er vanaf. Je zou zeggen dat de voorzitter van een in zijn ogen respectabele club die geregeld in de media verschijnt dergelijke methoden niet nodig heeft. Het blijkt echter nog erger te kunnen, en radikale antiziosemieten zoals ene Sonja (of Janneke), Stan van Houcke en het groentje Floris Schreve (hij wil graag carrière maken in de antizionistische blogosfeer), proberen hun tegenstanders te intimideren. Stan van Houcke, die zelfs officieel journalist is, spant de kroon. Honderden blogs wijdt hij aan zijn opponenten, waarbij alles wat zij ooit hebben geschreven tegen hen wordt gebruikt, al heeft het helemaal niks met Israël of de Palestijnen te maken’.
Ratna Pelle, in haar woorden: ‘Ik ben Ratna Pelle, een academica uit Nederland, en ben actief geweest in diverse linkse bewegingen voor vrede, milieu en derde wereld. Ik ben noch Joods noch Palestijns noch Israëlisch noch Arabisch’, vindt mij, waarschijnlijk op grond van dit ene blogitem, een ‘anti-ziosemiet’ (alhoewel, ik moet nog carrière maken). Tja, wat moet je hiermee? ‘Antiziosemitisme’ is een neologisme, wellicht afkomstig van Ratna zelf, althans het is de eerste keer dat ik heb kennis genomen van deze Orwelliaanse kwalificatie. Maar als ik het goed begrijp zou het dus een soort antisemitisme zijn. Interessant om dat van de niet-Joodse (maar misschien wannabe Joodse, in ieder geval hysterische Zionistische) Ratna te mogen vernemen. Is kritiek op Ratna Pelle al een vorm van antisemitisme? Zoiets als kritiek op Stalin een schoffering van het proletariaat betekende? Boeiend. Bovendien, wat weet ze verder van mij, of van mijn achtergrond? Kan nog heel interessant gaan worden.
Je zou verder natuurlijk boos kunnen worden om zo’n kwalificatie (en dat zou volkomen terecht zijn), maar als je ziet wat ze in een bericht daaronder schrijft, denk ik niet dat ze erg overtuigend is. Ik kan iedereen aanraden om het verder te lezen. Ze valt vanzelf door de mand. Bovendien bevind ik me in goed gezelschap, gezien de anderen die ze noemt.
Maar wat moet je ermee? Want wat je er ook van mag vinden, er valt genoeg over te zeggen. Wat wel fascinerend is dat zij over Stan van Houcke schrijft: ‘Honderden blogs wijdt hij aan zijn opponenten, waarbij alles wat zij ooit hebben geschreven tegen hen wordt gebruikt, al heeft het helemaal niks met Israël of de Palestijnen te maken’. Interessant om dat van Mevrouw Pelle te mogen vernemen. Ratna Pelle schrijft namelijk duizenden blogitems (niet overdreven, vandaag waren het maar liefst 6.860 hits), waarin zij de halve wereld voor antisemiet uitmaakt. Als je haar naam googlet zal dat in een oogopslag duidelijk worden.
Haar mooiste quote vind ik nog altijd:
‘Pr werkt sowieso vooral wanneer zij zelf onzichtbaar is, en het lijkt alsof authentieke mensen spontaan hun verhaal vertellen, onderzoekers en wetenschappers met nieuwe ‘onthullende feiten’ naar buiten komen, er spontaan opeens allerlei artikelen verschijnen en reportages worden gemaakt die jouw kant van de zaak naar voren brengen’,
aldus Ratna Pelle, in haar recensie van Het zijn net mensen van Joris Luyendijk, in een zeldzame vlaag van (onbewuste?) openhartigheid, http://www.israel-palestina.info/hetzijnnetmensen.html. Haar spelling van de afkorting ‘P.R.’ (als ‘Pr’) lijkt hier (alweer onbewust?) eerder een afkorting te zijn van ‘Propaganda’ dan van ‘Public Relations’. Bovenstaande ‘ontboezeming’ geeft mijns inziens de kern van haar doelstellingen en strategieën weer, althans haar vele pogingen daartoe. De overstelpende kwantiteit van haar bijdragen op het internet is daar het resultaat van.
Het ‘probleem’ Ratna Pelle is niet zo zeer haar radicale opvattingen (er zijn in het Nederlandse taalgebied genoeg van dit soort bloggers te vinden met soortgelijke extreme standpunten), maar het zit hem er vooral in hoe zij zich manifesteert. In de eerste plaats probeert zij zich als ‘neutraal’ of ‘onafhankelijk’ te presenteren. Haar website Israël-Palestina info heeft bijvoorbeeld als logo een Israëlisch en Palestijns vlaggetje. Op het eerste gezicht staan er allerlei ‘neutrale’ (of ‘objectieve’) achtergrondartikelen op. Maar als je deze nader bekijkt dan blijken deze er vooral op te zijn gericht dat Palestijnen geen aanspraken kunnen maken op het gebied ten westen van de Jordaan en dat de Palestijnen eigenlijk helemaal geen volk zijn, maar Arabieren, die al genoeg nationale staten hebben. Sinds wanneer is dat een argument? Is net zoiets als alle Nederlanders kunnen best verhuizen als er hier Chinezen moeten worden gehuisvest, want er zijn al genoeg Europese landen voor ‘Europeanen’. En bovendien, je zou dan net zo goed kunnen stellen dat ‘de Joden’ eigenlijk geen volk zijn, maar een religie, met diverse nationale achtergronden. Hadden zij daarom het recht om de Palestijnen te verdrijven? Pardon, in de ogen van Ratna zijn dat de ‘Arabieren’ (Palestijnen bestaan niet), die trouwens niet verdreven zijn, maar zelf het land hebben verlaten, omdat hun leiders daartoe zouden hebben opgeroepen. Deze ietwat nationalistische mythe van de Staat Israël, die nog steeds door Ratna wordt uitgedragen, is inmiddels allang ontkracht, niet in de laatste plaats door diverse Israëlische historici zelf (de ‘New Historians’ als Ilan Pappé, Benny Morris, Avi Schlaim, Tom Segev ea), zij het dat deze historici over de ‘beoordeling’ van deze etnische zuivering sterk van mening verschillen (vooral Pappé en Morris, die tegenwoordig weer het ultra-zionistische standpunt uitdraagt, zie dit recente interview met de Groene Amsterdammer, al ontkent hij deze gebeurtenissen niet, hij ‘rechtvaardigt’ ze slechts). Wellicht is het aardig om nog een keer de parabel van Joris Luyendijk aan te halen (waar Ratna overigens woedend over is):
‘Stel: in de Verenigde Staten wordt een gek de baas die alle mensen met een Friese grootvader laat oppakken en afmaken. Het wordt een moordpartij van ongekende omvang en als het Anti-Friese bewind eindelijk ten val komt, is duidelijk dat de Friese overlevenden niet meer in Amerika willen wonen. Dus komt er een plan: de Friezen krijgen een eigen staat. En wat is een logischer plek dan het land dat volgens de oude teksten Fries is? Ondanks Nederlands verzet stemmen de Verenigde Naties met het plan in en uit de hele wereld trekken mensen met een Friese grootouder richting de nieuwe Friese staat, royaal gesubsidieerd door Amerika. De overige Nederlanders protesteren: ”Wij hadden toch nooit problemen met de Friezen?’ Maar in de internationale opinie overheerst het medelijden met de Friezen. Er komt een voorstel: de helft van Nederland wordt Frisia, en in de andere helft kunnen de Nederlanders blijven wonen.
De Nederlanders pikken dit niet en er komt een oorlog die de Friezen, met Amerikaanse hulp, winnen en een nog groter deel van Nederland valt in Friese handen. Miljoenen niet-Friese vluchtelingen overstromen de grote Nederlandse steden en de spanningen lopen op, vooral omdat kleine groepjes Nederlanders een guerrilla zijn begonnen tegen de Friezen. ‘Terrorisme!’, roepen Friese voorlichters op CNN: ‘They are killing innocent Frisians!’ Intussen vraagt het Nederlandse volk: ‘Wat hebben wij voor leiders?’
Er volgt een militaire coup en wanneer Nederland probeert in het buitenland wapens te kopen, verovert de jonge Friese staat met een ‘preventieve aanval’ de rest van Nederland, plus stukken van Duitsland en België. Drommen niet-Friese Nederlanders vluchten de grens over naar Duitsland en België, waar ook coups volgen: we moeten voorkomen dat de Friezen ons pakken! Intussen regeert het Friese leger met harde hand over de bezette Nederlandse provincies, wurgt de economie en confisqueert de mooiste stukjes voor nederzettingen en speciale wegen van die nederzettingen naar Frisia.
Dan komt er een vredesproces en krijgt Nederland Limburg, een stukje Brabant en een Zeeuws eiland aangeboden. Die brokjes mogen geen Nederland heten, Nederland mag geen leger hebben en alle grenzen worden bewaakt door Friese troepen’.
(Joris Luyendijk, Het zijn net mensen; beelden uit het Midden Oosten, Uitgeverij Podium, 2006, p. 145-146)
Ratna hierover: ‘Welke twintig zaken kloppen er niet in deze vergelijking? Het is overigens niet de eerste keer dat ik hem tegenkom. Ik kom hem vaker tegen in discussies en ik moet altijd erg mijn best doen niet boos te worden en vriendelijk uit te leggen waarom hij totaal niet opgaat. Het begint al met de aanname dat er dus, voor Israëls stichting, een Palestijnse staat was waar pas na de Holocaust opeens een hoop Joden naartoe kwamen en de VN hun dit gebied toewees ‘op grond van oude teksten’. Niet omdat zij er altijd hadden gewoond, zoals in Jeruzalem, Safed, Tiberias en Hebron, er voor de Holocaust al een Joodse staat in wording was in Palestina die praktisch alle zaken zelf regelde, niet omdat Joden altijd een fysieke, religieuze en spirituele band met het land hebben gehad, en dit centraal staat in zowel religie als nationale identiteit. Vervolgens wordt alle Arabische vijandigheid tegenover de Joden ontkend, pas toen zij het land praktisch wilden overnemen kwam er verzet. In de praktijk waren er figuren als de moefti, die Hitlers oplossing van het Joodse probleem in Palestina wilde toepassen en vanaf de jaren ’20 de Arabische bevolking tegen de Joden opzette, werden de Joden geregeld aangevallen en wezen de Arabieren ieder compromis en iedere samenwerking met de Joodse gemeenschap af. Deze en talloze andere zaken laat niet alleen Luyendijk weg, maar de media überhaupt en dat is waarom we deze vergelijking zo dikwijls te horen krijgen’. (http://www.israel-palestina.info/hetzijnnetmensen.html)
Wat klopt er niet aan Ratna’s ‘weerlegging’? Natuurlijk dekt deze analogie niet de hele situatie, maar in Friesland hebben er toch altijd Friezen gewoond? Lijkt me duidelijk. En dat er veel wrijvingen zijn geweest gedurende het interbellum tussen de Palestijnse bevolking en de Joodse nieuwkomers, ook waar. Maar er waren ook Joodse terreur organisaties die vele bloedige aanslagen pleegden, zowel op Palestijnse als Britse doelen. Het opblazen van het King David Hotel door de Irgun militie in 1946, waarbij 91 doden vielen, is hier een goed voorbeeld van. Dat ook de Palestijnen (pardon Arabieren) zich aan soortgelijke zaken schuldig maakten, ook waar. Maar mochten ze daarom massaal hun land uit gedreven worden? Elders in dit artikel zegt ze dat er nooit een Palestijnse staat was. Nee, want het hele gebied was een onderdeel van het Osmaanse Rijk. Er was dus ook geen Joodse staat. Maar rechtvaardigt dit de exclusieve claim (want daar gaat het hier om) van de Joden op het gebied Palestina, waar voor Palestijnen, pardon Arabieren, geen plaats meer was? Enz. enz.
Maar het ‘probleem Ratna Pelle’ is naast de ‘kwaliteit’, vooral de kwantiteit. Er is op dit onderwerp niemand zo actief in het Nederlandse taalgebied op internet als zij. Haar productie is werkelijk van een maniakale omvang. Psychologisch ongetwijfeld bijzonder interessant, maar wat hier belangrijker is, is dat het er bijna de schijn van heeft dat zij probeert het digitale Nederlandse taalgebied dicht te slibben met haar soms verhulde, soms openlijke propaganda (want dat is het). Wie de woordcombinaties ‘Israëlisch Palestijns conflict’, of ‘Israël Palestina’ googlet stuit vrijwel zeker op een of meer van de vele sites van Ratna Pelle en haar kleine entourage (voornamelijk Wouter/Wil Brassé en heel af en toe een zekere Abby). Daarom lijkt het mij niet verkeerd om een keertje het licht te laten schijnen op dit ‘fenomeen’ en een keer goed zichtbaar te maken wie of wat zij eigenlijk is en vooral hoe zij te werk gaat.
‘Wouter’
Een paar van haar hoogtepunten, met wat kanttekeningen van mijn hand. Deze zijn eerder gepasseerd in mijn korte discussie met haar ‘rechterhand’ Wouter/ Wil Brassé, overigens net zo’n wannabe en dan niet alleen in dit opzicht, zie zijn ietwat bizarre homepage en dan vooral op het sub itempje ‘Wie ben ik?’. Ik weet het wel. Het lelijke eendje dat graag een zwaan wil zijn. Of de hulp-Sinterklaas, zie op de homepage, iets naar beneden scrollen en dan de vierde foto van links. Maar los van zijn wat aandoenlijke liefhebberij (hij vindt zichzelf in opgepimpte staat ‘om te zoenen’, al kunnen zijn drag creaties moeilijk als erg geslaagd gekenschetst worden, maar misschien bekijk ik het iets te hoofdstedelijk en leg ik de lat wat hoog), is ook Wouter een doorgedraaide Israël aanbidder en Palestijnenbasher, met een zelfde productiviteit als Ratna. Met hem zet Ratna overigens ook ‘spontane ingezonden brievenacties’ op, zoals dit bijna lachwekkende bericht van het CIDI duidelijk laat zien. Daarin staat oa vermeld: ‘De Nijmeegse GroenLinks-publiciste Ratna Pelle schreef op 16 september onderstaand opinieartikel in De Gelderlander waarin zij Van Agt in felle bewoordingen beschuldigde van misleiding en het creëren van vijandbeelden. Een vergelijkbaar artikel van GroenLinks-lid Wouter Brassé verscheen in De Limburger van 17 september’. Hoe spontaan. Zie wederom Ratna’s uiteenzetting over PR/ propaganda: ‘Pr werkt sowieso vooral wanneer zij zelf onzichtbaar is, en het lijkt alsof authentieke mensen spontaan hun verhaal vertellen, onderzoekers en wetenschappers met nieuwe ‘onthullende feiten’ naar buiten komen, er spontaan opeens allerlei artikelen verschijnen en reportages worden gemaakt die jouw kant van de zaak naar voren brengen’. De vraag is alleen of dit ook zo effectief is wanneer dit soort operaties gerund worden door het tweemansbedrijf Ratna en Wouter. Lijkt me iets te doorzichtig. Dat mag best wat professioneler. Overigens schijnt niemand bij Groen Links Ratna en Wouter te kennen, zie http://stanvanhoucke.blogspot.com/2009/01/de-raciste-ratna-pelle.html, of http://empire.blogsome.com/2008/03/07/karel-van-broekhoven-reageert. Aangetekend moet worden dat Ratna, naar eigen zeggen althans, kennelijk wel in het Groen Links Magazine zou hebben gepubliceerd over het Midden Oosten conflict, zie dit artikel van maart 2005, opnieuw geplaatst op een van haar vele blogs, Ratna.nl. Hoewel zij in dat artikel het Groen Links standpunt hekelt als te eenzijdig, is ze in dit stuk aanzienlijk gematigder. Maar het is wel opmerkelijk dat er zo’n radicale, of zelfs extremistische Zionistische roeptoeter bij een partij als Groen Links rondloopt, die haar minachting voor de rechten van de Palestijnen zo luidkeels naar buiten brengt. Netjes van Groen Links dat ze zoveel diversiteit de ruimte geven, maar ik zou er wel iets kritischer op zijn, zeker in dit geval. Zie overigens ook deze merkwaardige bijdrage van haar en Wouter over de positie van Groen Links, waarin ze opeens een beetje beginnen te draaien. Een erg komische reactie daaronder overigens, waarschijnlijk van een Christen-Zionist.
Maar hier nogmaals de kleine bloemlezing, oorspronkelijk uit mijn korte discussie met ‘Wouter’. Eerst wat passages van Ratna, dan mijn commentaar:
‘De campagne heeft in totaal tot aan het unilaterale staakt-het-vuren op 17-18 januari 3 weken geduurd, waarbij naar verluid zo’n 1.300 Palestijnen zijn omgekomen en 13 Israëli’s. Over het aantal burgerslachtoffers en strijders verschillen beide partijen sterk van mening. Volgens sommige bronnen is eenderde van de Palestijnse doden kind, volgens andere is dat aantal veel lager. Het maakt ook uit of je 16- en 17-jarigen die soms al volwaardig meedoen in de strijd als kind definieert, en we moeten niet vergeten dat de gemiddelde leeftijd in Gaza 17 jaar is’.(http://www.israel-palestina.info/gaza_oorlog.html)
Mijn commentaar:
‘…en we moeten niet vergeten dat de gemiddelde leeftijd in Gaza 17 jaar is’ Erg hé, van die Palestijnen, dat ze zoveel kinderen krijgen althans. Ook onverantwoordelijk, want dat levert vervelende statistieken op als er weer eens op dichtbevolkt gebied moet worden geschoten. Natuurlijk is het vooral niet goed voor de beeldvorming, want dit soort zaken maken het er niet makkelijker op om het product Israël op de markt te zetten. Alhoewel, je kunt het ook als een kans zien. Want het is in die omstandigheden wel een uitdaging om het dan op te nemen tegen ‘Gretta’, ‘EAJG’(Een Ander Joods Geluid, FS) en een ‘pro-Palestijnse’ krant als NRC Handelsblad (Ratna is dus boos op alledrie, zoals elders in mijn stuk zal worden uitgelegd). Zie hier de logica en de ethiek van mevrouw Pelle, samengebald in een bijzin.
Nog een stukje. Eerst een passage van Ratna:
‘Mensen wonen om verschillende redenen over de Groene Lijn, uit (religieuze) verbondenheid met het land, of omdat het er rustig en mooi is en bovendien goedkoop wonen, of omdat men vindt dat Israël dit gebied moet houden, of omdat men denkt dat de nederzettingen een geschikt drukmiddel zijn om de Palestijnen zover te krijgen om Israël echt te erkennen en de daarvoor noodzakelijke concessies te doen’. http://www.zionism-israel.com/blog/archives/00000403.html
Mijn commentaar:
‘Omdat het er rustig en mooi is en bovendien goedkoop wonen’. Ratna, mag ik je herinneren aan je summiere statement over jezelf: ‘Ik ben Ratna Pelle, een academica uit Nederland, en ben actief geweest in diverse linkse bewegingen voor vrede, milieu en derde wereld’. Als je ook zo over hulp aan de derde wereld denkt, denk ik dat het goed is dat er geen ontwikkelingshulp volgens het recept Ratna wordt gegeven. Hoe kun je dit dan in overeenstemming brengen met die idealen waar je zelf voor zegt te staan? Bovendien, wat is er mooi aan de muur? Maar los daarvan, ook zo mooi wonen op die heuveltoppen, met die opeengepakte verpauperde Palestijnen aan je voeten, waarvan zelfs het water wordt weggepompt om aan een eerste levensbehoefte te voldoen als bijvoorbeeld het vullen van een zwembad. Lang leve de vrede, het milieu en de derde wereld! Lijkt me ook heerlijk wonen op gestolen land, terwijl de rechtmatige eigenaren als bedelaars aan je voeten leven, vooral voor je eigen gemoedsrust. Heel rustig en mooi! Lijkt me dat je geen ‘academica’ hoeft te zijn om te snappen dat dit niet helemaal spoort’. En wat bedoel je met concessies? Dat het Palestijnse geweld stopt? Dan zou je juist die nederzettingen moeten ontmantelen. Als je andere concessies zou bedoelen, hoeveel concessies moeten de Palestijnen nog doen? Nog meer land opgeven? Ik vrees dat de bodem wel is bereikt.
‘links’
Nu het communisme (Stalin) toch ter sprake is gekomen, neem zeker kennis van deze passage. Het is zo’n beetje het enige statement van Ratna over zichzelf, waarin ze iets vertelt over haar eigen achtergrond:
‘Veel mensen ter linkerzijde vragen zich tegenwoordig af hoe ze indertijd zo lang sympathie konden blijven houden voor de Sovjet Unie en voor China. In een discussie hierover meende ik onlangs dat de CPN zich rond 1980 officieel distantieerde van de Sovjet-Unie. “Toen al?”, vroeg mijn gesprekspartner. “Al?”, zei ik, “ik noem dat pas, want voor een ieder die het wilde zien was toen toch allang duidelijk dat het systeem niet deugde, en dissidenten en een ieder die ook maar enige kritiek durfden te uiten werden opgesloten of naar een werkkamp gestuurd?” Ik was toen nog erg jong, maar ik liep enthousiast mee in de grote vredesdemonstraties van begin jaren ’80 en scandeerde de leus: “liever een Rus in de keuken dan een raket in de tuin”. In feite betekent dat dat je liever in een dictatuur wilde leven dan je te bewapenen. Een absurd idee. Als 15 jarige mag je dat roepen, maar als 25 of 36 jarige zou je beter moeten weten. Voor de duidelijkheid: dit was niet de algemene opvatting van de vredesbeweging, en de vragen die men stelde bij de wapenwedloop waren volkomen legitiem. Het geeft echter wel een bepaald sentiment weer van een deel van de beweging, en de kritiekloze houding van velen jegens de Sovjet Unie. Het feit dat ze tegen Amerika zijn en haar macht en moraal ter discussie stellen, is toen en nu de rechtvaardiging gewelddadige duistere ondemocratische bewegingen of regimes te steunen. Het zijn helaas niet alleen tieners die koketteren met Hamas en Hezbollah, en Israël een racistische Apartheidsstaat noemen. Collectieve blindheid komt in alle lagen van de bevolking voor en onder alle leeftijden. Het is tijd voor een paradigma switch’. (http://www.zionism-israel.com/blog/)
Wat mij betreft een zeldzaam obligaat (truttig) verhaal en ook nog een manke vergelijking. Ik denk dat dit verhaal meer hout zou snijden als: ‘Tot in de jaren tachtig stond vrijwel heel Nederland onvoorwaardelijk achter Israël, niet geheel los te zien van onze terechte schaamte dat wij wel erg veel Joodse landgenoten hadden verloren in de periode 40-45, zeker als je het vergelijkt met Denemarken, België en Frankrijk. Na de slachting van Sabra en Shatila in 1982, gedurende de Libanonoorlog, begon dit heel langzaam te veranderen. ‘Toen al?’ ‘Al?’ Ik noem dat pas, want iedereen kon toen al zien dat de bezetting van de Palestijnse gebieden….’ etc. Lijkt me duidelijk. Die paradigma switch heeft ze overigens gepikt van Anja Meulenbelt, zie http://anjameulenbelt.sp.nl/weblog/2004/07/28/de-paradigmastrijd-1/ . Al met al een wat kreupele poging om het verhaal van Meulenbelt om te draaien (met wie ze overigens een paar heftige confrontaties heeft gehad, zie http://anjameulenbelt.sp.nl/weblog/2008/07/27/geen-apartheid/ of op een van Ratna’s blogs: http://www.zionism-israel.com/blog/archives/00000226.html).
In de wereld van Ratna Pelle ligt de vijand altijd en overal op de loer. Haar visie op Israël druipt van de Asterix en Obelix romantiek, waarin een klein dorpje dapper weerstand bood tegen de omringende agressors. Iedereen die haar getroubleerde blik op de werkelijkheid niet deelt is zo’n beetje een antisemiet, die met alle middelen bestreden dient te worden. Palestijnen zijn voor haar volkomen ontmenselijkt, zie haar uitspraken over het grote percentage minderjarige slachtoffers in Gaza. Dan hebben we het nog niet over de Nakba, die volgens Ratna nooit heeft plaatsgevonden, zie deze bijdrage, of een artikel dat ze een keer in Trouw geplaatst heeft weten te krijgen, waarin ze de prominente Israëlische historicus Ilan Pappé tracht aan te vechten, die een standaardwerk over de Nakba schreef (The ethnic cleansing of Palestine, 2006). In die zin is ze ook een ‘Nakba-negationist’. ‘Er was geen sprake van etnische zuivering’, aldus mevrouw Pelle. Toch is in deze recensie in Trouw haar toon aanmerkelijk gematigder dan wanneer ze in haar eigen territorium opereert, waar zij alle remmen los gooit en zich lekker laat gaan. Over Pappé schrijft zij op een van haar eigen sites, www.zionism-israel.com:
‘Pappé minacht feiten niet alleen zelf, hij draagt dit ook over op zijn leerlingen. In 2005 was een leerling van hem, Teddy Katz, door oud-soldaten aangeklaagd nadat deze in zijn proefschrift had beweerd dat zij massaslachtingen hadden aangericht in het Palestijnse dorp Tantura. Het bleek dat hij de tekst van de opgenomen interviews met de soldaten op essentiele punten had veranderd in zijn proefschrift. Katz zag zich gedwongen delen van zijn proefschrift aan te passen, maar Pappe bleef hem verdedigen, en beweerde dat zowel hij als Katz werden vervolgd om politieke redenen en de universiteit hem wilde ontslaan. Vervolgens riep hij academici van over de hele wereld op om zijn universiteit – de universtiteit van Haifa – te boycotten. Onnodig te zeggen dat dit alles voor een aanzienlijke publiciteit heeft gezorgd en hem beroemd gemaakt tot ver buiten Israël. Vooral initiatiefnemers van boycot-acties tegen Israël vonden in hem een dankbare bondgenoot – wie kan ze nu nog van antisemitisme beschuldigen? Zijn gesjoemel met feiten, en zijn rancuneuze en kinderachtige gedrag jegens zijn eigen universiteit schijnt er voor deze groeperingen niet toe te doen. Iedereen die hen helpt in hun kruistocht tegen Israël is welkom. EAJG en UCP zijn geen vredesorganisaties (????? Dit zijn dus ‘Een Ander Joods Geluid’ en ‘United Civilians for Peace’, FS); zij dragen niet bij aan vrede en verzoening tussen Israël en de Palestijnen. Zij praten aanslagen tegen Israël goed als ‘legitiem verzet’ en hebben meermaals sprekers op door hen georganiseerde bijeenkomsten of demonstraties uitgenodigd die Hezbollah en Hamas verdedigen, zoals Abu Jahjah van de Arabisch Europese Liga. Ook hebben woordvoerders van beide organisaties meermaals een vergelijking gemaakt tussen de bezetting van de Palestijnse gebieden en de bezetting van Nederland door de Nazi’s, en Israël vergeleken met de Nazi’s, zoals bijvoorbeeld tijdens de recente toespraak van EAJG-lid Max Wieselman bij kamp Westerbork. Zulke vergelijkingen zijn onjuist, kwetsend en dragen slechts bij tot polarisatie (gelukkig predikt Ratna Pelle louter verzoening, en is het ‘bijdragen aan polarisatie’ wel het laatste dat je haar in de schoenen kunt schuiven, FS). Dat weten deze organisaties ook wel, net als dat zij de ideeën van Jahjah kennen, en kiezen dus bewust voor deze aanpak. Daarom vind ik het nogal vreemd dat zij door velen nog steeds als vredesorganisaties worden gezien. Een Ander Joods Geluid betekent allerminst een beter Joods geluid, en je hoeft geen groter-Israël aanhanger te zijn om je tegen hen te keren’. (http://www.zionism-israel.com/blog/archives/00000116.html)
Een paar kanttekeningen. Eerst de kwestie Katz. Over de zaak Teddy Katz is veel geschreven. Katz studeerde bij Pappé af aan de Universiteit van Haifa met een scriptie over de massaslachting van het Palestijnse dorp Tantura, in de nacht van 22 op 23 mei 1947 (volgens enkele bronnen is het overigens een misverstand dat Pappé zijn eerste begeleider was, dit zou Kais Firro geweest zijn, zie http://www.counterpunch.org/amit05112005.html). Aanvankelijk waren Pappé en een aantal coreferenten zeer lovend over het onderzoek van deze afstuderende historicus, dat hij had gedaan op basis van interviews met ooggetuigen. Ook de pers had er belangstelling voor: de krant Ma’ariv publiceerde een interview met Katz over zijn scriptie-onderzoek. Academica Ratna Pelle blijkt overigens het verschil tussen een scriptie (MA) en een proefschrift (PhD) niet te kennen, maar dat terzijde. Of ze kent de details van deze zaak niet zo goed en gaat alleen maar af op een artikeltje, vermoedelijk afkomstig uit betrouwbare Zionistische bron, dat zou natuurlijk ook kunnen. Maar hoe dan ook, na dit interview begonnen de problemen; Katz werd aangeklaagd door veteranen die aan militaire acties hadden deelgenomen. Pappé heeft zijn student altijd verdedigd, maar de enorme druk werd Katz uiteindelijk teveel en hij gaf in het openbaar toe dat hij ‘fouten’ zou hebben gemaakt. De zaak werd geschikt toen Katz een advertentie plaatste met de verklaring: ‘Vandaag verklaar ik dat er in Tantura geen slachting heeft plaatsgevonden. Ik geloof de Alexandroni (zo heette de desbetreffende brigade) veteranen die elke betrokkenheid bij een dergelijke slachting uitdrukkelijk ontkennen. En ik herroep de in mijn scriptie impliciet verpakte conclusie dat er onder ongewapende of weerloze mensen een bloedbad is aangericht’ (geciteerd uit Chris van der Heijden, Israël, een onherstelbare vergissing, uitgeverij Contact, 2008, p. 15). Kort na deze verklaring kreeg Katz spijt en verklaarde alsnog achter zijn eigen onderzoek te staan. Hij poogde de zaak te heropenen, maar deze werd ook door het Israëlische Hooggerechtshof niet ontvankelijk verklaard. Pappé, die altijd achter de eerdere versie van Katz had gestaan, was diep verontwaardigd door het gebrek aan steun van zijn eigen universiteit voor deze student en verliet Israël om hoogleraar te worden in Exeter. Zijn oproep tot boycot van zijn vroegere universiteit moet ook in dat licht worden gezien. Pappé legt het zelf overigens duidelijk uit in zijn artikel Academic Freedom under assault, zie http://ilanpappe.com/?p=23#more-23 . Duidelijk wordt dan ook dat de zaak Katz niet het enige was dat er speelde, uit het artikel blijkt ook dat er meer aan de hand was op de Universiteit van Haifa. Verder vermeldt wikipedia het volgende over de kwestie Katz (http://en.wikipedia.org/wiki/Ilan_Papp%C3%A9): Pappé publicly supported an M.A. thesis by Haifa University student Teddy Katz, which was approved with highest honors, that claimed Israel had committed a massacre in the Palestinian village of Al-Tantura during the war in 1948, based upon interviews Arab residents of the village and Israeli veteran of the operation.[20] Neither Israeli nor Palestinian historians had previously recorded any such incident. Meyrav Wurmser describes it as a “made-up massacre,”[21] but according to Pappe “In fact the story of Tantura had already been told before, as early as 1950 . . . It appears in the memoirs of a Haifa notable, Muhammad Nimr al-Khatib, who, a few days after the battle, recorded the testimony of a Palestinian.”[22] In December 2000, Katz was sued for libel by veterans of the Alexandroni Brigade and after the testimony was heard, he retracted his allegations about the massacre. Twelve hours later, he retracted his retraction. Following the trial the university appointed a committee to reexamine the thesis, which decided to overturn the original decision and fail it.[23][24] Pappé continues to defend both Katz and his thesis.[25][26] Tom Segev and others[25] argued that there is merit or some truth in what Katz described.[24] According to the Israeli new historian Benny Morris, although war crimes were committed, there’s “no unequivocal proof of a large-scale massacre.”[27]
Los van of Katz nu wel of niet gelijk had in de kwestie Tantura, dit is het volledige verhaal. Het lijkt mij vooral een bijzonder tragische geschiedenis voor Teddy Katz en ik zou niet graag in zijn schoenen hebben gestaan. Als ik er toen van had geweten zou ik met liefde een handtekeningenactie of een steuncomité voor hem zijn begonnen, want los of zijn beweringen klopten, dit had in de academische arena moeten worden uitgevochten en niet voor de rechter door belanghebbende veteranen die zelf onderwerp van onderzoek waren. Is net zoiets als een scriptie onderzoek over de politionele acties in Indonesië laten beoordelen door de veteranen van de speciale commando troepen van de missie op Celebes, die onder bevel stonden van ene kapitein Raymond P.P. Westerling. Maar als we zien wat Ratna van dit verhaal heeft gemaakt, in het midden latend of het onderzoek van Katz correct was of niet, dan is het wel stuitend hoe academica Ratna lak heeft aan de academische vrijheid en kiest voor botte propaganda en militaire intimidatie. We zullen hier nog een paar krasse staaltjes van zien. En dan de bewering dat Een Ander Joods Geluid en United Civilians for Peace geen vredesorganisaties zijn. Wat betreft de ‘Holocaust-vergelijkingen’, waarschijnlijk doelt Ratna op het boek van Hajo Meijer, oprichter van Een Ander Joods Geluid en overlevende van Auschwitz. Hajo Meijer heeft in zijn boek ‘Het einde van het Jodendom’ (hij bedoelt hier overigens mee: het einde van de grote humanistische traditie van het Jodendom, waar hij mee vertrouwd is) wel een soort vergelijking gemaakt met de politiek van de Nazi’s. Hij heeft de situatie in Israël en de houding naar de Palestijnen vergeleken met de situatie van de Duitse Joden aan het begin van de Nazi tijd, voordat er sprake was van massale vervolging, deportatie en uitroeiing. Hij stelt dat de manier waarop de Israëlische politiek omgaat met de Arabieren hem doet denken (is dus iets anders dan ‘gelijk aan’) aan de situatie in Duitsland in de jaren dertig, zoals hij die zelf heeft ervaren. Dat is voor hem ook een belangrijke persoonlijke drijfveer om de Israëlische politiek af te keuren. Maar hij zegt expliciet dat er geen vergelijking is met de ‘Endlösung’. Je kan erover twisten of deze vergelijking legitiem is (mijns inziens overigens wel en Meijer weet deze vergelijking, puttend uit zijn persoonlijke ervaringen, goed te beargumenteren), maar Meijer gaat hier zeker buitengewoon gewetensvol mee om. Over het uitnodigen van Abu Jahjah kun je twisten (Jahjah zegt overigens een felle antizionist te zijn, geen antisemiet), maar dat de eem rechtse politicus en voormalig uitsmijter in een nachtclub maar nu minister en vice premier Avigdor Lieberman door het CIDI vriendelijk wordt onthaald vind ik wellicht nog iets ernstiger. En dat wordt weer door Ratna met vuur verdedigd. Een kleine greep uit de verschillende uitspraken van de voorman Israëlisch extreem rechts (bron):
“It would be better to drown these prisoners in the Dead Sea if possible, since that’s the lowest point in the world.” (Deputy PM Avigdor Lieberman on a potential amnesty to be offered to 350 Palestinian prisoners, 7 July 2003)
“We must continue to fight Hamas just like the United States did with the Japanese in World War II. Then, too, the occupation of the country was unnecessary.” (Foreign Minister Avigdor Lieberman, January 2009)
“They have no place here. They can take their bundles and get lost” (Foreign Minister Avigdor Lieberman on Arab Israelis, May 2004)
Maar dat deze man met alle égards wordt behandeld vindt Ratna de normaalste zaak van de wereld, waarna ze nog een paar ontstellende mededelingen doet:
‘Lieberman wordt ook zwaar aangerekend dat hij in een nederzetting woont. Dit zou zijn ware intenties tonen en laten zien hoe extreem hij is. Niet alleen actiegroepen gebruiken dat tegen hem, ook de NRC gebruikt dit in een bijzonder suggestief artikel over hem, waarin hij wordt neergezet als de grote voorman van de kolonisten, die voor het behoud van ‘Judea en Samaria’ zal strijden en dan niet alleen met vreedzame middelen. In werkelijkheid heeft hij gezegd met de evacuatie van zijn nederzetting, Nokdim, te zullen instemmen in het kader van een vredesverdrag. Je kunt natuurlijk twijfelen aan de oprechtheid daarvan, maar uitspraken van medebewoners van Nokdim gebruiken om aan te tonen dat Lieberman geen vrede wil, is niet minder onbetrouwbaar. Ik vind deze ‘kritiek’ dan ook niet geheel terecht. Wonen in een nederzetting is geen misdaad, al laat het, zeker buiten de grote blokken en Jeruzalem, wel zien dat hij niet staat te springen om een Palestijnse staat. Mensen wonen om verschillende redenen over de Groene Lijn, uit (religieuze) verbondenheid met het land, of omdat het er rustig en mooi is en bovendien goedkoop wonen, of omdat men vindt dat Israël dit gebied moet houden, of omdat men denkt dat de nederzettingen een geschikt drukmiddel zijn om de Palestijnen zover te krijgen om Israël echt te erkennen en de daarvoor noodzakelijke concessies te doen’. (http://www.zionism-israel.com/blog/archives/00000403.html, het laatste stukje was al gepasseerd in mijn eerdere discussie met Wouter)
Ratna laat hier een wel zeer reactionaire kant van het Zionisme zien, zoals het ook in Israël door velen niet gepruimd wordt. Ik zal iets verderop haar bijdragen over de Gaza oorlog bespreken, maar vergelijk het geloei van haar eens met deze oproep van in Nederland wonende Israëli’s? Met hen heb ik het echt te doen. Zij keuren de politiek van hun land onomwonden af. Maar misschien zijn dat in Ratna’s ogen ook ‘antiziosemieten’. In die zin is Ratna eerder extreem rechts dan de progressieve Zioniste waarvoor zij zich tracht uit te geven. Heerlijk die vrede en het millieu en het creëren van een utopisch paradijs, zolang die Palestijnen maar en enkeltje Jordanië krijgen. Een zoetsappige Kibboetz idylle, waar ook meer Nederlanders lange tijd in geloofden. Alleen is dat kitscherige beeld gelukkig aan het veranderen en dat zit Ratna dwars, vandaar haar tirades. Zo komt ze in ieder geval op me over. Naar haar motieven kan ik slechts gissen, maar het lijkt op de pure dweepzucht van een wannabe of een fanatieke bekeerling. Verder is wonen in een nederzetting is voor de Israëlische wet niet illegaal, maar die nederzettingen zijn natuurlijk wel illegaal naar het internationale recht, dat door de staat Israël met voeten getreden wordt.
Wie ook ‘links’ is, is Wouter, al uit hij zich op een andere manier dan Ratna (zijn pennenvruchten zijn in regel iets minder geraffineerd). Een kleine passage uit een statement over zichzelf:
‘Gek op Israël en Joden”, zo werd ik al snel omschreven door een Jood die ik een eindje verder had geholpen met zijn Joodse voorouders. Moet je gek zijn om het in deze tijd als linkse jongen voor Israël op te nemen, of je te interesseren voor het lot van de Joodse gemeenschappen die in hedendaags Limburg zo pijnlijk afwezig zijn? Ik maak me vooral kwaad om al die linksen en pseudo-linksen die menen dat het om tegen Israël en het aan te trappen. Ik kots van al die mensen die verontwaardigd roepen dat Hamas toch democratisch gekozen was – Nou, dat was Hitler ook! En ik walg al helemaal van de boycot Israël aktivisten. Goede, eerlijke en progressieve mensen in Israël en hier, die hun tijd en aandacht liever zouden geven aan het weer op gang krijgen van het vredesproces in het Midden-Oosten, moeten nu hun tijd verdoen met het verdedigen van het bestaansrecht van Israël tegen de leugens en haatzaaierij van die achterlijke anti-Zionisten’ (http://sittard.blogspot.com/2007/08/gek-op-isral-en-joden.html).
Dit is ongeveer de huisstijl van Wouter (hij is in regel wat directer dan Ratna). ‘Gek op Joden…’ Over ‘filosemitisme’ gesproken. Ik zou er bijna een beetje bang voor worden. We zullen hier later nog wat meer van dit soort statements zien. Overigens wil ik in deze Wouter wel een serieuze reactie geven. Ik ben het wel met Wouter eens dat de verkiezing van Hamas problematisch is (het lijkt me overigens niet hetzelfde als de NSDAP, al was dat in het begin ook nog niet zo zichtbaar, tenminste het definitieve besluit tot de ‘Endlösung’ kwam pas in begin 1942, op de Wannsee Konferenz, al had Hitler ruim daarvoor al genoeg toespelingen gemaakt, zelfs al in Mein Kampf). Maar als je een voorzichtige historische parallel kunt trekken dan lijkt me deze meer toepasselijk: dat de NSDAP groot kon worden in de Weimar Republiek was natuurlijk een gevolg van het systematisch afknijpen van de Duitsers na de Eerste Wereldoorlog. Ik vergoelijk het daarmee niet, maar het was wel de oorzaak. Maar als je nu ziet onder wat voor omstandigheden de inwoners van Gaza leven (over afknijpen gesproken), dan lijkt het mij de beste manier om Hamas te bestrijden vooral het geven van enig perspectief aan de Palestijnen. Tot op heden heeft Israël dat nog nooit gedaan. Zie hier de kern van het probleem Hamas, al heeft het ook te maken met falend Palestijns leiderschap. Maar het hoofdprobleem is de onderdrukking door Israël. En dat is nu juist hetgeen waar Wouter en Ratna niets van willen weten. Misschien heb ik wat betreft Gaza een goede literatuurtip. Lees zeker Drinkend uit de Zee van Gaza (in Nederland uitgegeven door de Balie, 2002), van de Israëlische journaliste Amira Hass, correspondente van de Ha’aretz. Om meteen de aanprijzing van de grote Israëlische schrijver David Grossman erbij te halen: ‘In deze donkere tijden heb ik regelmatig het gevoel dat het werk van Amira Hass een van de zeldzame tekenen van gezond verstand, moed en menselijke waardigheid is’. Of willen Ratna en Wouter soms beweren dat Amira Hass en David Grossman ook anti…(vul zelf maar in) zijn? Ik ben het wel weer met Wouter eens dat er ook goede en progressieve mensen in Israël zijn (zoals bijvoorbeeld Amira Hass). Alleen hebben die in regel niet dezelfde extremistische of wat mij betreft zelfs gestoorde standpunten over de rechten van de Palestijnen als Ratna en Wouter. Want die lijken meer op die van Avigdor Lieberman.
‘gekleurd’
Echt bont maakt Ratna Pelle het met haar agitatie-campagne tegen het rapport van de Commissie Goldstone, de commissie die namens de VN eventuele mensenrechtenschendingen gedurende de laatste Gaza Oorlog onderzocht. Israël weigerde overigens vantevoren om mee te werken aan dit onderzoek en wilde de commissie zelfs Gaza niet binnenlaten (de commissie kwam uiteindelijk Gaza binnen via Egypte). De conclusies van dit rapport waren vernietigend. Israël schreeuwde achteraf moord en brand en Ratna leent zich graag uit om de rol van Mohammed Said al-Sahaf op zich te nemen, de vroegere Iraakse minister van Informatie onder wijlen Saddam Hoessein (‘There were no warcrimes and human rights violations in Ghaza!’). Voorbeeld, Ratna in Trouw (20 mei 2009):
‘Het pas verschenen VN-rapport over het Israëlische militaire optreden in de Gaza-strook liegt er niet om. De onderzoekscommissie verwijt het Israëlische leger ’roekeloze onachtzaamheid’ jegens VN-personeel en de Palestijnse burgerbevolking. Hierdoor zijn veel slachtoffers gevallen. Het beeld dat Israël buitensporig geweld heeft gebruikt, zonder veel bereikt te hebben, wordt door dit VN-rapport nog eens bevestigd. Toch is dat beeld niet juist. De drastische Israëlische interventie heeft inderdaad burgerslachtoffers geëist, maar dat was bijna onvermijdelijk gezien de stedelijke omgeving waarin de Palestijnse strijders zich moedwillig verschansten met hun raketwerpers (daar gaan we weer , FS). Operatie Cast Lead heeft echter ook tot een ernstige verzwakking van Hamas geleid. Dankzij superieur inlichtingenwerk, een uitstekende samenwerking tussen de krijgsmachtdelen, en zeer geavanceerde doelgeleidingsmethoden, werd het gevechtsvermogen van Hamas een enorme klap toegediend. En dit zonder noemenswaardige verliezen aan Israëlische zijde’ (en burgerslachtoffers aan Palestijnse zijn dus niet noemenswaardig? Het is maar wat je voorbeeldig noemt, FS) .
Elders heeft ze het volgende te melden:
In een opiniestuk in NRC Handelsblad op 3 november hekelde Dries van Agt het feit dat Nederland in de VN Mensenrechtenraad op 16 oktober tegen een resolutie stemde die de conclusies van het Goldstone rapport over de Gaza Oorlog onderschreef. Volgens de Nederlandse stemverklaring is de resolutie ‘niet bevorderlijk met het oog op de inspanningen om het vredesproces nieuw leven in te blazen’, waarmee Nederland volgens Van Agt een ‘onzalige tegenstelling tussen recht en vrede’ suggereert. De Nederlandse tegenstem tegen de resolutie over het Goldstone rapport zou indruisen tegen Nederlands eigen beleid om straffeloosheid van oorlogsmisdaden tegen te gaan, en tegen Verhagens eigen uitspraak dat er geen vrede mogelijk is zonder gerechtigheid. Het rapport van de commissie Goldstone is volgens hem gedegen, accuraat, en uitgevoerd op basis van een evenwichtig mandaat en “onder leiding van één van ‘s werelds meest gezaghebbende juristen wiens integriteit boven iedere twijfel is verheven.”
Op de gedegenheid en objectiviteit van de commissie Goldstone en haar rapport valt wel wat af te dingen. Eén van de commissieleden sprak al voor het onderzoek begon een oordeel uit over de ‘Israëlische agressie’ in Gaza. De commissie kreeg haar mandaat van de VN Mensenrechtenraad, die zelfs door Ban Ki-Moon is gehekeld voor haar sterke focus op Israël in vergelijking met andere landen en misstanden. Terwijl Israël ritueel op iedere zitting wordt veroordeeld, en er voor de bezette gebieden een speciale mensenrechtenrapporteur is, worden notoire mensenrechtenschenders als Soedan, Zimbabwe en Wit-Rusland doorgaans ontzien, en tot een veroordeling van een Arabisch of islamitisch land komt het sowieso nooit. Met Libië als voorzitter en leden als Iran en Saoedi-Arabië is natuurlijk ook geen recht te verwachten. De opdracht van de Mensenrechtenraad hield in om alleen Israëlische oorlogsmisdaden te onderzoeken, en Goldstone heeft zijn opdracht zelf verruimd om ook oorlogsmisdaden van Hamas mee te nemen.
Ondanks deze uitbreiding is het rapport zeer gekleurd (je meent het, net als NRC Handelsblad, kom ik later op terug. Gelukkig maar dat jij dat niet bent, FS). Het is voor een groot deel op Palestijnse bronnen gebaseerd, zoals het Palestinian Center for Human Rights (PCHR) en TWATHEQ, een organisatie die door Hamas is gecreëerd en direct onder haar toezicht staat. Uit vergelijkingen van de lijsten van omgekomen Palestijnen die het Goldstone rapport als burgers classificeert, met de dodenlijsten van strijders op de websites van Hamas en Islamitische Jihad, blijkt dat honderden namen op beide lijsten voorkomen. Op de weblog Elder of Ziyon is een lijst gepubliceerd van liefst 349 namen van Palestijnen die als ‘burgers’ op de lijst van slachtoffers staan van het PCHR, maar die ook voorkomen op diverse lijsten van Palestijnse gewapende groeperingen. Zo wordt de politiemacht, die op de eerste dag zwaar was getroffen, als civiel beschouwd, ondanks duidelijke bewijzen dat minstens driekwart van hen ook bij een van de gewapende groeperingen, meestal de Al Qassam Brigades, was aangesloten. Volgens de definitie die sommige organisaties geven van een strijder en een burger is een ieder een onschuldige burger die niet op het moment dat hij door Israël wordt getroffen oorlogshandelingen verricht. Dat maakt het welhaast onmogelijk voor Israël (en voor ieder ander land) om tegen een guerrillaleger of terroristen te vechten, omdat zij de vijand niet openlijk tegemoet treden en vaak geen uniformen dragen.
Lees verder op http://www.zionism-israel.com/blog/archives/00000400.html
Het aardige is dat Ratna een cruciaal detail niet vertelt. Uit alles wat ze opsomt laat ze een ding weg, wat doorslaggevend is (dit soort omissies behoren standaard tot Ratna’s repertoire, zoals we langzamerhand wel gezien hebben). Dat is dat Israël bij voorbaat niet aan het Goldstone rapport wilde meewerken. De commissie werd zelfs de toegang tot Israël ontzegd (de commissie kon Gaza binnenkomen via Egypte). Dat is vreemd: van tevoren proberen zoveel mogelijk een onderzoek te saboteren, in plaats van de gelegenheid gebruik te maken om de eigen kant van het verhaal te doen en achteraf de commissie van van alles en nog wat te beschuldigen. En daar zat nu juist de cruciale fout: Israël wilde geen onderzoek naar Gaza. Je kunt je afvragen waarom. Omdat het teveel te verbergen had? Daarna is er veel ingezet om de commissie zwart te maken en Ratna, hijgerig als ze is, biedt zich graag aan om de Israëlische informatiepolitiek welwillende lippendienst te bewijzen. Maar de kern was dat Israël van tevoren iedere medewerking weigerde, terwijl er alle reden toe was om tenminste een onderzoek in te stellen. Het enige wat Ratna daarover heeft te zeggen is: ‘Ondanks deze uitbreiding is het rapport zeer gekleurd. Het is voor een groot deel op Palestijnse bronnen gebaseerd’. Heel goed Ratna, maar zoiets noemen we gewoon sjoemelen, oftewel propaganda. Israëlische bronnen werden door namelijk door Israël zelf achtergehouden. Eerst medewerking weigeren en dan roepen dat je niet gehoord bent. Dat is precies wat Israël gedaan heeft en Ratna hoereert graag met het Israëlische spel mee. Overdrachtelijk, want nee, Ratna, ik ben nog steeds niet geïnteresseerd in je bedpartners, zoals je suggereerde in onze eerdere kleine woordenwisseling (op http://www.standejong.nl/2009/10/02/nrc-verloochent-principes-bij-berichtgeving-israel/, bericht 66 en 67, helemaal onderaan, maar kom er later nog uitgebreider op terug). Waarom zou ik? Hoe kwam je op het idee? Maar wat heeft Ratna zelf over de Gaza oorlog te melden? Als je dit hebt gelezen begrijp je ook meteen waarom ze zo op dat rapport is gebrand. Op een van haar andere blogs gooit ze het over een andere boeg en probeert ze de door Goldstone bekritiseerde daden van Israël niet te ontkennen maar recht te praten. Want zie de eerder aangehaalde smaakvolle passage over de Palestijnse kinderslachtoffers:
‘De campagne heeft in totaal tot aan het unilaterale staakt-het-vuren op 17-18 januari 3 weken geduurd, waarbij naar verluid zo’n 1.300 Palestijnen zijn omgekomen en 13 Israëli’s. Over het aantal burgerslachtoffers en strijders verschillen beide partijen sterk van mening. Volgens sommige bronnen is eenderde van de Palestijnse doden kind, volgens andere is dat aantal veel lager. Het maakt ook uit of je 16- en 17-jarigen die soms al volwaardig meedoen in de strijd als kind definieert, en we moeten niet vergeten dat de gemiddelde leeftijd in Gaza 17 jaar is (curs. FS). http://www.israel-palestina.info/gaza_oorlog.html
Eerder heb ik er al op gewezen dat dit niet bepaald de manier is om deze misdaden recht te praten. Het blijven oorlogsmisdaden. En het Goldstone rapport heeft nu net deze zaken aan de kaak gesteld. Is het daarom dat ze zo op dat rapport is gebrand? Het lijkt me duidelijk dat Ratna echt de meest betrouwbare persoon is om een verhaal over de Goldstone commissie te houden, zoals ze op haar andere blog doet, waar ze de schijn van degelijkheid probeert op te houden. Maar met deze al eerder besproken passage valt ze wel lelijk door de mand. Als tegenwicht haal ik hier Conny Mus aan, correspondent van het RTL nieuws. Op de website van RTL nieuws schreef hij een uitstekende column over deze kwestie. Bij deze de complete tekst (bron):
ISRAEL PLEEGT OORLOGSMISDADEN
De joodse rechter Richard Goldstone neemt geen blad voor zijn mond: Israёl heeft zich schuldig gemaakt aan oorlogsmisdaden en heeft mensenrechten geschonden. Het VN rapport , dat onder Goldstone tot stand kwam, is het meest vernietigende wat Israёl ooit heeft moeten slikken sinds de oprichting van de joodse staat.
Mensenrechtenorganisaties zoals Amnesty International en het Internationale Rode Kruis kwamen eerder al tot dezelfde conclusie. En ook de 100 procent Israёlische club Breaking the Silence concludeerde dat Israёl oorlogsmisdaden heeft begaan. Met Nederlands overheidsgeld interviewden zij 26 Israёlische militairen die tijdens de Gaza oorlog dienden. En ook zij beaamden wat eerdere rapporten, en nu ook het vernietigende VN rapport weer duidelijk maakt.
Goldstone: Jood, zionist en VN rechter Ondanks het feit dat het VN rapport onder leiding van een jood en zionist tot stand kwam weigerde Israёl alle medewerking. Sterker nog, er werd van alles aan gedaan om Goldstone en zijn medewerkers buiten Gaza te houden. Maar uiteindelijk kwamen ze via Egypte toch binnen om hun gedegen onderzoek uit te voeren.
Vernietigend Nu het rapport op tafel ligt, is het dan ook als een bom ingeslagen. Israёl wist dat er een kritisch rapport zou komen – uiteindelijk weten zij als geen ander wat er zich afgespeeld tijdens hun militaire offensief in Gaza – maar dat het zo vernietigend zou zijn, daar hadden ze niet op gerekend. Nooit eerder werd Israёl keihard en duidelijk aangeklaagd voor oorlogsmisdaden.
Israёl’s antwoord op het rapport – net als op al die andere rapporten – is vrij simpel; Het rapport is eenzijdig, het klopt niet en het is allemaal politiek gekleurd door mensen die Israёl in een slecht daglicht willen zetten. Dat is min of meer het antwoord dat Israёl altijd kant en klaar heeft liggen als er kritiek is op het beleid en of militair optreden van het land.
Diplomatiek offensief Nu wordt er een diplomatiek offensief, eentje zonder wapens natuurlijk, geopend door Israёl om de mogelijke gevolgen van het rapport te ondermijnen. Want die gevolgen kunnen grote problemen gaan opleveren. Als de Verenigde Naties het rapport gaat bespreken tijdens haar algemene vergadering, dan zou het kunnen gebeuren, dat ze het Internationaal Gerechtshof in Den Haag opdracht geven Israёl aan te klagen. Dat betekent dat Israёlische officieren, generaals, maar ook Israёl’s premier en andere ministers verantwoordelijk voor deze oorlog, zich moeten verantwoorden voor het Internationaal Gerechtshof in onze regeringsstad Den Haag. Zo niet, dan lopen zij het risico gearresteerd te worden zodra zij buiten Israёl op reis gaan.
Minister Verhagen
Minister Verhagen in Sderot Israёl doet er dus alles aan om dit rapport zo snel mogelijk te laten verdwijnen. Wat Nederland betreft hebben ze geen problemen. Onze minister Verhagen staat bekend als een vriend van Israёl. Hier wordt hij de pro-Israёl minister uit Nederland genoemd. Minster Verhagen was het niet eens met de commissie Goldstone toen deze haar opdracht kreeg en antwoordt nu dat hij het jammer vindt, dat het rapport over de oorlog gericht is op Israёl en niet op Hamas. Jammer, oke dit is ook het Israёlische standpunt. Maar dan heeft minister Verhagen het rapport niet gelezen, want ook Hamas heeft volgens het rapport zich schuldig gemaakt aan oorlogsmisdaden en moet zich ook verantwoorden. Ja, minister Verhagen, dat staat erin.
Hebben we iets verkeerd gedaan? De Israёlische media is eensgezind, maar toch zie je verrassende artikelen. Natuurlijk vraagt iedereen zich af, hoe het kan dat een joodse rechter, nota bene een zionist, wiens dochter elf jaar uit joods idealistische overtuiging in Israёl woonde, met zo’n harde conclusie komt. Niemand vraagt zich af: was er iets mis met ons militaire optreden? Eerder in de geschiedenis heeft Israёl zelf onderzoek gedaan naar misstanden. Zowel in Libanon als in de Palestijnse gebieden. De conclusies van die onderzoeken waren ook vaak vernietigend. De Libanonoorlog in 2006, heeft Israёl zelf onderzocht en de Israёlische rechter die aan het hoofd van dat onderzoek stond, was net zo vernietigend in zijn eindconclusie als Goldstone met zijn VN onderzoek. Overigens traden Israёl’s minister van defensie en de opperbevelhebber van het leger af, naar aanleiding van Israёl’s eigen onderzoek naar de Libanonoorlog.
Het verschil is echter, dat dit een internationaal onderzoek is. De gevolgen daarvan kunnen verschrikkelijk zijn voor Israёl. Niet in Nederland hoor, daar kunnen de verdachten uit Israёl rustig met vakantie blijven gaan. Ze hebben uiteindelijk minister Verhagen als vriend en reisleider. Maar verder in de wereld zullen ze zeker in de problemen komen.
Nieuw jaar – Shana tova De rechtse Israelische krant, hier ook wel de spreekbuis van de joodse kolonisten genoemd, verraste mij volledig met een artikel van Larry Derfner. Hij maakt gehakt van Israёl´s reactie op het rapport . Dit schreef hij over Israёl’s opdracht aan alle ministers en ambassades in de wereld om een diplomatiek informatie offensief te openen:
“ Het heeft geen zin. We kunnen de informatie oorlog niet winnen, en de reden is dat wij geblinddoekt zijn. We hebben die blinddoek zelf opgedaan. We deden dat, omdat we niet willen zien wat we in Gaza en op de Westelijke Jordaanoever doen.
Maar verder ziet iedereen het.
Onze vriend, de Obama regering, probeert het ons te vertellen en we willen niet luisteren. Nu heeft onze vriend rechter Goldstone het ons verteld, alleen wat minder voorzichtig. Zal dit helpen? Zal deze waarschuwing ons wakker schudden. Zal dit het keerpunt zijn. Ik weet het niet. Maar ik weet wel, dat deze man voor ons een mitzva (goede daad) heeft gedaan, en een dappere. Uit de naam van in ieder geval enkele Israeliёrs, wil ik zeggen, Dank rechter, Shana Tova (gelukkig joods nieuw jaar) ook voor U.”
Joden vieren nu het begin van het nieuwe jaar 5770. De traditie volgens het joodse geloof is, dat je God dan vraagt je zonden te vergeven en zo met een schoon geweten het nieuwe jaar in te gaan. Maar ook volgens de joodse traditie neemt God nooit overhaaste beslissingen. En ook hij zal wel enige tijd nodig hebben om al die rapporten over de Gaza oorlog te bestuderen.
Conny Mus Correspondent RTL Nieuws Jeruzalem
Ik denk dat ik hier niets aan heb toe te voegen. 100% mee eens! Rest mij nog om Ratna’s meest bizarre opmerking over het Goldstone Rapport aan te halen. Zeer onlangs schreef ze het volgende:
‘Ter vergelijking: er is de laatste tijd veel kritiek op het klimaatrapport van het IPCC, het klimaatpanel van de VN. Ook zij zou haar bronnen niet goed checken, en bijvoorbeeld de onjuiste claim hebben overgenomen dat de gletsjers van de Himalaya binnen 25 jaar gesmolten zullen zijn. Deze kritiek haalt de media en de TV wel, en de IPCC zelf zit hierdoor duidelijk met een probleem. Waarom dringt de kritiek op het Goldstone rapport niet en deze kritiek wel door? Waarom hoeft de commissie Goldstone zich niet te rechtvaardigen en wordt hen niet verweten vooringenomen te zijn geweest, waardoor men niet meer objectief de feiten kon onderzoeken en aan een tunnelvisie leed? Ligt dat aan het feit dat Israël een merendeels rechtse regering heeft of is er iets anders aan de hand?’ (http://www.zionism-israel.com/blog/archives/00000431.html).
Antwoord: Israël wilde niet eens meewerken en maakte de commissie al bij voorbaat verdacht. Verder commentaar is denk ik niet nodig.
Verder wil ik wijzen op Breaking the Silence, een initiatief van gewetensbezwaarde Israëlische (oud) militairen die op een moedige en niets ontziende manier getuigenis doen over operatie ‘Cast Lead’ in Gaza, in de ogen van Ratna ‘een geslaagde campagne’. Deze veteranen denken daar toch een beetje anders over dan de ‘Groen Linkse’ activiste Ratna Pelle. Het aardige is dat Ratna ook aan Breaking Silence weliswaar een lang blogartikel heeft gewijd (ze had het ook kunnen doodzwijgen, dus dat valt me nog mee van haar), maar dat ze er niet goed raad mee weet. Ze orakelt wat over misdragingen van jonge militairen (er waren dus toch misdragingen? Zou Goldstone dan toch ergens niet een klein beetje gelijk hebben?). Ook doet ze het IDF een paar ‘aanbevelingen’ en kakelt ze over ‘hormonen van jonge militairen’ en lijkt het haar beter dat er ‘oudere en meer ervaren miliairen’ worden ingezet. Ze kabbelt verder met: ‘Enerzijds moet men om tegen een vijand te strijden, diens menselijkheid soms vergeten, anders kan men een terrorist, die ook ouders heeft en wellicht kinderen, niet doden, en anderzijds moet men zich zijn menselijkheid steeds bewust zijn, om onnodig geweld en excessen te voorkomen’ en meer van dat soort retorisch behang, als: ‘Een oplossing van het conflict zonder vuile handen is niet mogelijk. Iedere oplossing is onrechtvaardig, ieder compromis brengt risico’s met zich mee. Voor de zoveelste keer laten zien wat fout gaat is makkelijker dan je in het wespennest te begeven van mogelijke oplossingen, verbeteringen, en alle implicaties van dien’. Bovendien verwijt ze Breaking the Silence ‘niet bij te dragen tot een oplossing’. Interessant. Wat dacht je van stoppen met de bezetting en vooral de Palestijnen een vooruitzicht te bieden op een levensvatbare staat? (Gaza is natuurlijk officieel niet meer ‘bezet’, maar wel omsingeld en geïsoleerd). Maar zoiets past simpelweg niet in Ratna’s denkkader. Ze concludeert met: ‘Breaking the Silence’ doorbrak geen taboe, maar vertelde een vertrouwd verhaal. Men verbreekt niet de stilte, maar voegt een stem toe aan het koor van criticasters van Israël’. Valt me nog mee. Meestal is ze wat ‘pittiger’, om het voorzichtig uit te drukken.
Om dit stukje over het Goldstone Rapport af te sluiten, plaats ik hier met volledige instemming een oproep van de Britse/Joodse historicus Tony Judt, die Joden wereldwijd vraagt het Goldstone rapport te steunen, als een principiële stem tegen het schrille geluid van de Israëlische overheid en haar fanatiekste supporters, waar Ratna zonder meer toe gerekend kan worden:
By Tony Judt, The Huffington Post – 29 Oct 2009 www.huffingtonpost.com/tony-judt/justice-goldstone-and-the_b_339077.html
We Jews should be very proud of Richard Goldstone. In an ancient tradition of Jewish self-questioning and uncomfortable truth-telling, the author of the recent report from the UN Fact Finding Mission on the Gaza Conflict has braved personal vilification and institutional mendacity to describe the crimes committed by Israeli forces in the course of their invasion of Gaza in December 2008.
To be sure, the Goldstone Report also itemizes the crimes of Hamas, notably in its campaign of rocket-firing into Israel. But the scale of human rights abuses by Israel vastly outdoes anything Hamas could hope to have achieved: Israeli civilian victims of Hamas rocket attacks numbered less than ten. The attack on Gaza by the IDF resulted in at least 1,100 Palestinian civilian deaths. The major perpetrator of human rights abuses in this conflict is without question the State of Israel, and Justice Goldstone records as much.
That the Israel of Benjamin Netanyahu has chosen to conduct an international campaign against Justice Goldstone and his report need not surprise us. Israel refused to cooperate with the UN investigation; long before its conclusions were published, Netanyahu had set in motion a campaign to deny and denigrate them. More dispiriting, and of greater political consequence, is the pitiful and humiliating response of the Obama Administration. The “fierce urgency of now” apparently required that Washington join Tel Aviv in discrediting the Goldstone Report, and with it the UN inquiry.
This response is of course in keeping with America’s long-standing determination to protect Israel against the consequences of its actions at home and abroad; but the universal international condemnation of the destruction of Gaza renders the Obama Administration’s response peculiarly self-defeating — everyone knows what happened in Gaza, so Washington’s collusion in covering it up merely draws further attention to the discrediting of U.S. foreign policy and moral standing brought about by our unhealthy relationship with Israel.
There is a special irony to the public slandering of Justice Goldstone now under way. In the first place he is not only Jewish but has close family links to Israel and the Zionist ideal. Secondly, Richard Goldstone has an impeccable resumé as a critic of racism, prejudice and repression — most notably as an active opponent for many years of the apartheid regime in his native South Africa. During the ’90s he served as Chief Prosecutor at the United Nations International Criminal Tribunals dealing with human rights abuses, crimes and genocide in the former Yugoslavia and for Rwanda. It would be hard to fictionalize a more convincing biography for an engaged and ethically uncompromising jurist in the great tradition of Jewish political activism. Goldstone’s standing in the world will only rise as a consequence of Israel’s short-sighted attempts to discredit the man, the report and the facts. That our own government has chosen to join in this unworthy exercise should be a source of deep embarrassment and shame.
Please join me and Jews from all over the world in signing the Jewish Appeal Letter in Support of the Goldstone Report written by Jews Say No an organization in NY. Go to: http://www.petitiononline.com/UNreport/petition.html
Nogmaals, al was dit allang duidelijk: ‘That the Israel of Benjamin Netanyahu has chosen to conduct an international campaign against Justice Goldstone and his report need not surprise us. Israel refused to cooperate with the UN investigation; long before its conclusions were published, Netanyahu had set in motion a campaign to deny and denigrate them’.
Ratna Pelle is met haar vele blogs over het Goldstone rapport niets anders dan een (wellicht vrijwillige) uitvoerdster van Netanyahu’s campagne, tenminste, daar heeft het alle schijn van. Hoezo ‘linkse Zioniste’?
‘Waar’
Uit een bericht op de site van het CIDI zou blijken dat Ratna ‘onderzoek’ zou hebben gedaan naar de handel en wandel van NRC Handelsblad. Zij zou hebben aangetoond dat NRC Handelsblad een eenzijdige positie zou hebben ingenomen gedurende de laatste Gaza Oorlog. Hier overigens de link naar dit ‘onderzoeksverslag’ zelf. Dat onderzoek is alweer een klucht op zich, waar je een heel nieuw artikel over zou kunnen schrijven. Dat zal ik hier achterwege laten. Ik geef hier een stukje van Ratna zelf weer over haar ‘onderzoek’:
‘Het idee was simpel: nadat mijn tigste ingezonden brief aan de NRC (! dat zal wel een bombardement geweest zijn, FS) was afgewezen en nadat ik de zoveelste fout ten nadele van Israël zag staan, besloot ik dat een systematisch onderzoek op zijn plaats zou zijn. Ik wilde weleens weten of mijn indruk klopte, dat mensen met een pro-Israël visie en pro-Israëlische bronnen geen ruimte krijgen in deze krant, terwijl er wel om de haverklap een domme brief van Gretta of EAJG (Een Ander Joods Geluid, FS) of iemand anders in stond met een uitgekauwde gemeenplaats of zelfs regelrechte leugen over Israël. Immers, de keren dat je je aan een brief ergert onthoud je wellicht beter dan de brieven die je wel goed vind, en de keren dat er een onjuistheid ten nadele van Israël in de krant staat blijven je beter bij dan de keren dat men wat kort door de bocht was over de Palestijnen. Ik meen dat psychologen hebben onderzocht dat mensen negatieve ervaringen beter onthouden dan positieve ervaringen of dingen die ze normaal vinden (dus een ingezonden brief van Gretta Duisenberg onthouden we omdat we dan een stoot adrenaline te verwerken krijgen, maar een ingezonden brief van Ronnie Nafthaniël weer niet, want dat vinden we normaal. Dat is psychologisch best wel interessant : ) Overigens ben ik wel benieuwd hoe jij de krant leest, FS ).
Nou is het in de wetenschap (! FS) niet de bedoeling dat mensen voor ze aan een onderzoek beginnen al een duidelijke visie op de zaak hebben, of een bepaalde uitkomst prefereren of daar belang bij hebben, want dat zou de resultaten kunnen beïnvloeden (je meent het??? FS). Maar ik hoopte ergens juist dat mijn idee erover onjuist zou blijken te zijn (dat jok je, FS). Ik had graag gezien dat nader onderzoek uitwees, dat ook mensen die het voor Israël opnemen ruimte kregen, en dat in artikelen aan beide kanten evenveel aandacht werd besteed, en alle bronnen met gepast wantrouwen werden bejegend. Ik had ook gehoopt dat het vertrek van correspondent Oscar Garschagen een reële verbetering zou inhouden. Hem vond ik altijd bijzonder eenzijdig en suggestief. Hij schetste consequent een beeld van Hamas als redelijk en Israëlische politici als haviken. Het lag alleen aan Israël dat er nog geen vrede was, en Palestijns geweld werd altijd van context voorzien zodat het begrijpelijk werd, een reactie was, waar het slinkse Israël vervolgens handig gebruik van maakte. Het werd niet of nauwelijks beter toen hij wegging. Salomon Bouman, die het tijdelijk min of meer van hem overnam, was niet beter, al had ik van tevoren wel die hoop. Ook Bouman bagatelliseerde het geweld en de extremistische ideologie van Hamas, ook hij maakte steeds suggestieve opmerkingen, en legde Palestijns geweld en compromisloosheid altijd uit als logische of begrijpelijke reactie op wat Israël deed. Guus Valk die daarna kwam paste naadloos in deze traditie. Het ligt dus niet aan de verslaggever, maar aan de krant’ (http://www.zionism-israel.com/blog/archives/00000394.html ).
Haar bevindingen vatte ze als volgt samen:
‘De in totaal 83 artikelen in NRC zijn aan een aantal criteria getoetst. Dit waren: hoor en wederhoor, het geven van context, suggestief woord- en taalgebruik, de gebruikte illustraties en koppen, de gebruikte bronnen, wie er werden geciteerd en geïnterviewd, feitelijke onjuistheden en het algehele perspectief dat uit een artikel spreekt. De totaalscore werd uitgedrukt in licht gekleurd, gekleurd en sterk gekleurd ten nadele van Israël dan wel de Palestijnen of neutraal. De uitkomsten hiervan zijn vergeleken met de eigen journalistieke principes van NRC Handelsblad, waarin diversiteit van meningen en ideeën en de scheiding van feiten en de visie van de krant centrale elementen vormen. Daarnaast onderschrijft NRC uiteraard algemene journalistieke principes als hoor en wederhoor en gebruik van alle relevante beschikbare bronnen.
Meer dan de helft van de artikelen in de onderzochte periode, namelijk 45, bleken (sterk) gekleurd ten nadele van Israël en/of ten voordele van de Palestijnen. Nog eens 18 artikelen zijn enigszins gekleurd ten nadele van Israël of ten voordele van de Palestijnen, en 16 artikelen zijn neutraal te noemen. Terwijl in verschillende artikelen, vooral de achtergrondartikelen en reportages, duidelijk een Palestijns perspectief naar voren komt, en hun problemen, wanhoop en frustraties centraal staan, geeft geen enkel artikel vooral de Israëlische visie weer. Op alle criteria bleek de berichtgeving in NRC gekleurd te zijn ten nadele van Israël, het meest op context (51 artikelen), suggestieve en ongefundeerde beweringen (47 artikelen) en perspectief (ook 47 artikelen); 28 artikelen bevatten in totaal 56 feitelijke onjuistheden, allemaal ten nadele van Israël’ (http://www.zionism-israel.com/blog/archives/00000394.html ).
Wat ik bij dit soort ‘beeldvorming/media onderzoeken’ overigens altijd interessant vind hoe je vaststelt of iets ‘gekleurd’ kan zijn qua ‘context’ en qua ‘perspectief’. Dat laatste snap ik nog wel, maar dan ga je ervan uit dat de verslaggever vanuit een gekleurd perspectief de waargenomen gebeurtenissen registreert. Maar is dan het ene artikel meer gekleurd qua perspectief dan een ander van dezelfde auteur? Lijkt me een beetje vreemd. En dan vooral dat je daar vervolgens een precieze kwantitatieve bewering over kunt doen, maar dat terzijde. Wat mij betreft regelrechte kul, maar misschien ben ik een beetje conservatief in dat opzicht. Maar los van hoe ik tegen (sommige) van dit soort onderzoeken aankijk, is dit eigenlijk wel een onderzoek? Wat mij betreft is het al op een geestige manier afgedaan door een zekere Ozymandias, in het forum van de weblog ‘loorschrijft’ van een zekere Loor (‘Loor’/Laurence Blik), een geestverwante van Ratna (Ratna’s bijdragen worden daar regelmatig instemmend aangehaald). In een bericht in het forum schreef deze Ozymandias:
Persbericht voor o.n.m.i.d.d.e.l.i.j.k.e. publicatie:
Vervolgstudie stichting J.O.P.I.E. bewijst antisemitische karakter van NRC!
Lutjebroek – Naar aanleidingen van de bevindingen van stichting W.A.A.R. heeft Prof Dr. De Vries van de volledig objectieve stichting J.O.P.I.E. een vervolgstudie gedaan. Stichting J.O.P.I.E. heeft 5 krantenberichten van het NRC Handelsblad vergeleken met de informatie op wikipedia.nl en het ook volledig objectieve cidi.nl. In de berichtgeving van het NRC waren maar liefst 5 meldingen gemaakt van mishandeling van Palestijnse burgers door Israëlische soldaten, 2 meldingen van vernieling van Palestijnse roerende zaken door Israëlische soldaten, en 3 gevallen van intimidatie van Palestijnen door Israëlische kolonisten. ln al die gevallen was daarvan niets terug te lezen op wikipedia.nl of cidi.nl. De Vries concludeert daaruit dat het NRC een anti-Israëlische krant is. Stichting J.O.P.I.E. heeft deze bevindingen gewogen aan de hand van objectieve en wetenschappelijke criteria voor het herkennen van antisemitisme. De stichting J.O.P.I.E. objectieve en wetenschappelijke kenmerken van antisemitisme: – De krant vermeldt mishandeling van Palestijnse burgers door Israël – De krant vermeldt vernieling van Palestijnse roerende zaken door Israël – De krant vermeldt intimidatie van Palestijnen door Israël Aan de hand van deze criteria heeft stichting J.O.P.I.E. met grote zekerheid weten vast te stellen dat het NRC een antisemitische krant is. Op de vraag hoe het mogelijk is dat stichting W.A.A.R. niet eerder het antisemitische karakter van het NRC niet heeft weten bloot te leggen, reageert de Vries twijfelend. ‘Het is mogelijk dat de blik van stichting W.A.A.R. vertroebeld is omdat die zelf ook zelf lichtelijk geïnfecteerd is met antisemitische sentimenten. Maar dat durf ik niet met grote zekerheid te zeggen. Voor je het weet heb je namelijk een proces aan je broek vanwege beweringen die je niet hard kunt maken.’ Het onderzoeksverslag is na te lezen op het gloednieuwe home.hetnet.nl/~stichtingjopie
Hiermee zou je dat ‘onderzoek’ van Ratna wel kunnen afdoen (ook op www.pimfortuyn.nl wordt dit werkje aangeprezen, http://www.pim-fortuyn.nl/pfforum/topic.asp?TOPIC_ID=64540, waarschijnlijk met het motief ‘zie je wel, ze blijven demoniseren en dat doen ze ook nog samen met de moslims’. Moet je vooral een fake onderzoek aanhalen om Professor Pim te eren, goed zo jongens). Zoveel interessants bevat dat onderzoek namelijk niet. De bovenstaande parodie van Ozymandias volstaat wel. De enige echt belangrijke vraag die je kunt stellen is waarom de onderzoekers en hun opdrachtgevers zelf zo mysterieus zijn over hun uitgangspunten en uitblinken in hun totale gebrek aan transparantie. Als je het gelijk aan je kant hebt, leg dan alle kaarten op tafel. Maar dat schijnt dan weer niet mogelijk te zijn. Niet erg geloofwaardig als je NRC Handelsblad dit soort verwijten maakt. Alleen dat al maakt dit hele rapport onwetenschappelijk en wekt de schijn dat het om een niet al te elegante vorm van propaganda gaat. Dat NRC Handelsblad, tot Ratna’s woede en teleurstelling, geen zin had om op dit ‘onderzoek’ in te gaan, begrijp ik wel. Lijkt mij het meest verstandige dat je in zo’n geval kunt doen. Over de Stichting W.A.A.R. (‘Waarheidsvinding, Accuratesse en Authenticiteit in Reportages’) is op internet nauwelijks iets te vinden, of het is op de vele blogs van Ratna zelf. Toch meen ik te weten dat deze club bestaat of in ieder geval bestaan heeft. (update 4-8-2011: zie hier inmiddels een, overigens anonieme en daarom buitengewoon betrouwbare en transparante website van de Stichting W.A.A.R., met daarop de ‘onderzoeksverslagen’ van Ratna) Alweer meer dan zes jaar geleden zond het Vara programma Zembla een aflevering uit getiteld ‘Zwijgen over Israël’ (23 oktober 2003). Hierin werd onderzocht hoe het kwam dat Nederland zo lang zo eenzijdig Israël steunde (o.m. interviews met de oud-ministers Vredeling, Stemerdink, van den Broek en van Mierlo) en hoe de pro-Israëlische lobby in Nederland werkt. Uitgebreid aan het woord kwamen de toenmalige ambassadeur van Israël in Nederland Eitan Margalith, Rabbijn Evers, Ronnie Naftaniel van het CIDI, (oud) Midden Oosten correspondenten Maarten Jan Hijmans en Conny Mus, classicus Anton van Hooff van de Universiteit van Nijmegen (die zich in zijn column in de Gelderlander weleens kritisch heeft uitgelaten over Israël, kom ik later nog op terug) en een groepje jongeren van de Stichting W.A.A.R. Kees Schaap, redacteur van Zembla, herinnerde zich dit clubje als volgt: ‘De “Stichting Waar” (indertijd “Waarnet”) heb ik van dichtbij leren kennen toen ik de Zembla uitzending “Zwijgen over Israel” maakte. Het is helemaal geen objectieve “factchecker” maar een lobby-club die van te voren strategieën bedenkt om critici van Israel monddood te maken. Tijdens deze opnames maakte ik kennis met een joodse bekeerling die in de redactie van “Stichting Waar” zat. Deze man liet zich zonder schroom uit over hoe hij dacht over Palestijnen. “Palezwijnen” noemde hij ze, zelfs nog op ons Zembla-forum’ (http://zembla.vara.nl/fileadmin/uploads/VARA/be_users/documents/tv/pip/zembla/2009/Reactie_zembla_op_kritiek_gaza.doc ). Uit de uitzending bleek ook dat de Israëlische ambassade deze club, net als het CIDI, uitgebreid steunde, zoals ambassadeur Eitan Margalith het openhartig vertelde. Over de Stichting W.A.A.R. heb ik een keer een kleine wat onvriendelijke woordenwisseling met Ratna gehad. Ik geef onze wat bitse woordenwisseling hier integraal weer (op http://www.standejong.nl/2009/10/02/nrc-verloochent-principes-bij-berichtgeving-israel/comment-page-2/):
Gepost door: Floris Schreve op: 19 november , 2009 om 6:36 pm
‘Zie voor wat die Stichting W.A.A.R. is deze uitzending van Zembla http://redir.vara.nl/tv/zembla/welcome2.html?20031023/zembla Zoals blijkt is WAAR niets meer dan een PR bureautje dat lippendienst probeert te bewijzen aan de Israëlische zaak, daarbij gesteund door de ambassade. Verder is dat ‘onderzoek’ van deze Ratna flinterdun. En inderdaad, waarom zo geheimzinnig doen over je eigen achtergrond? ‘Ik ben Ratna Pelle, academica en publiciste’. O ja, waarin dan? Overigens vraag ik me zelfs af of deze Ratna een echt rapport heeft geschreven voor de Stichting W.A.A.R. Over W.A.A.R. is verder niets meer terug te vinden, behalve in die uitzending van Zembla en verder op de talloze blogs van Ratna zelf. En google voor de grap “Ratna Pelle” maar eens een keer (paar duizend hits). Maar ik ben benieuwd of iemand daar wijzer van wordt. Dat er iets niet helemaal deugt lijkt me duidelijk. Ondanks de verpletterende kwantiteit van haar bijdragen is er niets te vinden over wie deze mevrouw is. Er zijn een paar aanwijzingen, maar die worden al snel heel erg vreemd. Maar goed, zelf zal ik nog wat aandacht aan dit ultra zionistische en Palestijnen hatende fantoom besteden.
Floris Schreve
Gepost door: Ratna Pelle op: 20 november , 2009 om 12:37 am
Wat een ondermaats ad hominem commentaartje van ene Floris Schreve. Ik doe nergens geheimzinnig over, en schrijf altijd met naam en toenaam of minstens mijn initialen. Vandaar dat je zoveel hits krijgt als je mijn naam opgoogelt. Of bedoel je dat je wilt weten welke maat schoenen ik heb, wie mijn kleuterjuffrouw was, hoeveel exen ik heb en wie ik in een vorig leven was? Het hele rapport staat op de website Israel-Palestina Info ( http://www.israel-palestina.info/krantenonderzoek_nrc.html ) en is bepaald niet flinterdun te noemen. De beide delen en de artikelenlijst zijn bij elkaar ruim over de 100 pagina’s, waarin meer dan 200 artikelen tegen het licht worden gehouden en aan 10 verschillende criteria getoetst. Kun je nog eens precies uitleggen wat je met ‘flinterdun’ bedoelt? Of bedoel je dat de uitkomsten je niet aanstaan en je daarom maar wat tegen mij en Stichting WAAR (ingeschreven bij de Kamer van Koophandel) gaat lopen trappen? En waar komt eigenlijk je haat tegen mij vandaan? Je hebt natuurlijk alle recht met mij van mening te verschillen, maar waar slaat ‘dit ultra zionistische en Palestijnen hatende fantoom’ op? Zou je je misschien niet eens laten nakijken? Even voor de duidelijkheid: de huidige stichting WAAR is iets anders dan het oude WAARnet, waarvan enkele mensen in die Zembla uitzending aan het woord kwamen, waarbij de boel naar goed Zembla gebruik waarschijnlijk flink werd verdraaid (zie over Zembla ook: http://www.zionism-israel.com/blog/archives/00000359.html ) Niemand van de huidige leden was daar bij. En nee, stichting WAAR wordt niet gesteund door de Israelische ambassade en ook niet door andere vage duistere en o zo machtige geheime zionistische netwerken’.
Tot zover de enige ‘conversatie’ die ik tot nu toe met Ratna gevoerd heb. Ik was zelf ook niet erg vriendelijk, om eerlijk te zijn, dus het zij haar in dit geval enigszins vergeven. Ik verwacht ook niet dat dit zal veranderen na dit artikel. Dat ze wat mij betreft nog steeds een soort fantoom is, lijkt me duidelijk. Overigens was het niet eens een echt ad hominem, want ik zou niet weten hoe ik tegen het fantoom Ratna zou moeten ‘ad hominemen’. Dat is ook mijn punt. Buiten de duizenden bijdragen op internet ter meerdere glorie van de Staat Israël en haar ethische politiek naar de Palestijnen, is ieder spoor van Ratna Pelle onzichtbaar. Dus ‘ad hominem’, wellicht, maar het blijft een oppositie tegen opvattingen, niet tegen de mens daarachter, waar ik oprecht niets zinnigs zou weten te zeggen, zelfs niet als ik het zou willen. En of ze grote, kleine, of platvoeten heeft, of met wie ze het allemaal wel of niet gedaan heeft vind ik niet zo interessant. Waarom zou ik? Wat ik vreemd vind dat er achter deze bak propaganda slechts iemand zit die zich ‘academica, actief in de linkse beweging voor vrede en het millieu’ noemt en zegt op te komen voor ‘zowel het Joodse als het Palestijnse recht op zelfbeschikking’, maar in de praktijk alleen maar het meest extreem rechtse standpunt inneemt vanuit Israëlisch perspectief. Ze is dus niet helemaal recht door zee, vandaar mijn vraagtekens. Lijkt me wederom een open deur. De uitzending van Zembla, Geen geld voor Gaza, waar Ratna het over heeft en waar ze een link naar haar commentaar plaatste, kan ik overigens ook van harte aanbevelen, hier te bekijken. Wederom ontluisterend. Bekijk hem zeker en weeg het af tegen Ratna’s commentaar. Is zeker interessant. En voor alle duidelijkheid, de Stichting W.A.A.R. die in Zembla figureerde werd gesteund door de ambassade. De Israëlische ambassadeur zegt het zelfs expliciet (‘We are in permanent interaction’, in zijn woorden). Hoe duidelijk moet je het dan hebben? Lijkt me dus moeilijk te ontkennen. Hoewel Ratna dus zelf ontkent dat het dezelfde club was die in in 2003 in een uitzending van Zembla aan het woord kwam (bij deze ter kennisgeving aangenomen, al is het natuurlijk puur toeval dat haar clubje dezelfde naam heeft , lijkt het erop dat er weinig verschillen zijn tussen de Stichting W.A.A.R. die aan het woord komt in Zembla en de club waarmee Ratna een onderzoek zou hebben verricht. Uit berichten, gepubliceerd op de site van Zembla, blijkt dat deze stichting zou zijn gevestigd in Eemnes (!) en gerund wordt door een zekere mevrouw MS Slager-Sijs (zie hier en zeker ook hier). Zij zou nauw samenwerken met de organisatie Israel Facts, die gerund wordt door Yochanan Visser (Jan Visser), een tot het Jodendom bekeerde Nederlandse aannemer die zich op de Westbank heeft gevestigd (voornamelijk actief in de illegale nederzettingenbouw en hij woont in de eveneens illegale nederzetting Efrat), die vanaf daar de Nederlandse media monitort op ‘onzorgvuldige’ (lees ‘kritische’) geluiden naar Israël (zie ook dit bericht op de site van Stan van Houcke). Is iets waar je even over moet nadenken: je woont in een illegale nederzetting en draagt substantieel bij aan illegale activiteiten en gaat vervolgens de Nederlandse pers inspecteren op eventuele kritische opmerkingen. Dan heb je dus, neem me niet kwalijk, of een plaat voor je hoofd, of je bent een superproleet, of beide, om het maar een keer diplomatiek te zeggen. Dat lijkt mij dus geen nette meneer, al zal hij dit ongetwijfeld uit oprechte overtuiging doen. Dit bedoel ik dus met dolgedraaide fanatici. Zie ook dit artikel op ‘De Israel-lobby’, De waanzinnige wereld van Yochanan Visser. Wie op dit gebied ook hun steentje bijdragen zijn Ron en Rosa van der Wieken, de vroegere boze buren van Gretta Duisenberg in Amsterdam Zuid. Ook zij houden een site bij die de Nederlandse media monitort op anti-Israëlische tendenzen, die zij, waar nodig, kloek aan de schandpaal nagelen. Hun stekje ‘Ironcomb’ (wel een heftige naam trouwens, maar ja, Amsterdam Zuid is ook heftig) is hier te vinden. Daar valt een heleboel interessants te lezen, zoals: ‘Israel zou -binnen de grenzen van de realiteit- niets liever willen dan een bevriende vreedzame Palestijnse buurstaat waarmee zaken gedaan kunnen worden. De Palestijnse macho-heroische mentaliteit, de clanstructuur, de vermeende voordelen van het slachtofferschap en de irreële onderhandelingseisen maken het tot stand komen van een eigen staat schier onmogelijk’ (http://www.ironcomb.nl/?pageAlias=Artikelen&curId=16). Dus de Palestijnse ‘volksaard’ leent zich niet voor een onafhankelijke staat? Een stukje culturele antropologie van de koude grond met een vies koloniaal smetje, lijkt mij tenminste. Zo werd er vroeger ook over ‘de Javaan’ in ‘ons Indië’ gesproken. Wel een beetje stigmatiserend, nietwaar? Dat zouden meneer en zeker mevrouw van der Wieken, die met een vergrootglas een profielensite als hyves onderzoekt op antisemitische uitlatingen van scholieren (zie hier, overigens in samenwerking met de club van de eerder genoemde Yochanan Visser), zich wel enigszins mogen aantrekken. Edward Said, op dit blog vaak ter sprake gekomen, had in bepaalde opzichten toch wel ergens gelijk, om het maar voorzichtig uit te drukken. En bovendien, sinds wanneer zou Israël ‘niets liever willen dan een bevriende vreedzame Palestijnse buurstaat waarmee zaken gedaan kunnen worden’? Als Israël een ding heeft gedaan in de afgelopen decennia, is het wel het met man en macht voorkomen van zo’n levensvatbare Palestijnse staat. Kortom, een beetje schaamteloos om dat zo monter te beweren. Met dit soort verhaaltjes staat die site vol. Een optreden van Ron van der Wieken in Buitenhof is hier te bewonderen, samen met Jessica Durlacher en Milo Anstadt, in de uitzending van 9 juni 2002 (met een bijzonder verstandige en wat mij betreft bewonderenswaardige bijdrage van Milo Anstadt, al geldt dat helaas niet voor die andere twee). De uitzending van Zembla van 23 oktober 2003, oa over de Stichting W.A.A.R., is overigens nog steeds erg de moeite waard, hier terug te zien. Ook het fenomeen ‘spontane ingezonden brieven’, zo’n beetje de core business van Ratna en Wouter, komt hierin uitgebreid aan de orde. Onder hen aantal critici van Israël dat ons overijverige duo herhaaldelijk in de pen doet vliegen om weer de zoveelste ‘spontane reactie’ te produceren, zoals de Nijmeegse classicus Anton van Hooff, zie overigens hier zijn correspondentie met Wouter op de site van Wouter. Vooral lachwekkend. Van Hooff legt heel precies uit wat er hier aan de hand is (waarom stuurt iemand uit Sittard een brief nav een stuk uit de Gelderlander?), waarop Wouter niets meer kan uitbrengen dan wat brallerige stoplappen. En dan toch op zijn site geplaatst. Je kunt Wouter veel verwijten, maar niet dat hij last van enige gêne heeft. En verder legt ook dit akkevietje weer genadeloos het blinde fanatisme bloot van het bizarre tweetal Ratna & Wouter (Wil).
Update maart 2010: zie ook hoe ze haar rommel in Israël zelf probeert te slijten (http://www.israel-palestina.info/modules.php?name=News&file=article&sid=1162, oorspronkelijk op de website van de Haaretz).
‘antisemitisme’
En dan Ratna’s antisemitisme beschuldigingen. Mij is het nu een keer overkomen, maar anderen nog wel iets vaker. Zie ook hoe zij Dries van Agt ‘subtiel’ in die hoek probeert weg te zetten. In haar recensie van zijn boek Een schreeuw om recht, in Trouw, stelt ze: ‘Van Agt is niet voor vrede op basis van twee staten voor twee volken. Tekenend is zijn afwijzing van onderhandelingen tussen beide partijen om tot vrede te komen, en het feit dat hij in het comité van aanbeveling zit van Stop de Bezetting. Dat pleit voor ‘Palestina en Israel voor de Palestijnen’, en bagatelliseert de Holocaust’ (citaat triomfantelijk aangehaald op de site van het Cidi, http://www.cidi.nl/index.php?option=com_content&task=view&id=522&Itemid=55, de recensie in zijn geheel te lezen op een van de vele sites van Ratna, http://www.israel-palestina.info/modules.php?name=News&file=article&sid=1059 ). Echt achterbaks is deze bespreking van het werk van van Agt (op http://www.israel-palestina.info/driesvanagt_israel_palestijnen.html), overigens niet ondertekend, dus het is niet duidelijk of het van Ratna of Wouter is:
‘Dries van Agt studeerde aan het Gymnasium Augustinianum, een rooms-katholieke middelbare school in Eindhoven, die bekend stond om haar conservatieve opvattingen. Zo hield zij lange tijd vast aan het antisemitische gebed over de Judaei Perfides, de ‘valse joden’, dat formeel werd afgeschaft door het Tweede Vaticaanse Concilie van 1962-65. Sommigen brengen deze achtergrond in verband met Van Agts huidige felle anti-Israël retoriek, evenals een aantal incidenten tijdens zijn ministerschap en premierschap, waaronder zijn beruchte ‘ariër opmerking’ rond de discussie over de vrijlating van de Drie van Breda (tot levenslang veroordeelde oorlogsmisdadigers), en zijn weifelende optreden wat betreft de oorlogsmisdadiger Pieter Menten’.
Over Thomas von der Dunk: ‘Waar komt de collectieve woede en emotie waar het Israël betreft toch vandaan? En hoe komt het dat intellectuelen daar zo hard aan meedoen? Waarom laten zij al hun verstand, kennis, nuance en beheerstheid varen en gaan ze volledig op in een collectieve waanzin die zij juist van een afstand zouden moeten waarnemen en analyseren, in plaats van er middenin te staan en het vuurtje nog wat op te stoken? Ik ga daar hier nu geen uitgebreid antwoord op geven, maar laat het bij de verwondering, verbijstering is misschien een beter woord, over het totale gebrek aan kritisch vermogen bij Von der Dunk en andere (goed opgeleide en zogenaamde weldenkende) Israëlhaters. De proporties die de anti-Israël propaganda aanneemt doet overigens wel aan een zekere periode en ideologie denken….Von der Dunk schrijft…’enz. (http://www.zionism-israel.com/blog/archives/00000356.html). ‘Een zekere periode en ideologie’, ze probeert het echt met Thomas von der Dunk.
Bijna hilarisch is deze passage van Ratna (gaat weer over iemand anders, die ze van antisemitisme heeft beschuldigd, voor die persoon vind ik het overigens niet hilarisch): ‘Ik drukte mij in eerste instantie nog voorzichtig uit, omdat ik weet dat je met het a-woord voorzichtig moet zijn, en legde uit hoe dicht bij elkaar antizionisme en antisemitisme vaak liggen, en dat als iemand de hele week van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat achter de computer zit om Israël, de enige Joodse staat, zwart te maken, dat toch wel te denken geeft’ (http://www.zionism-israel.com/blog/archives/00000295.html). Gelukkig zit Ratna Pelle niet van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat achter de computer. Het idee al. Dit laatste voorbeeld lijkt mij een aardig staaltje projectie. En dat je ‘voorzichtig met het a-woord moet zijn’, dat meent ze niet. Lijkt mij wat haar betreft een gevalletje van ‘een beetje jokken’. Dat geldt overigens ook voor deze verklaring: ‘Ik wordt trouwens erg moe van dat constante geklaag van Israel critici dat ze voor antisemiet worden uitgemaakt. Ik doe dat zelf nooit, al vind ik de Israelhaat die sommige van deze ‘critici’ spuien behoorlijk verdacht.’ (http://www.zionism-israel.com/blog/archives/00000402.html). Commentaar lijkt me niet echt nodig. Maar wat ze over de journalist Stan van Houcke schrijft slaat alles (vooral bekend van de VPRO). Ratna heeft een hele serie aan hem gewijd, waarin zij hem voor antisemiet uitmaakt. Nu is Stan van Houcke verre van kinderachtig naar Israël, maar is dat antisemitisch? In zijn boek De Oneindige oorlog (Uitgeverij Atlas, Amsterdam, 2009) heeft hij verschillende Israëli’s geïnterviewd over het voortdurende conflict met de Palestijnen, waaronder de prominente schrijver Amos Oz, overigens iemand die ook vrij kritisch naar zijn eigen land kijkt. Ik ben het niet altijd helemaal met van Houcke eens, maar dit boek wil ik bij deze warm aanbevelen (het zijn vaak prachtige interviews, ondanks de akeligheid van het onderwerp). Maar, is het erg waarschijnlijk dat iemand van de statuur van Amos Oz zich (meerdere keren!) zou laten interviewen door een structurele antisemiet, maw door iemand die een racistische haat tegen Joden koestert (de werkelijke betekenis van het begrip ‘antisemitisme’)? Het lijkt me zelfs buitengewoon onwaarschijnlijk, zoniet uitgesloten, tenzij Oz totaal niet op de hoogte zou zijn van wat van Houcke allemaal verder schrijft. Maar daar schat ik Amos Oz en al die anderen die hij heeft geïnterviewd, zoals Abraham Yehoshua, Eitan Bronstein, of Idith Zertal, toch iets te hoog voor in. Dus laten we het er op houden dat de veel gebruikte en daardoor nogal aan inflatie onderhevige antisemitisme riedel van Ratna Pelle vooral iets over haar zelf zegt en haar aangenomen rol van ‘frontsoldaat in een vuile propaganda-oorlog’. Ik denk dat ze daarmee wel afdoende is getypeerd. Wie het helemaal bont maakt is Wouter, zoals blijkt uit deze potsierlijke pagina op de ‘neutrale website’ Israël-Palestina Info. Werp hier zeker een blik op. Zomaar een passage:
‘Critici van het Israëlische regeringsbeleid roepen al jaren op om Israël te boycotten. Het Nederlandse en het nog radikalere Vlaamse Palestina Komitee hebben er zelfs een aparte website voor opgericht, waarin ad absurdum eenzijdige eisen aan Israël worden gesteld. Temidden van alle wrede dictaturen die nog steeds bestaan op de wereld, menen zij juist de enige Joodse staat te moeten boycotten, terwijl haar dictatoriale buurlanden ongehinderd het geweld tegen Israël blijven steunen. Hierbij past maar 1 vergelijking:
(foto van een bruinhemd die een plakkaat ‘Kauft nicht bei Juden’ tegen een winkelruit plakt. Bekijk maar via de link, want ik heb geen zin om dat soort plaatjes open en bloot op mijn blog te plaatsen) Duitsland, 1933
Dit is dus ongeveer Wouter. Je vraagt je af welke eisen er aan Israël worden gesteld (‘ad absurdum’!). Het probleem is dat Israël juist overal mee weg kan komen, zie de onvoorwaardelijke rugdekking van de VS en een paar Europese landen, vooral Nederland. Hooguit begint hierdoor, ook in Nederland, de publieke opinie enigszins te schuiven. Dit is niet enige wat er niet klopt aan Wouters ‘statement’, om het maar voorzichtig te zeggen. Maar waar moet je beginnen? Staat kritiek op Israël gelijk aan het woord en het handelen van ene meneer AH? Wat moet Israël nog meer doen, voordat er van Wouter en Ratna kritiek mag worden geleverd? Kernwapens inzetten tegen de Palestijnen, zoals de extreem rechtse leider Avigdor Lieberman heeft geopperd? Maar dat zou ook het einde zijn van Israël zijn, dus misschien dat dit zelfs voor Ratna en Wouter een brug te ver is. Alhoewel, niet voor het CIDI, want die nodigen Lieberman zelfs uit om een lezing te komen geven in Amsterdam. Dat de houding naar verschillende Arabische dictaturen ‘pragmatisch’, opportunistisch, inconsequent en cynisch is geweest, of nog steeds is, helemaal waar. In die zin eens met Wouter. Heeft alles te maken met Realpolitik. Tijdens de Koude Oorlog was het al erg en nu, tijdens de ‘strijd tegen het terrorisme’ eveneens, misschien nog wel erger. Volledig juist. En ook naar deze regimes zou je een zo gepast mogelijke politiek moeten voeren, al is het hoe een niet zo simpele kwestie, net als hoe om te gaan met Israëls politiek naar de Palestijnen. Maar als de boycot tegen de apartheid legitiem was, dan zou ik een boycot van Israël nog niet een zo gek vinden (al ben ik meer voor de kritische dialoog, desnoods onder voorwaarden, met evt het inzetten van sancties als drukmiddel). Maar om dit met de politiek van de Nazi’s te vergelijken is regelrecht belachelijk. Wouter zou gelijk hebben als er zou worden opgeroepen om ‘Joden’ wereldwijd, vanwege hun afkomst te boycotten. Maar dat is hier geenszins het geval. Dit is geen oproep tot een boycot van Joden, ook niet een boycot van ‘Joden’, die uit Israël komen, dit is de boycot van een staat, zolang deze vasthoudt aan een bezettingspolitiek. Dit heeft niets met antisemitisme of racisme te maken. Bovenstaande reactie op Wouters stelling is natuurlijk een open deur van jewelste, maar laat ik het maar heel duidelijk uitleggen. Voor je het weet worden er weer allerlei zaken verward, zoals antisemitisme met kritiek of zelfs afwijzing van de politiek van de staat Israël. Je kan het dus maar beter uitleggen op een manier dat iedere simpele ziel het kan begrijpen. Misschien snapt Wouter het nu ook.
Rest mij nog om op het onderschrift van Wouter te wijzen: ‘© Dit artikel is copyright Wouter Brassé 2005 (afgezien van de foto).’ Goh Wouter, je meent het?
Toch zijn de wonderen de wereld nog niet uit. Hoewel ik eerder heb gesteld dat Ratna’s meeste uitlatingen eerder bij extreem rechts thuishoren dan bij links, heeft ze zich, zeer onlangs, verrassend anders geuit:
‘In de generaliserende manier waarop de PVV zich uitlaat over de islam en de moslimgemeenschap herkennen velen van de Joodse gemeenschap zich niet. Integendeel. De grootste vijanden van de Joodse gemeenschap zijn altijd die stromingen geweest die geen onderscheid wensten te maken tussen mogelijke misstanden die individuen veroorzaken, net zoals binnen iedere gemeenschap van mensen, en de grote groepering daarom heen. Het klassieke antisemitisme is daar een voorbeeld van. De Joodse gemeenschap weet maar al te goed waartoe dat kan leiden’. (http://israel-palestijnen.blogspot.com/2010/01/wilders-geen-bondgenoot-joodse.html)
Dit is echt Een Ander Ratna Geluid. Ze neemt hier zelfs het anti-essentialistisch standpunt in. Verrassend positief. Als ze mijn blog goed had bestudeerd of gezien zou hebben wat ik verder heb geschreven (ook over antisemitisme) had ze kunnen weten dat ik precies dezelfde opvatting heb. Ik heb niet de illusie dat we ooit qua standpunten nader tot elkaar zullen komen, maar in dit geval geheel eens. Nu nog iets minder stigmatiserend over de Palestijnen (hou je deze zeldzame zinnige quote in je achterhoofd als je bijvoorbeeld weer het verhaal van de Groot Mufti van stal haalt). Voor een enkele keer zijn we het toch eens.
Lobby
Volgens Ratna is er geen sprake van een Israël-lobby. In een artikel dat haar lukte om geplaatst te krijgen in De Gelderlander (vast een betere krant dan de NRC, alhoewel, Anton van Hooff is daar columnist), getiteld Machtige Israël lobby is een mythe (de titel heeft wederom een hoog Mohammed Said al-Sahaf gehalte), stelt ze:
‘Complottheorieën zijn nog steeds populair in sommige kringen. Zo meent Jan Wijenberg (oud-ambassadeur in oa Saoedi-Arabië en prominent lid van Stop de Bezetting van Gretta Duisenberg, FS) in De Gelderlander van 12 februari, dat hij continu over zijn schouder moet kijken, en durven zijn kennissen hun mening niet te uiten over het recente Israëlische geweld in Gaza. Allemaal de mond gesnoerd door de almachtige Israël-lobby (…) Wijenberg draagt met zijn complottheorieën bij aan een sfeer van angst en verdachtmakingen. Dergelijke opruiing tegen de zogenaamd zo machtige Israël-lobby vergiftigt het gepolariseerde debat over Israël en de Palestijnse kwestie nog verder. Veelvuldig zijn ik en anderen die zich puur op persoonlijke titel in dit debat mengen, ervan beschuldigd deel uit te maken van deze duistere lobby, die erop uit zou zijn met alle middelen anderen de mond te snoeren. Niet alleen Jan Wijenberg of Gretta Duisenberg, maar ook mensen die het voor Israël opnemen ontvangen geregeld haat mail en bedreigingen. Heimelijk zouden wij betrokken zijn bij het Internationale Zionistische Complot, dat tot doel heeft de wereld te overheersen door media, financiële en politieke instellingen in handen te krijgen, en dat mensen tegen elkaar opzet en oorlogen veroorzaakt om daar de winsten van op te strijken. Waren niet ook de Eerste en Tweede Wereldoorlog door dit Complot veroorzaakt, de VN erdoor gecreëerd, en de Russische Revolutie erdoor ontketend? Ook de kredietcrisis staat nu op haar conto. Uit een recent onderzoek van de Amerikaanse Anti Defamation League blijkt dat ruim 30% van de Europeanen meent dat Joden in de financiële wereld achter de kredietcrisis zitten, en 40% vindt dat Joden teveel macht in de zakenwereld hebben (dat lijkt mij sterk, maar misschien vergis ik me. De Anti-Defamation League is overigens meer een club met een politieke agenda dan een betrouwbare ‘onderzoeksinstelling’, FS). Ook is er een forse toename in het aantal antisemitische incidenten. De vele antisemitische reacties op internetfora, ook van gerenommeerde kranten, liegen er niet om. Joden worden daarin geregeld bedreigd en gesommeerd onmiddellijk en publiekelijk afstand te nemen van Israëls (vermeende) daden. Vergelijkingen van Israël met de nazi’s zijn bon ton geworden. De antisemitisme beschuldiging draagt inderdaad een zware lading, maar het toenemende antisemitisme moet juist vanwege het verleden zeer serieus worden genomen’.
Dat het antisemitisme serieus moet worden genomen, daarmee ben ik het eens. Waar ik het niet mee eens ben is dat de machtige Israël lobby een mythe is. Zie bijvoorbeeld eea van het voorgaande dat hier al ter sprake is gekomen. Ook de door Ratna aangehaalde Amerikaanse Anti Defamation League maakt deel uit van die zelfde Israël Lobby. Dit alles heeft niets te maken met antisemitische complottheorieën over de Protocollen van de Wijzen van Zion en meer van dat soort onzin, maar met hele concrete zaken, zoals Israël bijvoorbeeld haar PR heeft georganiseerd. En een aantal Joodse organisaties, in Nederland maar ook elders, zeker in Amerika, zijn daar bijzonder goed in, zo goed, dat ze ook veel macht hebben verworven. Wellicht zijn ook Ratna en Wouter bekend met het boek The Israel Lobby, van John J. Mearsheimer en Stephen M. Walt, twee gerenommeerde Amerikaanse politicologen. Hun boek wordt in brede kring als baanbrekend gezien, behalve wellicht in de kring van de Israël Lobby zelf. Ik zal hier niet op dit omvangrijke werk in gaan. Hier volstaat het wel om te verwijzen naar een documentaire van VPRO’s Tegenlicht, waarin de auteurs, medestanders (waaronder Tony Judt) en critici (waaronder Richard Pearle) werden geïnterviewd. Absolute aanrader, meer dan het kijken waard, zie hier de link (engelstalige versie).
En verder bestaat er ook de zogenaamde Hasbara Fellowship, een organisatie die vooral studenten recruteerd om Israël op campusses te promoten (‘hasbara’ zou ‘uitleggen’, of ‘voorlicchting’ in het Hebreeuws betekenen). Ik moet zeggen dat ik in eerste instantie aan de Hasbara dacht toen ik kennis nam van Ratna’s blogs. Alleen als je het handboek (gewoon op internet beschikbaar, zie hier of hier) leest dan is er een schokkend verschil met Ratna. In het handboek wordt voordurend benadrukt dat er niet een Israëlisch standpunt is en dat er een pluralistische kijk bestaat. Wat je ook van zo’n Hasbara handboek mag denken (het is bedoeld om de publieke opinie te beïnvloeden en Israëls verdedigers argumenten te geven waarmee zij hun tegenspelers zouden kunnen aftroeven), zo genuanceerd en gedifferentieerd als de Hasbara instructies zijn, zo schril en eendimensionaal zijn Ratna’s tirades. Als Ratna een Hasbara fellow zou zijn is ze zeker geen goeie. Een echte Hasbara fellow zou, volgens de instructies althans, nooit Israëlische mensenrechtenorganisaties zo koeioneren en zo’n beetje voor landverraders uitmaken, zoals Ratna regelmatig doet (Uri Avnery, B’thselem, maar ook Ilan Pappé). Het Hasbara handboek is op het eerste gezicht meer een moderne PR instructie dan een duistere handleiding voor het produceren van propaganda. Het heeft een erg hoog ‘laten we blij zijn met elkaar gehalte’ en probeert ook nog politiek correct uit de hoek te komen. Voorbeeld: ‘Jewish students in the Diaspora are not unconditional supporters of Israel, just as Israelis have different political preferences. Unfortunately, many Jewish students express their dissatisfaction with some government action or other by ignoring Israel, giving up on her just when she needs the most help and support. In our Hasbara Handbook we have rejected the old-fashioned position which states that every Jewish student must support everything that Israel does. Rather, we believe, Israel is an imperfect country, invariably run by imperfect governments. Mistakes are made, approaches are taken that are hard to understand, but one thing remains constant – the Jewish state has a right to exist, and her citizens have a right to safety’Voor veel mensen zal het misschien aanslaan, persoonlijk krijg ik altijd een beetje jeuk van voorschriften hoe je zou moeten reageren als er een complex vraagstuk aan de orde komt. Het is allemaal vrij sjablonerig en heeft bijna iets truttigs, zoals: ‘Practically speaking, this Hasbara Handbook has attempted to show that different positions exist on issues, and that the pro-Israel banner is very wide indeed. In general we have presented a fairly centrist line, in an attempt not to offend anybody, but we have included other opinions too, and attempted to remain aware of the subtleties of the debates. We have also explicitly tackled some of the dilemmas facing Jewish activists, and talked about when it’s legitimate to criticize Israel, what to do about policies one doesn’t agree with… and so on. We hope that the product is something that Jewish students feel comfortable with’. Maar dan, Ratna en Wouter let goed op:
‘Not everybody who attacks Israel is antisemitic. It is legitimate for those who oppose Israeli policies to express this opposition in public, just as it is legitimate for Israel activists to defend Israel. It is important to defend the right of those who disagree with Israeli policies to express their opinions, and to be clear that this is a legitimate part of public debate’. En vooral deze:’Where an act might have been motivated by antisemitism, but this is unclear, it is often worth expressing some form of disapproval, but refraining from leveling public charges of Antisemitism. Depending upon the local situation, it is often worth expressing personal upset, saying that one was “hurt, as a Jew” by the controversial act. Wrongly accusing people of Antisemitism can cheapen the charge, as well as being quite unfair. Expressing public disapproval helps to let people know that Jews care about what is said in pubic, and serves to maintain a red line of clear Antisemitism that respectable public figures know not to cross’. Knoop dat goed in je oren, Wouter en Ratna.
Het Hasbara handboek is over de gehele linie tamelijk politiek correct. Heel anders dan Ratna’s blogs, die vaak uitmunten in hysterische toonzetting en waar alles en iedereen die het niet met haar eens is wordt beschuldigd van antisemitisme. Het zelfde geldt voor Wouter, al is die in regel iets minder geraffineerd. Dus of het hier besproken duo nu echt de meest fantastische Hasbara leerlingen zijn? Ik heb zo mijn twijfels, al is de website http://www.hasbara.us/ weer wel een stukje vuiler, met banners als: ‘Tell Children the Truth’, waar de beeltenis van de Groot Mufti Haj Amin al-Husseini prijkt (die inderdaad korstondig met de Nazi’s heeft geflirt, zal ik in een nog te verschijnen artikel uitgebreid op in gaan maar zie ook mijn eerdere historisch overzicht van Irak. Maar zijn daarom alle Palestijnen fout en hebben ze daarom minder recht op hun land? Dezelfde redenering van Saddam Hoessein was een Iraki dus zijn alle Iraki’s fout. Het verhaal van de Groot Mufti wordt ook vaak door Ratna ingezet om de Palestijnen zwart te maken). Zie verder ook deze site, dit zou de ‘officiële’ Hasbara site zijn. Overigens zijn er vaak fragmenten van het Hasbara Handboek op internet terug te vinden, maar dan veelal zonder bronvermelding. Een passage, overigens met bronvermelding, maar met weglating van het beladen woord ‘Hasbara’ staat op de site van Rosa van der Wieken ‘No Antisemitism’, zie http://www.noantisemitism.org/?pageAlias=argumenten&curId=15. Je kunt je afvragen of dit bezwaarlijk is. Mijns inziens is dit wel degelijk problematisch. De strijd tegen antisemitisme lijkt me een serieuze zaak. Wat er dus wat mij betreft niet aan deugt is dat deze op zich goede zaak wordt vermengd met ‘sluikreclame’, of propaganda voor de Staat Israël. Deze site is natuurlijk een privé initiatief, maar het zou erg problematisch zijn als bijvoorbeeld de Anne Frank Stichting hetzelfde zou doen. Een grote aanrader is verder de documentaire Peace, Propaganda & the Promised Land (BBC, 2004), hier te bekijken. De geschiedenis en het systeem van de Hasbara worden hier uitgebreid doorgelicht. Met bijdragen van een aantal interessante experts, waaronder de beroemde Midden-Oosten correspondent Robert Fisk. Maar ook met Hanan Ashrawi en Noam Chomsky. Verder ook veel kritische Israeli’s, geluiden die je op Ratna’s blogs niet snel zult aantreffen. Ook een organisatie als Camera, vaak door Ratna aangeprezen, komt hier uitgebreid aan de orde en wordt kritisch tegen het licht gehouden. Maar itt in ieder geval het Hasbara Handbook druipen Ratna’s sites van de pathos. Voorbeeld, wat moet je met Ratna’s jankerige nieuwjaarswens?:
‘Wat zal 2010 brengen? Meer gemiste kansen, meer oorlogen, meer antizionistische leugens en meer ad hominem aanvallen op mensen die het voor Israël opnemen? (gelukkig doe jij niet aan ad hominem aanvallen, jij beschuldigt slechts iedereen die het niet met je eens is van antisemitisme, FS) Het zit er dik in (…) In Nederland stond in 2009 Dries van Agt wederom herhaaldelijk in de schijnwerpers, hoewel hij absoluut niks nieuws te melden had. Met een boek en een nieuwe organisatie kwam hij weer in alle kranten met uitgebreide en kritiekloze interviews, en natuurlijk kon hij ook bij Pauw en Witteman niet ontbreken, waar antizionisten een geliefd podium hebben. Hopelijk raken mensen en media in 2010 eindelijk eens uitgekeken op Van Agt, Von der Dunk, Van den Broek, Van Hooff en al die andere antizionisten met hun grote en kleine leugens over een klein land dat ze nooit wat heeft aangedaan. Het wordt hopelijk een jaar waarin kranten- en journaalredacties zich realiseren dat het boeiend is tegenover een pro-Palestijnse visie een stuk van Israëls kant te plaatsen, en dat na een reportage vanuit Gaza of een interview met een Palestijnse cameraman of een lid van de Goldstone commissie (dat is wel heel erg benedenmaats, je zou ze eigenlijk moeten weren, FS), een interview met iemand van het Sderot Media Centrum of iemand van Camera (zie je wel, FS) op zijn plaats zou zijn. Het wordt hopelijk ook een jaar waarin aansprekende publieke figuren zich eens voor Israël of in ieder geval tegen de huidige hetze gaan uitspreken’ (http://www.zionism-israel.com/blog/archives/00000421.html).
Tsja, wat moet je hier nu op zeggen? Verder roept ze links op om toch vooral ook naar de Israëlische kant van de zaak te kijken, zodat Wilders en co niet het monopolie hebben op het pro-Israëlische geluid. Maar ik vrees dat daar nu juist het probleem zit. De bezettingspolitiek van Israël valt niet meer te verdedigen, dus ook de mainstream begint zich heel langzaam een andere richting uit te bewegen (al is het natuurlijk nog lang niet zo ‘dramatisch’ als Ratna het voorstelt). Het probleem is meer dat Ratna zelf een extremist is geworden (en Wouter natuurlijk). En al kan ze nog zoveel dreigende antisemitisme beschuldigingen uiten, de geloofwaardigheid van het voor Israël zijn ten koste van alles (en vooral ten koste van de burgerrechten van de Palestijnen) is steeds meer op zijn retour. Gelukkig maar, al valt er nog veel te doen. Wat er niet deugt aan Ratna Pelle is dat ze niet recht door zee is en met haar blogs op een beetje een smoezelige manier probeert het internet in het Nederlandse taalgebied te vervuilen. Natuurlijk is het haar goed recht om het web vol te plempen; het internet is daar immers een fantastische vrijplaats voor. Een grote charmante anarchie, hoewel het ook verschrikkelijk veel bagger oplevert. Vroeger colporteerden de Jehova’s langs de deuren, nu slibben ze de google zoekmachines dicht. Israël Palestina info, met een Israëlisch en Palestijns vlaggetje. Zal wel een neutrale website zijn. Zowel recht op zelfbeschikking voor de Joden als de Palestijnen. Nee hoor, een bak propaganda. Om een laatste voorbeeld te geven; op de homepage van Israël-Palestina Info staat linkerkant een serie links, waaronder naar ‘United Civilians for Peace’. Wie echter achter die link kijkt, komt niet op de site van de vredesorganisatie zelf maar wordt getrakteerd op een serie verdachtmakingen tegen United Civilians for Peace, zie hier, waar wij oa kunnen lezen: ‘Het geld wordt verder besteed aan dure advertenties tegen Israël in landelijke dagbladen, opinie-onderzoeken onder de Nederlandse bevolking, glossy brochures, manifestaties met buitenlandse gasten zoals de antizionistische en zeer omstreden historicus Ilan Pappe (O ja, is dat zo? FS) en een rondreis door Nederland met een replica-muur’. Als je dit allemaal zo ziet, rijst toch de vraag of dit bizarre duo werkelijk denkt dat hun lezers zo dom zijn dat ze echt geloven dat het hier om een ‘info-blog’ gaat. Want het bovenstaande voorbeeld is wel een beetje van het niveau Mohammed Said al-Sahaf. Maar blijkbaar wel, want Ratna Pelle, ‘academica en publiciste en medewerkster van de website Israël-Palestina Info’ kan nog steeds publiceren in serieuze kranten als Trouw en de Volkskrant, of een fatsoenlijke regionale krant als de Gelderlander. Wat zij produceert is echter niets meer dan platte propaganda. Het kan dus geen kwaad om daar een keer stevig tegenin te gaan. Vandaar deze noodzakelijke dosis tegengif.
Verder rijst toch weer de vraag: Wat bezielt haar (en Wouter)? Door anderen (zoals Jaap Hamburger van Een Ander Joods Geluid, in een surrealistische discussie met Ratna en Wouter en een zekere mevrouw Sijs (wellicht dezelfde als mevrouw Sijs van de Stichting W.A.A.R., blijkens de correspondentie met Zembla, zie hier en hier?), is al eerder geopperd dat Ratna Pelle vooral een epigoon zou zijn van Ami Isseroff, van www.mideastweb.org. Zie ook Isseroffs handleiding om Israël te verkopen, Justice for Jews and Israel; Making the case for Israel; An Introduction to Israel Advocacy, Activism and Information, dat grote gelijkenissen vertoont met het Hasbara handboek. Zij haalt Isseroff inderdaad regelmatig aan. In een bijdrage, met de veelzeggende titel De Hasbara Paradox, geeft zij deze lange passage weer:
‘But every Israeli and every Zionist and every Israel advocate must recognize that we are, and have been engaged in a media war for several years, that we are losing that war, and that the decline in Israel’s image is not a side issue to be handled only by some talking heads. The decline in Israel’s image is a strategic threat, perhaps as serious as, or more serious than, the Iranian nuclear threat, the Hamas and the Hezbollah. Those who do not yet understand that this issue is a strategic threat should consider for example, that a single mistake by the IDF or even the rumor of a mistake spread by the enemy, like the UNRWA school shelling that never was, can stop a war much more effectively than an armored division. Or consider that the effect of the constant barrage of demonization, left unanswered and uncorrected, may be to bring to power the supporters of Jimmy Carter, Lyndon Larouche and Professors Walt and Mearsheimer in the USA, and their even more vicious counterparts in Europe. The threat is not limited to “war crimes” allegations and distortions of human rights, nor is it confined to the UN or to political media. We are faced with everything from attempts to write the Jews out of history, to expressions of outrage about harmless Israeli tourism advertisements. And if you say anything about it, you are a neocon hardline Jew Zionist member of the Israel lobby. The propaganda appears in travel guides and travel magazines, literary reviews and just about everywhere you can imagine. Israel-Bashing has become embedded in world culture, just as anti-Semitism was once a cultural staple’. ( Israeli war crimes allegations: Doing our patriotic duty )
Dit is de kern van wat zij gelooft, althans als ik af moet gaan op haar enkele duizenden bijdragen op internet. De vraag of Israël misschien echt oorlogsmisdaden zou plegen, om maar een voorbeeld van Isseroff te noemen, komt niet in haar hoofd op. Het is allemaal maar ‘beeldvorming’, al kan ik me nauwelijks iemand bedenken die meer lijdt aan ‘beeldvorming’ dan Ratna Pelle zelf. Een plaat voor haar hoofd met een slechts een kijkgaatje met een bijzonder gekleurde lens, lijkt me het meest in de buurt komen. Haar ‘beeld’ van Israël is het beeld dat tot ruim in de jaren tachtig in Nederland bestond, dat van David en Goliath. Dat dit beeld is veranderd ziet zij niet als een correctie van de realiteit, maar als morele zwakte, waarin twijfel de boventoon voert. Vandaar haar agressieve stellingname en wat mij betreft haar griezelige blikvernauwing. En iedereen die niet met haar mee strijdt is al snel een verdachte ‘antizionist’, een ‘antiziosemiet’ of een ‘antisemiet’.
Toch wil ik bij wijze van afsluiting nog een opmerking van Isseroff aanhalen, waar ik mij verrassend goed in kan vinden:
‘Anti-Semitism applied only when appropriate and when its use can be defended. A person who is opposed to the Israeli occupation is not an anti-Semite unless they use anti-Semitic terminology and ideas. A person who claims “Zionists” control the world or the U.S. government really is an anti-Semite. Like the Holocaust, anti-Semitism has been overused and abused’.
100% mee eens! Dus, Ratna en Wouter, blijf wel bij de les. Jullie ’leermeester’ zegt het zelf. En als jullie verder antisemitisme willen bestrijden, mijn zegen hebben jullie. Maar richt je dan wel op echte antisemieten. Misschien sta ik dan nog wel aan jullie kant. Heb daar een tijdje terug ook het nodige aan bijgedragen zie hier, maar ook hier (en ook op dit blog, zie hier). En nogmaals, wat weten jullie van mijn eigen achtergrond . Het zou voor mij wel heel vreemd zijn als ik antisemitische denkbeelden zou koesteren (daarmee bedoel ik dus een racistische haat tegen Joden). Dus net zo goed tegen antisemitisme als jullie. Maar als het jullie meer gaat om een bezetting en wat mij betreft een apartheidspolitiek in stand te houden, dan sta ik lijnrecht tegenover jullie. Maar dat hadden jullie neem ik aan zelf al wel gemerkt,
verder vriendelijke groet, Floris Schreve
Tot zover Ratna en Wouter. Zij zijn echter niet de enige representanten van de Israël-Lobby in Nederland. Een goed overzicht werd gemaakt door J. Jan Willem van Waning, kapitein ter Zee bd en oud kamerlid voor D66. Zeer de moeite waard, hier te vinden: http://jjwvanwaning.wordpress.com/2007/08/25/de-zionistische-groot-israel-lobby-in-nederland-een-noodzakelijke-inventarisatie/
Update 2015: een zeldzaam kiekje van Ratna en Wouter samen, in feestverpakking, oudjaar 2014 (andere twee personen onherkenbaar gemaakt). Bron: Facebook Tot zover Ratna en Wouter. Zij zijn echter niet de enige representanten van de Israël-Lobby in Nederland. Een goed overzicht werd gemaakt door J. Jan Willem van Waning, kapitein ter Zee bd en oud kamerlid voor D66. Zeer de moeite waard, hier te vinden: http://jjwvanwaning.wordpress.com/2007/08/25/de-zionistische-groot-israel-lobby-in-nederland-een-noodzakelijke-inventarisatie/
Mijn hersenspinsels en gedachtekronkels 
Thank you! Gedegen, prima research, veel werk lijkt me. Maar ook de humor ontbreekt niet. groeten,
“Sonja (of Janneke)” LOL 😉
Graag gedaan 🙂
Ik vind je vooral nogal sneu. Ik klaag altijd al dat Ratna zo’n lange stukken schrijft op haar blog, maar jij overspant elke kroon. Het sneue is dat geen hond het leest (behalve “Sonja” en Stan en de fanaten van SdB), alleen al vanwege de lengte, de herhalingen en het vele plakwerk en uitwijdingen, maar ook dat het nergens op slaat. Je kunt niet lezen en niet analyseren en begint dus maar te trappen, te beledigen en belachelijk te maken.
Mijn ‘drag creaties’ zijn gewoon carnavals outfits, hoor, bekakte Hollander, maar ik zie niet wat die ergens mee van doen hebben. Ik bash geen Palestijnen en ben ook niet ‘gek op Israel’. Mijn stukjes zijn best wel kort, dus je zou ze makkelijk eerst kunnen lezen voor je ze ‘becommentarieert.’ Mijn ‘productiviteit’ op dit gebied is overigens behoorlijk bescheiden, als ik 1 stukje over Israel per maand schrijf is het veel. Ratna heeft in ruim 4 jaar tijd 460 artikelen geschreven op haar blog, naast enkele korte commentaren per dag bij nieuwsberichten. Als jij de lengte van je artikelen wat zou beperken, kun jij dat best ook halen. Kom op, Floris, je kunt het wel!
Alleen de inhoud, he? Die is problematisch. Als ik al zo’n voorbeeld zie dat Ratna Stan van Houcke voor antisemiet zou uitmaken en ‘een hele serie aan hem heeft gewijd’. Zoals jij als Van Houcke-fan moet weten doet Stan zelf niets anders dan obsessief series aan verdedigers van Israel wijden en ze voor van alles uitmaken, en maakte hij Ratna eerder al uit voor ‘GroenLinkse raciste’. Maar daar heb jij blijkbaar geen problemen mee. Sterkte met je hersenspinsels en gedachtekronkels…
Dag Wouter,
Ik had ook niet verwacht dat je blij zou zijn. Tja, arrogantie, Hollanderschap… ik denk weer dat je leuker bent als vrolijke Carnavalsklant in Sittard, dan als ‘spontane ingezonden brievenschrijver’ ter meerdere glorie van de Groot Israël gedachte (zie dit voorbeeld, over ‘sneu’ gesproken). Dat ‘gek op Israël’ heb ik niet bedacht maar is in je eigen teksten terug te vinden (zelfs ‘gek op Joden’, zie http://sittard.blogspot.com/2007/08/gek-op-isral-en-joden.html ). Dus vandaar.
We zullen denk ik nooit iets nader tot elkaar komen. Het a-woord kwam overigens niet van jou maar van Ratna. Maar ook jou kan ik het beste adviseren, verdiep je eerst in iets voordat je iets roept.
Rest mij nog te melden dat ik de formulering ‘elke kroon overspannen’ wel een aardige verrijking vind (kent U die uitdrukking?), speciaal voor het soort activiteiten waar jij en Ratna zich mee bezig houden. Mag van mij zo in de dikke van Dale!
verder groet,
Floris Schreve
Nog een opmerking (kan het niet laten): ik hoop dat je het mij niet euvel wilt duiden, maar ik verkeer in kringen waarin drag queens vaker voorkomen dan carnavalsklanten. Misschien geloof je me niet, maar dat is in mijn omgeving gebruikelijker (‘bekakte Hollander’, al zou ik het verschijnsel ‘drag’ zeker niet als per definitie ‘bekakt’ willen kenschetsen, al is dat natuurlijk wel mogelijk. Een ‘kakdrag’, zoiets). Maar goed, Carnaval dus. Je hebt zo je voorkeuren…. Stom van mij, ik had het moeten weten! Maar bij deze ter kennisgeving aangenomen. Zo leer je nog eens wat 🙂
Schreve, je bent minstens zo stom als je arrogant en leugenachtig bent, en daarmee een goede leerling van Van Houcke.
In het bewuste stukje, dat je klaarblijkelijk helemaal niet gelezen hebt, staat:
“Ik ben helemaal niet gek op Joden of op Israël, net zomin als ik een ‘natuurliefhebber’ ben of een ‘dierenvriend’. Ik geef om liefde, schoonheid en gerechtigheid. Dat is voldoende.”
Eveneens zul je nergens in mijn of Ratna’s stukken kunnen terugvinden dat wij de “Groot Israël gedachte” zouden promoten; ik ben aanhanger van Peace Now.
Je raaskalt maar wat, en kunt je beter beperken tot Arabische kunst; daar heb je hopelijk meer verstand van, want het geschreven woord gaat je niet zo goed af.
Wouter, ik heb dat citaat letterlijk uit je stuk gehaald. En als je iets wil zeggen word dan inhoudelijk. En hoe moet je het propageren van de bezetting van Palestijns land dan noemen?
Je opmerkingen over het geschreven woord neem ik ter kennisgeving aan 🙂 En ga een keer een goed boek lezen. Hierboven heb ik al een suggestie gedaan. ‘Drinkend uit de Zee van Gaza’ van Amira Hass lijkt me een aardig begin. Pappé is misschien wat moeilijk, maar wie weet kom je daar ook nog aan toe (al schijn je daar al wel een ongetwijfeld goed gefundeerde mening over te hebben 🙂 ). Kom dan nog maar een keertje terug.
Beste Floris.
Complimenten!
Een uitstekend en goed gedocumenteerd artikel.
Het is overgenomen op de website van Stop de Bezetting: http://www.stopdebezetting.com/wereldpers/palestina-een-repliek-aan-ratna-pelle-beroepspropagandiste-hysterische-zioniste-en-palestijnenbasher.html
Ook gelinked op SdB pagina die betrekking heeft op artikelen die over “hasbara” gaan.
http://www.stopdebezetting.com/veel-gestelde-vragen/palestina-links-about-hasbara.html
Ben heel benieuwd!
Maar ik wil Wouter niet al te veel onrecht aandoen, dus voor de voor de duidelijkheid hier de volledige tekst van ‘Gek op Joden’ (http://sittard.blogspot.com/2007/08/gek-op-isral-en-joden.html ):
“Gek op Israël en Joden”, zo werd ik al snel omschreven door een Jood die ik een eindje verder had geholpen met zijn Joodse voorouders.
Moet je gek zijn om het in deze tijd als linkse jongen voor Israël op te nemen, of je te interesseren voor het lot van de Joodse gemeenschappen die in hedendaags Limburg zo pijnlijk afwezig zijn?
Ik maak me vooral kwaad om al die linksen en pseudo-linksen die menen dat het progressief is om tegen Israël en het Zionisme aan te trappen. Ik kots van al die mensen die verontwaardigd roepen dat Hamas toch democratisch gekozen was – Nou, dat was Hitler ook!
En ik walg al helemaal van de boycot Israël aktivisten.
Goede, eerlijke en progressieve mensen in Israël en hier, die hun tijd en aandacht liever zouden geven aan het weer op gang krijgen van het vredesproces in het Midden-Oosten, moeten nu hun tijd verdoen met het verdedigen van het bestaansrecht van Israël tegen de leugens en haatzaaierij van die achterlijke anti-Zionisten.
Het deprimeert me dat zoveel linkse mensen en organisaties waarvoor ik ooit respect had meedoen aan die anti-Israël hetze, of het nu Anja Meulenbelt is, Jan Blokker of de VPRO, Loesje, Dwars, de Novib, de (Belgische) Wereldwinkels of mijn ‘eigen’ GroenLinks. Zelfs een sympatieke meid die ik voor verstandiger hield, met wie ik 10 jaar terug nog milieu-akties heb gevoerd in Sittard, moest ik op internet terugvinden met de meest stompzinnige aantijgingen tegen het ‘politieke zionisme’; ze werkt tegenwoordig voor “Kerk en Vrede”…
Een stille hoop koester ik nog voor Wim de Bie: op zijn Bieslog schreef hij weliswaar in 2004 eens dat Anja een mooie blog had en bewonderde hij haar deskundigheid over het Midden-Oosten conflict, maar dat wijt ik dan maar aan zijn eigen ondeskundigheid hierover, en wellicht een te oppervlakkige bestudering van Anja’s blog. Waarschijnlijk was hij gewoon onder de indruk geraakt van Anja’s passie en inzet voor de Palestijnen, waarover ze veel schrijft. Misschien was ze destijds ook nog wat minder erg in haar uitspraken over Israël, al heb ik niet die indruk.
Op Bieslog vind ik in elk geval nog geen harde woorden over Israël, daarentegen wel een betrokkenheid met het lot van de Joden in de oorlog.
Om mijn vraag te beantwoorden:
Ik ben helemaal niet gek op Joden of op Israël, net zomin als ik een ‘natuurliefhebber’ ben of een ‘dierenvriend’. Ik geef om liefde, schoonheid en gerechtigheid. Dat is voldoende.
Voor wie het verschil nog niet vat, hieronder een stukje van een jonge Britse journalist die klaarblijkelijk wel gek is (op Joden en Israël).
Wouter
Tot zover Wouter. Wat mij betreft is het nog steeds een beetje bizar allemaal, maar hopelijk komen alle ‘nuances’ nu goed tot hun recht. Wouter, bij deze!
Dan nog het volgende: Wouter, hierboven zei je het ook al, maar hier die passage uit je stuk: ‘Ik geef om liefde, schoonheid en gerechtigheid’. Dan begrijp ik niet dat je je uitleent als propagandist voor het schenden van het internationale recht, een vieze bezetting en botte onderdrukking. Dan vrees ik dat je, ondanks je nobele bedoelingen, toch een beetje in de war bent. Ga dan gewoon carnaval vieren, zet je in voor een beter millieu in Limburg of andere waardevolle activiteiten op locaal niveau. Maar het Midden Oosten kan kortzichtige en simpele dwepers als jij missen als kiespijn.
Kom toch nog terug op je eerdere opmerking, Wouter. Je zegt dat jij een aanhanger bent van Peace Now. Nu zijn dit de belangrijkste standpunten van Peace Now:
Two States for the two Peoples – Principles of a Final Agreement – 07/08/2003
Peace Now’s Position on the Permanent Settlement between Israel and Palestine
The Starting point for a permanent settlement of the Israeli-Palestinian dispute is mutual recognition of the right of both peoples to full national life in the area between the Jordan and the Mediterranean. In order to promote peace and reconciliation between the two peoples, Israel should adopt the following principles:
The Palestinian people have the right to self-determination, including the right to establish its own state alongside the State of Israel.
The Green Line will constitute the guiding line for the determination of the permanent borders between the State of Israel and the Palestinian State.
Israeli settlers in locations which, after the determination of the permanent borders, fall within the Palestinian State, will be able to return to Israel and will receive appropriate compensation. It will not be possible to achieve a permanent agreement without evacuating settlements. During the negotiations the two sides will determine those settlements in which Israeli settlers may remain; settlers will be required to recognize and respect Palestinian sovereignty.
The permanent agreement will provide security arrangements enabling the Israel Defense Forces to protect the security of Israel. These security arrangements will include, inter alia, the demilitarization of the Palestinian State with regard to certain types. Israeli and Palestinian authorities will cooperate against hostile elements from within the Palestinian state who pose a threat to Israeli security.
Jerusalem will not be divided. It will be recognized that members of both nations live in the city, and that both have national and religious rights. The area of the city will be redefined and agreed and coordinated municipal frameworks will be established within its borders in order to enable each community to manage its own internal affairs. Two capitals will exist within the municipal area: the capital of Israel in the Jewish areas, and the capital of Palestine in the Arab areas. The status of the holy sites will be determined through negotiations based on maintaining the religious rights and freedom of worship of all religions.
The permanent settlement will include a comprehensive solution of the problem of the refugees (from 1948) and the dislocated residents (from 1967). The Palestinian State will be entitled to absorb refugees within its borders according to its own considerations. A compensation arrangement for refugees will be agreed upon with international support. After such agreement is reached, the parties will categorically waive any further claims for the return of refugees, restitution of property rights or the right of settlement in the area of the other state.
Improving the economic conditions and well being of the residents of Israel and Palestine will help to stabilize and consolidate the peace agreement. Israel will advocate joint management of natural and environmental resources and economic cooperation with the Palestinian State. The framework and scale of cooperation between the two states will reflect the needs and capacities of each. Borders will be open to the passage of goods and workers as agreed upon by the two parties. Israel will actively support the Palestinian economy and will help recruit international support and investments to promote economic development of the Palestinian State.
Bron: http://www.peacenow.org.il/site/en/peace.asp?pi=69&docid=548&pos=7
Wil jij beweren dat je dit onderschrijft? En Ratna ook? Of is je statement over Peace Now weer een halfbakken poging om het Groot Zionistische Gedachtegoed ook daar te slijten, zoals jullie dat ook bij GroenLinks proberen.
Ik vind het allemaal net zo ‘slim’ en ‘geraffineerd’ als die ietwat kolderieke ‘spontante ingezonden brieven’ van jullie. Hoe gek denk je dat de buitenwereld is? Net zo gek als jullie zelf? En waarom, als je deze priincipes onderschrijft, worden B’thselem, ‘United Civilians for Peace’ en in Nederland ‘Een Ander Joods Geluid’ zo’n beetje uitgemaakt voor landverraderlijke organisaties? Of ben je gewoon een beetje in de war? Dat kan natuurlijk ook.
Misschien is het ook nog interessant om het officiële standpunt van GroenLinks over de kwestie Israël/Palestina weer te geven, waarin ik mij overigens geheel kan herkennen (dit is ook zo’n beetje mijn eigen kijk op de zaak):
Israël en Palestina
Het conflict tussen Israël en de Palestijnen loopt steeds verder uit de hand. Dagelijks groeit het aantal burgerslachtoffers. Volgens GroenLinks ligt de oplossing in veilige grenzen voor Israël en een levensvatbare Palestijnse staat, die naast de Israëlische kan bestaan. Nederland moet zich daar veel actiever voor inzetten.
De afgelopen jaren heeft met name Israël deze oplossing tegengewerkt. Israël gaat gewoon door met de illegale bouw van nederzettingen in de bezette Palestijnse gebieden. Ook bouwt Israël verder aan de afscheidingsmuur, die door het Internationale Gerechtshof verboden is. Daar moet een eind aan komen. Dat geldt ook voor de afsluiting van de Gazastrook, de wegblokkades, de collectieve strafmaatregelen tegen de Palestijnse bevolking en het ondermijnen van de Palestijnse Autoriteit.
GroenLinks veroordeelt ook de Palestijnse zelfmoordaanslagen. Deze treffen vooral onschuldige Israëlische burgers en maken een oplossing alleen maar moeilijker. De Palestijnse autoriteit doet te weinig om deze aanslagen te voorkomen. Hamas moet zich, net als Israël, beperken tot vreedzame middelen.
Officieel wil de Nederlandse regering geen partij kiezen in het conflict, maar doet dat in de praktijk weldegelijk. Voor Israël staat de deur altijd open, maar met Hamas wordt niet gepraat, terwijl Hamas de legitieme winnaar is van de democratische verkiezingen in de Palestijnse gebieden. Nederland staat ook toe dat de VS via Schiphol grote hoeveelheden wapens exporteert naar Israël. Dat terwijl Nederland zelf geen wapens levert aan Israël omdat het een conflictgebied is. De regering doet ook niets tegen Nederlandse bedrijven die zaken doen in de bezette gebieden en meewerken aan de bouw van de muur
Bron: http://standpunten.groenlinks.nl/israel-en-palestina
Nogmaals, ik vind het van GroenLinks te prijzen (dat bedoel ik niet gekscherend) dat zoveel diversiteit binnen de eigen gelederen mogelijk is. Maar ik vraag me toch af wat jij en Ratna daar te zoeken hebben. Proberen jullie soms het standpunt in jullie voordeel om te buigen? Als dat zo is, lijkt me dat een kansloze zaak. Zou ook wel benieuwd zijn hoe er binnen GroenLinks over julie megalomane webactiviteiten gedacht wordt. Maar ik vrees dat jullie daar toch een beetje alleen in staan.
En om nog een keer te laten zien hoe Ratna en Wouter invulling geven aan hun GroenLinks zijn, hier een regelrecht idioot bericht van de website van het Cidi (heel professioneel, die ‘Pr’- staat voor ‘professionaliteit’, ‘Public Relations’ en ‘Propaganda’ ):
Centrum Informatie en Documentatie Israel > Israel Nieuwsbrief 2005
CIDI Israel Nieuwsbrief 2005
——————————————————————————–
Artikel – 5 oktober 2005
Missie Van Agt oogst kritiek van GroenLinks
Het recente bezoek van de door oud-premier Van Agt geleide delegatie, aan Israel en de Palestijnse gebieden, heeft veel kritiek opgeleverd. Niet alleen in Van Agts eigen CDA werd verstoord gereageerd, ook vanuit GroenLinks, de partij waar de oud-premier een unaniem enthousiast gehoor voor zijn tegen Israel gerichte opvattingen dacht te vinden ( 🙂 , FS).
De Nijmeegse GroenLinks-publiciste Ratna Pelle schreef op 16 september onderstaand opinieartikel in De Gelderlander waarin zij Van Agt in felle bewoordingen beschuldigde van misleiding en het creëren van vijandbeelden. Een vergelijkbaar artikel van GroenLinks-lid Wouter Brassé verscheen in De Limburger van 17 september (interessant 😉 , FS ).
“In lezingen en interviews trekt hij al enkele jaren fel van leer tegen het Israëlische regeringsbeleid, maar nu lijkt oud-premier Dries van Agt definitief te zijn doorgebroken als de nieuwe stem van de onderdrukte Palestijnen.
”Aan deze nieuwe missie had hij zijn uitnodiging te danken om te komen spreken op het GroenLinks-festival ‘de Linkse Lente’, afgelopen zondag. In vlammende woorden veroordeelde hij Israël als de enige schuldige in het conflict en riep hij op tot sancties tegen de joodse staat.
”Volgens Van Agt heeft het Palestijnse terrorisme pas in de jaren negentig serieuze vormen aangenomen, en is het geboren uit wanhoop en uitzichtloosheid. Vreemd, omdat juist in de jaren negentig het vredesproces plaatsvond, waarin beide partijen elkaar voor het eerst erkenden en met elkaar om de tafel gingen zitten. Het terrorisme laaide juist op omdat extremisten van beide kanten tegen elk compromis waren.
”Het Israëlisch-Palestijns conflict kent een lange geschiedenis van geweld van beide kanten, en het is mij dan ook een raadsel hoe Van Agt de terroristische aanslagen en vliegtuigkapingen van de PLO in de jaren zeventig over het hoofd kan zien.”
Verouderde kaart
”Net als GroenLinks en de Palestina-aktiegroepen gebruikte Van Agt een verouderde kaart van de muur uit 2003, om aan te tonen dat Israël ongeveer de helft van de Westelijke Jordaanoever wil annexeren en de Palestijnen in het overige deel in ‘Bantustans’ zouden worden opgesloten. Volgens de huidige route van de muur zal echter slechts zo’n zeven procent van de Westoever aan Israëlische kant komen te liggen. De afscheidingsbarrière is een lelijke noodmaatregel die veel leed veroorzaakt en inderdaad onterecht deels over bezet gebied loopt; het gaat echter niet aan een dergelijk vertekend beeld te geven van de werkelijkheid.
”Van Agt maakte het erg bont toen hij niet alleen gerichte geweldsacties van het Israëlische leger als ‘staatsterrorisme’ gelijkstelde aan Palestijnse zelfmoordaanslagen die tot doel hebben zoveel mogelijk onschuldige burgers te treffen, maar zelfs aanslagen op kolonistenfamilies in de bezette gebieden ‘legitiem verzet’ noemde. Ik hoop dat dit ook GroenLinks te ver zal gaan.
Selectieve verontwaardiging
”Er is een lange lijst op te stellen van fouten en misdaden, begaan door de Israëli’s in hun roerige geschiedenis en die zal ik zeker niet verdedigen of relativeren. Maar de activisten voor de Palestijnen verzwijgen of bagatelliseren de net zo lange lijst van misdaden die de Palestijnen hebben begaan. Zo verwees Van Agt uiteraard naar het bloedbad van 1982 in Sabra en Shatilla in Libanon, dat weliswaar niet door het Israëlische leger werd aangericht, maar wel door Israël voorkomen had kunnen worden, en waarvoor het dus medeverantwoordelijk is. Tijdens diezelfde (burger-) oorlog, waarin meer dan honderdduizend mensen omkwamen, heeft de PLO vele bloedbaden aangericht, evenals het Syrische leger, de shi’ieten en de christelijke milities (de feitelijke moordenaars van Sabra en Shatilla). Echter, daarover wordt steeds gezwegen.
Telkens wijzen advocaten van de Palestijnse zaak als Van Agt op de bloedbaden die Israël tijdens zijn onafhankelijkheidsoorlog aanrichtte, en de verdrijving van honderdduizenden Palestijnen. En telkens weer wordt de rol verzwegen van Haj Amin Al Husseini, een van de belangrijkste Palestijnse leiders uit die tijd en een nazi-collaborateur, die opriep Hitlers ‘oplossing van het joodse vraagstuk’ ook in Palestina uit te voeren. Ook vergeten wordt dat honderdduizenden joden uit Arabische landen zijn verjaagd, met achterlating van hun bezittingen. Waarom is het toch zo moeilijk het geweld van beide kanten te veroordelen, je over onrecht aan beide kanten kwaad te maken, beide volkeren vrede en veiligheid te gunnen? Waarom moet er altijd een ‘goede’ en een ‘slechte’ partij worden aangewezen?
”Met deze selectieve verontwaardiging en misleidende informatie en met het oproepen tot eenzijdige sancties tegen Israël worden vijandbeelden gecreëerd in plaats van afgebroken. Dit brengt vrede en een Palestijnse staat geen stap dichterbij. Als we hier niet in staat zijn enige afstand te bewaren en kritisch naar beide kanten te kijken, hoe kunnen we dan verwachten dat men daar met elkaar praat in plaats van op elkaar te schieten?”
——————————————————————————–
(c)CIDI, 2005
Bron: http://www.cidi.nl/isnbr/2005/hoofd1-1405.html
Goed zo! Ik heb alleen het vermoeden dat het artikel voor de Gelderlander in zijn geheel door Ratna is geschreven en dat het artikel in de Limburger ook door Ratna is geschreven en dat daar alleen Wouters naam is onder gezet. Dus Wouter slechts als een soort ‘carnavalesque cheerleader’. Waarschijnlijk is het zo gegaan, aan die speculatie durf ik mij wel te wagen.
Wat is je mening over Haj Amin el-Husseini, in 1921 illegaal benoemd tot Moefti van Jeruzalem. De benoeming was illegaal omdat el-Husseini door de Arabische Kiescommissie niet op een verkiesbare plaats was geplaatst (de 4e plaats; de nr.3 op de lijst werd vervolgens door het Britse mandaatbestuur bewogen zich terug te trekken; el-Husseini werd nu 3e op de lijst en vervolgens benoemd); hij ontving geen officiele bevestiging van zijn benoeming en de benoeming werd niet officieel gepubliceerd.
Verantwoordelijk voor de benoeming was Sir Herbert Samuel, de Britse Hoge Commissaris voor Palestina. Degenen die zorgden dat el-Husseini op een verkiesbare plaats kwam waren antisemieten in het Britse mandaatbestuur – Ronald Storrs, de burgemeester/gouverneur van Jeruzalem; Earnest Tatham Richmond, een architect met een grote staat van dienst in het Midden-Oosten en door Herbert Samuel opnieuw naar Jeruzalem geroepen om hem te adviseren – , de Britse Anglicaanse Kerk en het Vaticaan. Herbert Samuel heeft later erkend dat de benoeming een verkeerd besluit was geweest maar toen was het voor de Europese joden al veel te laat.
De kwestie van de benoeming van Haj Amin el-Husseini tot Moefti van Jeruzalem en de gevolgen is aan de orde geweest in de Verenigde Naties op 15 juli 1947. De Britten gaven het mandaat over Palestina terug aan de Verenigde Naties.
Ik heb op diverse sites gelezen dat er vóór de terugkeer van Haj Amin el-Husseini naar Jeruzalem geen conflicten waren tussen Joden en Palestijnen in Palestijnen. El-Husseini zelf zei geen problemen te hebben met de autochtone Joden in Palestina, maar tegen Joodse immigratie te zijn.
In Palestina was een feodaal systeem waarbij de meeste grond eigendom was van Arabische elites. El-Husseini maakte deel uit van deze elites. De grond werd gepacht door Palestijnse boeren. Joodse immigranten hadden geld en kochten grond. De Joodse immigratie zorgde voor economische bloei en ook Palestijnse boeren kwamen in Joodse dienst. El-Husseini verbood grond aan Joodse immigranten te verkopen, maar deed het zelf ook.
El-Husseini lokte conflicten uit tussen Joden en Palestijnen en werd hierin gesteund door antisemieten in het Britse mandaatbestuur. De regering in Londen had hierop geen invloed.
Toen Hitler in 1933 aan de macht kwam collaboreerde El-Husseini met Hitler en de nazi-top.
Op 28 november 1941 bracht de Moefti een bezoek aan Hitler in Berlijn en drong er op aan de emigratie van joden uit Duitsland naar Palestina stop te zetten en zo geschiedde. Op 20 januari 1942 werd op de Wannsee Conferentie formeel besloten het joodse vraagstuk – een vraagstuk voor anti-judaisten – op te lossen.
Beste Paul Mehlbaum,
Je vraagt me naar mijn mening over de Groot Mufti van Jeruzalem. Ik denk dat de Mufti uiteindelijk een kwalijke rol heeft gespeeld. Tegelijkertijd vind ik ook dat zijn rol door het ‘Hasbara-circus’ nogal wordt uitvergroot.
Maar geen misverstand, de Mufti heeft inderdaad gecollaboreerd met de Nazi’s. Overigens kan ik er nog wel een schepje bovenop doen. Wat veel van die Hasbara bloggers (als Ratna Pelle) vaak vergeten te noemen is dat de Mufti ook een tijdje in Bagdad heeft gezeten en een cruciale rol speelde in de ‘Nazi-coup’ van het Rashid Ali bewind. Kennelijk staat dat gegeven niet in de instructieboekjes of de voorgekookte sjablonen, waar Ratna Pelle en andere propaganda-bloggers mee schijnen te werken. Maar misschien moeten ze zich daar eens in gaan verdiepen, dan gaat er een wereld voor ze open.
Aan de andere kant is het onzinnig om te stellen dat de vernietigingskampen er kwamen omdat de Mufti aan Hitler zou hebben verzocht om de emigratie naar Palestina stop te zetten. Er is geen serieuze historicus die dat gelooft. Dat dit is echt een te klein detail in de geschiedenis van de Jodenvervolging. Zoals bekend heeft Hitler al in Mein Kampf verklaard dat de Joden slechts gifgas verdienen. Dus deze genocide, die zijn gelijken nauwelijks kent, is echt iets van Europa zelf en niet iets van de Palestijnen.
Maar dat neemt niet weg dat de rol van de Groot Mufti geen schoonheidsprijs verdient. Helemaal niet zelfs. Ik denk dat je alleen niet de geheel rechtvaardige claims van de Palestijnen op hun land, dat hen illegaal werd ontnomen (lees zeker Ilan Pappé) kunt afwentelen op de politieke misstappen van Haj Amin al-Husayni. Hoe kwalijk zijn rol ook geweest is, dit betekent niet dat de Palestijnen hun rechten hebben verloren. Want vrijwel alle Palestijnen stonden hier geheel buiten. Die hadden part noch deel aan de onderonsjes van de Groot Mufti met enkele Nazi kopstukken.
Dit is ongeveer hoe ik er tegenaan kijk. Overigens heb ik wel een literatuursuggestie. In 2005 verscheen van de beroemde Midden Oosten correspondent Robert Fisk, ‘The Great War for Civilizations’, in Nederland verschenen als ‘De grote beschavingsoorlog; de verovering van het Midden Oosten’, Anthos/Standaarduitgeverij, Amsterdam/Antwerpen. Fisk wijdt een geheel hoofdstuk aan de Groot Mufti, hoofdstuk 11, Tachtigduizend kilometer van Palestina, pp. 481-538. Daarin staat deze geschiedenis uitvoerig beschreven. Fisk is zeer kritisch over de Groot Mufti (daar heeft hij geen goed woord voor over), maar hetzelfde geldt voor de leiding van wat kort daarna Israël zou worden, die verantwoordelijk kunnen worden gehouden voor het massaal verdrijven (etnisch zuiveren) van de Palestijnse bevolking. Buitengewoon lezenswaardig. Zeker een aanrader,
hoop dat ik je vraag heb beantwoord,
vriendelijke groet,
Floris Schreve
Robert Fisk: Power to Change – Robert Fisk, Commentators
http://www.independent.co.uk/opinion/commentators/fisk/robert-fisk-power-to-change-1983794.html
[Well, it’s true that the Grand Mufti of Jerusalem met Hitler and made several disgraceful broadcasts against the Jews though he did not – as Israel’s propagandists claim – ever visit Auschwitz.]
The Nazi & Radical Islam connection – lessons from history!
http://www.myspace.com/tracer40b/blog/314943599
-Mufti’s visit to Auschwitz
Op de website van het CIDI heb ik een tijdje geleden een getuigenis gelezen (nu in de archieven van het CIDI) van een overlevende van een vernietigingskamp: hij had de Moefti en zijn gevolg gezien bij een bezoek aan het kamp.
Tja, volgens de bijbel zaten de Palestijnen (Filistijnen) eerder in Palestina dan het Joodse volk. Het Joodse volk vestigde zich daar vervolgens omdat hun God Jahweh het hun beloofd had.
Robert Fisk: The Great War for Civilisation – Australia/Israel Review
http://www.aijac.org.au/review/2006/31-3/biblio31-3.htm
Robert Fisk vraagt zich af waarom de Palestijnen moeten worden belast met de Britse belofte in de 1e wereldoorlog van een Joods Nationaal Thuis in Palestina.
Mijn commentaar
De Britse belofte was een gebaar van de toenmalige Britse regering naar het Joodse volk vanwege het anti-joodse klimaat in Europa: Pogroms in Rusland enz; Groot-Brittannië beperkte de joodse immigratiequota. De joodse immigratie naar Palestina was al op gang gekomen.
Fisk zegt over Haj Amin el-Husseini dat hij werd verkozen tot Moefti van Jeruzalem. Uit ‘verkozen’ blijkt dat Fisk zich niet in de kwestie rondom de benoeming heeft verdiept; een andere mogelijkheid is dat hij als Brits journalist hier geen juiste weergave van de feiten geeft. Echter, ook op Arabische sites (Engelse vertalingen) las ik over de benoeming van Haj Amin el-Husseini tot Moefti door de Britten en dat de benoeming niet volgens de regels plaatsvond. Op sommige sites las ik gedetailleerd hoe de Arabische Kiescommissie te werk ging en waarom, gewoon omdat men volgens vastgelegde regels te werk ging.
Haj Amin el-Husseini werd benoemd tot Moefti en dit had verstrekkende gevolgen, maar jij, Robert Fisk en vele anderen zien dat dus anders. Overigens zou ik het hoofdstuk over Haj Amin el-Husseini uit ‘The Great War for Civilisation’ graag downloaden indien mogelijk.
De rol van Haj Amin el-Husseini in de Holocaust ligt voor Britten moeilijk omdat hij tot Moefti werd benoemd door een Brit, door toedoen van Britse anti-judaïsten, en de Britse Anglicaanse Kerk en het Vaticaan.
De Joodse immigratie naar Palestina zorgde voor bloei van de economie in Palestina die ook Palestijnse immgranten aantrok. Er was een feodaal systeem waarin Palestijnse boeren werden uitgebuit door Arabische elites die de meeste grond bezaten. Haj Amin el-Husseini maakte deel uit van die elites. Palestijnse boeren in Joodse dienst kregen het beter dan in Arabische dienst. Verzet tegen de Joodse immgratie kwam niet vanuit de Palestijnse bevolking, maar vanuit Arabische en Palestijnse eltes die zich bedreigd zagen in hun privileges.
Beste Floris Schreve,
Ik zei dat op 20 januari 1942, dus kort na het bezoek van de Moefti aan Hitler, formeel werd besloten tot de Endlösung; de massamoord op de joden was toen al in gang gezet (http://www.deathcamps.org), maar de meeste Europese joden werden vergast in de periode 1942/1943, dus na het bezoek van de Moefti aan Hitler.
Op aandringen van de Moefti, hierin geruggesteund door de nazi-top, werd van 400 duizend Roemeense joden en 80 duizend Hongaarse joden het uitreisvisum voor Palestina ingetrokken. Deze joden werden gedeporteerd naar Polen en vergast.
Je artikelen over theosofie, antroposofie en rassenleer zou je ook in boekvorm kunnen laten uitgeven. Mensen hoeven nu niet meer alle werken van Blavatsky, Steiner en anderen door te worstelen op weg naar hoop op verlichting; als ze jouw artikelen lezen weten ze meteen waar het over gaat. Maar ja, je zegt het zelf ook, ook veel mensen die hebben geleerd te geloven in de bijbel, blijven geloven dat de bijbel het woord van god is.
Groet,
Paul Mehlbaum
Beste Paul Mehlbaum,
Dat zijn een paar onderwerpen in eens. Ten eerste, volgens mij speelde de Moefti nauwelijks een rol van betekenis in de Endlösung. Ik zou het misschien moeten nazoeken, maar ik kan me niet herinneren dat de belangrijkste historici van de Hitlertijd, als Allan Bullock, Ian Kershaw, of Joachim Fest het zo uitvoerig over de Mufti hebben. En ik ga ervan uit dat als hij die rol wel zou hebben gehad, dit ook in hun werk zou zijn teruggekomen. Maar misschien zijn er weer nieuwe inzichten. Maar waarom staat het dan niet in Robert Fisk? Die spaart de Mufti bepaald niet. Ik kan me wel goed voorstellen dat het vanuit het perspectief van het Midden Oosten wel een bepaalde impact heeft, maar ik denk dat je de Mufti in het totale plaatje wat overschat.
Maar stel dat het zo zou zijn. Dan is het een verschrikkelijke misstap van een man en zijn medewerkers, die hij ook bij zich had. In ieder geval is het uitgesloten dat de Mufti met deze plannen Palestina verlaten heeft. Want hij vluchtte eerst voor de Britten naar Libanon, waar hij al snel problemen met de Fransen kreeg. Vervolgens ging hij naar Bagdad, waar hij een sleutelrol speelde in de coup van de Gouden Vierhoek, van generaal Rashid Ali al-Khailani. Deze coup werd ook door de Nazi’s gesteund, om de Britten in Irak dwars te zitten. Toen de Britten Rashid Ali verdreven kon de Moefti niets anders doen dan met Rasid Ali en de leiders van de Gouden Vierhoek naar Berlijn vluchten. Pas toen kwam hij in aanraking met Hitler. Stel dat hij zo’n invloed zou hebben gehad op de Nazi top (die ook Arabieren als een inferieur ras zagen), dan is dat nog steeds de Mufti, niet ‘de Palestijnen’. Maar het is opvallend dat buiten de Hasbaristen, of ideologisch bevlogen stukjesschrijvers (recent is Nahed Selim daar ook weer veel lawaai over gaan maken in het onzinboek ‘De Onzichtbare Ayatollah’), niemand de Mufti zo’n belangrijke rol toedicht. Dat hij fout is geweest, is wel duidelijk. Maar een belangrijke speler in de uitvoer van de Holocaust, lijkt me wat overtrokken.
Verder zeg je iets over mijn artikelen over de antroposofie. Dat is pas antisemitisme wat daar ter sprake komt. Niet eens zo zeer van Steiner, maar vooral hedendaagse antroposofen die de Holocaust ontkennen (zoals ik vooral uiteen heb gezet in dit Engelstalige artikel, https://fhs1973.wordpress.com/2009/08/24/neo-nazi-elements-sold-as-anthroposophy/). Vooral dat vind ik nogal problematisch.
Met oude heilige teksten van oude religies heb ik geen probleem. Alleen denk ik dat het niet handig is om ze letterlijk na te volgen. Maar voor de tradities van de grote wereldgodsdiensten heb ik zeker veel respect. Al ben ik zelf niet gelovig.
Dit is het wel weer even,
groet,
Floris
PS Als je trouwens wil weten hoe ik zelf in het Midden Oosten conflict sta, zie dan deze bijdrage https://fhs1973.wordpress.com/2010/02/01/inleiding-en-toelichting-op-mijn-eigen-positie-in-het-midden-oosten-conflict/ . Het bovenstaande verhaal is natuurlijk nogal polemisch naar een bepaalde ‘speler’ in de discussie binnen Nederland. Maar dit stuk geeft mijn mening wel zo’n beetje weer (in hele grote lijnen dan)
Daar heb ik al stukjes van gelezen, je reageert onder meer op Ratna Pelle en vindt haar ideeën extremistisch. Zij vermeldt ook de rol van de Moefti in het conflict, ook in een bericht in Trouw, en ik las geen reactie van jou op de rol van de Moefti in het conflict.
Ik weet dat Ratna Pelle op fora haar pro-Israel verkondigt, ik weet niet in hoeverre haar ideeën extremistisch zijn. Dries van Agt en Gretta Duisenburg benadrukken dat de Palestijnen door Israel onderdrukt worden, ook met betrekking tot internationale rechtsregels, geen van beide gaat voldoende in op de historische achtergronden van het conflict en die liggen ook in 1921 bij de benoeming van Haj Amin el-Husseini tot Moefti van Jeruzalem.
Voor zover ik weet heeft Europa de joden in de diaspora – en ik laat de 1e en 2e wereldoorlog nu terzijde – niet altijd goed behandeld. Joden konden zich vestigen, maar zij werden bijvoorbeeld uitgesloten van het Gildewezen als zij zich niet bekeerden tot het christendom. In stambomen ben ik veel joodse namen tegengekomen met de vermelding van een christelijke godsdienst; het gebeurde dat joden zich gedwongen lieten dopen of zich lieten dopen om meer kansen te krijgen in de samenleving.
Erasmus, Luther (1541: Von den Jüden und Ihren Lügen) en Calvijn waren anti-judaïstisch. Ook een aantal klassieke componisten.
Je zegt in 1 van je artikelen dat joden in islamitische landen beter werden behandeld dan in christelijke landen, ik heb ook artikelen gelezen waarin gezegd werd dat joden in sommige islamitische landen slecht werden behandeld. Het is afhankelijk van het staatshoofd en de omstandigheden in het land. Als het economisch goed gaat zullen ook de joden in het algemeen goed behandeld worden.
Ik was niet bekend met ‘Hasbara’, ik heb even op wikipedia gekeken: ‘De propaganda-machine van het Israelische Ministerie van Buitenlandse Zaken’.
Robet Fisk: The Great War for Civilizations: [“Ironically it was the British – impressed by his family’s status and his nationalist standing among Arab Palestinians – who engineered his election to the post of Grand Mufti”]
Sir Herbert Samuel wilde samenwerking tussen Joden en Palestijnen in Palestina en Haj Amin el-Husseini zegde toe hieraan mee te werken en werd door Herbert Samuel benoemd tot Moefti van Jeruzalem. Haj Amin el-Husseini wilde geen joods thuisland in Palestina, geen immigratie van joden naar Palestina, Earnest Tatham wilde dit ook niet; Earnest Tatham Richmond en Ronald Storrs overtuigden Herbert Samuel dat Haj Amin el-Husseini de juiste kandidaat was voor benoeming tot Moefti en hij werd benoemd. Na zijn benoeming hield de Moefti zich korte tijd aan zijn afspraak met Herbert Samuel, daarna ging hij zijn eigen weg.
1 van de redacteuren van VECIP http://www.vecip.com/ vraagt zich af of Ilan Pappé objectief is in zijn commentaren.
Groet,
Paul Mehlbaum
Beste Floris Schreve,
Gedeelten van je artikelen (het zijn uitgebreide artikelen, ik heb niet alles gelezen) over Blavatsky en Steiner heb ik gelezen, omdat ik op zoek was naar info over racisme in theosofie en antroposofie.
Ik ga er vanuit dat wat ik over de rol van de Moefti in de Holocaust heb gezegd geen overschatting is. Ik las daarover op de website van Likoed Nederland (vind jij misschien erg rechts), via links op die site, en de Engelstalige wikipedia en VECIP. Er wordt dan vermeld dat antisemieten in de Britse administratie in Jeruzalem ‘instrumental’ waren bij de benoeming van de Moefti, ik ben toen gaan zoeken wie die antisemieten waren en die info staat ook op internet. Over Earnest Tatham Richmond en zijn familie is veel info te vinden op internet maar er is geen artikel over hem op wikipedia. Earnest Tatham Richmond was de hoofdschuldige bij de benoeming van Haj Amin el-Husseini tot Moefti van Jeruzalem. Zeg dat maar in een artikel over hem, een beroemde Britse architect met een grote staat van dienst in het toenmalige Midden-Oosten, op wikipedia, zal de Britse regering niet leuk vinden.
Er waren in het toenmalige Palestina veel Britten die met de ‘Protocollen van Ouden/Wijzen van Zion’ in hun broekzak liepen. Haj Amin el-Husseini had, volgens eigen zeggen, geen moeite met de autochtone joden in Palestina, maar hij was tegen joodse immigratie naar Palestina. Die joodse immigratie was echter in volle gang en de Britten kwamen met immigratiebeperkingen om onder meer de Moefti tegemoet te komen. Uit protest tegen de joodse immigratie lokte de Moefti namelijk onlusten uit.
In de Balfour Declaration zegt de Britse regering toe haar best te zullen doen voor de oprichting van een joods thuisland in Palestina, zonder daarbij afbreuk te doen aan de rechten van de autochtone Arabische bevolking van Palestina. Haj Amin el-Husseini zag al in 1921 maar 1 weg om een joods thuisland in Palestina te voorkomen: uitroeien van de joden. Earnest Tatham Richmond dacht er ook zo over en zo hebben hij en el-Husseini elkaar gevonden. De Britse Hoge Commissaris voor Palestina, Sir Herbert Samuel – joods – , had geen ervaring in het Midden-Oosten. Hij heeft zich, maar tegen beter weten in, door Earnest Tatham Richmond laten overtuigen dat Haj Amin el-Husseini de juiste Moefti zou zijn. De Arabische Kiescommissie was tegen benoeming van el-Husseini, zij wilde wel samenwerken met de joden in Palestina.
De kwestie rondom de benoeming van de Moefti is op 15 juli 1947 aan de orde geweest in de Verenigde Naties.
Haj Amin el-Husseini was niet voldoende gekwalificeerd om voor benoeming tot Moefti in aanmerking te komen, hij had zijn opleiding niet afgemaakt. Hij was in de eerste plaats een figuur met politieke ambities. Er wordt ook gezegd dat hij zowiezo Moefti zou zijn geworden, omdat hij zijn politieke tegenstanders uit de weg ruimde of liet ruimen. Toen hij in 1921 werd benoemd wisten sommigen in Londen dat dit niet goed kon gaan. De Britse historicus Johnson noemde het de Britse blunder van de 20e eeuw.
Kort na de 2e wereldoorlog werd de Moefti gearresteerd wegens oorlogsmisdaden en verbleef in verzekerde bewaring in een villa bij Parijs. Echter, Frankrijk noch Groot-Brittannië wilde hem berechten uit vrees voor Arabische repressailles (oliebelangen in het Midden-Oosten). Men liet de Moefti ontsnappen, hij ontsnapte verkleed als vrouw.
In het Midden-Oosten werd hij als held onthaald en ging in het Midden-Oosten en elders verder met anti-joodse agitatie. Yasser Arafat werd 1 van zijn volgelingen. Yasser Arafat als Palestijns leider wilde geen vrede met Israel, hij wilde Israel van de kaart en de Israeli’s wisten dit.
In 1994 ontving Yasser Arafat samen met Yitzchak Rabin en Shimon Peres de Nobelprijs voor de Vrede. Alle drie wisten ze dat het hier om een toneelvoorstelling ging.
Vergadering Verenigde Naties op 15 juli 1947
http://domino.un.org/UNISPAL.NSF/9a798adbf322aff38525617b006d88d7/42647fa78ad02e7b85256e9700567233!OpenDocument
[…]
The focal point of British policy in Palestine was to use Arab arguments as a pretext for slowing up the development of the Jewish national Home, and Jewish arguments as a pretext against the national demands of the Arabs.
The Government claims in its Memorandum to this Committee that it made efforts to bring about an understanding between the Jews and the Arabs but it did not succeed. The Government would have undoubtedly made a much better point if instead of speaking in general terms about efforts which were frustrated, it had brought into its Memorandum at least five cases of such attempts during its mandatory rule of 25 years. It did not do so. It did not mention even five cases for the sake of example.
Ever since its inception, there was a trend in the Mandatory Government of Palestine to encourage the Arabs to oppose the establishment of the national Home promised the Jews in the Balfour Declaration and in the Mandate. After the first riots in Palestine in 1920, high Government officials were accused of being guilty concerning their outbreak — as testified in the Protocols of the Shaw Commission in 1930.
Also during late years, the Government maintained epic calmness and complete indifference to religious and national incitement which culminated in bloody outbreaks. When outbreaks did occur they were allowed to develop; many victims were killed; and the relations between the two nations were thus poisoned. However, when in 1933, the Arabs directed their demonstrations against the Government and consciously refrained from touching Jews, these demonstrations were immediately suppressed with an iron fist.
The culminating and most typical instance of this policy was exemplified by die appointment of Haj Amin Al-Husseini as the Mufti of Jerusalem in April 1921 and as the President of the Supreme Moslem Council in 1922. The anti-Jewish sentiments of Haj Amin were then very well known — only a year previously he had been sentenced to ten years of imprisonment for incitement to riots against Jews which did take place at that time, but he was afterwards reprieved. In the elections for the office of Mufti, Haj Amin received 9 votes as against 12, 17, and 18 votes for the other candidates who were older and more learned than he. In spite of the rules enacted by the Government itself by which the Supreme Moslem Council was to be elected every four years, no such elections took place ever since. The Mufti was removed from office only after the murder of the British District Commissioner, Andrews, in 1937.
In his Dairy, the late Colonel Kisch, who served as head of the Political Department and Chairman of the Zionist Executive in Palestine from Jan. 1923-August 1931, one can find many sustaining examples proving this point. We shall quote here some of them. It is to be noted that the late Brigadier Kisch can hardly be suspected of having lacked confidence in the British. When Riad es-Sulh — now Prime Minister of the Lebanon — tells him on the basis of his observations that “The Government are not sincere about the elections (to the Legislative Council) — (which were boycotted by the Mufti and his followers, but were supported by a large section of Arab public opinion) and that the Government do not wish to see a rapprochement between Jews and Arabs”, Colonel Kisch notes in his Diary (3.4.23)—”I cannot believe this to be the case, but undoubtedly the Government have acted, and are acting, as if it were true.” According to Ragheb Bey Nashashibi, (Kisch Diary — 21.9.23) “in all matters concerning Arab participation — in the Legislative Council — the High Commissioner is following the advice of Richmond who is opposed to all co-operation with the Jews”.
Concerning the same Mr. Ernest T. Richmond, Col. Kisch writes in his Diary (21.9.23) that “the Jews and the moderate Arabs see in Richmond a man who identifies himself fully with the policies of the Mufti”. And this is the man who served as the Assistant Secretary, head of the Political Department and adviser to the High Commissioner of Palestine during the years 1920-24.
It was the British Administration, in co-operation with certain interested Arab circles, which was responsible for the removal of Saleh Hassan Shukri, the then mayor of Haifa, who enjoyed the respect and esteem of both Jews and Arabs. Hassan Shukri was punished for having sent a message of greetings to the High Commissioner, Sir Herbert Samuel, who had arrived in the country. At the first municipal elections which took place after this incident in 1927, Hassan Shukri was re-elected with the overwhelming majority of both Jews and Arabs and he served as Mayor in Haifa till his death.
[…]
http://findarticles.com/p/articles/mi_m3575/is_1268_212/ai_93232141
An Aesthetic Occupation: The Immediacy of Architecture and the Palestinian Conflict-Terrible Episodes
Architectural Review, The, Oct, 2002 by Timothy Brittain-Catlin
At the heart of this book there is an interesting examination of some of the actions of Ernest Richmond, an architect and sometime partner of Herbert Baker, but also an anti-Semitic hysteric and Bellocite Catholic convert, who used his position within the British Mandatory government of pre-Israel Palestine to cause trouble between the Arab and Jewish populations of Jerusalem. Richmond was involved in the escalation of an Arab claim that the Zionists were poised to destroy the Dome of the Rock: a claim based on naive drawings from Zionist folklore and a literal interpretation of a metaphor used by Alfred Mond in an after-dinner speech. He also lobbied incessantly and improperly, but successfully, for the promotion of Muhammed Hajj Amin al-Husayni (subsequently Hitler’s greatest ally in the Middle East) to the post of Grand Mufti.
Unfortunately, this terrible episode in the great heroic tragedy that was the British involvement in Palestine is buried in page after page of apparently meaningless drivel presumably following the latest fashions in literary criticism. Monk defines his argument thus: ‘Architecture itself assembles and reassembles the constellation of possible positions actually assumed by participants in this conflict, who confront die element of the nonidentical within architecture as if that element were the trace of the agency of the Other, that is, as if each threat to an immediately intuited reality confirmed by an object emanated from an opposing presentation of immediacy, rather than from the fact that the object’s “identity” only introduces itself “in its otherness to all identification”‘. Imagine 130 pages like that. Suspiciously, the lengthy footnotes contain whole episodes, rather as if the author were unable to integrate them properly into his text; and an enormous bibliography includes references (such as to A.J . Sherman’s magnificent Mandate Days) which make no appearance whatsoever in the text or footnotes.
COPYRIGHT 2002 EMAP Architecture
COPYRIGHT 2002 Gale Group
http://www.archiveshub.ac.uk/news/03121902.html
Archives HUB: E. T. Richmond Papers
Ernest Tatham Richmond was born in 1874, the son of Sir William Blake Richmond, the painter.
He first travelled to Egypt in 1895 to help Somers Clarke prepare illustrations for his book on the Temple of Amenhotep III and the following year was appointed Assistant Architect to the Comité pour la Conservation des Monuments de l’Art Arabe in Cairo under Herz Bey. From 1902 to 1903 he was attached to the Royal Engineers and worked for the Army of Occupation under General Talbot, building barracks and houses for the troops. The following year he was appointed to a position as architect to the Ministry of Public Works in Cairo and from 1900 to 1911 was Director of the Department of Towns and State Buildings at the Ministry. During this period he married Margaret Muriel Lubbock and set up home in a newly contructed house at Zenein. He became increasingly disenchanted with life in Egypt and in particular unhappy with the separations from his wife and three young children, and in 1911 gave up his position to return to private architectural practice in England.
In 1914 with the outbreak of war, Richmond joined the ambulance service, serving for a short time in Belgium. The following year he was appointed to a position in the Ministry of Works, with responsibility for the supply of grenades. In late 1915 an accident with a grenade damaged his left hand and affected his health in general. His next appointment was to a temporary commission as Lieutenant in the Royal Naval Volunteer Reserve, probably in naval intelligence, when he saw service in Gibraltar for 7 months in 1917. Dissatisfied with the work, he requested a return to England in September of that year. After a short period as architect to the War Graves Commission in France, he spent the remaining months of the war as consulting architect to the Haram al-Sharif in Jerusalem.
In 1919 Richmond returned to London and worked in partnership with Herbert Baker. The following year he received an invitation from the High Commissioner in Palestine to join the administration as a link between it and the Arab population. He served as Assistant Civil Secretary (Political) with special responsibility for Arab affairs from 1921 to 1924. Increasingly out of step with the administration, he resigned his post in 1924 and spent the next three years in England. In 1927 he returned to Palestine as Director of Antiquities, retiring ten years later.
In 1926 Richmond was accepted into the Roman Catholic Church, and thereafter his strong religious faith played a major part in his life and features prominently in his writings. Plans to settle in Italy after retirement were abandoned with the outbreak of war and Richmond settled in Gloucestershire where he continued to write and to take an interest in affairs in Palestine. He died in 1955.
http://alhusseini.com/photos1.php
Alhusseini Album
Groet,
Paul Mehlbaum
Icon of Evil: Hitler’s Mufti and the Rise of Radical Islam
Beste Paul Mehlbaum,
Dank voor je omvangrijke bijdrage. Er valt veel over te zeggen. Laat ik ergens beginnen. Het gaat er mij niet eens om dat Likud Nederland te rechts is. Likud Nederland lijkt me zo’n beetje de meest onbetrouwbare bron die je maar kunt bedenken. Prima om te lezen, dan weet je ook wat er daar zoal verkondigd wordt, maar het lijkt me niet verstandig om daar conclusies aan te verbinden. Even hypothetisch, je gaat toch ook niet uitluitend af op de versie van kapitein Westerling als je de achtergrond van de politionele acties in Indonesië wilt begrijpen? Of op de verzamelde teksten van de Afrikaner Weerstands Beweging om de geschiedenis van de Apartheid in Zuid Afrika te duiden? Of het verzamelde werk van informatie minister Mohammed Said al-Sahaf tot de betrouwbaarste nieuwsbron over de laatste Irakoorlog verklaren? Dan kun je beter meteen het Hasbara Handboek tot de meest betrouwbare bron voor de achtergronden bombarderen. Is misschien nog wel beter dan Likud Nederland. Wie de Nederlandse identiteit wil kennen, leze vooral het epistel ‘Niet voor Ali en Fatima, maar voor Henk en Ingrid’, het beginselprogramma van de enige echte vaderlandse partij van Nederland. Al het andere is natuurlijk ultra-linkse politiek correcte kletskoek!
Kortom, het gaat er mij niet om dat Likud Nederland voor mij persoonlijk misschien een beetje te rechts is, het gaat erom dat ik propaganda niet als een betrouwbare bron beschouw om de geschiedenis te begrijpen. Lees dus zeker dat hoofdstuk uit Ronbert Fisk. Is bijzonder verhelderend. Neem daar verder in ieder geval nog een wetenschappelijke bron bij, wat mij betreft van een conservatieve en een progressieve Israëlische historicus, maar niet de pamfletten van Likud Nederland. Dat lijkt me bijzonder onverstandig. Ik denk dat zelfs iedere ‘rechtse historicus’ het daar volledig mee eens zou zijn.
Verder heb je het nog over Arafat. Of Arafat echt vrede wilde is wellicht twijfelachtig. Maar Arafat was vooral een pragmatische of opportunistische machtspoliticus, die zich snel ontpopte tot een dictator. Eerder denk ik dat men van de Israëlische zijde geen vrede wilde. ik weet niet hoe goed je op de hoogte bent van de verwikkelingen rond de laatste voorstellen van Barak en Clinton naar Arafat, maar als Arafat dat had geaccepteerd, had hij echt een groot probleem gehad. Met de Palestijnen en wellicht was dat terecht geweest. Er zijn zelfs vele Israëlische waarnemers geweest die dat hebben moeten constateren. Realistischer is de vraag of Israël wel vrede wilde, onder leding van Ehud Barak. Deze terechte vraag is ook door veel Israëlische prominenten gesteld (natuurlijk niet door Likud Nederland, dat dan weer wel).
Maar wees alsjeblieft wijs en accepteer Likud Nederland niet als een betrouwbare bron. Niet zozeer omdat deze te rechts zou zijn, maar omdat het om een partijdige en, zeker in dit soort kwesties, een notoir onbetrouwbare organisatie gaat. Je hoeft geen geschiedenis te hebben gestudeerd om dat te snappen.
En nogmaals, de Groot Mufti was fout, maar om hem een soort belang toe te kennen als Eichmann is echt propagandistische flauwekul. Net alsof Hitler zijn beleid ooit zou hebben laten dicteren door een Palestijnse vluchteling uit een Britse kolonie. De Holocaust is echt een Europese uitvinding geweest. In de geschiedenis van het Derde Rijk is de Mufti een soort froebelaar aan de zijkant geweest. Ik zou de schuld eerder bij Eichmann leggen (al was dat vooral een uitvoerder), die later in Israël berecht is. Maar lees anders ook een serieuze historische studie over de geschiedenis van het Derde Rijk. Dan wordt ook dit wel duidelijk.
Paul Mehlbaum said, on 18 januari 2011 at 16:54
Daar heb ik al stukjes van gelezen, je reageert onder meer op Ratna Pelle en vindt haar ideeën extremistisch. Zij vermeldt ook de rol van de Moefti in het conflict, ook in een bericht in Trouw, en ik las geen reactie van jou op de rol van de Moefti in het conflict.
Ik weet dat Ratna Pelle op fora haar pro-Israel verkondigt, ik weet niet in hoeverre haar ideeën extremistisch zijn. Dries van Agt en Gretta Duisenburg benadrukken dat de Palestijnen door Israel onderdrukt worden, ook met betrekking tot internationale rechtsregels, geen van beide gaat voldoende in op de historische achtergronden van het conflict en die liggen ook in 1921 bij de benoeming van Haj Amin el-Husseini tot Moefti van Jeruzalem.
Voor zover ik weet heeft Europa de joden in de diaspora – en ik laat de 1e en 2e wereldoorlog nu terzijde – niet altijd goed behandeld. Joden konden zich vestigen, maar zij werden bijvoorbeeld uitgesloten van het Gildewezen als zij zich niet bekeerden tot het christendom. In stambomen ben ik veel joodse namen tegengekomen met de vermelding van een christelijke godsdienst; het gebeurde dat joden zich gedwongen lieten dopen of zich lieten dopen om meer kansen te krijgen in de samenleving.
Erasmus, Luther (1541: Von den Jüden und Ihren Lügen) en Calvijn waren anti-judaïstisch. Ook een aantal klassieke componisten.
Je zegt in 1 van je artikelen dat joden in islamitische landen beter werden behandeld dan in christelijke landen, ik heb ook artikelen gelezen waarin gezegd werd dat joden in sommige islamitische landen slecht werden behandeld. Het is afhankelijk van het staatshoofd en de omstandigheden in het land. Als het economisch goed gaat zullen ook de joden in het algemeen goed behandeld worden.
Ik was niet bekend met ‘Hasbara’, ik heb even op wikipedia gekeken: ‘De propaganda-machine van het Israelische Ministerie van Buitenlandse Zaken’.
Robet Fisk: The Great War for Civilizations: [“Ironically it was the British – impressed by his family’s status and his nationalist standing among Arab Palestinians – who engineered his election to the post of Grand Mufti”]
Sir Herbert Samuel wilde samenwerking tussen Joden en Palestijnen in Palestina en Haj Amin el-Husseini zegde toe hieraan mee te werken en werd door Herbert Samuel benoemd tot Moefti van Jeruzalem. Haj Amin el-Husseini wilde geen joods thuisland in Palestina, geen immigratie van joden naar Palestina, Earnest Tatham wilde dit ook niet; Earnest Tatham Richmond en Ronald Storrs overtuigden Herbert Samuel dat Haj Amin el-Husseini de juiste kandidaat was voor benoeming tot Moefti en hij werd benoemd. Na zijn benoeming hield de Moefti zich korte tijd aan zijn afspraak met Herbert Samuel, daarna ging hij zijn eigen weg.
1 van de redacteuren van VECIP http://www.vecip.com/ vraagt zich af of Ilan Pappé objectief is in zijn commentaren.
Groet,
Paul Mehlbaum
Beste Paul Mehlbaum,
Zoals je ziet gaat er wat mis met het plaatsen van je berichten. Ik weet ook niet wat er aan de hand is, maar ik beloof dat ik mijn best doe om ze correct onder jouw naam op mijn site te plaatsen. Verder moet ik zeggen dat de twee belangrijkste bronnen die je aanvoert mij niet met veel vertrouwen stemmen. Je verwijst naar Likud Nederland en naar het Cidi. Ik zou beide als notoir onbetrouwbaar willen kenschetsen. Beiden staan bekend om hun partijdigheid en bestaan uitsluitend bij de gratie van het spuien van propaganda. Niet erg sterk dus. Dan kun je net zo goed naar ratna Pelle verwijzen. En daar heb ik ook zo mijn twijfels bij, zie het bovenstaande. Naar Wouter Brassé verwijzen had ik trouwens wel humor gevonden.
De suggestie dat de Groot Mufti van Jeruzalem een doorslaggevende factor was die Hitler op het idee bracht de Joden naar vernietingskampen te deporteren is echt te zot voor woorden. Behalve Likud Nederland of Avigdor Liebermann gelooft geen mens dat. Er is niet een serieuze historicus die dit aanvoert. Dat hebben de Nazi’s echt zelf bedacht. Maar nogmaals, de Mufti was fout, zonder enige twijfel, maar zijn rol is niet vergelijkbaar met die van Eichmann, om maar iets te noemen. Je verhaal van dat de Mufti verantwoordelijk was voor het tegenhouden van specifieke Joodse migranten naar Palestina en dat deze daarom in de vernietigingskampen terecht zijn gekomen schijnt wel te kloppen. Maar nogmaals, de Mufti was in de oorlog zeker fout. Alleen is de Holocaust een uitvinding van de Nazi’s, niet van een gevlucht Palestijnse geestelijke.
En nogmaals, de kwestie van de Mufti vind ik niet eens zo belangrijk, wat betreft de rechten van de Palestijnen op hun land. Want de Palestijnen, op een paar na, stonden hier buiten. Dat heb ik boven ook al uitgelegd. Het feit dat iemand, nadat hij in ballingschap is gegaan zware misstappen heeft begaan (en geen enkel misverstand, los van jouw verhalen vind ik het ook misstappen), betekent nog niet dat de Palestijnen, die hier part noch deel aan hadden, hun rechten zouden hebben verloren.Het gaat hier om wat de Palestijnen is aangedaan, niet om wat de Mufti wel of niet aan solo-acties heeft uitgehaald.
Beste Floris Schreve,
Ik weet niet hoe je mijn berichten leest, maar je legt mij woorden in mijn mond die niet van mij zijn.
[De suggestie dat de Groot Mufti van Jeruzalem een doorslaggevende factor was die Hitler op het idee bracht de Joden naar vernietingskampen te deporteren is echt te zot voor woorden.]
Ik heb gezegd dat de Wannsee Conferentie, op 20 januari 1942, werd gehouden kort na het bezoek van de Mufti aan Hitler in Berlijn, op 28 november 1941, maar dat de massamoord op de joden toen al begonnen was. Ik heb wel gezegd dat de meeste joden werden vergast in de periode 1942/1943, na het bezoek van de Mufti aan Hitler.
Vanwege mijn belangstelling voor het jodendom – ik heb geen belangstelling om joods te worden; overigens gaat daar een periode van intensieve studie aan vooraf en dan is het afwachten of de rabbijn je overgang naar het jodendom goedkeurt – heb ik ook de website van Likoed Nederland geraadpleegd en van daaruit ben ik verder gaan zoeken naar info over de Moefti. De website van het CIDI lees ik regelmatig, de website van VECIP lees ik ook. Ik ga er vanuit dat de websites van het CIDI en VECIP betrouwbaar zijn. VECIP geeft veel info en dan kun je zelf bepalen wat je interessant vindt. Ze geven niet alle info die ik zoek en dan zoek ik gewoon verder. Een website kan info achterwege laten als men geen zekerheid heeft over bronnen of om andere redenen. Met betrekking tot de Moefti vind ik het moeilijk om onafhankelijke info te vinden, ik kom berichten tegen die elkaar tegenspreken.
Ik vind ook dat de Palestijnen recht hebben op een eigen staat, hun leiders willen dat omdat ze vinden dat ze in Israel te weinig rechten hebben. Ik vind ook dat Israel recht heeft op veiligheidsgaranties. Ik weet niet in hoeverre er veiligheidsgaranties mogelijk zijn en dat heeft in mijn zienswijze ook te maken met de erfenis van de Moefti. Haj Amin el-Husseini verkondigde al vóór zijn illegale benoeming tot Moefti in 1921 jodenhaat en is daar zijn verdere leven mee doorgegaan. Zijn gedachtenkwaad is bekend in het Midden-Oosten en wordt door extremisten uitgedragen. Ik vraag me dan af in hoeverre er veiligheidsgaranties mogelijk zijn voor de staat Israel.
Het is in deze kwestie ook zo dat degenen die een standpunt hebben ingenomen bij dat standpunt blijven. Jouw standpunt is dat de Palestijnen recht hebben op een eigen staat en je ziet dat los van de geschiedenis van de Moefti. De Britse journalist Robert Fisk vindt dat je de Palestijnen niet mag belasten met de belofte van de Britse regering in 1917 aan de Joden van een Joods thuisland in Palestina.
Mijn standpunt is dat het Joodse volk 2000 jaar geleden ten onrechte is verdreven uit Palestina – er zijn overigens altijd Joden in Palestina blijven wonen – – overigens mooi dat Joden zich in Europa en elders hebben kunnen vestigen, was/is goed voor de ontwikkeling van Europa enz. – en dat de staat Israel recht heeft op veiligheidsgaranties.
Als de Palestijnen geen eigen staat krijgen krijgt Israel in de toekomst te maken met een demografisch probleem, Joden zullen dan in de Joodse staat Israel een minderheid vormen, Palestijnen een meerderheid. Dan wordt dat niet alleen een demografisch probleem, vanuit de islamitische gemeenschap kan er dan vraag komen naar invoering van islamitische wetgeving. Ik weet niet of er nu in Israel islamitische wetgeving is voor de Palestijnen en hoe dat dan wordt toegepast in relatie met Joodse wetgeving. Israel is naar westerse normen een rechtsstaat, maar heeft geen burgerlijk wetboek.
Groet,
Paul Mehlbaum
Beste Paul,
Om nog een keer op de Groot Mufti terug te komen. Wellicht in dit voorjaar zal ik een stuk gaan schrijven over de complexe geschiedenis van Irak in de Koude Oorlog en wat daaraan vooraf ging. Ik zal dan ook nog uitgenbreid op de Groot Mufti terugkomen (in die geschiedenis heeft hij namelijk wel een cruciale rol gespeeld, net als de Nazi invloed op het ontstaan van de Ba’thpartij van Saddam Hoessein). Maar dan wil ik daar uitgebreid aandacht aan besteden. Voor de discussie onder een artikel over de bijdragen van mevrouw Pelle is deze kwestie maar van zijdelings belang. Verder wil ik je niets in de mond leggen, maar ik vond je opmerkingen wel een beetje suggestief. Maar als dat niet zo bedoeld is, bij deze. Maar nog een keer mijn standpunt: de Groot Mufti is wat mij betreft zeker schuldig, maar hij is niet de belangrijkste factor geweest to de uitvoeri van de Holocaust. Dat zijn de Nazi’s zelf. Maar dat was dus niet wat je bedoelde. Bij deze genoteerd. Discussie over dit onderwerp op deze plaats afgerond.
Dat geldt ook voor de positie van de Joden door de eeuwen in de islamitische wereld en de Christelijke wereld. Daar vind ik eerlijk gezegd mijn stuk hierna https://fhs1973.wordpress.com/2010/02/01/inleiding-en-toelichting-op-mijn-eigen-positie-in-het-midden-oosten-conflict/ een geschiktere plek voor. Als je daar iets over wil bijdragen kan dat daar.
Een opmerking van algemene aard. Er zijn in beide beschavingsgebieden (Europa en de islamitische wereld) periodes geweest dat het voor de Joden beter of slechter was. Door de eeuwen heen is dat telkens verschillend geweest. Wel is het in het algemeen zo geweest dat Joden iets meer met rust zijn gelaten in de islamitische wereld dan in de Christelijke wereld. Al zijn daar ook uitbarstingen van geweld geweest. Maar in de Christelijke wereld is het antisemitisme iets geweest dat continue de kop op stak. Ik hoef alleen maar de Reconquista te noemen. De Spaanse en Portugese Joden zijn vertrokken toen het Iberische schiereiland in Katholieke handen viel. Zo zijn veel Spaanse en Portugese Joden ook in Nederland terecht gekomen. Mijn eigen voorouders bijvoorbeeld (al ben ik zelf niet Joods, maar een gedeelte van mijn familie is dat wel). Maar het is het Katholieke antisemitisme, het Lutherse antisemitisme en later ook het ‘seculiere’ (eigenlijk meer mystieke) Duitse antisemitisme geweest, die de Joodse geschiedenis van de afgelopen 2000 jaar zo’n opeenvolging van drama’s hebben gemaakt. Tot en met de Holocaust.
Ik geloof inderdaad dat de stichting van de Staat Israël een tragische maar begrijpelijke vergissing is geweest. Ik heb het dan over het idee van de exclusief Joodse Staat, waarvoor honderd duizenden Palestijnen zijn verdreven. Laat staan de bezetting. In dat opzicht ben ik het ook met Edward Said eens dat er sprake is van een koloniaal project (ik heb het dan overigens niet over het feit dat daar oook al eeuwen joden woonden, maar wel over de massale kolonisatie). We zien nu al dat het tot rampen leidt. Het in stand houden van de status quo lijkt mij een recept voor nog meer rampen.
Wat mij de meest elegante oplossing zou lijken is dat er uiteindelijk een binationale staat zou komen (het idee van de Britse/Joodse historicus Tony Judt, zie ook dit eerdere blogartikel https://fhs1973.wordpress.com/2009/10/26/drie-tot-nadenken-stemmende-artikelen-over-de-brandende-kwestie-israelpalestina/ ). Maar dan moeten beide volkeren nog wel in staat zijn om samen te kunnen leven. Anders moet er toch naar een twee statenoplossing worden gezocht. Maar dan wel een rechtvaardige. Opgeven dus van alle bezette gebieden, dus ook de volledige ontmateling van de nederzettingen en de teruggave van Oost Jeruzalem. Verder een recht op terugkeer of schadeloosstelling van de vluchtelingen. Wel dat het voor iedere gelovige (Joden, Christenen en Mosliims) om hun heilige plaatsen te bezoeken en hun religie uit te oefenen. Dat is het zo’n beetje. Ik zie geen enkele andere optie om tot een rechtvaardige vrede te komen. Dat is zo’n beetje mijn standpunt. Allemaal niet makkelijk te realiseren, maar ik denk niet dat er andere opties zijn.
Verder nog een punt van de orde. Ik waardeer je bijdragen zeker maar ik wil er wel voor waken dat het niet te wijdlopig wordt. Dus ik zou je willen verzoeken om je iets meer te beperken tot wat er in het bovenstaande stuk aan de orde komt. Mijn andere blogbericht leent zich iets meer voor een wat ruimere discussie. Maar hier wil ikde discussie beperken tot wat bovenstaand aan de orde komt. Dus als je iets van meer algemene aard wilt bijdragen, kan dat, maar dan wel onder mijn andere blogbericht.
Nog een toevoeging. Het voeren van een discussie op basis van bronnen als Likud Nederland en het Cidi, lijkt me niet zinvol. Beide organisaties ontlenen hun bestaansrecht aan het spuien van propaganda. Geldt wat mij betreft hetzelfde voor als alle ministeries van informatie uit de Arabische wereld. Het spijt me, maar ik heb daar geen enkel vertrouwen in. Wat mij betreft geldt dat overigens ook voor al die Hasbarabloggers, die niet veel verder komen dan het herkauwen van wat er in hun script gaat. Bovenstaand besproken propagandiste is hier een schoolvoorbeeld van. Al doet ze tussendoor nog een paar fantastische mededelingen als:
‘De campagne heeft in totaal tot aan het unilaterale staakt-het-vuren op 17-18 januari 3 weken geduurd, waarbij naar verluid zo’n 1.300 Palestijnen zijn omgekomen en 13 Israëli’s. Over het aantal burgerslachtoffers en strijders verschillen beide partijen sterk van mening. Volgens sommige bronnen is eenderde van de Palestijnse doden kind, volgens andere is dat aantal veel lager. Het maakt ook uit of je 16- en 17-jarigen die soms al volwaardig meedoen in de strijd als kind definieert, en we moeten niet vergeten dat de gemiddelde leeftijd in Gaza 17 jaar is’.(http://www.israel-palestina.info/gaza_oorlog.html)
Het is allemaal de schuld van die vervelende bevolkingsstatistieken. Wel weer een interessante manier om op een technocratische wijze naar oorlogsmisdaden te kijken. Ratna is wat dat betreft echt briljant.
Op welke manier het verhaal van de Groot Moefti een rol speelt in de Israëlische propaganda om de Palestijnen de Holocaust in de schoenen te schuiven blijkt wel uit een bijdrage op de site van Joost Niemöller (het windvaantje van links naar rechts, heb ik nog een leuk voorbeeld van, dat ik misschien nog een keer op dit blog ga bespreken).
Op de site van Joost Niemöller krijgt een zekere Martien Pennings (een van de nieuwe lichten aan het islambashersfront) de gelegenheid om zijn ‘meta-historische’ theorie uit de doeken te doen, zie:
http://www.joost-niemoller.nl/2010/01/de-islam-en-de-holocaust/
Over deze Martien Pennings kan ik overigens deze bijzonder geestige bijdrage op Frontaal Naakt aanbevelen:
http://www.frontaalnaakt.nl/archives/blaasjes.html
Hallo Floris Schreve,
Ik wens je een goede Pinksteren.
Hierbij een correctie en een aanvulling op mijn eerdere reacties.
In een eerdere reactie schreef ik dat de Moefti verantwoordelijk was voor de deportaties van 80 duizend Hongaarse Joden en 400 duizend Roemeense Joden; dit moet zijn 400 duizend Hongaarse Joden en 80 duizend Roemeense Joden.
Met betrekking tot de jodendeportaties kan ik me afvragen of een groot deel van de Hongaarse Joden al was gedeporteerd vóór de Duitse bezetting van Hongarije op 19 maart 1944. Zo ja, dan ga ik er vanuit dat dit gebeurde door toedoen van Moefti Haj Amin el-Husseini. Op zijn aandringen werden in 1943 de uitreisvisa voor Palestina van 400 duizend Hongaarse en 80 duizend Roemeense Joden ingetrokken;ze werden gedeporteerd naar Polen.
http://www.wikimagyar.nl/index.php/Hongarije
http://www.vormen.org/MensenrechtenPrijswinnaar/RaoulWallenberg.html
http://www.scrapbookpages.com/auschwitzscrapbook/history/articles/hungarianjews.html
[…]
In 1937, Eichmann had gone to the Middle East to research the possibility of mass Jewish emigration to Palestine. He had met with Feival Polkes, an agent of the Haganah, with whom he discussed the Zionist plan to create a Jewish state. According to testimony at his trial in 1961 in Jerusalem, Eichmann was denied entry into Palestine by the British, who were opposed to a Jewish state in Palestine, so the idea of deporting all the European Jews to Palestine was abandoned.
[…]
http://atlasshrugs2000.typepad.com/atlas_shrugs/2010/02/mufti_jewish_genocide.
http://www.deathcamps.org/reinhard/pic/time-table.
Groet, Paul Mehlbaum
Beste Paul Mehlbaum,
Je bericht was door de vele links in de spambox terechtgekomen, maar ik heb hem teruggevonden. Maar neem me niet kwalijk, mijn spamfilter had wel een klein beetje gelijk. Met alle respect, maar Pamela Geller (Atlasshrugs) ga ik hier niet serieus nemen als bron. Dat doe ik ook niet met Likud Nederland, maar al helemaal niet met die roeptoeter van extreem rechts in Amerika. Zie over deze Pamela Geller en haar site dit commentaar uit HP de Tijd, toch niet echt een orgaan van extreem links, http://www.hpdetijd.nl/2010-08-10/de-waanzin-van-pamela-geller.
Er is op internet ontzettend veel pulp te vinden (en Geller beschouw ik als pulp) en ik ben niet van plan om alles te accepteren als materiaal voor een serieuze discussie. Likud Nederland keur ik bij deze af, maar dat geldt al helemaal voor de extreem rechtse teaparty waanzin van Pamela Geller (‘Hitler was inspired by islam’ en ‘Obama’s war against America’, ongetwijfeld 😉 ). Ik geloof dat zelfs Ratna Pelle (waar bovenstaand stuk over gaat) iets kieskeuriger is in haar bronnen.
Omdat ik geen zin heb om hier gebombardeerd te worden met allerlei dubieuze of zelfs ‘foute’ bronnen, die ik allemaal moet gaan navlooien, ga ik met je afspreken dat er hier nog uitsluitend materiaal mag worden aangedragen uit de serieuze academische hoek. Extreem rechtse pulp (zoals van Geller, maar ook Likud Nederland) is hier niet meer welkom.
Ik wil je niets in de schoenen schuiven (wellicht ben je wat naief naar deze bronnen), maar ik vind dit bijna grenzen aan Holocaustnegationisme. Waar oud en nieuw extreem rechts elkaar bijna dreigen te raken. ‘Oud antisemitisch extreem rechts’ wil de Nazi’s vrijpleiten van de Holocaust (zie David Irving Robert Faurrisson en Ernst Zündel, op dit blog eerder ter sprake gekomen, omdat deze figuren nogal populair zijn binnen een bepaald segment van de aangangers der antroposofie, zie https://fhs1973.wordpress.com/2009/08/24/neo-nazi-elements-sold-as-anthroposophy/ ), terwijl ‘nieuw filosemistisch extreem rechts’ met man en macht de Palestijnen de schuld van de Holocaust wil geven. Uit verschillende motieven proberen beiden de verantwoordelijkheid van de Nazi’s voor de Holocaust te bagatelliseren. Misschien tijd voor een gelegenheidscoalitie? Liberalen kunnen tegenwoordig ook al met extreem rechts regeren, dus waarom geen monsterverbond sluiten? Is misschien een beetje cynisch, of je zult het wel een ziek idee vinden, maar eerlijk gezegd vind ik dit gegoochel met de verantwoordelijkheid voor de Holocaust uit opportunistische politieke motieven ook nogal ranzig. Ik wens er in ieder geval niet aan mee te doen.
Je andere bronnen zeggen niets over de Mufti. Ik ga ze hier niet in detail bespreken, maar het gaat over een aantal belangrijke kwesties, behalve waar het in dit stuk over gaat.
Maar beste Paul Mehlbaum, als het je serieus zo hoog zit, dan moet je hier maar een gedegen artikel over schrijven. Dat mag je vervolgens op een eigen webstek publiceren. Ik heb geen zin om deze discussie met je te voeren onder mijn repliek aan Ratna Pelle. Dit is zo off topic, dat ik je vanaf nu onder moderatie zet. Alleen als je reacties met het bovenstaande artikel te maken hebben, mag je hier nog iets kwijt. De rest publiceer je maar op een eigen site. Ik heb geen zin om mijn website daarvoor te laten gebruiken,
ook een goed Pinksteren,
groet,
Floris Schreve
Voor de moderatie
Hallo Floris Schreve,
In mijn vorige bericht heb ik een correctie gegeven op een eerder bericht: De Moefti was verantwoordelijk voor het deporteren van 400 duizend Hongaarse en 80 duizend Roemeense Joden naar Polen; in een eerder bericht had ik geschreven dat het ging om 400 duizend Roemeense en 80 duizend Hongaarse Joden. Deze vergissing van mij is jou eerder ontgaan en mijn correctie zegt je ook weinig. Deze gegevens heb ik bij eerdere zoektochten op google ook op andere sites gevonden, ik heb nu de site met Pamela Geller als link gebruikt, vanwege de gegevens, maar deze site kende ik verder niet. Het artikel in HP/De Tijd vind ik een slecht artikel, pulp, sommige reacties bij het artikel vind ik een beetje interessant – 1 van de reacties: Charles de Gaulle zorgde ervoor dat de Moefti zijn gevangenschap (uit een villa bij Parijs) kon verlaten – , de meeste vind ik pulp. Ik heb me, ik ben geen academicus, veel in dit onderwerp verdiept en vind dat ik er redelijk goed een mening over kan vormen.
Pamela Geller is geen Holocaust-ontkenner, de Holocaust is de massamoord op de Joden in de Tweede Wereldoorlog.
Jodenhaters in het Britse Mandaatbestuur over Palestina zorgden ervoor dat Haj Amin el-Husseini in 1921 tot Moefti van Jeruzalem werd benoemd, maar de benoeming was illegaal want gebeurde niet volgens de regels. De Britse Hoge Commissaris voor Palestina Herbert Samuel was verantwoordelijk voor de benoeming, maar hij had weinig ervaring in Palestina. Ronald Storrs en Earnest Tatham Richmond hadden veel ervaring, maar waren anti-Joods, en waren ‘instrumental’ bij de benoeming; ook het Vaticaan en de Britse Anglicaanse kerk waren ‘instrumental’.
Er is in diverse landen veel gepubliceerd over de Moefti en zijn rol in de Holocaust. Dankzij internet is de informatie nu bereikbaar voor meer geïnteresseerden.
Op internet las ik dat veel Britten werkzaam in Mandaat Palestina de ‘Protocollen van de Ouden/Wijzen van Zion’ in hun broekzak droegen, deze Britten waren tegen de Joodse immigratie. De grootste schurk was Earnest Tatham Richmond, hij had een grote staat van dienst in het Midden-Oosten maar van hem staat slechts een korte biografie op Wikipedia en die biografie is recent geplaatst. In de biografie geen woord over zijn rol bij de benoeming van Haj Amin el-Husseini tot Moefti van Jeruzalem.
In mijn vorige bericht heb ik enkele aanvullingen gegeven omdat ik die interessant vind, en het gaat hier over Jodendeportaties dus ik zie die aanvullingen niet als off topic.
Groet, Paul Mehlbaum
Beste Paul Melbaum,
Pamela Geller is inderdaad geen Holocaustontkenner (dat moest er nog bijkomen). Maar daarmee is ook bijna alles in haar voordeel gezegd. Ik heb toevallig dat stukje uit HP de Tijd hier gelinked, maar ik kan je ook nog wel wat uitgebreider materiaal over deze Geller laten zien. Maar geloof me, ik heb me wel enigszins in deze Geller verdiept, haar site ook uitgebreid bestudeerd. Dit is ongeveer het meest ranzige geluid dat er tegenwoordig uit Amerika komt. Je weet ook dat zij een groot bewonderaar en supporter is van Geert Wilders. Een verschil, Pamela Geller is ook een homohaatster. Daarom is dit filmpje met haar en Geert Wilders onbedoeld toch enigszins komisch. Zie http://www.youtube.com/watch?v=A-DIVMoru2A Neem me niet kwalijk, maar ik ga dit niet als serieuze bron accepteren. Ik wil hier nog een ander artikel weergeven, een beschouwing van schrijfster Marja Brouwers over deze Geller (verschenen in Het Finacieele Dagblad). Daarmee beschouw ik Geller als afgehandeld.
En nog een opmerking van algemene aard. Je kunt alles op internet vinden, zelfs zogenaamde ‘bewijzen’ dat de Holocaust nooit heeft plaatsgevonden. Maar dat wil niet zeggen dat ik hier alle pulp accepteer. Dus vanaf nu spreek ik met hje af dat je nog uitsluitend bronnen mag aanhalen van onbesproken achtergrond. Geen anonieme flauwekul, geen propaganda, geen Pamela Geller en bijvoorbeeld ook geen geluiden als bijvoorbeeld van Ratna Pelle (zie het bovenstaande stuk). Als je wel dit soort materiaal in stelling wil brengen, zit je bij mij verkeerd. Dan moet je je heil maar bij het Vrije Volk, Geen Stijl of Hoeboei gaan zoeken. Me dunkt dat je daar genboeg weerklank vindt. En verder heb ik je al gezegd dat ik slechts discussie wil over het bovenstaande artikel. Dus daar mag je nog uitsluitend iets over kwijt. Andere bijdragen worden vanaf nu geweigerd.Ik heb je echt ruimte genoeg gegeven. Vanaf nu is dat niet meer onbeperkt
Hieronder de beschouwing van Marja Brouwers over Pamela Geller waar ik me 100 % in kan vinden:
Tot slot… een verhaal Marja Brouwers
De kruistrap als debatstijl
27 december 2010 | Het Financieele Dagblad
Door: Brouwers, M.
Iedereen weet dat het blog van Pamela Geller geen enkele informatiewaarde heeft. Zoals in de blogosfeer niet ongebruikelijk, is het een hutspot van verzinsels, beschuldigingen, verdachtmakingen, wilde complottheorieën en raar gedokterde foto’s. Moslims zijn nazi’s. Ji-had betekent Mein Kampf. Dus Hitler werd geïnspireerd door de islam. De vader van Barack Obama was eigenlijk Malcolm X. De moslims van Srebrenica pleegden allemaal zelfmoord om een paar Servische generaals er lelijk op te zetten. En van genocide gesproken, in Zuid-Afrika worden de blanken uitgeroeid. Dat is pas erg.
Onvermoeibaar probeert Pamela Geller een radicaal soort plebs op de been te brengen dat zich, niet gehinderd door enig begrip van de zaken waarover het zich opwindt, met het mes tussen de tanden op de vijand stort.
En voordat iemand haar verkeerd begrijpt: nee hoor. Pamela Geller heeft niets tegen moslims en ze is ook niet anti-islam. In Amerika heb je tenslotte de grondwettelijke vrijheid van godsdienst. In veel Europese landen ook. Daarom heeft Geller alleen iets tegen islamic supremacists. Vraag je het mevrouw Geller, dan staan zulke supremacists overal in het Westen op de drempel te dringen om iedereen te onderwerpen aan de sharia.
Vaak zijn ze al over de drempel heen, zonder de buren van hun bedoelingen op de hoogte te brengen. Zelfs de uiterst gematigde imam Feisal Abdul Rauf, betrokken bij het Park51-plan voor een islamitisch gemeenschapscentrum op Manhattan, wordt door Pamela Geller in een handomdraai ontmaskerd als pion in een wereldwijde samenzwering tegen alle verlichte beschaving. In de Arabische vertaling van zijn boeken staan heel andere dingen dan in de Engelse versie.
Ze kan ze in een handomdraai terugvertalen. En inderdaad. In het Engels van Geller staan heel andere dingen dan in het Engels van Rauf. De nieuwste manier om aan te tonen dat iemand krankjorume dingen schrijft is die persoon even te gaan ‘vertalen’, ik heb het zelf onlangs ook met een van mijn boeken gemerkt.
2010 was het jaar van Pamela Geller. De tijd was rijp voor haar bijdrage. In de zomer was ze zowat dagelijks op CNN te zien, in oktober was het aantal unieke bezoekers van haar blog gestegen tot een miljoen per maand. Natuurlijk waren er altijd al paranoïde fantasten, maar tot voor kort werden die als betrekkelijk ongevaarlijke kletskousen beschouwd. De dreiging, nu eens dit, dan weer dat, richtte zich altijd op een of andere collectieve identiteit, bewijsvoering en argumentatie pleegden te variëren van licht zwakzinnig tot stapelgek. Maar wat je nooit zag was dat de nieuwsmedia er serieus op ingingen.
Pamela Geller is uitvoerend directeur van de SIOA (Stop Islamization of America) en auteur van het onlangs verschenen boek The Post-American Presidency: The Obama Administration’s War on America. Haar organisatie is een uitbreiding van de SIOE (Stop Islamization of Europe), die al eerder was opgericht door een stel Denen in samenwerking met de Britse anti-immigratieactivist Stephen Gash. In minstens tien Europese landen bestaan aangesloten organisaties. Het is geen geheim dat Pamela Geller goed bevriend is met Geert Wilders, wiens pittige oneliners niet zelden inhoudelijk ontleend zijn aan haar verwarde kretologie.
In de ogen van Pamela Geller is Geert Wilders de held die in het reeds geïslamiseerde Europa, dwars door het gedonder van Koranrecitatie uit een woud van minaretten heen, vecht voor het eigen plekje van de spruitjes- en boerenkooleters. Yeah, go Geert. Ik vind niet dat je iemand voor de rechter moet slepen om wat hij in het openbaar zegt, maar dat Nederland momenteel geregeerd wordt met de parlementaire gedoogsteun van een politieke partij die zich openlijk associeert met het paranoïde gedachtegoed en de onbehouwen aanvalsmethoden van iemand als Pamela Geller, dat geeft ernstig te denken over de gezondheid van het Nederlandse intellectuele en politieke klimaat.
Twee zichtbare factoren hebben ertoe geleid dat de impressionistische opinies van Pamela Geller van de marge naar de mainstream zijn getild. De ene factor is het intussen historische feit van de aanslagen op het Wereldhandelscentrum in New York, de andere is de mondiale internetcultuur, waar de trap in het kruis als een gebruikelijke debatstijl geïntroduceerd werd.
Door die aanslagen werd voor sommigen elke Moslim een potentiële terrorist en door het web werd het heldere jargon van Jan met de pet een comfortabele gesprekstoon.
Het is niet voor het eerst dat een onschuldig bijproduct van een overigens prachtige uitvinding bij nadere kennismaking niet zo onschuldig uitpakt. Het is prachtig dat iedereen zichzelf op het internet al faceboekend en inlinkend tot het middelpunt van de wereld mag maken en het is prachtig dat iedereen op het web zomaar mag roepen wat hij of zij denkt, al dan niet anoniem. Natuurlijk geldt dat ook voor Jan met de pet. Maar het algemene vermogen een onderscheid te maken tussen feit en fictie is er niet op vooruitgegaan en het algemene peil van het maatschappelijke debat ook niet.
Behalve in Nederland en Denemarken komt de anti-islambeweging nog nergens in de buurt van daadwerkelijke regeringsmacht. Het zou iedereen een raadsel moeten zijn hoe deze twee brave Noord-Europese landjes, met hun grappige halftalen, plotseling xenofoob zijn geworden. De Denen hadden misschien nog het excuus van de rellen rond de Mohammed-spotprenten, maar waarom begonnen ze daar eigenlijk aan? Wie kaatst moet de bal verwachten, ook in uitingen van kunst en cultuur.
De provocaties die ons proberen in te peperen dat anderen alleen mogen denken zoals wij denken, zijn een minstens zo groot probleem voor de vrede en veiligheid in de wereld als de agressie van extremisten, die trouwens wat henzelf betreft precies dezelfde opvatting huldigen. Aan de vrijheid van meningsuiting gaat de vrijheid van mening vooraf, wat heb je er anders aan. Toen die vrijheden gesteld werden, hielden ze een vanzelfsprekend respect in voor de mening en overtuiging van een ander.
Het vernieuwende in de wereld zoals we die aantreffen bij deze jaarwisseling zit ‘m vooral hierin, dat we zijn begonnen ongeveer een derde van de wereldbevolking elk respect voor de eigen overtuiging te ontzeggen. Dit moet de verkeerde weg zijn.
Onder de islam is het maken van afbeeldingen van de profeet verboden. Dit is niet het enige punt waarop de islam zijn historische relatie toont met de oude joodse literatuur. In het tweede van de tien geboden waarmee Mozes in de Sinaï op de proppen komt, wordt het portretteren verboden van al wat leeft of ooit leefde. Daar komt maar verwarring van, zal de toenmalige wetgever van de zwervende nomadenstam gedacht hebben. Mensen zijn primair visueel ingesteld, straks weten ze niet meer wat echt is en wat niet.
De drie Abrahamitische godsdiensten zijn onderling verwant en de boeken die ze heiligden lijken sterk op elkaar. Ook de apocalyptische verbeelding is terug te vinden in zowel de Bijbel als de Koran. In haar ongedisciplineerde vorm is die verbeelding kwaadaardig. In lange perioden van de geschiedenis hebben joden, moslims en christenen vreedzaam samengeleefd, ze hebben handel gedreven, gedachten uitgewisseld, elkaars talen geleerd en elkaars boeken gelezen. Over de geschiedenis is meer te zeggen, maar vandaag voor de afwisseling nu eens dit. Vrede zij met u, as salaamoe alaykoem.
Marja Brouwers
debuteerde in 1984 met de later verfilmde roman Havinck. Na enkele andere boeken kwam in 2004 Casino uit, een groots opgezet werk over de waan van de consumptiemaatschappij in de jaren negentig.
En dan nu nog een belangrijke slotopmerking (daarmee is wat mij betreft deze discussie ten einde). Het is absoluut duidelijk dat de Groot Mufti een buitengewoon kwalijke rol heeft gespeeld. Of hij de belangrijkste initiator van de Holocaust is geweest lijkt mij, zacht uitgedrukt, bijzonder twijfelachtig. Er is geen serieuze historicus te vinden die dat onderschrijft. Dit verhaal wordt vooral uitgedragen door Likud Nederland, Pamela Geller, wellicht het Cidi, Ratna Pelle en een legertje andere Hasbaristen. Die beschouw ik, met alle respect, niet als gezaghebbende autoriteiten.
Het belangrijkste is echter dat het verhaal van de Groot Mufti geen enkele rechtvaardiging betekent voor de behandeling van de Palestijnen door Israël, noch iets afdoet aan hun volstrekt gerechtvaardigde claims. Het is Israël dat systematisch het internationale recht schendt, niet de Palestijnen. Het verhaal van de Groot Mufti is interessant en om andere redenen zeker van belang, maar doet niets af aan de kern van de zaak. De Groot Mufti beging zijn belangrijkste misstappen voornamelijk toen hij al weg was uit Palestina (eerst in Bagdad, later in Duitsland, waar de Palestijnen in Palestina zelf part noch deel aan hadden). Het leuke is bij die Hasbaristen dat als je echt doorvraagt naar details over die geschiedenis vanm de Mufti, zij er niets vanaf blijken te weten (zie de kwestie van de Mufti in Bagdad in 1941, die is pas echt interessant). Waarom niet? Omdat zij slechts een door anderen voorgekookte boodschap uitdragen. Te meer een duidelijk signaal dat het niet om argumenten gaat, maar om het bedrijven van propaganda. Zie het verzamelde werk van mevrouw Pelle als een reusachtig bewijsstuk van monsterlijke proporties. Maar de kern is en blijft de schending van het internationale recht door Israël.
Het is echter precies die kern, die door de diverse Hasbaristen zo hard mogelijk overschreeuwd wordt, om de aandacht van deze wezenlijke kant van de zaak te verhullen.
Wat mij betreft gaan ze hun gang maar. Het heeft overigens soms bijna iets komisch. Het georakel over ‘De Mufti’ van ene Wouter Brassé uit Sittard bijvoorbeeld, terwijl hij naar alle waarschijnlijkheid de betekenis van het begrip ‘Mufti’ niet eens kent. Zo banaal is het eigenlijk. Het heeft niets meer te maken met een serieus debat over een op zich niet onbelangrijke historische kwestie. De mufti is zo langzamerhand bijna een stripfiguur geworden van de verenigde Hasbaristen, die deze geschiedenis (die ze vaak maar half begrepen hebben), te pas en te onpas in allerlei fora dumpen (zie Hoeiboei, het vrije volk, het vrije woord, en nog een paar van dat soort sites). Alleen is mijn webstekje niet bedoeld om hen een podium te bieden. Dus vanaf nu is het klaar met die voorgekookte sjablonenpraat.
Dus Paul Mehlbaum, vanaf nu onder strikte moderatie.
Voor de moderatie
moderatie: reactie gewist. Paul Mehlbaum, je herhaalt hier een bericht dat je al boven hebt geplaatst. Je blijft maar op de automatische piloot over de Groot Mufti doorgaan. Maar ik heb je al aangegeven dat:
1. De kwestie van de Groot Mufti hier niet het issue is. Dat is mijn verhaal over Ratna Pelle. Daar mag je op reageren.
2. Dat ik niet mee wil doen aan de Hasbara-praktijk om de geschiedenis van de Groot Mufti in te zetten als bliksemafleider voor de echte kwestie: de rechten van de Palestijnen. Dan begin je maar een eigen site
Hoop dat het nu duidelijk is. En je hoeft hier zeker geen eerdere reacties te herhalen. Die kan iedereen hierboven nog bewonderen.
Ik heb er overigens de pest aan om bijdragen te wissen. Maar ik verwacht nu dat je je hier volgens de regels gedraagt.
Voor de moderatie
Mijn vorige bericht stond er 2x, ik heb geprobeerd het 2e te annuleren maar dat lukte niet. Ik heb het bericht toen afgesloten met: Deze reactie komt nog een keer op je blog, sorry, anders kan ik niet opnieuw reageren. Ik had deze mededeling dus bovenaan de reactie moeten plaatsen.
Nieuwe reactie
Hallo Floris Schreve,
Nederland is geen braaf landje, ik heb de indruk dat Nederland een bananenrepubliek is, zie http link gewist en de ‘ naam gewist-doofpot’. naam gewist is de functie gewist en wordt al zo’n 10 jaar verdacht van seksueel misbruik van minderjarigen. Er zou, net als in België, in Nederland sprake zijn van een netwerk. Maar ik vermoed dat jij deze opmerking van mij als off topic zult beschouwen.
moderatie: wat hebben jouw beschuldigingen van een topambtenaar van kindermisbruik met het bovenstaande artikel te maken? Dit soort zaken wil ik niet op mijn blog hebben. Je hoeft hier ook niet met namen te gaan strooien. Ik vind het eerlijk gezegd behoorlijk ranzig.
Tenslotte over de Moefti: ik vind overigens dat je niet voldoende bent ingegaan op mijn argumenten: bijv. de illegale benoeming van deMoefti. Bekend is ook dat Haj Amin el-Husseini in feite niet bevoegd was voor de functie van Moefti, hij had zijn opleiding Islamitisch Recht o.i.d. in Caïro niet afgemaakt (moderatie: waarom is dit relevant voor mijn repliek aan Ratna Pelle, of zelfs voor de rechten van de Palestijnen? Of de Groot Mufti wel of geen officieel diploma had lijkt me niet terzake voor mijn repliek aan Ratna Pelle). Maar zijn illegale benoeming was dan ook een politieke benoeming, tot stand gekomen door een anti-Joods netwerk, maar onder verantwoordelijkheid van de Hoge Commissaris voor Palestina Herbert Samuel. Hij heeft later erkend dat de benoeming een onjuist besluit was maar toen was het voor de meeste Europese Joden veel te laat: De Moefti collaboreerde met Hitler en de nazi-top. Moderatie: Het was voor de Europese Joden te laat toen Hitler grote delen van Europa bezette. Daar heeft de Groot Mufti weinig tot niets mee te maken
Met betrekking tot Israels schendingen van internationaal recht: Internationaal Recht is ingewikkeld en het is afhankelijk van je politieke mening hoe je dat recht uitlegt. moderatie: vooral als het Israël is dat ter verantwoording wordt geroepen zeker
Groet, Paul Mehlbaum
Paul Mehlbaum,
wat wil je in godsnaam hiermee zeggen? Wat hebben jouw beschuldigingen van kindermisbruik aan het adres van een topambtenaar met mijn repliek aan Ratna Pelle te maken? Inderdaad ik beschouw dit als buitengewoon off topic. Als je een campagne tegen een hoge ambtenaar wil gaan voeren, of wil gaan zwartmaken, door hem misbruik van kinderen in de schoenen te schuiven, begin vooral een eigen site. Ik wil je daar geen podium voor te bieden.
En nogmaals, ik hoef hier niet in te gaan op de benoemingsprocedure van de Groot Mufti, want dat is hier niet eens het onderwerp.
Maar, beste Paul Mehlbaum, je reacties voegen echt niets toe aan het bovenstaande verhaal. Over de Mufti ben ik al duidelijk geweest. En als je op pedofielenjacht wil, doe je dat maar elders.
Het spijt me, maar ik vond je laatste bijdrage van een zodanige kwaliteit dat ik je bij deze ban. Vind het overigens wel typisch dat types die met Pamela Geller dwepen, ook op internet personen met naam en toenaam van pedofilie willen gaan beschuldigen. Had altijd al een vermoeden dat dit veelal dezelfde types zijn. Maar hoe dan ook, succes met een eigen site, mocht je die willen beginnen. Hier is het nu over en uit,
groet,
Floris Schreve
PS Ratna en Wouter mogen zich gelukkig prijzen. Ze hebben niet alleen fans onder de Wilders/Pamela Geller aanhang, maar ook onder de types die vermeende pedofielen met naam en toenaam op internet aan de schandpaal nagelen. Wat een fijne vriendenkring lijkt me dat, al moet ik hier wel aan toevoegen dat Ratna en Wouter hier naar alle waarschijnlijkheid ook niet om gevraagd hebben (alhoewel? je weet immers maar nooit).
Verder ben ik er nog even niet uit wie er gekker zijn: Reaguurders die het opnemen voor Holocaustontkennende antroposofen of Nazi-filmpjes plaatsen om Rudolf Steiners racisme te verdedigen (is echt gebeurd op dit blog, zie onder dit artikel https://fhs1973.wordpress.com/2008/06/23/geloof-in-kabouters-atlantis-volkszielen-en-wortelrassen-en-pas-op-voor-dark-lord-ahriman-zwart-magische-constructies-de-luciferische-verleiding-en-de-finsteren-saturn/ ), of filosemitische Israël fans die zich met carnaval in vrouwenkleren hijsen (lachen, gieren, brullen), of die daarnaast jagen op vermeende pedofielen en daarin niet terugdeinsen om die met naam en toenaam op internet aan de schandpaal te nagelen, NB in een discussie over de Groot-Mufti van Jeruzalem. Gekke dingen maak je hier mee 😉 Ik wou dat ik het zelf verzonnen had, maar de realiteit is soms ‘far beyond imagination’. Altijd lol met dat reaguurdersvolk. Wat een waanzin 🙂 Alhoewel, misschien zit er toch nog enige logica achter. Een antroposofisch tijdschrift dat zich vooral bezighoudt met Holocaustnegationisme is natuurlijk zo krankjorum, dat wanneer je dat aan de kaak begint te stellen er ook nogal verwarde types opaf komen. Het verzamelde werk van mevrouw Pelle is op een bepaalde manier ook een beetje maf, dus misschien gebeurt hier wel hetzelfde. Best interessant eigenlijk.
Nog een toevoeging. Het bovenstaande lijkt enigszins een perfertering van Andy Warhol’s ’15 minutes of fame’. Ik kan me nog herinneren dat in de jaren tachtig, als er een ‘onbekende Nederlander’ op TV was, die in zijn laatste seconden in beeld nog weleens probeerde te roepen ‘maar ik wil ook de groeten doen aan die en die’.
Tegewoordig zou zoiets ondenkbaar zijn. Iedereen is weleens een keer op TV geweest, of er zijn nu zoveel gewone mensen op de buis, dat er niets exclusiefs meer aan is. En als je dat niet lukt, kun je jezelf nog altijd op youtube etaleren. Maar wat natuurlijk nog wel interessant is, om in plaats van iemand de groeten te doen, van de gelegenheid gebruik maken om je eigen pedo aan te geven. Wel hot tegenwoordig.
Ik vind het een bizarre en onwenselijke trend. Zoiets als ‘happy slapping’, maar dan anders. Wel typisch dat het precies dat soort mensen zijn die Ratna Pelle steunen in haar strijd, zich op het Cidi beroepen en Pamela Geller (en wellicht ook Geert Wilders) omarmen. In het andere kamp kom ik ze om de een of andere reden minder tegen. En heel ergens doen me deze praktijken ook denken aan heksenprocessen, anonieme kliklijnen, het in de gaten houden van de buren of ze zich wel naar het ideologische keurslijf schikken (zoals een tijdje terug bij onze ooster-oosterburen, zie de prachtige film ‘Das Leben der Anderen’), dat soort dingen. Een andere vergelijking zal ik hier niet maken, daar kwets je juist filosemieten mee, maar laat ik het houden bij de algemene constatering dat juist Nederland geen gelukkige geschiedenis met dit soort praktijken heeft.
Toch nog een aanvulling. De site waar Paul Mehlbaum naar verwees is http://www.klokkenluideronline.nl/ Daar zouden die beschuldigingen aan het adres van die ambtenaar op staan (naam laat ik achterwege). Nu ik het zo bekijk kun je die site nauwelijks serieus nemen. Is een beetje in de stijl van Pamela Geller, maar daar schijnt dhr Mehlbaum nu juist van te houden. En als je Gekke Pamela omarmt dan is Ratna Pelle natuurlijk een eitje, maar dat terzijde. Wat betreft klokkenluidersonline, vandaag (16/6) opent deze site met de volgende tekst:
“Niet alleen in Griekenland is de beer nu los, ook in Spanje. Portugal, Italie, Ierland, Belgie, Engeland en Duitsland zullen volgen. De afrekening met de corrupte, incompetente, pedofiele en plunderende ‘machtselite’ is begonnen! Nu is het aan de orde de criminelen van het kabinet-Rutte met pek en veren overladen weg te jagen uit Den Haag onder luider kreten van hoon en spot. Bilderbergers Rosenthal en Knapen? Kinder-beschermer Opstelten? Mafiahoer Schultz van Haegen? Belastingcrimineel De Jager? Sjacheraar Verhagen? Jullie uren zijn geteld! Kijk hieronder naar het beruchte JDTV-filmpje het criminelen-kabinet:…” enz. enz.
Dan volgt er nog een filmpje waarin een zich in zijn eigen paranoia wentelende Micha Kat (zie info hier) ons uitlegt aan welke gevaren we bloot staan, hier te bewonderen: http://www.youtube.com/watch?v=vjgbfdFAB8o&feature=player_embedded#at=76 (‘Ben Knapen, een Bilderberger, die met buitenlandse mogendheden samenspant’, vast 😉 ). Opstelten maakt trouwens ‘deel uit van een criminele organisatie, want hij is lid geweest van Minerva!!’ Dit is wel heel komisch. Ik ben namelijk ook lid geweest van Minerva. En er valt best wel wat op Minerva aan te merken, misschien wel een heleboel (heb er op dit blog nog een keer wat over geschreven, zie hier), maar een criminele organisatie? Heb in die tijd van alles gezien en meegemaakt, ook veel wat niet door de beugel kon, of die ik toen en nu ten stelligste afkeur, maar ik ben daar eigenlijk nooit op echte criminele activiteiten gestuit (dealen aan het oud buffet??? wel spectaulair). Maar wellicht liep ik daar met iets teveel oogkleppen op en heb ik een heleboel gemist.’Dichtgetikt’ heette dat daar toen, op ‘Hare Majesteits Eerste Societeit der Nederlanden’ (deze koosnaam is een typisch voorbeeld van ‘dichtgetiktheid’ 🙂 ) Maar goed misschien maak ik dan onbewust deel uit van een ‘Criminele Organisatie’ (samen met Ivo Opstelten 🙂 ). Best amusant allemaal (als je er de humor van inziet), maar als je dit serieus neemt net zo geschift, zo niet nog geschifter dan Ratna en Wouter. Dus ik wil de liefhebber alsnog aanraden om dit filmpje te bekijken. De leden van het kabinet ‘vreten, zuipen en naaien op jullie kosten, mensen, en ze frauderen voor honderden miljarden (!!! FS) euro’s’. Het is verder vooral belangrijk om kennis te nemen van hoe ‘Ulrike Meinhoff de mainstream media wist te attacken‘. Hoop niet dat Paul Mehlbaum en andere fans dit voorbeeld willen gaan navolgen, want dan krijgen we de bommen van de RAF van rechts.
Wat verder aan deze site opvallend is, is de totale obsessie met vermeend kindermisbruik. Overal liggen er pedofielen op de loer, van de politiek, de rechterlijke macht, tot de media. Ze zijn echt overal geïnfiltreerd. Zie bijvoorbeeld dit bericht: ‘NOS ontmaskerd als pedo-omroep’, http://www.klokkenluideronline.nl/artikel/8768/nos-ontmaskerd-als-pedo-omroep.html . Waarom zien die zelfbenoemde klokkenluiders overal pedofielen? Waar komt die obsessie vandaan? Weet niet of ik dit allemaal zo gezond vind, eerlijk gezegd. Pedo’s, overal pedo’s en het volk maar bang worden (althans het smaldeel waar Paul Mehlbaum zich kennelijk ook toe rekent).
Maar hoe dan ook, het lijkt me niet dat we dit erg serieus moeten nemen, net als Likud Nederland, Pamela Geller en al die andere ranzigheid, waarvan het volgens dhr. Mehlbaum zo belangrijk was om kennis van te nemen (juist bij dit verhaal over Ratna Pelle en haar gejurkte Wouter Brassé 🙂 )
En zo kwamen we, via de Groot Mufti van Jeruzalem, scherend langs Pamela Geller, vermeende pedofiele topambtenaren en de Leidse Studenten Vereniging Minerva (de criminele organisatie van Ivo Opstelten en ondergetekende), langs de opgeblazen warenhuizen van Ulrike Meinhoff, weer terug bij Ratna en Wouter. Wat een wilde rit. En vooral, wat een paranoia. Net een roman van Brett Easton Ellis.
ISLAMITISCHE SLAGERIJ, MOSKEE, MOHAMMED, TURKSE VLAG EN HOOFDDOEKVROUW ALS HOOFDPRODUCT IN DE EUROPESE UNIE!
Nu zijn de EU subsidies aan Turkije weer verhoogd alsof Griekse toestanden nog niet genoeg zijn. Turken liggen in een deuk, ze zitten nog niet eens in de EU en krijgen het nu al bij bakken binnen.
Een land dat Europa wil islamiseren, daar hebben de leiders van Turkije nooit een geheim van gemaakt, Het land dat symbool staat voor alles wat er mis is in de Arabische landen. Dat een land welke de meeste Turken van Europeanen haten, toch nu al miljarden heeft gekregen om zich voor te bereiden tot toetreding is echt de druppel die de emmer doet overlopen.
Er vloeit vanuit de zwaar gesubsidieerde Turkse enclaves in ons land al zeer veel kapitaal naar Turkije. Sturen we al niet veel geld in vorm van kinderbijslag uitkeringen voor kinderen die niet bestaan of van familie zijn en wat te denken van uitkering nooit gewerkt toch pensioen. Maar kennelijk is het nooit genoeg. Turkije leeft van subsidies en dat is de enige reden waarom het land bij de EU wil. Turkije slokt nog meer miljarden van Europese unie.
Ten eerste, het gratis onderhouden van nog meer Turken die ook op hun 35ste met pensioen gaan is onhaalbaar; Dit betekent in concreto dat de werkende Nederlander ervoor zorgt dat om de 3 jaren een turkse bijstandsvrouw met zeer jonge kinderen voor de komende 40-jaar verzekerd is van vast inkomen zonder te hoeven werken. Voor de turkse man lekker trik trak kindjes maken dan weer een jongere vrouw uitkiezen.
Turkije in de EU betekent dat praktisch alle Moslims open grenzen krijgen en dit gecombineerd met een verzorgingsstaat wordt een eindeloze toestroom en aanwas van miljoenen Moslims. Dat betekent dat er geen toekomst meer is voor de autochtone bevolking.
Als ze binnen zijn, mogen de bouwbedrijven meer gevangenissen en moskeen bouwen tot de laatste vierkante meter van Nederland beton wordt, zodra Turken de Europeanen in hun greep hebben, treedt de stagnatie meteen in. Stop geen belasting centen in deze bodemloze put. Stel je voor, Turkije met 80 miljoen inwoners, nog groter dan Duitsland en Frankrijk, hoe zal dat gaan met de stemverhoudingen? Pakistan telt circa 170 miljoen Moslims die deels naar europa gedumpt zouden kunnen worden. Iran 93 miljoen, Egypte 90 miljoen Moslims. Dit soort volkeren groeien nog steeds razendsnel, Noord Afrikanen, Arabieren van midden-oosten wachten op hun volgende hicret(heilige islamitische toht). Turkse sprekende centrale Aziatische landen kunnen via Turkije heel makkelijk binnendringen.
Ten tweede leidt een Turks lidmaatschap van de EU tot nog meer ongecontroleerde massa-immigratie via Turkije naar West-Europa en zou Turkije binnen niet al te lange tijd het grootste aantal inwoners van de Europese Unie hebben. Met nog tientallen miljoenen Moslims uit omringende landen die via corrupte Turkije als Turk naar west Europa doorgesluisd zullen worden en het feit dat ze in EU landen nog steeds simpelweg stemrecht krijgen, wordt EU compleet onbestuurbaar. Gelet op de aantal partijen die nu al door de zogenaamde gestuurde Turkse en Marokkaanse leden niet meer kunnen functioneren! Deze herkomstland verbonden leden willen alle regels, alle wetten en normen aanpassen aan hun herkomstlandcultuur.
Gelet op het feit dat straks hier in Nederland, in het belang van de Nederlanders geen wetten meer kunnen aangenomen worden, gezien nu de wet tegen de rituele slachting door de Turkse Albayrak gecontroleerde Ledenraad van PvdA en andere infiltranten binnen CDA, GL en D66 gelijk een half wet gemaakt is, uiteindelijk door de Ledenraad van PvdA is er geen wet tegen de ritueel slachten, er is nu geen wet tegen de islamitische heilige slachting. Dit was de bedoeling van Turkije en van hele islamitische wereld! Het lukt nu al.
Gelet op de verschrikkelijke realiteit dat steeds meer EG-wetgeving de lidstaten, waaronder Nederland wordt opgelegd, zou dat betekenen dat de Turken meer invloed krijgen op Nederlandse wetgeving dan de Nederlanders zelf, omdat ze ook van binnenuit al een goed georganiseerde vijfde colonne kunnen mobiliseren. Rond jaren 2025 á 2030, in Nederland groeiende Turken zouden in Nederlandse parlement circa 40 turken hebben als een aparte Turkse groep, mogelijk grootste groep, verwachten de Turkse autoriteiten. Niet alleen in Nederlandse parlement maar ook in alle EU landen zouden de binnengedrongen Turken een van binnenuit heel grote groep kunnen creëren zodanig in totaliteit met Turkije samen verwachte dominantie realiteit wordt…Dat zou betekenen dat Turkije ook de meeste Europarlementariërs mag aanleveren.
Turken hebben altijd 2 nationaliteiten: 80 miljoen Turken worden gestuurd en gecontroleerd door het directoraat religieuze zaken van de Turkse overheid. Parasitaire leger des imams telt 98 000 speciaal opgeleide leden, plus miljoenen fundamentalistische vrijwilligers en bloedzuigende Turkse leger met honderden duizenden paramilitairen; allemaal dromen in een grote “Gaza”. Turken hebben er voor gezorgd dat jongeren voor militaire dienst in Turkije moeten gaan. Er ontstaat op deze manier een soort speciaal opgeleide/geïndoctrineerde anti-Nederlandse massa binnen Nederland. Anti Europese Turkse fundi’s willen nu zo snel mogelijk lid worden bij EU. Ze weten heel goed dat het vernietiging van EU van binnenuit mogelijk is… Als moslimleider Erdogan op zijn fluitje blaast staan er straks miljoenen Turken in de houding om Nederland te elimineren. Ze hebben tot nu toe circa 12 miljoen turken verplaatst naar EU landen.
TURKIJE STEUNT MOSLIMTERRORISTEN IN IRAK, ISRAËL, ZUID KAUKASUS, BALKAN LANDEN, LIBANON EN SYRIË
In 2007 werd de belangrijke Sarafiya brug in Bagdad door terroristen opgeblazen. Turkije blijkt nu direct betrokken bij het opblazen van tenminste één brug in de Irakese hoofdstad. Turken hebben circa 3 000 terroristen gestationeerd in Noord Irak(Zuid Koerdistan)
De ontmaskering van Turkije als anti-Westerse extremistische moslimstaat krijgt een extra ontluisterende dimensie nu uit de nieuwe documenten die WikiLeaks zal publiceren blijkt dat de Turken zorgden dat er wapens naar Al Qaeda in Irak, Syrie, Libanon, Kosovo en Pakistan werden gesmokkeld en dat ze zelfs zowel direct als indirect betrokken zijn geweest bij terreuraanslagen in Bagdad, Libanon, Dagestan en noord Syrische steden.
Volgens de Arabische krant Al-Hayat bewijzen de geheime officiële documenten dat de Turkse autoriteiten toestemming gaven voor de smokkel van wapens en geld naar de Al Qaeda terroristen in Irak om nodige destabilisatie proces. Ook laten de documenten zien dat Turkije betrokken was bij onder andere het opblazen van een brug in Baghdad en werd er in 2009 bij terroristen munitie in beslag genomen dat gemarkeerd was met ‘made in Turkey’.
Eén van de documenten die door Al Hayat worden genoemd bevat een gecodeerd bericht dat zo te zien door een Amerikaanse inlichtingendienst werd verzonden. De tekst ‘Uit Turkije zijn grote hoeveelheden water aangekomen. Over een paar uur zullen grote golven Baghdad treffen. Sommige mensen zijn de irrigatiekanalen aan het verbreden’ lijkt te wijzen op het arriveren van wapens uit Turkije, bedoeld voor aanslagen en andere terreuracties in Baghdad.
De VS probeert in het licht van de komende nieuwe WikiLeaks publicaties de diplomatieke schade te beperken.’Deze onthullingen brengen de VS en onze belangen schade toe. Ze zullen over de hele wereld spanning creëren in de relaties tussen onze diplomaten en onze vrienden… Als het vertrouwen (van andere overheden) beschadigd wordt en op de voorpagina van de kranten of in het nieuws van radio en tv belandt, heeft dat een impact,’ aldus P.J. Crowley, woordvoerder van het Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken.
Het is echter maar de vraag of Amerika en Europa aandacht zullen durven besteden aan de Turkse steun voor de moslimterroristen in Irak . Hierdoor zou immers de conclusie moeten worden getrokken dat Turkije geen betrouwbare bondgenoot is, dubbelspel speelt en de recente aansluiting van Turkije bij het extremistische islamitische blok Iran-Syrië-Hezbollah-Hamas daarom bloedserieus is en een direct gevaar oplevert voor de NAVO en het Westen. Ook moet dan definitief worden toegegeven dat de Turken absoluut niet bij de Europese Unie horen.
In Nederland willen ze aanvankelijk een aaneengesloten gebied creëren rondom Haarlem, Beverwijk, Amsterdam en Zaanstad. Verder bijna alle Nederlandse gemeenten hebben Turkse koloniën die heel snel groeien, Turks sprekende wijken breiden zich verder uit tot de omringende dorpen: moskee minaretten, halal winkeltjes, islamscholen expanderen als paddestoelen. Een nieuwe moskee bouwen in Krommenie, een voorbereiding, is niet anders dan de nodige structuurbouw en gestuurd wordt vanuit Turkije. Er wordt overal gebouwd, natuurgebieden worden verwoest om meer broedplaatsen klaar te zetten voor de volgende ronde.
Brutale woningbouw verenigingen die alleen geld willen zien, brengen nu hele natuurbalans in gevaar! Groen wordt omgezet in beton, beschaving wordt omgezet in een soort middeleeuwse barbarij, leefgebied van andere dieren wordt steeds kleiner omdat moslimbevolking met zijn huidige voortplanting geen grenzen kent. In Rotterdam en Amsterdam zijn er enkele moslim families die nu zelfs hele straat kunnen bevolken, het is een kettingreactie die niet meer bestreden kan worden binnen Nederland. Een Marokkaanse vrouw die elke jaar 1 Mohammed baart wilt voor haar 10 zoontjes 10 huizen klaar hebben, een Somalische Moslima wilt 12 huizen hebben voor haar 12 kinderen, anders komt er een gesubsidieerde anti- discriminatiebureau met dure ambtenaren, advocaten en rechters samen dit te regelen voor de heilige.
Moslimleider Erdogan roept ook de Turkse vrouwen die in Nederland wonen op voor nog meer geboortes, “..we hebben nu overal [bedoelt hij ook in Europa] een jongere bevolking, dit is de beste wapen” zegt hij, “net als in die tijd van de Byzantijnen, wij hebben toen ook op deze manier gewonnen..”. Voor hem, zijn deze Moslim vrouwen niets anders dan de ratten van een ultieme rattenfokkerij!
Ten derde, is de lidmaatschap van Turkije hoofdzakelijk door de Amerikanen opgedrongen. VS zetten EU landen onder druk om Turkije binnen te slepen. Obama administratie manipuleert allerlei top ambtenaren van EU landen. Amerikaanse beleidmakkers brengen nu ook hele Europa in gevaar. Huidige beleidmakkers van VS zijn corrupt; zie hun werk in Afghanistan en Irak. Geen enkele problemen is opgelost, het is alleen erger geworden…
In Irak hebben ze fundamentalistische molla’s, zie Muktada al Sadr. In Afghanistan zitten ze na 10 jaar weer met hun lieve Taliban. In Saudie Arabie staan ze achter een dictatuur van de eerste orde. Iran is nog steeds een neofeodalistische dictatuur. Potentiële gevaar vanuit Pakistan en Turkije is alleen meer geworden. Dit beleid is totaal inconsistent. In Libië bombardeert Navo éné dictatuur terwijl de baas van de Navo achter een andere dictator staat die nog erger is! Saudi Arabia is de kern van hele dictatoriale Islamitische stelsel.
Al die islamitische landen zijn verbonden met deze dictatuur. Amerikanen kunnen beter een nieuwe beleid ontwikkelen dat ze wel de vertrouwen van onderdrukte volkeren krijgen. Juiste beleid van Irak zou kunnen zijn dat Sunniten, Siiten en Koerden eigen gebied krijgen. Geschiedenis bewijst dat deze 3 volkeren, zonder dictatuur nooit één gemeenschappelijke land kunnen vormen, het kan alleen met de geweld…Obama wilt terugtrekken maar zonder de oplossing: hele kwaad, namelijk weer hetzelfde “grote Irak” behouden en terugtrekken is een grote fout! Koerden hebben eigen taal en cultuur die totaal anders is dan de Arabische taal en cultuur.
Waarom geen onafhankelijke Koerdistan? Terwijl een vrije Koerdistan met die andere delen die bezet zijn door Turkije, Iran en Syrië, een belangrijke garantie is voor de westerse volkeren. Tegengestelde culturen met geweld aan elkaar plakken en grote Irak, grote Turkije, grote Libië, grote Afghanistan enz. enz..creeren roept elke keer nog meer problemen. 20 miljoen Koerden in Turkije worden nog steeds onderdrukt, Navo lid Turkije opereert met half miljoen soldaten tegen de Koerden, met Navo wapens en gelijktijdig wilt lid worden bij EU. Behouden van zo’n grote Turkije met oneindig lang oorlog is een grote waanzin.
Afghanistan bestaat uit hoofdzakelijk 4 grote volkeren die allemaal eigen taal en cultuur hebben. Wie heeft gezegd dat volkeren als Pashtu’s en Farsi’s voor altijd één grote Afghanistan moeten vormen. Obama´s administratie maakt hier ook een fout; 10 jaar vechten en nu zonder oplossing terugtrekken.! Zoveel tegengestelde culturen met geweld aan elkaar plakken en dit als “land Afghanistan” noemen lost het probleem niet. Volkeren die hier leven hebben recht op de zelfbeschikking, ze moeten gewoon vrije land worden, dus opdeling is de enige oplossing. Huidige Karzai kliek leeft van VN hulp en heroïne handel.
Dat NAVO nu ook voor de heroïne handelaars werkt is een schande. Het kon ook niet anders, zonder geweld is hun boel meteen uit elkaar, je moet altijd een dictatuur hebben en die zijn meestal crimineel. Welke dictatuur dan ook hebben ze een versie van islamitische ideologie nodig. Obama administratie omtrent Turkse probleem is weer nep: boekhoudkundig is gerommeld met de Turkse economie. 10 jaar geleden bankroet en nu opeens een super economie! Miljoenen mensen willen weg uit een land die opeens super economie krijgt? Waarom is de massale migratie van de Turken naar EU landen nog niet gestopt? Net als toen Griekenland, moesten ze ook met de cijfers van Turkije spelen. EU leiders samen met de mislukkelingen van VS willen hoe dan ook Turkije binnensmokkelen.
Via verdoezeling van de feiten willen ze bevolking laten overtuigen dat Turkije inderdaad rijp wordt voor de lidmaatschappij! Realiteit is dat Turkije nog niet hervormd is, sterker nog, zijn er schijn activiteiten van allerlei machten met tijdelijk gepompte olie miljarden onder andere van Iranse en Saudische machthebbers die grote belangen hebben als Turkije binnendringt. Veel moslimlanden willen EU via Turkije als hun afvalputje gebruiken.
Turkije heeft nog steeds 3 grote legers: Turkije heeft 4. grootste leger na China, VS en Rusland. Officiële leger telt meer dan 1 miljoen mensen en willen ze deze niet hervormen, islamisering van deze leger door de AKP is geen hervorming! Naast 85 000 dorpwachters (paramilitaire moordenaars) en 400 000 soldaten die in noord-Koerdistan gestationeerd zijn, hebben ze ook een religieuze leger van circa 98 000 moslim fundamentalisten die grotendeels zich met de West Europa bezighoudt. Noord Cyprus is nog steeds bezet.
Turkije is alleen maar sterker geworden, omdat ze steeds meer subsidies van EU slikken, en hun uitstoot continue naar EU landen verplaatsen om nog meer geldstroom richting Turkije te realiseren. Er wordt hier meer geld uigegeven om snel groeiende criminele jeugd te onderhouden. Turkse criminelen worden verplaatst naar EU landen en Turkije investeert minder in de gevangenissen, terwijl Nederland steeds meer investeert in hun “producten”: meer personeel voor de gevangenissen, zoveel ambtenaren die moslim jongeren moeten begeleiden, al die projecten kosten kapitaal en Turkije met een slimme zet besteedt dit allemaal aan domme Nederland uit.
Terwijl ze kunnen genieten van ons vrijheid in Nederland en ons subsidiegeld voor hun activiteiten en moskeeën, de Koerden hebben nog geen rechten daar, een deel van Cyprus is nog steeds bezet en Armeense genocide is nog niet herkend. De onderdrukking van de Koerden en de restanten van Christenen gaat gewoon door. Subsidie geven aan zo’n land is waanzin!
NEDERLAND MET STINKENDE ROTTE VLEES ALS ISLAMITISCHE SLAGERIJLAND
Erfenis van een Arabische stam die alleen geiten en schappen had: voor de Turken en Marokkanen zijn de Islamitische slagerijen en hoofddoeken heel belangrijk. Moslims starten een winkeltje en hangen ze meteen een grote bord met de “islamitische slagerij”, alsof hele wijk gaat feesten voor hun halal vlees. Dit doen ze ook in de wijken waar nog steeds Nederlanders in meerderheid zijn! Moslims weten instinctief dat ze met dit soort acties meer Nederlanders kunnen verdrijven. Een grote “halal” bord, een analfabete, asociale hoofddoek vrouw met een mobiele zoontjes fabriek is een super wapen geworden. Moslims sturen een hoofddoekvrouw naar een nieuwe wijk als een soort arme woningzoekende en even later zien we overal “te koop” borden staan. Nederlanders vluchten uit hun wijken weer en komen er nog meer straten en wijken onder hun controle.
De Dierenpartij wilde geen barbaarse slachting van de dieren, maar in de grote politieke partijen geïnfiltreerde Turken en Marokkanen kwamen meteen in actie, Moslims willen alle dieren op een gewelddadige manier doden en noemen ze hun barbarse actie een belangrijke “godsdienstige plicht”.
Rituele slacht stamt uit een tijd en ruimte die ver van ons verwijderd ligt. De regels zijn opgesteld voor een woestijnvolk zonder de technische hulpmiddelen van nu. Ze gaan in Nederland hun halal eten afdwingen. Zelfs eten onder de controle, Moslims moeten het voedsel dat ze tot zich nemen, onderwerpen aan enkele richtlijnen uit de Koran. Ritueel slachten in Europa wordt elke keer op de Moslimlanden TV ‘s gepresenteerd, maar waarom? Met een zeer misdadige manier van doden is, nl. dood door verstikking.
Het dier zuigt met z’n laatste ademhalingreflexen de longen vol met z’n eigen bloed en stikt/sterft daardoor. Sterk georganiseerde Turken en Marokkanen zouden nieuwe instroom te bevorderen om hun bruiden uit een islamitische landen, maar ook de voedsel probleem van de miljoenen die in de wachtrijen staan te garanderen, anders stopt hele vervolg migratie van de Moslims. Dit is de enige zorg van Turkije en andere Arabische landen.
Voor Turkije is uitstroom van de uitstoot naar Europa een staatspolitiek geworden en als miljoenen Moslims horen dat in Nederland halal slachting van geiten en schappen niet meer makkelijk is, verliezen ze nodige motivatie. Zogenaamde PVDA, GL, SP en CDA leden, infiltranten die onder Moslim dictators opereren beginnen weer: ‘…disproportioneel middel is om het algehele dierenwelzijn te verbeteren’,.. Hun politieke “beschaafde waarden en normen” moeten hoognodig door gevoerd worden,en met de pvda, cda komt hier geen bal van terecht. De PVDA en CDA kunnen niet meer het standpunt innemen wat ze eigenlijk willen innemen maar de koers wordt bepaald door hun achterban die gestuurd is door de Moslimlanden.
Wat hebben zoveel Moslims in een niet-islamitische land te zoeken?
Je kunt als nuchter mens best snappen dat die écht niet komen om de westerse cultuur te bevorderen, maar om rottigheid uit te halen. En subsidiesponzen als het antidiscriminatiebureau moeten sowieso snel gesloten worden in deze tijden van bezuinigingen. Dit soort clubs werkt oplossingen voor de enorme criminaliteitsproblemen tegen. Als deze moslims straks in de grote steden meerderheid krijgen, verbieden ze aantal huisdieren. Meisjes worden besneden als ze 10 zijn en jongens als ze 7 zijn… zonder enige verdoving, en door opa, oom of vader..kind bij volledig bewustzijn…Niet alleen geiten en koeien bloedig doden met hele familie en een heilige baardmans bij, maar ook uw honden gaan ze doden. Dat op brute wijze slachten, halal slacht zo belangrijk is voor de leden van PVDA en CDA is een misdaad.
Grote partijen zijn definitief overgenomen door allah bidders met scherp geslepen h(al)aalslagersmessen. Het Trojaanse parasitaire virus dat die partijen onderdak hebben geboden heeft haar gastheer onherkenbaar misvormt. In Nederland gelden Nederlandse normen en waarden. Iedereen die hier niet mee kan leven kan altijd nog teruggaan naar het land van herkomst of van hun voorouders en daar fijn zijn geloof belijden. De PvdA gaat zoals gewoonlijk door zijn knieën als ze die nog hebben en zwicht voor de islamitische infiltraties, onder leiding van de moslim dictators…
De wet zegt dat verdoofd slachten verplicht is. Een ieder die onverdoofd slacht wordt gestraft. PVDA is bang voor zijn aanhang wat grotendeels bestaat uit moslims,..Ritueel slachten is puur dierenmishandeling en dit moet niet kunnen in zo ‘n beschaafd landje als Nederland,..en al die onzin van als het niet onverdoofd geslacht is dan zitten er bacteriën in het vlees en het is malser en het smaakt beter zijn spookverhaaltjes, ook de Godsdienst heeft er niets mee te maken..Dus acuut stoppen met onverdoofd slachten en de normen en de waarden aanhouden volgens de richtlijnen van het Europees slachtbeleid!
Turkse vergadering op 19-06-2011 in Krommenie:
”lokale gelovigen” waren er niet meer dan 60 á 80 mensen, maar stikt hier weer van de Turkse vlaggen, niet alleen uit andere Nederlandse steden maar ook uit Duitsland, Turkije en uit allerlei Arabische landen veel “gasten” aanwezig, ze kwamen allemaal met de turkse vlaggen; onder andere Diyanet, het gevaarlijke staatsorgaan dat is belast met de zorg voor het Turks-islamitische nationalisme. Het gaat over de hoge minaretten en Turkse vlaggen als afbakening van een gebied, het gaat niet over de godsdienst etc..
De Diyanet is een omvangrijk staatsorgaan, een religieuze leger, groter dan de Nederlandse leger en politie bij elkaar.
Verder waren er de leiders van Milli Gorus, Fetullah, Turkse federatie Nederland aanwezig. Duitse Milli Gorus werkt in dit geval samen met de diyanet, AKP heeft al deze grote islamitische sektes die binnen Europa samen circa 4 miljoen Turken controleren, bij elkaar gebracht gebracht. Diyanet, onder leiding van Turkse geheime dienst, is inmiddels werkzaam in landen waar grote aantallen Turken als “immigrant” aanwezig zijn, zoals in Nederland. Deze grote leger zou in Nederland Turkse etniciteit kunnen versterken en assimilatie tegen te gaan…!
Turkije bij het islamitische blok Iran-Pakistan-Syrië-Hezbollah-Hamas, een bloedserieuze bedreiging en een direct gevaar voor het Westen.
In Nederland zijn zodoende inmiddels vele duizenden militanten van deze organisatie werkzaam: het totale aantal personeelsleden betreft ca. 98.000. De activiteiten zijn in principe gericht op de hele bevolking, want de islam wordt gezien als een belangrijk element van de gemeenschappelijke Turkse identiteit. Turkse politieke verlengingen binnen Europa, Militaire opbouw, ideologische agressiviteit, en de vorming van een nieuwe kolonie is werkelijk een nieuwe bedreiging. Haar meer genuanceerde toepassing van het afschuwelijke islamisme, is eigenlijk de toekomstige bedreiging voor de Europa. Ze zijn de uitvinders van een meer duurzame en verraderlijke vorm van het islamisme.
We moeten alles, maar dan alles aan doen om Turken te integreren zodat zij ook trots en liefde voor Nederland gaan voelen, wat nu helaas niet het geval is. Het is van de zotte dat mensen die hier geboren en getogen zijn -zoals de Turken van het voorbeeld- een volledige Turkse leven leiden met hun eigen vlaggen, kranten, tv, kappers, enz. Deze Turken willen ook in Krommenie een grote moskee bouwen: PVDA en CDA, GL en SP leiders hebben altijd gezegd dat de verbreiding en een mogelijke overmacht van de Turken en Marokkanen beperkt blijft met de 12 grote steden. Het is dus niet zo, uiteindelijk lopen al die omringende dorpen ook in gevaar. Manoeuvrering en verbreiding van de externe mogendheden gaat gewoon door. Voor 70 Sunnitische Turken een moskee van 3000 mensen bouwen ontmaskerd heel veel! Het stikt hier weer van de Turkse nationalisme, het is weer die bekende Turkse afschrikking actie, gratis leven van Nederlands geld;maar dan hangen ze hun bloedige rode vlag uit, wat zoeken ze hier dan eigenlijk nog?
Zo’n grote moskee bouwen is essentieel voor Turkije, Turkije onder leiding van AKP heeft grote belangen in het vervolg migratie van de Turken naar de west Europese landen. Turken willen straks vanuit deze moskee Allah akbar zingen, om Noord holland te laten zuiveren van de niet-islamieten
Elke moskee die hier gebouwd wordt, wordt in Turkije als symbool van overwinning gepresenteerd. Turkse autoriteiten weten nu eerder dan de Nederlanders als er in Nederland weer een nieuwe moskee gebouwd kan worden, alles wordt bijgehouden. Omdat voor Turkije uitstroom van de uitstoot naar Europa een belangrijke staatspolitiek is, zal hele proces onder druk van Turkije zich voortzetten om miljoenen Moslims te mobiliseren. Analfabeten zien dat in Nederland overal grote moskeen met minaretten verschijnen en dit is enige taal wat ze begrijpen.
Turken stimulatie naar Nederland en activiteiten rondom hoofddoek, moskee minaretten en halal vlees is essentieel voor Turkije. Mobilisatie van de onderontwikkelden kan met dit soort primitieve symbolen beter op gang gebracht worden. De Turken hier prijzen hun land. Helaas als je ze vraagt waarom ze dan hier zijn, zwijgen dus. Toch niet zo’n fijn land dus. Er is wat uitkering betreft weinig te halen, om nog maar niet te spreken over de vrijheid van meningsuiting.
Hier willen mensen geen stenigen, geen meisjes besnijden, geen heilige oorlogen, West Europeanen willen geen oog om oog tand om tand, ze willen geen polygamie, ook geen mensenoffers en willen ze geen onverdoofd slachten van dieren. Dat alles heeft niets te maken met haat. Als Turkije beter is, waarom propageren jullie niet dat de Turken uit Nederland weer naar huis gaan? De Nederlandse ambtenaren moeten wel door de Nederlandse belastingbetalers voor de volle worden betaald, maar als het er op aan komt moeten ze dansen naar de pijpen van de buitenlandse mogendheden, zoals Turkije. De infiltratie woekert als een kanker steeds verder Nederland in. En zij die er nu nog aan kunnen verdienen bouwen van de ontvangen zilverlingen een woning in het buitenland: zie het CDA en PVDA.
>>> Dankzij slechte bestuurders is anti-Nederlandse indoctrinatie als eigen cultuur opgedrongen: Moslims die nog steeds binnenkomen zijn helemaal niet verlicht, maar vooral zeer laagontwikkeld, emotioneel en feodal-nationalistisch, en daardoor tamelijk intolerant. Ze zijn bijvoorbeeld tegen de muziek, kunst en cultuur en dit kwam door de herkomstland verbod op muziek en kunst. Dit willen ze ook hier toepassen. Een moslim die imam als de enige zanger erkent, wilt graag eerst een moskee laten bouwen. Islamitische propaganda is de enige muziek. Imam die uit een minaret Allah akbar zingt, blijf ook in Nederland als de enige “zanger” en verder is alles weer verboden. Dit is geen cultuur, maar een soort anticultuur met een aantal componenten: imam’s herrie vanuit de minaretten als muziek, criminele zoontjes die allemaal Mohammed heten en massa hoofddoekvrouwen die stinken onder de zoveelste ongezonde dikke doekjes. Noemt “hoogopgeleide elite” zo’n fatale toestand als zijn ideale multiculturele samenleving?.
>>> Dankzij slechte bestuurders is het demodering van de Nederlandse cultuur een realiteit geworden: naamgeving is 80% geïslamiseerd, gemeenten gebruiken in achtergrond nog steeds de naamlijsten van Moslimdictators: [in de grote steden 62% van de geborenen heten, Mohamed, Ahmad, Mehmet, hasan of Ali…] in deze steden, bij de 600 000 geboortes waarvan ouders Turkse of Marokkaanse afkomst hebben, heeft geen enkele kind een Nederlandse naam gekregen!
>>> Dankzij slechte bestuurders is “inburgeringcursus” volgende 19 jarige Marokkaanse tienermoeder die op haar 19ste haar derde kind krijgt en hem weer Mohammed noemt de nieuwe kern van het toekomstige Islamitische overmacht geworden: toekomst van hoogopgeleide elite is ook in handen van deze mobiele zoontjes fabriek van der woestijnen gevallen!
>>> Dankzij slechte bestuurders krijgen agressieve moslims die zich alleen Turk of Arabier voelen enorme belasting geld, onder andere voor de utopische “integratie” projecten, islamitische omroepen, moskeebouw, islamscholen enz.. enz…Zomaar doorgaan met het onderhouden van deze explosief groeiende islamitische nageslacht, wordt voor Nederland de ondergang. Moslimlanden pompen hun uitstoot naar hun ultieme afvalputje en Nederlandse economie zinkt verder weg.
>>> Dankzij slechte bestuurders zien we nu nog meer stadsdelen waarin een soort derde land cultuur begint te domineren. Een demografische, culturele en genetische ondergang van de eerste orde en van historische proporties, een ondraaglijke last voor elke beschaafde cultuur en volk.
>>> Na ons zondvloed: elite leden plunderen de pensioenfondsen. Toen maakte Den Uyl zijn massale migratie van miljoenen Moslims mogelijk en nu zit zijn zoon Xander den Uyl, Vice-voorzitter van ABP met zijn grootste diefstal operatie der eeuwen. Miljarden van pensioenfondsen verdwijnen in de zakken van de elite leden die ook massa immigratie van de Moslims nooit willen stoppen. Via elite constructie opererende criminele adviseurs verdienen €10.- miljoen per jaar. Hun adviezen hebben geen meerwaarde dan de imam’s “Allah Akbar” schreeuw vanuit de moskeeminaretten.
Woningbouwverenigingen brengen natuurbalans in gevaar!
Omdat er snelle voortplanting een heilige plicht is van iedere moslim, wordt elke vierkantenmeter van groen omgezet in beton om nog meer broedplaatsen te creëren, beschaving wordt omgezet in middeleeuwse barbarij en het totale leefgebied van andere dieren wordt steeds kleiner.
Agressieve, onnatuurlijke moslimbevolking kent geen grenzen met zijn explosieve voortplanting. In de grootsteden zijn er enkele moslim families die zelfs hele wijk kunnen bevolken, het is een kettingreactie die niet meer bestreden kan worden binnen Nederland. Heel veel woningen worden gebouwd, in de grootste steden zijn lange wachtlijsten voor woningen in de sociale sector. Een Marokkaanse vrouw die elke jaar 1 Mohammed baart wilt voor haar 10 zoontjes 10 huizen klaar hebben, een Somalische Moslima wilt 12 huizen hebben voor haar 12 kinderen, anders komt er een gesubsidieerde anti- discriminatiebureau met dure ambtenaren, advocaten en rechters samen dit te regelen voor de heilige.
Islam is per definitie voor altijd in oorlog met de niet -islamieten.
Hiervoor heeft deze Islamitische oorlog de mannelijke bevolking nodig. De oorlogskwestie is een kwestie die de gehele moslimwereld voor alle komende eeuwen raakt. De oorlog moet altijd een bron van vermindering van het aantal Europese mannen kunnen zijn, terwijl het relatief een vermeerdering van het aantal vrouwen teweegbrengt. Moslims willen deze vrouwen ook onderwerpen aan hun barbarse ideologie.
Mohammed wist hoe hij zijn baardmannen beter kan mobiliseren. Drijvende kracht was dus vrouw: de Koran eist dat een man recht heeft op meer vrouwen. In de koran is alles tot de detail uitgewerkt.
islamitische loverboys en verkrachting van niet- Islamitische vrouwen, zou om een soort ritueel van vernedering gaan, een demonstratie van islamitische mannenprivileges over de onderworpenen.
De islam kent geen godsdienstvrijheid en geen enkele wederkerigheid, een concrete bewijs dat islam zelf geen godsdienst is, praktisch gaat het alles over de vrouwen! In alle moslimlanden worden christenen en andere religies onderdrukt en gediscrimineerd.
In Marokko staat in de grondwet ingeschreven dat het verboden is om zich tot een godsdienst te bekeren of om te verklaren dat men de islam heeft verlaten. Ruim een jaar geleden werden in Marrakech een aantal mensen in de gevangenis opgesloten omdat ze zich in het geheim hadden bekeerd tot het christendom. Een tijd geleden werd een zendeling opgepakt omdat hij jongeren probeerde te bekeren tot het christendom. Tot in 7de eeuw waren er in Noord-Afrika (ook in Marokko), waar de kerkvader Augustinus heeft geleefd en gewerkt, christelijke gemeenten. Maar vanaf de 7de eeuw bracht Bennafi er met het zwaard de islam binnen en was het afgelopen met het christendom in Noord-Afrika.
Nu in Nederland, duidelijk blijkt ook dat wanneer het aantal moslims een bepaalde kritische massa aanneemt zij hun eigen gang gaan en zich niets meer aantrekken van de wetten en gebruiken van het gastland.
Wel alle lusten van het Westen maar niet de lasten!
De gemeenschap voor zijn genoegens die vrouwen en talrijke kinderen onderhouden, als massa hoofddoekvrouwen niet in eigen onderhoud kunnen voorzien. Zo kan men dus vier of meer echtgenoten uit land van herkomst halen met alle kosten op vijanden! Dit betekent in concrete dat de werkende Nederlander ervoor zorgt dat om de 3 jaren islamitische vrouwen massaal met meer kinderen voor de komende 40-jaar verzekerd zijn van vast inkomen zonder te hoeven werken. Belasting betaler moet steeds harder werken voor de Moslim stieren die hun neuk business “de enige ware godsdienst” noemen en zich vijandig stellen tegen de normen en waarden van de naïevelingen. Met de religieuze doekjes gemaskerde Moslimmannen fokken lekker door en beginnen meteen met de volgende ronde, ze gaan weer naar hun heilige herkomstland om jongere vrouwen uit te kiezen:hun Islam is puur een ultieme neuksysteem geworden.
Niet stoppen van het Islamitische fokkerij betekent dat er tientallen miljoenen Moslims praktisch open grenzen hebben en dit gecombineerd met een verzorgingsstaat wordt een eindeloze toestroom en aanwas van criminele uitstoot. Dat betekent dat er geen toekomst meer is voor de autochtone bevolking.
De zoveelste extreemrechtse en zelfs racistische complotdenker heeft zich hier weer eens gemeld. De ‘Groenlinkse’ Ratna mag zich rijk rekenen met zulke vrienden. Overigens is dit een vrijwel identieke tirade aan die van een zekere Sumela Manaster, die eerder als reactie onder mijn verhandeling over Edward Said verscheen, zie hier. Vraag me trouwens af wat er met ‘stoppen van islamitische fokkerij’ bedoeld wordt. Over de verwoesting van natuurgebeiden om ‘Turken te huisvesten’ of ‘moskeeën te bouwen’ hoeven we het denk ik niet te hebben. Extreem rechts roert zich wel de laatste tijd, zie ook de eerdere reacties, waarin zelfs de ‘methode van Ulrike Meinhoff’ werd aanbevolen. Lijkt me wel een beetje wrang in de context van de recente gebeurtenissen in Noorwegen, overigens far beyond Ulrike Meinhoff (voor de duidelijkheid, dit heeft niets met Ratna Pelle te maken, laat ik haar, en overigens ook Wouter Brassé, niets onterechts in de schoenen schuiven). Maar de bovenstaande bijdrage valt wel een beetje in de categorie ‘schaamteloos’. Ik laat hem maar staan, dan kan iedereen zelf zien door welk een duister gedachtegoed dit soort activisten gedreven worden.
Overigens, wat moet ik me bij islamitische ‘neuk business’ voorstellen? Bordelen? Of ‘een ultieme neuksysteem’ (sic)? Porno? Seksschandalen (zoals die recent veelbesproken kwesties binnen de RK Kerk)? Het is ontegenzeggenlijk waar dat Moslims het weleens doen, maar niet moslims ook 😉 Erg helder vind ik het allemaal niet. Gek volk trekt deze bijdrage op dit blog aan.
Beste Floris,
Ik kom hier wel erg als mosterd na de maaltijd maar ik vond je stuk vandaag pas toen ik uit wilde vinden wie er al zo Van Agt van anti-semitisme beschuldigde. Ik kwam toen bij zekere Ratna Pelle uit (van wie ik nooit eerder had gehoord – ik opereer, op enkele stukken na, niet in het Nederlandse taalgebied) en via Pelle bij jouw.
Ik was o.a. geïnteresseerd in je briefwisseling met die Meneer Mehlbaum over de rol van de Grand Mufti.
Ik heb daar jaren geleden elders over geschreven en hoop dat ik mijn desbetreffende brief hier ook mag plaatsen.
If there hadn’t been a Grand Mufti the Zionists would have had to invent him. In fact they seem to have partly succeeded in doing so. Let us have a look at his case.
The evidence that somehow he “helped participate in the holocaust” is, at best, a matter of double hearsay, the kind of thing that would be thrown out in any decent court.
Dr. Rudolf Kasztner, a Zionist leader, allegedly testified that Dieter Wisliceny, a deputy of Eichmann, had told him that he ‘was convinced’ that the Mufti ‘had played a role in the decision to exterminate the European Jews…’ (Wikipedia)
Now this Kasztner was, in fact, a rather controversial character who eventually got involved in a libel case in Israel concerning his wartime past and was subsequently murdered (by an Israeli Jew).
There was, as is well known, another Zionist leader, Joel Brand, who in his – doomed – effort to save the lives of one million Hungarian Jews, was in contact with Wisliceny and Eichmann at roughly the same time and place as Kasztner. Since he, contrary to Kasztner, came out of that affair with an unsullied reputation, his testimony on the role of the Mufti, if any, might be slightly more interesting. I have, however, not been able to find anything on this.
It has also been claimed that Wisliceny repeated, at Nuremberg, this accusation regarding the Mufti’s role in the ‘final solution’. However, the testimony he gave at Nuremberg on 3rd January 1946, as a witness for the prosecution, on what he knew of the ‘final solution’ makes no mention of the Mufti at all. Wisliceny wasn’t high up enough in the Nazi hierarchy anyway to know at first hand what went on at the Wannsee Conference (where neither he, nor, needless to say, the Mufti, were among the 15 participants – who, themselves, belonged to the second echelon of Nazi leaders).
Yet the role of the Mufti in this all, has, mainly on the basis of this shaky 2nd or 3rd hand testimony of Kasztner, assumed mythical proportions.
Peter Novick, whose reputation as a scholar has probably largely saved him from that easiest of accusations, to be a ‘self-hating Jew’, wrote in his path breaking study ‘The Holocaust in American life’:
“The claims of Palestinian complicity in the murder of the European Jews were to some extent a defensive strategy, a preemptive response to the Palestinian complaint that if Israel was recompensed for the Holocaust, it was unjust that Palestinian Muslims should pick up the bill for the crimes of European Christians. The assertion that Palestinians were complicit in the Holocaust was mostly based on the case of the Mufti of Jerusalem, a pre-World War II Palestinian nationalist leader who, to escape imprisonment by the British, sought refuge during the war in Germany. The Mufti was in many ways a disreputable character, but post-war claims that he played any significant part in the Holocaust have never been sustained. This did not prevent the editors of the four-volume ‘Encyclopedia of the Holocaust” from giving him a starring role. The article on the Mufti is more than twice as long as the articles on Goebbels and Goering, longer than the articles on Himmler and Heydrich combined, longer than the article on Eichmann – of all the biographical articles, it is exceeded in length, but only slightly, by the entry for Hitler.”
Spurred on by this I checked this Encyclopedia for a few things myself. I looked, first of all, for an entry on Hans Albin Rauter, the Austrian SS-General, who during the war years was the highest SS and police leader (like Heydrich he had the SS rank of ‘Obergruppenfuehrer’) in occupied Holland and played a crucial role in the destruction of more than one hundred thousand Dutch Jews (the Dutch executed him in 1949). To my surprise there was no entry for him at all.
Then I checked up on Seyss-Inquart, Hitler’s deputy in Holland (executed at Nuremberg), and Anton Mussert, the leader of the Dutch Nazis (executed in Holland). These both had entries but together they only mustered about 60 % of the space allocated to the Mufti.
It seems to me plain what has happened here. A man, who in the Nazi scheme of things, was probably no more than a pawn, has, exactly for the reasons suggested by Novick, been transformed into a main player.
What seems to be clear is that the Mufti sought to prevent the transfer to Palestine of any such Jews who the Nazis might decide to expel. He has also been accused of having played a role in the formation of regiments of Bosnian (not Palestinian!) Muslims who fought on the side of the Germans.
All in all his role doesn’t seem to have been very much different from that of another nationalist leader who organized fighting units (in his case of his countrymen) on behalf of the Germans: Subhas Chandra Bose, president of the Indian National Congress. I think that both the Mufti and Bose acted on the same motto: the enemy of my enemy is my friend.
I cannot recall, however, that the British ever argued that Indian rights to independence should be curtailed because of Bose’s wartime role; because here is a point that holds for both Bose and the Mufti and needs to be made most explicitly: one cannot claim that the Indians, respectively the Palestinians, were implicated collectively in the wartime deeds of these leaders.
To focus on the Mufti again: even if he committed the dire deeds he is being accused of he did not receive instructions on these points from a representative body of his countrymen. It can even be questioned to what extent he could at that stage still be regarded as a ‘national leader’ at all.
In one of the most important pre-war decisions for instance, the acceptance, or otherwise, of the 1939 British White Paper, he found, according to Rashid Khalidi, ‘most of the rest of the Palestinian leadership’ (which was in favour of acceptance) against him. The Mufti, assisted by some ‘younger and more militant advisors’, carried the day, but in exile, says Khalidi, he ‘was increasingly out of touch with events on the ground, and his policies became more and more unrealistic in the years that followed’.
Beste Floris,
Bedankt voor de plaatsing al was mijn reactie “off topic” Hier dan een die, naar ik hoop, wel “on topic” is.
Ik zei al dat ik naar dit blog kwam omdat ik op het internet had gezocht naar wie er al zo Dries van Agt van anti-semitisme beschuldigde. Ik had nl. net, via Youtube, naar het vijf jaar oude Pauw en Witteman interview met de oud-Premier gekeken. Daarbij bleek dat hij nog steeds in zijn ziel werd (wordt?) geraakt door de beschuldiging van anti-Semitisme. Waarom vroegen de interviewers, terecht verbaasd omdat die beschuldiging met zulke wilde overgave is rond gesmeten dat langzamerhand niemand hem meer au sérieux zou moeten nemen. Maar Van Agt deed (doet?) dat wel.
Een figuur als Ratna Pelle (wat die dan ook is: man? vrouw? groep?) moet net zo verheugd zijn als verbaasd over het effect van die afgezaagde beschuldiging – in dit geval, zoals zo vaak, steunend op een ordinaire “smear job”. Hoe zat die in elkaar bij Van Agt? Hij had op een katholieke school gezeten waar nog , o.a., de dood van Christus aan de Joden werd geweten. Het feit dat van die “vroege invloed” wat Israel betreft gedurende zijn ministeriële carriere niets bleek (integendeel Pauw en Witteman toonde een fragmentje waarin hij Israel, “die vriend in benauwenis”, zijn steun toezegde) werd hier even over het hoofd gezien. Dan kwam er in RP’s requisitoir ook nog iets voor over een wel zeer oude koe in der moddersloot waarin h/zij aan het vissen was nl “De Drie van Breda”. Wie wil daar nog op ingaan? Ik in ieder geval niet.
Dan schijnt hij ook op een lijst voor te komen met Israel Shamir, je weet wel “die beruchte anti-semiet”. Daargelaten het feit dat Shamir’s zgn. anti-semitisme ook grotendeels het product is van een “smear job” berust RP’s argument op de suggestie van “guilt by association”.
Kortom ik vond dit Engelstalige geschrift zo’n minderwaardig product dat ik rond ging vissen op het internet wie of wat die Ratna Pelle, die “Groen Linkse academica” uit Nederland, nu eigenlijk was. Ik had daarbij even weinig succes als eerdere speurders. Ik ben geneigd aan te nemen dat het hier om een hasbara-groepje gaat dat zich achter deze ficiteve gestalte verbergt. Vandaar ook die hinderlijke productiviteit. Ze lossen elkaar af.
Ik ben in ieder geval blij dat U hun schrifturen grondig aan de kaak heeft gesteld. Dat bespaart iedereen die de neiging voelt deze Groen-linkse academica schriftelijk om zeep te helpen een hoop werk.